De moord te Grootegast.
Het Adres
Poortei's Tapijt- en Meutreihandel
Levenslange gevangenisstraf tegen den d morge"
dader geëischt.
voor het levereo. vso
Karpetten
Vloerzeilen,
Gordijnen
Matten enz.
Meubelen
L-edikanten
Bedden en Dekens
I
Marktberichten.
8.60
8.50
8.55
4.00
4.05
4.20
4.50
4.50
5.00
5.05
5.20
5.20
5.30
5.80
6.30
6.50
6.50
6.65
7.20
7.20
7.20
LETFZIO (862) Concert
KONINGSBERGEN (280) Concert
FRANKFURT (421) Concert
HILVERSUM (1071) Ziekenuurtje
PARIJS (R. 1744) Symphonische muziek,
DAVENTRY (1563) Concert
DAVENTRY (482) Orgelconcert
MUNCHEN (538) Vesperconcert,
HILVERSUM (1071) Sportprognos© door H, Hol
lander.
LAN1 GENBERG (462) Vesperconcert.
BRUSSEL (512) Dansmuziek,
HAMBURG (892) Concert
HUIZEN (330) NCRV Spreker» Chrlatlaan Kouf-
feld en E. Stcendam.
HILVERSUM (1071) Rustpoos voor het verzor
gen van den zendor.
HILVERSUM (1071) Tijdsein en vooravondcon-
cert.
HUIZEN (1852) NCRV orgelconcert, daarna gra-
mophoonplaten.
DAVENTRY (482) Dansmuziek.
BRUSSEL (512) Gramofoonanuziek.
PARIJS (R. 1744) Gr&mofoonmuziek.
LANGENBERG (402) Concert,
BRESLAU (321) „Zar und Zknmermanp", Opera
van Lortzing.
BOEDAPEST (545) Concert
7.20 WEENEN (620) Concert
7.20 ZEESEN (1648) Zuidduiteohe «vond. T.20 Stutte
gart (874) Orgelooncert.
7.45 HILVERSUM (1071) Politieberichten.
7.50 KALUNDBORG (1163) Oude dansmuziek.
8.00 HILVERSUM (1071) Tijdsein daarna AVRO ra-
diotooneel. Opvoering van Maartsche Buien.
8.00 HUIZEN (1852) NCRV. Evangelisatie-samen
komst vanuit het kerkgebouw der Baptisten-Ge
meenten te Groningen, na afloop persberichten
van Vaa Dlas,
8.15 TURIJN (272) Conoert
8.20 DAVENTRY (482) Concert
8.35 MUNCHEN (588) Concert
8.85 BRUSSEL (512) Concert
8.40 KONINGSBERGEN (280) Concert
8.40 BERN (406) Concert door Kurzaal-orkest
8.60 TOULOUSE (883) Gramofoonpl&ten,
8.50 BERLIJN (475) Concert
8.50 PARIJS (R. 1744) Concert
10.10 HAMBURG (392) Concert.
10.10 DAVENTRY (1563) Veaudeville.
10.20 KATTOWITZ (416) Dansmuziek.
10.25 BARCELONA (351) Orgelrecital.
10.80 HILVERSUM (1071) Persberichten van Vaz Dlas;
daarna dansmuziek door Ihot AV'RO.-dansorkest.
11.25 DAVENTRY (1563) Dansmuziek.
11.50 KALUNDBORG (1153) Dansmuziek.
VROUW WOBBES ALS GETUIGE.
Haar verhouding tot beklaagde zou dezen tot de daad
hebben gebracht.
De lezers zullen zich 'herinneren, dat op Vrijdag
18 Januari te Grootegast in de provincie Groningen
door den arbeider-muzikant IJje Wijkstra, oen af
schuwelijke moord op vier veldwachtors werd ge
pleegd.
Deze geruchtmakende zaak heeft gister voor de
rechtbank te Groningen gediend.
De belangstelling.
De drukte voor het recthtsgebouw was buitenge
woon groot. Do straat was door do politie afgezet.
Een lange file van menschen, die tot aan het Aca
demieplein reikte, stond reeds verscheidene uren te
wachten om een plaatsje machtig te worden in de
rechtzaal, waar nauwelijks piaats is voor zestig per-
Bonen.
Vrouw Wobbos werd onder geleide van een heil-
solclttto binnongoloid en nam piaats op do achterste
rij der dicht bozotto getuigenbanken.
Ben korte samenvatting van de feiten.
Uit do feiten, dio wij indertijd uitvoerig hebben ver
meld, bleek toon, dat bij Wijk9tra sinds eenigen tijd
inwoonde vrouw Wobbos, dio haar zes kinderen voor
hem bad vorlaton on aan wie door den gemeenteveld
wachter to Grootegast was aangezegd, dat, zoo zij niet
uit oigon beweging terugkecrdo, de politie haar daar-
too zou dwingen. Daarop antwoordde W., dat in dat
geval doodon zouden vallon.'
Op last van den officier van justitie te Groningen
moest vrouw Wobbes op den bewusten Vrijdag ge
arresteerd worden om te Groningen to worden ver
hoord.
Daar bekend was, dat W. een gevaarlijk individu
is, overlegden de veldwachters Van der Molen, Meijer,
Wprkman en Hoving, om gezamonlijk vrouw Wobbos
to halen. De officier van justitio had Van dor Mo
len geraden, ook nog den opperwachtmeester der
marechaussee'» to Marum moe te nemen.
Toen do veldwachtors mot hun vloren bij do woning
van W. kwamen, zeide veldwachter Van dor Molen,
dat ze vrouw Wobbes kwamen halen, waarop W.
antwoordde, dat vrouw Wobbes zich gereed zou ma
ken. Do veldwachter bleven in do buurt wachten,
doch toon hun dit na ongeveer oen half uur begon t,o
vervelen, begaven zij zich voor do tweede maal naar
W.'s woning. Bij een poging om do deur te openen,
bleek deze gegrendeld té zijn. Do politie trachtte
daarop de deur te forceeron, waardoor de deur was
in het midden gegrendeld boven oen spleet ont
stond. Van der Molen gluurde door do spleet naar
binnen en werd op hetzelfde oogonblik door W., die
achter de deur stond, met een browning in het hoofd
geschoten. W. heeft daarop langs de achterzij do het
huis verlaten en heeft de veldwachters Werkman en
Hoving in den rug aangevallen en met een Duitsch
repeteergeweer gedood. Veldwachter Meyer had zich
intussöhen achter een paar kleine boompjes verdekt
opgesteld en wist W. van daar een paar schotwonden
in een pols en onderbeen toe te brengen. Om Meyer
beter onder schot te kunnen krijgen, is W. hot veld
ingeloopen. Meyer is daarop in een sloot gekropen.
Nu begon W. op hem te schieten. Toen omwonenden
te hulp wilden komen, wenkte W. met zijn geweer
om hun to kennen te geven, dat het voor hen raad
zaam was, achteruit te gaan. Hij heeft daarop ook
Meyer gedood.
Na het volbrengen van dezen viervoudigen moord,
•heeft W. de slachtoffers de keel afgesneden, waarna
hij zijn woning in brand heeft gestoken. Daarop reed
hij me1> zekeren Hut per fiets naar Tolbert, om zich
daar door dr. Huizinga te laten verbinden. Daar deze
niet thuis was, werd W. den raad gegeven, naar Gro
ningen te gaan. Do heer W. Willems, autoverhuurder,
bracht het tweetal per auto naar de r. k. ziokenvor-
pleging te Groningen. Onderweg moet W. togen Wil
lems hebben gezegd: „Je behoeft niet bang te zijn.
Wanneer je een marechaussoe of een veldwachter
ziet aankomen, buk jo dan. Ik schiet dan over je
hoofd."
De marochaussee De Vries, van Zuidhorn, zag don
auto tusschon Tolbert onOostwold on liot hem stil
houden, wetende wat er te Grootegast gebeurd was.
Hij liet den auto weer doorgaan on waarschuwde do
politie to Groningen. Bij do r.lc. ziekenverpleging go-
komen, zotte Willems zijn passagier af on spurtte naar
een koffiehuis aan don Heereweg, waar hij vertelde,
wat hem overkomon was. De caféhouder hooft toen
onmiddellijk de politie opgebeld, waarop do recher
cheurs Stiekoma en Van der Woude, na eerst bij hou-
dors van bodekarren naar hot signalement van W.
te hebben geïnformeerd, per tram naar do r.k. zieken
verpleging zijn gegaan. In dit ziekenhuis hooft men
W. nfet dadolijk kunnon holpen en hem goradon naar
het academisch ziekonihuis te gaan. Dat doden hij en
zijn metgezel to voet, on do politie was daarvan ver
wittigd. De rechercheurs, op het voorbalcon der tram
staande, zagen op den Hooreweg twee verdacht uit
ziende mannon gaan. Een hunner had de rechterhand
in draaghouding in de jas gestoken en hij boantr-
woorddo aan het signalement van W. Do rechercheurs
zijn daarop van de tram gosprongen en hebben W. van
achter vastgegrepen. Zij vonden bij W. oen
browning en eenige tientallen Duiteche geweerpatro
nen.
tc Groningen overgebracht.
Het aetnigenverlioor.
Zeventien getuigen, onder wie eenige doktoren, wa
ren gedagvaard. Verdediger was mr, Levie, die 9 ge
tuigen a déChargo heeft opgeroepen.
Toen vrouw Wobbes in do getuigenbank plaats
nam, ontstond er eenige beweging.
Do verdachte zag er bleek uit on bleef onbewogen
bij het voorlezen van de dagvaarding.
Als eerste getuige charge wordt gehoord Anne
Jutte, opperwachtmeester der marechaussee te Ma-
rum. Deze is, toen bij hem aangifte vun den moord ge
schiedde, met wachtmeester Bouma en veldwachter
Bollens naar Lucaswoldc gegaan. Hij vond daar het
huis van verdachte in brand. Het lijk van veldwachter
Meijer vond hij in do sloot, dat van v. d. Molen voor
de deifc en achter de woning die van de beide rijks
veldwachters. Hij liet de lijken naar het gemeentehuis
overbrengen. Overal lagen patroonhulzcn, terwijl in de
puinlioopen van het huis een geweer werd gevonden.
Get. Bouma bevestigt dit.
De arbeider Pouw zag erst de vier veldwachters.
Hij hoorde schieten en zag daarna verd. weggaan.
Verdachte onder verhoor.
Verdachte erkont, dat vrouw Wobbes godagvaard
was. Hij liet haar vrij om te. gaan. Als ze niet wou,
zou verdachte de deur vasthouden. Verd. zegt, dat
hij de deur zag uitbuigen.
President: U is een goed schutter.
Verdachte: Dit scheelde niet zooveel.
Op een vraag van den rechter waarom verdachte
zijn slachtoffers met een mes sneden toebracht, maakt
vordachto oon gebaar.
Verdachto zegt niet bij de achterdeur gesproken te
hebben. Op een vraag van den officier zegt verdach
te, dat het aan do vrouw lag, dat hij do veldwachter
buiten wilde houdoh. Do politie had altijd vrijen toe
gang bij hem.
Gedurende het verhoor antwoordde verdachte op
zwakken toon zonder blijken van ontroering. Op een
vraag van den president waarom verdachto eon ge
laden revolver had. zegt hij dat hij bang was voor 'n
volksgericht als te Nibert. Verder bekent hij door de
kier der deur geschoten te hebben ora de veldwach
ters te doodon.
President: U hebt de veldwachters op don grond
zion liggen en meende, dat er geen politie meer was.
Maar toon u uw huis wilde binnengaan, zag u Werk
man nog on dien heeft u toen ook nog neergeschoten.
Verdachte: Ja, ik was totaal do kluts kwijt
President: Later zag u Meijer ook nog, die op u
schoot. U hebt hem toen zion vallen en is hem gaan
zoeken.
Verdachte: Nee, dat niet. Ik. liep maar wat heen en
weer. Ik was heelemaal in de war.
President: Later vond U hem in de sloot en heeft
u weer op hem geschoten. Wat hebt u daarna met de
karabijn gedaan?
Verdachte: Weet ik niet meer.
President: U bent toen naar Meijer toe gegaan en
hebt hem met een mes gesnedon. Gaf hij toen geen
teekenen van leven?
Verdachte. Neen.
President: U bent daarna naar Werkman en Ho
ving gegaan en heeft hen ook gesneden en gesto
ken. Was dat om hen te dooden?
Verdchte: Nee, ik deed dat zoo maar. Ik waa zoo
opgewonden.
President: Toen heeft u de woning in brand ge
stoken en bont u naar den dokter gegaan.
Verdachte: Ja.
President: Hebt u geen medelijden met de nagela
ten betrekkingen?
Verdachte: Ja zeker, ik heb er genoeg mee te doen.
Hierna wordt verslag gedaan van de toedracht dei-
zaak, toen de politie de vrouw kwam halen. Hieruit
blijkt, dat de verdachte van oordeel was, dat de bur
gemeester zelf moest komen om haar te dwingen
mee te gaan. Dan worden verdachte eenige vragen
gesteld omtrent den aanval op Meijer.
Get. A. Postma veehouder te Doozum, heeft gezien,
dat van der Molen een paar keer naar het raam
ging, terwijl de anderen bleven staan. Hij zag ook
Wijkstra in knielende houding schieten. Later heeft
hij verdachte over het land langs de slooten zien
loopen zoeken. Getuigfe was bang voor Wijkstra en
heeft zijn kinderen in veiligheid gebracht.
Verd. ontkent in zoekende houding geloopon te
hebben.
Get. Slikkema had bij Aaltje er op aangedrongen,
dat zij gaan moest. Verd. zei, dat hij do dagvaarding
in do kachel geworpen had, doch dat hij A. vrij liet,.
Get. verklaart, dat A. liever niet naar huis wilde. Get.
waarschuwde Hoving, dat verd. had gezegd: we zul
len ons er wel uit redden. Get. had den indruk, dat er
gevaar dreigde.
Vrouw Siklcema verklaart, dat verd. dreigde te
schieten als er meer- dan twee politiemannen, kwa-
mon. Get. was bang, dat er iets gebeuren ging. Verd.
zei: Als ze A. halen, haal ik hun vrouwen.
Majoor v. d. Woudo heeft Verd. aangehouden. Hij
vond een revolver met 7 patronen, Majoor Stiekema
bevestigt zulks.
Get. Gorter verklaart dat W. zeide, dat de politie
missohion wel in het zand zou bijten.
De verklaring van vrouw Wobbes.
De volgende get. vrouw Wobbes is wat doof on
moet vlak voor de tafel komen. Toen de dagvaarding
kwam heeft V/. die verbrand en gezegd: daar ga jo
niet heen. Ik heb Je van je zes kinderen afgehaald
en nu zal ik je door veldwachters weer laten weg
halen?! Dat komt mijn eer te na. Toen er weer eon
dagvaarding kwam, had hij haar beloofd mee naai*
Groningen te zullen gaan. Zij wilde W8l gaan, maar
hij wilde haar niet laten gaan. Toen de veldwachters
bij het huis kwamen, heeft zij gehuild, maar zij is W.
niet om den hals gevallen.
Do president: Hebt u ook geschoten?
Get.: Neen.
President: Hebt u ook geen geweer in handen ge
had. U; moet de waarheid zeggen.
Getuige: Neen, ik heb geen geweer gehad.
Bij de achterdeur heeft hij haar verteld, dat hij
vier veldwachters doodgeschoten had. Hij had een
mes in de hand, waar bloed aan zat. Hij heeft petro
leum genomen en hot huis in brand gestoken. ZIJ
heeft bij het uit het huis gaan het lijk van Vian der
Molen bovenop zien liggen.
President: Van wie is de verhouding uitgegaan
tusschen u en hem. Bent u niet begonnen hem bin
nen te tikken?
Getuige: Neen, nooit. Ik kwam bij hem om zijn
moeder te helpen.
President: Wie is de schuld, dat het zoover tus
schen u en hem is gekomen?
Zeg de volle waarheid, dat is noodig.
Getuige: Van mij niet.
Verdachte: De verhouding tusschen ons beiden is
van haar het eerst uitgegaan.
President: Kwam hij vroeger ook wel bij .u?
Getuige: Ja, hij; kwam al drie jaar bij mij.
Verdachte: Om er wat hout te hakken.
Mr. Enklaar; Toen u geen ondersteuning kreeg,
heeft hij toon niet gezegd, dat het min was.
Getuige: Neen.
Mr. Enklaar; Is hij toon niet voor u klompen gaan
maken, om u tö steunen?
Getuige: Ja.
Mr. Enklaar: En hebt u hem toen om den hals ge
pakt en is u toen met hem gaan vrijen?
Getuige: Neen.
President: Hebt u niet gezegd tegen H. B. Wijk
stra, dat het maar goed was, dat de politieagenten
dood waren?
Getuige: Laster, allemaal laster.
Verdediger: Wilt u getuige de vraag stellen of zij
ook geschoten heeft?
Getuige: Ik heh niet geschoten. Ik heb geen geweer
in handen gehad.
Nadat de deskundige dr. Mieremet eenige verkla
ringen heeft afgelegd, betreffende de verwondingen
van de slachtoffers, wordt een broer van verd. als
getuige décharge gehoord.
Deze zegt, dat zijn broer de laatste jaren heel
vreemd was. Hij las vreemde boeken. Zijn moeder
had het heel goed bij hem. Toen zijn broer met
Aaltje bij hem geweest was, zag hij er uit als een
wild dier. Hij vertelde wat hij had gedaan en vroeg
of hij Aaltje bij get. kon laten. Get. nam haar in huis.
Zij vertelde, dat zij tijdens den moord op den zolder
had gezeten.
De vrouw van dezen getuige zegt, dat haar zwa
ger Aal tja niet wilde tegenhouden om weg te gaan.
Na den moord zag verd. er verwilderd uit. Aaltje
zei blij te zijn, dat de politie gevallen was en dat zij
er om moest lachen.
Om 1 uur werd de zitting geschorst.
Na de pauze.
Nadat na de pauze eerst nog een arts was ge
hoord en een neef van verdachte, uit wier verkla
ringen wol bleek, dat verdachte den laatsten tijd erg
vreemd deed, kwam vervolgens do getuige Jan Hut.
de chauffeur, dio verdachte naar Groningen heeft
geroden.
Toen IJje Wijkstra bij hem was gekomen om te
vragen hem naar Groningen te rijden, had deze er
vreeselijk en verwilderd uitgezien; de oogen puilden
hem uit he thoofd. Getuige had toen wel den indruk
gekregen, dat er iets vreeselijks gebeurd moest zijn.
Don laatsten tijd is verdachte erg vreemd geweest.
Hij sprak veel over spoken on het Boeddhisme. Hij
was steeds in de streek zeer gezien. Men mocht hem
daar wel. Get., die Wijkstla reeds negon jaer kent,
heeft van hem nooit iets gehoord over antipathie te
gen de politie. Tegen gei. heeft Wijkstra zich er nooit
over uitgelaten, of hij het al of niet goedvond, dat
Aaltje van der Tuin, na het ontvangen der dagvaar
ding, naar Groningen zou gaan. Get. heeft den in
druk gekregen, dat de vrouw steeds naar hem toe
ging en dat niet van den man de verhouding is uit
gegaan. Het is getuige opgevallen, dat verdachte
veertien dagen voor den moord niet meer zoo goed
harmonica spoelde als vroeger. HÜj, haalde verschil
lende melodieën door elkaar.
Op een vraag van mr. Ehklaar, antwoordde get. dat
verdachte vaak piano speelde, doch dat hij zeer goed
onderscheid weet tusschen verschillende melodieën.
Vier getuigen k décharge verklaarden nog, dat zij
getwijfold hebben aan den geestestoestand van Wljk-
strd. Zij: hebben Wijkstra altijd gekend als een fat
soenlijk intenseh, maar die in den laatsten tijd zeer
wonderlijk deed.
Getuigen J. H. van der Meer en A. Scholte hebben
wel eens gedacht dat W. gek was of het worden zou.
De Officier van Justitie aan het woord.
Hiermede was het getuigenverhoor afgeloopen en
kwam de Officier van Justitie aan het. woord.
Deze bracht in herinnering den diepen indruk
dien het drama in ons land heeft gemakt. Groot was
de verontwaardiging tegen den moordenaar, en niet
minder groot de deelneming met de slachtoffers en
hunne nabestaanden. Spr. heeft de politie leeren
waardeeren bij de vervulling van haar plicht. Het is
een moeilijke taak die zij heeft te vervullen. Spr.
heeft de slachtoffers gekend; zij waren flinke man
nen, bezadigd in hun optreden, menschen met een
gevoelig hart, die er altijd rekening mee hielden,, dat
zij, die misdeden, ook menschen waren. Het parket
te Groningen zal de namen der gevallenen, altijd met
eere blijven noemen.
Spr, betoogde dat de vraag, of hier van moord
sprake is, bevestigend moet worden beantwoord. Hier
is de voorbedachte rade, die daarvoor vereischt
wordt, aanwezig. Verdachte is bij eiken nieuwen
moord een tijdlang in kalm beraad geweest en daar
na tot het besluit gekomen. Men heeft uit de ge
tuigenverklaring kunnen hooren dat de verdachte
reeds tevoren zich uitliet op een wijze, die wijst op
kalm overleg voor zijn daad.
Na een korte uiteenzetting van het misdrijf con
cludeert spr. uit verschillende uitdrukkingen van ver
dachte, dat hij toen reeds het besluit had genomen
om de veldwachters dood te maken.
Spr. wijst verder op den langen tijd die verliep
tusschen de komst der veldwachters en het schie
ten. Zij hebben langen tijd voor de woning gesur
veilleerd en gewacht op vrouw Wiobbes. Ook toen
had hij dus voldoenden tijd tot kalm overleg. De
deur bleef echter gesloten, en eerst toen tegen de
deur goramoid werd, pakte hij het pistool en schoot.
Hier is dus geen oogenblik sprake van opkomon-
do drift. Hier heeft hij zijn slachtoffers opgespoord
als een stuk wild. Dus voorbedachte rade staat al
leszins vast.
Ten aanzion van de vraag of de verdachto ontoe
rekenbaar is, merkt de officier van justitie op, dat
verdachto moer ontwikkeld is dan menig ander.
Hoe kwam deze man tot dit ontzettend misdrijf,
vraagt *spr. zicih af? Hij zelf zoekt dat in oen ver
zwakking van cl© zenuwen, en door de verhouding tot
vrouw Wobbes. Spr. wil erkennen, dat dit laatste van
grooton invloed is geweest. Het is ©en groote faetor
in de aanleiding tot dit drama, maar er is eenige te
genstrijdigheid over de vraag van wie deze verhou
ding is uitgegaan. Zeker is, dat die vrouw een zeer
grooten invloed op hem heeft gehad.
Do eisch.
Spr. wijst verder op het ontstellende gevolg van de
daad van beklaagde. Spr. ia er bij geweest, dat een
is
Laagzijde B 56, Teief. 87, Schagea,
KurKzeil 2.25 - Balatem 1.19.
der vrouwen van de vermoorde veldwachters het veiv
minkte lijk van haar man, die kort tevoren het huis
opgewekt had verlaten, thuis kroeg, en op dat moment
heeft sp.r. begrepen, dat deze verdachte, die tot zulk
een gruweldaad in staat was, niet meer in do inact,-
schappij mag terugkeeren en levenslange gevangenis
straf moet hebben. Spr. vraagt dus levenslange ge
vangenisstraf.
Da verzadiging.
Vervolgens Meld de verdediger, mr. Levy een zcar
lang pleidooi, waarin hij begon met een woord van
deernis aan de nabestaanden en verklaarde, dat ver
dachte zelf zoo onder den indruk van zijn daad was,
dat hij wenschte dat hij zelf ook maar was gevallen,
Spr. trok te velde tegen sommige tendentieuze pers-'
berichten, die verdachte schilderden als een gevaar-j
lijk mensch, terwijl thans blijkt dat hij uiteraard een
goede kerel was, die met de politie op goeden voet;
stond.
Vervolgens schetste spr. den invloed van vrouw
Wobbes, die verdachte volgens het rapport en de ge
tuigenverklaringen zou hebben verleid, dat hij lan-'
gen tijd reeds vreemd deed en overal spoken en geest-;
verschijningen zag.
En zoo kwam Wijkstra, die zich anders nooit met
vrouwen bemoeide, onder den invloed van dezo 'zinne
lijke en sexuecle vrouw, van dien tijd af hing zij aan
hem alseeiL klit. Toen do vrouw een oproep kreeg
om voor den rechtercommissaris te verschijnen, ineen-
do hij dat zij nog eerst een andere dagvaarding cicjest
ontvangen. Hij wilde haar wel laten gaan, maar zij
wilde niet, zij wilde bij hem blijven. Toen de veld
wachters voor de deur stonden lag zij te bed, en hij
doelde haar mee, dat zij gehaald werd, maar zij wilde
er niet uit, en schreide, dat als zij meeging, •:.ij mis
schien nooit meer terug zou 'komen. Hij heeft daar
op geantwoord: „ach dat zal nog wel meevallen."
Maar zij ging niet; pleiter meende, dat vrouw Wobbes
verdachte dus tot de daad hoeft aangezet Spr. be
twist het den officier van justitie, dat verdachte naar
een voorafberaamd plan heeft gehandeld. Neen, hij
heeft pas geschoten toen de deur werd gerameid en
i hij in een doldriftige waanzinnige woede was geraakt,
j Uit de antwoorden op de vragen die spr. verdachte
heeft gesteld, is spr. gebleken, dat verdachte inder-f
daad in oon toestand van zinneloosheid heeft gehan
deld. Hij weet niet welke reden hij heeft gehad om
te schieten, hij is het huis uit geloopen uit vrees,
dat de veldwachter hom van alle kanten kwamen be
schieten.
Hij schoot en stak zonder eenig doel, want hij wist
dat de menschen, toen hij stak al dood waren. Zon
der doel stak bij zijn huis in brand. Hij dacht er niet
aan om te ontvluchten, hij was totaal overstuur.
Dat zijn de feiten afschuwelijk zoo zij zijn gepleegd.
Wanneer de verdediger er op heeft gewezen, dat in
dit geval niet van moord met voorbedachte rede
sprake kan zijn en vervolgens komt te spreken over
de houding der vier gevallen veldwach irvs,- verzoek:
do president hem niet voort te gaan mot zijn kritiek op
de houding dor veldwachters, die zich niet meer kun
nen verdedigen. (Applaus op de tribune.
De verdediger zegt absoluut niet de bedoeling te
hebben gehad te kritiseeren, het is alleen zijn pncht
aan te toonen, dat de schuld van bet verloop der zaak
niet uitsluitend aan den verdachte mag worden ge
weten.
Spr. leest hierna voor een paar uitspraken van
rechtsgeleerden, die spr. er toe geleid hebben, om een
aanvraag in te dienen, tot onderzoek naar de geest
vermogens van den verdachte. Het spijt spr. dat de
rechter-commissaris daaraan niet heeft willen vol
doen, maar spr. dringt er bij de rechtbank ten sterk
ste op aan, alsnog een psychiatrisch onderzoek te
doen stellen.
Hierna volgde re- en dupliek, waarin beide spr. i
hun standpunt handhaafden.
De president stelde beklaagde de vraag of hij nog
iets te zeggen had. Hij antwoordde daarop met oen
kort: „neèn".
De uitspraak werd 'hierna bepaald op Dinsaag Mcb
AMSTERDAM, 23 April. Aardappeelc.
(Bericht v. d. mak. Jac. Knoop). Zeeuwsche bonten
f 2.75—3.20, ld. blauwen f 2.80—3.20, id. bravo's f 2.50-.,
3.50, id. bl. eigenheimers f 1.80—2, ld. juin per 50 Kg.
f 1.75—2.25, id. blauwe poters t 1.50—1.75, id. bonte po
ters f 1.50—1.75, id. Bevelanders f 2—2.10, IJpolder brar
vo's f 2.503.50, id. blauwe eigenheimers f 1.802, id.
Bevelanders f 22.10, Hillegommer zand- f 2.40—3,
Drentsche eigenheimers t 2.502.80, Friesche blauwen
f 2.90—3, id. borgers I 1.90—2, id. blauwe borgers f L80
2 per H.L.
WARMENHUIZEN, 23 April.
Roode kool le soort f 10.6019.90, 2e soort f 8.5013.80,
gele kool le soort f 9.40—10.10, 2e soort t 7.70, witte kool
le soort f 11.10—14.50, 2e soort f 8.30—11, peen f 4.6C
id. kleine f L50—2.10, per 100 Kg.
Totaal aanvoer: 34100 Kg. roode kool, 1500 Kg.
kool, 9600 Kg. witte kool. 1725 Kg. peen.
NOORDSCHARWOUDE, 23 April.
Uien f 4.40—5.20, drielingen f 4.10—4.30, grove f 3,80-
4.30, peen f 3.605, peen kleine f 1.101.50, roode kool
f 8.70—22.80, gele kool f 8.40—16.80, Deensclhe witte kool
f 10—15.60, kroten f 1.80 per 100 Kg.
Totaal aanvoer: 5400 Kg. ujen, 13200 Kg. peen, 131200
Kg. roode kool, 67400 Kg. gele kool, 184800 Kg. Deensche
witte kool, 1600 Kg. kroten.
PURMEREND, 23 April.
Op de heden gehouden weekmarkt waren aanvoer en
prijzen ais volgt:
Kaas. 22 st. kL fabrlekskaas met r.m. f 40.50, 13 st
kl. boerenkaas met r.m. f 44, in totaal 35 stapels, we
gende 45000 Kg., handel stug, 168(^Kg. boter.f 1.50—1-35
per Kg.
Vee. 1217 runderen, w.o. 210 vette f 0.80HO, handel
matig, 991 melk- en geldekooien f 150—375, handel stug,
18 stieren, 19 paarden 100—200, handel matig, 31 vvtt® j
kalveren f 1.40—1.60, handel matig, 895 mwht kalven»» j
