Aluiiti Nieuws-
AiWttltil- L
FBIS0
BAAI
IJzeren Grendelen.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
Het verzamelwerk „De Nederlandsche
Gemeentewapens.".
Jaarwedden van Burgemeesters, Secre
tarissen en Ontvangers in N.-Holland.
VAN RIJSWIJK'5 SS
Hst Neutrale Ziekenhuis te Alkmaar.
Hoe dominee's moeten doen.
50-35-40-50ct.
Dinsdag 12 Maart 1929.
urn
72ste Jaargang. No. 8423
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaat3t.
lM)S'rnr.KENING No. 23330. INT. TEI.EF. No. 20.
Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMlllt BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
DE INVOERING VAN DE NIEUWE REGELING
UITGESTELD.
Verschoven tot 1 Januari 1930.
Oed. Staten hebben 6 dezer nle nieuwe circulaire gericht
aan de geméentebesturen In deze provincies, behalve
Amsterdam en Haarlem, betreffende de jaarwedden van
burgemeesters, secretarissen en ontvangers.
Daarin wordt gezegd, dat een aantal, adviezen van ge-
rgeenteb es turen eerst In den loop van Februari ls ont
vangen, zoodat de kennisgeving, respectievelijk de on
derlinge vergelijking der ontvangen berichten, voorzoo-
veel gemeenten van overeenkomstigen aard en beteeke-
nis betreft, slechts eene voorloopige kon zijn.
De aandachtige overweging van hetgeen in die advie
zen wordt in het midden gebracht, zal méér tijd vorde
ren dan beschikbaar la vóór 1 April e.k., datum waar
op Ged. Staten zich hadden voorgesteld, dat de ndeuwe
regeling zou kunnen in werking treden.
Hoezeer in het algemeen de adviezen Ged. Staten niet
hebben teruggebracht van hun voornemen om be
houdens wijzigingen die van bedoelde overweging het
gevolg kunnen zijn en die, naar het zich thans laat aan
zien. In hoofdzaak de jaarwedden der gecombineerde
betrekkingen van burgemeester-secretaris en van secre
taris-ontvanger zullen betreffen de regeling vaat te
stellen overeenkomstig het ln December toegezonden
ontwerp, hebben Ged. Staten besloten het tijdstip, waar
op deze regeling zal ln werking treden, te verschuiven
tot 1 Januari 1930.
Aan dit uitstel ls vooreerst het voordeel verbonden,
dat ln den loop van dit jaar wellicht zekerheid zal zijn
verkregen omtrent het lot van het wetsontwerp tot her
ziening van de flnnntleele verhouding tusschen het Rijk
en de gemeenten, terwijl het bovendien een aantal ge
meentebesturen ontheft van de moeilijkheid om nog in
den loop van het dienstjaar 1929 de gelden te vinden,
noodlg voor de verhoogingen, die van de nieuwe rege
ling het. gevolg zullen zijn.
Ged. Staten zijn dus voornemens hun beslissing Inzake
deze regeling aan de hand der Ingekomen adviezen, nog
enkele maanden in beraad te houden. Inmiddels zullen
dan de officteele bevolkingscijfers per 31 December 1928,
bekend zijn.
Niettemin -- zeggen Ged. Staten in deze circulaire
zullen de gemeentebesturen goed doen er bij het ont
werpen van hun begrootingen voor 1930 rekening mede
t.o houden, dat de bedragen, dde zij voor de jaarwedden
van den burgemeester, den secretaris en den ontvanger
hebben uit te trekken, niet ln belangrijke mate zullen
afwijken van de cijfers, die uit het ontwerp voortvloeien
respectievelijk van de hoogere cUfero, die ln sommige
adviezen aan Ged. Staten ter vaststelling werden aan
bevolen.
Sproeten komen vroeg in
het voorjaar, koop tijdig een pot
Sprutol. Bij alle Drogisten.
Wie belang stelt in de geschiedenis van ons land en
deze geschiedenis, één harer tijdperken of feiten bestu
deert, vindt ln de heraldiek een schat van emblemen,
waarin de 'historie als het ware is vastgelegd en die een
rijke bron van studie-materiaal vormen.
Als voorbeeld noemen wij de oude typisch-Nederland-
sche wapenfiguur, den leeuw, die 'behalve in het rijks
wapen en de meeste onzer provincie-wapens, ook in een
zeer groot aantal stede-wapens voorkomt.
„Het was de leeuw uit Juda's stam,
„Die in den Bniel zijn intrek nam."
Aldus het tweeregelig versje, doelend op de inneming
an Den Briel door de Watergeuzen en op de Staten-
leeuw, dien zij o.m. op hun vlaggen voerden.
Daar het gebrek aan kennis en belangstelling voor de
heraldiek bij het Nederlaudsche volk voornamelijk zijn
oorzaak vindt in het gemis aan goede populaire werken
op dit gebied, besloot de Koffie Hag Maatschappij te
Amsterdam, de bestaande gegevens op dit gebied bin
nen het bereik van 't pubMelc te brengen. Aldus ontstond
het verzamelwerk „De Nederlandsche Gemeentewapens"
Samengesteld naar authentieke gegevens, geteekend
en beschreven door den heer S. G. v. d. Laars, bevat
dit verzamelwerk thans totaal 1026 wapens der Neder
landsche Provincies en gemeenten en van onze Over-
zeesche gewesten. Door vermelding, zoo mogelijk, van
geschiedkundige bijzonderheden betreffende den oor
sprong dier wapens, de artistieke uitvoering en de he
raldisch juiste weergave, voldoet deze verzameling vol
komen aan het beoogde doel.
Elk pakje Koffie Hag bevat een bijlage ter waarde
van 3 wapenzegels en de Inhoud der Hag pakjes ls dus
niet alleen Van hygiënisch nut voor oud en jong, maar
versohaft Iedereen een prettige en nuttige ontspanning,
loor de herinnering aan de rijke Nederlandsche geschie-
cr'ls op te wekken.
Uitvoerige mededeellngen omtrent het rullen van dub
bele wapenzegels en de levering van wapenalbums wor
den bekend gemaakt ln een speciaal prospectus, dat ln
elk pakje Koffie Hag te vinden ls.
HALLO 1929 HIER
NIEUWSTE ASSORTIMENTEN.
Groote verscheidenheid. Moderne Amerikaansche
modellen. Gemakkelijk en toch elegant.
Alle kleuren „Nugget"-creams.
Prijzen lager dan ooit.
'n „houten klaas" op den „stoel" staan. Neen, dat zijn
de ware dominee's niet. Als ze preeken moeten hun
oogen door het hoofd rollen; hun haren te berge rij
zen (tenminste als ze nog haren hebben)hun lichaam
draaiende bewegingen maken: hun vuisten moeten
slaan tegen het klankbord, op den bijbel, op den kant
van den „stoel", dat het stof om hun ooren vliegt, zie
je! Nog meer: hun voeten moeten stampen, zeg ik! op
den bodem van de .houten broek", stampen moeten hun
.•.onderdanen", zóó, dat de bodem kraakt en scheurt. Ja,
waarlijk! dominee's, die slaan en stampen dat zijn
de echte gezalfden.
Waar haalde men die wijsheid van daan? Hoort, gij
allen, die 't nog niet weet. Staat er niet in den bijbel:
„sla met u-W hand en stamp met uw voet?" Iemand, die
er bij was, dacht zoo: dien tekst moest ln eens opzoe
ken in vader Trommius en daarna in den bijbel. En wat
bleek? Dat de woorden staan in Ezech. 6 11a. De
Heere zeide tot Ezechiël: „sla met uw hand en stamp
met uw voet!" Geldt dit nu voor alle dominee's in alle
eeuwen?..."
ADSBESLUIT TERZAKE GEI.DLEENING DOOR
GED. STATEN GOEDGEKEURD.
EEN GESTRANDE MOTORLOGGER.
In den nacht van Zaterdag op Zondag omstreeks drie
uur. ls de motorlogger Sch. 402, terugkeerende van de
vissoherij, tengevolge van den dikken mist te Katwijk
a. Zee, vlak naast het uitwateringskanaal, op het
strand geloopen. Naar verwaoht wordt zal het vaartuig
;nder sleepboot niet vlot gebracht kunnen worden. De
,eloop van het publiek ls zoo groot, dat de politie orde
maatregelen moest nemen om ernstige beschadiging'van
den duinreep te voorkomen.
De bezuiden Egmond gestrande logger ls gebleken de
motorlogger K. W. 163 (Prinses Juliana) te zijn. Het
nartuig is door de van IJmulden ter assistentie ultge-
ren sleepboot „Nestor" vlot gebraoht. Van schade ls
:'e:s bekend.
Zooals wij ln ons nummer van Donderdag reeds meld
den, heeft Woensdagmiddag voor Ged. Staten do behan
deling plaats gehad van de bezwaren welke door mr.
Kusters en den heer Keesom bij het college van B. en
W. van Alkmaar waren Ingebracht tegen het raadsbe
sluit tot aanvaarding van de f 150.000 als geldleenlng
voor het Centraal Neutraal Ziekenhuis.
Mr. Kusters verdedigde het standpunt dat dit geld
slechts als geschenk aanvaard had kunnen -worden en
de burgemeester bepleitte het goed recht van den Raad
tot het aanvaarden van «het geld als leening.
Naar thans «wordt meegedeeld ,1a het raadsbesluit door
Ged. Staten goedgekourd.
STOOMTREILER VERGAAN.
ALS ZE PREEKEN.
In De Heraut vinden wij een arttikel van dB. A. Jans
sen, Gereformeerd predikant te Langerak, die van zijn
Lange,rakkers, of anderen het volgende „van recenton
datum" vertelt:
Er werd gesproken over dominee's. Ja, over domi
nee's! Dat «gebeurt anders niet veel, nietwaar? Maar
toon wel! Dio dominee's ook! Hoe kunnen ze soms als
Verstopping
Poster'*
Alom verkrijgbaar
Als gij last hebt van
gedruktheid, schele
hoofdpijn, het zuur.
prikkelbaarheid, enz.,
als gevolg van ver
stopping, gebruik dan
Foster's Maagplllen,
het ideale laxeermid
del.
Maagplllen
f 0!65 per flacon.
per1/? pond
Na door den duiker dicht gemaakt en na leeggepompt
te zijn door de slecpbooten „Hector" en „Stentor" ls de
stoomtreiler naar het dok gesleept o.m daarin voor on
derzoek der beloopen schade te worden o«pgenomen.
Volgens het duikerrapport heeft de treiler aan stuur
boordzij nabij de klmkiel een scheur van ruim een me
ter lang, alsmede eenlge gaten ln den bodem, veroor
zaakt door het stooten van de blokken van den Noord-
pier.
WRAK VAN EEN VLIEGTUIG.
Het Duitsche s,s. „Margot" is te Huil aangekomen
met het wrak van een vliegtuig, dat zestien mijlen
ten Westen van Terschelling is gevonden. Het toe
stel is herkend als een „Moth", waarin een vlieger
Zaterdag uit Nottingham is vertrokken met bestem
ming naar Leeds. Verondersteld wordt, dat hij den
koers is kwijt geraakt.
Gisternacht la tijdens dikken mist «de thuisvarende
stoomtreiler IJ.M. 238 (Johanna Maria) op de blokken
van don Noordpler te IJmulden gestrand. Het schip ls
zwaar lek gestooten en begon reeds spoedig water te
maken, zoodat de positie kritiek word. Met assistentie
van de sleepbooten „Hector" en „Nestor" is de treiler
tegen den avond vlot gebraoht. Vol wator en drijvende
op de waterdichte schotten ls de LJ.M. 238 in de Haring
haven op het droge gezet.
DE GRIEP.
Tengevolge van de griep zijn ongeveer 60 der
patiënten en meer dan (50 van het verplegende
personeel in de pschiatrische inrichting „Brink-
greve" bij Deventer ziek geworden. Er is in het ge-
heele land geen verpleegster meer te krijgen, zoo
dat de direciio van het gesticht voor moeilijke om
standigheden staat. Verschillende oud-verplegon-
don hebben reeds hun hulp aangeboden.
VECHTPARTIJ.
Zaterdagavond heeft ln een café op het Jansveld te
Utrecht eon woordenwisseling plaats gehad tusschen
twee burgers en twee genie-soldaten. Do ruzie werd
bulten voortgezet, waar men tot handtastelijkheden
overging. De 24-Jarlge burger kreeg hierbij eon steek
wonde ln een der bovenarmen, benevens een wond ln
den rug. De andere burger kreeg een stee«kwondo ln de
borst, die van zeer ernst.igon aard bleek te zijn. Hij werd
onmiddellijk naar «het hoofdbureau van politie overge
bracht en veroorzaakte door de hovlge bloeding een
bloedbad. Hij ls ter plaatse met assistentie van twee
medischo studenten verbonden. Een dokter oordeelde
een chirurgisch ingrijpen ter plaatse noodzakelijk. Na-
FEUILLETON
Naar het Engelsch
van
ETHEL M. DELL.
18.
HOOFDSTUK XV.
HET PLAN.
„Luister eens, jongen!" Heel plotseling, bijna heftig,
zeide dien avond Sir Beverley het tegen zijn kleinzoon,
toen zij samen aan het dessert zaten. „Ik heb genoeg
van dat beroerde Engelsche klimaat! Ik ga weg."
Plers was een noot aan het pellen. Hij sloeg zijn oogen
niet op en gaf niet het minste teeken van verbazing.
Kalm ging hij met pellen door. Om zijn lippen kwam
een harde trek, dat was alles.
„Versta je!" snauwde Sir Beverley.
Plers boog zijn hoofd. „En de jacht?" vroeg hij.
„Loop naar de hel met je jacht!"
Piers zweeg een oogemblik. Dan: „Ik heb het u zelf
in overweging gegeven, niet, zes weken geleden? En
toen wilde u er niets van hooren."
„Die vervloekte onbeschaamdheid!" begon Sir Bever
ley. Maar plotseling sloeg Pieys zijn oogen op en hij
hield zich in. ,Wat bedoel je?" vroeg hij kalmer.
„Dat wilde ik u juist vragen, sir. Waarom wilt u naar
het buitenland? Voelt u u niet goed?"
„Ik voel me uitstekend," antwoordde Sir Beverley.
die altijd woedend werd, als men naar zijn gezondheid
vroeg. „Kan iemand niet eens naar iets anders dan dat
vochtige land verlangen zonder dat de dood aanklopt?"
„U hebt gewoonlijk een reden voor wat u doet, sir,"
zeide Piers.
„Natuurlijk heb Ik die," bitste Sir Beverley.
Een flauw glimlachje krulde Piers' mondhoeken.
„Maar ik mag niet weten wat het is niet?" vroeg hij.
Sir Beverley keek gemelijk naar hem. Er waren
oogenblikken, dat hij het gevoel kreeg, dat Piers zidh
meer uit vrijen wil dan uit noodzakelijkheid aan zijn
gezag onderwierp. Hij had het vermogen van zijn Itali
aansche grootmoeder geërfd en was dus onafhankelijk.
,Jk heb de reden genoemd. ,at wi; e j
bromde Sir Beverley.
Piers keek hem nog een paar seconden recht in de
oogen en barstte dan in een jongensachtigen «lach uit.
„All right, sir. Wanneer zullen we vertrekken?"
Sir Beverley staarde verbaasd. „Waar voor den drom
mel lach je om?"
Piers was zijn noot weer gaan pellen. „Om niets, sir."
antwoordde hij luchtigjes. „Tenminste om niets gewich-
tigers dan de reden om naar het buitenland te gaan."
„Onbeschaamde rekel," zeide Sir Beverley, die dan
om de een of andere reden ook begon te glimlachen.
„Dat is dus afgesproken. We zullen naar Monte-Carlo
gaan, hè, Piers? Dat zal je wel aardig vinden."
„Denkt u dat ik in Monte-Carlo te vertrouwen ben?"
vroeg Piers.
„Ik heb je een reis om de wereld laten maken, toen
je nog een kind was; dus geioof ik wel, dat ik je te
Monte-Carlo onder mijn eigen oogen vertrouwen kan,"
antwoordde Sir Beverley.
Piers bleef zwijgen. De glimlach speelde niet meer om
zijn lippen.-
„Nu?" zeide Sir Beverley plotseling.
„Ja, sir?" Piers sloeg zijn wenkbrauwen op, zonder
op te kijken.
De oude man sloeg ongeduldig met rijn vuist op ta
fel. .Waarom kan je niet zeggen wat je denkt- Je zit
daar met je mond dicht alsof Zijn blik ging plot
seling naar het gelaat der vrouw aan den muur met de
roodc Upper., die half droevig, half spottend lachten en
de oogen, die hem voortdurend volgden, maar nooit
glimlachten. „De duivel hale je, Piens.' Lk denk soms
dat die reis om de wereld je meer kwaad dan goed ge^
daan heeft."
„Waarom Sir?" zeide Piers vlug.
Sir Beverley zocht nu den blik van zijn kleinzoon
weer, „Je wou zoo graag bevrijd zijn van den opzetteu-
gel, niet? Zoo graag op eigen beenen staan? Ik dacht
dat het een man van je zou maken, maar het was idioot
van me om het te doen. Ik had je per slot van rekening
beter aan den teugel kunnen houden."
„Dan zou ik weggeloopen zijn als u dat gedaan had
zeide Piers. HU schonk zich een glas wijn in en bracht
het aan zijn lippen. „Ik zou weggeloopen zijn, sir, en
waarschijnlijk niet teruggekomen zijnHij dronk
langzaam, terwijl hij over den rand van het glas te-en
Sir Beverley half droevig, half spottend glimlachte
Toen hij zijn glas weer neerzette, lachte hu hartelük
„Trouwens u hebt mü om het een of ander afgerost
weet u nog wel? Het doet pijn op negentieni r
tijd afgerost te worden."
Sir Beverley bromde iets ongearticuleerds.
„Ja, lk weet het. Maar het kan me nu niet zooveel
schelen. Ik ben de gevoelige jaren voorbij." Hij at zijn
noot op, dronik zijn glas leeg en stond op
„Jij kwast!" zeide Sir Beverley, naar hem kijkend.
Piers kwam naar hem toe, knielde plotseling neer en
trok de armen van den ouden man om zijn schouders.
„Zeg, ik zal genieten op die reis," zeide «hij jongensach
tig. „Laten wij nog vóór Nieuwjaar gaan."
„Je was er anders niet zoo op gesteld, toen lk er het
eerst over sprak."
Piers lachte. „Kan je, niet van idee veranderen? Ik
ben er nu dol op..
„Waarom wil je zoo graag gaan?" Sir Beverley keek
hem argwanend aan.
Maar Piers' openhartige beantwoording van zijn blik
zeide hem niets. „Ik houd van het zuiden, zooals u
weet."
.Vervloekt, ja!" zeide Sir Beverley, geprikkeld. Hij
/ilde liever niet spreken over het zuidelijke bloed ln
Piers,
"""n ik gr. graag met u op reis."
"Jets toch niet, Piers!" bromde Beverley.
Het ls de waarheid, sir!" verzekerde Piers met plot-
Tng stralende oogen. „Het doet mij goed bij u te zijn.
riet houdt mij jong."
Jong!" riep Beverley uit. „Jij kind."
"cm barstte in lachen uit. Hij leek nog echt een jon-
wanneer hij vroolijk was. „En het zal u ook goed
■sen weg te zijn van dien beroerden dokter, die hier
ltijd rond hangt. Telkens als ik hem zie, zou ik hem
Ie deur wel willen uittrappen."
.—>/-.o-en elkaar niet wel?" Beverley.'s glimlach
was sarcastisch.
„We kunnen elkaar met zien of luchten." Al het jon
gensachtige verdween bij die woorden uit zijn gezicht;
hij keek plotseling grimmig "en op dat oogenblik was
hun sprekende gelijkenis opvallend. „Dat luchtverande-
ringsplan is zeker van hem afkomstig?"
„En als dat zoo was?"
Piers wierp zijn hoofd in zijn nek en lachte weer door
zijn op elkaar geklemde tanden. „Voor welk advies ik
hem buitengewoon dankbaar hen." Hij drukte de hand
van zijn grootvader en stond op. „Dus naar Monte-
Cai-lo? Hoe eerder hoe beter voor mij. Ik zal Victor de
treinen laten nakijken. We kunnen morgen of overmor
gen gaan."
Hij ging zacht staan fluten voor het. vuur, met zijn
rug naar die kamer,
Sir Beverley keek boos naar hem. Het feit, d..„
Piers niet begreep, viel niet te ontkennen. Hij had een
krachtig verzet tegen zijn plan verwacht. Hij had er
zich op voorbereid den strijd met den jongen aan te
binden. Maar Piers had den strijd vermeden. Wat had
de jongen in den zin? Wat beteekende dat onmiddellijk
meegaan met zijn wenschen? Hij liet zich niet wijs ma
ken ,dat Piers graag ging. Daarvoor, was de aantrek
kingskracht hier te groot. Tenzij, Inderdaad was het
mogelijk, dat de jongen een blauwtje geloopen had?
Zou het kunnen, dat de plannen der vrouw hem niet
omvatten
Neen, neen! Dat was buiten quaestie. Hij kende de
vrouwen. Een harde lach steeg op naar zijn lippen. Als
zij Pier's toenaderingen afgewezen had, dan was dat
niet met de bedoeling hem heelemaal tegen te houden.
Hij keek naar Piers, die zich bij het hooren van dien
lach plotseling omgekeerd had. „Nu?" zeide hij geprik
keld. „Wat is er?"
„U hebt gelachen ,sir?" zeide Piers kortaf.
„Ja. En wat zou dat? Je «bent verduiveld argwanend.
Ik lachte niet om jou."
„Dat weet ik. Ik wil niet weten waarom u lachte, als
dat een particuliere zaak is. Maar lk zou graag weten
hoe lang u weg wilt blijven."
„Hoe lang? Hoe voor «den duivel kan lk dat zeggen?
Tot ik er genoeg van heb, denk ik."
.Hangt het daar alleen van af?"
Sir Beverley schoof ongeduldig zijn stoel terug. „O,
laat me toch met rust jongen! Ik zal je wel laten weten
wanneer het tijd is weer naar huis te gaan."
Piei's kwarn naar hem toe, Hij bleef staan op een plek,
waar het lamplicht vol op zijn vastberaden gezicht viel.
Als u van plan bent te wachten tot Tudor het zegt, zult
u langer wachten dan ik."
„Wat voor den duivel bedoel je?" donderele Sir Be
verley.
Maar weer vermeed Piers een openlijken strijd .Kalm
legde hij zijn hand op den arm van zijn grootvader.
Ga mee een sigaar ln den hall rooken. Ik geloof, da^
u mij begrijpt. Als dat niet het geval is hij hield op
en glimlachte tegen den boozen ouden man „«zal ik
het u uitleggen, als de tijd daarvoor gekomen .is."
„Vervloekt Piers!"
Toch ging hij gearmd met den jongen de kamer uit.
En het vi-ouwegezicht aan den muur glimlachte achter
hem die glimlach van een tcovenares, geheimzinnig,
spottend, uit de hoogte, maar toch met diezelfde be-
oovering, waarmede Piers reeds in zijn kinderjaren ge-
1 h \d den boozen geest, dio in de ziel van zijn groot-
~i'.. -wen s, ie bv....uren.
Wordt vervolgd.