Schager Courant
IJzeren Grendelen.
li-
Tweede Blad.
KANTONGERECHT
SCHAGEN.
BOERDERIJ en VEEHOUDERIJ
tabletten
anapin
bij Griep en Influenza
Zaterdag 23 Februari 1929
72ste Jaargang. No. 8414.
Zitting van Donderdag 21 FebrnarL
VOOR DEN KINDERRECHTER.
Met het oog op den jeugdigen leeftijd van verdach
ten werden eerst een drietal zaakjes met gesloten deu
ren behandeld. Bij heropening der zitting luidt de uit
spraak tegen
Jan Spr„ overtreding Motor- en Rijwielwet f S boete
of 1 week tuchtschool.
K., Idem, doch met het oog op zijn nog jeugdigen
leeftijd, zonder straf aan zijn ouders teruggegeven.
A. v. d. VI., overtreding jachtwet, zonder acte rond
loops met een buks, die eveneens beschouwd wordt
als schietgeweer; imet het oog op zijn jeugdigen leeftijd
zonder straf aan zijn ouders teruggegeven, met ver
beurdverklaring van de in beslag genomen buks.
TWEEëRLEI INZICHT.
De 65-jarige J. d. Gr., timmerman te Anna Paulowna,
moet terecht staan wegens overtreding van de veilig
heidswet: het in zijn timmermanswerkplaats aanwezig
hebben van een cirkelzaagbank met electrische aan
drijving, doch volgens den inspecteur van de Arbeids
wet, den heer Voorbrood, met onvoldoende beveiliging
Voor verdachte treedt als gemachtigde op Mr. J. A.
E. Buiskool te Schagen.
Deze verklaart, dat verdachte ontkent, dat de geno
men veiligheidsmaatregelen niet voldoende zouden zijn.
Ongeveer 4 jaar geleden, aldus Mr. B., heeft verdachte
een inspecteur van de Arbeidswet bij zich gehad, die
aanwijzingen heeft gegeven voor de te nemen maatrege
len voor de beveiliging van de bewuste cirkelzaagbank.
Deze maatregelen zijn letterlijk opgevolgd, en door den
inspecteur later tot diens groote tevredenheid in orde
bevonden. En nu komt er weer een andere Inspecteur,
volgens wiens inzicht deze maatregeeln niet toereikend
zouden blijken te zijn. Verdachte meent, dat hij op
zoo'n manier wel aan den gang kan blijven.
De ambtenaar van het O. M. wijst er nog op, dat ver
dachte nog tegen de bedenkingen van den inspeoteur
in hooger beroep had kunnen komen.
De zaak wordt echter tot de volgende terechtzitting
uitgesteld om alsnog inspecteur Voortorood te hooren.
MOEILIJKHEDEN BIJ DE SLUIS OP VERLAAT.'
Voortgezet wordt nu de zaak tegen Gerrit B., schip
per te Winkel, wien ten laste gelegd wordt, dat hij on
langs te eigenmachtig was opgetreden, toen hij met
zijn motorboot door de Sluis op het Verlaat te Oude
Niedorp wilde varen.
Gehoord wordt nu de sluiswachter Hellemam Deze
verklaart dat schipper B., met zijn motorboot van Lut
jewinkel kwam en geschut wilde worden. Nu Is de
sluis maar 13 meter lang, terwijl de boot van schipper
B. wel 15 meter ls, zoodat deze met open sluisdeuren
moet schutten, hetgeen 6chter alleen ls toegestaan, wan
neer het verschil in waterstand niet te groot is. Op den
bewusten dag was het verschil echter 18 c.M., zoodat de
sluiswachter het toen onmogelijk kon toestaan. Deson
danks wilde schipper B. er toch door en vanuit zijn
woning heeft Helleman toen waargenomen, dat ver
dachte het slot van de walbrug verbrak en de sluisdeu
ren optakelde. Het een en ander met hulp van men-
schen, die nu niet over de brug konden. Aan de hand
van politieverordeningen laat getuige zien, dat dit
eigenmachtig optreden van verdachte ongeoorloofd was.
Tevens is hij daarna met loopenden motor dioor de sluis
gegaan, hetgeen eveneens verboden la Den volgenden
dag had getuige assistentie gevraagd van den gemeente
veldwachter, omdat naar het heette, verdachte met zijn
schuit weer zou terugkeeren.
Verdachte B. merkt op, dat hij gedagvaard is voor
het eigenmachtig openmaken van de brug, en de sluis,
maar dit ontkent hij. Andere mensöhen hebben het
voor hem gedaan. Eveneens ontkent hij, dat hij met
loopenden motor door de sluis gegaan is, maar Helle
man blijft er bij, dat het gegaan is, zooals hij heeft
verklaard. En hij voegt hieraan toe, dat het niet voor
de eerste keer is, dat verdaohte zoo optreedt
De laatste zegt, dat hij den sluiswachter ook bijna
nooit thuis vindt en dan moeten de schippers daar
maar op wachten.
De ambtenaar van het O. M. thans het woord ver
krijgende, zegt dat het wettig en overtuigend bewijs
geleverd is. Hij vindt het niet te pas komen, dat de
schippers maar op hun eigen houtje te werk gaan, en
vooral dit is in zijn oog een ernstige overtreding. Hij
eisoht dan ook tegen verdachte voor het openen van
de brug en de sluis f 20 boete of 20 dagen hechtenis en
voor het laten loopen van den motor f 10 of 10 dagen.
Verdachte blijft nog steeds ontkennen.
De uitspraak luidt f 15 of 15 dagen en f 7 of 7 dagen
tegen welk vonnis verdachte wel in hooger beroep zal
gaan.
DE AANRIJDING ONDER CALLANTSOOG.
Nog een voortgezette zaak en wel tegen den land
bouwer in ruste, G., die op den laten namiddag van den
llden November met zijn auto een aanrijding gehad
heeft met die van den heer Pels uit Den Helder, als ge
volg van het niet aangeven van de richtingsverande
ring toen Gl. zijn erf wilde oprijden aan den Rijksweg
onder Callantsoog. Het gevolg van deze botsing was
geweest, dat beide auto's nog al veel schade hadden
opgeloopen.
Volgens verdachte zou de heer Pels met groote snel
heid hebben gereden en zonder licht. Dit wordt beves
tigd door den smid van Zoonen van Julianadorp, dien
den heer Pels even van te voren gepasseerd was, en die
heden als getuige gehoord wordt. Ook diens zooiitje,
die achter op den motor zat, verklaart zulks. Volgens
hen zou de heer Pels onverantwoordelijk snel gereden
hebben.
De ambtenaar va n het O. M. merkt echter op, dat
op den weg, waar het een en ander gebeurd is, het
snelverkeer niet verboden ls, terwijl het nog niet zoo
laat op den avond was, dat llcht-op noodzakelijk was,
De heer Pels heeft zich dus niet aan een strafbaar
feiit schuldig gemaakt. De schuld van de botsing ligt
echter bij den heer Glas; die had richting moeten aan
geven, al geeft de ambtenaar toe, dat de gevolgen mis
schien niet zoo erg zouden zijn geweest, indien de snel
heid van den heer Pels wat minder geweest was. Waar
de schuld van den heer Gl. echter vaststaat, eischt hij
tegen deze f 12 boete of 12 dagen hechtenis.
De uitspraak luidt f 6 of 6 dagen.
DE BERUCHTE WACHTPOST.
Op den 7den November passeerde de trein uit Am
sterdam de wachtpost No. 14 in de Zijpe, zonder dat
de boomen van den overweg waren neergelaten. De
machinist van den trein, Herm. Brouwer, had gezien
dat de overweg niet gesloten was, maar daar er van
geen van beide kanten iets of iemand aankwam, is hij
doorgereden, na eerst een flinke stoot op de stoomfluit
te hebben gegeven ,wat dan ook zijn plicht is.
De ambtenaar van het O. M. wijst er op, dat dit nu al
voor de derde keer ia Hij vindt dit geval dan ook een
buitengewoon ernstige overtreding van verdachte E1I-
zabeth de V., die hiervoor terecht moet staan, en kan
niet nalaten het wel een beetje onvoorzichtig van de
Ned. Spoorwegen te vinden om Iets dergelijks nog lan
ger te riskeeren. Hij eischt daarom een geldboete van
f 80 of 80 dagen hechtenis.
De uitspraak luidt f 40 of 40 dagen.
EEN DURE ZAK MOS.
De twee volgende verdachten, De L., en Dirk Kr.,
zijn niet verschenen. Zij waren den 21sten September
bezig in het Ananasmos bij elkaar te plukken, waar
van bereids twee zakken vol ln de auto waren geladen
toen de jachtopziener Nooij aan kwam rijden op de
fietst. Deze onderhield de belde jongens over deze onge
oorloofde mos-verzameling, waarbij hij echter alles be
halve vriendelijk te woord werd gestaan. Het gevolg
waa, dat de beide botanicers op de bon gingen en van
daag ieder tot f 10 en f 6 boete of 10 en 6 dagen hech
tenis werden veroordeeld. Het eene voor het mos pluk
ken en het andere voor het loopen over verboden ter
rein.
DE „SUNDESE" SCHOENEN.
Cora. K., zadel- en schoenmaker te Kolhorn, had op
Zondag door een jeugdig persoon een paar schoenen
naar een klant laten wegbrengen. Zeker de „sundese"
schoenen, dus begrijpelijk, dat dat niet tot Maandag
kon wachten. Maar met zooiets houdt de wet natuur
lijk geen rekening en daorom moest K. heden f 2 boete
betalen of 2 dagen hechtenis. „As you like it" zou She-
kespeare ln zijn dagen gezegd hebben.
UITKIJKEN EN DAGEN TELLEN.
Abr. B. waa met zijn auto zijn erf aan den Meerweg ln
de Anna Pauloiwna achteruit af komen rijden, zonder
zich eerst te vergewissen of er misschien nog meer
auto's reden behalve de zijne. Dit laatste nu bleek het
geval te zijn en wel kwam de bakkersknecht Hooimeier
juist met zijn bestel-fordje aantuffen, dat het tegen de
vrachtauto van B. moest afleggen en met gekneusde
ribben weldra ln den onderwal lag.
Deze onoplettendheid moest B. heden boeten» met f 15
of 15 dagen. De eisöh was f 25 of 25 dagen.
ALWEER DE SLUIS VAN VERLAAT.
Schipper Gerrit Br. van Schagen waa de sluis bij
Verlaat te Oude Niedorp oök met werkenden motor
doorgegaan. Het was wel een en al ijs, zoodat een an
dere manier niet mogelijk was, maar het mag nu een
maal niet en daarom werd Br., in aanmerking genomen,
dat hij het hem ten laste gelegde ruiterlijk bekent, van
daag tot f 3 boete of 3 dagen hechtenis veroordeeld, na
dat zich eerst nog tusschen den kantonrechter en Ver
dachte een polemiek had ontsponnen, over de onge
makkelijkheid der zoetwater-kapitein®.
LICHTLO OZEN".
Simon de H. te Wieringerwaard en Beraardus R. te
't Veld, Oude Niedorp, hadden beide zonder licht op
de fiets gereden. De een had geen lucifers en de ander
dacht, dat het nog wel kon, terwijl het slot van dit
„lichtlooze" drama was, dat ze elk tot f 8 boete of 8
dagen hechtenis werden veroordeeld. De eisch was
f 5 of 5 dagen, l11U i i
>- t
IN Z'N VERKEERDE JASZAK.
Bakker Gerrit Nic. R. uit de Zijpe, had het nummer
en rijbewijs van zijn auto in zijn jaszak zitten, die
thuis hing. Zoodoende kon hij het niet laten zien, toen
hem er door de politie naar werd gevraagd, met het
gevolg, dat hij netjes op de bon ging, die hij vandaag
kon inwisselen tegen betaling van f 2.50 boete of 2
dagen hechtenis. De eisch waa f 4 of 4 dagen,
AL TE ON.H.T1 iT>ik«
De landbouwer Posthuma te Warmenhulzen had zich.
om op gevaar af te worden overreden, met zijn rijwiel
in den onderkant laten vallen, toen hem de vrachtauto
van Den D. passeerde. Later heelt hij Den D. daarover
aangesproken en hem gevraagd, of hij in het vervolg
niet wat meer kon uitwijken. En wat kreeg hij ten ant
woord? Daai stap je maar af!
Deze manier van optreden vindt de ambtenaar van
het O.M. buitengewoon onhebbelijk en hij eischt daarom
tegen verdachte f 20 boete of 20 dagen hechtenis.
De uitspraak luidt f 12 of 12 dagen.
BOTJES STEKEN.
Twee Pettener strandwerken»» Jan V. en Sdh. hadden
met den elgcr gevischt Dat ls ccn viechtuig, waarmee
je botjes steekt en als we den kantonrechter mogen
gelooven, dan moet dit een zeer opwindende sport zijn.
Maar het meest opwindende ls wel, dat het bij de wet
verboden ls, en daarom worden de belde „botjes-pik
kers" beden veroordeeld elk tot f 8 boete of 8 dagen
hechtenis, met verbeurdverklaring van dan ln beslag
genomen elger.
Wegens niet verschijnen worden bg vwraték veroor
deeld:
Voo. overtreding van de Motor- en Rijwielwet: Kr.
f 2 of 2 dg.; Jao, H. f 4 of 4 dg.; N. f4 of 4 dg.; Dr.
f4 of 4 dg.; BI. f4 of 4 dg.; R. f4 öf 41 dg.; B. ffl
of 5 dg.; Sch. f4 of 4 dg.; M. f4 of 4 dg.; Br. f4 of 4 dg;
B. f4 of 4 dg.; B. f4 of 4 dg.; D. f4 of 4 dg.; De W.
f4 of 4 dg.; B. f4 of 4 dg.; B. f4 of 4 dg.; Pr. f4 of 4
dg.; G. f4 of 4 dg.; D. f4 of 4 dg.; B. f4 of 4 dg.;
J. 2 X f4 of 2 X 4 dg.; Dr. f4 of 4 dg.; V. f4 of 4 dg.;
E f4 of 4 dg.
J. Sm., openbare dronkensch., f 2 of 1 dag; E., Idem
f2 of 1 dag; Schr., overtreding pol.-verordening Bar-
Blngerhorn, f 4 of 4 dg.; B., overtreding Jachtwet f 15
of 15 dg. met verbeurdverklaring van ln beslag genomen
geweer en patronen; HL, overtr. Veiligheidswet f 12 of
12 dg.; De J., openb. dronkenschap, f 2 of 1 dag.
FEUILLETON
0.
Naar het En gel sch
van
ETHEL M. DELL
Zij had gelijk. Jeanie's oogen gingen heel ver open
en richtten zich onderzoekend op Piers' gelaat Er was
Iets in een soort stomme smeekbede dat regelrecht
naar zijn hart ging. Hij herwoog zich impulsief en kniel
de naast haar neer.
Jeanie's hand strekte zich vol vertrouwen naar hem
uit. „Ik heb geprobeerd dapper te zijn," fluisterde zij.
Piera' hand sloot zich onmiddellijk warm om de hare
„Dat Is heel mooi, kleine meid," zeide hij. ,Zeker nog
al erge pijn?"
„Ja, fluisterde Jeanle.
„O, beweeg niet! We zullen je laars uittrekken en
dan zal je je veel beter voelen!"
„O, doe geen moeite," zeide Jeanle beleefd.
Zij 'hield zijn hand stijf vast en hij vermoedde, dat
het vooruitzicht, dat haar laars uitgetrokken zou wor
den, haar bang maakte.
Hij keek naar Avery om haar te raadplegen, maar
zag, dat zij de kamer uitgegaan was. Hij hoorde haar
ln de gang tegen de 'kindeern praten en ze was na en-
keel seconden weer terug.
„Laten we u niet ophouden," zeide ze tegen Piers.
„Ik kan nu wel bij Jeanle blijven. Ik heb de kinderen
reeds naar huis gestuurd, behalve Julian en Ronald, die
den dokter zijn gaan halen."
Piers keek Jeanie en Jeanle keek Piers aan. Haar
hand lag nog stijf In de zijne. „Zal Ik gaan?" zeide
Piers.
Jeanie's oogen keken heel droevig. „Ik zou graag
willen dat u bleef," zeide zij bedeesd, „als u er geen be
swaar tegen hebt"
„Als Mrs. Denys er geen bezwaar tegen heeft?" op
perde hij.
„Ja, blijf, als het u blieft', zeide Avery.
Ze zeide het terwiile van Jeanle, daar het haar dui
delijk was, dat het kind steunde op de kracht van den
man, maar de blik, dien Piers haar toewierp, deed
haar twijfelen of het wel verstandig was. Zij besefte,
dat het hierna niet makkelijk meer zou zijn hem op
een afstand te houden.
Piers wendde zich weer tot Jeanie. „Goed, ik zei blij
MIJN HAR DTS
lM voort! op dra rum Sanaplrto daar dci« tabletten wtttlp
bcadxrad Itgto namaak «a vcrvaltchfag, Prt|» 25. 40 ra 75 cL
VARKENSMESTERS, LET OP UW ZAAK.
In een van de vorige artikeltjes vertelde ik het
een en ander over de goed geslaagde proeven te
Hoorn, waarhij men met veel voordeel gebruik maak
te van ontvet vischmeel bij het mesten van var
kens. Hieraan moet nog het volgende worden toe
gevoegd. Het vischmeel, dat voor de prooven in
Hoorn werd gebruikt, werd in drie bestellingen van
dcnzelfden leverancier ontvangen, doch werd in
voederwaarde steeds minder. De eerste levering be
vatte 55,2 werkelijk eiwit, de laatste maar 36,1
terwijl het aschgehalte omgekeerd steeg van 23,6
tot 50,2 het zandgehalte van 0.8 tot 5.7 het
phosphorzuurgehalte daalde van 8.8 tot 4.9 De
oorzaak van de sterk verminderde kwaliteit was te
zoeken in een bovenmatig gehalte van gemalen
schelpen en zand.
Ontvet vischmeel is een uitstekend voedermid-
del, doch koop ook dit altijd onder garantie. Dit
is voor vischmeel nog veel noodiger dan bij vele
andere voedermiddelen. Denk niet, ik koop mijn
vischmeel altijd bij denzelfden leverancier; ik ont
vang dan altijd hetzelfde merk. Dit had men ook in
H,oorn gedaan en zie hier boven het resultaat.
Nu dat dikke boek, waarin de verslagen van de
Proefzuivelboerderij te Hoorn zijn vervat, toch on
der mijn bereik ligt, kan ik meteen voldoen aan
mijn belofte om hieruit nogmaals een en ander
mede te deelen over de vergelijkende proeven tus
schen grof- en fijngemalen meel (maïsmeel) en de
resultaten die men hiermede bereikte bij het mesten
der varkens. Ook deze proeven zijn wetenschappe
lijk ingericht en kunnen aan de praktijk veel lei
ding geven. Om de verschillen tusschen het vervoe
ren van grof- en fljnmeel goed te doen uitkomen,
werden de fijnheidsgraden zoo gekozen, dat het fijne
meel fijner en het grove meel grover was, dan wat
als fijn en grof gemalen maïsmeel gewoonlijk door
coöperatie en handel geleverd wordt.
Voor de proeven werden ook weer gebruikt 24
varkens in 2 groepen verdeeld. De proef werd ln
drievoud genomen. Bij de eerste twee proeven werd
gemest met 2 deelen gerstemeel op één deel maïs
meel en bij de derde proef 1 deel gerstemee 1 op
twee deelen maïsmeel. Begonnen werd met een be
trekkelijk hoog aanvangsgewicht. Bij den aanvang
der proef wogen de dieren der eerste groep gemid
deld ruim 133 pond, die der tweede groep ruim 137
pond en die der derde groep 98 pond.
Het resultaat moge blijken uit onderstaand staatje:
Gemiddeld
Gemiddeld
Gemiddeld
eindgewicht
eindgewicht
verschil
fljnmeel varkens
grofmeel varkens p. varken
in K.G.
in K.G.
ln K.G.
Ie proef
122,42
12033
2.09
Zo proef
149,92
147,17
2,75
3e proef
156,08
138,58
15,75
Zooals
we ilen 1b het
voordeel steeds
aan den
ven; In Ieder geval tot dr. Tudor koimt. Laten we eens
kijken. Jij bent het oudste meisje, niet? Ik moet je
naam kennen, maar ik kan me dien op het oogenblik
niet herinneren."
Hij kon zich Inderdaad niet herinneren, dat hij vroe
ger ooit met een, van de jonge Lorimers gesproken had,
ofschoon hij ze van gezicht heel goed kende.
Jeanie, in wier oogen hij steeds als een romantische
ridder geweest was, prevelde beleefd, dat niemand ze
allemaal bij hun naam 'kende.
„Nu, Jou herinner ik me ln ieder geval," zeide Piers.
„Queenie, (Koninginnetje), is het niet?"
„Neen Jeanle."
„Ik zal je Queenie noemen," zeide hij. „Dat klinkt Im
posanter. En wil lik nu dio laars van je open snijden?
Ik kan het heel goed, zonder je pijn te doen."
„Snijden,," zeide Jeanie geërgerd.
„Anders kunnen we die niet uit (krijgen," zeide Piers.
„Wat denkt u ervan, Mrs. Denys?"
„Ik zal eerst den veter losmaken," zeide Avery.
Dit begon zij te doen, terwijl Piers Jeanie's aandacht
bezigheid met een succes, dat een minder domlneerende
persoonlijkheid moeilijk zou kunnen behalen.
Maar toen de laars uitgetrokken mpest worden, ging
hij Avery helpen. H$t was geen gemakkelijk werk,
maar samen wisten zij het toch zoo ver te brengen,
waarbij Piers het leer wegsneed van den gekwetsten
enkel, die inmiddels leelijk opgezwollen was. Zij legdten
dien op een kussen en maakten het haar zoo gemak
kelijk als de omstandigheden het veroorloofden.
„Kan de oude Mrs. Marshall niet wat thee voor ons
zetten?" zeide Piers dan, die ongeduldig begon te wor
den bij het vooruitzicht van een eindelooze periode van
niets doen.
„Ik geloof dat zij bezig ls water te koken," zeide Averij
„Ik zal even in de keuken gaan kijken."
Weldra kwam zij weer met een pot thee en wat taart
terug. Met groote moeite gelukte het haar Jeanie ertoe
te brengen een kop thee te drinken, maar zij kon haar
niet overhalen iets te eten. Zij had blijkbaar nog erge
pijn, maar zij vroeg hun dringend zich niet ongerust
over haar te maken: „Drink als het u blieft, ook een
kop, tante Avery! Ik ben dadelijk weer de oude!"
„Ja, tante Avery moet zeker thee drinken," zeide
Piers gedecideerd, en hij weigerde de zijne aan te ra
ken vóór zij gedronken had.
Het was een opluchting voor alle drie, toen zij den
dogcart van den dokter in de oprijlaan hoorden. Avery
stond dadelijk op en ging hem tegemoet
Piers stak zijn arm hartelijk achter het kussen, dat
Jeanie's hoofd steunde. „Wil je heusch, dat ik bij je
blijf, kleine meid?"
Jeanie was heel bleek, maar zij keek hem dapper aan
.Vindt u het niet naar?"
Zijn donkere oogen glimlachten aanmoedigend: „Nee,
natuurlijk vind ik het niet naar, als ik daar jou een
pleizler mee doe. Tudor zal mij er waarschijnlijk wel
uit willen trappen, maar als Jij dat graag wilt, blijf tic."
„Het is heel lief van u," zeide Jeanie ernstig. „Ik
denk, dat het mij makkelijk zal vallen dapper te zijn,
alls ik uw hand mag vasthouden. U hebt zoo'n sterke
hand."
„Die is geheel tot Je dienst."
Hij keerde zich,, toen de dokter binnenkwam, op zijn
stoel om, zonder op te staan. Zijn houding was bepaald
norsch. Hij keek alsof hij een strijd voorzag.
Dr. Tudor kwam achter Avery binnen. Hij was een
veertiger, kortaf en driftig, met oogen, die sluw schit
terden achter zijn gouden pince-nez. Hij wierp Piers een
allesbehalve vrienjdelijken blik toe. „Allo!" zeide hfl.
„U hier?"
„Ja, Ik ben hier," zeide Piers.
De oogen van den dokter richtten zich op het bleeke
gelaat van het kind op de sopha. Hij ging naar baar
toe en boog zich over haar heen.
„Dus je hebt een ongeluk gehad?" zeide hij.
„Ja," fluisterde Jeanie, zich dichter tegen Piers aan
drukkend.
„Wat ls er gebeurd?"
„Ik geloof dat het een konijnenhol was," zeide Jeanle
niet heel duidelijk.
„Met je voet erin geraakt en gevallen zeker? Was
dat alles? Heb je daarna nog geloopen?"
„O, neen," zeide Jeanle huiverend. „Mr. Bveshaim
heeft mij gedragen.'
„Dat begrijp ik." Hij hield haar pols tusschen zijn
vingers. Plotseling keek 'hij Piers weer aan. „Ik k*vn u
hier niet hebben," zeide hij.
„Zoo, kunt u dat niet?" Hij wierp zijn hoofd met
een agressief gebaar in zijn nek, maar zeide niets meer.
„Laat hem als het u blieft blijven!" zeide Jeanle
smeekend.
De dokter fronsde zijn wenkbrauwen.
Zacht kwam Avery tusschenbeide! ,Ik heb hem ge
zegd dat hij blijven kon ter wille van het kind."
Dr. Tudor richte zijn havlksoogen op haar. „Wie
bent u, als ik vragen mag?"
Piers' vrije hand balde zich en het bloed schoot hem
naar zijn voorhoofd. Doch Avery antwoordde vóór hij
iets zeggen kon. „Ik ben 'huishoudster op de pastorie.
Ik heet Denys Mrs. Denys. En Jeanle is mijn pupil.
En wilt u nu naar het been kijken?"
Zij glimlachte flauwtjes, toen zij het zeide, maar ha«r
gedecideerde toon duldde geen tegenspraak. Dr. Tudor
keek haar een paar oogenblikken doordringend aan en
keerde zich dan om.
kant der fijnmeelmaisvarkens. Bijl de beide eerste
proeven, waar 2 deelen gerstemeel op 1 deel maïs
meel werd vervoederd is het verschil gering; daar
entegen is bij de derde proef, waar 2 deelen maïs
meel op 1 deel gerstemeel werd toegediend, het ver
schil véél grooter.
Omtrent de gewichtstoename der varkens tijdens
deze proeven geven de volgende cijfers een indruk
(per dag):
FJJnmeelvarkens. Grofmeelvarkens.
Ie proef 0.662 K.G. 0.638 K.G.
2e proef 0.724 K.G. 0.699 K.G.
3e proef 0.763 K.G. 0.649 K.G.
Natuurlijk kostte het fijner malen der mals eenig
geld. De maalkosten van het grove meel bedroegen
f 0.40 de 75 K.G. en die van het fijne meel f 0.75 de
75 K.G., zoodat per H.L. het fijner meel f0.35 duur
der werd.
Het totaal bedrag hiervan is gering tegenover de
betere resultaten, welke men er mede verkreeg.
Zulks moge blijken uit het volgende staatje:
Daardoor meerdere
Extra maalloon spekproductie bij 12
voor fijne mals varkens.
Ie proep f2.83 25 K.G.
2e proep f5.40 35 K.G.
3e proep f 10.80 189 K.G.
De spanning verdween uit Piers* houding; hij hield
Jeanie dicht tegen zich aangedrukt
Na een kort onderzoek zeide de dokter:
„Ja, Een eenvoudige fractuur. Ik kan het weer gauw
in orde brengen, U kunt mij helpen, Mrs. Denys."
Hij ging dadelijk aan het werk en gaf nu en dan
Avery kortaf een aanwijzing, terwijl Jeanie zich kramp
achtig aan Piers vastklampte, haar gezicht ln zijn jas
verborg en dapper streed om haar zelfbeheerschi ng.
Het was een dappere worsteling, want de beproeving
was zwaar en toen het voorbij was, waren haar krach
ten totaal uitgeput en huilde zij op Piers* schouder. HU
kalmeerde en troostte haar met de grootste hartelijk
heid.
Zij werd kalmer en maakte excuus voor haar zwak
heid. ..Ik geloof niet. dat ik het zonder u uitgehouden
zou hebben," zeide zü met aandoenlijke openhartigheid.
„Maar het spijt me zoo vreeselijk, dat ik u al die last
veroorzaakt heb."
„Ja, dat is in orde hoor," verzekerde Piers haar. „Ik
ben blij, dat ik wat voor je heb kunnen doen."
Voor de tweede maal dien middag droogde hij haar
tranen en wendde zich dan met een zichtbare poging
om beleefder te zijn, tot dien dokter.
„We zullen haar nu zeker wel kunnen vervoeren?
Kunnen we haar in de landaulette thuis brengen?"
„Dat kan heel best. denk ik. als we haar voorzichtig
oplichten en den voet recht houden. Ik zal u op de
Abbey brengen, als u dat wilt, Ik ga er toch heen voor
uw grootvader."
„Ik begrijp niet waarom u dat doen zou. Hij man
keert niets."
Dr. Tudor antwoordde daarop niet. „Gaat u mede?"
vroeg hij.
„Neen. dank u." Er klonk iets triomfantelijks ln
Piers' antwoord. „Als u toch gaat, kunt u wel zeggen,
dat ze de landaulette sturen, en aan mijn grootvader
zeggen, dat lk hier blijf om te zorgen, dat Miss Lorimer
goed thuis komt"
Dr. Tudor bromde en ging boos weg.
„Tot dadelijk!" zeide hij tegen Jeanie, „Als ik terug
kom, loop lk even in om met het vervoeren te helpen.
Maar je zal weer gauw beter zijn, als je doet wat ik
gezegd heb."
„Dank u," zeide Jeanie flauwtjes.
Hij ging met Avery weg en de deur viel achter hen
dicht
Jeanie wierp een zijdelingschen blik op Piers, die be
slist grimmig keek.
„Ja, zeide hij in antwoord daarop. „Ik heb het land
aan hem en dat weet hij."
„Jeanie keek ietwat verwonderd. „Heusch?" vroeg zij,
„Jij dan niet?"
