Alituti Nitm- ilmiltitit- Lnüiiillii IJzeren Grendelen. Donderdag 7 Maart 1929. 72ste Jaargang. No. 8421 Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen. Eerste Blad. Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. Binnenlandsch Nieuws. Uitkeerings duur voor uitgetrokkenen. De gemeente Amsterdam benadeeld. Strenge winters. Bespuit uw boomen met een carbolinemn- SGHAGER COURANT. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot morgens 8 uur, worden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TEï.EF. No. 20. Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels fl.10, iedere regel meer 20 cent (bewijano. inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NIMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. Zitting van Dinsdag 5 Maart 1922. Uitspraken vorige zitting: Th. de K., handelsreiziger, Utrecht, overtreding wet i op de tabaksbelasting, vrijgesproken. Marinus O, caféhouder, Hoorn, als voren, f 100 boete of 10 dagen. A. M. de O, huisvrouw M. O., Hoorn, belemmering ambtshandeling, f 50 boete of 10 dagen. Leonardus Hub. S., sigarenfabrikant. Alkmaar, over treding wet tabaksbelasting. W. F. H., arbeider, Enkhuizen, thans gedetineerd te den Bosch, diefstal, 2 maal gepleegd, behandeling ge schorst, ondersoek hervat door Rechter-Comm. B. J. H., zwerver ,ldag hechtenis en voorw. ter be schikking der regeering gesteld. Nieuwe zaken, TEGENWOORDIGHEID VAN PUBLIEK ONGE- WENSCH7T. Hierna volgt een zaak, vermoedelijk een reclassant betreffend, die met gesloten deuren wordt behandeld. EEN MAKKE EEND GESCHOTEN EN TOEGE- EIGEND? De 48-jarige broodjager Dirk V. te Ursem, *n klein kaal, schraal venjtje, staat terecht als verdacht van diefstal van een eend, die toebehoorde aan den vee houder K. Schouten van Grosthulzen, Verdachte, die wordt verdedigd door mr. de Groot, had deze eend ge schoten en toen de eigenaar, die zich met V. in een café bevond, dit boutje nader inspecteerde, kwam hij door de merken tot de ontdekking dat dia eend zijn eigendom was. Verdachte zegt, dat het „zuiver" een wilde ©end waa. Getuige merkt wilde eenden, voor zij kunnen vliegen, dat kan verdachte door getuigen, collega's van verdach te, bewijzen. Rijksveldwachter Korver heeft T van die gemerkte wilde eenden! geschoten, doch daar heeft ge tuige Schouten geen werk van durven maken. Ver dachte, die de eend open en bloot had neergelegd, heeft zelf aangedrongen bij Schouten om de politie te halen. De Officier houdt zich aan de opinie van den verbali sant en getuige de Groot, ook heeft verdachte getracht de eend onherkenbaar te maken. Eisch f 25 boete of 25 dagen. Verdachte legt omstandig uit hoe Schouten aan wilde eenden, komt en waar ie nooit meer uitkomt |Mr. de Groot tracht uitvoerig aan te toonen, dat de dagvaarding en de conclusie van den Officier er naast zijn, hetwelk hij distilleert ook uit het ongedwongen optreden van den verdachte. Pleiter wenscht voorts dat een deskundige wordt benoemd .alsmede den verbalisant als getuige te hooreni. Hij verzoekt dus aanhouding eubs. vrijspraak. De Officier toont zich eveneens voor aanhouding en stelt voor de zaak over 1 maand verder te behandelen, op 9 April komt de zaak weer op de rol. DIEFSTAL VAN EEN GABARDINE REGENJAS. De aangehouden zaak tegen C. P. M. te Hoorn, thans gedetineerd, betreffende diefstal van een regenjas in een café te Hoogwoud ln den! nacht van 18 op 19 November wordt thans voortgezet. Verdachte zegt de Jas bij ver gissing te hebben medegenomen. De Officier had op 22 Januari 4 maanden gev. gevorderd, doch verkeert thans in twijfel en vraagt vrijspraak. VERBODEN WANDELING IN GEVERS' DUINEN. ■De heer N. de J., meubelmaker te Castrioum, die door den kantonrechter was veroordeeld wegens het loopen over verboden terrein, ln casu Ge ver*s duin, en welke zaak in cassatie dienende door den) Hoogen Raad naar de meerv. strafkamer te Alkmaar waa verwezen, wordt i thans door dit College behandeld. Mr. H. J. M. Kusters opponeert voor den appellant als raadsman en verdediger, i Eisch f 0.60 boete. I In de volgende zaak tegen den) heer N., waarin de zelfde getuigen zouden worden gehoord, werden, deze geacht dezelfde verklaringen te hebben afgelegd. De Officier verwees naar zijn requisitoir en stelde dezelfde eisch. Ook de verdediger releveerde zich aan de vorige zaak. niet de beschikking over de kinderen heeft, blijft het over verdachte klachten regenen. Inmiddels kan er niets anders geschieden, dan door het opleggen van boeten te trachten den vader tot beter inzicht te brengen over zijn verkeerde handelwijze en de overtredingen welke strafbaar zijn. Eisch: driemaal f 25 boete suba. driemaal 10 dagen hechtenis. Verdachte gevraagd of hij nog Iets te zeggen had, ant woordde met verheffing van stem: „Aan de commissie voor schoolverzuim te Leiden heb ik gezegd en gewaar schuwd dat God zal oordeelen! En God hééft een recht vaardig oordeel over Lelden geworpen!" De Krijgsraad veroordeelde verdachte conform den eisch. EEN VADER, DDE ZIJN KINDEREN BET ONDERWIJS ONTHOUDT. Uit een oogpunt van godsdienstige gevoelens. Wederom stond voor den Krijgsraad te 's Hertogen- bosch terecht S. Z. uit Franekerdeel, 40 jaar, adjudant onderofficier-instructeur veld-art. te Leiden, j Dit geval dateert van het vorige Jaar, srooals de le zers zich zullen herinneren. Verdachte gaat voort met ln zijn eenmaal ingenomen standpunt te blijven volharden en onthoudt aan zijn drie zoontjes het onderwijs dat hij als vader verplicht is die kinderen te doen volgen aan de bijzondere lagere school te Leiden. Verd. concludeerde dat in een Christelijk land met een Christelijke vorstin niet moest gevorderd worden dat een vader zoo onchristelijk zou zijn om zijn eigen kin deren te verlaten en die over te leveren aan het onder wijs van vreemden De aud. mil. mr. Aghlna memoreerde dat het vonniS*" door den Krijgsraad ongeveer een jaar geleden tegen verdachte voor het weigeren van onderwijs geven aan zijn kinderen door het Hoog Militair Gerechtshof te Den Haag, werd bevestigd en verdachte veroordeeld. Het psychiatrisch onderzoek op de geestvermogens van den man heeft uitgemaakt dat verdachte toerekenbaar is. Intusschen verschijnt hij alweer voor den Krijgsraad. De procedure ls aanhangig gemaakt om verdachte uit de ouderlijke macht te ontzetten. Terwijl de rechtbank nog geen uitspraak heeft gedaan en de Voogdijraad nog Trekkingen en J Spierkrampen in ledematen en ge wrichten zijn de voor boden van rheumatiek. Niet zoolang talmen, tot het lijden sleepena is geworden. Hei besie is direct inwrijven mei 'oplossing, apothcMr» ca drogisUa verkrijgbaar FEUILLETON Naar het Engelseb van ETHEL M. DELL. 16. HOOFDSTUK XHL HET VISIOEN. Het werd heel donker in de kleine kerk, bijna te don ker om het beeldhouwwerk der koorstoelen te zien, en Avery loosde een zucht van moeheid. Zij was reeds zóó ver klaar met haar werk, dat zij de kinderen naar huis gestuurd had om thee te zetten; zij had gezegd, dat zij over vijf minuten volgen zou, en toen juist was op het laatste oogenbllk een groote col lectie groen en hulst, waaraan de jongens gewerkt had den, losgeraakt en op den grond gevallen. Zij was de eenige nog in de kerk en moest dus de boel opruimen. Het was een zware dag geweest en zij was moe. Er was echter niets aan te doen. Het koor moest schoon vóór zij ging; zij haalde een veger en een blik on begon; doch het werk wilde haar niet gelukken en na een paar Beconden hield zij op, om te rusten. Het was heel stil en vredig en zij hield van de stilte. Den gehoelen dag had zij behoefte gehad om alleen te zijn en den geheelen dag was het haar ontzegd. Zij waa onder toezicht van Miss Whalley aan het versieren, ge weest en het werk was haar niet meegevallen. Had zij het niet ter wille van Mrs. Lorimer gedaan, dan zou zij de taak niet op zich genomen hebben. Want Miss Whalley was zoo veelelschend geweest als was de kerk haar particulier eigendom. Zij voelde zich verantwoor delijk tegenover den dominee en deze wilde niets liever dan de zaak aan haar over laten. „Mijn knappe assis tente" waa zijn geliefkoosde naam voor dit formidabele lid van zijn kudde en Miss Whalley deed alles, om zich dien naam waardig te betoonen. Zij had liever Mrs. Lo rimer dan de hulshoudster onder haar bevelen gehad, maar daar de laatste zich vast voorgenomen had de plaats der eerste in te nemen, had zij haar uit de hoogte aangenomen on haar het moeilijkste werk opgedragen. Avery had op haar rustige, methodische wijze ge Bausch en Lomb Brillen, de onver woestbare bril, compleet met glazen vanaf f 2.—. Uitsluitend verkrijgbaar bij Firma Gebr. Rotgans, Gediplomeerd'Opticien Hoogzijde E 16, Schagen. De Noordzee was langs de strand geheel bevroren tot op acht en dertig vadem diepte. Graaf Ernst Caainier, stadhouder van Vriesland, reed op den derden van Februari, met zijne Gemallnne en den jongen Koning van Bohemen, wel met 100 sleden vergezelschap zijnde, van Leeuwarden naar Harllngen, en voorts op Zee: daar een Compagnie Soldaten, ten aanzien van etlijke duizend Menschen, zich in den wa penhandel oefende. NOG MINSTENS 2 6 3 WEKEN ALVORENS DE NORMALE TOESTAND WEER INTREEDT. Het bestuur van het N.V.V. heeft, naar het Volk meldt, den minister van arbeid een telegram van den volgen den! inhoud gezonden: „Het bestuur van het N.V.V. nam kennis van uw besluit om uitkeeringstermijn voor uitgetrokken leden van kassen van 12 tot 18 dagen te verlengen. In ver band met het feit, dat het vervoer-, productie en distri butie van, grondstoffen, enz. zoodanig ontwricht zijn, dat het nog teni minste 2 6 8 weken duurt voor de nor male toestand is ingetreden, ook zelfs wanneer de dooi aanhoudt, dringen wij er ten sterkste bij uwe Excellen tie op aan, den uitkeeringstermijn voor bovenbedoelde leden met nog ten minste 12 dagen te verlengend KNOEIERIJEN BIJ DEN DIENST DKB BESTRATINGEN. Drie ambtenaren aangehouden. Men meldt uit Amsterdam aan de N.R.Ct: Als verdacht van bedrog zijn drio ambtenaren van de afdeeling bestratingen van den dienst van Publieke Werken aangehouden en ter beschikking van de justitie gesteld. Gebleken is dat zij knoeierijen hebben gepleegd met staten betreffende 'de werkzaamheden in verband met de asfalteering van straten, welke de Neufchê.tel Aspha.lt Cy. uitvoert. Door hun fraüduleuse handelingen is mogelijk geworden, dat aan genoemde maatschap pij teveel is uitbetaald. De justitie heeft bij haar onder zoek ook aanleiding gevonden tot het verrichten van een huiszoeking In de kantoren van de „NeufchAtel" op grond van gerezen ernstige vermoedens dat hier mede plichtigen aan het bedrog ten nadeele van de gemeente scholen. Het gevolg van deze huiszoeking la geweest, dat ook de directeur en de boekhouder van de maat schappij zijn aangehouden en dat tegen hen een In structie ls geopend. De wethouder van de P. W. de heer Abrahams, wilde zich niet uitlaten over de hoegrootheid van het bedrag, waarvoor de gemeente is benadeeld; het zou niet een bedrag van groote beteekenis zijn. Daar B. en W. de zaak moreel als zeer ernstig beschouwen, hebben zJJ de Justitie erin gemengd. 1617. Ongemeen fel was de vorst in dezen winter, 't Begon den 8sten van December te vriezen en duurde omtrent 14 weken ,te weten, tot den 18en van M aart des volgende jaars 1618. Alle rivieren en wateren waren met ijs besloten, men liep over Zuiderzee met paarden en sleden: grote benaauwtheid veroorzakte de langdu righeid van dezen vorst, omdat er geen Granen, Garat, Hop noch Boekweijt waren; ook ontbrak er Turf, Hout en Kolen om bier te brouwen: dies moest men ln de steden en dorpen van dit Nooderquaxtier bij gebrek van bier water drinken. 1620*2L Men had te dezen tijd een langen en strengen Winter, 't Begon den 15den van December reeds fel te vriezen. Dan in 't laatst van Januari des volgende jaars ontstond er met sterken Oosten wind zulk een strenge vorst, dat het zich liet aanzien alsof Menschen en Vee van koude zouden moeten vergaan en duurde 14 etmaal lang eer de lucht iets vermilde. De Zuiderzee en alle ri vieren vroren dicht en het IJs wierd in korten tijd eenige voeten dik. Men reed met Paarden en Sleden van Vriesland op Vlieland, van Vlieland op Texel en van daar op Wleringen. Ook wierd de zee tot aan de Eilan den van der Schelling, Ameland, Grijn en tot den Abt toe met Paarden en Sleden bereden. GRIEP OP AMEULZVD. Wegens de vele griepgevallen] ia de plaatse» Nel Buren zijn de openbare scholen zwoegd, maar nu het werk achter den rug was en Miss Whalley veilig in den salon der pastorie op thee zat te wachten, moest zij zich of zij wilde of niet eenige ©ogen blikken overgeven aan die heerlijke rust. Zij vermoedde weinig, dat zij in haar eenzaamheid gestoord zou worden en toen zij dan ook weer begon te vegen .dacht zij niet, dat er een ander in het donkere kerkgebouw aanwezig was. Zij wilde vlug haar werk afmaken en zoo geheel ging zij er in op, dat zij geen voetstappen achter zich hoorde. Een onverklaarbare impuls bracht er haar eindelijk toe op te houden en nog steeds op haar knieën liggend achter zich te kijken. Toen zag zij een man op de treden van het koor staan en zóó onverwacht was die verschij ning, dat zij hevig schrok en opsprong met een gilletje, dat luguber echode door de ledige ruimte. Dan herkende zij Piers Evesham. „O, bent u het!" zelde zij. „Hoe dom van mij!" Hij kwam regelrecht naar haar toe en met een air van vastberadenheid, dat geen verzet zou dulden, ""m hij haar den stoffer uit de hand. „Dat ls uw werk niet," zelde hij. „Ga zitten!" Zij staarde hem zwijgend aan en trachtte de zenuw achtigheid, die zijn onvoorziene komst veroorzaakt had, te kalmeeren. Hij had een zwarte autojas aan. doch hij trok die niet uit en begon zelf aan het werk, dat hij haar ontnomen had. Avery ging op de treden van den preekstoel zitten kijken). Hij deed bet werk heel wat vlugger dan EtJ. Binnen enkele minuten was alles bij elkaar gaveegd, waarna Plers zich omkeerde en door het donker naar haar keek. „Voelt u u wat beter?" vroeg hij. Zij gaf er geen antwoord op. „Waarom bent u hier binnengeloopen Hij antwoordde op die vraag met volkomen eenvoud. „Ik heb juist Gracie thuls-gebracht. Zij vroeg me of ik een kop thee wilde drinken ln de leerkamer, maar u was er niet, en ze zelden, dat ik u hier zou vinden, en daarom kom ik u halen." Hij kwam voor haar staan en keek haar in haar ver moeide oogen. j „Het ls een vervloekte schande, dat Je zoo hard moet werken!" zeide hij plotseling. „Je ziet er doodmoe uit". I Avery glimlachte weer. „Ik werk graag hard." „Maar nlot op die manier. Het is geen werk voor u. Waarom kan die luie hond het zelf niet doen?" Haar «Umlach vardw^n. „Stil, Pl»ra!" mld« rij. „Niet hier!" Hij keek naar het altaar en zij meende, dat er een oogenbllk een uitdrukking van eerbied op zijn gezicht kwam. Maar hij wendde zich weer onmiddellijk met zijn jongensachtigen glimlach tot haar. „Het is niet goed voor je je te overwerken, Avery. Ik vind dat een vreeselijke gedachte. En je hebt nie- mand, die voor je zorgt en er op let dat je het niet I doet" Avery stond langzaam op. Haaf gezicht was streng in het kaarslicht, maar vóór zij Iets zeggen kon, ging hij luchtigjes voort:. „Wil je, dat ik wat voor je speel vóór we gaan? Of ben je te moe om te trappen? Het is eigenlijk een schande het voor te stellen. Maar het is zoo'n prachtige gelegenheid!" Avery liep dadelijk met een gevoel van verlichting I naar het orgel. Zooals gewoonlijk vond zij bet heel moei lijk hem af te wijzen zooals hij verdiende. „Ik zal voor 'je trappen," zeide zij. „Maar heel kort, denk eroan, want we moeten gaan." I Zij ging zitten en begon te trappen, j Piers nam plaats voor het orgel. Het was eigenaar dig, dat hij nooit waohtte op inspiratie. Zijn vingers be wogen zich als bij instinct over de toetsen en binnen enkele oogervbllkken vergat Avery, dat zij moe en neer slachtig was, vergat zij alle problemen en moellljkhe- I den van het leven, vergat zij zelfs haar plichten ln de pastorie en zat zij, als het ware gehuld in een gouden mist van verrukking, te kijken naar het langzamo op komen van een dageraad, zooals zij die zelfs in haar droomen nooit gezien had. Wat hij speelde wist zij niet j en toch was de muziek haar niet geheel onbekend. Zij wekte ln haar zelf harmonieën, die in kloppende re actie trilden. HU sprak tot haar ln een taal, die zU kende. En naarmate de magische oogenblikken volg den, scheen het haar toe alsof alle pijn, alle verdriet hadden opgehouden en zU op den drempel van een nieuwe wereld stond. Wijder en wijder spreidde de glorie zich uit. Een over weldigend gevoel van grootheid, die op het punt stond geopenbaard te worden, maakte zich van haar jmeeater, Zij werd gespannen tot een graad van verwachting, die bUna zielepU'n was, terwUl de muziek aanzwol en aan zwol als de komst uit de verte van een tot dusvorre on gezien groote processie. ZU stond als het ware op oen bergtop voor de gesloten deuren des Hemols te wachten op het oogenbllk der openbaring. Hot kwam. Juist toon zU voelde, dat zU het niet lan ger zou kunnen uithouden, juist toen het woeste klop Vele land- en tuinbouwers zullen waarschijnlijk ho ppen, dat de zeer strenge vorst, die in Februari ge- heerscht heeft, een groot aantal insecten op vrucht- ea andere boomenj gedood zal hebben en in verband hier mede zullen zij genedgd zUn een bespuiting met eea carbolineum-oplossing, die het gebruikelUke bestrijdings middel tegen vele insecten ia, dit jaar achterwege te laten. Te gemakkelUker zullen zU dit doen, doordat de langdurige vorstperiode een achterstand in de werk zaamheden heeft veroorzaakt, die er toe kan leiden, dat men een minder noodxakalUk geacht werk geheel achterwege laat Ik wil echter aan alle belanghebbenden, vruchten- ea boomkweekera en tuinbezitters mededeelen, dat de strenge vorst een) flinke bespuiting van vrucht- ea andere boomen, met carbolineum geenszins overbodig heeft gemaakt .omdat inseoten en insecteneieren zeer goed tegen lage temperaturen bestand zijn en het dus zeer onwaarschijnlijk ia, dat zU door de vorst zUn gedood. Men) beschouwe een carbolineumbespuiting op dit oogen bllk dus niet als een overbodige werkzaamheid, maar als even noodzakelijk voor het verkrijgen van gezonde boomen en een goeden vruchtenoogst als in andere jaren. pen van haar hart haar scheen te verstikken, verander de de muziek, werd plotseling alles overwinnend, en met een galm van triomf gingen de poorten voor baar begeerige oogen open. In den geest trad zU de Heilige Plaats binnen en do- zelfde hand, die haar binnengelaten had, lichtte nu voor haar het laatste Voorhangsel op. Een oogenbllk van onuitsprekelijke verrukking, zooals geen arm, tril lend, sterfelijk lichaam lang zou kunnen uithouden, was het visioen haar eigendom. Zij zag den Hemel geopend. En dan viel het Voorhangsel en sloten de deuren zich. Zij daalde den bergtop af en liet den gouden dageraad ver achter zich. Zij sloeg haar oogen open in duisternis en stilte. Iemand boog zich over haar heen. Zij voelde warme handen om de hare. Zij hoorde een smeekende stem vlak bij zich. „Avery! Avery, lieveling! Om God's wil, spreek. Wat is er? Ben je ziek?" „Ziek!" zeide zij verbijsterd. Zijn handen omvatten haar onstuimig. „Je hebt me uoo I doen schrikken," zelde hij. „Ik dacht dat Je flauw ge- j vallen was. Ben je flauw gevallen?" j „Natuurlijk niet." zeide zij langzaam. „Ik val nooit flauw. Waarom heb Jo opgehouden met te spelen?" „Dat heb ik niet gedaan, dat wil zeggen, Jij hebt het I eerst opgehouden." j „O, vergat ik te trappen? Dat spijt me." Zij wist, dat zij zijn dichte omarming niet dulden moest, maar voor het oogenbllk was zU machteloos, om er weerstand aan te bieden. Zij zat heel stil met een vreemd gevoel van machteloosheid voor zich te staren. „Je benit doodmoe" zelde hij zacht „Het was een schande je hier te houden. Het spijt me vreeselijk, lie veling." Bij die woorden bewoog zij zich en trachtte zij zich vrij te maken uit zijn omarming. „Doe dat niet, Piers. Het ls niet goed van je. Het het Is niet fair." Hij knielde vlug voor haar neer. „Het kan niet ver keerd zijn je lief te hebben," zeide hij hartstochtelijk. „En jo zal niet slechter worden door mijn liefde. Laat mij Je liefhebben, Avery? Laat my je liefhebben?" De woorden vlogen er onstuimig uit Zijn voorhoofd was op haar handen gebogen. Hij werd stil en In de stilte hoorde zij zijn ademhaling, zwaar en moedlljk de ademhaling van Iemand, die een geweldige inspan ning te overwinnen heeft Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1929 | | pagina 1