AlftiKl Billis-
L. BOLTE
IJzeren Grendelen.
Woensdag 27 Februari 1929.
72M<* N<i. 8416.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
WITTE GOEDEREN
VAN RIJSWIJK'9 tSSSSS^
SCHA
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TEI.EI*. No. 20.
Prijs per S maanden fl.05. Losse nummers6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot f> regeis f 1.10, iedere regei nteer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Groot.ere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van Maandag 25 Februari 1929.
AANGESPOELD PAALTJE INGEPIKT.
Een stuk paal in de wilde stormdagen door de zee op
Schoorl's strand gesmakt, bracht een bewoner van dit
pittoreske duindorp in verzoeking en hij nam de moeite
zich over deze armzalige gave der zee te ontfermen
met het gevolg, dat heden de Officier aanleiding vond
tegen hem f 3 boete of 3 dagen te requireeren wegens
strandjutterij. Evenwel, de goede politierechter over
woog. dat dergelijk onooglijk strandgoed door het ge
woonterecht wordt aangemerkt als waardeloos en sprak
hij alsnu den verdachte vrij
DAT VLIEGERTJE GING HIER NIET OP.
Nog twee Schoorlsche strandjutters, de arbeider A. M.
O. en diens collega Piet D., die den 18-jarlgen leeftijd
nog niet had bereikt en dus op grond van deze kin
derlijke periode met een gratis verdediger was begif
tigd, moesten zich verantwoorden wegens het achter
over drukken van een aantal aangespoelde nieuwe
sohroten, met welk soort timmerhout Schoorl na de
geweldige Novemberstormen en de daaruit gevolgde
schipbreuken, bijzonder rijk was begiftigd. In deze zaak
werd f 10 boete of 10 dagen gevorderd, waarop de ver
dediger, mr. Van Loockeren Campagne heel handig den
Politierechter attent maakte op zijn uitspraak ln de
vorige zaak en hem animeerde die milde opvatting ook
voor zijn jeugdigen cliënt te laten gelden. Of nu 'n
paaltje vuil was of 'n lat wit zag, maakte toch zooveel
niet uit. Evenwel, mr. Muller liet zich door het zoet
gefluit van dézen vogelaar niet fasoineeren en veroor
deelde de jeugdige juttertjes tot de door den Officier
gevorderde straf.
DE LUST TOT LEENINGSLUITEN ZAL HEM
VERGAAN ZIJN.
Onze lieve lezers zullen zich misschien nog herin
neren de sigarenmaker C. J. W., destijds te Hoorn, thans
Ingekwartierd in het Oudorpsche Ooievaarsnest, die
te Grootebroek een goedgeloovig boertje wist ,te bepra
ten, hem f 25 te leenen om tabak te kunnen koopen.
Als ze het niet meer weten, worden ze van deze dood
zonde direct geabsolveerd. Deze heer dan, verscheen op
4 Februari voor den Politierechter, die de zaak aan
hield tot nader onderzoek en het uitbrengen van rapport.
Dit rapport is dan nu ingediend, doch helaas, de siga
renmaker heeft er niet veel voordeel vhn genoten. Zijn
virtuositeit om de plattelanders in de Streek aan te
pompen en op te lichten, werd bezwarend genoeg ge
acht om hem 3 weken den sukkelamolen ln te drukken,
terwijl hem bovendien nog het sombere vooruitzicht
werd gesteld, dat de voorw. straf, die hem nog wacht,
op hem zal worden geëxecuteerd.
Waarlijk, op dezen slgaren-negociant mag wel het
spreekwoord worden toegepast: Wie zooveel boter op
zijn test heeft, moet niet ln de zon gaan zitten.
DAT IS EEN RARE HAKKKPOFFER.
De 22-Jarige mijnheer en kropslaplanters-aaalstent
Petrus A te Dimmen Is wat men mag noemen een
wonderlijke harketieter. Die op 26 December '28 te Alk
maar ln de gerennommeerde Indianenbalzaal van den
heer Theo v. Gijzen. aan de Breedstraat zijn eer, goeden
naam en gulden vrijheid ln gevaar stelde, door ln een
mesjokker stadium twee boerenpetten voor gebruik op
Zon- en Heiligendagen, alsmede een elegant taschje van
een dansende maagd, gevuld met poederdoos, donsje,
étui met kammltje en last not least 'n bedsnoer ofte
wel rozenkrans, weg te gappen en ermee aan den haal
te gaan.
En daar stond de booze zondaar, voor den strengen
rechter. Nederig zijn boezem bekloppende en erkennend
dat het zoo niet langer kon gaan. Want hij was al eens
'n keer veroordeeld tot f 60 'boete en dus ln de zaal
der gerechtigheid niet gansch onbekend.
FEUILLETON
11.
Naar het Engel och
ETHEL M. DELL.
„Vindt u mijn muziek mooi?" vroeg hij plotseling.
Avery knikte.
..Heusch? Vindt u het heusch?" Er klonk jongens
achtig enthousiasme in zijn stem. Hij boog zich met een
stralend gezicht naar haar toe.
Zij knikte weer. „Hebt u wel eens muziek geschre
den
„Nooit"
„Waarom niet?"
Hij antwoordde met Iets bitters ln zijn stem. „Nie-
land zou het begrijpen, als ik het deed."'
„Daar vergist u u leelijk in!"
„Waarom?"
„Omdat dat gehoel buiten de quaestie omgaat. Het
rou alleen u zelf maar Iets aangaan of de mensöhen 't
begrepen of niet.. Natuurlijk Is populariteit aangenaam,
iedereen houdt daarvan. Maar gelooft u, dat de waarlijk
[rooten zich om de opinie der wereld bekommeren, als
«j aan het werk zijn? ZIJ geven het beste wat zij ln
ïlch hebben, omdat iets minders hen niet bevredigen
tou, maar niet omdat zy door de menigte geappreci
eerd willen worden. Het genie staat altijd boven de
menigte. Alleen zij, die zich niet hoven hun kritiek ver
heffen kunnen, bekommeren zich om wat de kritiek
tegt."
Zij hield op. Haar gezicht gloeide haar oogen fonkel
den; maar zij sloeg ze' plotseling naar en ging verder
it haar werk. Want do schittering nl Piers' oogen
Jas in een zóó vurigen hartstochtelijken gloed veran-
Jerd, dat zij dien niet uithouden kon.
Zy was hem dankbaar, dat hij deed alsof hij haar
kortstondige verlegenheid niet gezien had. „Dus lk ben
*n genie?" zelde hij, onverschillig lachend. „Hoor Je
«at, koningin van mijn hart? Tante Avery zegt, dat ik
genie ben."
Hij liep naar Jea/nle en ging op den rand van de
•opha zitten. Haar hand gleed dadelijk ln de zijne.
nJa, natuurlijk," zeide zij met haar zachte, moede
&m. „Dat bedoelde lk, toen lk me dat woord probeer-
w te herinneren het woord, dat met „hyp" begint!"
i «Hypnotisme!" velde Avery heel kalm.
FILIAAL GEBR. BISCHOFF
SCHAGEN.
Speciale Aanbieding
Dames Hemden.
Nachthemden.
Pantalons.
Comblnatlons.
Camlsols.
Bébé Artikelen.
Witte Kleedjes.
Tafellakens - Servetten.
Ontbijtstellen.
Hand- en Theedoeken.
Badhanddoeken.
Badstof - Oogjes.
Graslinnen.
Halflinnen.
Wit Katoen.
Rondgeweven Katoen.
Wit Jeems.
Zakdoeken.
Wit en Engelsche Keper.
Wit Flanel.
Lakens en Sloopen.
Bedspreien.
Alovernets.
Verrassend lage prijzen.
Piers lachte weer. „Het Is een woord, dat Je niet be
grijpt, koningin van alle goede feeën. Alleen de booze
feeën weten er iets van. Het Is een slechte tooverdrank,
gebrouwen door den Koning van het kwaad self, en
alleen onder de botoovorlng daarvan zien zijn gevange
nen het lloht. Het is het eenlge verloffbrlefjo uit de ker
kers en zij moeten of dat gebruiken of sterven ln het
donkor."
Jeanle luisterde verbaasd, maar Graole's ph&ntasle
werd dadelijk gewekt.
„Hè, verder!" riep zij uit. „Ik weet wat een verlof
briefje la. De oom van Nurse heeft er een gohad. Het
beteekent, dat Je na een zekeren tijd terug moet, niet?"
„Preclee," antwoordde hij grimmig. „Wanneer de tyd
verstreken is."
„Maar lk begrijp niet," zelde Jeanle, „hoe hypnotisme
als een verlofbriefje zijn kan."
„Ik heb je gezegd dat je het niet begrijpen zou. Je
moet eerst beseffen, zie Je, wat hypnotisme is vóór je
weten kan waar het op lijkt. Het is de kunst om Je wil
aan dien van een ander op te leggen of te maken, dat
die andere persoon de dingen ziet, zooals je wilt dat hij
ze ziet niet zooals ze in werkelijkheid zijn. Het is de
macht van misleiding, opgevoerd tot een superlatieven
graad. En wanneer die macht uitgeput ls, kan men zeg
gen, dat de tijd van het verlofbriefje verstreken is en
do gevangene naar den kerker terugkeert. Soms neemt
hij don anderen persoon met zich, maar meestal gaat
hij alleen."
Hij hield op, daar er zacht op de deur geklopt werd.
Avery keek van haar werk op. „Binnen!" riep zij.
„Het is den dokter," fluisterde Gracle Piers ln. „Plaag
hom eens."
Piers lachte en Tudor deed de deur open en bleef op
den drempel staan.
Avery stond op, om hem tegemoet te gaan, maar zijn
blik ging langs haar heen en bleef gemelijk op Piers
rusten.
„Laat de Lord Hooge Beul binnenkomen!" zelde Piers
braltaal, „Zoo? Wie ls het laatste slachtoffer? En wat
is het doel van uw komst hier?"
De dokter kwam binnen, gaf Avery een hand en
richtte zich dan tot Piers.
„Ik kom naar mijn patiënte kijken," zelde hy op
agressieven toon.
„Zoo?" zelde Piers. „Ik ook." Hij stond op en zette
zijn breede schouders uit. „En ik kom weer terug op
speciale ultnoodiglng."
„Tot ziens, Mr. Evesham", zeide Avery eenigszins
scherp.
Hij keerde zich om ea drukte haar hoffelijk de hand,
die zij hem toestak.
„Tot ziens Mrs. IXmyel" zeide hij.
Gelukkig echter werd hij met groote clementie, bijna
met teederheld behandeld en voorw. veroordeeld tot 2
maanden gev. met 3 proefjaren en voorts gesteld onder
de beschermende vleugelen der R.K. reclasseering, die
er voor moet waken, dat Piet in het eerste jaar van
zijn proeftijd geen café's, onder welk voorwendsel dan
ook, bezoekt.
EEN MIJNHEER, VOOR WIEN EEN VREDELIE
VEND MENSCH EEN STRAATJE OM LOOPT.
De heer Willem S., krachtmensch en transportarbei
der te Oudkarspel, verkeerde op 14 Januari ln een dui
delijk kenbaar stadium van jandoedelvereering, welke
toestand den autobus-chauffeur Glas aanleiding gaf hem
overeenkomstig zijn instructie niet in de bus toe te la
ten, want is een beschonken rnensch. op straat al on
hebbelijk, in een auto is hij volkomen ongenietbaar,
baar.
De heer S. nam hem echter deze vernedering hoogst
kwalijk en gaf uiting aan zijn reuzeslecht humeur door
den chauffeur die op verre na niet tegen hem was op
gewassen, de noodige opstoppers en ezelschoppen toe
te dienen, hem in zijn zwarte pruik te grijpen en zijn
edel hoofd heen en weer te schudden of hij voornemen»
was van 's heeren Glas hersens een fijne cocktail te
bereiden. Ten overvloede verviel hij nog tot minder
waardige eabottage en sneed met zijn «cherp knlpme#
de banden van Glas' rijwiel aan barrelen.
Heden stond de zachtzinnige heer S., die als Simson
wel zijn haren, doch geenszins zijn kracht heeft verlo
ren en alle van heibel afkeerlge menschen in het kool-
en-uienland een heilzame schrik Inboezemt, wegens mis
handeling terecht en werd veroordeeld, zeer hu
maan, tot f 30 boete of 30 dagen. Waardeer dit, vriend
Willem en. misbruik je krachten niet om fatsoenlijke
burgers af te rossen, maar wendt ze aan tot steun der
zwakken en bescherming der verdrukten,
ZIJN VINGEREN WAREN LICHTELIJK KLEVE
RIG.
Albert D. is een man dit beter dagen heeft gekend,
doch helaas zoover ls afgegleden, dat hij het Oost-Wesfc-
Thuis best moet zoeken ln een volkslogement.
Bovendien moet deze maatschappelijke pech-vogel,
na een lijdensweg van 12 ambachten en 13 ongelukken,
nu ook nog terecht staan als verdacht van verduiste
ring van 1' 4.80, die hy als tusschenpersoon had ont
vangen van den heer C. Blaauboer te Schagen, omdat
geld ter hand te stellen aan den heer Jan Met, smid
in de Nieuwpoortslaan te Alkmaar.
Daar hy zoo gesjochten was als 'n IJacoventer ln De-
oember, had hy dit plukje ten eigen bate aangewend.
Do Officier vroeg voor deze schipbreukeling op de
levenszee f 35 boete of 35 dagen, maar het la natuuriyk
belacheiyk, te veronderstellen, dat de veroordeelde die
spykers kan oversparen van de 5 piek onderstand, die
hy geniet van het Burg. Armbestuur. Daarom wordt er
geprakklzeerd over een voorw. veroordeeling en 1» de
zaak nu 4 weken aangehouden.
HET JONGSTE WERELDWONDEREEN PICK-
POCKET UIT DE BLAUWE REIGERSPOLDER!
Dit mirakel, een zakkenrollor, 'n platvink linker
uit het boerenland was Maandagmiddag in do Rechts
zaal te bezichtigen ln don persoon van don 20-jarigcn
boerenpiccolo Adriaan H. uit Heorhugowaard, 'n Jon
geling met een bloote-blllengezicht, die mon zou verdon
ken, geen 10 to kunnen tellen, maar die toch goochem
genoeg was om ln het lokaal van Koopman te Berkhout
alweer een reuzefoln tóneêlstuk werd gegeven en het
pambliek dus in 't donker zat, uit den diezak van W. J.
Tromp diens portemonnaie met f 8.11Vi Inhoud to
graaien en ln te pikken. En dat Jongo mannetje was
HALLO 1929 HIER
HET OUDE VERTROUWDE ADRES.
Nieuwste assortimenten.
nog wel voorw. veroordeeld en onder toezicht der R.K.
reclasseering gesteld.
Geen wonder, dat hy er heden miserabel slecht voor
stond en niet tot 1 zooala de Officier voorstelde
maar zelfs tot 2 maanden onvoorwaardeiyk ratsslobbo-
ren w.erd veroordeeld.
EEN POLDERJONGEN MET SJTEKE VERLAN
GENS.
In de polderkeet van Jaspers te Den Oever op Wie-
ringen vertoefde in Augustus '28 een Zuiderzeedemper
Harm de J„ die tot krankzinnig toe verliefd was op
het scheerapparaat van zijn mede-logé Piet Beun en
ten slotte zijn jeukende vingers niet meer kon tegen-
j houden en uit de keet spoorloos verdween met mede-
neming van Piet's verleidelijk zelf-maar-scheeren-mn-
j ohinetje. Meneer Harm moest thans terecht staan we-
gens diefstal, doch het bleek dat zyn tegenwoordigheid
thans verëischt wordt in een inrichting alwaar hy ty-
deiyk vertoeft wegena rywieldiefstal. Het soheer&ppa^
raat heeft hy inmiddels weer geruild voor 'a graaschaar,
waar ie beter mee op kon schieten.
De Politiereohter had medeiydenJ met dit slachtoffer
van de moderne techniek en legde ham «en maand ge
vangenisstraf op. s'
AMERIKA'S WILD-WEST IN DE DOELENSTRAAT
TE ALKMAAR.
In den avond van 14 Januari verschenen in de coif
feurs- en sigarenwinkel van den heer De Boer, Doe
lenstraat, Alkmaar, eenige naar gedroogde visch geu
rende apachen uit Egmond aan Zee, die zich al spoedig
amuseerden met het uithalen van apenstreken, den
bediende Hartkamp vastgrepen en intimideerden en ten
slotte verdwenen met medeneming van eenlge sigaren,
zonder betaling. Dank zy het flinke optreden yan dien
bediende, die de slungels zelfs tot het station achter
volgde, gelukte het de politie den belhamel Martin de J.
op te sporen en) hem voor den Politierechter te brengen.
De held schitterde nu door afwezigheid, doch gelukkig
was dit niet het minste bezwaar om hem tot f 25 boete
j of 25 dagen te veroordeelon, een straf die nog wel had
j kunnen worden aangevuld met 25 meppen met een mat
tenklopper op zyn onbesohermde derrière.
HET KEILOOëRDIJKJE W1AS WEER IN BEROE
RING.
I Het moet ons waariyk niet verbazen, de voortduren
de heibel in het met domme ezelskoppen gevulde China
als we zien, dat do 10 of 12 bewoners van het beroemde
Hieilooërdykje, 'n buurtje, bezet door paddl-rentenlers,
klpponmelkers, bletenkweeker» en grasboeren, onder
den rook van de eeuwige stad van 40 plu» en mosterd
van wyien Jan de Wit.
Daar woont ook de bybelvaste landman Jan de Vrle»
en deze agrariër wordt door velen van zyn Hellooër-
tiykjesburon als do aanleiding van do twisten onder het
kaas-en-brood-volk.
Meermalen moest do polltlorechter tusschen belden
treden on heden stond dan terecht de tuinder Jan K.,
do moest vorbittordo tegenstander van Jan de Vrle»,
die hom op Zondag 20 Januari zou hebben begroet met
het woord ploert, omdat Jan, die met paard en kar ter
kerke reed, zou hebben nagelaten rechts uit to halen
om Jan K, In zyn. auto ook op weg naar zijn.kerk to
laten passoeron. Toen Jan de Vries ondanks net oor-
verscheurend gebrom en getooter geen aanstalten maak-
„Ik ga mee naar beneden, om u uit te laten," riep
Oracle, aan «yn vryen arm hangend.
„Wacht toch even. Ik moet nog afeoheld nemen van
de Koningin der Feeën."
Hy Het zich op één knie vallen naast de eopha, ZIJ
sloeg haar arm om zyn hals.
„Wanneor komt u woor terug?" fluisterde ey.
„Wanneer geoft u uw volgende audiëntie?"
Zy glimlachte, haar bleek gezioht dicht by het zyne
houdend. „Ik zie u - altijd graag. Kom maar als u
wilt."
„Moet Ik dat?" vroeg Pier».
Hy keek haar recht ln haar moede, blauwe oogen on
de zyne straalden zacht met een teederheld, die ieder
kind met vertrouwen vervullen moest. Zij bracht haar
lippen by de zyne. „Zoo dlkwyis als u kunt," prevelde
zy.
Hy kuste haar. „Dat zal lk. Slaap lekker, myn ko
ningin!"
„Slaap lekker," antwoordde zy zacht, „lieve Sir Ga-
lahad!"
HOOFDSTUK X.
SPORT.
Het was den avond vóór Kerstmis en Avery was ln
Roddlng lnkoopen gaan doen, om den kerstboom te
versleren. Belast en beladen kwam zy eenigszins moe
terug.
Het roode licht van een winterzonsondergang lag noh
ter haar. Voor haar twinkelde, nu eens bedekt door
wolken, dan weer ln vollen glans, een prachtig schit
terende ster. Een flauw gevoel van melancholie besloop
haar hart, maar zy wilde daaraan niet toegeven, Zy
neuriede een kerstliedje onder bet loopen, terwyi zy
ioor de modderige velden stapte.
Do vorst had plaats gemaakt voor een onnatuuriyke
warmte en vroeger op den dag had hot hard geregend.
Het dreigde weer te gaan regonen. En inderdaad be
gonnen, toen zy aan het tweede „opstapje" was, de eer-
3te druppels to vallen van wat een zware bui beloofde
;e worden, zy keek vlug om zich heon naar een schull-
)laats en zag een twintig yards verder by de haag een
lUt, die daar waarschyniyk voor een schaapherder ge
jouwd was. Vlug liep zy erheen en zy was er juist,
oen het begon te storten.
Er was geen deur en geen raam ln de hut, maar een
>ud luik, dat waarschyniyk als deur dienst gedaan
ïad, stond vlak van binnen tegen den muur.
Zy moest zich bukken, om naar binnen te gaan en
aad het niet zoo hard geregend, dan zou zy misschien
geaarzeld hebben het te doen, want er heereohte daar
binnen volkomen duisternis. Maar eenmaal binnen keek
zij weer naar het wegstervend licht en eeg, dat de regen
niet aanhouden sou.
Op hetzelfde oogen/bllk hoorde ey een vreemd geluld
achter zich, een hygend, rochelend geluld, alsof een le
vend wezen In nood verkeerde, en bewoog zich late ln
den veraten hoek. ZU keerde zlah om en uit de duis
ternis vlamden twee moede, groene oogen naar haar op
Avory's hart sprong op. Instinctmatig deinsde zy te
rug. Haar eerste Impuls was zich om te koeren en te
vluchton, maar Iets let», dat zy niet dadelijk kon de-
finleeron droof haar om te biyven, D« krankzin
nige angst van die oogen deden oen beroep op dat ln
haar, hetwelk grooter was dan haar eigen persoonlijke
angst,
Zy bleef daarom en ln de etllte drong nu tot haar
door oen aanzwellend lawaai, dat oprees van een klein
heuveltje een paar landerijen verder. Avery kende dat
geluld -heel good. In haar jongemelajosjaren had het
haar polsen menigmaal snellor doen kloppen.
ZIJ koek weer naar buiten en terwyi zij dat deed,
hoorde zij opnieuw achter zich dat geluid half roche
len, half Jammeren van eon uitgeput en doosbang
dier.
Het was genoeg voor Avery. Zy overzag den toestand
onmiddellijk en onmiddellijk handelde zy. Zy had een
gevoel, alsof een hulpeloos en gemarteld wezen tot haar
om redding gesmeekt had on al het edelmoedige ln haar
reagoerde daarop.
zy greep het luik, dat tegen den muur stond, spande
al haar krachten in en bracht het naar bulten. Hot was
niet makkeiyk het stevig tegen den lagen Ingang ts
zetten. Zy vroeg zich later af hoe zy het gedaan had;
op hetzelfdo oogenbllk zelf rukte zy haar handschoenen
aan flarden, zonder dat zij het echter merkte.
Toen de honden gillend over het grasveld stoven, was
zij gereed. Zy leunde met uitgestrekte armen tegon de
geïmproviseerde deur en trotseerde standvastig da dolle
bende.
Onmlddcliyk waren de honden by haar. Ey sprongen
byna tot haar schouder en besmeurden haar met mod
der en kwyisel. Een paar seconden deden de roode
oogen cn open muilen zelfs Avory's dapper hart trillen.
Maar zy hield dapper stand en beval hun terug te gaan.
Zy moeten haar voor een krankzinnige gehouden heb
ben, dacht zy later. Op dat oogenbllk dacht zy aan
stukken gescheurd te zullen worden cn zy was werke
lijk verbaasd, toen zij plotseling uiteengingen en om ds
hut vlogen, die zy met diep geblaf omringden.
Wordt vervolfd.