Alieieti Niims-
Mratuiit- Liittiiiilil
WIE
1
IJzeren Grendelen.
Dinsdag 26 Maart 1929.
72ste Jaargang No. 8431
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
i:
GRATIS.
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
VAN RIJSWIJK'5
Wratziekte bij aardappelen.
SCHACE
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummers 6 cent, ADVERT;EN-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
ZICH MET INGANG VAN
1 APRIL 1929
OPGEEFT ALS LEZER VAN DE
SCHAGER COURANT,
ONTVANGT DE NOG VERSCHIJ
NENDE NUMMERS VAN MRT.
Zitting van Vrijdag 22 Maart 1920.
EEN ERNSTIG VERKEERSONGEVAL. IN DEN
VROEGEN MORGEN VAN 14 NOV. 1928.
iHet spreekwoord, dat de morgenstond goud in den
mond heeft, was voorzeker niet van toepassing op een.
drietal personen, die zich. in den vroegen morgen van
den 14 Nov. j.1. omstreeks 7 uur vroolijk en opgewe«kt
aan hun dagelijksche bezigheden hadden begeven. In de
eerste plaats niet voor den 50-jarigen loopknecht J. B.
te Alkmaar, die zich op den gladden weg per rijwiel
bevindende, uit de Emmastraat, nabij de villa van mr.
W. C. Bosman, de straatweg opreed en daarbij in hevige
botsing kwam met een auto, .bestuurd door den slager
J. R. uit Heiloo. De botsing had ten gevolge, dat B.
van zijn rij/wiel werd geslingerd en eeltige oogenbllkken
later bloedend en bewusteloos naar het St. Elisabeths-
gesticht moest worden vervoerd. De slagersknecht S.,
die naast ,?njn patroon in. de kaJbine zat, vloog door de
voorruit en werd daarbij zoo hevig gewond, dat ook zijn
opname in -voornoemde zlekeninrichting noodig bleek.
De bestuurder, die ongedeerd was, had echter ook on
aangenaamheden genoeg, vooral toen 't politioneel onder
zoek vast deed staan, dat de remmen, met name de
handrem, onvoldoende werkte. In elk geval bleef een
strafvervolging niet uit en stond hij heden terecht. Ver
schillende getuigen, waaronder het inmiddels weer her
stelde slachtoffer, een paar ooggetuigen en inspecteur
Marinus Zoll van de Alkmaarsche .politie werden als
getuigen gehoord, welke laatste getuige verslag gaf van
den toestand der remmen na gehouden inspectie.
De kantonrechter achtte zich echter na verhoor der
getuigen Vreeker, Boerman* v. Waardenburg en inspeo
CLINGSWEU
grtountUuf
Bausch en Lomb Brillen, de onver
woestbare bril, compleet met glazen vanaf f 2.—.
Uitsluitend verkrijgbaar bij
Firma Qebr. Rotgans,
Gediplomeerd Opticien Hoogzijde E 16, Schagen
FEUILLETON
Naar het Engelsch
van
ETHEL M. DELL.
26.
Piers kermde. „Ik wou soms, dat ik dood was!" zeide
hij.
„Beste jongen, waar is dat goed voor?" Crowther gaf
hem een arm en trok hem zachtjes mede. „Je hebt ver
schrikkelijk geleden, maar het heeft een man van je
gemaakt. Vergeet dat niet Het is de Pottenbakker en
het leem, jongen. Hij weet het best hoe iets mooi te
modelleeren."
„Is dat jouw gezichtspunt?" riep Plera bdtter uit. „Het
mijne niet."
„Je zal er toch toe komen."
Langzaam liepen zij het pad naar het hotel op. Hal
verwege bleef Crowther staan.
„Piers," zeide hij, „ik ben je dankbaar, dat je mijn
inmenging geduld hebt."
„Bah! Dat ben ik je in ieder geval verschuldigd."
„Je bent me niets verschuldigd," zeide Crowther met
nadruk. „Wat ik voor jou gedaan heb, heb ik voor me
zelf gedaan. Ik heb een groot zwak om mij met een an
dermans zaken te bemoeien."
„Je bent een bovenstebeste kerel," zeide Piers harte
lijk.
„Beloof het me, jongen", drong Crowther aan en dan,
toen Pier3 bleef aarzelen: „Ik ben veel ouder dan jij,
zie je. Ik kan verder zien. Je zult je heele leven tot een
hel maken, als je het niet doet."
„Maar iwaarom zou ik het belooven?"
„Omdat ik weet, dat je een belofte houden zal zelfs
tegen je eigen beter weten in. Ik kan me niet gelukkig
voelen, als jij het nu niet belooft."
Piers glimlachte flauwtjes, maar de lijnen om zijn
mond waren grimmig. „O, all right," zeide hij eindelijk,
„ik beloof het, want want ik geloof, dat je gelijk
hebt, Crowther. Ik geloof ook, dat ik het haar had moe
ten vertellen of ik het gewild had of niet. Zij is een
vrouw een vrouw, die niemang zou kunnen bedrie
gen. Maar ik vraag me af, of ze het me vergeven zal.
Ik weet het niet; ik weet het niet!"
„Heeft zij je lief?"
„Ik kan maken dat zij mij liefheeft"
HALLO 1929 HIER
HET OUDE ADRES VAN VERTROUWEN.
Groote verscheidenheid moderne Engelsche en
Amerikaansche modellen.
PRACHTSCHOENEN.
En de prijzen zijn lager dan ooit.
teur Zoll nog niet voldoerede ingelicht Hij schorste de
behandeling tot de zitting van Vrijdag 5 April.
Alsdan zal nog gehoord worden de slagereknecht
Sneekes en een getuige deskundige, die mede zijn oor
deel kon uitspreken over het vraagstuk der remmen*
TE LANG GEPLAKT.
De 23-jarige tuinman en gelegenheidskelner. J. H. B.
te Bergen, werd in den nacht van 19 op 20 Jan. te
Alkmaar na het sluitingsuur aangetroffen in de verlof
zaak „de Tonnibar" aan den Dijk, terwijl hij daar nog
aan zijn biertje zat te pulken of er geen sluitingstijd
te Alkmaar bestond. De late gaat stond heden terecht
doch beweerde geen klant, doch. verbonden,„als hulp
kelner aan dat café te zijn. Hij moest echter toegeven,
dat hij het bier, waaraan hij zich had te goed gedaan,
als elke gewone bezoeker had gekocht en betaald, alzoo
zijn schuld vastgesteld zijnde, werd B. veroordeeld tot
f 4 boete of 4 dagen.
KINDEREN MOETEN LEEREN, MAAR. GEEN
HUISMOEDERTJE SPELEN.
Mej. Anna Corn. S„ huisvrouw H. E. te Alkmaar,
maakte In het 38ste jaar baars levens !heden| als ver
dachte voor den kantonrechter haar opwachting, omdat
zij ln gebreke was gebleven haar leerplichtwettig kind
geregeld naar de R.K. Bijz. school te zenden. Moeder
trachtte ontheffing, van schuld te verkrijgen door te
beweren, dat haar kind thuis onmisbaar was geweest
tenjeinde in de huishouding te assisteeren, doch daar be
kend was, dat het schoolverzuim herhaaldelijk voor
kwam, werd weinig consideratie in acht genomen en
moeder E. veroordeeld tot f 6 boete of 6 dagen.
VERMOEDELIJK V KEREN PLUKKEN VAN BOE-
RENNACHTEGALEN.
Een tweetal werklooze visschers uit Egmond aan
Zee, KI. B. en A. K, waarvan de laatste rils stroop?.:
een gevestigde reputatie bezit, waren op 31 Januari da
Castricummer duinen ingetrokken* voorzien van het
noodige materiaal, 'n hond en 'n schop, teneinde te
trachten eenige konijntjes te bemachtigen. Bij welke
gelegenheid zij door de jachtopzieners betrapt werden
met gevolg dat zij heden terecht stonden] en niet malsch
werden behandeld. Althans A. K als recidivist in de
edele konijnendelverssport bekend, wend duchtig gestraft
met f 40 boete of 20 dagen, terwijl aan zijn minder
geroutineerden kameraad f 15 boete of 15 dagen werd
opgelegd. Het is echter wel twijfelachtig of die boete-
gelden wel safe zijn, daar de Egmond er gewend Is op
mind# kostbare wijze zijn rekening met de justitie
te vereffenen.
LEEREN MET SCHADE EN SCHANDE.
De 23-jarige arbeider Adrianus K te Heiloo was in
gebreke gebleven zijn rentekaart van zegels te voor
zien en stond nu deswege terecht. Hij is inmiddels tot
beter inzicht gekomen en houdt hij' trouw zijn rente
kaart bij, doch niettemin werd zijn belangstelling in zijn
toekomstige oudersdomsrente nog een weinig aange
wakkerd door een veroordeeling tot f 4 boete of 4 dagen.
DE PAPIEREN WAREN NIET BEST IN ORDE.
Wie zich de weelde veroorloofd in een auto of op een
motorrijwiel rond te rijden, heeft zorg te dragen, dat
de benoodigde papieren, in orde zijn, daar hij anders
kans beloopt op onaangenaamheden en geldelijk nadeeL
Zooals onlangs den 34-jarigen pluimveefokker Gerrit
D. uit Schoorl, die door Schermerhorn tufte en door
sen actief rijksveldwachter desgevraagd, niet in staat
was zijn rii- of nuramerbewijs te vertoonen. Het gebrek
aan orde in zijn motorrijtuig-paperassen kwam hem
heden] te staan op f 3-50 of 1 dag en f 3 boete of 2 dg.
DE GOEDE STAD ALKMAAR BIJNA TOT ONDER
GANG GEDOEMD.
Wij lezen meermalen met ontstelling over zware
aardbevingen, geweldige overstroomingen eni alles ver
woestende orkanen, waardoor groote en bloeiende han
delssteden worden getroffen, doch al deze ellende ikan
op geen stukken na worden vergeleken bij de ramp die
op 13 Maart de stad van Victorie en 40 plus over het
argelooze hoofd had gehangen. Daar toch had 'de 45-
jarige schoenlwinkelier H. J. de G. het heillooze idéé
gehad, een partij ledige kartonnen schoendoozen aan
den openbaren weg achter te laten, voor welk treurig
plichtsverzuim deze nonchalante burger heden terecht
stond. De schuldenaar betoogde heden, dat een vroege
treinreis naar Amsterdam de oorzaak was van het
verzuim om deze gevaarlijke voorwerpen tijdig binnen
te halen en aangezien de kantonrechter zich geen knol
len voor citroenen laat verkoopen, is deze gewichtige i
zaak aangehouden; tot 5 April, teneinde alsdan de opga-
j ven van den suspecten schoenenwinkelier te verifieeren.
EEN HARIGE HOND, IIEP ZONDER PENNING
"ROND.
I Het is waarlijk bedroevend, hoe de weinig goede
zorgen van menig Allcmaarsch burger door de over-
I heid erkend en gewaardeerd worden. Zoo verscheen he-
den de 51-jarige beroeplooze heer Jan S., aan wien ten
i laste was gelegd, dat hij op 14 Maart zijn huishond
zonder belastingpenning voorzien, op den openbaren
i weg had laten: rondtippelen. De verdachte erkenide ne-
derig en spreekt zijn tekortkoming uit, doch voerde ter
toelichting aan, dat hij zich zelf met die eere-medalje
had getooid, of liever in zijn zak had meegedragen1,
omdat zijn hönd zoo ruigharig is, dat een hondenpen
ning niet in dezen weligen haardosch kan worden waar»-
genomen, 's Mans aandoenlijke toeswijding om de geit
en de kool te sparen, werd passend; beloond met f 3-50
boete of 1 dag hechtenis.
DE HOOGVERHEVEN KOOPMANSSTAND WORDT
TE ALKMAAR GEENSZINS AANGEMOEDIGD,
i De 37-jarige koopman H. G. C., gedomicilieerd te Ol-
denzaal, trachtte op 15 Maart te Alkmaar de litteraire
J kennis der burgerij wat op te frisschen door aanbie-
ding van drukwerk en daarbij passende illustraties. Hij
verkeerde natuurlijk in de meening dat de vrijheid van
drukwerk overal en ook daar gehuldigd werd* doch
kwam, plat uitgedrukt, met zijn idealen van een koude
kermis thuis, daar hij heden terechtstond ter zake het
aanbieden van koopmanswareni zonder vergunning van
B. en W. der gemeente. De verdachte voerde ook hier
zijn vrijheid van drukpers-verweer, doch de ambtenaar
ontkende, dat men hier met drukwerk te doen had
en wist listiglijk zoo te praten, dat de ramspoedige
colporteur er voor 2 pop boete of 2 dagen inliep. Ge
lukkig werd een in beslag genomen! Schilderijtje hem
teruggeven. Misschien kan hij dit kunstvoorwerp elders,
waar men minder chicaneurig is, aan den man brengen.
DE VERKEERSETIQUETTE NIET BEHOORLIJK
IN ACHT GENOMEN.
De jeugdige arbeider J. de B. uit Koedijk bevond zich
op 8 Febr. als bestuurder van een motorrijtuig te Alk
maar en/ gaf zich alstoen zeer weinig moeite de regelen
van het verkeer te handhaven. Hij nam op een zee»
ongelegen plaats op de Laat een standplaats in en weelc
niet uit om andere voertuigen behoorlijk te laten pafl-
seeren* Zijn buitengewonen ijver om het verkeer te
ontwrichten, werd heden genereus beloond door het op
leggen van een geldboete a 6 subsi. 6 dagen hechtenis,
SCHRIFTELIJK VONNIS.
De verdachte Hendr. de M. te Uitgeest, die terecht
stond wegens het gebruik van een aangespannen voer
tuig zonder toestemming van den eigenaar, M. Wouda,
werd heden van alle rechtsvervolging ontslagen.
Staat alles U tegen?
Gebrek aan eetlust
Verstopping
Slechte spijsvertering en
alle voedingsstoornissen
moeten spoedig zwichten
voor Foster's Maagpil-
len, die uw geheele or
ganisme verkwikken.
Foster's Maagpillen
Alom verkrijgbaar f 0.65 per flacon.
„Ik ben 66 jaar en schijn op zijn hoogst 45..."
Vanaf den tijd dat Krnschen Salts verkocht
wordt heb ik het lederen morgen gebruikt.
Ik ben 65 jaar, ik ben sterk en in goede ge
zondheid en de menschen honden me voor
40 tot 45 jaar op zijn hoogst. L. B.
(Origineele brief ter Inzage.)
Verkrijgbaar bij all© apothekers en drogisten h
f 0.90 per flac., groote flesch (3X1 flac.) f 1.60.
„Weet je dat zeker?"
„Ja."
„Dan, Jongen, zal zij het Je vergeven. En als Je eerlijk
tegenover haar wilt zijn, vertel het haar dan gauw!"
En Piers antwoordde met een doffe uitdrukking in
zijn oogen: „Dat aal ik."
HOOFDSTUK XXV.
SLAKKEN.
's Ochtends huurden zij paarden en reden zij naar de
bergen. Het was een prachtige dag, maar zij konden
Sir Beverley niet overhalen mede te gaan.
„Ik ben er niet voor in de stemming En bovendien
heb ik het land aan huurpaarden. Ik zal een intellectu-
eelen ochtend doorbrengen door naar de muziek te
luisteren."
„Ik hoop, dat u u niet vervelen zal."
„Jouw gaan of niet gaan zou 'daar geen Invloed op
hebben."
Waarop Piers lachte enl ging. Hij was dien ochtend
weer vreemd luchthartig. De zachte Zuidelijke lucht
met haar vele geuren wekte hem op als wijn.
„Het is een prachtige streek," zeide Crowther.
„Overvloeiend van melk en honig. Maar er bestaat
toch geen land als je eigen vaderland, wel?"
„Geen land als Engeland' rbedoel je."
„Natuurlijk, maar ik was te beleefd om idat te zeggen."
„Je behoeft tegenover mij niet beleefd te zijn. En
Engeland is toevallig ook mijn vaderland. Ik ben even
Britsch" hij keek naar Piers' donkeren tint „mis-
schieni zelfs nog meer dan jij,"
„Ik heb een Italiaansche grootmoeder op mijn debet
Maar jij ik dacht, dat je een kolonist was."
„Ik ben in Engeland geboren en opgevoed."
„Jij? Je bent dus geen Australiër?"
„Alleeni daar naturalisatie. Ik ben de zoon van een
Engelschen dominee. De eerste twintig jaar van mijn
levens was ik ook voor geestelijke bestemd."
„Lieve hemiel! Gelukkig, dat je daaraan ontsnapt
bent!"
,Dat dacht ik toentertijd niet. Ik hield veel van het
religieuze leven. Ik was bekrompen in mijn blikken -
bijzonder bekrompen, maar het geéstelijk leven trok me."
„Groote goden!" zeide Piers.
Hij keek ongeloovlg naar de vlerkante, krachtige ge
stalte. Hij kon zich Crowther niet anders Indenken dan
met een gezond leven in de buitenlucht.
„Je zoudt er nooit bij gebleven zijn. Je zoudt een af
keer van het leven gekregen hebben."
„Dat geloof ik niet. Het ia».mij Indertijd heel aaoiellijlk
gevallen om het op te geven.
„Waarom heb je het dan gedaan?"
i „Omdat het moest Toen mijn vader stierf, bleef mijn
moeder met een groot huishouden onbemiddeld achter.
Ik was de oudste en een oom van me een broer van
haar een schapenfokker, 'bood mij een hoog genoeg
loon aan om haar te kunnen onderhouden, als ik de
Kerk opgaf en bij hem kwam. Ik was reeds aan de
studie. Voor mezelf zou ik sne er wel doorgeslagen
hebben, maar dan had ik haar niet kunnen helpen.
Dus moest ik gaan. Dat was het begin van mijn leven
in de kolonie. Dat is vijf-en-Wlntig jaar geleden ge-
beurd en na dien tijd ben Ik niet meer in Engeland ge
weest. In deni beginne .ging het moeilijk, maar ik moest
erdoorheen en het heeft mij; 'goed gedaan. Het was pre
cies wat ik noodig had. Een vreemde voelt zich nooit
i gauw thuis in een vreemd land. Een tijd lang dacht Ik,
dat ik het niet zou kunnen uithouden. De eenzaamheid
op die aores en nog eens acres grasland was vreeselijk,
want ik was in een' stad grootgebracht. Ik was nooit
buiten het bereik Van kerkklokken geweest Ik had zelfs
een gevoel, alsof God buiten de beschaafde wereld niet
j te vinden was. Ik geloof, dat we soms in onze denkbeel-
I den over-geciviliseerd werden. En de ledigheid was
soms overweldigend. Het was alsof je opgesloten was
achter ijzeren grendelen, waardoor je nu en dan, om de
eentonigheid wat te verminderen, een blik in de hel
kreeg. Dat was, wanneer je naar een dorp ging en het
leven zag. In den beginne brachten zij mij niet in ver
leiding. Zelfs daarvoor was ik te bekrompen. Maar de
eenzaamheid vrat al verder en verder in mij, tot ik ten
slotte zóó wanhoprig werd, dat ik bereid was iedere af
leiding aan te grijpen, Ik ging naar de hel. Ik baggerde
j tot aan mijn nek ln de modder. Ik gaf er mij met 11-
chaam en ziel aan over. En toch stond het me steeds
door tegen, hoewel het zoo heerlijk makkelijk en ver
leidelijk was. Ik verachte mezelf, doch ik ging ermede
door. Het leek in ieder geval beter dan dat vreeselijke
helmwee. En dan kreeg ik op een goeden dag een droom
of liever het was niet meer een droom van Jacöb in de
woestijn had. Maar ik had een gevoel alsof ik geroepen
werd, en ik moest opstaan en gaan. Ik vermoed, dat de
meeste menschen dat gevóel kennen, want per slot van
rekening is het Koninkrijk der Hemelen ln ons; maar
het maakte een dieperen indruk op mij in dien tijd dan
al wat ik verder medegemaakt heb. Dus ging ik terug
nsar de wildernis en wachtte. En, oude jongen, ik Web
niet vergeefs gewacht. Dat is zoo ongeveer mijn levenjs-
geschiedenis. ln kreeg kracht naar kruis en op die
kreeg ik de leiding en heb die daarna steeds gehouden.
BREEZAND.
Zaterdagavond 23 Maart hield de vereeniging van Oud
leerlingen, yan den 'Diin/bowwursus een openbare ver
gadering in de zaal van den heer Jb, Borst.
Na opening door den voorzitter, den heer C. van der
Linden, krijgt de heer N. Raap, secretaris van de afd.
„Anna Paulowna" der Holl. Mij. van Landfb. het woord.
We kennen hier, zegt spr., allerlei aardappelziekten,
maar gelukkig nog niet de wratziekte. Al die andere
ziekten wil ik echter vanavond laten rusten en het al
leen hébben over de laatstgenoemde ziekte, die haar
naami niet ten onrechte draagt, wijl ze zich in den
vorm van wratten zeer duidelijk demonstreert.
Maar is die ziekte nu zoo iets vreeselijiks, dat dö
ZAP. zich daar zóó druk om maakt? Neen, op zichzelf
zegt spr, is zij lang zoo erg niet als de andere aard
appelziekten, die wij [hier kennen. Bovendien komt er
in onzen geheelen Polder geen enkel geval van wr&tr
ziekte voor.
En toch wenschen wij tegen de wratziekte te ageeren
wat wij kunnen! Waarom? Omdat het Buitenland er
zoo bang voor is, tenminste doet alsof, maar misschien
wel wenschen zou, dat In ons land de wratziekte uit
breidde, om daarin aanleiding te vinden, onzen export
stop te zetten. In ieder geval worden aan onzen export
allerlei bezwaren in den weg gelegd, die te denken1 ge
ven. Zoo wordt binnen een kring van 10, 20 tot soms
50 meter alle uitvoer geweerd, wanneer zich daar ook
zelfs maar één geval van wratziekte mocht voordoen.
En dit verbod bepaalt zich niet alleen tot aardappelen',
maar strekt zich ook tot bloembollen uit, in dit besmet
gebied gekweekt Men] ziet dus, hoe noodlottig de ge
volgen voor Breezand zouden zijn, wanneer da wsiB-
kreeg Ik de leiding en heb del daarna steeds gehouden.
Maar ik heb een paar jaar geleden een compagnon ge
nomen; nu heb ik hem alles overgedragen en ga Ik
eindelijk naar mijn oude moeder terug."
„Ga je je vestigen in Engeland?"
„Nu nog niet, jongen, dat zou ik niet kunnen; Er is
te veel te doen. Neen, ik ga, als dat mogelijk is, mijn
ouden eerzucht bevredigen. Ik wil nog geestelijke wor
den. Daarna
Hij hield op, want Piers staarde hem verbaasd aan.
„Jij?" riep hij uit.
„Je hebt niet erg op met geestelijken, zie ik jongen,"
glimlachte Crowther.
Piers barstte in lachen uit. „Over het geheel geno-
men niet, dat erken ik graag. Ik kan menschen, die zich
aanstellen ais ezels niet uitstaan. Natuurlijk is die be
schrijving niet van toepassing op alle geestelijken. Ik
heb er wel ontmoet, die ik graag mocht."
„Dus dan zal je me het genoegen van je vriendschap
niet ontzeggen, als ik er een word?"
„Beste kerel, al werd je de grootste ploert van de we
reld, dan zou je mijn vriend blijven. En wat ben je van
plan daarna te doen? Je zegt, dat je je niet in Enge
land wilt vestigen.'
„Dat wil ik ook niet. Ik ga weer terug naar Australië
Er is d.aar reusachtig veel te doen. Het is meer dan één
man af kan. Maar met God's hulp zal ik doen wat ik
kan. Ik weet, dat ik weinig doen kan. Het is een hel
van een "streek. Je hebt zelf een klein stukje ervan ge
zien." 'J
Piers knikte, doch zeide niets. Het was in zekeren zin
zijn vuurdoop geweest.
„Degenen, die pas aankomen, wil ik probeeren in mijn
macht te krijgen," ging Crowter voort. „Zij laten zich
zoo makkelijk medesleepen. Velen ervan zijn als kinde
ren, die op drijfzand probeeren te loopen. Zij moeten er
in wegzinken, erin ondergaan en een groot percentage
komt nooit meer boven. De kinderen wil ik helpen. Ik
vind de gedachte, dat frissche, reine levens op die mest
hoop geworpen worden, afschuwelijk."
„AJs iemand daar iets tegen doen kan, ben jij het."
„Ah! Ik weet het niet. Het zal niet makkelijk zijn,
maar lk ken hun verleidingen zoo bijzonder goed. Ik
heb er dozijnen onder zien gaan; ik ben zelf onder ge
weest. En dat maakt een groot verschil."
„Het leven is voor de mcesten onzer drommels moei
lijk," zeide Piers.
Zij reden een tijd lang zwijgend door en begonnen
dan over iets anders.
„Eerst toen zij teruggingen, zeide Crowther, dat hij
van plan was den volgenden dag te vertrekken.
Wordt vervolgd.
