ttif
Binnenlandsch Nieuws.
Gevaar voor den Neder=
landschen Landbouw.
PETTEN.
WIERINGEN.
Staatsloterij.
om den duim van zijn rechterhand op teJUchten.
Het is naar mijn meening nog altijd zoo in Engeland.
Het Engelsche volk is uiteraard gehecht aan zooveel
traditie, dat er al heel spoedig grenzen zijn èn in poli
tiek èn in samenleving, waarover zij niet willen, ik zou
bijna zeggen, niet kunnen heenstappen.
In Januari 1881 vatte Beaconsfield kou, hij raad
pleegde doctor Kidd. den homeopaat. De Koningin
wilde haar lijfarts doen consulteeren, maar deze wei
gerde samen te werken met een homeopaat. Dr. Kidd
constateerde bronchitis, asthma en verkalking. Het
werd een lang ziekbed. De grijsaard werd zoo zwak,
dat toen er uit Wight tegelijk met een doos primula's,
een briefje van de Koningin kwam, hij dat niet zelf
kon openen. Hij verzocht toen Lord Barrington, den
particulieren raadsman der Koningin, te komen, om
den brief te openen. Er stond in: Mijn zeer waarde
Beaconsfield, ik zend U hierbij uw geliefde lente
bloemen.
De stervende grijsaard verheugde zich over die vrien
delijke attentie van zijn geliefde Koningin.
Eindelijk 19 April stierf hij.
Gladstone wilde Beaconsfield op staatskosten in de
Westminster Abby doen begraven, maar de executeurs-
testamentairs waren overtuigd, meer in den geest van
den overledene te handelen, door hem op zijn buiten
Hughenden, naast zijn beminde vrouw, te doen rusten.
De begrafenis was vrij eenvoudig, doch werd bijge
woond door den Prins van Wales. De Koningin, die
op Wight was, zond twee kransen, één van primulavera's
en een waarop een briefje met eigen hand geschreven,
gehecht was, luidende: een getuigenis van ware toe
genegenheid, vriendschap en respect.
Later bracht de Koningin een bezoek nan het graf
en deed er een marmeren medaillon aanbrengen met
de volgende inscriptie:
Aan de lieve en geëerde nagedachtenis
van
Benjamin, graaf van Beaconsfield,
werd dit monument gewijd
door zijn dankbare vorstin en vriendin
Victoria R.I.
r Er werd heel wat gepraat over dit monument, over
de bloemen en alles waardoor de Koningin haar ver-
driet en toegenegenheid toonde.
Gladstone was wat verbaasd over het feit, dat juist
die eenvoudige primula's de lievelingsbloemen van
Disraëli geweest zouden zijn en zeide eens, dat hij
eerder aan een mooie lelie gedacht zou hebben.
Maar neen, het waren inderdaad de primulavera's.
Wanneer men op den 19 April door Londen loopt,
dan ziet ge talrijke lieden uit alle standen getooid met
een primula.
De groote Conservatieve Bond heet Primrose League
en ieder jaar op of omstreeks 19 April houdt deze
Bond een groote algemeene vergadering in Londen.
Op den 19 April gaat een commissie kransen van
primula's leggen op het graf te Hughenden en aan den
voet van het standbeeld op Parlament Square te
Londen. Ik heb jaren geleden de groote vergadering
van de Primrose League bijgewoond, ik heb die gewel
dige betooging toen aan U beschreven en ik moet daar
nu weer aan denken.
Twee groote figuren van dien dag Lord Curson of
Keddelston en Lord Birkenhead, zijn uit de politiek
verdwenen, de eerste werd weggeroepen door den dood,
de ander door de City, die hem in het zakenleven riep.
Er zal door dien Bond dit jaar geweldig gewerkt
moeten worden en ook zeker gewerkt worden, want de
verkiezingen staan in Engeland voor de deur en de
Conservatieven hebben onder de zwakke leiding van
Baldwin heel wat populariteit ingeboet
Ondanks de Primrose League, ondanks de herinnering
aan den grooten Conservatieven leider Benjamin Dis
raëli, graaf van Beaconsfield, zal de Conservatieve
Partij een nederlaag leiden. Hoe groot die zal wezen,
kan -niemand voorspellen, want nog steed3 geldt voor
het Engelsche volk hetgeen Beaconsfield tegen Hynd-
ham zei en hetgeen ik U hierboven nog niet volledig
weergaf, want ik had er nog aan toe moeten voegen,
IJDELHEID.
(Moustique.)
Wat een ijdel mensch, die wil in het ijs nog
den hoe of haar hoed haar staat!
Daar Jeanie blijkbaar heel graag wilde opstaün, vond
Avery het goed.
De vicaris kwam tegen den middag en Avery zag bij
den eersten oogopslag, dat hij in geen prettige stemming
was.
„Lieve hemel, waar is al die drukte voor?" zeide hij
tegen Jeanie. „Je ziet er veel blozender uit dan ik je
in tijden gezien heb."
Jeanie had inderdaad een kleur van zenuwoverspan
ning en Avery vond, dat zij haar oogen nooit zoo on
natuurlijk had zien schitteren.
„Ik ben bang, dat je een beetje kuren krijgt, mijn
kind," zeide hij ernstig. „Ik weet, dat onze lieve vrien
din Lady Evesham" zijn oogen schitterden ironisch
en schenen naar binnen te glijden „altijd geneigd
geweest is je grillen in te willigen. En hoe breng je je
tijd door?"
„Ik lees," prevelde Jeanie.
„En naaien zeker," zeide de vicaris, die er prat op
ging, dat hij zijn dochter, opvoedde om nuttig te zijn.
„Een beetje," zeide Jeanie.
„Maar sinds je hier bent, heb je er niets aan gedaan",
zeide hij met dien sluwen blik. waar Jeanie zoo bang
voor was. „Jeanie, kind, ik ontdek in jou de zaden van
luiheid. Als je wat harder werkte, zou je zien, dat je
algemeene gezondheidstoestand ook verbeterde. En sta
je vroeg op en neem je vóór het ontbijt een bad?"
„Neen," zeide Jeanie met een huivering.
Hij schudde zijn hoofd tegen haar. „Laten we die
gewoonte dan dadelijk instellen. Als die indolentie door
gaat, zal ik mij genoopt zien je weer onder mijn eigen
toezicht te nemen. Ik zie heel goed in, dat dit verslap
pende leven, dat je hier leidt, rampzalige resultaten
heeft. Morgen ga je om half acht met mij baden, waarna
we een half uur lichaamsoefeningen zullen doen. Dan zal
je je na een stevig ontbijt als herboren en krachten
voor je werk vinden."
Toen Avery dit programma voorgelegd werd, keek zij
hem met ongeloovige verbazing aan.
„Maar dokter Wyndham heeft u toch zeker wel ge
zegd hoe ernstig zij eraan toe is!" riep zij uit
Mr. Lorimer glimlachte zijn superieuren glimlach,
„ij heeft mij zijn gezichtspunt in den breede uiteen
gezet, waarde Lady Evesham." Hij sprak haar naam al
dat Beaconsfield de phalanx nog nader omschreven had
als een phalanx van oude geslachten, van mannen en
vooral vrouwen, die heel moeilijk in beweging te bren
gen zijn om nieuwe denkbeelden te aanvaarden,
nieuwe wegen in te slaan en die dikwijls op de meest
onberekenbare wijze op woorden en daden of wenschen
reageeren.
Het geheele politieke leven zie zijne eerste neder
lagen en de plotselinge overwinning aan den stembus
van Disraëli leert U dat onberekenbare van het En
gelsche volk kennen.
Daarom kan men heden vooral ook niets omtrent den
uitslag der verkiezingen voorspellen, want immers de
Engelsche vrouw zal ditmaal meespreken en hoe zal
die op het heden reageeren?
De Engelsche vrouw ls naar mijne meening zeer con
servatief en dus is er kans op jedding voor de Conser
vatieve Partij in dezen stembusstrijd.
Qul vivra, verra.
HET NOODLOTTIGE AUTO-ONGELUK BIJ
RILLAND-BATH.
IN DEN GEMEENTERAAD BESPROKEN.
Onverantwoordelijke toestand.
Bij den aanvang van de Dinsdag gehouden verga
dering van den gemeenteraad van Riiland-Bath heeft
de voorzitter enkele woorden van deernis gesproken
ten aanzien van de slachtoffers van het ernstige
auto-ongeluk, dat op den eersten Pinksterdag aldaar
heeft plaats gehad. De raad besloot een brief van
deelneming aan de familie van de slachtoffers te
zenden.
Naar aanleiding van het ongeluk bracht de voor
zitter in herinnering, wat sinds de opheffing van de
bewaking van den beruchten overweg van verschil
lende zijden gedaan is om intrekking van dezen
maatregel te verkrijgen. De raad heeft zich indertijd
met een adres tot den minister gewend om de bewa
king hersteld te krijgen; wel is toen een nieuw on
derzoek ingesteld, doch het gewenschte resultaat
werd niet bereikt. Het onderzoek, dat het vorige jaar
plaats had als vrucht van een interpellatie-De Mu-
ralt en dat ging over nog twee andere beruchte over
wegen, werkte evenmin iets uit.
Intusschen bleven de ongevallen aanhouden en
thans greep het schokkende ongeluk van Pinksteren
plaats. Het blijft onverantwoordelijk, aldus zeide de
voorzitter, een geweldig drukken verkeersweg over
een internationale spoorbaan als hier onbewaakt te
laten. Men kan niet volstaan met de zaak uitslui
tend te beoordeelen naar het meer of minder vrije
uitzicht op den spoorweg. Een drukke en daarbij
niet te breede verkeersweg als deze eischt vaak de
volle aandacht, zoodat men op het treinverkeer niet
voldoend kan letten. Daarom stelde de voorzitter
voor, zich nogmals met een adres te wenden tot den
minister van waterstaat om den overweg weer be
waakt te krijgen. Als over enkele maanden het nieu
we wegvak van den rijksweg ter plaatse gereed is,
zal zijns inziens de toestand nog gevaarlijker zijn.
Eenige raadsleden ondersteunden dfit betoog. De
heer Van de Sande wees daarbij op de zijns inziens
onvoldoende plaatsing van de waarschuwingsborden
die niet sterk opvallen. Met algemeene stemmen be
sloot de raad, zich in den voorgestelden geest tot
den minister van waterstaat te richten.
TENGEVOLGE VAN DE AGRARISCHE POLITIEK
IN DUITSCHLAND.
De zaak heeft de volle aandacht van onze regeerlng.
Op de vragen van het lid der Tweede Kamer, den
heer Weitkamp:
1. Is het den minister bekend, dat-de vier mach
tige Duitsche landbouworganisaties zich tot één blok
hebben vereenigd en gezamenlijk aan de Duitsche re
geering een agrarisch program hebben aangeboden,
waarin de eisch is vervat, dat door monopoliseering
en verhoogde invoerrechten de afneming van Duit
sche landbouwproducten tegen voor den landbouw
loonende prijzen op de Duitsche markt worde moge
lijk gemaakt en zeker gesteld?
2. Zoo ja, is dan de minnster niet van oordeel, dat
een als in vraag 1 bedoelde agrarische politiek voor
den Nederlandschen landbouw buitengewoon ern
stige economische gevolgen hebben kan?
3. Mocht de minister bovenstaande vragen beves
tigend beantwoorden, is dan Zijn Excellentie bereid,
bij de Duitsche regeering de noodige stappen te
doen, ten einde het intreden van bovenbedoelde bui
tengewoon ernstige economische gevolgen zooveel mo
gelijk te voorkomen?
tijd met satirieken nadruk uit. „Maar dat belet mij
hoe vreemd het u ook schijnen mag niet er een eigen
opinie op na te houden. En nu wil het toeval, dat die
opinie de tegenovergestelde van die van dokter Maxwell
Wyndham is. Ik ken mijn kind haar gebreken en nei
gingen. Zij is ten opzichte" van haar dagelijksche plich
ten laks geworden en die laksheid is volgens mij de
wortel van alle kwaad. Ik zal daarom mijn eigen maat
regelen nemen, om daar verbetering in te brengen, en
worden die niet stipt uitgevoerd, dan zal lk dadelijk het
kind aan uw zorg onttrekken. Ik vertrouw, dat ik mij
duidelijk genoeg uitgedrukt heb."
Dat had hij. Maar Avery kon haar verontwaardiging
niet bedwingen.
„U zult haar dooden, als u volhoudt! Nu reeds nu
reeds zijn haar dagen geteld."
„De dagen van ons allen zijn geteld. En hét past ons
lederen dag zoo goed mogelijk te besteden. Ik kan niet
toestaan, dat het karakter van mijn kind bedorven
wordt door een lichamelijke zwakheid, die met een
welnigje oordeelkundige tucht spoedig overwonnen zal
zijn. De geest moet trlompheeren over het vleesch,
Lady Evesham. Een harde regel voor wereldlingen, dat
geef ik toe, maar een, welke gevolgd moet worden door
allen, die willen ingaan in het Koninkrijk der Hemelen"
Van den beginne af begreep Avery, dat verzet nutte
loos was.
In den loop van den middag examineerde hij Jeanie,
waarvoor zij bang was geweest en waarbij hij allerlei
hatelijke opmerkingen maakte over haar domheid,
's Avonds nam hij haar mede voor een wandeling,
waarop Avery niet mede mocht.
Tegen aoht uur kwamen zij terug. Jeanie kon nau
welijks spreken van uitputting en was bijna niet in
staat alleen te staan.
Mr. Lorimer beval een koud bad, een flinke afdroging
en avondeten.
„Waarna," zeide hij nadrukkelijk, „ik hoop gezamenlijk
te bidden vóór we ons ter ruste begeven."
„Dat zal, vrees ik onmogelijk zijn," antwoordde Ave
ry. „Jeanie is oververmoeid en moet dadelijk naar bed."
Zij sprak met kalme beslistheid, maar inwendig trilde
zij van woede. Zij verlangde er hartstochtelijk naar
het kind voor zichzelf te hebben, haar te troosten en
heeft de minister van financiën, voorzitter van
den raad van ministers geantwoord:
1. De regeering is door Iiarer Majesteits gezant
schap te Berlijn volledig in kennis gesteld van de
tot stand gekomen aaneensluiting van de Duitsche
landbouworganisaties, zoomede van het adres, door
deze vereenigde organisaties tot de Duitsche regee
ring gericht,, waarin haar eischen tot steun van den
landbouw zijn geformuleerd. In dit verband zij mede
verwezen naar de mededeelingen ter zake van den
Rijkslandbouwconsulent te Berlijn, gepubliceerd in
bet weekblad Handelsberichten, van 28 Maart en
van 10 Mei 1929.
2. De regeering is inderdaad van oordeel, dat, in
dien de gestelde eischen, wat betreft de belemmering
van den invoer van land- en tuinbouwproducten in
Duitschland, zouden worden vervuld, zulks voor on
zen land- en tuinbouw ernstige economische gevol
gen zou kunnen hebben.
3. Hoewel vooralsnog niet te verwachten is, dat be
doelde eischen, althans voor een aanzienlijk deel,
vervuld zullen worden, blijft de regeering aan deze
gewichtige aangelegenheid voortdurend volle aan
dacht schenken. Indien er aanleiding bestaat om ter
zake stappen bij de Duitsche regeering te doen, zal
zulks stellig niet worden nagelaten.
STUK VAN EEN GEVEL LOSGELATEN.
Kantoorbediende gedood.
Dezer dagen hadden schilders geconstateerd, dat
aan den gevel van een huis in de Bosboom Tous-
saintstraat te Amsterdam een stuk steen los zat.
Zij hebben den eigenaar van het huis daaromtrent
ingelicht en deze heeft hedeenmorgen door deskun
digen een onderzoek laten instellen. Toen deze des
kundigen daarmee bezig waren brak het stuk steen
van den muur op het oogenblik dat juist een kan
toorbediende passeerde. Deze kreeg het zeer zware
stuk steen op het hoofd en was terstond dood.
BEROOVING ONDER ZALT-BOMMEL.
IEMAND DOOR VEER PERSONEN AANGEVALLEN
EN BEROOFD.
De daders later gevat.
Gisternacht is J..v. E. uit Delwijnen op den rijks
straatweg onder Zaltbommel aangevallen door vier
personen. De aangevallene werd beroofd van zijn por
tefeuille, inhoudende f 890. Nadat de aanvallers zich
hadden verwijderd, heeft v. E. aangifte van het gebeurde
bij de Zaltbommelsche politie gedaan. Deze trok er di
rect in een auto op uit en het mocht haar gelukken,
te Geldermalsen de dieven te achterhalen. Zij werden
in het bezit van het geld. gevonden. Ook was een van
hen in het bezit van een flets, die vermoedelijk ook
Op den tweeden Pinksterdag zijn de nieuwe leden
von den Kerkeraad door den consulent, Ds.» van
Dijk van Schagen, bevestigd.
Ouderlingen zijn nu de heeren P. de Waard en J.
J. de Rapper en diakenen de heeren H. S. Erik* en
Jb. Vriesman. Dezelfde personen, alsmede de heer J.
Duin, zullen ook als Kerkvoogden en Notabelen fun-
geeren.
Dinsdagmiddag had op het „Hoekje" te Kippolytus-
hoef een botsing plaats tusschen de fort-auto van den
heer Coltof van Den Helder en de tilbury, bespannen
met paard, en bestuurd door D. Blauwboer van Wester-
land. De auto werd licht beschadigd aan spatbord en
lamp. B. geraakte uit het rijtuig en bekwam geen let
sel. Het ongeluk kwam dus nog goed af.
Vergadering van de vereeniging tot bevordering
van getrouw schoolbezoek op jl. Dinsdagavond in
het lokaal van den Iteer D. D. Lont te Hippolytus-
boef. x
De voorzitter, de heer N. Kaan, opent de vergade
ring met welkom. Het is jammer dat zoo weinig le
den (wat meestal ouders der schoolkinderen zijn)
aanwezig zijn. De secretaris leest de notulen, welke
na gelezen te zijn, worden goedgekeurd. Volgt reke
ning en verantwoording van den penningmeester,
te vertroetelen.
Maar Mr. Lorimer liet onmiddellijk zijn gezag gelden.
„Jeanie zal zeker met ons soupeeren. Kom kind, ga je
dadelijk kleeden voor den maaltijd!"
Jeanie liep als een oude vrouw de trap op en wag
gelde bij lederen stap.
Avery volgd haar.
Boven aan den trap begon Jeanie te hoesten. Met
blinde, waggelende bewegingen liep zij haar eigen
kamer in en viel naast het bed neer.
Het hoesten was krampachtig en schokte haar ge
heele lichaam. Eindelijk kwam er 'n verschrikkelijke ver
scheurend geluid en bracht zij haar handschoen aan
haar mond.
Avery knielde naast haar neer en steunde haar. Zij
zag het witte llrinen plotseling rood worden en zij riep
hard om Mr Lorimer om bij haar te komen.
Hij kv/am cn samen legden zij haar op bed.
„Dat is heed ongelukkig," zeide hij. „Hoe is dat ge
beurd?"
En toen barstte Avery's opgekropte woede over hem
los. „Dat is uw werk. U en u alleen bent daar verant
woordelijk voor!"
Hij keek haar boosaardig aan. „Bah, be3te Lady
Evesham! U bent hysterisch!"
Avery boog zich over het bed. „Ga!" zeide zij zonder
op te kijken. „Ga onmiddellijk een dokter halen!"
HOOFDSTUK Hl.
HET SPELLETJE.
A.- ,i Avery's wanhoop te kalmeeren kwam Jeanie
weer b'j; maar niemand zelfs haar vader niet kon
langer twijfelen of dit arme leventje was bijna ten einde
„Ik ben te laat tusschenbeide gekomen, helaas!"
zeide Mr. Lorimer.
Welke opmerking door Avery met een bitter zwijgen
beantwoord #werd.
Zij behoefde nu niet langer bang te zijn van het kind
beroofd te worden: het was onmogelijk haar te ver
voeren.
Zij was dankbaar, dat de komst van een verpleegster
van diefstal afkomstig was. De aangehoudenen zijn naar
Zaltbommel vervoerd en vandaag voor den officier van
justitie te Tiel geleid. Twee van hen, zekere K. en ze-
kere R., zijn uit hei r.k. gesticht de Lasella te Boxtel
ontvlucht
DE TWEEDE KAMERVERKIEZINGEN.
Candidatenlijsten te laat ingediend.
Op het hoofdstembureau te Haarlem is Dinsdag,
bij de candidaatstelling voor de Tweede Kamer cie
lijst der Christelijk-democratische Unie te laat inge.
diend. Hoewel \an verschillende kanten verzocht
werd de lijst alsnog te aanvaarden is dit door het
hoofdstembureau geweigerd.
Trekking van Woensdag 22 Mei.
5e klasse 6e lijst.
Nos. 1286 en 19794 ieder f 1000.
Nos. 1638 9870 13773 en 14448 ieder f 400.
Nos. 2735 4626 8166 11930 en 18770 ieder f 200.
Nos. 903 2082 2819 3849 8531.9046 9394 10174 12764 en
17288 iedér f 100.
Prijzen van f 70.
44
279
369
406
601
632
774
839
1030
1040
1052
1062
1183
1192
1263
1436
1437
1672
1775
1875
1918
2071
2145
2179
2215
2304
2400
2463
2555
2648
2695
2851
2890
2950
3021
3069
3147
3268
3325
3401
3417
3676
3821
4068
4094
4150
4252
4254
4356
4395
4573
4760
5032
5061
5087
5342
5454
5481
5679
5753
5761
5872
5962
6020
6028
6037
6110
6144
6146
6222
6545
6704
7022
7106
7139
7176
7225
7242
7363
7473
7605
76S4
7742
7746
7783
7844
7862
7884
8084
8092
8129
8163
8198
8234
8240
8343
8347
8391
8413
8509
8523
8557
8686
8704
8765
8803
8809
8903
9041
9134
9280
9295
9301
9347
9375
9630
9820
9920
9939
9993
10421
10562
10728
10852
10911
10964
11124
11232
11236
11239
11252
11409
11529
11637
11717
11821
11825
11826
12108
12122
12301
12363
12452
12547
12548
12550
12616
12624
12697
12876
12913
13013
13034
13131
13159
13224
13273
13298
13335
13366
13425
13517
13558
13632
13641
13943
13953
13966
13997
14062
14092
14146
14428
14707
14714
14833
14993
15115
15152
15176
15201
15278
15478
15487
15524
15577
15581
15589
15749
16005
16088
16195
16299
16304
16405
16570
16925
16991
17018
17022
17097
17198
17310
17138
17366
17475
17519
17607
17665
17697
17726
17784
17869
17915
17961
18065
18180
18279
18323
18361
18463
18588
18599
18614
18873
18685
18699
18733
18870
18942
19098
19223
19250
19541
19588
19771
19889
19896
19936
20028
20075
20335
20300
20346
20363
20401
20404
20420
20577
20613
20731
20741
20930 20977
Door de heeren Smit en Windsma wordt alles nage
zien en in orde bevonden. De aftredende bestuurs
leden, de heeren N. Kaan en C. Witvliet, worden
herkozen en nemen hunne benoeming aan.
Dan volgt bespreking schoolfeest. Nu het zevende
leerjaar verplichtend is geworden, zullen met het
groote schoolfeest 3 klassen mede gaan. Voorheen
gingen zij dus toen er nog 2 klassen medegingen, het
eene jaar naar Amsterdam en het andere jaar naar
Bergen. Wanneer zoo doorgegaan wordt, komen we,
doordat de zevende klas er bij komt, met de reisjes
in herhaling. Om dit te voorkomen, zullen we een
derde afzonderlijke reis moeten zoeken. Om meer
dere kosten te voorkomen, wordt algemeen goedge
vonden, dit jaar als beurt naar Bergen en Bergen
aan Zee te gaan. Volgend jaar zullen we hopen een
grootere reis te kunnen maken. Nu is het onmoge
lijk, daar de financiën het nog niet toelaten. Beslo
ten wordt om zoo mogelijk op 25 Juni dit reisje te
maken per autobus. Het bestuur zal trachten dit in
orde te maken. De lijsten ter inzameling van gelden
zullen voor 12 Juni bij de inwoners worden geprecen-
teerd. En we zullen maar hopen, dat er flin^ getee-
kend wordt.
De rondvraag leverde niets op, zoodat de voorzit
ter de vergadering sloot met dank voor de opkomst
en voor de aangename besprekingen, de wensch uit
sprekende, dat alles een goed verloop zal hebben.
Verkiezing Hoofdingelanden Heemraadschap Wie-
ringen. Ie. aftr. P. F. Kuut, A. Klein Sz., C. Kool Jbz.
Allen herkozen. 2e Vacature-S Russelman Gekozen Jb.
Dekker Pz.
het den vicaris onmogelijk maakte te blijven en zij zag
hem met ongeveinsde verlichting gaan.
„We moeten ons buigen voor den Oppersten Wil,"
zeide hij met zijn zwaren zucht
En weer bleef Avery zwijgen.
„U bent opstandig, vrees ik," zeide hij streng.
„Vaarwel," zeide Avery.
De verpleegster was een hartelijke vrouw van middel
baren leeftijd en zoowel zij als Jeanie voelden van af het
eerste oogenblik sympathie voor haar. Zij waakte
nachts en Avery zorgde overdag voor Jeanie.
Op die wijze werd Jeanie voor het eerst in haar leven
omringd door alles wat zij maar wenschen kon, en heel
langzaam, als een geknakte bloem, herleefde zij weer.
Maar als een herstel kon dat niet beschouwd wor
den: het was niet meer dan een opflikkering, waarin
noch Avery noch de verp'eegster zich vergisten, maar
voor de eerste waren dit heel kostbare dagen.
De lange zomerdagen vervlogen. Jum ging voorbij als
een droom. Jeanie lag in het kleine tuintje naar de
zee te staren met oogen, dit dikwijls zwaar en melan
choliek waren, maar steeds voor Avery een glimlachje
over hadden. Het boek was weggestopt, niet omdat Mr.
Lorimer de taak ingetrokken had, maar omdat Avery
met een voor haa - vreemd despotisme dat beslist
gewild had.
„Niet voor je beter bent, lieveling," zeide zij. „Jouw
grootste taak is nu alle krachten, die je krijgen kan,
weer te verzamelen."
En Jeanie had haar melancholiek glimlachje geglim
lacht en zich onderworpen.
Avery vroeg zich soms of of zij de groote Verandering,
die zoo vlug naderde, kende. Zoo ja, dan had zij toch
geen verschrikkingen voor haar, en zij dankte God,
dat de vicaris er niet was om het kind bang te maken.
De reis van Rodding naar Stanbury Clifs was niet mak
kelijk en parochiezaken namen juist in dien tijd geluk
kig al zijn aandaoht in beslag.
Zoo was, terwijl de gulden dagen henen snelden, Je*'
nie geheel overgelaten aan Avery's moederlijke zorgen.
Wordt vervel rd.
