Mager Courant S. COLTOFs De antieke trap. De echte Deventer Staaldraadmatrassen f I9.Ï5. Groote keuze VLOERZEILEN. Derde Blad. Gemengd Nieuws. „De heks uit het Banaat". LICHTE MARYLAND BAAI IN PATENTVERPAKKING Ernstige treinbotsing te New York. Het einde van een avonturier. De overstroommgen in Britsch-Inclië. Kanaalweg 141-142 - DEN HELDER. Krommenie 200 breed f 2.60. Balatum 183 breed f 1.19. Groote keuze AXMINSTER KARPETTEN 5=deels BEDMATRASSEN, prima soort f 27.50. Wat den verstekeling van de „Gele Vogel" staat te wachten. De vermiste baïlongroep vsn de exocditie-Nobile. - T De reusachtige monoliet voor MussolinL Groote petroleumbrand te Lemberg. Zaterdag 22 Juni 1929 72ste Jaargang. No. 8479 MINSTENS 50 GIFTMOORDEN OP HAAR GEWETEN. „Klanten" uit alle dteelen van het land. In de stad Pancsowa in het Banaat, vroeger tot Hongarije behoorend, is thans het reeds in het kort vermelde proces begonnen tegen de „heks van Panc sowa", beschuldigd van minstens 50 moorden. Men moet, zoo schrijft de correspondent van de „N. Fr. Presse" te Belgrado, eeuwen in de geschiedenis te rug gaan om een soortgelijk geval te vinden als deze moordgeschiedenis, in welker middelpunt, een 93-jarige vrouw staat, Anjoeka Dee. Deze vrouw, wier naam omgeven is door allerlei ge heimzinnige legenden en sagen, heeft talrijke mede plichtigen, meest boerinnen, en is bij de bevolking al gemeen bekend als „de heks uit het Banaat". Volgens de akte van beschuldiging heeft zij minstens 50 mannen liit de omgeving van Pancsowa om het leven gebracht, door hen langzaam te vergiftigen door het toedienen van kleine hoeveelheden arsenicum. Anjoeka, aldus luidt het gruwelijke verhaal, placht personen, die den een of ander hinderlijk werden, zonder opzien uit den weg te ruimen. Haar „klanten" waren hoofdzakelijk vrouwen, die hun echtgenooten of vrien den wilden doen verdwijnen. Vele jaren moet de „heks" gewerkt hebben haar begunstigers kwamen tenslotte uit alle deelen van het land. In April '28 echter achterhaalde haar het noodlot. Toen sfierf n.1. in een dorp bij Panscowa plotseling een rijke boer, en kort daarop weer een, beiden onder zeer vreemde verschijnselen. De gendarmerie bemoeide Zich met de zaak en toen werd bekend, dat een der gestorvenen een jaar lang vergiftigingsverschijnselen had vertoond. Een vrouw kwam vertellen, dat zij van een haar bekende boerin vernomen had hoe deze sinds een jaar haar man dagelijks een bepaalde hoeveelheid arsenicum ingaf, hetwelk zij van „de heks" gekregen had. Maar tot dusver, zoo had de boerin geklaagd, had het gif nog niet tot het doel gevoerd. Nu was echter de gelegenheid voor de autoriteiten gekomen om in te grijpen en in den loop van het spoedig begonnen onderzoek kwamen vreeselijke bij zonderheden aan het licht. In verschillende dorpen vond men talrijke klanten van de oude Dee en vrijwel steeds bleken de echtgenooten van deze klanten na een ziekte proces van een jaar ongeveer gestorven te zijn. In vele gevallen ook waren de klanten schoonzoons en schoon dochters. Bij tientallen werden de lijken opgegraven en bij vele kon de aanwezigheid van sporen van arsenicum worden vastgesteld. Volgens het O., kon in 50 gevallen met zekerheid vergiftiging worden geconstateerd. Tot de medeplichtigen van Anjoeka behoort ook een bekende dorpsschoonheid, die verschillende malen ge trouwd is. In haar omgeving was vaak gesproken over het opmerkelijke verschijnsel, dat haar echtgenooten steeds na korten tijd stierven! Anjoeka zelf, die sinds April '28 in de gevangenis zit, blijft opgeruimd de toekomst tegemoet zien. Zij is vast overtuigd, dat men haar, wegens haar hoogen leeftijd, niet ter dood zal brengen. Zij brengt haar tijd door met zich de haren te friseeren, het gelaat te poederen, zich op te schikken met mooie kleeren, die zij laat komen, terwijl zij de zorg op zich heeft genomen voor het kind je dat onlangs een zigeunerin, die in dezelfde gevange nis zit, gekregen heeft. Sinds vele jaren, zoo verzekert de correspondent ten slotte, heeft geen „geval" de bevolking van Zuid-Slavië zoo zeer in spanning gehouden als dit proces tegen „de heks van Pancsowa", waarvan de duur niet te over zien is. Doorzitten Stukloopen PUI^^JL Zonnebrand Naar het Engelsch van MAUD STEPNEY RAWSON. Het oude huis baadde in gouden zonlicht, van bin nen en van buiten. En paar maanden geleden was het nog een onaanzienlijke bouwval geweest, die vereen zaamd en vergeten in de omgeving van Wew stond; nu was. het in- en uitwendig gerestaureerd, blonk het verfwerk in heldere, frissche kleuren en schemerde het witte pleisterwerk tusschen het groen van 't geboomte. Deze wedergeboorte had het huis te danken aan een onbekend architect, Gerord Cullen die de ruïne had gekocht en nu leidde deze er een aspirant-koopster rond, juffrouw Stella Sthdley, een schatrijke jongedame, die vergezeld werd door haar vriendin en chaperone, Madame Fantalini. Het jonge meisje, dat al vol be wondering het huis van buiten bekeken had, was ver rukt toen zij in de roomig-wit geschilderde hall binnen kwam en het schitterende antieke trappenhuis zag. Ze leek een opgewonden kind dat zijn liefste wensch ver wezenlijkt ziet. Cullen, groot, knap, aantrekkelijk met donker haar en donkere oogen, keek vol bewondering naar de% be zoekster. Hij zag méér in haar dan een mogelijke koop ster van zijn eigendom, vóór alles zag hij de verblin dend-mooie vrouw en als .hij geen arm man was ge weest, zou hij met liefde dit huis, waarin hij het beste van zijn kunsten had gelegd, haar als offer aan haar schoonheid aangeboden hebben. Maar de spoedige verkoop van het huis was een levensbelang voor hem en hij trilde van verwachting toen zij aan het einde van haar tocht door het huis, gezeten in den gebeeldhouwden stoel, een van de an tieke meubels, die hy in de hall geplaatst had om het effect te verhoogen, haar bewonderende blikken nog eens liefkoozend door de ruimte liet glijden. Ik vind het een droom van een huis. Schitterend gewoon! En die trap! Daarom alleen zou ik het al ■willen koopen, riep het meisje enthousiast. Er werd gebeld. Stella sprong op en liep naar de deur. Hoera! Daar is Jim Tarrant. De binnentredende ■Was een groote man van begin dertig, met een door OP EEN 70-METER HOOG VIADUCT. Groote paniek onder de reizigers. Op den viaductspcorweg boven New York zijn boven de Zesde Avenue twee treinen tegen elkaar geloopen. Er zijn een doode en verscheiden gewonden. Volgens een later ontvangen bericht Is een cpnduc- teur gedood en zijn 30 passagiers zoo ernstig gewond, dat de toestand van velen hopeloos is. Er ontstond een geweldige paniek, welke nog verergerd werd, toen de wrakhoop in,brand geraakte. Nadere bijzonderheden. -Omtrent het ongeluk worden nog de volgende nadere bijzonderheden gemeld: Woensdagavond heeft op één der hoogste punten van den viaductspoorweg een ernstige treinbotsing plaats gehad. Een uit 5 wagens bestaande trein was in de z.g. doode bocht bij de 113e straat, waar het viaduct een hoogte van 70 meter bereikt, blijven staan. Kort daar op kwam een andere trein aanzetten en liep op den eersten trein in. Niettegenstaande op het laatste oogenblik nog zoo krachtig mogelijk werd geremd, was de schok zoo he vig, dat de 4e en 5e wkgon in elkaar schoven. De 5e wagon kwam recht in de hoogte te staan en viel toen met volle kracht op den 4en wagon neer. Als door een wonder had geen eigenlijke ontsporing plaats, waarvan de gevolgen zeker niet te overzien geweest zouden zijn. De wagons zouden dan zeker door de balustrade heen geslagen en In de diepte gevallen zijn. Onder de reizigers ontstond een groote paniek, die nog vermeerderde, doordien de wrakstukken van de wagens in brand geraakten en ook de houten dwarslig gers van den spoorweg vlam vatten. Hierdoor werd het den reizigers onmogelijk, zich in veiligheid te stellen Men moest dus op de aankomst van de brandweer wach ten, doch vóórdat deze ter plaatse was, had de brand reeds zulk een omvang aangenomen, dat brandende stukken hout op straat vielen. Het gelukte echter het vuur spoedig te blusschen. Voor zoover op het oogenblik bekend Is, ls een con ducteur gedood en zijn 30 reizigers ernstig gewond. TALRIJKE HOOGGEPLAATSTE AUTORITEITEN OM DEN TUIN GELEID EN AFGEZET. De dertig-jarige Belgische avonturier, Otto Stephane, bijgenaamd de Beney, die herhaaldelijk wegens afzet terij, het dragen van ridderorden en van militaire uni formen met het gerecht in België en in het buitenland in aanraking kwam, is te Brussel, waar hij in een ho tel in gezelschap van een vrouw van lichte zeden een kamer had gehuurd, uit het dakvenster gesprongen en kort daarop wegens schedelbreuk gestorven. Otto de Beney was te Luik geboren in 1899 als onwet tig kind van een theaterfigurante, aldus de Brussel- sche corr. van de N.R.Ct.. Tijdens den oorlog nam hij als vrijwilliger, trots zijn jeugdigen leeftijd, dienst in het Belgische leger, maar moest wegens zekere feiten van het front verwijderd worden. Hij nam evenwel aan het laatste offensief deel, werd gewond bij de bestor ming van Stadenberg en kreeg het oorolgskruis. Na den oorlog pleegde hij, als officier van het Belgische of Fransche leger, of ook als marine-officier verkleed, in vele landen van West- en Zuid-Europa afzetterijen. Hij g^t zich uit voor graaf de Tervueren en gedelegeerde van den Belgischen koning en beweerde meer dan eens, dat zijn vader een voor den oorolg een zeer hoogge plaatst personage was. Hij pleegde afzetterijen ten na- deele niet alleen van talrijke hotelhouders, maar ook van generaals, diplomaten en zelf3 van den sultan van Turkije. Hij liet zich doorgaan voor lid van de gealli eerde controlecommissie in Duitschland en later voor secretaris van Trotski en zoon van Maurice Maeter- linck. Het geestige zijner avonturen was wel de aan komst met een gerequireerd Belgisch militair vliegtuig te Koblenz, waar hij den Amerikaanschen generaal Allen voor het front der troepen een Belgische ridder orde op de borst spelde, maar vervolgens ook weer na een te zijner eer gegeven bal, een som geld wist te leenen, die natuurlijk nooit werd teruggegeven. Voor enkele maanden publiceerde Otto de Beney zijn memoi res in de Indépendapce Beige met een inleiding in Alexandrynen. Het Brusselsch-Fransche blad noemde den avonturier toen „Le villon moderne." Zijn memoi res zijn juist enkele dagen geleden ln boekvorm ver schenen. EEN MILU02N MENSCHEN DOOR DE RAMP GETROFFEN. Door de overstroomingen in Indië zijn niet min der dan 1.000.000 menschen getroffen. Ettelijke honderden slachtoffers moeten het leven hebben verloren. De verbindingen zijn nog verbroken, zoodat aan de bevolking nog geen levensmiddelen toegezonden konden worden. Hongersnood en cholera de gevolgen. Uit Sjihet, in Assam, wordt nader gemeld, dat er in alle districten van Sylhet en Sachar waar thee ver bouwd wordt, tengevolge van de overstroomingen groote ellende heerscht. Tal van dorpen staan onder water. De bewoners hebben hun bezittingen en hun kudden moeten achterlaten en zijn bij duizenden ge vlucht. Zij lijden nu gebrek en ook moet er cholera onder hen heerschen, waardoor do reeds errfëtige toe stand nog verergerd wordt. I2|4 2e qualiteit f 17.50. le quaiiteit f 32.50. de zon gebruind gezicht. Ze begroette hem jolig als een ouden kameraad en stelde hem toen voor. Beste Jim, ik ben blij, dat je er bent. Dit is me neer Gerard Cullen, de architect die dit huis verbouwd heeft, een groot kunstenaar, een dichter in steen, hout en ijzer. En tot Cullen zei ze: Dit is een van de leden van de advocaten-firma die mijn zaken behartigt. Me neer Tarrant, oud-officier van de Garde-Artillerie en een heeleboel deftige dingen meer. Nadat de beide heeren elkaar de hand gedrukt had den, nam Madame Fantalini Tarrant apart en trok hem halverwege de trap op. U bent net op tijd gekomen, meneer Tarrant, zei de Italiaansohe dame. Hoezoo? Stella staat op het punt iets heel dwaas te doen. Ze wil dit huis koopen. Het ligt zoo afgelegen, dat er God komt, noch goed menschen en dan die modderige wegen. Haar neef, Lord Marchdale, zal het hier gru welijk vinden! Haar protesten werden onderbroken door Stella's stem van beneden: Kom beneden, jullie tweeën, dan zal meneer Cullen de geschiedenis van die oude trap vertellen. Fanta gehoorzaamde tegen haar zin. Tarrant bleef over de balustrade leunen en kon zijn oogen niet van het mooie, slanke meisje in de hall afhouden. De hoorders kwamen onder den indruk van het ge heimzinnige verhaal dat de architect op een vreemd- boeiende manier deed, een oud verhaal van een adel lijke jonkvrouw, die midden in den nacht snel de trap afliep om een geheime samenkomst te hebben met haar geliefde, een eenvoudigen jongen, met wien haar vader haar allen omgang had verboden en dié' door haast en duisternis naar beneden gestort was en gestorven. En is dat dezelfde trap? vroeg Stella opgev/onden. Wat een eenig idee dat daar zoo'n dramatische le gende aan verbonden is! Dezelfde trap, bevestigde de architect eenvoudig. Tarrant onderhandelde met Cullen. Zes duizend pond voor zoo'n afgelegen huis? pro testeerde de advocaat, dat is toch veel te veel! Maar Cullen stond op zijn stuk. Hij rekende den rechtsgeleerde voor hoeveel de restauratie gekost had en vestigde vooral zijn aandacht op de trap, aan het herstel waarvan de uiterste moeite en zorg besteed was. Die alleen is al duizend pond waard, zei de architect. Zoo een vindt U misschien nog in een heel enkele oude buitenplaats, maar dan hebt U ook nog dikwijls kans dat het een imitatie is, terwijl deze van den aanvang af hier in huis gezeten heeft. Stella moest en zou het huis hebben en daar het geld geen bezwaar voor de rijke erfgename was, moest Tarrant zich er wel bij neerleggen, hoewel tegen zijn zin. Cullen zou den raadgever zijn bij den aanleg van den tuin en de inrichting van de kamers. Den volgenden morgen werd Stella met een behage- lijk gevoel wakker. Ik heb verrukkelijk geslapen, Fanta, jij ook? vroeg het meisje aan haar oudere vriendin, die haar een kopje thee kwam brengen. O, heerlijk, maar je hebt me weer leelijk uit den slaap gehouden mét je bezoek, liefje! Ben ik weer aan het slaapwandelen geweest? Santa Maria! Ze weet er niets van! Je beefde als een riet. Ik heb je teruggebracht naar je bed en warme melk gegeven en ben bij je blijven zitten tot je sliep. Arme lieveling! Maar wacht... ik begin me iets te herinneren. Ja, ik heb gedroomd, nu weet ik het weer. D e trap, mijn trap. Plet was allemaal zoo heerlijk, behalve het einde; dat kwam zeker door dat verhaal van die prinses. Ik droomde van mijn eerste partij in dat huis... veel licht, veel bloemen, een heeleboel vroo- lijke menschen. Toen was het opeens stil en schemerig licht. Ik stond boven aan de trap en keek naar bene den; in de hall zag ik een man staan, hij had een kwaadaardig, afschuwelijk gezicht. Hij kwam mij be kend voor en ik weet toch niet wie het was. Ik wilde juist iets zeggen toen een ander mij vastgreep en achteruit trok. En op hetzelfde oogenblik stortte de trap in elkaar! Het was zoo duidelijk! Zoo werkelijk! Qnzin! Je denkt veel te veel aan dat huis. Kom kind, straks komt de auto voor en dan gaan we ge zellig winkelen. Sta maar gauw op! De dagen, die volgden waren voor Stella vol afwisse ling door de zorgen voor de inrichting van het nieuwe huis. Tarrant, die een drukke praktijk had, vond geen gelegenheid tot een rustig gesprek met Stella; hij was bovendien nog een beetje ontstemd dat ze tegen zijn advies, zoo'n hoogen prijs voor het huls betaald hau en het ergerde hem dat Cullen bijna voortdurend in EEN GROOTSCHE HULDIGING MAAR... DE POLITIE. Arthur Schreiber, 'de Amerikaansche verstekeling aan boord van den Gelen Vogel, het Fransche vliegtuig, dat de vorige week den Oceaan is overgestoken, heeft Don derdag Parijs verlaten en zich te Cherbourg inge scheept. Zijn passage is door Lotti, één der drie opva renden van den Gelen Vogel betaald. Naar verluidt zal Schreiber te New York in plaats van gehuldigd, door de politie in ontvangst genomen worden, aangezien door de maatschappij aan wie het vliegveld te Old Orchard toebehoort, een aanklacht wegens huisvredebreuk te gen hem is ingediend. De maatschappij wenscht den jongen man niet zwaar gestraft te zien, maar toch vol doende om andere candidaat-verstekelingen in de toe komst af te schrikken. DE HULPEXPEDITIE HEEFT NOG GEEN SPOOR GEVONDEN. De hulpexpeditie welke naar overlevenden van d« baïlongroep van de Noordpoolexpeditie van Nobil» met het luchtschip Italia zoekt, heeft thans de kust van Noord-Oost Spitsbergen en eenigc eilanden af gezocht. Er is echter geen spoor van overlevenden gevonden. De slede-expeditie wacht eerst betere weersomstan digheden af en zal dan met het zoeken voortgaan. In tusschen zet het schip der expeditie het zoeken on vermoeid voort. DE HITTE IN NEW-YORK. 403 menschen in ziekenhuizen opgenomen. De hitte in de Ver. Stoten heeft zich nu uitgebreid tot het uiterste Oosten en Westen, terwijl het te Chicago betrekkelijk koel is Te New-York was het Donderdag in de schaduw 92 graden en te Los An gelos 98 Zware onweders in de Adirondacks in het Noorden van den Staat NewYotk hebben veel scha de aangericht en eenige bruggen vernield, maar slechts zeer tijdelijke afkoeling gebracht. Meer dan 400 personen zijn in de New-Yorksche ziekenhuizen wegens zonnesteek of flauwten behandeld. MOEILIJK TRANSPORT VAN HET KOLOSSALE GEVAARTE. Gelijk hekend, zal in October a.s. in het groot# nieuwe stadion voor de fascistische jeugd te Romo op de zoogenaamde Prati della Farnesina aan den Tiber, een reusachtige monoliet (gedenksteen) opge steld worden, welke den naam van Mussölini voor altijd in de geschiedenis zal vastleggen. Het reusachtige marmerblok komt uit de hekend»' groeven van Carrara, is 19 meter lang en weegt eirca 400 ton. Wanneer de monoliet za opgesteld zijn, bereikt deze, samen met de bassis uit travertijn een hoogt» van ongeveer 30 meter. Dit reuzeblok is met de grootste moeilijkheden en onkosten uit de groeven hoog boven in het gebergte naar de haven van Massa bij Carrara vervoet-d, waar thans door de koninklijke marine een speciaal vlot gebouwd wordt, waarop de monoliet langs den zeeweg naar de kleine Romeinsche haven van Fiu- micino verscheept wordt. Vandaar wordt het kolossale ding den Tiber op* gebracht en eerst op de plaats van bestemming, niet ver van de oude Ponte Milvio ontscheept. EERST NA 8 UUR GEBLUSCHT. V.D. verneemt uit Lemberg d.d. Donderdag: Hedenmorgen vroeg tusschen 2 en 3 uur is op het terrein van het station te Lemberg een geweldig» brand uitgebroken, die eerst na 6 uren kon worden geblucht. De brand scheen ontstaan te zijn, door-, dat een arbeider uit een petroleumbekken in het baar gezelschap was, om met haar te overleggen over den aanleg van den tuin en de keuze van meubels, tapijten en gordijnstoffen. Vaak ging hij boodschappen met haar doen en maakte haar druk het hof, zooals madame Fantalini den advocaat telefonisch meedeelds. Een paar weken voordat het huis in gebruik sou worden genomen, had Stella weer een zelfde soort droom en ze was daarvan zoo ontdaan, dat ze zich, zonder haar vriendin er Iets van te zeggen die had er ditmaal gelukkig niets van gemerkt naar Honour Cottage liet rijden, om die ongelukstrap, die 2e zoo mooi vond, nog eens aandachtig te bekijken. Juist onder de dorde treden van boven, ontdekte ze een reet, zo® dun echter, dat het niet meer dan een haar leek: z® kon er niet eens met een speld tusschen komen. Stella sprak met niemand over haar ontdekking, ook niet met Cullen. Ze vond het verschijnsel niet onrustbarend en nam zich voor nog eens te gaan kijken. Twee dagen later onderzocht ze» den scheur weer en het leek haar dat deze iets breeder geworden was; dien dag ontmoette ze Cullen nief, zoodat ze er niet met hem over sprak en de volgende dagen was ze zoo in beslag genomen door de laatste voorbereidingen voor het betrekken van haar huis, en het feest waarme® ze de inwijding vieren zou, dat ze heelemaal niet meer aan de trap dacht Een dag of drie voor de inwijding liep ze door do hall in de buurt van de trap, toen er iets hards op. haar hoed viel. Het was' een stukje pleister. Ze rende de trap op en bekeek den reet in de derde trede. Hij was wéér iet3 breeder geworden, verbeeldde ze zich; het stukje pleister paste precies in een klein hiaat in het stuea- doorswerk aan den kant van de trap. Ze haalde er den onderbaas, die nog in huis bezig was, bij. Ja, het is beslist een scheur, gaf hij toe. Zulk pleisterwerk moest eerst flink hard worderv, U moet niet vergeten, dat de trap er nog niet lang zit Wist U dat niet juffrouw? vervolgde hij, toen hij zag, hoe ver wonderd ze hem aankeek. Ik heb zelf geholpen het ding uit te pakken, toen hij hier op hpt werk aankwam. Stella's hart klopte wild: Had Cullen haar eenvoudig voorgelogen met zijn prachtig verhaal over die trap? Maar U hoeft er zich niet ongerust over te maken, juffrouw, ging de onderbaas verder, ze hebben langs die trap een bad en een zwaren haard naar boven ge dragen in plaats van langs de diensttrap; misschien is

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1929 | | pagina 9