AlftiKl Billis- L. BOLTE IJzeren Grendelen. Woensdag 27 Februari 1929. 72M<* N<i. 8416. Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen. Eerste Blad. Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. WITTE GOEDEREN VAN RIJSWIJK'9 tSSSSS^ SCHA Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TEI.EI*. No. 20. Prijs per S maanden fl.05. Losse nummers6 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot f> regeis f 1.10, iedere regei nteer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Groot.ere letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. VOOR DEN POLITIERECHTER. Zitting van Maandag 25 Februari 1929. AANGESPOELD PAALTJE INGEPIKT. Een stuk paal in de wilde stormdagen door de zee op Schoorl's strand gesmakt, bracht een bewoner van dit pittoreske duindorp in verzoeking en hij nam de moeite zich over deze armzalige gave der zee te ontfermen met het gevolg, dat heden de Officier aanleiding vond tegen hem f 3 boete of 3 dagen te requireeren wegens strandjutterij. Evenwel, de goede politierechter over woog. dat dergelijk onooglijk strandgoed door het ge woonterecht wordt aangemerkt als waardeloos en sprak hij alsnu den verdachte vrij DAT VLIEGERTJE GING HIER NIET OP. Nog twee Schoorlsche strandjutters, de arbeider A. M. O. en diens collega Piet D., die den 18-jarlgen leeftijd nog niet had bereikt en dus op grond van deze kin derlijke periode met een gratis verdediger was begif tigd, moesten zich verantwoorden wegens het achter over drukken van een aantal aangespoelde nieuwe sohroten, met welk soort timmerhout Schoorl na de geweldige Novemberstormen en de daaruit gevolgde schipbreuken, bijzonder rijk was begiftigd. In deze zaak werd f 10 boete of 10 dagen gevorderd, waarop de ver dediger, mr. Van Loockeren Campagne heel handig den Politierechter attent maakte op zijn uitspraak ln de vorige zaak en hem animeerde die milde opvatting ook voor zijn jeugdigen cliënt te laten gelden. Of nu 'n paaltje vuil was of 'n lat wit zag, maakte toch zooveel niet uit. Evenwel, mr. Muller liet zich door het zoet gefluit van dézen vogelaar niet fasoineeren en veroor deelde de jeugdige juttertjes tot de door den Officier gevorderde straf. DE LUST TOT LEENINGSLUITEN ZAL HEM VERGAAN ZIJN. Onze lieve lezers zullen zich misschien nog herin neren de sigarenmaker C. J. W., destijds te Hoorn, thans Ingekwartierd in het Oudorpsche Ooievaarsnest, die te Grootebroek een goedgeloovig boertje wist ,te bepra ten, hem f 25 te leenen om tabak te kunnen koopen. Als ze het niet meer weten, worden ze van deze dood zonde direct geabsolveerd. Deze heer dan, verscheen op 4 Februari voor den Politierechter, die de zaak aan hield tot nader onderzoek en het uitbrengen van rapport. Dit rapport is dan nu ingediend, doch helaas, de siga renmaker heeft er niet veel voordeel vhn genoten. Zijn virtuositeit om de plattelanders in de Streek aan te pompen en op te lichten, werd bezwarend genoeg ge acht om hem 3 weken den sukkelamolen ln te drukken, terwijl hem bovendien nog het sombere vooruitzicht werd gesteld, dat de voorw. straf, die hem nog wacht, op hem zal worden geëxecuteerd. Waarlijk, op dezen slgaren-negociant mag wel het spreekwoord worden toegepast: Wie zooveel boter op zijn test heeft, moet niet ln de zon gaan zitten. DAT IS EEN RARE HAKKKPOFFER. De 22-Jarige mijnheer en kropslaplanters-aaalstent Petrus A te Dimmen Is wat men mag noemen een wonderlijke harketieter. Die op 26 December '28 te Alk maar ln de gerennommeerde Indianenbalzaal van den heer Theo v. Gijzen. aan de Breedstraat zijn eer, goeden naam en gulden vrijheid ln gevaar stelde, door ln een mesjokker stadium twee boerenpetten voor gebruik op Zon- en Heiligendagen, alsmede een elegant taschje van een dansende maagd, gevuld met poederdoos, donsje, étui met kammltje en last not least 'n bedsnoer ofte wel rozenkrans, weg te gappen en ermee aan den haal te gaan. En daar stond de booze zondaar, voor den strengen rechter. Nederig zijn boezem bekloppende en erkennend dat het zoo niet langer kon gaan. Want hij was al eens 'n keer veroordeeld tot f 60 'boete en dus ln de zaal der gerechtigheid niet gansch onbekend. FEUILLETON 11. Naar het Engel och ETHEL M. DELL. „Vindt u mijn muziek mooi?" vroeg hij plotseling. Avery knikte. ..Heusch? Vindt u het heusch?" Er klonk jongens achtig enthousiasme in zijn stem. Hij boog zich met een stralend gezicht naar haar toe. Zij knikte weer. „Hebt u wel eens muziek geschre den „Nooit" „Waarom niet?" Hij antwoordde met Iets bitters ln zijn stem. „Nie- land zou het begrijpen, als ik het deed."' „Daar vergist u u leelijk in!" „Waarom?" „Omdat dat gehoel buiten de quaestie omgaat. Het rou alleen u zelf maar Iets aangaan of de mensöhen 't begrepen of niet.. Natuurlijk Is populariteit aangenaam, iedereen houdt daarvan. Maar gelooft u, dat de waarlijk [rooten zich om de opinie der wereld bekommeren, als «j aan het werk zijn? ZIJ geven het beste wat zij ln ïlch hebben, omdat iets minders hen niet bevredigen tou, maar niet omdat zy door de menigte geappreci eerd willen worden. Het genie staat altijd boven de menigte. Alleen zij, die zich niet hoven hun kritiek ver heffen kunnen, bekommeren zich om wat de kritiek tegt." Zij hield op. Haar gezicht gloeide haar oogen fonkel den; maar zij sloeg ze' plotseling naar en ging verder it haar werk. Want do schittering nl Piers' oogen Jas in een zóó vurigen hartstochtelijken gloed veran- Jerd, dat zij dien niet uithouden kon. Zy was hem dankbaar, dat hij deed alsof hij haar kortstondige verlegenheid niet gezien had. „Dus lk ben *n genie?" zelde hij, onverschillig lachend. „Hoor Je «at, koningin van mijn hart? Tante Avery zegt, dat ik genie ben." Hij liep naar Jea/nle en ging op den rand van de •opha zitten. Haar hand gleed dadelijk ln de zijne. nJa, natuurlijk," zeide zij met haar zachte, moede &m. „Dat bedoelde lk, toen lk me dat woord probeer- w te herinneren het woord, dat met „hyp" begint!" i «Hypnotisme!" velde Avery heel kalm. FILIAAL GEBR. BISCHOFF SCHAGEN. Speciale Aanbieding Dames Hemden. Nachthemden. Pantalons. Comblnatlons. Camlsols. Bébé Artikelen. Witte Kleedjes. Tafellakens - Servetten. Ontbijtstellen. Hand- en Theedoeken. Badhanddoeken. Badstof - Oogjes. Graslinnen. Halflinnen. Wit Katoen. Rondgeweven Katoen. Wit Jeems. Zakdoeken. Wit en Engelsche Keper. Wit Flanel. Lakens en Sloopen. Bedspreien. Alovernets. Verrassend lage prijzen. Piers lachte weer. „Het Is een woord, dat Je niet be grijpt, koningin van alle goede feeën. Alleen de booze feeën weten er iets van. Het Is een slechte tooverdrank, gebrouwen door den Koning van het kwaad self, en alleen onder de botoovorlng daarvan zien zijn gevange nen het lloht. Het is het eenlge verloffbrlefjo uit de ker kers en zij moeten of dat gebruiken of sterven ln het donkor." Jeanle luisterde verbaasd, maar Graole's ph&ntasle werd dadelijk gewekt. „Hè, verder!" riep zij uit. „Ik weet wat een verlof briefje la. De oom van Nurse heeft er een gohad. Het beteekent, dat Je na een zekeren tijd terug moet, niet?" „Preclee," antwoordde hij grimmig. „Wanneer de tyd verstreken is." „Maar lk begrijp niet," zelde Jeanle, „hoe hypnotisme als een verlofbriefje zijn kan." „Ik heb je gezegd dat je het niet begrijpen zou. Je moet eerst beseffen, zie Je, wat hypnotisme is vóór je weten kan waar het op lijkt. Het is de kunst om Je wil aan dien van een ander op te leggen of te maken, dat die andere persoon de dingen ziet, zooals je wilt dat hij ze ziet niet zooals ze in werkelijkheid zijn. Het is de macht van misleiding, opgevoerd tot een superlatieven graad. En wanneer die macht uitgeput ls, kan men zeg gen, dat de tijd van het verlofbriefje verstreken is en do gevangene naar den kerker terugkeert. Soms neemt hij don anderen persoon met zich, maar meestal gaat hij alleen." Hij hield op, daar er zacht op de deur geklopt werd. Avery keek van haar werk op. „Binnen!" riep zij. „Het is den dokter," fluisterde Gracle Piers ln. „Plaag hom eens." Piers lachte en Tudor deed de deur open en bleef op den drempel staan. Avery stond op, om hem tegemoet te gaan, maar zijn blik ging langs haar heen en bleef gemelijk op Piers rusten. „Laat de Lord Hooge Beul binnenkomen!" zelde Piers braltaal, „Zoo? Wie ls het laatste slachtoffer? En wat is het doel van uw komst hier?" De dokter kwam binnen, gaf Avery een hand en richtte zich dan tot Piers. „Ik kom naar mijn patiënte kijken," zelde hy op agressieven toon. „Zoo?" zelde Piers. „Ik ook." Hij stond op en zette zijn breede schouders uit. „En ik kom weer terug op speciale ultnoodiglng." „Tot ziens, Mr. Evesham", zeide Avery eenigszins scherp. Hij keerde zich om ea drukte haar hoffelijk de hand, die zij hem toestak. „Tot ziens Mrs. IXmyel" zeide hij. Gelukkig echter werd hij met groote clementie, bijna met teederheld behandeld en voorw. veroordeeld tot 2 maanden gev. met 3 proefjaren en voorts gesteld onder de beschermende vleugelen der R.K. reclasseering, die er voor moet waken, dat Piet in het eerste jaar van zijn proeftijd geen café's, onder welk voorwendsel dan ook, bezoekt. EEN MIJNHEER, VOOR WIEN EEN VREDELIE VEND MENSCH EEN STRAATJE OM LOOPT. De heer Willem S., krachtmensch en transportarbei der te Oudkarspel, verkeerde op 14 Januari ln een dui delijk kenbaar stadium van jandoedelvereering, welke toestand den autobus-chauffeur Glas aanleiding gaf hem overeenkomstig zijn instructie niet in de bus toe te la ten, want is een beschonken rnensch. op straat al on hebbelijk, in een auto is hij volkomen ongenietbaar, baar. De heer S. nam hem echter deze vernedering hoogst kwalijk en gaf uiting aan zijn reuzeslecht humeur door den chauffeur die op verre na niet tegen hem was op gewassen, de noodige opstoppers en ezelschoppen toe te dienen, hem in zijn zwarte pruik te grijpen en zijn edel hoofd heen en weer te schudden of hij voornemen» was van 's heeren Glas hersens een fijne cocktail te bereiden. Ten overvloede verviel hij nog tot minder waardige eabottage en sneed met zijn «cherp knlpme# de banden van Glas' rijwiel aan barrelen. Heden stond de zachtzinnige heer S., die als Simson wel zijn haren, doch geenszins zijn kracht heeft verlo ren en alle van heibel afkeerlge menschen in het kool- en-uienland een heilzame schrik Inboezemt, wegens mis handeling terecht en werd veroordeeld, zeer hu maan, tot f 30 boete of 30 dagen. Waardeer dit, vriend Willem en. misbruik je krachten niet om fatsoenlijke burgers af te rossen, maar wendt ze aan tot steun der zwakken en bescherming der verdrukten, ZIJN VINGEREN WAREN LICHTELIJK KLEVE RIG. Albert D. is een man dit beter dagen heeft gekend, doch helaas zoover ls afgegleden, dat hij het Oost-Wesfc- Thuis best moet zoeken ln een volkslogement. Bovendien moet deze maatschappelijke pech-vogel, na een lijdensweg van 12 ambachten en 13 ongelukken, nu ook nog terecht staan als verdacht van verduiste ring van 1' 4.80, die hy als tusschenpersoon had ont vangen van den heer C. Blaauboer te Schagen, omdat geld ter hand te stellen aan den heer Jan Met, smid in de Nieuwpoortslaan te Alkmaar. Daar hy zoo gesjochten was als 'n IJacoventer ln De- oember, had hy dit plukje ten eigen bate aangewend. Do Officier vroeg voor deze schipbreukeling op de levenszee f 35 boete of 35 dagen, maar het la natuuriyk belacheiyk, te veronderstellen, dat de veroordeelde die spykers kan oversparen van de 5 piek onderstand, die hy geniet van het Burg. Armbestuur. Daarom wordt er geprakklzeerd over een voorw. veroordeeling en 1» de zaak nu 4 weken aangehouden. HET JONGSTE WERELDWONDEREEN PICK- POCKET UIT DE BLAUWE REIGERSPOLDER! Dit mirakel, een zakkenrollor, 'n platvink linker uit het boerenland was Maandagmiddag in do Rechts zaal te bezichtigen ln don persoon van don 20-jarigcn boerenpiccolo Adriaan H. uit Heorhugowaard, 'n Jon geling met een bloote-blllengezicht, die mon zou verdon ken, geen 10 to kunnen tellen, maar die toch goochem genoeg was om ln het lokaal van Koopman te Berkhout alweer een reuzefoln tóneêlstuk werd gegeven en het pambliek dus in 't donker zat, uit den diezak van W. J. Tromp diens portemonnaie met f 8.11Vi Inhoud to graaien en ln te pikken. En dat Jongo mannetje was HALLO 1929 HIER HET OUDE VERTROUWDE ADRES. Nieuwste assortimenten. nog wel voorw. veroordeeld en onder toezicht der R.K. reclasseering gesteld. Geen wonder, dat hy er heden miserabel slecht voor stond en niet tot 1 zooala de Officier voorstelde maar zelfs tot 2 maanden onvoorwaardeiyk ratsslobbo- ren w.erd veroordeeld. EEN POLDERJONGEN MET SJTEKE VERLAN GENS. In de polderkeet van Jaspers te Den Oever op Wie- ringen vertoefde in Augustus '28 een Zuiderzeedemper Harm de J„ die tot krankzinnig toe verliefd was op het scheerapparaat van zijn mede-logé Piet Beun en ten slotte zijn jeukende vingers niet meer kon tegen- j houden en uit de keet spoorloos verdween met mede- neming van Piet's verleidelijk zelf-maar-scheeren-mn- j ohinetje. Meneer Harm moest thans terecht staan we- gens diefstal, doch het bleek dat zyn tegenwoordigheid thans verëischt wordt in een inrichting alwaar hy ty- deiyk vertoeft wegena rywieldiefstal. Het soheer&ppa^ raat heeft hy inmiddels weer geruild voor 'a graaschaar, waar ie beter mee op kon schieten. De Politiereohter had medeiydenJ met dit slachtoffer van de moderne techniek en legde ham «en maand ge vangenisstraf op. s' AMERIKA'S WILD-WEST IN DE DOELENSTRAAT TE ALKMAAR. In den avond van 14 Januari verschenen in de coif feurs- en sigarenwinkel van den heer De Boer, Doe lenstraat, Alkmaar, eenige naar gedroogde visch geu rende apachen uit Egmond aan Zee, die zich al spoedig amuseerden met het uithalen van apenstreken, den bediende Hartkamp vastgrepen en intimideerden en ten slotte verdwenen met medeneming van eenlge sigaren, zonder betaling. Dank zy het flinke optreden yan dien bediende, die de slungels zelfs tot het station achter volgde, gelukte het de politie den belhamel Martin de J. op te sporen en) hem voor den Politierechter te brengen. De held schitterde nu door afwezigheid, doch gelukkig was dit niet het minste bezwaar om hem tot f 25 boete j of 25 dagen te veroordeelon, een straf die nog wel had j kunnen worden aangevuld met 25 meppen met een mat tenklopper op zyn onbesohermde derrière. HET KEILOOëRDIJKJE W1AS WEER IN BEROE RING. I Het moet ons waariyk niet verbazen, de voortduren de heibel in het met domme ezelskoppen gevulde China als we zien, dat do 10 of 12 bewoners van het beroemde Hieilooërdykje, 'n buurtje, bezet door paddl-rentenlers, klpponmelkers, bletenkweeker» en grasboeren, onder den rook van de eeuwige stad van 40 plu» en mosterd van wyien Jan de Wit. Daar woont ook de bybelvaste landman Jan de Vrle» en deze agrariër wordt door velen van zyn Hellooër- tiykjesburon als do aanleiding van do twisten onder het kaas-en-brood-volk. Meermalen moest do polltlorechter tusschen belden treden on heden stond dan terecht de tuinder Jan K., do moest vorbittordo tegenstander van Jan de Vrle», die hom op Zondag 20 Januari zou hebben begroet met het woord ploert, omdat Jan, die met paard en kar ter kerke reed, zou hebben nagelaten rechts uit to halen om Jan K, In zyn. auto ook op weg naar zijn.kerk to laten passoeron. Toen Jan de Vries ondanks net oor- verscheurend gebrom en getooter geen aanstalten maak- „Ik ga mee naar beneden, om u uit te laten," riep Oracle, aan «yn vryen arm hangend. „Wacht toch even. Ik moet nog afeoheld nemen van de Koningin der Feeën." Hy Het zich op één knie vallen naast de eopha, ZIJ sloeg haar arm om zyn hals. „Wanneor komt u woor terug?" fluisterde ey. „Wanneer geoft u uw volgende audiëntie?" Zy glimlachte, haar bleek gezioht dicht by het zyne houdend. „Ik zie u - altijd graag. Kom maar als u wilt." „Moet Ik dat?" vroeg Pier». Hy keek haar recht ln haar moede, blauwe oogen on de zyne straalden zacht met een teederheld, die ieder kind met vertrouwen vervullen moest. Zij bracht haar lippen by de zyne. „Zoo dlkwyis als u kunt," prevelde zy. Hy kuste haar. „Dat zal lk. Slaap lekker, myn ko ningin!" „Slaap lekker," antwoordde zy zacht, „lieve Sir Ga- lahad!" HOOFDSTUK X. SPORT. Het was den avond vóór Kerstmis en Avery was ln Roddlng lnkoopen gaan doen, om den kerstboom te versleren. Belast en beladen kwam zy eenigszins moe terug. Het roode licht van een winterzonsondergang lag noh ter haar. Voor haar twinkelde, nu eens bedekt door wolken, dan weer ln vollen glans, een prachtig schit terende ster. Een flauw gevoel van melancholie besloop haar hart, maar zy wilde daaraan niet toegeven, Zy neuriede een kerstliedje onder bet loopen, terwyi zy ioor de modderige velden stapte. Do vorst had plaats gemaakt voor een onnatuuriyke warmte en vroeger op den dag had hot hard geregend. Het dreigde weer te gaan regonen. En inderdaad be gonnen, toen zy aan het tweede „opstapje" was, de eer- 3te druppels to vallen van wat een zware bui beloofde ;e worden, zy keek vlug om zich heon naar een schull- )laats en zag een twintig yards verder by de haag een lUt, die daar waarschyniyk voor een schaapherder ge jouwd was. Vlug liep zy erheen en zy was er juist, oen het begon te storten. Er was geen deur en geen raam ln de hut, maar een >ud luik, dat waarschyniyk als deur dienst gedaan ïad, stond vlak van binnen tegen den muur. Zy moest zich bukken, om naar binnen te gaan en aad het niet zoo hard geregend, dan zou zy misschien geaarzeld hebben het te doen, want er heereohte daar binnen volkomen duisternis. Maar eenmaal binnen keek zij weer naar het wegstervend licht en eeg, dat de regen niet aanhouden sou. Op hetzelfde oogen/bllk hoorde ey een vreemd geluld achter zich, een hygend, rochelend geluld, alsof een le vend wezen In nood verkeerde, en bewoog zich late ln den veraten hoek. ZU keerde zlah om en uit de duis ternis vlamden twee moede, groene oogen naar haar op Avory's hart sprong op. Instinctmatig deinsde zy te rug. Haar eerste Impuls was zich om te koeren en te vluchton, maar Iets let», dat zy niet dadelijk kon de- finleeron droof haar om te biyven, D« krankzin nige angst van die oogen deden oen beroep op dat ln haar, hetwelk grooter was dan haar eigen persoonlijke angst, Zy bleef daarom en ln de etllte drong nu tot haar door oen aanzwellend lawaai, dat oprees van een klein heuveltje een paar landerijen verder. Avery kende dat geluld -heel good. In haar jongemelajosjaren had het haar polsen menigmaal snellor doen kloppen. ZIJ koek weer naar buiten en terwyi zij dat deed, hoorde zij opnieuw achter zich dat geluid half roche len, half Jammeren van eon uitgeput en doosbang dier. Het was genoeg voor Avery. Zy overzag den toestand onmiddellijk en onmiddellijk handelde zy. Zy had een gevoel, alsof een hulpeloos en gemarteld wezen tot haar om redding gesmeekt had on al het edelmoedige ln haar reagoerde daarop. zy greep het luik, dat tegen den muur stond, spande al haar krachten in en bracht het naar bulten. Hot was niet makkeiyk het stevig tegen den lagen Ingang ts zetten. Zy vroeg zich later af hoe zy het gedaan had; op hetzelfdo oogenbllk zelf rukte zy haar handschoenen aan flarden, zonder dat zij het echter merkte. Toen de honden gillend over het grasveld stoven, was zij gereed. Zy leunde met uitgestrekte armen tegon de geïmproviseerde deur en trotseerde standvastig da dolle bende. Onmlddcliyk waren de honden by haar. Ey sprongen byna tot haar schouder en besmeurden haar met mod der en kwyisel. Een paar seconden deden de roode oogen cn open muilen zelfs Avory's dapper hart trillen. Maar zy hield dapper stand en beval hun terug te gaan. Zy moeten haar voor een krankzinnige gehouden heb ben, dacht zy later. Op dat oogenbllk dacht zy aan stukken gescheurd te zullen worden cn zy was werke lijk verbaasd, toen zij plotseling uiteengingen en om ds hut vlogen, die zy met diep geblaf omringden. Wordt vervolfd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1929 | | pagina 1