Aluiiti Nieuws- AiWttltil- L FBIS0 BAAI IJzeren Grendelen. Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen. Eerste Blad. Het verzamelwerk „De Nederlandsche Gemeentewapens.". Jaarwedden van Burgemeesters, Secre tarissen en Ontvangers in N.-Holland. VAN RIJSWIJK'5 SS Hst Neutrale Ziekenhuis te Alkmaar. Hoe dominee's moeten doen. 50-35-40-50ct. Dinsdag 12 Maart 1929. urn 72ste Jaargang. No. 8423 Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaat3t. lM)S'rnr.KENING No. 23330. INT. TEI.EF. No. 20. Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NUMMlllt BESTAAT UIT TWEE BLADEN. DE INVOERING VAN DE NIEUWE REGELING UITGESTELD. Verschoven tot 1 Januari 1930. Oed. Staten hebben 6 dezer nle nieuwe circulaire gericht aan de geméentebesturen In deze provincies, behalve Amsterdam en Haarlem, betreffende de jaarwedden van burgemeesters, secretarissen en ontvangers. Daarin wordt gezegd, dat een aantal, adviezen van ge- rgeenteb es turen eerst In den loop van Februari ls ont vangen, zoodat de kennisgeving, respectievelijk de on derlinge vergelijking der ontvangen berichten, voorzoo- veel gemeenten van overeenkomstigen aard en beteeke- nis betreft, slechts eene voorloopige kon zijn. De aandachtige overweging van hetgeen in die advie zen wordt in het midden gebracht, zal méér tijd vorde ren dan beschikbaar la vóór 1 April e.k., datum waar op Ged. Staten zich hadden voorgesteld, dat de ndeuwe regeling zou kunnen in werking treden. Hoezeer in het algemeen de adviezen Ged. Staten niet hebben teruggebracht van hun voornemen om be houdens wijzigingen die van bedoelde overweging het gevolg kunnen zijn en die, naar het zich thans laat aan zien. In hoofdzaak de jaarwedden der gecombineerde betrekkingen van burgemeester-secretaris en van secre taris-ontvanger zullen betreffen de regeling vaat te stellen overeenkomstig het ln December toegezonden ontwerp, hebben Ged. Staten besloten het tijdstip, waar op deze regeling zal ln werking treden, te verschuiven tot 1 Januari 1930. Aan dit uitstel ls vooreerst het voordeel verbonden, dat ln den loop van dit jaar wellicht zekerheid zal zijn verkregen omtrent het lot van het wetsontwerp tot her ziening van de flnnntleele verhouding tusschen het Rijk en de gemeenten, terwijl het bovendien een aantal ge meentebesturen ontheft van de moeilijkheid om nog in den loop van het dienstjaar 1929 de gelden te vinden, noodlg voor de verhoogingen, die van de nieuwe rege ling het. gevolg zullen zijn. Ged. Staten zijn dus voornemens hun beslissing Inzake deze regeling aan de hand der Ingekomen adviezen, nog enkele maanden in beraad te houden. Inmiddels zullen dan de officteele bevolkingscijfers per 31 December 1928, bekend zijn. Niettemin -- zeggen Ged. Staten in deze circulaire zullen de gemeentebesturen goed doen er bij het ont werpen van hun begrootingen voor 1930 rekening mede t.o houden, dat de bedragen, dde zij voor de jaarwedden van den burgemeester, den secretaris en den ontvanger hebben uit te trekken, niet ln belangrijke mate zullen afwijken van de cijfers, die uit het ontwerp voortvloeien respectievelijk van de hoogere cUfero, die ln sommige adviezen aan Ged. Staten ter vaststelling werden aan bevolen. Sproeten komen vroeg in het voorjaar, koop tijdig een pot Sprutol. Bij alle Drogisten. Wie belang stelt in de geschiedenis van ons land en deze geschiedenis, één harer tijdperken of feiten bestu deert, vindt ln de heraldiek een schat van emblemen, waarin de 'historie als het ware is vastgelegd en die een rijke bron van studie-materiaal vormen. Als voorbeeld noemen wij de oude typisch-Nederland- sche wapenfiguur, den leeuw, die 'behalve in het rijks wapen en de meeste onzer provincie-wapens, ook in een zeer groot aantal stede-wapens voorkomt. „Het was de leeuw uit Juda's stam, „Die in den Bniel zijn intrek nam." Aldus het tweeregelig versje, doelend op de inneming an Den Briel door de Watergeuzen en op de Staten- leeuw, dien zij o.m. op hun vlaggen voerden. Daar het gebrek aan kennis en belangstelling voor de heraldiek bij het Nederlaudsche volk voornamelijk zijn oorzaak vindt in het gemis aan goede populaire werken op dit gebied, besloot de Koffie Hag Maatschappij te Amsterdam, de bestaande gegevens op dit gebied bin nen het bereik van 't pubMelc te brengen. Aldus ontstond het verzamelwerk „De Nederlandsche Gemeentewapens" Samengesteld naar authentieke gegevens, geteekend en beschreven door den heer S. G. v. d. Laars, bevat dit verzamelwerk thans totaal 1026 wapens der Neder landsche Provincies en gemeenten en van onze Over- zeesche gewesten. Door vermelding, zoo mogelijk, van geschiedkundige bijzonderheden betreffende den oor sprong dier wapens, de artistieke uitvoering en de he raldisch juiste weergave, voldoet deze verzameling vol komen aan het beoogde doel. Elk pakje Koffie Hag bevat een bijlage ter waarde van 3 wapenzegels en de Inhoud der Hag pakjes ls dus niet alleen Van hygiënisch nut voor oud en jong, maar versohaft Iedereen een prettige en nuttige ontspanning, loor de herinnering aan de rijke Nederlandsche geschie- cr'ls op te wekken. Uitvoerige mededeellngen omtrent het rullen van dub bele wapenzegels en de levering van wapenalbums wor den bekend gemaakt ln een speciaal prospectus, dat ln elk pakje Koffie Hag te vinden ls. HALLO 1929 HIER NIEUWSTE ASSORTIMENTEN. Groote verscheidenheid. Moderne Amerikaansche modellen. Gemakkelijk en toch elegant. Alle kleuren „Nugget"-creams. Prijzen lager dan ooit. 'n „houten klaas" op den „stoel" staan. Neen, dat zijn de ware dominee's niet. Als ze preeken moeten hun oogen door het hoofd rollen; hun haren te berge rij zen (tenminste als ze nog haren hebben)hun lichaam draaiende bewegingen maken: hun vuisten moeten slaan tegen het klankbord, op den bijbel, op den kant van den „stoel", dat het stof om hun ooren vliegt, zie je! Nog meer: hun voeten moeten stampen, zeg ik! op den bodem van de .houten broek", stampen moeten hun .•.onderdanen", zóó, dat de bodem kraakt en scheurt. Ja, waarlijk! dominee's, die slaan en stampen dat zijn de echte gezalfden. Waar haalde men die wijsheid van daan? Hoort, gij allen, die 't nog niet weet. Staat er niet in den bijbel: „sla met u-W hand en stamp met uw voet?" Iemand, die er bij was, dacht zoo: dien tekst moest ln eens opzoe ken in vader Trommius en daarna in den bijbel. En wat bleek? Dat de woorden staan in Ezech. 6 11a. De Heere zeide tot Ezechiël: „sla met uw hand en stamp met uw voet!" Geldt dit nu voor alle dominee's in alle eeuwen?..." ADSBESLUIT TERZAKE GEI.DLEENING DOOR GED. STATEN GOEDGEKEURD. EEN GESTRANDE MOTORLOGGER. In den nacht van Zaterdag op Zondag omstreeks drie uur. ls de motorlogger Sch. 402, terugkeerende van de vissoherij, tengevolge van den dikken mist te Katwijk a. Zee, vlak naast het uitwateringskanaal, op het strand geloopen. Naar verwaoht wordt zal het vaartuig ;nder sleepboot niet vlot gebracht kunnen worden. De ,eloop van het publiek ls zoo groot, dat de politie orde maatregelen moest nemen om ernstige beschadiging'van den duinreep te voorkomen. De bezuiden Egmond gestrande logger ls gebleken de motorlogger K. W. 163 (Prinses Juliana) te zijn. Het nartuig is door de van IJmulden ter assistentie ultge- ren sleepboot „Nestor" vlot gebraoht. Van schade ls :'e:s bekend. Zooals wij ln ons nummer van Donderdag reeds meld den, heeft Woensdagmiddag voor Ged. Staten do behan deling plaats gehad van de bezwaren welke door mr. Kusters en den heer Keesom bij het college van B. en W. van Alkmaar waren Ingebracht tegen het raadsbe sluit tot aanvaarding van de f 150.000 als geldleenlng voor het Centraal Neutraal Ziekenhuis. Mr. Kusters verdedigde het standpunt dat dit geld slechts als geschenk aanvaard had kunnen -worden en de burgemeester bepleitte het goed recht van den Raad tot het aanvaarden van «het geld als leening. Naar thans «wordt meegedeeld ,1a het raadsbesluit door Ged. Staten goedgekourd. STOOMTREILER VERGAAN. ALS ZE PREEKEN. In De Heraut vinden wij een arttikel van dB. A. Jans sen, Gereformeerd predikant te Langerak, die van zijn Lange,rakkers, of anderen het volgende „van recenton datum" vertelt: Er werd gesproken over dominee's. Ja, over domi nee's! Dat «gebeurt anders niet veel, nietwaar? Maar toon wel! Dio dominee's ook! Hoe kunnen ze soms als Verstopping Poster'* Alom verkrijgbaar Als gij last hebt van gedruktheid, schele hoofdpijn, het zuur. prikkelbaarheid, enz., als gevolg van ver stopping, gebruik dan Foster's Maagplllen, het ideale laxeermid del. Maagplllen f 0!65 per flacon. per1/? pond Na door den duiker dicht gemaakt en na leeggepompt te zijn door de slecpbooten „Hector" en „Stentor" ls de stoomtreiler naar het dok gesleept o.m daarin voor on derzoek der beloopen schade te worden o«pgenomen. Volgens het duikerrapport heeft de treiler aan stuur boordzij nabij de klmkiel een scheur van ruim een me ter lang, alsmede eenlge gaten ln den bodem, veroor zaakt door het stooten van de blokken van den Noord- pier. WRAK VAN EEN VLIEGTUIG. Het Duitsche s,s. „Margot" is te Huil aangekomen met het wrak van een vliegtuig, dat zestien mijlen ten Westen van Terschelling is gevonden. Het toe stel is herkend als een „Moth", waarin een vlieger Zaterdag uit Nottingham is vertrokken met bestem ming naar Leeds. Verondersteld wordt, dat hij den koers is kwijt geraakt. Gisternacht la tijdens dikken mist «de thuisvarende stoomtreiler IJ.M. 238 (Johanna Maria) op de blokken van don Noordpler te IJmulden gestrand. Het schip ls zwaar lek gestooten en begon reeds spoedig water te maken, zoodat de positie kritiek word. Met assistentie van de sleepbooten „Hector" en „Nestor" is de treiler tegen den avond vlot gebraoht. Vol wator en drijvende op de waterdichte schotten ls de LJ.M. 238 in de Haring haven op het droge gezet. DE GRIEP. Tengevolge van de griep zijn ongeveer 60 der patiënten en meer dan (50 van het verplegende personeel in de pschiatrische inrichting „Brink- greve" bij Deventer ziek geworden. Er is in het ge- heele land geen verpleegster meer te krijgen, zoo dat de direciio van het gesticht voor moeilijke om standigheden staat. Verschillende oud-verplegon- don hebben reeds hun hulp aangeboden. VECHTPARTIJ. Zaterdagavond heeft ln een café op het Jansveld te Utrecht eon woordenwisseling plaats gehad tusschen twee burgers en twee genie-soldaten. Do ruzie werd bulten voortgezet, waar men tot handtastelijkheden overging. De 24-Jarlge burger kreeg hierbij eon steek wonde ln een der bovenarmen, benevens een wond ln den rug. De andere burger kreeg een stee«kwondo ln de borst, die van zeer ernst.igon aard bleek te zijn. Hij werd onmiddellijk naar «het hoofdbureau van politie overge bracht en veroorzaakte door de hovlge bloeding een bloedbad. Hij ls ter plaatse met assistentie van twee medischo studenten verbonden. Een dokter oordeelde een chirurgisch ingrijpen ter plaatse noodzakelijk. Na- FEUILLETON Naar het Engelsch van ETHEL M. DELL. 18. HOOFDSTUK XV. HET PLAN. „Luister eens, jongen!" Heel plotseling, bijna heftig, zeide dien avond Sir Beverley het tegen zijn kleinzoon, toen zij samen aan het dessert zaten. „Ik heb genoeg van dat beroerde Engelsche klimaat! Ik ga weg." Plers was een noot aan het pellen. Hij sloeg zijn oogen niet op en gaf niet het minste teeken van verbazing. Kalm ging hij met pellen door. Om zijn lippen kwam een harde trek, dat was alles. „Versta je!" snauwde Sir Beverley. Plers boog zijn hoofd. „En de jacht?" vroeg hij. „Loop naar de hel met je jacht!" Piers zweeg een oogemblik. Dan: „Ik heb het u zelf in overweging gegeven, niet, zes weken geleden? En toen wilde u er niets van hooren." „Die vervloekte onbeschaamdheid!" begon Sir Bever ley. Maar plotseling sloeg Pieys zijn oogen op en hij hield zich in. ,Wat bedoel je?" vroeg hij kalmer. „Dat wilde ik u juist vragen, sir. Waarom wilt u naar het buitenland? Voelt u u niet goed?" „Ik voel me uitstekend," antwoordde Sir Beverley. die altijd woedend werd, als men naar zijn gezondheid vroeg. „Kan iemand niet eens naar iets anders dan dat vochtige land verlangen zonder dat de dood aanklopt?" „U hebt gewoonlijk een reden voor wat u doet, sir," zeide Piers. „Natuurlijk heb Ik die," bitste Sir Beverley. Een flauw glimlachje krulde Piers' mondhoeken. „Maar ik mag niet weten wat het is niet?" vroeg hij. Sir Beverley keek gemelijk naar hem. Er waren oogenblikken, dat hij het gevoel kreeg, dat Piers zidh meer uit vrijen wil dan uit noodzakelijkheid aan zijn gezag onderwierp. Hij had het vermogen van zijn Itali aansche grootmoeder geërfd en was dus onafhankelijk. ,Jk heb de reden genoemd. ,at wi; e j bromde Sir Beverley. Piers keek hem nog een paar seconden recht in de oogen en barstte dan in een jongensachtigen «lach uit. „All right, sir. Wanneer zullen we vertrekken?" Sir Beverley staarde verbaasd. „Waar voor den drom mel lach je om?" Piers was zijn noot weer gaan pellen. „Om niets, sir." antwoordde hij luchtigjes. „Tenminste om niets gewich- tigers dan de reden om naar het buitenland te gaan." „Onbeschaamde rekel," zeide Sir Beverley, die dan om de een of andere reden ook begon te glimlachen. „Dat is dus afgesproken. We zullen naar Monte-Carlo gaan, hè, Piers? Dat zal je wel aardig vinden." „Denkt u dat ik in Monte-Carlo te vertrouwen ben?" vroeg Piers. „Ik heb je een reis om de wereld laten maken, toen je nog een kind was; dus geioof ik wel, dat ik je te Monte-Carlo onder mijn eigen oogen vertrouwen kan," antwoordde Sir Beverley. Piers bleef zwijgen. De glimlach speelde niet meer om zijn lippen.- „Nu?" zeide Sir Beverley plotseling. „Ja, sir?" Piers sloeg zijn wenkbrauwen op, zonder op te kijken. De oude man sloeg ongeduldig met rijn vuist op ta fel. .Waarom kan je niet zeggen wat je denkt- Je zit daar met je mond dicht alsof Zijn blik ging plot seling naar het gelaat der vrouw aan den muur met de roodc Upper., die half droevig, half spottend lachten en de oogen, die hem voortdurend volgden, maar nooit glimlachten. „De duivel hale je, Piens.' Lk denk soms dat die reis om de wereld je meer kwaad dan goed ge^ daan heeft." „Waarom Sir?" zeide Piers vlug. Sir Beverley zocht nu den blik van zijn kleinzoon weer, „Je wou zoo graag bevrijd zijn van den opzetteu- gel, niet? Zoo graag op eigen beenen staan? Ik dacht dat het een man van je zou maken, maar het was idioot van me om het te doen. Ik had je per slot van rekening beter aan den teugel kunnen houden." „Dan zou ik weggeloopen zijn als u dat gedaan had zeide Piers. HU schonk zich een glas wijn in en bracht het aan zijn lippen. „Ik zou weggeloopen zijn, sir, en waarschijnlijk niet teruggekomen zijnHij dronk langzaam, terwijl hij over den rand van het glas te-en Sir Beverley half droevig, half spottend glimlachte Toen hij zijn glas weer neerzette, lachte hu hartelük „Trouwens u hebt mü om het een of ander afgerost weet u nog wel? Het doet pijn op negentieni r tijd afgerost te worden." Sir Beverley bromde iets ongearticuleerds. „Ja, lk weet het. Maar het kan me nu niet zooveel schelen. Ik ben de gevoelige jaren voorbij." Hij at zijn noot op, dronik zijn glas leeg en stond op „Jij kwast!" zeide Sir Beverley, naar hem kijkend. Piers kwam naar hem toe, knielde plotseling neer en trok de armen van den ouden man om zijn schouders. „Zeg, ik zal genieten op die reis," zeide «hij jongensach tig. „Laten wij nog vóór Nieuwjaar gaan." „Je was er anders niet zoo op gesteld, toen lk er het eerst over sprak." Piers lachte. „Kan je, niet van idee veranderen? Ik ben er nu dol op.. „Waarom wil je zoo graag gaan?" Sir Beverley keek hem argwanend aan. Maar Piers' openhartige beantwoording van zijn blik zeide hem niets. „Ik houd van het zuiden, zooals u weet." .Vervloekt, ja!" zeide Sir Beverley, geprikkeld. Hij /ilde liever niet spreken over het zuidelijke bloed ln Piers, """n ik gr. graag met u op reis." "Jets toch niet, Piers!" bromde Beverley. Het ls de waarheid, sir!" verzekerde Piers met plot- Tng stralende oogen. „Het doet mij goed bij u te zijn. riet houdt mij jong." Jong!" riep Beverley uit. „Jij kind." "cm barstte in lachen uit. Hij leek nog echt een jon- wanneer hij vroolijk was. „En het zal u ook goed ■sen weg te zijn van dien beroerden dokter, die hier ltijd rond hangt. Telkens als ik hem zie, zou ik hem Ie deur wel willen uittrappen." .—>/-.o-en elkaar niet wel?" Beverley.'s glimlach was sarcastisch. „We kunnen elkaar met zien of luchten." Al het jon gensachtige verdween bij die woorden uit zijn gezicht; hij keek plotseling grimmig "en op dat oogenblik was hun sprekende gelijkenis opvallend. „Dat luchtverande- ringsplan is zeker van hem afkomstig?" „En als dat zoo was?" Piers wierp zijn hoofd in zijn nek en lachte weer door zijn op elkaar geklemde tanden. „Voor welk advies ik hem buitengewoon dankbaar hen." Hij drukte de hand van zijn grootvader en stond op. „Dus naar Monte- Cai-lo? Hoe eerder hoe beter voor mij. Ik zal Victor de treinen laten nakijken. We kunnen morgen of overmor gen gaan." Hij ging zacht staan fluten voor het. vuur, met zijn rug naar die kamer, Sir Beverley keek boos naar hem. Het feit, d..„ Piers niet begreep, viel niet te ontkennen. Hij had een krachtig verzet tegen zijn plan verwacht. Hij had er zich op voorbereid den strijd met den jongen aan te binden. Maar Piers had den strijd vermeden. Wat had de jongen in den zin? Wat beteekende dat onmiddellijk meegaan met zijn wenschen? Hij liet zich niet wijs ma ken ,dat Piers graag ging. Daarvoor, was de aantrek kingskracht hier te groot. Tenzij, Inderdaad was het mogelijk, dat de jongen een blauwtje geloopen had? Zou het kunnen, dat de plannen der vrouw hem niet omvatten Neen, neen! Dat was buiten quaestie. Hij kende de vrouwen. Een harde lach steeg op naar zijn lippen. Als zij Pier's toenaderingen afgewezen had, dan was dat niet met de bedoeling hem heelemaal tegen te houden. Hij keek naar Piers, die zich bij het hooren van dien lach plotseling omgekeerd had. „Nu?" zeide hij geprik keld. „Wat is er?" „U hebt gelachen ,sir?" zeide Piers kortaf. „Ja. En wat zou dat? Je «bent verduiveld argwanend. Ik lachte niet om jou." „Dat weet ik. Ik wil niet weten waarom u lachte, als dat een particuliere zaak is. Maar lk zou graag weten hoe lang u weg wilt blijven." „Hoe lang? Hoe voor «den duivel kan lk dat zeggen? Tot ik er genoeg van heb, denk ik." .Hangt het daar alleen van af?" Sir Beverley schoof ongeduldig zijn stoel terug. „O, laat me toch met rust jongen! Ik zal je wel laten weten wanneer het tijd is weer naar huis te gaan." Piei's kwarn naar hem toe, Hij bleef staan op een plek, waar het lamplicht vol op zijn vastberaden gezicht viel. Als u van plan bent te wachten tot Tudor het zegt, zult u langer wachten dan ik." „Wat voor den duivel bedoel je?" donderele Sir Be verley. Maar weer vermeed Piers een openlijken strijd .Kalm legde hij zijn hand op den arm van zijn grootvader. Ga mee een sigaar ln den hall rooken. Ik geloof, da^ u mij begrijpt. Als dat niet het geval is hij hield op en glimlachte tegen den boozen ouden man „«zal ik het u uitleggen, als de tijd daarvoor gekomen .is." „Vervloekt Piers!" Toch ging hij gearmd met den jongen de kamer uit. En het vi-ouwegezicht aan den muur glimlachte achter hem die glimlach van een tcovenares, geheimzinnig, spottend, uit de hoogte, maar toch met diezelfde be- oovering, waarmede Piers reeds in zijn kinderjaren ge- 1 h \d den boozen geest, dio in de ziel van zijn groot- ~i'.. -wen s, ie bv....uren. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1929 | | pagina 1