ilftiiti Nitiws-
Aittrteiiic- Lnlliiillil
BRIEVEN OVER E1ELA1.
Raad
Wieringerwaard.
De Schoone Duivelin
Radioprogramma
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co, Schagen.
Eerste Blad.
Woensdag 31 Juli 1929.
72ste Jaargang No. 8502
SCHAGER
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst
POSTREKENING No. 23339. INT. TELEF. No. 20.
Trijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers C cent ADVERTEN-
TIcN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bcwijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Vergadering van den Raad dezer gemeente op
Maandag den 29sten Juli 1929, nam. 8 uur, ten Raad-
huize. Aanwezig alle leden.
Voorzitter, tevens Secretaris, de Edelaclftbare Heer
C. Haringhuizen, opent de voltallige vergadering en
leest de notulen, welke onveranderd worden vastge
steld.
Voorzitter deelt mee, dat de verordening betreffen
de heffing van Begrafenisrechten is goedgekeurd bij
Kon. Besluit van 27 Mei 1929.
Goedgekeurd terug ontvangen: De rekening over
1927, suppletoire begrooting en af- en overschrijvin
gen.
Bij de kasverificatie op 29 Juni 1929, waren de
ontvangsten f87304,92. De uitgaven bedroegen
f69625.20. Het bij de Giro gedeponeerde saldo was
f767,76, terwijl op de Boerenleenbank was geplaatst
116507.49, zoodat in kas was een bedrag van f404.47.
Verder is ingekomen het verslag van de N.V.
Spoor-(Tram-)weg Wieringen-Schagen. De gemeente
krijgt 4 van f 10000, terwijl f 591 aflossing zal wor
den ontvangen.
Met algemeene stemmen wordt aan de Ned. Ver-
eeniging Het Witte Kruis een subsidie verleend van
l^.ct. per inwoner per jaar en aan de Commissie
voor de Malariabestrijding een subsidie van 1 ct. per
inwoner per jaar.
Dan is er een adres van de Ned. Vereeniging tot
bevordering van arbeid voor onvolwaardige arbeids
krachten; naar aanleiding waarvan B. en W. voor
stellen een jaarlijksche contributie van f 10 te wil
len geven, mits vastgesteld wordt, dat de contributie
ei. per inwoner zal bedragen, met een minimum
van f10.
De heer Van der Kolk zou f 10 willen geven en
daarbij den wcnsch te kennen geven, dat de groote
gemeenten ook grootere bijdragen zullen verleenen.
Ook de heer Speets is voor het geven van een bij
drage, wijl het hier een zoo noodige en nuttige zaak
betreft. Ook de heer Goosens uit zich in dezen zin.
Voorzitter zegt, dat B. en W. er niet afwijzend te
genover staan, maar de verhouding tusschen de te
verleenen subsidies van groote en kleine gemeenten
moet gunstiger zijn.
Het voorstel-Van der Kolk krijgt bij stemming
•lechts 3 stemmen, n.1. van der Kolk, Goosens, en
Speets, zoodat nu het voorstel van B. en W. blijft ge
handhaafd.
Met algemeene stemmen wordt gunstig beschikt
op de adressen om ontheffing van Hondenbelasting,
n.1. van P. Krap Gz., J. Kistemaker en G. Jager.
Verder is ingekomen van den Algemeenen Neder-
landschen Politiebond, een adres om verhooging
van de veldwachtersjaarwedde.
Voorzitter zegt, dat het vorige jaar nog enkele
toelagen aan onzen veldwachter zijn toegekend. B. en
W. stellen voor dit adres aan te houden.
FEUILLETON
DET. DUNN.
32.
Een lezer In een publieke leeszaal In het Oostelijk
deel van Londen zat over een krant gebogen. Zijn
oogen waren gevestigd op een zekere kolom met nieuws
en lieten die niet los. De man was netjes gekleed, een
baard en snor van misschien drie maanden bedekten
zijn kin en bovenlip, zijn gelaatskleur was doodelijk
bleek. Zijn gezicht was zonder karakter, bijna uitdruk
kingloos. Men kon hem herhaaldelijk aankijken zonder
een herinnering aan zijn trekken mee te nemen.
De kolom die hem zoo magnetiseerde droeg het op
schrift: „De moord in de klokkenkamer. Buitengewone
onthullingen." En daaronder stond het volgende:
„Naar aanleiding van de arrestatie van een man,
Alexander Helston genaamd, verdacht van medeplichtig
heid aan den brutalen diefstal van een groote som in
banknoten van Mr. Peter Carew van de firma van Bu
ren, Pintos en Carew, diamanthandelaren, werd zijn
kamer doorzocht en werd een belangrijke ontdekking
gedaan In verband met den geheimzinnlgen moord op
Maurice Bradley, predikant van Lanchester. De ontdek
king was een luchtpistool van zeer eigenaardigen vorm,
waarin als projectiel een lange naald inplaats van een
kogel werd gebruikt. Men zal zich herinneren, dat een
van de puzzles van de tragedie van de Lanchesterkerk
was, dat de dood het gevolg was van het feit, dat het
hart van den vermoorde met een langen naald was
doorboord. De naald die In het lichaam van den predl
kant is gevonden is geheel gelijk aan de twee, dlch zich
In Helstons kamer bevonden.
„Men zegt, dat de politie in het bezit is van een ver
klaring van Helston, die, indien ze waarheid bevat, een
dame van hoogen rang, welbekend in de groote wereld,
beschuldigt. Wij vermelden ook dat van Buren, Pintos,
en Carew de firma is, van wie onlangs een diamant van
enorme waarde, die de grootste van de wereld heette te
zijn, werd gestolen. Helston ls bij de politie bekend als
een lid van een bende van juweelendieven. Of Helston
iets met dezen diefstal heeft uit te staan zal nog moe
ten worden uitgemaakt
„Een ander feit van beteekenis Is, dat de veroordeel
de Max Barnard, die drie maanden geleden uit de ge
vangenis te Dartmoor ontsnapte, en nog gezocht wordt,
ook een juweelendief was. Men zal zich herinneren dat
Barnard beschuldigd werd van den moord in de klokke-
De heer Speets vraagt, of het salaris hier in over
eenstemming is, met dat uit naburige gemeenten.
De heer Goosens wil niet afwijzend beschikken,
want wel zijn 't vorige jaar enkele vergoedingen
toegekend, maar salarisverhooging heeft niet plaats
gehad.
Hierop merkt de heer Koster op, dat het toch min
der uitmaakt, onder welken vorm meer gegeven
wordt
De heer P. Visser Az. kan geheel meegaan met het
voorstel van B. en W., daar de politiedienst in onze
gemeente niet de heele persoonlijkheid eischt.
Voorzitter merkt nog op, dat het hier feitelijk een
veldwachter-bode is en dat gaat in onze gemeente
heel goed. Het is dus in werkelijkheid één betrek
king en daarom één bezoldiging. Van IJperen blijft
met inbegrepen emolumenten met f 1675 salaris nog
boven het in het adres gevraagde minimum.
Ook de heer C. Blaauboer zou het onnoodig achten
in een gemeente als de onze alleen voor politiedienst
een veldwachter te hebben, want het vraagt in geen
geval den geheelen persoon.
Met de stemmen van Van der Kolk en Goosens
voor, wordt afwijzend beschikt.
Aanbieding gemeenterekening 1928. De gewone
dienst geeft aan: Ontvangsten f69084.24^2uitgaven
f48930.04, saldo f 12154.20y2.
De kapitaal dienst sluit met f 1178.16 in uitgaven en
ontvangsten.
De rekening van het Burg. Armbestuur geeft aan:
Ontvangsten f 8669.24, waarbij f 8500 gemeentesubsidie,
uitgaven f SöSO.QO1/^, saldo f 29.27Ve-
B. en W. stellen voor, de rekeningen wederom in
handen te stellen van een commissie van onderzoek.
Deze commissie voor de gemeenterekening zal be
staan uit de heeren: C. Blaauboer, J. F. Goosens en
J. Speets. Voor de rekening van het Burg. Armbe
stuur de heeren: P. Visser Az. en C. van der Kolk.
Daar de rondvraag niets oplevert, sluit voorzitter
onder dankzegging te vergadering.
Voor Donderdag: 1 Augustus.
10.00 HILVERSUM (1875) Tijdsein en morgenwijding.
10.35 LANGENBERG ,473) Gramofoonplaten.
11.00 HUIZEN (298) NCRV. Korte zlekendienst
11.20 DAVENTRY (1553) Gramofoonmuzlek. t
12.00 HILVERSUM (1875) Lunchmuziek.
12.20 DAVENTRY (1553) Concert.
12.20 KALUNDBORG (1153) Muziekprogramma.
12.30 HUIZEN (298) Middagconcert.
12.30 LANGENBERG (473) Gramofoonplaten.
12.50 PARIJS (R. 1725) Concert.
1.20 DAVENTRY (1553) Orgelconcert.
1.25 LANGENBERG (473) Middagconcert
1.45 HILVERSUM (1875) Gramofoonplaten.
2.30 HILVERSUM (1875) City-Theater te Den Haag.
Illustratieve filmmuziek.
3.20 DAVENTRY 1553) Vesper In Westminster Abbcy
3.20 DAVENTRY (479) Symphonleconcert
3.50 KALUNDBORG (1153) Namiddagconcert
4.00 HILVERSUM (1875) Orgelconcert
4.05 PARIJS (R. 1725) Dansmuziek.
4.20 DAVENTRY (1553) Concert, daarna dansmuziek.
4.50 DAVENTRY (479) Orgelbespeling.
5.00 HILVERSUM (1875) Rustpoos ter verzorging van
den zender.
5.00 HUIZEN (298) Concert
kamer. Tot nu toe heeft Barnard alle pogingen van de
politie om hem op het spoor te komen weten te ver
ijdelen."
Het laatste bericht droeg het hoofd: „Later" en ver
meldde dat de politie van Harwich een onderzoek In
stelde naar een passagier van een Rotterdamschc
stoomboot, die eenlge weken vóór den Lanchestermoord
verdronken was. Er werd ontdekt, dat de dood niet
was veroorzaakt door verdrinken, doch door een naald
in het hart van het slachtoffer, precies zooals In het
lichaam van den dominee was gevonden."
De lezer wendde zich af, liep langzaam de kamer, door
en ging de straat op.
HOOFDSTUK XXXI.
WAS MIJN VROUW? IS MIJN VROUW.
Peter Carew zat in zijn kantoor, zijn ellebogen op
zijn schrijftafel, zijn handen onder de kin. Hij had bijna
niet geslapen dien nacht en voelde zich volkomen Ier
neergeslagen en verward.
Tegenslag op tegenslag had hem getroffen. Behalve
het verlies van de banknoten en den groot en diamant,
werd de firma door ondergang bedreigd. De oude Van
Buren was ernstig ziek en niet in staat iets te doen.
Christopher Pintos had aangekondigd dat hij van plan
was zich uit de firma terug te trekken met zijn kapi
taal en de firma aan zijn lot ov^r te laten. Hij had ge
noeg van Engeland, zei hij. Hij had zijn huis in Park
Lane, dat hij gemeubeld gehuurd had, opgezegd, en zou
naar Johannesburg terug keeren. Hij voelde zich meer
thuis in de kroegen en speelholen van de goudgravers,
dan in de balzalen en hotelsalons van het deftige Lon
den.
Helston was den vorigen dag vóór gekomen en onder
vraagd. Hij werd beschuldigd van den diefstal van bank
noten, doch men vermoedde dat er wel andere beschul
digingen zouden volgen. Op Helstons verklaring aan de
politie werd wel gezinspeeld, maar deze werd niet be
handeld.
Carew was getuige geweest. Hij toonde den brief en
de advertentie in geheimschrift, die geleid hadden tot
het onderhoud met Helston en de afspraak om hem
10.000 pond te geven in ruil voor den gestolen diamant
Hij zei geen woord over Leonie ofschoon hij wist welk
een gewichtige getuige zij zou zijn. De verklaring van
Helston, die hem was getoond vóór het verhoor, sloot
hem de lippen.
Na het gerechtelijk verhoor had Carew een lang on
derhoud met de politieautoriteiten en zij deelden hem
de ontdekking van het naaldpistool In de kamer van
Helston mede. Dit feit, gevoegd bij de beschuldiging
van Helston tegen Leonie uitgebracht, trof hem gewel
dig. Toen de politie hem zei, dat ze er niet in geslaagd
5.20
5.20
5.20
5.30
5.55
6.20
6.20
6.20
6.30
6.50
6.50
6.55
6.55
7.00
7.15
7.20
7.45
8.00
8.05
8.20
8.20
8.20
8.25
8.35
8.35
8.50
8.50
9.20
9.20
10.25
10.35
10.35
10.45
11.C5
11.05
11.20
12.50
BERLIJN (418) Populair concert.
HAMBURG (372) Balletmuziek van Gounod.
BRUSSEL (509) Dansmuziek.
HILVERSUM (1875) Dinerconcert, tijdsein.
LANGENBERG (473) Vesperconcert.
BOEDAPEST (550) Concert door de politie.
WARSCHAU (1411) Concert.
HAMBURG (372) Concert.
HUIZEN (1071) Gramofoonplaten.
DAVENTRY (479) Orgelconcert.
MOTALA (1348) Concert
BRUSSEL (509) Gramofoonplaten.
PARIJS (R. 1725) Gramofoonplaten.
HUIZEN (1071) Orgelconcert.
HILVERSUM (1875) Spreekuur van den radio
dokter.
DAVENTRY (479) Dansmuziek.
HILVERSUM (1875) Politieberichten.
HUIZEN (1071) NCRV. Uitzendavond. Spreker
Ds. F. J. Jansen: Chr. Radio-orkest.
HILVERSUM (1875) Tijdsein, concert door hel
Haagsch Harmonie-orkest; intermezzo lezing door
Mr. Dr. P. Oostingh; persberichten van Vaz
Dias en gramofoonplaten.
DAVENTRY (1553) Concert.
BERLIJN (418) Concert.
LANGENBERG (473) Concert.
MOTALA (1348) Concert.
PARIJS (1725) Concert.
BRUSSEL (509) Concert.
KALUNDBORG (1153) Concert.
TOULOUSE (R. 381) Concert.
WARSCHAU (1411) Concert,
BRUSSEL (509) Concert
DAVENTRY (479) Concert.
BARCELONA (349) Dansmuziek.
BERN (403) Concert.
DAVENTRY (479) Dansmuziek.
DAVENTlfY (1553) Dansmuziek.
KATTOWITZ (408) Concert.
WARSCHAU (1411) Dansmuziek.
KALUNDBORG (1153) Dansmuziek.
BERLIJN (418) Nachtconcert.
27 Juli 1929.
De Amerikaansche brieven, waarover ik in mijn
vorigen brief geschreven heb, waren zeer verschil
lend van lengte en inhoud. Zij wisselden af van:
geen enkele mededeeling, alleen naam en adres, tot
twee vellen machineschrift. Aangezien de ontvanger
van een kleine twintig brieven er niet aan dacht
een correspondentie te beginnen met twintig Ameri
kanen, al was het maar om dc portkosten, verviel
de zender van niets dan naam en adres terstond.
Maar de keuze van de gelukkigen, die voor een ant
woord in aanmerking kwamen, was nog niet zoo heel
gemakkelijk. Er werd besloten, dat er drie zouden
worden uitgezocht. Ten eerste de zender van den al-
lereersten brief. Gedeeltelijk, maar toch niet geheel
omdat hij de eerste was.
Zijn .brief was afkomstig uit Cainsville in Mis-
souri. Schaam u nu maar niet direct, omdat u niet
weet, waar Cainsville ligt. Er zijn meer menschen, die
in die omstandigheden verkeeren. Dear pal, zoo be
gon zijn brief, zooals trouwens de brieven van ver
scheidene anderen. Beste kameraad, zouden wij ?g-
waren haar te arresteeren, voelde hij zich in stilte op
gelucht.
„Die vrouw is een duivelin, mijnheer Carew," zei de
hoofdcommissaris. „Ze is tot alles in staat. Waarachtig,
ik geloof, dat ze de een of andere griezelige macht
heeft om te weten wat we van plan zijn te gaan doen
vóór we het zelf weten."
Carew kon niets zeggen. Het kostte hem moeite zijn
gezicht zoo in bedwang te houden, dat het zijn gevoe
lens niet verraadde. Het was moeilijk te zeggen wat die
gevoelens waren? Hij kon eigenlijk niet zeggen dat hij
bedrogen was, want Leonie was openhartig genoeg ge
weest en de kennis van haar „verleden" had hem niet
belet onder haar bekoring te komen. Hij was geneigd te
gelooven mèt de politie, dat ze een of andere geheim
zinnige macht bezat. Hij moest zichzelf bekennen, dat
hij als een dwaas had gehandeld en hij kon alleen maar
hopen haar nooit weer te zien.
„Ze moet gelijk met U en sergeant Adams in het café
zijn geweest." ging de ambtenaar voort. „Ze had zeker
een afspraak met Helston en wachtte op hem. Natuur
lijk droop hij af toen hij u zag. Het verwondert me dat
Adams haar niet zag, maar hij vermoedde natuurlijk
niet, dat Helston en zijn vrouwelijke bondgenoote van
vijf of meer jaar geleden, weer samenwerkten. Ze kan
ook wel veranderd zijn."
„Maar, zei Carew met moeite, „ze kan toch niet be
vriend zijn geweest met Helston. Toen hij haar ver
raadde deed hij dat met den meest bitteren haat"
De chef glimlachte.
„Mijn waarde heer, dat zegt niets. Oplichters haten
elkaar bij de minste aanleiding. Zelfs als ze gezworen
kameraden zijn, zijn ze nog vol achterdocht U kunt ge
rust aannemen, dat Helston dacht dat ze geklikt had
en hij besloot, dat hij niet alléén eronder zou lijden. In
zekeren zin zijn oplichters de politie soms van veel nuf
„Ik kan het haast niet gelooven," zei Carew in zich
zelf in de rustige stilte van zijn kantoor. „Maar waar
achtig, het is zoo klaar als glas, dat Helston en Leonie
bondgenooten waren en dat zij met dien schurk den
banknotendiefstal heeft beraamd."
De gedachte was vreeselijk, maar liet hem niet los.
Alles wel beschouwd, was het voor Leonie het beste om
veilig weg te komen.
„Waarom zou ze niet? Ze is slim genoeg voor alles.
De politie is er niet in geslaagd Barnard te pakken te
krijgen, en dat moest toch makkelijk genoeg zijn, maar
Leonie wel, ze kan zich wenden en vouwen als een
haas en ls een uitstekende actrice op den koop toe.
Ik..."
Er werd geklopt. Peclc, de oude klerk, kondigde een
bezoeker aan, die zijn naam niet wilde opgeven.
„Ik heb het land aan menschen die hun naam niet
willen zeggen. Laat binnen komen, Peck, maar blijf in
de buurt voor het geval ik je noodig mocht hebben."
gen. Tamelijk familiaar voor zoo weinig kennis, vindt
u niet? Maar dat schijnt een Amerikaansche ge
woonte te zijn.
„Ik heb je naam gelezen in een tijdschrift: The
Open Road for Boys. Terstond besloot ik je te schrij
ven om te zien, of je met mij zoudt willen beginnen
te correspondeeren. Ik hoop erg, dat je het zult wil
len doen, maar als je niet wilt, geef dan alsjeblieft
dezen brief door aan een kennis van je, die het wel
wil doen.
Ik zal nu maar eens beginnen met mezelf te be
schrijven. Den volgenden keer stuur ik 'je mijn por
tret. en ik zou ook wel erg graag een kiekje van iou
hebben. Ik ben zestien jaar (den 16den Juli word ik
zeventien), ik' ben vijf voet zes inches lang en ik
weeg 130 pond. Ik draag een bril, heb licht bruin
haar en ben blank van tint. Mijn oogen zijn bruin.
Ik zit nu in de hoogste klas van de High School
(wat wij ongeveer met een Hollandschc II.-B.S. zou
den kunnen vergelijken). De onderwerpen, dio ik van
het jaar op school gekozen heb, zijn: Moderne Euro-
peesclie geschiedenis, Latijn, Engelsch. rekenkunde
voor gevorderden en algebra, (l'it meerdere andere
brieven hebben wij gemerkt, dat de Amerikaansche
jongens op huil High Schools dc vakken kunnen kie
zen, die zij in den loop van het jaar wenschen te be-
studeeren, waarbij het vak Engelsch verplicht schijnt
te zijn).
Ik heb de volgende liefhebberijen: ik verzamel viag-
geli, ansichten, padvinderskranten en ik correspon
deer met andere jongens. Ik wil graag een Ameri
kaansche vlag ruilen voor een vlag van jouw land.
Wil je me jullie vlag in je brief sturen? Nu moet
je niet denken, dat ik je alleen maar schrijf om mijn
verzamelingen uit te breiden, want dat is niet liet
geval. Ik geloof, dat jij en ik wel goede vrienden
zullen worden. Nu zal ik je eens iets over mijn cor-.
respondentie vertellen.
Ik heb al brieven geschreven naar 30 verschillen
de landen. Verscheidene van die brieven zijn nog
maar kort geleden geschreven, zoodat ik nog niet veel
antwoorden heb ontvangen. Maar ik heb toch af
correspondenten in Denemarken, Canada, Litaucn,
Albanië, Egypte en Zwitserland. In Canada heb ik
er zelfs drie. Ik wil jc met plezier de adressen van
al die joiigens sturen, dan kan jij ook met zo cor
respondeeren. Stuur jij mij dan ook de adressen van
nog een stuk of wat van jouw vrienden?
O ja, wat die vlag betreft. Als je mij er een stuurt,
zou ik er graag een hebben van doek en zoowat van
20 bij 35 c.M.
Nu ga ik je wat vertellen van den staat, waarin
ik woon en van Cainsville. Eerst maar over Cains
ville. Het is maar een kleine stad, van ongeveer 500
inwoners. (Merk op dus, wat de Amerikanen een stad
noemen. Wie zou er in Holland aan denken een
plaats van 500 inwoners zoo'n weidschen naam ia
geven? Zooals men weet, heeft het Engelsch twee
woorden voor stad: town en city. Een city onder
scheidt zich in verschillende opzichten van een town,
o.a. door haar grootte. Maar zooals wij aanstonds zul
len merken, noemt de Amerikaan een heel beschei
den stadje al terstond een city).
Cainsville dan ligt in de provincie Harrison, waar
van Bethany de hoofdstad is, en Bethany is een stacl
van 2100 inwoners. De hoofdstad van den geheelen
staat Missouri heet Jefferson, een „city" van 15000
inwoners.
In de streek, waarin wij wonen, bestaat men voor
namelijk van landbouw, maar mijn familie niet. Mijn
grootvader is de vertegenwoordiger van de Standard
Oil Company. Ik woon bij mijn grootvader en groot
moeder, zie je, want mijn vader en moeder zijn alle
bei gestorven. Nu moet je maar zooveel mogelijk vra
gen doen in je brief en jc voorstellen, dat wij al oude
De bezoeker kwam de kamer binnen met een voor
zichtig rondzien alsof hij op zijn hoede was Toen sloot
hij de deur en ging naar de tafel waar Carew voor zat*
„Wel mijnheer," zei deze, „waar kan ik U mee van
dienst zijn?"
„Ik kom U iets brengen mijnheer Carew."
Hij stak zijn hand in zijn borstzak en haalde een rub
ber tabakszakje te voorschijn waar hij een glinsterend
schitterend iets uit nam en dit voor den verbaasden
Carew neerlegde.
„Is dat van U?" vroeg hij kalm.
Het was de diamant! Carew hijgde naar adem. Hij
kon zijn oogen niet gelooven.
Hij nam den steen op, draaide hem om en voelde
de facetten met den top van zijn vingers. Hij bekao*
hem door een vergrootglas.
Zonder twijfel, hij geleek in kleur, grootte en slijpsel
op den diamant, die de firma ontstolen was. Maar hij
was nog niet voldaan. Er stond een weegschaal op ta
fel. Hij woog hem. Het gewicht klopte precies. Het was
d e diamant. Eindelijk vond hij woorden.
„Waar heeft U dien vandaan? Wie is U"? vroeg hij
ademloos.
„Herkent U me dan niet, mijnheer Carew?"
„Nee heelemaal niet."
„Een jaar of vijf geleden hebt U tegen me getuigd in
Old Bailey."
Carew was verstomd.
„Wat Max Barnard?" barstte hij los.
„Zoo werd ik toen genoemd, maar dat is niet mijn
ware naam."
Carew keek den man, die daar zoo koe', en onver
schillig stond, scherp aan. Hij een ontsnapte gevan
gene beschuldigd van moord wat beteekende dit
alles?
„Je bent een rare kerel. Je schijnt niet bang te zijn
om je hoofd in den muil van den leeuw te steken. Wat
belet me om mijn bediende om de politie te sturen? En
wat mijzelf aangaat, wel, sedert het bezoek van joü en
je* vriendin het bezoek dat je bij Old Bailey terecht
deed komen heb ik voorzorgsmaatregelen genomen
die je zult moeten toegeven, dat volkomen gerechtvaar
digd zijn."
Carew opende een lade en nam er een revolver uit.
„Volkomen gerechtvaardigd, maar vóór U zich druk
maakt, zou het misschien beter zijn als u eerst eens
hoorde wat ik te vertellen heb. Die diamant bijvoor
beeld. Zoudt U niet willen weten, hoe die in mijn han
den komt?"
„Je hebt gelijk," zei Carew, de revolver loslatend en
in zijn stoel achterover leunende. „Ga voort Zeg wat
je te zeggen hebt"
Wordt vervolgd.
