llllllll Bitlis-
De Schoone Duivelin
Radioprogramma
Uitgevers: N.V. v.!i. TRAPMAN Co., Scliagen.
Eerste Blad.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
„De Koophandel" aan den LangerJjk.
Woensdag 19 Juni 1929.
SCHACE
72ste Jaargang No. 8477
cominiT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TEÏ.EF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMEE BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Strafzitting van Maandag 17 Juni.
ALLEEN BEHANDELING VAN BELASTINGZA
KEN.
De buitengewone morgenzitting van den Politierech
ter was uitsluitend gewijd aan diverse belasting over
tredingen.
Aangevangen werd met een tweetal vervolgingen ter
sake
RÜwielbelasting.
De verdachte Job. T., glazenwasscher te Alkmaar, die
niet in de mogelijkheid verkeerde desgevraagd een gel
dig rljwielbelastingmerk te kunnen vertoonen, werd ver
oordeeld tot f 6 boete op 6 dagen.
Evenzoo Mej. Kath. Anna W. te Oudkarspel, die voor
«en gelijkluidend feit had te verantwoorden.
Wegenbelasting.
De motorrijder Jan Pieter den A te Bovenkarspel was
juist op weg naar het belastingkantoor ten einde zich
een wegenbelastingbiljet te verschaffen, toen hij door
een belastingambtenaar werd aangehouden en geverbali
seerd. Onder aanneming van verzachtende omstandighe
den werd hij veroordeeld tot f 5 subs 3 dagen.
De heer Jb. Groen, automobilist te Helder, die in ge
lijke minder gunstige conditie verkeerde, toen hem door
bevoegden naar zijn wegenbelastingkwitantie werd ge
vraagd, beweerde glad vergeten te zijn, dat deze kwitan
tie in de cabine op den vloer onder den mat was vast
gespijkerd. Hem werd opgelegd f 6 boete of 5 dagen.
Joh. Karei H. te Helder, die geen enkel geldig excuus
wist op te geven of te verzinnen, hoorde zich tot f 10
boete of 5 dagen veroordeelen.
Jan L. te Wieringen, die met zijn auto had doen rij
den, bofte reusachtig omdat de opgeroepen getuige niet
Was verschenen. Hij werd thans vrijgesproken.
De garagehouder J. C. P., te Alkmaar, die nogal eens
In conflict is met de belastingautoriteiten, kwam op
nieuw met hetzelfde watertje voor den dokter en ver
klaarde plechtig, dat hij in 't vervolg zou zorg dragen,
dat de wegenbelastingspulletjes in orde waren. Men
toonde zich daarvoor dankbaar, doch niet voldaan, daar
de heer P. tot f 20 boete of 10 dagen werd veroordeeld.
Beter figuur sloeg Fred. R. te Wognum, die had kun
nen aantoonen als eigenaar van 2 wagens van gelijk
soortig fabrikaat, dat hij wel belasting had betaald, doch
een verkeerde kaart, behoorende bij den wagen, die mo
menteel niet werd gereden, had meegenomen. Hij kwam
•r dan ook zeer genadig af met 1 pop boete of 1 dag.
Zekere heer A. C. O. uit Berkhout, had zijn zoon Adri-
anus Hermanus laten rijden met een auto, waarbij de
passende wegenkaart ontbrak.Ook werd hij gesnapt toen
hij zelf met die kaartlooze kar langs de belaste wegen
tufte. Hij kreeg nu 'n dubbele portie straf en wel f 10
boete of 5 dagen en f 6 boete of 6 dagen voor het tweede
feit.
Zijn zoon Adrianus Hermanus kon ook den dans niet
ontspringen en werd veroordeeld tot f 6 boete of 6 da
gen.
FEUILLETON
door
DET. DIJNN.
9.
Het was van groot belang, dat de graaf dat niet zou
doen.
De gravin zond Adèle naar bed en ging in haar gelief
koosde houding met de handen om de knieën geslagen in
't vuur zitten staren. Het was toen elf uur. Toen 't mid
dernacht was was ze nog niet van houding veranderd
Plotseling weerklonk de electrische schel in de gang,
die naar haar particuliere trap leidde, en die zij alleen
gebruikte.
De electrische lantaren grijpende opende ze de deur,
snelde de gang door naar de buitendeur en daalde de
trap af..
„Ja?" zei ze scherp fluisterend met baar vingers om
de knop van de deur, aarzelend om open te doen voor
ze zeker wist wie haar bezoeker was.
„De Roe," was het zachte antwoord.
Het was het wachtwoord, dat zij gebruikten en het
was al heel geschikt. Want gebruikte Sinbad de zeeman
niet die wonderlijke vogel de Roe om hem diamanten
uit de geheimzinnige vallei met kostbare steenen te
brengen
Met koortsachtige vingers ontsloot ze de deur. Een
lange, goed gebouwde man met vierkante schouders
stond buiten.
Hij had zijn jaskraag opgeslagen en zijn zachten vil
ten hoed diep in de oogen getrokken. Het is moeilijk
te zeggen, wat er in zijn uiterlijk was, dat kwaad voor
spelde, want hij was goed gekleed; maar toch zou men
liever willen dat men hem in het holst van den nacht in
een tegenovergestelde richting zag loopen, dan waar men
zelf ging. Hij zei geen woord maar kwam binnen en de
gravin sloot geruischloos de deur. Toen keerde ze zich
om, sloeg haar armen om zijn. hals hem bijna met ge
weld naar zich toen trekkend, opdat hij haar zou kussen.
„Alec," hijgde ze hartstochtelijk tusschen haar kussen
in, „ik heb zoo naar je verlangd."
„Ja, natuurlijk," antwoordde hij met iets ongeduldigs
in zijn stem. „Nu, ik ben er, dus ik ben niet verpletterd
in een treinongeluk of verdronken of opgehangen."
Ze lachte. Ditmaal was het een harde lach met een
metaalachtigen klank.
Er werd niets meer gesproken. Hij volgde haar
een vreemd contrast: zijn lange, donkere gedaante, die
aan een weerzinwekkenden roofvogel deed denken en
aij, een en al verleiding en bekoring.
De heer Cornelis H. te Hoorn behoort tot het door
velen benijde en door nog meerderen vervloekte ras der
automobielrijders, was de pisang, toen hij geen wegen
kaart kon voordraaien. Hij zeide in de meening te heb
ben verkeerd, dat zijn kaart nog geldig was, maar zal
nu die meening moeten prijs geven, aangezien hij tot
f 10 boete of 5 dagen ^verd veroordeeld.
Volgde de expediteur J. J. K. te Alkmaar, die zijn
chauffeur, den heer Koning Kars den weg i>ad opgezon
den, zonder hem te voorzien van een geldige wegenbe-
lastingkaart en nu deswege tot f 10 boete of 5 dagen
veroordeeld.
Een zelfde lot onderging de garagehouder C. N. te
Bergen, die voor een zelfde feit werd veroordeeld tot
een zelfde straf.
38 VLIEGEN IN EEN KLAP.
De nog resteerende 38 zaken, waarvan geen getuigen
waren gedagvaard, noch verdachten waren verschenen,
werden collectief afgedarmd en aan de diverse delin
quenten verschillende boetestraffen opgelegd.
Omstreeks half 12 kon deze vervelende bijeenkomst
worden opgeheven en kreeg de rijksadvocaat nog gele
genheid om op tijd de lunch in zijn familiekring te
Groot Mokum te kunnen gebruiken, 't is te hopen, dat
men op hem gerekend heeft
7.40
10.—
10.35
11.—
11.20
11.20
12.—
12.15
12.20
12.20
12.30
12.40
12.50
1.20
1120
L50
2.—
2.30
3.—
3.20
4.—
4.20
4.20
4.35
4.50
5.—
5.—
5.20
5.20
5.30
Voor Donderdag 20 Juni 1929.
HAMBURG (392) Gramofoonmuziek
HILVERSUM (1071) Tijdsein en morgenwijding.
LANGENBERG (462) Gramofoonplaten.
HUIZEN (336) N.C.R.V. Korte ziekendienst.
DAVENTRY (1563) Gramofoonplaten, Beethoven-
muziek.
HAMBURG (392) Gramofoonplaten.
HILVERSUM (1071) Politieberichten.
HILVERSUM (1071) Lunchmuziek.
KALUNDBORG (1153) Strijkorkest.
DAVENTRY (1563) Solistenconcert
HUIZEN (336) N.C.R.V. Middagconcert.
LANGENBERG (462) Gramofoonplaten.
PARIJS (R.1744) Symphonieconcert
DAVENTRY (1563) Gramofoonplaten.
LANGENBERG (462) Concert
HAMBURG (392) Concert
HILVERSUM (1071) Lezing door Chris de Ring.
Onderw.: Het verzamzlen van vetplanten.
HILVERSUM (1071) Gramofoonmuziek.
HILVERSUM (1071) Knipcursus door Mevr. De
Leeuw van Rees.
KALUNDBORG (1153) Concert.
DAVENTRY (482) Symphonieconcert.
HILVERSUM (1071) Zlekenuurtje.
WEENEN (520) Concert.
LONDEN (1563) Conecrt.
PARIJS (R.1744) Concert
DAVENTRY (482) Orgelconcert
HILVERSUM (1071) Sportprognose van M. Hol
lander.
HUIZEN (336) Concert
BERLIJN (475) Concert.
BRUSSEL (512) Concert.
HILVERSUM (1071) Rustpoos voor het verzor
gen van den zender.
HILVERSUM (1071) Tijdsein en dinermuziek.
Ze kwamen in het boudoir. De man Alec Helstond
geheeten wierp zijn grooten slappen hoed op de tafel
en zijn glinsterende haviksoogen vlogen bliksemsnel
door het vertrek. Hij was in zijn soort een knappe man
met een rechten neus, vooruitstekende vierkante kin en
dik gitzwart haar, rechj; en sluik.
De oogen verraadden zijn waar karakter hebzucht,
zelfzucht, sluwheid, stonden duidelijk in hun kouden,
staalachtigen glans te lezen.
„Nou, je hebt hier een fijn hok, Leonie verd... ais
het niet waar is," viel hij op brommende toon uit. „Ik
heb altijd gezegd, dat je een bofster was."
„Des te beter voor jou, liefste," lachte ze.
„Dat weet ik nog zoo net niet. Je kan nooit vooruit
weten in wat voor 'n vervloekte beroerde boel je me nog
eens kunt helpen," antwoordde hij snel. „Maar vertel
me eerst eens waar je het verstopt hebt. Je schreef me.
dat het heel veilig opgeborgen was, maar je zei niet
waar."
„Allicht niet Denk je dat ik zoo gek ben om zooiets
zwart op wit te zetten? O, het is een veilig plaatsje en
waar niemand het zal zoeken. Je raadt het nooit".
„Ik zal het niet probeeren ook. Zeg het me maar."
„Nee, nee. je moet raden. Ik zal je net zoo lang pla
gen tot je het geraden hebt", zei ze lachend.
„Ik zou dat nu maar laten, Leonie," zei hij nijdig.
„Ik zal je nog zeggen, dat het in Lanchester is. Zoo
dra ik het had ben ik naar dat saaie plaatsje gegaan,
eigenlijk zonder te weten wat ik er zou doen en in den
trein kwam ik op het idee. Het is prachtig gegaan.
Waarom ben je zoo bang? Toen je het portier van de
taxi openmaakte vertelde je me alleen maar dat ik het
direct moest verbergen. Ik was in Londen niet veilig,
zei je; Daarom nam ik het mee naar Lanchester."
Hij beet op zijn onderlip en bleef even zwijgen. Toen
viel hij uit: „Leonie, je moet je voorloopig koest hou
den. Ga niet naar theaters. Je kunt ieder oogenblik her
kend worden."
„Ba!" riep ze minachtend. „Ik ben niet bang. Er is
maar één man dien ik liever uit den weg zou blijven en
daar die op 's lands kosten uit mijn buurt wordt gehou
den en zijn hoofd maar heeft te vertoonen om naar
Dartmoor terug gezonden te worden, hoef ik me over
hem niet druk te maken."
,Dat denk je maar, A."
Hij hield opeens op en zijn vogelachtige oogen loer
den in de hoeken van de kamer buiten den lichtkring,
alsof hij in de schaduw iemand verwachtte te zien.
Er was iets in zijn sttem, dat haar blijkbaar veront
rustte. Ze legde haar handen op zijn schouders en trok
hem dicht naar zich toe, haar oogen in de zijnen.
„Wat bedoel je? Je hoeft niets te verzwijgen. Je kent
me. Als er gevaar is, durf ik het aan."
„Ja, je bent zoowat de kranigste vrouw op de wereld
en je zult al je moed wel noodig hebben ook. Als Max
nog niet naar Dartmoor is teruggezonden, en hij je in
6.05 LANGENBERG (462) Vesperconcert
6.15 KATOWICE (416) Concert
6.30 HUIZEN (1852) Gramophoonpiaten.
6.45 HUIZEN (1852) Verkiezingsredevoering.
6.50 MOTALA (1351) Gramophoonpiaten.
6.55 BRUSSEL (512) Gramophoonpiaten.
7.HILVERSUM (1071) Halfuurtje voor verkiezings
redevoeringen. Daarna weer dinermuziek.
7.20 DAVENTRY (482) Dansmuziek.
7.45 HILVERSUM (1071) Politieberichten.
8.HILVERSUM (1071) Tijdsein. Daarna spreekuur
van den Radiodokter.
8.HUIZEN (1852) Rede van Prof. Dr. van der Horst
Onderw.: Suggestie. Muzikale medewerking van
Boris Lensky.
8.20 HAMBURG (392) Koorconcert
8.20 HILVERSUM (1071) A.V.R.O. Radio Studio-
Tooneel: Boezemvrienden. Berichten van Vaz Dias
en gramofoonplaten.
8.35 BRUSSEL (512) Concert
8.35 KONINGSBERGEN (280) Liederenavond.
8.50 BERN (406) Duitsche Componistenavond.
8.50 LONDEN (1153) Rea Robertson en Eethel Bart-
lett: Pianoduetten.
8.50 MILAAN (504) Opera Rigoletto.
8.50 WARSCHAU (1385) Poolsche muziek.
8.50 TOULOUSE (383) Operafragmenten.
9.20 KALUNDBORG (1153) Zang van Carin Edelberg.
9.20 DAVENTRY (482) Concert
9.20 ROME (444) Spaansche muziek.
10.25 BARCELONA (351) Liederen-recital.
10.35 BOEDAPEST (545) Zigeunerorkest
10.55 DAVENTRY (1563) Dansmuziek.
11.20 WARSCHAU (1385) Dansmuziek.
11.20 HAMBURG (392) Concert.
11.20 KATTOWITZ (416) Gramophoonplten en Beet-
hoven-muziek.
11.22 DAVENTRY (482) Concert
Maandagmiddag vergaderde de Groenten Groothande-
laren-vereeniging De Koophandel ten lokale van den
heer P. Kramer te Zuidscha'rwoüde onder voorzitter
schap van den heer C. Wagenaar Kz.
.Na opening met de gewone plichtpleging volgt voor
lezing der notulen door den waarnemenden secretaris,
den heer J. Kramer Gz. Zij werden onder dankzegging
goedgekeurd en ongewijzigd vastgesteld.
Naar aanleiding van de notulen merkt de Voorzitter
op, dat de kosten der nachtgesprekken door den tele
fonist genoteerd zouden worden, opdat de kosten vol
gens. omslag konden worden voldaan. De Secretaris*
deelt nu mee, dat, ondanks die afspraak met den tele
fonist, deze lijst nog niet is ontvangen.
Verder deelt Voorzitter mee, dat de voorgestelde ta
riefregeling der schippers door de leden van De Koop
handel niet is aanvaard. Nog deelt spr. mede, dat de
heer Slot te Noordscharwoude het secretariaat op zich
heeft genomen. En voorts, dat de correspondent van den
Plantenkundigen Dienst te St. Pancras een aansluiting
aan de telefoon zal krijgen met het no. 169.
Ingekomen was een circulaire van het Bureau van
Advies van het Handelsregister, met het verzoek tot aan
sluiting. De kosten zijn gering en men kan gratis advies
krijgen van den rechtskundigen adviseur, die daaraan
de gaten krijgt wat dan?"
„Er zal wel niet de minste kans op zijn, dat hjj me
ziet," zei ze glimlachend. „Iedere politieman heeft het
portret van Max Barnard en zijn persoonsbeschrijving.
Hij wordt natuurlijk gepakt. Weet je wat ik gedaan
heb?"
„Natuurlijk iets verd... verstandigs, daar verwed ik
mijn laatste dollar om. Nou?"
„Vijfhonderd pond belooning uitgeloofd voor zijn ar
restatie."
„Verduiveld, die is goed."
Hij grinnikte.
„Waarom lach je?"
„Ik ben benieuwd of je mij de vijfhonderd pond zou
geven als ik hem inpikte."
„Dat moet de politie beslissen. Ik vermoed, dat je wel
niet zoo erg happig er op zult zijn om met die heeren
in aanraking te k^men."
Helston trok een gezicht.
„Als je plannetje niet lukt zou het er nog leelijker
voor je uitzien, als hij opdook en in Leonie Marras de
gravin van Lanchester herkende," bromde hij. „Wat zou
jo dan doen?"
„Zweren dat hij een leugenaar was dat ik hem
nog nooit te voren gezien had dat hij een gemeene
lasteraar was. Nee, ik ben voor heel wat anders bang.
Alec," ze kroop dichter tegen hem aan en hij voelde
haar lichaam beven „ik weet wat Max Barnard zou
doen als hij me tegen kwam en een kans had. Hij
zou me vermoorden of probeeren het te doen."
Helston antwoordde niet. Als hij geen ploert was
geweest, zou hij misschien iets gezegd hebben om haar
gerust te stellen, maar Alec Helston was volmaakt on
gevoelig. Al wat hij deed was haar bleeke lippen kussen.
Zij was niet in een stemming voor liefkoozlngen. Of
schoon haar passie voor hem aan een verafgoding
grensde, waren er oogenblikken, dat zij hem in zijn
ware gedaante scheen te zien.
Dit was er een van. Ze sprong weg of hq haar ge
stoken had en ze was opeens weer meester over haar
zenuwen en energie.
„Verbeeld je maar niet, dat ik bang ben, Alec," riep
ze verachtelijk. „Ik ben aan één gevaar ontsnapt, ik zal
aan het andere ook wel ontsnappen."
„Natuurlijk kan je dat. Je T)ent net een kat in
meer dan een opzicht je komt altijd op je pootjes
terecht. Maar vooruit, waar is het ding nu? Dat weet
ik nog niet."
„Nee, en ik ben niet van plan het je nu al te zeggen,
antwoordde ze.
Hij sprong ziedend van woede van zijn stoel op.
„Wat is dat voor een streek, Leonie?" siste hij. „Pro
beer je het in je bezit te krijgen? Waarachtig ik ge
loof het. Ik weet dat je er gek op bent. Ik weet, dat
er één ding is dat je niet kunt weerstaan iets waar
je je ziel en zaligheid voor zou willen verkoopen
verbonden is. Besloten wordt zich bij dit Bureau aan te
sluiten.
Daarna volgde ballotage van drie nieuwe leden, de
heeren Huiberts te Broek op Langendijk, P. Wagenaar
te Noordscharwoude, en J. de Nijs te Zuidscharwoude*
Allen werden met bijna algemeene (40) stemmen aan
genomen.
De heer J. Hoogland maakte de opmerking, dat men da
kleine kooplui zooveel mogelijk in de gelegenheid moet
stellen lid van De Koophandel te worden. Door de niet-
toelating van den heer Huiberts de vorige vergadering,
zijn verschillende wel wat afgeschrikt.
Voorzitter zegt, dat ieder, die ter goeder naam en
faam bekend staan er geen bezwaren voor toelating
zijn; er moet echter over gestemd worden.
Nog werd daarbij ter sprake gebracht de wenschelijk-
heid om niet-leden van De Koophandel dubbel tarief ta
laten betalen voor zitplaatsen in de veilingsgebouwen.
Besloten werd dit aan de 3 veilingsbesturen te Broek op
Langendijk, Noordscharwoude, en Warmenhuizen te ver
zoeken.
Als volgend punt stond op de agenda: Bespreking
over Zondags varen. Na enkele besprekingen werd goed
gevonden, den schippers te verzoeken zoo min mogelijk
op Zondag te varen.
Wijdloopige besprekingen hadden plaats over al of
niet-wenschelijkheid het juiste gewicht te doen plaatsen
van de per schuit aangevoerde producten op het bordje
in het vaartuig. Op 't oogenblik is de toestand in dezen
verschillend aan de 3 veilingen. Te Warmenhuizen wordt
het juiste gewicht vermeld, aan de twee Langendijker
veilingen niet. De heeren Deutekom en Keeman bleken
groote voorstanders te zijn van dezen maatregel, wijl het
vaak zeer moeilijk is, het juiste gewicht te schatten.
Anderen waren van oordeel, dat men het daarin door
routine en ervaring zeer ver kan brengen, hoewel ook
van deze zijde erkend wordt, dat er soms wel eenige
speling en verschil kan zijn in het werkelijke en het ge-
schate gewicht.Men achtte het 't meest in 't voordeel van
den bouwer als het juiste gewicht niet wordt vermeld.
Het eind van de discussies was, dat met 29 stemmen
voor, 10 tegen en 1 blanco besloten werd, niet aan de
veilingen te Noordscharwoude en Broek op Langendijk
te verzoeken, het juiste gewicht op het bordje aan te
brengen. Nu er alzoo op de velingen een verschillende
toestand zou voortduren, werd goedgevonden aan War
menhuizen te verzoeken, in 't vervolg het gewicht niet
meer te vermelden.
Medegedeeld werd bij het volgende punt, dat de Pro
vinciale Commissie aanraadt zooveel mogelijk aardap
pelen te keuren, Aanstonds zal door die Commissie be
kend worden gemaakt, welke kwaliteit-letter ze zullen
verkregen hebben, alsmede de hoeveelheid van ieder*
Verschillende besprekingen vloeien hieruit voort, welke
er op wijzen, dat men met den tot nu toe gevolgden
gang van zaken niet bijzonder tevreden is. De handel
moet o.m. in de gelegenheid worden gesteld de goedge
keurde aardappels te koopen. Gepleit wordt ook voor
een eigen merk; bovendien moest de keuring meer al
gemeen zijn. Gewenscht werd het zelfs geacht het Mi
nisterie van Landbouw en den Voorzitter der Keurings
commissie met gerechtvaardigde wenschen van de zijde
van den handel in kennis te stellen.
Klachten over wagengewicht werden door den Voor
zitter geopperd. De handelaars kunnen moeilijk maatre
gelen treffen, om daarin afdoende verbetering te bren
gen. Het Bestuur moet toezien, of de transporteur»
o pde lijst voorkomen; anders moeten ze ontslagen
worden. De wagens die te licht zijn moeten bij het Be
stuur vqn De Koophandel worden opgegeven. Gecontro
leerd behoort te worden, welk gewicht er in de veiling
waar je zelfs mij voor zou willen opofferen
„Nee, nee, nee!" riep ze wild. „Juist voor jou wil
ik het niet zeggen. Ik zweer je
Hij sprong woest op haar af met een stortvloed van
vloeken. Hij greep haar pols en wilde haar door elkaar
schudden alsof ze een ondeugend kind was. Ze barstte
in een woedeaanval uit
„Bruut!" gilde ze, „geen woord meer. Ga weg!"
Hij had haar nauwelijks aangeraakt toen ze lijkwit
van woede, haar polsen uit zijn greep bevrijdde, hem
in het gezicht sloeg en hem, alsof hij een baby was,
opzij wierp.
Zijn voet gleed uit en hij sloeg tegen den grond met
het hoofd tegen den klauwpoot van een tafeltje. Hij
sneed zijn voorhoofd en was eenige minuten als be
dwelmd.
Toen zij zijn bloed zag was ineens haar dolle drift
verdwenen. Ze wierp zich woest naast hem op den
grond en tilde zijn hoofd op, gaf hem de liefste namen
en beschuldigde zichzelf zonder ophouden:
„Gemeen monster, dat ik ben. Ik heb hem vermoord,"
jammerde ze. Hij opende de oogen en ze kuste hem
hartstochtelijk.
„Vergeef me! Vergeef me! Ik wou je geen pijn doen."
,,'t Lijkt er toch veel op," snauwde hij. „Wat is dat?
Bloed?"
Hij had zijn hand naar zijn hoofd gebracht en die
nat en rood teruggetrokken.
Hij was een ellendige lafaard en het gezicht van zijn
eigen bloed maakte hem misselijk.
„Ben ik erg gewond?" vroeg hij op zwakken toon.
„Nee, nee. Ik geloof het niet. Beweeg je niet, dan zal
ik verband en water halen," antwoordde ze gejaagd.
Ze snelde de kamer door naar het aangrenzende ver
trek, maar bleef op den drempel doosbleek staan. De
electrische schel van de deur, die in het huis uitkwam
ging scherp over. Het was onmogelijk om te doen of
ze het niet hoorde. Ze ging de gang in en riep: „Wie is
daar?"
„Ik Leonie."
Het was de stem van haar echtgenoot.
Een oogenblik was de gravin haar zenuwen, hoe sterk
die ook waren, niet meester. Ze moest al haar scherp
zinnigheid te hulp roepen en de scène met Alec Helston,
haar tegenwoordige passie, had haar eenigszins aange
grepen.
„Een oogenblik, Marmaduke, dan zal ik open maken.
Is er iets?"
„Nee, niet veel, maar ik moet je spreken."
Ze ijlde naar de kamer terug. Hedston was opgekrab
beld, verschrikt door deze storing.
„Gauw. gauw, mijn man," fluisterde ze heftig. „Do
andere deur. Haast je in Godsnaam. Ik kan hem niet
lang laten wachten. Hij zal achterdocht krijgen."
Wordt vervolgd.
