Tutti Frutti.
htrar betaalde tn melk krijgt H!J fa later eek ultge-
keerd door het Burgerlijk Armbestuur. Er is geen den
ken aan dat zij, die niet verzekerd zijn, niet zuilen wor-
don geholpen.
De heer Rezelman zegt dat door den langen winter
het een bijzonder geval ia, het verschaffen var. hulp
valt nu ook buiten den tijd, waarvoor men is verze
kerd.
De Voorzlter wijst er op, dat de georganiseerden
recht op de uitkeering hebben, voor de anderen is er
geen steunregeling, maar ze worden niet vergeten.
De heer Kuiken zegt dat hij op dat gebied rekent op
den Voorzitter, want hem moet de eer worden toegege
ven dat hij er voor zorgt.
De heer Koorn heeft alle respect voor de wijze waarop
voor de georganiseerden wordt gezorgd. Maar spr. is
het met den hoer Rezelman eens, dat ook voor de on
georganiseerden moet worden gezorgd en hoort dan
ook al van den Vooralter, dat dit gebeurt. Want er
wordt geloden, zegt spr. Alle kruideniers en bakkers
zullen vorklaren, dat de nood veel «erger hs dan men
denkt, dat de nood met reuze schreden klimt. Spr. was
dozer dagen zolf nog in een wijkje, waar 3 mcnschen
sterk absoluut armoode leden, en die niets hadden ge
had. Dertien weken lang was er niets verdiend, dertien
weken gepoft en men had niets gehad. Spr. weet wel
dat die menschen niet naar voren komen, maar dat
komt omdat het hen zoo verschrikkelijk zwaar valt
naar het raadhuis te komen om te klagen. Spr. vraagt
daarom of het niet op den weg van het armbestuur
ligt, of op dien van een te benoemen commissie, om
te onderzoeken waar hulp noodig is. Werkelijk, zegt
spr.. er is nood op het oogenblik.
De Voorzitter zegt dat we voor allen even goed voelen
Spr. had deze week nog iemand bij zich, wien spr. voor
rekende dat hij dan wel niet over het geheels jaar
f 8000 had verdiend, maar dan toch wel den geheelen
zomer f 100 in de week. Hij had groote kinderen, had
van het Katholiek Armbestuur f 7 ontvangen en be
loofde ook de ondersteuning terug te zullen betalen.
Spr. gaf hem er f 15 bij. Eerst vertelde die persoon spr.
niets van die f 7. Spr. kreeg nu ook een briefje van
Breezand in handen, waar een wedstrijd was gehouden
en menschen uit de omgeving worden geholpen, waar
van men weet dat ze het niet rijk hebben. Ook op dat
briefje kwam die persoon voor voor f 12, -een evengoed
klaagt hij. Wel heeft hij een groot gezin, maar hij had
da n toch ook f 34 ontvangen. Maar als er menschen
zijn die in dezen heelen slechten tijd arm zijn en niet
bij het Armbestuur willen komen, waarom schrijven zij
spr. dan geen briefje, opdat zoo vertrouwelijk mogelijk
geweten wordt dat ze geholpen moeten worden. Spr.
brengt hier hulde aan armvoogden, voor wat zij pres-
teeren en zegt dat deze wel degelijk in hun wijk een
onderzoek instellen.
De heer Stammes wijst er op dat op een Ieder, die
weet dat er een gezin is die hulp noodig heeft, de plicht
rust dit bij den burgemeester te komen zeggen. Dat
behoeft niet alleen een armvoogd of een wethouder te
dien. De «heer Koorn had zoodra hem die gevallen be
kend waren, zoo vroeg mogelijk bij don burgemeester
moeten komen en had moeten zeggen, denk er om, dat
daar zoo gauw mogelijk, liefst voor den mdidag nog
geholpen wordt.
De heer Koorn zegt, dat het niet zijn bedoeling
een blaam te werpen op het armbestuur, spr. respec
teert die personen ook.
De heer Komen kan zich aansluiten bij hetgeen door
de heeren Kuiken, Rezelman en Koorn is gezegd over
steun aan niet-georganiseerden en heeft met genoegen
gehoord, dat hieraan aandacht wordt geschonken. We
leven in een bijzonderen, tijd en al mag het voor menig
gezinshoofd, dan een zware gang zijn naar het gemeente
huis, als er in dat gezin gebrek wordt geleden, moet dat
gezinshoofd dien zwaren stap zetten en vragen. Wij
weten niet altijd waar er gebrek heerscht en dat mag
ook een armvoogd niet worden aangerekend. In bijzon
dere omstandigheden moeten er bijzondere maatregelen
worden getroffen, dat ondervindt een bedrijfshoofd ook
wel. Misschien zijn er meerdere gezinnen, die, als in
het straks genoemde voorbeeld, later als er weer ver
diend wordt, het als ondersteuning genoten® weer ver-
willen betalen. Uit de rekening van het Armbestuur
heeft spr. gezien dat wel meer aan een voorschot wordt
geholpen en spr. vindt dat een sympathieke. mooie
manier van ondersteuning. Wellicht dat deze manier van
helpen niet zoo bekend was.
De Voorzitter beaamt, dat het een goede maatregel
is en met pleizier kunnen de menschen een voorschot
krijgen.
De heer Kuiken vraagt of het niet op den weg der
gemeente ligt met een lijst rond te gaan. Misschien
heeft het een opbrengst van f 300—f 400.
De Voorzitter zegt dat hem dit ook is gevraagd, maar
spr. heeft er vriendelijk voor bedankt Wat beteckent
een door den heer Kuiken genoemd bedrag als reeds
voor de georganiseerden een bedrag van f 835 noodig is.
De heer Komen zou bij het Rijk willen aandringen
om een bijdrage voor de georganiseerden.
De Voorzitter denkt niet dat het zal helpen. Onze ge-
MORAAL-BAROMETER. De „huichelaars" in
Engeland kunnen jubelen. Hoe afschuwelijk
hun overigens ook de rokken der dochteren En-
gelands mogen voorkomen, kunnen zij nu
zwart op wit bewijzen, dat van alle hoofdste
den op de wereld in Londen nog altijd de lang
ste rokken worden gedragen. Dit bewijs is
geenszins gebaseerd op de gegevens van een
verwoede-aan-statistiek-doende-journalist, die
met een centimetertje van het eene land naar
het andere snelde, integendeel. Een veel groo-
tere autoriteit heeft Londen's moreelen rang
bevestigd, namelijk de schoone filmster Lya
de Putti. Toen deze, zoo vertelt zij zelf, zich
voor twee jaar terug in Duitschland de rokken
een beetje^!) liet inkorten, was dit volgens haar
zelf toch al een heel stuk. In Parijs echter
moest zij ervaren, dat het bij lange na niet ge
noeg was, dus wederom viel een reepje aan de
grillige mode-koningin ten offer.
Toeiv New-York! Op straat werd ze met een
lachend gezicht nagekeken, omdat ze zulke
lange rokken droeg. Natuurlijk werd met een
geringe moeite aan deze lach-verwekkende
ergernis tegemoet gekomen. Edoch, had Lya de
Putti nu gedacht, eindelijk de grens te heb
ben bereikt, in het film-paradijs, Hollywood,
zou men haar wel beter inlichten. Nog een
maal moest de schaar er aan te pas komen;
„het laatste stuk, dat zij kon missen" viel on-
der de handige vingers van de naaister. Haar
gelukkig gesternte redde de filmster, nog bij
tijds boven deze non plus ultra te moeten uit
gaan. Op het oogenblik dat haar rokken toch
absoluut niet hooger konden „klimmen", zette
zich een neerdalende beweging in. Lya de Putti
kwam namelijk naar Londen, en daar bleken
de meisjes nog zulke lange(?) rokken te dra
gen, dat de in Parijs en Amerika afgeknipte
stukken er weer netjes aangezet konden wor-
dsn.
meente werdt niet feranfvehrkt enitr dt noodlijdende*
en epr. wijet erop, dat de gemeente tenslotte ook niet*
kreeg voor de werkverschaffing.
De heer Komen zegt, dat het rijk den uitkeerlngs-
termijn met 12 dagen heeft verlengd, misschien was
het gedaan te krijgen dat er nog eens 12 dagen wer»
'den opgelegd.
De heer Van der Ham zegt, dat de verlenging van
12 dagen Zaterdag a.s. is geëindigd en spr. stelt zich
voor en meent te weten dat dit reeds gebeurt, dat
de besturen der werkioozenkassen weer stappen
doen om te tr&chteh de uitkeering verlengd te krij
gen. En waar het rijk a gezegd heeft, zal het moei
lijk vallen geen b te willen zeggen. Want er zijn ge
meenten die straks een heele groote strop zullen
hebben. Bij onze afdeeling zijn Maandag niet direct
illen uitgetrokken, er zullen 8 H zijn. Als de uit
keering verlengd wordt, wordt de steunregeling op
geschort. Namens spr.'s organisatie dankt spr. B. en
W. voor hun goedgunstig advies en spr. hoopt en
verwacht dat de raad met het voorstel accoord zal
gaan. Spr. verzoekt evenwel om de uitkeering ook
lo geven aan hen die er reglementair nog geen recht
jp hadden, nl. zij die nog geon geheel jaar lid zijn
;an de organisatie, maar dan in dezen vorm, dat dit
betreft georganiseerden die vóór 1 Januari 1929 lid
waren.
ue Voorzitter zegt, dat hiertegen geen bezwaar
is, het lag in de bedoeling.
De heer Van der Ham wijst er op, wat den steun
ion ongeorganiseerden betreft, dat deze nu ten
koste komen van Armbestuur of gemeente, dat zij
zich een gang naar het Burgerlijk Armbestuur had-
.Jen kunnen besparen, als zij zich hadden verzekerd.
Spr. wil niet zeggen dat ze moeten verhongeren,
.naar ze hadden al lang lid der organisatie kunnen
.ijn. Spr. zou dan nog voorts deze bepaling willen
maken, dat aan kostgangers en gelijkgestelden («dus
aiet voor alle ongehuwden) de gewone reglementaire
uitkeering zal worden gegeven.
De Voorzitter vraagt, welke kostgangers dat dan
zijn.
De heer Van der Ham: Alleen zij die het buiten
hun schuld zijn geworden en dat dient dan per
geval te worden bekeken, wat door het B. A. en
Jen heer Baken in overleg met de organisatie kan
worden besproken.
De Voorzitter zegt, dat B. en Wl zich hiermee kun
nen vereenigen.
De heer Van den Berg was vorig maal een beetje
bang voor de steunregeling aan ongehuwden, maar
nu de winter zoo lang aanhoudt, is het wat anders.
Maar spr. is toch bang om aan kostgangers toeslag
te verieenen.
De Voorzitter vraagt waarom. Het betreft kost
gangers, die het niet zijn geworden door ruzie met
nun ouders te maken, maar als het ware alleen
staande kostgangers.
De hoer Van den Berg zegt, dat het een aan het
ander vastzit.
De heer Van der Ham oordeelt, dat de heer Van
den Berg niet bang beho'e.t te wezen, dat or^gehuw-
den in den kost zullen gaan.
De heer Stammes zegt, dat ieder geval op zich
zelf zal worden beschouwd.
Zonder hoofdelijke stemming wordt het voorstel
van B. en W. geamendeerd door den heer Van der
Ham, aangenomen.
De heer Van der Ham erkent dat de nood begint
te nijpen en geeft daarom aan B. en W. in overwe
ging, om de menschen, wier spaarpotje is uitgeput
en aangewezen zijn op de uitkeering, waar noodig
een kleine verhooging te geven, door bijv. den toe
slag van 60 cent tijdelijk op f 1 te brengen, bijv. als
tegemoetkoming op de extra benoodigde brandstof.
Spr. is van oordeel, dat het B. A. royaal optreedt.
De heer Stammes meent, dat het kan als brand-
stoffentoeslag.
De Voorzitter zegt, dat ook die gevallen op zich
zelf kunnen worden beschouwd. Als de organisaties
menschen weten die daarvoor in aanmerking ko
men, zouden zij het aan B. en W. kunnen mededee-
len en dan verder aan dit college verder overlaten.
De heer Van der Ham kan zich er mee vereeni
gen en zegt namens zijne fractie te spreken als hij
zegt, dat in Anna Paulowna niet slecht gezorgd wordt
voor de werkloozen. Het is daarom dat spr. geen
voorstel deed, maar het alleen in overweging gaf.
De Voorzitter dankt op zijn beurt de organisaties
voor den steun dien van haar wordt ondervonden
en waar spr. zeer dankbaar voor is.
Een nieuwe roomsche school.
Volgt aanvraag om gelden uit de gemeentekas te
willen toestaan:
lo. van het bestuur van de Christelijke school om
een achttal banken aan te schaffen;
2o. van het R.K. Kerkbestuur der parochie O.L.V.
Prassentatie gevestigd te Anna Paulowna, om een
nieuwe rekenmethode te kunnen invoeren en om
20 banken aan te schaffen;
Inderdaad een ware verheugenis voor de
Londensche zeden-apostelen.
o—o
WAAR FLORENZ ZIEGFELD OM LACHT. Flo-
renz, de man die 't Amernkaansche bakvisch-
je verafgoodt, lijdt vreeselijk aan bijgeloof,
maar is volstrekt niét bijgeloovig. Toch draagt
hij bij iedere primière een klein groen afgod-
beeldie van jade in z'n vestzakje. Heeft echter
de eerste uitvoering in New York plaats, dan
beschermt hij zich veel beter tegen de booze
geesten door een schoentje van de eerste bany
van zijn dochter Patricia in zijn broekzak te
dragen. Beide geestenbezweerders had hij bij
zich toen hij met „Betsy" en „No fooling" een
overweldigend succes behaalde.
Hier volgt zijn lievelingsmop: Een vreemde
ling speelde poker met vier schelmen, die den
ongelukkigen kerel er vreeselijk van langs ga
ven. Plotseling zag hij, dat een van zijn speel-
genooten drie azen onder uit het stapeltje
kaart trok. „Aha", riep hij, zich tot zijn buur
man wendend, „hebt u dat gezien?" „Wat ge
zien?' bromde de ander. „Wat? De kerel trok
daarnet drie azen uit het spel." De beschul
digde haalde een revolver uit zijn zak en richt
te hem op den vreemdeling: „Nou, vroeg bij,
„wat gaat u dat aan?" Tegelijkertijd hadden
de drie andere kerels hun revolvers getrokken
en herhaalden: „Ja, wat gaat u dat aan?"
„O", antwoordde de man, „natuurlijk niet3. Ik
heb er niet aan gedacht dat hij geven moest
oo
TUSSCHEN STEEN EN JENEVERBOOM-BOSCHJE.
In een der vreeselijke winterstormen, die
over Noord-Europa en voornamelijk aan de
kusten van het Scandinavische schiereiland
woedden, geraakte het kleine Zweed-che
stoombootje „Nils", dat vanaf Finland met e' j
houtlast en een bemanning van zeven kopju-n
—i Elly, de jonge hofmeesteres meegereken
onderweg was, in de branding voor het ei «and
V&stervik, en daar het schip nu niet bnger
naar 't stuur luisterde, dreigde het elk ogen
blik op de klippen verpletterd te zuileii wnr-
d*s- No# tlee&t» één enkel middel wm er om
So. ren het R.K. Kerkbeetuur ven 'de parochie
van den Heiligen Joannes den Evangelist, gevestigd
te Breezand, voor da stichting van een Iloomach Ka
tholieke school voor lager onderwijs.
Het onder lo. genoemde wordt goedgevonden.
Wat betreft het onder 2o. genoemde, wellicht zul
len er banken van andere scholen kunnen worden
gebruikt, hoewel ook te Kleine Sluis het aantal kin
deren zich uitbreidt.
De nieuw te stichten Roomsch-Katholieke school
zal er voorloopig een moeten zijn van 60 leerlingen.
Er is ook gevraagd om een gymnastieklokaal en hoe
wel ze er recht op hebben, is er een bijeenkomst met
het schoolbestuur geweest en zal getracht worden een
regeling te treffen, waarbij misschien in het midden
een gymnastieklokaal kan worden gebouwd, ten be
hoeve van de Katholieke schooi 11 en de Christelijke
schooi.
De heer Kuiken is wel voor de nieuwe R.K. school,
dan is dat gesjouw met de autobus afgeloopen.
Opgemerkt wordt voorts, dat de bouw op tijd ge
schiedt, want anders zou do andere school uitge
breid moeten worden.
Overeenkomstig de voorstellen van B. en W. wordt
besloten.
Een bedrijf dat goed werkt
Door B. en W. wordt voorgesteld om het loon van
den lijnwerker in lossen dienst J. Wiegman, te ver-
hoogen van f21 op f24 per week, met terugwerken
de kracht tot 1 Januari jl. en den lijnwerker J, Eg-
mond te ontheffen van zijn taak bestaande in het
innen van kwitantie» en machtiging te verieenen
dit werk aan een ander op te drogen tegen eene be-
looning van 5 cents per kwitantie.
De Voorzitter wijst op de uitmuntende wijze waar
op Wiegman zijn werk verricht en op het feit dat de
verhooging hoofdzakelijk door derden wordt betaald.
Om tegemoet te komen aan de klacht dat het per
soneel tekort verdient, wordt voorgesteld Egmond
te ontheffen van het innen der kwitanties. Daar be
steedde hij 64 uur aan en voorgesteld wordt de pl.m.
540 kwitanties door een aparten kwitantielooper te
deen innen voor 5 cent per stuk. B. en W. wilden
daarvoor den heer Muntjewerf, doodgraver, nemen.
De palen bij den Stoomweg zullen dan ook eens ver
dwijnen.
Le heer Van der Ham gaat met de voorstellen ac
coord, maar spr. vraagt of het geen overweging ver
diend om Jonker, die ook de kwitanties van een wijk
int, daarvan te ontheffen.
De Voorzitter wijst er op, dat het voor controle wel
goed is dat de heer Jonker een gedeelte der kwitan
ties int en met het oog op de controle verdeelt hij
de wijken wel eens.
De heer Van der Ham merkt op, dat hij geduren
de 3H jaar Jonker nooit de kwitanties te Van Ewijck-
sluis heeft zien innen, en de heer Raven maakt de
zelfde opmerking ten aanzien van den Oostpolder,
gedurende een jaar.
De Voorzitter zegt, dat als blijkt dat de heer Jon
ker het te druk krijgt, het aantal door hem te innen
kwitanties van 200 op 100 kan worden gebracht. Spr.
deelt mede, dat het 't bedrijf goed gaat. Wel zal de
Oostpolder het aigeloopen jaar nog een f 500 kosten,
maar toch is er een winst over van f3000. De ge
middelde prijs, die aan stroom is betaald bedraagt
30.9 cent. Voor enkele verbruikers is de prijs nog te
hoog en dit. dient nog nader onder de oogen te wor
den gezien. En wat dan den gemiddelden stroom-
prijs betreft, wijst spr. er op, dat uit een reclame van
het P.E.N. blijkt, dat daar hoogstens 30 cent wordt
betaald.
De heer Kuiken vraagt, of het P.E.N. dan weer ge
probeerd heeft, het net over te nemen.
De Voorzitter zegt, dat het alleen een reclame-cir
culaire is aan de afnemers van het P.E.N. gericht.
Den heer Komen was het niet bekend dat Jonker
belast was met het innen van kwitanties. Spr. vindt
het beter, als het bedrijf nu aanstonds 2 kwitantiu-
loopers heeft, dan Jonker alleen de leiding van do
zaak houdt. Het bedrijf is heel druk. Acht Jonker het
voor controle echter zelf noodig, dan is het wat an
ders. Waar de heer Braaf een vast salaris geniet
van f350, vraagt spr. of er geen ongelijkheid ont
slaat.
De Voorzitter herhaalt dat B. on W. kunnen zien
den heer Jonker zooveel mogelijk te ontlasten.
De heer Komen is door wat hij heeft gehooid
van de heeren Van der Ham en Raven, niet over
tuigd, dat het kwitantie-innen door Jonker als con-
trolemaatregl kan worden aangemerkt. Spr. bedoelt
dit niet als een verwijt, maar spr. zou hem er dan
geheel van ontheven willen zien.
De Voorzitter is het er mee eens, dat het geen
werk voor mijnheer Jonker is.
De heer Komen wijst er dan verder op, dat als er
2 kwitantieloopers zijn, het op den duur niet op
gaat, dat de één ongeveer eon dubbeltje per kwi
tantie krijgt, de ander 5 cent.
De Voorzitter herinnert er aan, dat het bedrijf in
hun veege lijf te redden en dat was, dat men
zou moeten trachten met het eilandje verbin
ding te krijgen. Vader en zoon Norberg bod^n
zich aan, aan een lijn naar het rif te zwem
men. De vader echter, als de beste zwemmer
zou tenslotte het levensgevaarlijke waagstuk
ondernemen. Hij sprong in het ijskoude water
en worstelde tegen de bruisende golven en ijs-
schollen en eerst na bovenmenschelijke in
spanning mocht het hem gelukken het eiland
je te bereiken. Daar bevestigde hij de lijn,
waarlangs nu de anderen heel gemakkelijk
van het verongelukte schip konden afkomen.
Het eilandje, waarop de schipbreukelingen
zich nu bevonden, was niet grooter dan onge
veer 300 meter in doorsnede en volkomen met
ijs en sneeuw bedekt. Aan het eene einde lag
een groote steen, terwijl aan het andere punt
een boschjé van jenever-struiken stond. Eu
tusschen deze twee uiteinden nu begonnen do
verongelukten in een scherpen Oostenwind
heen en weer te loopen om zich warm te hou
den en dat beteekende hetzelfde als om zich
in leven te houden. Wie zich afgemat terneer
zou leggen, zou weldra in een diepen slaap
verzinken, dien na eenigen tijd door den dood
zou worden afgelost. Dat wisten de zeelieden
en ook het meisje heel goed. Zelfs aan een
oogenblik gaan zitten was nauwelijks te den
ken, want de kleeren vroren dan dadelijk aan
het ijs vast, zoodat later weer opstaan onmo
gelijk werd.
Dien avond en den ganschen daarop volgen
den nacht liepen de verkleumde menschen tus
schen den steen en het boschje op en neer,
steeds maar op en neer, af en toe uitkijkende
of er niet ergens hulp kwam opdagen. Moede
loosheid maakte zich van de anders zoo" stoere
en onversaagde mannen meester. Zij stonden
op het punt zich gewonnen te geven. Was niet
Elly, de jonge hofmeesteres, er geweest, dan
zouden zij zich reeds lang hebben neergewor
pen om te sterven. Het meisje echter had den
moed nog niet t verloren, zelfs haar opgewekt-
heid nog niet. Zü begon te zingen, een marsch,
tem stzaatdruatjs, liedje» alt haar kinderjaren.
't begin moest roeien met de ritmen die het had,
en herinnert aan de kwitantie» der achterstallige be
dragen bij den voorganger van Jonker en Braaf toon.
de zaak heeft opgeknapt en hem een vast salaris
van f300 is gegeven. B. en W. sullen de kwestie be
spreken.
De heer Van der Hein vindt het in de toekomst
goed dat Jonker geen kwitanties int. Spr. zegt niet,
dat Braaf teveel verdient, maar deze heeft een vast
selaris, wat bij het pensioen komt, terwijl de ander
per kwitantie wordt betaald.
De Voorzitter zegt, dat ook Muntjewerf in het pen
sioenfonds kan.
De heer Van der Ham vindt het ook goed dat
beide kwitantieloopers een zolfde salaris genieten.
De Voorzitter zegt, dat alles niet op een goud
schaaltje is te wegen. Of Braaf meer heeft km spr.
niet zeggen, maar B. en W:. zullen een onderzoek
instellen.
De voorstellen van B. en W. worden zonder hoof
delijke stemming aangenomen.
Ingevolge de landarbeiderswct
Ingekomen zijn aanvragen om voorschotten uit de
gemeentekas tot bckoming van een plaatsje Inge
volge de bepalingen van de Landarbeiderswet, van
A. Spruit, A. de Wit, C. Raven, N. Keppel, A. Pool
en C. Meeldijk.
Respectievelijk worden voorschotten gevraagd van
f3000, f3500, f2425, f3350, f3300 cn f3550 en wanneer
t rijk deze voorschotten verstrekt, heeft de Raad gcon
bezwaar.
Alvorens tot de rondvraag over te gaan, vraagt en
verkrijgt de Voorzitter machtiging tot het doen aan
brengen van een tweeden ventilator in de raadzaal.
De rondvraag.
De heer Jonker zegt, dat als de kinderen der open
bare scholen en de onderwijzers zelf vrijaf willen
•hebben, dit moet worden aangevraagd bij den burge
meester. «Spr. vraagt of dit ook het geval is waar het
de bijzondere school betreft.
De Voorzitter zegt, dat dit een interne aangelegen
heid is, waarin het schoolbestuur zelf baas is.
De heer Van der Ham vraagt of tijdens de hcer-
schende strenge koude, de kachels in de scholen
misschien eventjes eerder kunnen worden aange
maakt dan regel is. Spr. heeft gehoord «dat het 's mor
gens nog te koud is in de scholen.
De Voorzitter zegt overleg te zullen plegen met het
onderwijzend personeel.
De heer Koorn licht toe, dat het is gebeurd, dat de
kachels 's nachts doorbrandden en anders worden d8
kachels 's morgens om 7 uur, dus 2 uur voor den
aanvang van den schooltijd, aangemaakt.
De heer Van der Ham: Dan is het niet noodig.
De verplichting tot aansluiting aan de
waterleiding.
De heer Keuris weet niet precies hoe het is vast
gesteld, maar spr. dacht dat er een bepaling was,
waarbij is voorgeschreven dat als een perceel bin
nen een afstand van 40 meter van het waterleiding
buizennet af is gelegen, dit perceel binnen een zeke
ren tijd aangesloten moet worden.
De Voorzitter zegt, dat die verordening er is en
men tot directe aansluiting verplicht is. Spr. kan
mededeelen dat hij de nog niet aangeslotenen een
paar maal heeft angeschreven. Een gedeelte is aan
gesloten, maar spr. zou tegen de anderen nu maar
proces-verbaal willen laten opmaken. Spr. wijst er op
dat liet P.W.B. zich thans verschuilt achter de niet-
aangeslotenen. Voorheen kregen we wel een compli-
«ment over het percentage dat was aangesloten, maar
nu gaan ze zeggen, zooveel moeten er nog aansluiten.
Spr. wil dan ook de niet-aangcslotenen niet m»?ar
aanschrijven, maar proces-verboni laten opmaken.
De heer Keuris zegt, dat het P.W.B. zich dan ten
minste daarop niet kan beroepen.
De heer Rezelman vraagt of het aantal nog niet aan
gesloten pcrccelen belangrijk is. We hooren getallen
van 200 en 160 en de Voorzitter merkt op, dat toen
'het bedrijf nog niet populair was, geoordeeld werd,
dat men er niet met den sabel achter moest.
De heer Van der Ham begrijpt niet dat de menschen
niet aansluiten, spr. zou het kraantje niet graag wil-
len missen.
Buiten het arbeidsveld van. der Raad.
De heer Kuiken vraagt of de aanslagen in de be
lasting geheim worden gehouden'.^ Spr. w.jst op een
berichtje in de Schager Crt en waaruit zou zijn af te
leiden dat enkele gegoeden te laag zijn aangeslagen.
Spr. is blij dat de Raad niet meer belast is met diep
aanslag, het is geen pleizierig werk iemands doop-
alles letterlijk, wat haar op dat oogenblik maar
te binnen wilde schieten, om de kameraden
moed in te spreken. En toen de oude Norberg,
wiens krachten door het zwemmen in het ijs
koude water het meest waren uitgeput, uit
riep, dat hij het niet langer kon uithouden en
zich te slapen wilde leggen, nam zij zijn arm
en trok hem, al zingende, met zich mee. Al
dus hield het meisje den moed er in. Toch zou
dit voor den ouden Norberg niet baten, want
tegen den morgen kon hij niet langer weer
stand bieden en onder de zwiepende takken
van het jeneverboom-boschje ontsliep hij in ie
armen van zijn zoon.
Inmiddels zetten de overgeblevenen hun „wed
loop om het leven" nog maar steeds voort, ge
kweld door honger en koude, totdat zij einde
lijk door een loodsboot werden opgemerkt
Zes en twintig uur achtereen hadden de onge-
luklygen op wat voor hen „het eiland der ver
schrikking" geworden was, doorgebracht Heel
dien langen tijd hadden zij onafgebroken tus
schen den steen en het boschje heen en weer
geloopen, welke twee voorwerpen hun ^eer ze
ker als een droeve herinnering aan dien ver-
schrikkelijken nacht zal bijblijven,
oo
„WIT EN ZWART IVOOR". De Weensche film
regisseur en schrijver Nowak heeft verleden
jaar met een expeditie, die door Hongaarsche
aristocraten uitgerust was, een reis onderno
men naar Afrika, om daar onder den titel
„Wit en zwart ivoor" een film te maken, die
Afrikaansche slavenjachten en de ontvoering
van blanke meisjes naar Afrika in beeld moest
brengen. De gouverneur van het gebied, waar
de foto's gemaakt werden en dat onder Engel-
sche suzereiniteit staat, heeft verleden jaar,
even voor Kerstmis, alle films door troepen in
beslag laten nemen en Nowak over de grens
laten zetten. 'Als motief werd opgegeven, dat
de film de toestanden in Afrika verkeerd
schetste en op zoodanige wijze, dat Engclands
naam er in de beschaafde wereld onder lijden
zou. Nowak, die dezer dagen te Weenen is te-
rugftkeard, ugi hiarUfsnovsr, dat zga bral-
