Schap Courant
DE B00.ZE GEEST VAN
'T MOERAS.
Tweede Blad.
1 De ononderbroken arbeidsweek
in Rusland.
Algehcele verbsawing Ned. Kerv. Kerk
te Papendreeht.
Kort verhaal
Be godsdienst der Japanners.
Vijanden van onze vijanden.
Woensdag" 2 October 1929.
72s argang. No. 8538
Invoering van de arbeidsweek van vyf da
gen. Een wekelijksche rustdag van 39 uur
Omtrent de invoering van de ononderbroken arbeids
week ln Rusland hebben wij reeds het een en ander
gemeld:
Naar de N.C.Rt. nog weet mede te deelen, heeft de
raad van volkscommissarissen der Sowjetunie thans al-
gemeene beschikkingen gepubliceerd met betrekking tot
de werk- en rusttijden van de arbeiders, welke in onder
nemingen en bij instellingen werkzaam zijn, waar de
ononderbroken arbeidsweek is ingevoerd. Ook deze re
geling is nog niet definitief, want behoeft de goedkeu
ring van het centrale uitvoerende comité van de Sow-
jetunie. Voordien zal zij, vanwege haar belang, ter be
oordeeling worden voorgelegd aan arbeidsvergaderin-
gen, in de pers en aan Sowjet- en maatschappelijke or
ganisaties.
Doel van de regeling is het bestaande aantal arbeids
uren per jaar en hetzelfde aantal rustdagen van tot dus-
yer te handhaven. In alle ondernemingen, waarbij de
ononderbroken arbeidsweek wordt ingevoerd, behalve
bouwbedrijven en seizoenonderneir.ingen, wordt de ar-
i beidsweek van vijf dagen ingevoerd (vier dagen arbeid
i en een dag rust.) Ook bij de instellingen, die ononder-
broken zullen werken, zal de werkweek van vijf dagen
Worden ingevoerd, met dien verstande, dat als zij thans
een zes-urigen werkdag hebben, deze tot zeven uur, met
een half uur onderbreking, verlengd wordt. In bijzon
dere omstandigheden kan voor bepaalde ondernemingen
en instellingen, bij wiize van uitzondering, een andere
Werkweek worden vastgesteld. Voor de bouwbedrijven
en- seizoenondernemingen wordt de duur van de arbeids
week bij de invoering van de ononderbroken productie
bepaald door de regeeringscommissie terzake bij den
raad van arbeid en verdediging.
Het aantal „wekelïjksche" rustdagen moet voor arbei
ders ln ondernemingen en instellingen met de arbeids
week van 5 dagen niet minder dan 72 per jaar bedragen,
met Inbegrip van de dagen die binnen het gewone ver
lof vallen. De duur van den wekelijkschen rustdag mag
Een fraai staaltje
moderne architectuur.
Tot 1891 was de Ned. Herv. Kerk te Papen-
ïürecht eigendom van- de kerkelijke gemeente
en de toren eigendom van de burgerlijke ge
meente. In dat jaar was de kerk in die mate
bouwvallig geworden, dat zij moest worder
afgebroken. Hoewel de toren op zichzelf nie
bouwvallig was, bleek het in verband mn
da amoveering der kerk toch niet mogelij
hem te behouden. Hij werd in dat jaar ever
eens afgebroken. De kerkelijke gemeente dee
op het nieuwe kerkgebouw een torentje bou
wen, waartoe de gemeente een subsidie ver
leende van f 1000.alsmede een jaarlijksch
bijdrage in de onderhoudskosten. Kerk en to
ren waren dus nu eigendom van de kerkelijk
gemeente. Deze toestand duurde voort tot 1925
In het begin van dit jaar n.m. werd door d.
kerkelijke gemeente besloten tot vergrootim
van het kerkgebouw, door aanbouw van zij
beuken en (aan de achterzijde) van een catei
chiseer- en kerkeraadskamer, enz.
Door deze verbouwing krijgt het voorheen
onooglijke gebouw meer aesthetische en ar
chitectonische waarde. De kerkverbouwing
heeft mede naar voren gebracht het plan tot den
bouw van een nieuwen toren, niet op, maar aan de
kerk. In den Raad is voorgesteld van gemeentewege
een toren te doen bouwen, welk voorstel in de ver
gadering van 24 Juli 1§29 werd aangenomen. De be-
noodigde grond is gratis door de kerk aan de ge
meente afgestaan. De nieuwe toren zal dus weer
Naar het Engelsch van ELLIOT BAILAY.
(Nadruk verboden.)
Het was Bobbie Lancing, die de oorzaak was van
imijn kennismaking met „Getaway Creek".
„Waarom kom je hier niet een paar dagen logee-
ren bij ons, Marshall, ouö jongen?", schreef hij.
„Mijn zuster cn ik en de oude juffrouw die voor ons
zorgt, wonen tijdelijk op een landhuisje midden in
'het moerland niets dan eenzaamheid, waar
je in den wijden omtrek maar om jc heen kijkt en
de grijze Noordzee niet ver weg. Je kunt er heerlijk
jagen op waterwild en de streek, Getaway Creek heet
'hij, heeft een heel eigenaardige schoonheid; hij
vormt net een geschiktcn achtergrond voor iemand
die zoo belust is op het romantische als jij."
Het slot was natuurlijk dat ik ging; ik had Bobbie,
een van mijn beste vrienden notabene, in geen ja
ren gezien en ik moest mezelf bekennen, dat ik erg
benieuwd was hoe Mary Lancing zich ontwikkeld
zou hebben. Toen ik haar het laatst gezien had, was
ze een aardige bakvisch op lange becnen
Ik zag direct dat Bobbie niet veel veranderd was,
toen hij mij aan de kleine spoorwcghalte kwam af
halen. Even later zaten we in zijn gocd-uitziende
two-seater en snorden over den twee mijl-langen
windenden weg, die naar zijn landhuis voerde.
Zooals hij mij geschreven had, was het een vree-
sol ij ke verlaten streek, waar hij zijn tenten had
opgeslagen. Naar het Noorden en Zuidenzoo
ver het oog reiktestrekten zich de moerassen
niet minder bedragen dan 39 uur. Voor arbeiders ln on
dernemingen en instellingen, die in twee of meer ploe
gen werken, mag de wekelijksche rustdag gesummeerd
worden, maar over niet meer dan vier arbeidsweken.
In dat geval kan iedere wekelijksche rustdag korter of
langer dan 39 uur duren, maar niet korter dan 24 uur
en moet in die periode het gemiddelde de 39 uur halen
De wekelijksche rustdag wordt den arbeiders volgens
rooster op vex-schillende dagen gegeven. Afwijking van
dit rooster is niet toegestaan, tenzij in uitzonderingsge
vallen, b.v. voor buitengewone herstellingen, als wan
neer de vrije dag binnen de twee eerstvolgende weken
(d.w.z. binnen tien dagen), gegeven moet worden. De
vrije dag mag niet worden afgekocht.
Op de volgende revolutionnaire dagen wordt niet ge
werkt: 9 Januari (ter herinnering aan den Bloedigen
Zondag in 1905); 22 Januari (sterfdag van Lenin), 1 en
2 Mei (het feest van de Internationale), 7 en 8 Novem
ber (de verjaardag van de Octoberrevolutie). Dit geldt
natuurlijk niet voor ondernemingen en instellingen, wel
ker arbeid om technische of maatschappelijke redenen
niet onderbroken kan worden en voor noodzakelijke her
stellingen.
De viering van de verdere revolutionnaire gebeurtenis
sen moet geschieden, zonder dat er vrijaf voor gegeven
wordt. Op den nieuwjaarsdag en alle kerkelijke feest
dagen (tot dusver buitengewone rustdagen) wordt op
den gewonen voet gewerkt. In een noot wordt opgemerkt
dat de revolutionnaire feestdagen niet in de arbeidsweek
vallen. Dit hangt samen met het plan om in Rusland de
z.g. eeuwige kalender in te voeren (twaalf maanden
van zes weken van 5 dagen, vijf openbare feestdagen,
die geen datum hebben en eens in de vier jaar een
extra-werkdag;, die evenmin een datum krijgt).
Den dag voor de gewone wekelijksche rustdagen en
de revolutie -nalre feestdagen mag de arbeid niet langer
duren dan andere dagen. Er wordt, binnen het ver
loop van één maand, eenige speling gelaten voor de
verdeeling van den arbeidstijd over de verschillende
arbeidsweken. De d^gelijksche rusttijd mag niet korter
duren dan tweemaal den tijd dat daaraan voorafgaand
de arbeid, met Inbegrip van den schafttijd, geduurd
heeft. In de collectieve en arbeidscontracten kan de
verplichting worden opgenomen, dat de arbeiders gelijk-
soortigen arbeid op verschillende plaatsen of verschil
lend gekwallficeerden arbeid moeten verrichten.
Opdat het heele openbare leven zicAaanpasse aan de
nieuwe bedrijfsvormen moeten alle staats-, coöperatieve
en maatschappelijke instellingen en ondernemingen hun
werkwijze reorganiseeren, hetzij door zelf tot de ononder
broken arbeidsweek over te gaan, hetzij door den arbeid
aldus te verdeelen ,dat een volle en gelijkmatige be
diening van alle groepen en ploegen van arbeiders en
ambtenaren er door verzekerd worde.
Voor 1 December moet dezereorganisatie zijn inge
voerd bij de administraties van industrie, handels- en
transportondernemingen, alle takken van transport, in
de steden en tuindorpen door magazijnen en winkel,
schoen- en kleermakerijen, medische en sanitair-hygiëni-
sche inrichtingen, inrichtingen voor kinderen beneden
den schoolgaanden leeftijd, de dagbladpers, eetgelegen-
heden, post- en telegraafkantoren, spaarkassen en ban
ken van leening, arbeidsbeurzen, enz., schouwburgen,
bioscopen clubs, musea enz. inrichtingen van hooger
onderwijs, arbeidsfaculteiten enz., gemeentebedrijven,
Deze reorganisatie moet uitgevoerd worden, zonder dat
het personeel wordt uitgebreid.
eigendom zijn van de burgerlijke gemeente, waar
mee de toestand van vóór 1891 is hersteld.
De toren is ontworpen door Ir. A. Visser te Papen
dreeht. De bouw wordt uitgevoerd onder leiding
van den gemeente-architect, den heer W. van der
Laan. Aannemer van het werk is de firma N. Kloot
wijk en Zonen te Papendreeht. De aanbesteding hau
plaats op 9 Augustus 1929. Aanneemsom f 12549.
(waarhij niét inbegrepen uurwerk, luidinrichting
enz.). Totale kosten pl.rn. f14000.Gunning van
het werk werd een feit op 3 September jl., waarna
onmiddellijk met den bouw is aangevangen. Uiter
lijk 4 maanden na gunning moet het werk geheel
gereed worden opgeleverd.
Kerk en toren staan aan den oever der Merwede.
Het rivierbeeld schijnt tot de gekozen architectuur
van den toren te hebben geinspireerd. Wij geven
hierbij een foto van de maquette van de verbouwde
kerk en den nieuwen toren.
uit. De heele atmosfeer was oververzadigd met de
zilte van pittigheid van de zeelucht en ver weg was
de grijze schemering van de Oceaan-zelf.
Het trof mij, dat zoo er al iets veranderd mocht
zijn aan Bobbie Lancing, dit daarin bestond, dat hij
een tikje ernstiger was geworden en ik zei hem dat
ook.
„Vind je?" vroeg hij, „ik denk dat dat een gevolg
is van iets allemachtig onplezierigs dat vanochtend
gebeurd is. Er is een jongeman dood gevonden op
den weg, net voor ons hek".
„Goede hemel!" riep ik verschrikt. „Dooddat
wil toch niet zeggen?
„Vermoord? Helaas wel. Op het hoofd geslagen met
een ijzeren staaf of zooiets".
Iemand uit de streek?"
„Ja, de zoon van deri waard uit „Het wapen van
Getaway Creek"een alleraardigste, flinke jon
ge vent, met wicn ik meer dan eens in de moerassen
op jacht ben geweest."
„Arme kerel'", zuchtte ik. „En geen spoor van den
moordenaar?"
„Neen. De politie heeft de zaak natuurlijk in onder
zoek. Maar laten we er niet verder over praten,
Marshall. Ik zou het jammer vinden om je stem
ming te bederven op het eerste oogenblik van je
aankomst."
Een paar minuten later reden wc de oprijlaan van
Lancings buitenhuis in een aardig, moderne villa
van twee verdiepingen. Langs den geheelen voor
kant liep, een varanda, vanwaar men door den tuin
en over den weg heen, het gezicht had op de
kreekGetaway Creekbij vloed een breed,
machtig water, maar bij eb leek het meer op een
uitgestrekt dal van glinsterend slib. Aan de andere
zijde van de kreek was het eindelooze moerland en
in .de verte klonk zacht het eeuwige, doffe bruisen
van de Noordzee.
Er scheen geen enkele andere behuizing in de
buurt; naderhand ontdekte ik dat het dorp op bijna
een mijl afstand lag. Ik kon het gevoelwas
het eigenlijk niet een gevóel van beklemming?
Al de eilanden van Japan hebben den zelfden
godsdienst, doch verdeeld in verschillende secten.
Deze secten verdragen elkaar onderling zeer goed
en er heerscht zelfs een soort eensgezindheid. Elke
secte heeft haar eigen tempels en afgoden; deze zijn
vrij talrijk, doch in de oogen der Westerlingen meest
al zeer afschuwelijk. Evenals bij de Grieken en Ro
meinen hebben zij goden voor alle beroepen. Ondanks
al de bijgeloovigheden hebben de Japanners toch
een vaag denkbeeld van een Opperste Wezen. In
twee der voornaamste tempels staat een reusachtig
beeld voor het Opper Wezen. Het eene beeld is zoo
groot, dat in de handen ervan gemakkelijk drie
menschen kunnen staan; de andere afgod is om
ringd van een massa kleinere afgoden, welke ver
moedelijk al de eigenschappen van den hoofdgod
moeten voorstellen. Deze tempels zijn den geheelen
dag geopend en iedereen kan er vrij in en uit gaan;
zelfs vreemdelingen worden niet uitgesloten. De
godsdiensten van Sinto en Boudsho hebben de meeste
aanhangers; die van Sinto is de oudste. Zij was aan
vankelijk zeer eenvoudig, maar is later door bijvoe
ging van een aantal vreemde oefeningen en cere
moniën verbasterd. Deze godsdienst erkent een op
perwezen, dat verblijf houdt in den hoogsten hemel.
De Japanners vereeren hem echter niet, omdat zij
meenen, dat deze te hoog verheven is, om door men
schen vereerd of aanbeden te worden. Zij vereeren
een aantal mindere goden, die belast zijn met het
bestuur van de aarde, het water, de lucht, enz. en
die het lot van de menschen in handen liebben. De
Japanners eten zelden vleesch en gebruiken geen
melk, omdat zij dit als wit bloed aanzien. Zij heb
Wanneer we bij het bestrijden van ongedierte die scha
delijk zijn voor onze gewassen alleen aangewezen waren
op het gebruik van chemische of andere middelen, zou
het er voor ons zeer slecht uitzien, want, laten we er
ons wel degelijk van bewust zijn, dat onze middelen
nog zeer gebrekkig zijn; juist wij, die heel dikwijls om
raad gevraagd worden over het bestrijden van schade
lijke dieren of ook zwammen, weten dat zoo goed. Als de
natuur ons in dien strijd niet hielp zou het er slecht
uitzien.
We hebben er reeds meer in deze rubriek op gewezen,
dat ieder dier, of iedere plant (zwammen enz.) een
doel heeft in de natuur en bij entomologische studieën
(studi* van kleine dieren b.v. insecten) komt dat zeer
sterk tot uiting. Ieder dier heeft dan ook weer spe
ciale vijanden en van die vijanden hebben we bij het
bestrijden van schadelijke dieren naturlijk gemak als
het vijanden van onze vijanden zijn.
Het kunstmatig bestrijden van schadelijke dieren door
middel van hun natuurlijke vijanden noemt men een
biologische bestrijding. Hiermede bedoelt men dan, dat
men het nuttige dier zooveel mogelijk beschermt of
zelfs kunstmatig kweekt om zoodoende te zorgen, dat
ze de overhand krijgen op het voor ons schadelijke. Dit
niet van mij afzetten, dat het hier wel buitengewoon
eenzaam was.
Maar de aanwezigheid van het lachende meisje,
dat ons op de vcrande stond op te wachten, ver
bande onmiddellijk elke sombere gedachte, die dreig
de in mijn geest op te komen. I-Iet aardige school
meisje was opgegroeid tot een wonderlijk-mooie
vrouw, in wier grijze oogen dezelfde eerlijke, open
hartige vriendelijkheid woonde als in die van haar
broer.
„Komt u binnen, meneer Marshall", zei ze gast
vrij. „De thee is juist klaar en ik geloof dat onze
goe 'e oude Jane ter eere van den gast een speciale
lekkernij gebakken heeft."
Dit laatste bleek inderdaad het geval en het werd
een gezellige theepartij. En de avond die volgde, was
al even rrettig. Bobbie cn ik haalden herinneringen
op aan oude tijden en toen ik naar bed ging, wensch-
te ik mezelf geluk, met het feit dat ik, de invitatie
van mijn lang-verwaarloosden vriend had aangeno
men - en ik droomde dien nacht van de grijze
oogen van zijn mooie zuster!
Den volgenden ochtend, toen ik opstond was mijn
eerste werk om uit het raam te kijken en ik zag dat
de ochtendzon de nu volgeloopen kreek omtooverde
tot gesmolten zilver. Ik kleedde mij vlug aan en
ging naar beneden. Maar hoe vroeg ik ook wos.
de anderen waren mij al voor en ik zag onmiddellijk
dat de schaduw van nieuwen rampspoed over hen
lag.
„Weer een moord, Jim!", klonk Bobbïc's sombere
morgengroet, toen hij mijn vragenden blik zag". De
zen keer is het een meisje".
Jane, de oude huishoudster, had met het ontbijt
het booze nieuws gebracht. Het bleek, dat dien mor
gen heel vroeg, Ncllie Tragett, de twee en twintig
jarige dochter van de kruidenierster van het dorp.
geworgd was gevonden, nadat er den hcclen nacht
overal vergeefs naar het meisje gezocht was. Wcér
scheen elk spoor van den moordenaar te ontbreken.
Het merkwaardige van het geval was, dat het meisje
verloofd was geweest met den jongeman, die den
vorigen dag vermoord was gevonden, maar dat
ben een afkeer van bloed vergieten en zullen nooit
een lijk aanraken. Wanneer zij deze voorschriften
overtreden, zijn zij voor korien of langen tijd on
rein.
In het midden van den tempel is gewoonlijk een
spiegel van gegoten of gepolijst metaal opgehangen
om de binnentredenden er aan te herinneren dat de
goden de verborgen geheimen van hun hart even goed
zien, als zij zelf de vlekken in hun gelaat. Als de
Japanner in den tempel komt, gaat hij voor den
spiegel staan, buigt eerbiedig het hoofd ter aarde,
wendt zich dan opnieuw tot den spiegel en biedt dan
zijn giften aan de goden aan. Als zij deze ceremo
niën hebben volbracht, trekken zij aan een klokje en
vertrekken. Sedert liet invoeren van de leer van
Boudsho zijn in die van Sinto vele vreemde leerstel
sels en gebruiken ingeslopen. De overige godsdien
sten in Japan aanbidden apen en andere wilde die
ren. De Christelijke godsdienst werd op Japan ver
kondigd, kort nadat genoemd eiland door de Portu-
geezen was ontdekt. De Portugeezcn wilden echter
spoedig den baas spelen en zich alle macht toeëige-
nen. Zij hadden zich de algemecnen haat op den
hals, en er werden strenge bevelen uitgevaardigd
om al de Christenen te vermoorden of te verbannen
Meer dan 20.000 personen werden vermoord. In 1597
werd de vervolging met nieuwe woede hervat. Het
verkondigen van de Christelijke leer werd ten streng
ste verboden en een groot gedeelte van de geeste
lijken werd verbannen. De Christenen, die hun
godsdienst niet wilden verloochenen, werden verdre
ven of ter dood veroordeeld. Deze vervolging duurde
veertig jaar en had de geheele vernietiging van het
Christendom op Japan en ook van den handel der
Portugeezen tengevolge. Sindsdien is de Christelijke
leer echter opnieuw tot de Japanneezen doorgedron
gen en zijn er door de zendelingen en missionarissen
vele scholen en kerken gesticht.
kweeken van voor den tuinboilw nuttige dieren heeft
men vooral in Amerika de laatste jaren veel gedaan
en met succes. In de katoen had men te kampen met
een dier, waarvan de vijand geimporteerd is geworden
en nadien heeft men daar werkelijk niet zooveel last
van, terwijl voor dien tijd de oogst soms bijna vernie
tigd werd. Zoo heeft men ook sommige soorten z.g.
Onzen-Lieve-Heere-beestjes geimporteerd (er zijn er
nogal wat soorten). Ook onze beestjes van dien naam
moeten tot de nuttige dieren gerekend worden hoewel
we meenen, dat er in andere luchtstreken ook wél
schadelijke Onze-Lieven-Heeren-beestjes zijn.
Nu spreekt het vanzelf, dat men bij het gebruiken
van chemische middelen voor het bestrijden van schade
lijke dieren evengoed de nuttige dieren zal dooden en
dat is natuurlijk een groote schaduwzijde.
Naar het Amerikaansche voorbeeld heeft men ook in
ons land enkele proeven genomen met die biologische
bestrijding mo heeft men b.v. een sluipwesp geim
porteerd, die de h'.oedluls parasiteerde en op sommige
plaatsen schijnt men er ook succes mede gehad te heb
ben. Bij het importeeren van dergelijke dingen heeft
men echter het groote bezwaar, dat men niet weet,
of ze zich in ons klimaat thuis zullen gevoelen en bij
strenge winters bestaat de mogelijkheid, dat men in
eens weer de voorraad kwijt raakt waarvoor men zoo
veel moeite gedaan heeft. (Hoe het op dit oogenblik
ermede staat weten we dan ook niet). Deze sluipwespen
leggen hunne eieren in de bloedluizen en de larven, die
maakte de zaak niet eenvoudiger, zoo op het eerste
gezicht zou men weliswaar zeggen dat deze dubbele
moord het werk was van een jaloerschen medemin
naar, maar niemand kon zich herinneren dat een
van de dorpsjongens, of een andere jongen uit de
streek, Nel 1 ie ooit met toenaderingspogingen was
lastig gevallen. Ze was van kind-af bijna, verloofd
geweest met den zoon van den herbergier.
Het grootste deel van den dag brachten we door
met zeilen op dc kreek en op de kalme wateren van
de Noordzee en de gouden klaarheid van het stra
lende zomerweer, maakte het moeilijk 'om zich in
te denken in den grimmigen ernst van den dood. En
toch zagen we op verschillende punten van het moer
land groepjes menschen kennelijk op zoek naar spo
ren van den onmensch, die deze twee jonge, bloeien
de levens had afgesneden.
Dien avond rondom het vuur ondanks het
mooie weer, waren de avonden kil in deze water
rijke, open streek dwaalden onze gesprekken
onwillekeurig weer af naar de dubbele misdaad. On
danks het uitgebreide onderzoek was er niets gevon
den; de moordenaar was nog op vrije voeten.
Opeens, midden in een zin, zweeg Bobbie Lancing
en stak zijn hand in de hoogte.
„Luister", fluisterde hij. „Er is iemand op de
veranda!"
Ik luisterde gespannen en hoorde ook wat; het
kraken van een plank, het steelsche stappen van
voeten rondom het huis.
Als op een gemeenschappelijke ingeving stonden
Bobbie en ik tegelijk op. De blinden waren dicht en
het was voor iemand buiten dc kamer onmogelijk
naar binnen te kijken. Zwijgend en behoedzaam kro
pen wij naar dc voordeur en glipten naar buiten
in de duisternis.
Maar er was niets te vinden. De veranda was leeg;
de tuin lag stil cn verlaten in het licht der sterren.
Alleen verbeelde ik mij dat ik bij de poort een ge
daante zag, die zich geluidloos voortbewoog en pijl
snel verdween in het donker. Ik rende de poort door
en den weg op, maar zonder resultaat. Voor zoover
Ned. Hezv. Kerk te Papendreeht.
Japansche Afgodsbeelden.
