SchagerCourant
Brieven uil Rome.
LICHTE MARYLAND BAAI 4
CT. IN PATENTVERPAKKING
Vierde BSad.
Gemengd Nieuws.
Engelsche heereboer in da gevangenis
geworpen.
Een blanke vrouw onder de Maori's.
Tegen lijntrekken der arbeiders
in Rusland.
Opzienbarend proces te Brussel.
Een bloedige vechtpartij.
De redders gered.
Een inbreker, die zich bezwaard gevoelde.
Ex-komng Aman Oellah.
Slavernij in de Britsche koloniën.
Een Duitechc vakbond voor milliosnsn
benadeeld.
Binnenlandsch Nieuws.
Windhoos boven Overijssel.
Zaterdag 6 Juli 1929
72sle Jaargang. No. 8488
Over het Tractaat «n de ratificatie er van.
In April schreven wij in uw blad beschouwingen
ever het fascisme en releveerden wij de opmerkelijke
veranderingen ten goede die hier een chaotischen toe
stand van stakingen en algemeene verwarring herschiep
in een regime van orde, die de machine van den Staat
zoozeer, ten goede kwam. De oplossing van de Romein-
ache questie lag toen nog versch in ons geheugen.
„In '70 was door het jonge Koninkrijk een onrecht
begaan", zeide Mussollni, „er werd toen een wond ge
slagen waaraan Italië bleef lijden, maar door het Trac
taat van het Lateraan is dit onrecht hersteld."
En daarna wapperde de wit-gele vlag van den Paus
naast de Italiaansche driekleur en scheen alles pais-en-
vrede. Maar het scheen wel dat de ultra-fascistische en
anti-klerikale, ja beslist anti-religiense fractie onder de
parlementsleden, niet stil zat en zeer weinig goed te
spreken was over de houding van hun Duce en hem
de duimschroeven werden aangezet om een anti-kleri
kale rede 14 Mei in het Parlement te houden, n.1. vóór
dat het concordaat door de vertegenwoordigers van de
partij (van een volksvertegenwoordiging zooals wij dat
verstaan kunnen we hier immers niet spreken) be
krachtigd werd.
Er was dien dag geen plaats onbezet in de groote
zaal van Montecitoria; een uitgelezen publiek, waaron
der vele geestelijken, vulde de tribune's en bij zijn komst
werd de Duce vrij koel door het parlement ontvangen;
hij beklom het spreekgestoetle met een stapel papieren
onder den arm, n.1. We waren gewoon Mussolini zeer
kort en op-den-man-af de dingen eerlijk bij hun naam
te hooren noemen, maar in deze rede, die niet minder
dan drie en een half uur duurde was hij niet meer zich
zelf; zij scheen een verontschuldiging voor het aandeel
dat hij in de verzoening met het Vaticaan had; uit de
geschiedenis bewees hij, dat na Napoleon, na '70 en de
ministerieele pogingen voor de oplossing van de Ro-
meinsche questie, die vruchteloos bleven, nu de tijd ge
komen was om een eind te maken aan dezen toestand.
Hij, Mussolini, had dat klaar gespeeld zonder een duim
breed van het Italiaansche grondgebied af te staan en
hij prees de houding van den Paus die getoond had
•en goed Italiaan te zijn!
Hoewel de zwarthemden bij dezen lof overeind spron
gen van hun zitplaatsen en levendig applaudiseerden
waren er anderen onder de hoorders, die dit pluimpje
hoogst ongepast vonden, daar voor hen de nationaliteit
van den opvolger van Petrus van geen gewicht is en
het niet paste bij deze gelegenheid met het „Italianisi-
mo" voor den dag te komen!
De essence van Mussolini's speech kwam er op neer.
de Kamer te oevrtuigen, dat spreker bij de oplossing
van de Romeinsche kwestie meer de belan
gen van Italië dan die van de H. Stoel
op het oog had. Hij verzekerde dat hij in dé afgeloopen
twee maanden meer katholieke bladen had laten re-
questeeren dan anti-fascistische organen gedurende de
zes jaren van zijn regeering omdat het duidelijk bleek
dat men allerlei illusies koesterde die hij niet van zins
was te verwezenlijken; men had er o.a. op gezinspeeld
dat het beeld ter verheerlijking van den ketterschen
monnik Giordano Bruno dat voor vijftig jaar door de
vrijmetselaars daar vlak bij de pauselijke kanselarij was
neergezet, nu wel verdwijnen zou, maar hij kon verkla
ren dat het daar zou blijven staan! (levendige toejui
chingen van links). Mussolini constateerde verder, dat
het vertrouwen dat de H. Stoel in de fascistische regee
ring toonde, het prestige van het fascisme zeer ver
hoogde in het buitenland en dat hij had kunnen berei
ken wat Cavour en dienn opvolgers niet gelukt was.
„Italië is een katholiek land, zeker, maar het is ook
fascistisch, ja voor alles fascistisch", zeide de Duce,
woorden die de imperialistische bladen met vette let
ters onder het hoofd der courant drukten, en het ka
tholieke deel van het auditorium was zeer onaange
naam verrast, toen de spreker zoo ver ging om te be
weren dat het als een gelukkige omstandigheid voor de
leer van Christus beschouwd moest worden dat zij niet
zooals zooveel andere sekten in de vergetelheid was ge
raakt maar dat deze godsdienst bestaan bleef omdat
Zij toevallig gepredikt werd onder het begenadigde volk
der Romeinen, waar de fascistische Italianen de opvol
gers en stamgenooten zijn! Mussolini besloot zijn rede
die in alle opzichten kwetsend voor het Vaticaan was,
met de verzekering dat hij nu de olijftak gebracht had
van welke Cavour, die een vroom man was, reeds op
zijn sterfbed gesproken had.
„Broeder," fluisterde de zieke minister, tegen den
geestelijke, die hem ter zijde stond, „breng mij voor Pa-
achen nog de olijftak die mij van den vrede tusschen
de kerk en het Koninkrijk een teeken zal zijn!"
Maar die waarvan Mussolini sprak leek waarlijk meer
op' de stekelige hulst dan op het teere zilver loover in
wier schaduw Franciskus van Assisi placht neer te zit
ten!
Het antwoord uit de Stad van het Vatikaan
en de eindelüke ratificatie.
In zijn toespraak tot het Parlement had Mussolini.
die als hij tot de boeren en arbeiders spreekt
met klem betoogt, dat hun vroom geloof de „rugge-
graat" van den Staat is, nu geen woorden genoeg tot
zijn beschikking om de macht en heerlijkheid van het
oude heldensche Imperium in het licht te stellen, dit
oude Rome dat het ideaal van de jonge generatie wor
den m oet, terwijl hij kort geleden in een intervieuw
dat gepubliceerd werd, als zijn overtuiging uitsprak, dat
dit oude Rome te gronde moest gaan door zijn materi-
eele, heidensche levensopvatting!
In de rede, die Mussolini in den Senaat hield, drie
dagen voordat de ratificatie zou plaats hebben, gooide
de Duce zooveel steenen-des-aanstoots voor de voeten
van het Hoofd der Kerk, dat deze in een open brief een
krachtig „Halt!" den Diktator toeriep, die, zooals hij in
Zijn schrijven aantoonde, zich in zijn toespraken niet al
leen aan groote tactloosheid, maar aan grove ketterij
en had schuldig gemaakt, terwijl hij niet onduidelijk in
zijn toelichting van het concordaat liet doorschemeren,
dat er punten in het contract waren, die door een naneef
van Machiavelli zeer goed wat omgekneed konden wor
den!
Dit gevaar mocht de H. Stoel niet loopen en de Paus
zou de ratificatie geweigerd hebben wanneer niet de
zeer bekwame rechtsgeleerde van het Vatikaan, Pacel-
li, een geheim concordaat had opgesteld dat Mussolini
gedwongen werd voor zich en zijn partij te teekenen.
Zonder deze waarborg voor de getrouwe nakoming van
het traotaat weigerde Paus Pius de ratificatie.
Al deze dingen waren wel geheim, maar een zeker
publiek was zoo dom niet of het merkte dat er iets
bijzonders gaande was op den Donderdag, die ver-
loopen zou tusschen do ratificatie van den Koning en
dien van den Paus. Waarom anders ging de bekende
advocaat viermaal naar Paleis Chigi, maar Mussolini
zetelt en weer terug naar de Citta del Vaticano? Het
lekte later uit, dat Mussolini allerlei wijzigingen voor
stelde, maar dat de Paus onverbiddelijk bleef: het ge
heime concordaat teekencn of geen ratificatie! en Mus
solini moest btiigen, hij teekende.
Maar dit was nog niet alles. Daar het Traktaat op
's Pausen grondgebied n.1. in het paleis van het Late-
raan werd geteekend, zou de ratificatie op Italiaansch
grondgebied gebeuren. Kardinaal Gasparri die hierbij
het hoofd der Kerk vertegenwoordigde, zou daarvoor
in paleis Chigi met Mussolini bijeen komen, de groote
zaal was voor dio plechtigheid in gereedheid gebracht,
maar de meubels werden weer toegedekt en de luiken
gesloten, want het is wel uit den tijd om het opperhoofd
van een Staat met den banvloek te bedreigen, maar een
gang naar Canossa kan nog als straf worden opgelegd
voor zekere ketterijen. En zoo gebeurde het, dat de ra
tificatie niet in Paleis Chigi plaats vond, maar dat
Mussolini als boete de trappen van het Vatikaan moest
opklimmen om de gewenschte ratificatie bij 's Pausen
gevolmachtigde te gaan halen.
Na de onderteekening liet Pius XI telegrafisch zijn
zegen zenden aan den koning van Italië en den Minis
ter, waarna de auto voorkwam en Mussolini het Vati
kaan verlaten kon.
In die dagen werd een bronzen „Plaque" gegoten die
zes Juni, den sterfdag van Cavour, door afgevaardigden
van Kamer en Senaat op diens graf, werd vastgehecht.
Boven den naam van den staatsman prijkte een olijf
tak, het symbool van den vrede, waarvan hij in zijn
laatste levensuur sprak, van den vrede met het Vati
kaan en zij die deze hier plechtig lieten vastklinken
vermoedden niet dat het dienzelfden dag maar aan een
haar gehangen had of de Plaque was weer terugge
stuurd naar de fabriek om in de smeltkroes gedaan te
worden
Advocaat Pacelli ontving van den Paus een voorname
orde, den titel van markies en een half millioen Lire
als belooning voor de gewichtige diensten die hij be
wees.
E. F.
OP LAST VAN DE KERK.
In Engeland is zoo juist iemand op last van een ker
kelijke rechtbank in de gevangenis gezet; een middel-
eeuwsche toestand, die plotseling door het toepassen
van een half-vergeten oude bepaling weer een levende
werkelijkheid is geworden.
Een heereboer in de buurt van Cambridge, een
zekere heer James Henry Stevens, had in den loop der
jaren een groot grondbezit verworven. De kerkelijke
autoriteiten hadden zich herinnerd, dat aan dezen grond
eigendom behalve een fraaie titel („layrector") ook de
verplichting verbonden is, om het onderhoud van de
gebouwen der Staatskerk voor een bepaald deel te
bekostigen. Er was nu een parochiekerkje, te Hauxton,
waarvan het koor dringend moest worden hersteld aan
het dak en zoo werd de heer Stevens daarvoor aan
gesproken. Hij weigerde te betalen, en kwam voor de
Consistory Court, de rechtbank van het diocees, welker
uitspraak (die tot zijn aansprakelijkheid concludeerde)
hij eveneens naast zich neergelegd heeft. Niet bij wijze
van gijzeling, maar wegens „contempt of court" (onge
hoorzaamheid aan de rechtbank) is hij daarop in de ge
vangenis te Bedford opgesloten, nadat het Hoogger
rechtshof een bevel tot inhechtenisneming had uitge
vaardigd.
De zaak heeft in Engeland groote sensatie verwekt.
Een ijverig parlementslid heeft onmiddellijk zijn voor
nemen te kennen gegeven, om door een spoed-ontwerp
een wetswijziging te verkrijgen. Aan den anderen kant
dreigen er opeens... 120 acties tegen landeigenaren, die
weigerachtig gebleven zijn om kosten van kerkrestau
raties voor hun rekening te nemen.
Een verslaggever van de „Daily News" is naar Haux
ton gesneld, heeft het tiende-eeuwsche dorpskerkje be
zichtigd en in de eerste plaats met een lid van het
kerkbestuur gesproken, dat deze zaak zoo heel goed
vond. „Kijk," zei deze autoriteit terwijl hij de officieele
bescheiden liet zien, „de kosten van het herstel waren
zes jaar geleden nog 30 shilling. Er gebeurde niets op
onze eisch. Nu drie jaar geleden was het verval
zoo verergerd, dat de kosten tot negen pond waren
gestegen. Toen gebeurde er weer niets. De kosten zijn
nu tusschen 20 en 30 pond... Kosten van het geding voor
de Consistory Court en andere rechtskosten komen er
bq, alles bijeen heeft de heer Stevens nu duizend pond
te betalen. Waarom heeft hij niet terstond aan zyn
plichten voldaan?"
Een zoon van den gevangene heeft verklaard, dat zijn
vader voor het beginsel strijdt, en liever in de gevan
genis blijft dan iets te betalen waartoe hij z.i. niet ver
plicht is: de wet op de Kerkgenootschappen moet
veranderd worden.
EEN VERMIST TT* w\ VIJFTIG JAAR
GEVONDEN.
Vijftig jaar geleden verdween bij Auckland op
Nieuw-Zeeland een achtjarig blank meisje, terwijl zij
op de hoeve van haar ouders koeien hoedde.
Men geloofde, dat zij door Maori's was ontvoerd
uit wraak voor de verwoesting van hun geboorte
grond, waar een nieuwe spoorweg door heen was ge
legd.
Onlangs zag een kennis van de familie van het
meisje, die de geschiedenis van het verloren kind
kende, een Europeesc.he vrouw onder de Maori's le
ven en zij was getroffen door de gelijkenis met de
andere leden der familie.
Toen men het geval ging onderzoeken bleek, dat
de blanke vrouw niemand anders dan het vermiste
meisje was. Zij had haar leven onder de Maori's
doorgebracht volgens hun gewoonten en taal en had
een welgesteld Maori-boer getrouwd. In haar nieuwe
omgeving had zij alles omtrent haar Europeesche
ouders vergeten.
DRASTISCHE MAATREGELEN DER SOVJET-
REGEERING.
De Russische sovjetregeering heeft, naar uit Mos
kou aan de „Vossische Zeitung" gemeld wordt, een
lange reeks ingrijpende maatregelen gepubliceerd te
gen het voornaamste euvel van het Russische econo
mische leven, namelijk gebrek aan tucht bij de ar
beidersklasse, waarbij het bewustzijn zelf meester der
fabrieken te zijn, geenszins gepaard gaat met een
grooter plichtsbesef. Door nalatigheid bij den arbeid,
gebrek aan accuratesse, traagheid, drankzucht en zeer
veelvuldig eigenmachtig vrij nemen, wordt het ten
uitvoer leggen van de economische plannen zeer in
gevaar gebracht. De hiertegen gevoerde propaganda
is tot dusver zonder resultaat gebleven en door sa
menloop van allerlei economische moeilijkheden in
de laatste maanden is de naleving van het produc
tie-program inzake de verstrekking van industrie-ar
tikelen aan de hoeren en de voedselvoorziening dor
stedelijke bevolking een gebiedende noodzakelijkheid
geworden.
De bedoeling der nieuwe bepalingen is de controle
op de tucht bij den arbeid te verscherpen, maatrege
len te nemen tegen liet simuleeren van ziekten, liet
in acht nemen van den werktijd te eischen en een
controle van de arbeidspraestatie tijdens de werk
uren in te voeren.
EEN DES PARTIJEN EISCHT 23 MILLIOEN
FRANCS SCHADEVERGOEDING.
Voor het gerechtshof te Brussel is een opzienbarend
proces behandeld, dat liep over een „Madonna" van
Raphael. Het schilderij was eigendom van een Rus
sische dame, die in het begin van den revolutietijd
haar land ontvluchtte en te Brussel wonen ging. Zij
gaf het kostbare stuk in handen van een Brusselschen
kunsthandelaar, die er haar 12.000 fr. op voorschoot.
Hij verkocht het in 1928 buiten weten van de eigena
res aan een Amerikaanschen verzamelaar voor 175.000
pond. Toen de dame er achter kwam, verklaarde hij
de Raphael voor 12.000 fr. van haar te hebben ge
kocht. Zij eischt nu haar stuk terug of wei een som
van zes en twintig millioen francs. De behandeling
der zaak is uitgesteld tot half October.
TUSSCHEN ZIGEUNERS EN POLITIE.
Naar uit Bratislava wordt gemeld, is het Donderdag
op een eiland in den Donau tot een bloedig gevecht
tusschen Zigeuners en politic-beambten gekomen. Dc
Zigeuners waren Zondag twee huizen binnengedron
gen, waarvan zij de bewoners hadden gekneveld en
beroofd.
Toen nu Donderdag de politie verscheen, verschan
sten de Zigeuners zich in hun wagenkamp en ontvin
gen de beambten met een hevig geweervuur. Nadat
gendarmerieversterking was requireerd, slaagden de
gendarmes er in, het wagenpark met gevelde bajonet
tte bestormen en 14 Zigeuners te arresteoren. De ove
rigen konden echter ontsnappen. Aan beide zijden
zijn talrijke personen zwaar gewond.
GEESTDRIFTIGE ONTVANGST VAN DE SPAAN-
SCHE VLIEGERS TE MADRID.
Gister zijn majoor Franco -en zijn gezellen in gezel
schap van Lawrence, den kapitein van de Eagle en 4
zijner officieren, onder welke de beide vliegers, te Ma
drid aangekomen. Reeds op het Stationsplein brak het
opgewonden volk de keten der politie-agenten en een
oogenblik ontstond een angstwekkend gedrang. Solda
ten en agenten reikten elkaar de hand en vormden een
cordon om de vliegers en hun redders en ten slotte
wisten deze hun auto's te bereiken en naar het stad
huis te rijden. In antwoord op de toespraak van den
burgemeester zeide Laurence onder luid gelach: „Wij,
zijn meer dan quitte heeren! Uw soldaten en politie
agenten hebben one, een uur geleden, uit grooter gevaar
gered, dan wij ooit op den Oceaan doorstaan hebben.
HET POLITIEBUREAU OPGEBELD.
Een der politiebureaux te Weenen werd een paar
maanden geleden opgebeld met de mededeeling dat er
in een parfumeriezaak een inbreker aan het werk was.
De commissaris antwoordde, dat zijn bureau in deze
niet bevoegd was op te treden en dat degeen die had
opgescheld zich tot een ander bureau moest wenden.
Twee minuten later schelde de onbekende het hem
aangewezen bureau op, waar men hem weer naar een
ander bureau verwees. De onbekende schelde toen dit
dorde bureau op met de mededeeling: „U spreekt met
een inbreker. Ik ben in de parfumeriezaak van
kom gauw; ik zal bij de straatdeur op u wachten."
Toen rukte een detachement agenten uit, omsingelde
het huis, een hunner schelde aan en toen de straatdeur
openging stond er een 23-jarige electro-technicus, die
vertelde, dat hij in den winkel werkzaam was en er
uit nood had willen gaan stelen ,maar berouw had ge
kregen en daarom de politie had opgebeld.
Dezer dagen is de zaak voor de rechtbank behandeld.
De verdediger pleitte vrijspraak op grond van het be
toonde berouw; de rechtbank legde hem evenwel zes
maanden op.
OP WEG NAAR ITALIë MET NOG 72 GULDEN
OP ZAK.
Ex-koning Aman Oellah is op zijn reis naar Italië
te Kairo aangekomen. Hij heeft daar met een corres
pondent van de „Daily Mail" gesproken, wien hij ver
telde dat hij van plan is om een jaar in Italië te blijven.
Daarna zal hij naar Afghanistan terugkeeren, niet als
koning, doch als particulier. Hij wil een heereboer wor
den in eigen land.
Toen hij dit zeide weende hij, niet omdat hij zijn
kroon heeft verloren, naar hij zelf opmerkte, doch om
dat hij over het bloedgleten onder zijn voormalige on
derdanen treurt.
Voorts sprak hij de berichten tegen als zou hij tal
van schatten mee uit Afghanistan hebben genomen.
Niets van waar, hij verliet zijn land met... zes pond
sterling op zak.
Dat kan wel, zegt de correspondent van de „Daily
Mail", want de koning en zijn entourage maakten den
Indruk van grooto armoede.
NOG WEINIG RESULTAAT VAN DEN STRIJD
TEGEN DIT KWAAD.
De besprekingen, die in Genève over den dwangar
beid in de koloniën gehouden werden, hebben opnieuw
de belangstelling van het publiek op deze overblijfse
len der slavernij gevestigd. Als een droevig bewijs hoe
de toestanden thans nog zijn, geeft de ..Manchester
Guardian" een kort bericht over het Mui-Tsac-Systeem
in de Britsche kolonie Hongkong.
Hier worden jonge meisjes door hun ouders verkocht
en de nieuwe bezitters dwingen haar als slavin het ne
derigste dienstwerk te verrichten, anderen moeten leven
als prostituee.
De prijs van deze meisjes varieert volgens haar leef-
tijd en hangt ook af van het doel, waarvoor zij bestemd
zijn. Ondanks Ieder verbod der Hongkong-regeering ge
lukte het tot dusver nog niet aan deze barbaarsche
gewoonte een einde te maken. De cijfers toonen aan,
dat er thans in Hongkong 10000 van deze ongelukkige
schepselen zijn tegen 8 a 9000 in het jaar 1922.
De lange duur van den strijd tegen dit kwaad
in 1880 reeds werd er voor de eerste maal tegen gepro
testeerd en zijn uiterst klein resultaat zijn voldoend»
om den goeden wil der Hongkong-regeering, om ern
stig in te grijpen, in twijfel te trekken. Het besluit van
den gouverneur van Hongkong dat de meisjes zonder
meer gerechtigd zijn hun meester te verlaten, is van
geen waarde, zoolang er geen organisatie bestaat, die
zich het lot van deze meisjes aantrekt, wanneer zij
haar meester verlaten hebben en op straat staan, of
die haar werk verschaft of haar naar haar ouders te
rugvoert.
DE DIRECTEUR NAAR HET BUITENLAND
GEVLUCHT.
V.D. verneemt uit Berlijn:
De „B. Z. am Mittag" meldt, dat bij den Neutralen
Bond van Kantoorbedienden (G.B.A.) deel uitmakende
van de Hisch-Dunkersche vakbeweging, een groote ver
duistering is ontdekt, aangezien de bedrijfsdirecteur
van de boekdrukkerij en uitgeversmaatschappij van
den Bond dr. Marius Matthiesen, met medeneming van
eenige honderdduizenden mark naar Argentinië is ver
trokken. Reeds vier weken geleden was hij naar Ar
gentinië gegaan en dezer dagen seinde zijn vrouw, dat
dr. Matthiesen ernstig ziek was en in een sanatorium
moest worden opgenomen. Inmiddels was men tot d«
ontdekking gekomen, dat hij den zeer verantwoordelij
ken vertrouwenpost, dien hij bekleedde, misbruikt had
om vóór zijn vlucht een zeer groot bedrag op te nemen
Thans is gebleken, dat dr. Matthiesen zich reeds lan
gen tijd bij zijn inkoopen voor de ondernemingen,
waarvan hij directeur was, heeft schuldig gemaakt aan
corruptie en het aannemen van steekpenningen. Op de
ze wijze zou hij de G.B.A. reeds voor millioenen bena
deeld hebben.
DOODELIJKE AANRIJDING.
Donderdagmiddag reed onder Mijnland, bij Bolsward,
een auto uit Leeuwarden, waarin behalve de bestuur
der, drie dames zaten, o.w. een eerwaarde zuster uit
Sneck, die te Bolsward een patiënt verpleegd had,
een fietsrijder aan, waardoor deze over den weg werd
geslingerd en gedood.
De auto sloeg over den kop. De inzittenden lie
pen enkele niet ernstige verwondingen op.
DE STEMQPNEMERS OP STAP.
Proces-verbaal opgemaakt.
De politie te Apeldoorn heeft procesverbaal opge
maakt tegen den voorzitter en de leden van één der
stembureaux, ingevolge art. 85, 3e lid der Kieswet,
luidende: Met afwijking van het bepaalde in het
eerste lid kan het stembureau tusschen d©' in art. 84
voorgeschreven verzegeling en de opening der stem
bus een tijdruimte laten van ten hoogste één uur,
mits het stemlokaal niet verlatende en de stembus
onder zijn toezicht houdende.
Aan dit laatste was niet voldaan, daar de leden het
stemlokaal hadden gesloten en ruim een uur afwezig
waren.
SLANGEN PER VLIEGTUIG.
Dinsdag vervoerde de K. L. M. een zending van 1550
K.G. levende slangen van Amsterdam naar Brussel.
De dieren waren afgezonden door een dierenhande
laar in Amsterdam en waren bestemd voor een cir
cus, dat te Brussel verblijf houdt.
GEVAARLIJK SPEELGOED.
Het 8-jarig meisje V. uit de Paulus Lamanstraat te
Groningen is door een vriendinnetje met een stokje
uit een kat.tepult in het oog geschoten. Het kind zal
dit oog wel moeten missen.
ACHTJARIGE JONGEN VAN EEN MELK-
AUTO GEVALLEN.
Doodelijk ongeval te Oost-Nieuwland (Gr.)
Te Oost-Nieuwland, in de provincie Groningen,
klom een jongen van den timmerman Stel op een
melkauto. Toen hij er af sprong kreeg de knaap, die
gisteren juist jarig was, de wielen over het lichaam.
Hij was onmiddellijk dood.
DOOR DEN BLIKSEM GEDOOD.
Donderdagmiddag werd op de schietheide van de
legerplaats Oldenbroek de sergeant Rijpema, uit
Wijmbritseradeel, door den bliksem getroffen, en ge
dood.
EEN MAN GEWOND.
Men meldt uit Heino:
Woensdagavond omstreeks 4 uur ontlastte zich boven
het buurtschap Laag Zutphen een windhoos. Van een
boerenschuur werd het dak, dat uit gegolfde platen
van asbest bestond, afgeslingerd. Een der platen heeft
den eigenaar G. Marskamp een arm verbrijzeld. Hij
werd naar het ziekenhuis te Zwolle vervoerd.
Voorts werd nog een kap van een hooiberg afge
rukt, zonder persoonlijke ongelukken te veroorzaken.
Nabij Dalfsen werd een rij van 15 eikenboomen ont
worteld. Verder aangerichte schade is niet bekend.
Storm te Groningen.
Een plotseling opgekomen storm heeft Donderdag
hevig huisgehouden in de versierde straten van Gro
ningen. Op de Vischmarkt, waar een honderdtal zwarte
ramen ter hoogte van vier bij vijf meter en breed on
geveer anderhalve meter waren bespannen met oranje
doek, was het grootste gedeelte in een minimum van tijd
vernield. Achter het Akerhof in de Brugstraat en in de
A-straat, waar een zelfde versiering was aangebracht,
hield een gedeelte nog stand, maar leverde een groot
gevaar op voor het verkeer, zoodat de brandweer, ge
holpen door een aantal werklieden, een oranjedoek aan
flarden scheurde en de houten ramen opruimde.
