ADVERTEERT 8 BILLIJKE TARIEVEN SCHAGER COURANT Brabantsche brieven. Binnenlandsch Nieuws. Vrachtauto's als wolkenkrabbers. De toestand in Wï De onbewaakte oyerweg bij Rilland-Bath. Verkiezingsdrania. DOOR GROOTE OPLAAG GROOT SyCCES! FEUILLETON. VERTELLINGEN. I®3 groote reservoir van de Galicia-maatschappij petro leum wilde overgieten. Hierbij vatte de vloeistof vlam en in enkele seconden stond het geheele bekken in brand. De terstond aanwezige brandweer bepaalde zich er toe het reservoir uit de nabijheid der vlam menzee te rollen. Desondanks sloeg de brand op een loods over, waarin zich vele vaten met petroleum en benzine bevonden, welke ontploften. In totaal werden 3 groote reservoirs geheel ver nield. De uitstroomende vloeistoffen brachten ver scheidene woonhuizen in gevaar. Ten slotte werd de hulp van militairen ingeroepen, die het vuur door het opwerpen van aarden dammen tot staan wisten te brengen. Behalve de geweldige schade aan instal laties ging er petroleum en benzine voor een waar de van ruim een half millioen zloty verloren. IJSBERGEN. In het Noordelijk gedeelte van den Atlantischen Oceaan heeft 'een stoomboot van Hamburg ruim 30 ijsbergen aangetroffen, éénwas wel zoo groot als het eiland Helgoland. DE LACONIEKE. (Kasper.) Bertas: Jaap, buk je gauw en je kunt nog liet één hap doen DE MOORD TE GROOTEOAST. Vrouw W. tot een jaar gevangenisstraf veroordeeld. De rechtbank te Groningen veroordeelde vrouw W., hekend uit de moordzaak te Grootegast, tot 1 jaar ge vangenisstraf wegens het in onverzorgden toestand achterlaten van haar minderjarige kinderen. De eisch was V/2 jaar. ONTPLOFFING AAN DE HEMBRUG. Arbeider zwaar gewond. Aan het Staatsbedrijf der artillerie-inrichtingen aan de Hembrug heeft Donderdagmiddag te ongeveer half drie in een gebouw van de afdeeling vuurwèrkerij, dat tot opslagplaats dient voor sas van 'slaghoedjes, door tot nu toe onbekende oorzaak een hevige ont ploffing plaats gehad, tengevolge waarvan een ar beider zwaar gewond werd.' Het mag een geluk genoemd worden, dat toen de ontploffing geschiedde, niet meer- arbeiders in het ge bouw aanwezig waren. De gewonde arbeider is per autobrancard van de artillerie-inrichtingen naar het Binnengasthuis vervoerd. TE GEVAARLIJK VOOR DE SMALLE WEST- FRIESCHE WEGEN. Op een dag in de vorige maand kwam eep Hoornsch Veehandelaar, C. L., van de veemarkt te Schagen met een zeer zwaar heiaden veewagen. Deze auto's wor den den laatsten tijd onderverdeeld in twee verdie pingen. In den bewusten auto waren op de le ver dieping te schapen, op de bovenverdieping de var kens gestald. Zoo kwam de wagen langs de smalle .Westfriesche wegen op Hoorn aan, tot hij op het breede Keern een luxe auto van den heer Lange van Blokker ontmoette, juist bij een plaats waar in den berm een timmermanshandkar stond. De veewagen is te veel pp den weg gebleven, naar op de zitting van het kantongerecht wel bleek, omdat anders door den daardoor dat scheurtje wel gekomen, maar het heeft niets te beteekenen, hoor. Ze eou er met Cullen over spreken*nam Stella zich voor, en uit zijn eigen mond hooren of het waar was wat de onderbaas verteld had. i Maar de dagen die nu volgden, gaven haar daar geen gelegenheid toe. Ze kreeg een briefje van Cullen, waar- In hij haar meedeelde, dat hij enkelè dagen voor zaken op reis moest en niet voor den avond van het feest terug zou zijn. Tevens bood hij haar een beeld als geschenk voor den tuin aan, 1 De Inwijdingspartij in het karakteristieke oude huis was een schitterend succes geworden en heel laat, toen de gasten weg waren, kon ze zich pas losmaken van haar plichten als gastvrouw en een luchtje gaan schep pen in den tuin. Ze had besloten die geschiedenis van de trap zoo mogelijk met Tarrant te bespreken, voor ze den architect er naar vragen zou. Ze vond dit een juister standpunt tegenover haar advocaat, die tegelijk haar beste vriend was. Tarrant was er nog, Fanta was ■&1 naar haar kamer gegan en de bedienden waren al aan het opruimen. Toen Stella van haar tuinwandellng terugkwam, ging ze de hall binnen en vond Cullen daar. Ze zei hem goeden nacht en terwijl ze hem de hand toestak, voegde ze er aan toe: Morgen zullen we nog wel epns samen over het een en ander praten. Hij bukte zich over haar. hand en drukte er een kus op en hij bleef ha.ar nakijken, terwijl ze de trap naar de eerste verdieping opliep, voor hij naar de garderobe ging om zijn hoed en jas te halen. Tarrant, die in de open deur naar den tuin stond, beet zich op de lippen. Zou Stella hem heelemaal vergeten hebben? Hij haastte zich de hall binnen, liep een eind de trap op en bood zijn arm aan om boven op het portaal van de eerste verdieping afscheid van haar te nemen. Tot zijn blijde verbazing vroeg zij hem nog even bij haar te blijven praten, en ze babbelde zenuwachtig over het succes van den avond. Opeens werd er een deur hard dichtgeslagen en ze schrok op. Dat is Cullen die weggaat, stelde Tarrant haar ge rust. Neen, het was de tuindeur, mompelde ze. Ze liep de trap een paar treden af en keek over de leuning. bovenlast de wagen mogelijk zou zijn gekanteld. Dat was namelijk den verdachte in de Bangert (onder de gemeente Hoorn) al eens geschied; toen was de wa gen omgeslagen in de vaart langs den weg. De ambtenaar van het Openbaar Ministerie, mr. de Bruys Tack, sprak zijn groote verbolgenheid uit over- het opladen van vrachtauto's tot wolkenkrabbers en de aangeredene vroeg of men nu niet eens kon ko men tot een rijksregeling, waardoor een bepaalde omvang niet te boven mocht worden gegaan. De kantonrechter, jhr. Van den Brandeler, zeide dat dit niet van hier kon uitgaan; daarvoor diende men een actie aan te vangen en in het verband hier mee noemde hij den naam van Floris Vos te Mui den. Voor dezen keer zou de ambtenaar nog niet in trekking van het rijbewijs vragen, maar mocht met een zoo opgeladen auto weer een ongeval worden ver oorzaakt, dan zal dit stellig gebeuren. De eisch was f40 boete of 40 dagen hechtenis en de kantonrechter bepaalde de straf op f30 boete of 10 dagen hechtenis. MIJNHARDT's Hoofdpijn-Tabletten 60 ct. Laxeer-Tabletten 60 ct. Zenuw-Tabletten 75 ct. Staal-Tabletten 90 ct. Maag-Tabletten 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten. WEL EENIGE VERBETERINGEN KAAR GEEN BEWAKING. PROCLAMATIE VAN DEN GOUVERNEUR. Reuter seint uit Willemstad, dat de gouverneur van Curagao een proclamatie heeft uitgevaardigd, gericht tot de burgerij, waarin hij haar dankt voor de mede werking om den toestand het hoofd te bieden na den Venezolaanschen overval. In een tweede proclamatie vraagt de gouverneur aan alle vreemdelingen op het eiland om vreedzaam aan den arbeid te blijven en zich te onthouden van openbare vergaderingen en van het samenscholen in de straten. Hij is van gevoelen, dat met de troepen, die reeds per stoomschip aangekomen zijn, en het oorlogsschip dat de volgende week wordt verwacht, het eiland in de toekomst in staat zal zijn voor zichzelf te zorgen. IN DEN TREIN VAN ZEVEN MILLE BEROOFD. Aangifte van een reiziger te Haarlem. Een reiziger, die met den trein van 2350 uur Don derdagavond van Amsterdam naar Haarlem was ver trokken, heeft bij zijn aankomst aan laatstgenoemd station medegedeeld, dat hem in den trein door opensnijden van zijn vestzak een bedrag van f7000 is ontstolen. De Haariemsche recherche stelt een uit gebreid onderzoek in. Men schrijft uit Rilland-Bath: Het ernstige ongeval, dat hier onlangs plaats had, heeft de directie van de spoorwegen ertoe gebracht om enkele wijzigingen ter plaatse aan te brengen. De waarschuwingsborden, die tot heden naar het ge wone model in zwart en wit waren gemaakt, zijn overeenkomstig de aanwijzing van de commissie voor onbewaakte overwegen met rood afgezet, zoo dat ze meer opvallen. Het moet in het voornemen liggen de overige onbewaakte overwegen in de toe komst van hetzelfde kenteeken te voorzien. Verder heeft de bewoners van wachtpost 20A aan zegging gekregen, om zoo spoedig mogelijk zijn wo ning te verlaten, daar deze wachtpost zal worden af gebroken. Wel wordt het uitzicht daardoor vrijer, maar tevens mag hieruit worden afgeleid dat van bewaking van den overweg niets zal komen. HET WERKEN MET DEN KALKPOT. Als er in de groote steden niet zoo druk met den kalkpot werd gewerkt, dan zou men niet zoo dui delijk merken, dat er verkiezingen op til zijn,. En nu het kalken is toegestaan, lijkt het er veel op dat ook van dit onderdeel van den stembusstrijd de aardig heid af is, schrijft de N.R.Ct. Het gaat veel gemak kelijker en rustiger dan vroeger toe. Zoo zagen wij vannacht nog een groepje, dat was uitgezonden, om de verhoogde voetstraten te sieren met het nummer IN DE In de hall heerschte een tastbare stilte. Er was maar één lamp aan, bij het schijnsel waarvan ze flauwtjes den glanzenden marmeren vloer en de bloemen by de trap zag. Ze kwam weer naar boven. Dwaas, om zoo zenuwachtig te zijn, zei ze. Ik geloof ten slotte ook dat het de voordeur was. Maar ik geloof dat die geschiedenis van de trap me onrustig maakt. Wat bedoel je? Dat verhaal van die verongelukte Juffrouw, dat Cullen dien middag gedaan heeft? Neen, het was wat anders. En Stella vertelde haar vriend en raadsman van haar droom, van den scheur dien ze ontdekt had en hetgeen ze van den onderbaas had gehoord. En heb je Cullen niet op den man af gevraagd of het waar was? Neen, nog niet, ik had er nog geen gelegenheid voor. Ik zal er morgen met hem over spreken. Er was een gloed in Tarrant's oogen. - Je zet geen voet meer op die trap tot hy behoor- iyk is onderzocht door een onpartijdig vakman. Gebruik de achtertrap zoolang. Ik zal'er een touw voor spannen, ik sta er op dat die trap voorlooplg niet gebruikt wordt. En laat ik je nu nog Iets anders vertellen; lk zou het niet gedaan hebben als je zelf hier niet mee voor den dag gekomen was. Je was zoo enthousiast over je architect en zou me misschien van jaloezie hebben verdacht. Bovendien heb ik het zelf pas een paar dagen geleden gehoort Ik weet nameiyk dat Cullen die overigens anders heet niet bona fide is in zyn werk; zijn reputatie als architect is niet eerste klas... Ze beduidde hem te zwygen, zette een voet op de trap en deinsde toen weer met een huivering terug. Wat is er? vroeg Tarrant verschrikt Ik dacht dat ik iets hoorde bewegen of kraken. Die droom vervolgt me gewoon. Maar hoe bedoel je dat, dat Cullen eigenlijk anders heet? Zyn echte naam is Grlffith en jaren geleden heeft een vyfderangs aannemer een groot werk voor hem ge maakt. Het gebouw is verzakt, een vloer stortte ln en daarbij werd een man gedood. De aannemer werd ver oordeeld. Grlffith wist den dans te ontspringen. Maar zijn reputatie was naar de maan en hij ging uit Enge land weg. Er is nog wel wat meer, maar laat ik dat maar voor me houden. Hy is in leder geval een man met artistleken smaak en ik wil hem de kans om er weer bovenop te komen, niet ontnemen. Maar hy moet een flinke waarschuwing hebben en goed in de gaten gehouden worden en ik smeek je... Tarrant schrok op by het hooren van een plotselingen schreeuw die van beneden kwam. Cullen schoot als een verwoed dier uit de schaduw van de hall naar voren en rende de treden op. Jij... jij... stotterde hy. Hij zweeg even toen hy Stella zag en bleef staan. Toen barstte hy uit in een vloed van woorden. Luister niet naar hem, schreeuwde hy Stella toe, terwyi hij zich aan de leuning vastgreep. Ik zal het goed maken. Ik geef toe dat het unfair van me was om niet te zeggen dat de trap uit een ander huis af komstig was, maar ik zweer U dat lk er niets van wist dat er iets niet in orde was met de plaatsing. Ik zal zorgen dat het hersteld word, maar die man daar wil mij mijn kans ontnemen, juffrouw Studley. Hij liegt. Ik heb ellende uitgestaan en honger geleden en al myn krachten ingespannen om er weer bovenop te komen en dat is ook de reden dat ik myn toevlucht heb geno men tot onwaarheid over die trap. Maar ik zal toonen... Met vernieuwde woedde vloog hy op Tarrant af. Deze was voor Stella gaan staan en was een paar treden naar beneden gekomen. De beide mannen ontmoetten elkaar op de trap en er ontstond een vinnige worste ling. Tarrant- riep het meisje toe dat ze naar haar boudoir zou gaan. Ze gehoorzaamde, maar kwam na een oogenblik weer terug, het was haar onmogeiyk om kalm te blijven zitten, terwyi vlak by haar de twee mannen aan het vechten waren. Haar geroep van op te houden, gaf nieis. Cullen trapte en schopte naar Tarrant in zijn wilde, wanhopige drift. De advocaat slaagde er ten slotte ln zijn tegenstonder beet té pak ken en probeeren hem trede voor trede naar beneden te duwen. Wat er nu volgde, gebeurde bliksemsnel. Met woest verzet wist Cullen aan Tarrant's greep te ont komen en hij stak zyn been uit om hem een trap te geven. Zy voet schoot echter uit tegen den muur aan en met zulk een kracht, dat de architect zijn evenwicht verloor en omlaag viel; niet de traptreden af, maar over de balustrade heen en op den steenen vloer van de hall neerviel. De trap kraakte en trilde door den schok. Tarrant zag dat Stella vlug naar beneden wilde van een bepaalde lijst, welk groepje volijverig ar beidde in de onmiddellijke nabijheid van een politie- bureau, waar agenten uit- en inliepen. Een van het groepje was de artist en schilderde met vaardige hand. Zoodra hij klaar was, plaatste hij zijn kwast in den kalkpot en veegde zijn handen af, het aan de anderen overlatende het materiaal op den handwa gen te plaateen en naar een volgende plek te kruien, Bij deze ritten hield de kunstenaar zich wat afzijdig; als wilde hij liever niet bij zoo'n ordinairen hand wagen worden gezien Intusschen gaat het niet altijd zoo vredig toe. Dat heeft gisteravond een bewoner van de Bloemkwee- kerstraat alhier ondervonden. Een kalker besmeur de de stoep van zijn woning met sneeuw blanke let ters en cijfers, zeer tot misnoegen van den bewoner, die zich dan ook haastte de sporen van den arbeid zoo snel mógelijk weer uit te wisschen. Maar de schilder werd boos en keerde zijn kalkpot pardoes over den verbolgen bewoner om. Proces-verbaal is tegen hem opgemaakt. B5"5a—iB-BF Ulvenhout, 18 Juni 1929. Menier. Keb ln 't laand 'n groot verkenskot staan, bezyjen laangst 'nen binnenweg die naar 't bosch lopt. Veral in d'n zomer ko men daar veul stadsche menschen laangst gekuierd, die zo'n bietje gaan bos- schen en zonde maken van' 't schoone weer, om in be- naauwde, rammelende en schokkende autobuskes te kruipen NIe da'k wa kwaais van onz' busjen zou willen zeggen, maar ik vin alle bussen van die dingen waar oew haart in omdraait en oew luchtpyp getergd wordt deur d'n scherpen benzinedamp en de andere luchtjes die er in wolleken. Neeë, gif myn m'n sjees maar. Als die op z'n Zondags is opgedoft, van onderen tot boven, mee spons en zeemelap afgenomen en mee 'nen ouwen boezelèèr van Trui nagevreven dat er d'n glaans ópleet, 't tuig gepoetst da-g-er oew haren ln kunt kam men as ge ginnen kalen glibbert het tenminste; as dan d'n bles z'nen Zondagschen jurk aanbeet; d.w.z. hee lemaal geroskamd, mooie blokskes laangst z'nen stèèrt geborsteld, z'n „schoenen" gelakt, dan is 't 'n lust, ami- co, om mee zukke spullen 'n toerke te maken! Frissche locht hedde veur 't happen, gin benzlnedaam- pen laangst oew neus, 'n lekker sigorke in oewen kop, waant g'oef nie bang te zyn veur ontploffingen of uit- mekaar-spatteryen; jonge as ik zoo's uitry, dan da magde grust weten, maar dan ben 'k trotsch op m'n luukse bullen! Dan zwaai ik m'n zwipke deur de locht, groet er m'n kameraads en kennissen mee, leg hier-endaar 's aan, lot d'n bles ok 'n hapke en 'n slokske geven en dan blaast ie mee z'n lippen en trilt z'n glaanzende huid van trots en genoegen. Neeë horre, eer ik m'nen goeie knol veur 'nen Ford verruil, dan mot er nog heel wa gebeuren! 'k Houw teveul van m'n pèrdje, amico. Maar om op da verkenskot trug te komen, da staat dan in 't teeken van de politiek. Zemmen 't karjuu volgeplakt mee groote plekaten veur de kiezery. Nouw motte weten, da'k daar d'n duvel aan gezien eb! Zemmen 't me nog 's gelapt mee 'n sirrekus. Toen hong 'r 'n ding teugenaan mee tygers en leeuwen en as ge dan binnenin die krulstèèrten hoorde knorren, zoude gezworen emmen, dat er wilde beesten op m'nen hof wieren gefokt in plak van krulstèrtjes. Ik mot die gekleurde, die vloekende prentealorren- rommel nie in m'n omgeving emmen amico. Keb er wel 's geld veur kunnen krygen om er 'n reklame op te la ten verven veur margeriene, maar gin weer, jong! 'k zee: daar loopen de koeien as levende reklames veur goeie botter en dus gin reklames veur wagensmeer op m'n schuren en kotten! Net zoo min as da-d-nen kas telein in z'n affaire reklame mokt veur d'n blaauwe knoop, net zoo min kom-d-ier iets te staan van marge riene. En nouw, amico, nouw maak ik tegen wil en dank reklame veur de politiek. Zoomaar stiekum emmen ze myn behangen mee die bonte vodden. - Eén plaat is er by en daar sta-d-'nen vent op mee 'n houding of le hier op den hof 't maar veur 't kom- medeeren heet. En witte wa'k gedaan eb? loopen, maar hij sprong op haar toe en trok haar terug. Op hetzelfde moment scheurde de trap, die de laatste minuten heel wat te verduren had gehad, van den muur los en zakte met donderend geweld in elkaar, een wolk van gruis en witte stof opwerpend. Een seconde rustte het kreunende meisje In Jim Tarrant's sterke armen. Mijn droom, myn droom, O! Goddank, dat jy het niet was, Jim, jy niet, snikte ze. Maar zij behoerschte zich bijna onmiddellijk weer en liep naar de telefoon om een dokter op te bellen terwyi Tarrant haastig lang3 de diensttrap naar beneden ging, naar de bewustelooze, met bloed en puin bedekte ge stalte, die op de steenen van de hall lag uitgestrekt. Den volgenden middag kwam Stella aan den arm van Tarrant in Tonour Cotage na een bezoek aan het ziekenhuis waar Cullen werft verpleegd. De overbiyf- selen van de ramp waren al opgeruimd en het gat van de trap was met tapijten en draperieën onzichtbaar gemaakt. Madame Fantalinl wachtte hen aan de thee tafel. Het is beter dan we hoopten, zei ze Gerard Cullen ls buiten gevaar. Hy zal invalide biyven, maar zijn armen en handen zyn ongeschonden. Zyn prachtig werk kan hij voortzetten. Hij heeft het heel moeliyk gehad en heel ellendig en daarom moeten we hem alles vergeven en zorgen dat hij een nieuw leven kan be ginnen en mooie dingen maken. We zullen hem helpen.., altyd. Ah Dio! Wat een geluk! Maar Stella, nu heb je behalve mij nog een andere stumperd om te vertroete len, riep Fanta lachend en schreiend. Je overdryft sterk wat jezelf betreft, maar ik zal het in elk geval n iet alleen hoeven doen, antwoordde het jonge meisje blozend, terwijl ze haar hand uitstalt naar Tarrant. Met een kreet van vreugde sprong Fanta op, klapte in de handen, liep op Jim toe, kuste hem dat het klapte, en begon te dansen, terwijl ze een Napolitaansch deun tje neuride. Duizeligheid en het gelach van de anderen deden haar eindelijk ademloos tegenover hen stilstaan. Als je zoo voortgaat Fanta, ben lk inderdaad bang dat je spoedig en oude stumperd zult worden, zei Stella bestraffend.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1929 | | pagina 10