Plaatselijk Nieuws.
W aarschu wingen
Ingezonden Stukken.
Uit onze Omgeving.
WINKEL.
yjoorkomQfi li
BMSJNGERH0RN.
BILL Y BOO.
THEATER ROYAL.
De film „Het Legioen der Gedoemden," die deze week
ln het theater Royal draait, ia een voortzetting van
„Vlammende Vleugels" een film dus vol heldenmoed en
sensatie, momenten van adembenemende spanning.
Het Legioen der Gedoemden is het verhaal van een
Jongen, die sterven wilde, van een Jongen, die een meisje
hartstochtelijk liefhad, en sneuvelen wou toen hij ont
dekte of dacht dat hij ontdekte dat zij hem be
droog. Het is het verhaal van een jongen, die zich voeg
de bij een groep gedoemde mannen die een eervolle dood
op het slagveld verkozen boven een leven, dat vergald
werd door schimmen uit hun verleden.
Het Legioen der Gedoemden werd dicht bij Verdun
gevormd door mannen die wenschten te sterven.
Dit was het soort mannen waarbij Gale Price zich
aansloot na zijn eerste liefde. Hij was een journalist uit
Washington, maar niemand wist, wat er van hem gewor
den was na den nacht van het bal op de Embassade. Hij
had Christine hartstochtelijk liefgehad, maar na wat
hij gezien had...
Price was spoedig welkom in het Legioen, en ook ln
haar rendez-vous „Het Lamme Konijn". Hij wordt een
van de vermetelste piloten van de groep, altyd vech
tende met zijn kameraden om het verkrijgen van de
allergevaarlijkste opdracht de Speciale Zending het
neerlaten van een spion op Duitsche grondgebied. De
jonge Dashwood is de eerste die zoo'n order krijgt. Hij
daa.t. wordt gevangen genomen en gefuslleerd, met een
glimlach op zijn gezicht.
Een nieuwe order komt, en Price krijgt deze. Hij wacht
op de aankomst van zijn passagier, die hij alleen kent
als agent 137. Bij zonsopgang komt de spion en als ze
zullen vertrekken, waait door den wind de sluier van
zijn passagier op, en... hij herkent Chri3tine. Price
vraagt haar een verklaring van dien nacht op het bal.
Christine vertelt, dat ze al dien tijd een spionne ge
weest is en haar plicht deed namelijk het uithooren
van de vijandelijke officieren. Met Price's omhelzing
komt zijn plotselinge begeerte om te leven! Ze vertrek
ken naar het vijandelijk gebied en landen veilig. Price
zal over tien dagen terugkomen om Christine te halen.
Hij vertrekt, doch Christine wordt gevangen genomen.
Een officier vertelt, dat over tien dagen een vliegtuig
de spionne zal komen halen, dus besluit men te wachten
en het meisje als lokaas te gebruiken. Wanneer Price
op den tienden dag gestart is, bereikt een Fransche
Let er op'of uw urine te donker
of te licht van kleur is. of gij zeer
vaak of zeer weinig aandrang tot
loozing hebt, of uw water bewolkt
is, bezinksel of zand bevat, en een
branderige pijn veroorzaakt. Ook rug
pijn, hoofdpijn, duizeligheid, rheuma-
tische pijnen en een gejaagd, vermoeid
gevoel kunnen u waarschuwen.
Het zijn waarschuwingen der na
tuur, dat er iets niet in orde is, en
dat uw nieren en blaas verzwakt
kunnen zijn. Beproef zonder uitstel
Foster's Rugpijn Nieren Pillen, die
uw verzwakte organen blijkens de
ervaring van zoovelen weder kunnen
versterken en uw leven weder tot
een lust kunnen maken.
Verkrijgbaar bij alle drogisten enz.
in glazen verpakking f 1.75 p. flacon.
hebt u <lcn eersten dag een geweldige champagne-
fuif georganiseerd en schandelijk gespeeld. De som
men die u lachend op de speeltafel gegooid en ver
loren hebt, zijn mij genoemd. En dat gebeurde den
dag na onze verloving!
Hij hief zijn hoofd op, zijn lippen bewogen zich.
Ivitty!
Ze praatte verder en de woorden volgden elkaar
zoo- vlug op alsof zij dit alles zoo dikwijls in zich
zelf herhaald had en op een gelegenheid gewacht
had om het te uiten.
Dat hebt u gedaan en dat was lichtzinnig!
Neen, dat was iets anders.
U hebt het gedaan!
Ja!
Dan was het lichtzinnig. Dat u dat juist den
dag na onze verloving gedaan hebt, heeft mij diep
gekwetst. Zoo diep dat ik de beslissing genomen heb,
die u nóóit begrepen hebt Maar u zult het begrij
pen als ik u alles vertel. Mijn vader was een speler,
toen ik u leerde kennen, leefde hij niet meer, maar
dat wij arm waren, dat mijn moedor ziek van ver
driet was, dat er ellende in ons huis lieerschte, dat
was een gevolg van mijn vaders lichtzinnigheid. Hoe
dikwijls heeft hij zijn laatste geld niet verspeeld en
verloren, terwijl wij honger hadden. Zóó was hij aan
het spel verslaafd. Mijn broer had deze ellendige nei
ging geërfd. Hij was officier en heeft in den dood een
uitweg getocht voor de schande. Ik vertel u dit alle
maal in groote trekken, opdat u zult kunnen be
grijpen hoe ik geleden heb door de speelzucht van
mijn vader, door zijn lichtzinnigheid.
Het was geen lichtzinnigheid en speelzucht bij
jnij
Weer viel ze hem in de rede, alsofzij nu alles
wilde zeggen wat zij zoolang opgekropt had.
Stil, al vertelt u mij dat het de eerste maal
is, dat u zooiets gedaan hebt, dan was hot nog licht
zinnig. Mijn geluk, mijn toekomst, mocht ik niet in
handen leggen van een lichtzinnig man? Daarvoor
had ik teveel geleden en ondervonden. En daarom
moest ik breken, terwijl het nog tijd was. En nu
weet u waarom ik vond dat ik mij in u vergist had.
Het gebeurde voor de eerste maal. Ik was zoo
gelukkig en zoo dol van vreugde, dat ik iets onzin
nigs moest doon. Kunt u zich niet voorstellen dat
iemand dronken is van geluk en dingen doet, wat
dan ook, dat hij onder normale omstandigheden
nooit zou doen?
Beiden zwegen oen poos, toen antwoordde Kitty
Liingenbach:
Toen kon ik het niet! Tegenwoordig komt dik
Ieder verstandig rocker
Heeft GOMARUS in z'n koker!
Sigaren Seriemerk van 5-20 cis.
spion het vliegveld, met een briefje van Christine, die
Price waarschuwt, niet te komen. De commandant be
grijpt, dat Price in de val geloopen is, en het heele Le
gioen trekt uit om hulp te verleenen.
Price ziet het meisje in het veld staan en daalt. Hij
wordt overrompeld en gevangen genomen. Eerst denkt
hij dat Christine hem opnieuw in de val heeft doen loo-
pen, doch als ook zij een gevangene blijkt te zijn, be
grijpt hij, dat hij haar verkeerd beoordeeld heeft. Wan
neer het vuurpeleton aantreedt, nadert het gevleugelde
Legioen, dat den vijand begint te bombardeeren. Vele
soldaten worden gedood en in de verwarring ontsnappen
Price en Christine. Terug in het hoofdkwartier slaat de
commandant Price en Christine gade, ais ze met ver
lof naar Parijs gaan. Hij keert zich af en verwijdert de
namen van Vasquez en Holablrd, en, na een korte pauze,
den naam van Price van de lijst van Piloten van het
Legioen der Gedoemden.
FOKVEEMARKT EN -KEURING.
De fokveemarlct, met daaraan verbonden keuring,
die op Initiatief van de rundvee-fokvereeniglngen te
Schagen-Barsingerhorn, Wieringerwaard, Noord-Zijpe,
Zuid-Zijpe, Harenkarspel en Nieuwe Niedorp, ook dit
jaar weer op het Oude Slot-terrein werd gehouden, ls
ditmaal al een bijzonder groot succes geworden.
In de eerste plaats werd ze al begunstigd door pracn-
tig zonnig herfstweer en er bleek groote belangstelling
voor deze markt te zijn. En wat al van bijzondere be-
teekenis is, er was een levendige handel, waarbij goede
prijzen wefden besteed. Een „vakkundige" oordeelde
dan ook, dat het Donderdag de beste fokveemarkt was
geweest, die tot nu toe in onze plaats was gehouden.
De keuringscommissie, bestaande uit de heeren E.
Koster Dz., Eobeldijk, P. Schenk Dz., Wieringerwaard
en L. de Vries, veeteeltconsulent voor Noordhollana,
kende de volgende bekroningen toe:
Stierkalveren: le prijs, f 10, Albert 6 van C
van der Oord; 2e prijs f 5, Frans Nicolaas 2 van idem;
3e prijs f 4, Frans Max 30 van A. Francis; 4e prijs f 2,
Flores 44 van P. Saai; 5e prijs f 1. Frans Max 28 van
G. Plevier; 6e prijs Frans Nicolaas 12 van C. van der
Oord, 7e prijs Wodan 13 van Jn. Eriks Jr.
Kuikal veren: le prijs, f 5, lef je 26 van A. Fran
cis, 2e prijs f 3, Pietertje 11 van H. C. Kooij; 3e prijs
f 2, Johanna 19 van K. Reijne; 4e prijs Roosje 43 van
H. C. Kooij; 5e prijs Teatsche 14 van H. C. Kooij.
In deze rubriek verkregen nog een eervolle vermelding
Marie 10 van Jm. Blaauboer Kz., Pietertje 10 van H. C.
Kooij, Johanna 5 van K. Reijne en Trijntje 42 van jn.
Schenk Kz.
LAAGSTE INSCHRIJVER.
Voor den bouw van een gebouw voor lichamelijke
oefening op een terrein aan den Ruighweg te Den
Helder, was J. Keesman Cz. te Schagen laagste In
schrijver voor de massa met f 4499.
BOUW-OPDRACHT..
Den heer C. Blaauboer, aannemer en timmerman te
Schagen, is den herbouw van de verbrande boeren
plaats van den heer Kistemaker in den Waardpolder
nabij Kolhorn opgedragen.
OVERGEPLAATST.
Mej. C. Dekker, ambtenares bij het P.T.T.-Bedrijf al
hier, wordt overgeplaatst naar Purmerend.
NAAR SCIIAGEN.
De heer V/. Oudenampsen, adjunct-commies bij de
posterijen etc. te Amsterdam, wordt overgeplaatst naar
Schagen.
Schagen, 31 October 1929.
Aan
de Redactie van de Schager Courant.
Mijnheer,
Beleefd verzoeken wij UEd. het volgende in Uw
blad te willen opnemen.
Aan het Bestuur der Middeustandsvereenlging.
Daar er op Uwe laatste vergadering afkeurende
woorden zijn gesproken over het passeeren van onzo
MicMenstandsvcreeniging inzake het adres van do
Molenstraat gericht aan onzen Gemeenteraad, mee-
nen wij ook deze door ons gemaakte fout te moeten
betreuren. Alhoewel wij volkomen volgens ons beste
weten hebben gehandeld en niet één der een en veer-
na zaken anders hebben gedacht, dan dat zulk een
adres het allereerst ten kennis van ons hoogste Col
lege moest worden gebracht, en daarna om advies
naar onze plaatselijke Middenstandsvereeniging te
gaan, vragen wij alsnog beleefd excuus voor ons, vol
gens UEd., nalatigheid.
Hoogachtend,
Uw mede-Middenstanders van de Molenstraat
en Nieuwe Laagzijde.
wijls het verlangen over mij om ook eens uit den
band te springen, eenmaalZe brak af en ver
volgde, na een paar seconden droomerig voor zich
uit te hebben gekeken:
U hebt nu het begin van mijn verhaal gehoord,
u zult hebben begrepen waarom ik mijn liefde, mijn
levenslot niet aan uw handen wilde toevertrouwen,
nadat ik te weten was gekomen wat u den eersten
dag na onze verloving had gedaan, u zult nog verder
hooren, hoewel ik meende dat het begraven was,
waarom ik het nu toch vertel. Misschien is het het
gevoel dat ik toen niet rechtvaardig tegenover u ge
weest ben. Of is het de behoefte om mij eindelijk
eens tegenover iemand uit te spreken?
- Doet u het. Ik sta nog net als vroeger tegen
over u, ik wil u helpen een trouw vriend te zijn.
want meermeer mag ik niet verlangen en u
niet aanbieden.
Maar zijn stem trilde; hij moest het verlangen dat
door zijn medelijden nog sterker was geworden, met
kracht intoomen, want hoe zij leed, hadden haar
woorden verraden, mécr dan duidelijk uitgesproken.
Helpen? Neen, mij helpen kan niemand, zei
Kitty Langenbach droomerig. Ieder mensch moet
het noodlot dragen dat hij zichzelf gesmeed heeft.
Toen ik onze verloving verbrak, dacht ik dat ik al
mijn gevoelens het zwijgen op kon leggen met de
overweging dat ik verplicht was dit te doen en ik
koos den weg dien mij het verstandigst scheen, al
wilde het hart niet zoo gauw zwijgen en vergeten
als ik gedacht had.
Liefde had ik niet meer te geven, maar mijn moe
der was ziek cn we waren doodarm. Daarom wilde
ik, daar mij liefde dood moest zijn, mijn leven geven
om iets goed te maken. Misschien wilde ik mijzelf ook
maar alleen verdoovcn. Mijn gedachten waren niet
helder in dien tijd, daarvan ben ik nu achteraf over
tuigd. Ik wist alleen dit maar: ik wilde mijn leven
alleen toevertrouwen aan een man, die altijd correct
geleefd had cn zich nooit aan een of andere lichtzin
nigheid te buiten was gegaan, een rustig man, die
nooit een dwaze streek zou kunnen uithalen, zoo
alszooals
Ze scheen het woord niet te kunnen vinden wat
ze zocht, maar Bobbie von Matrei voleindigde de zin
met zachte stem:
Zooals ik, dwaas!
Ze nam geen notitie van zijn uitroep, maar ging
met haar verhaal voort, terwijl do handen die in haar
schoot lagen, zenuwachtig bewogen.
Van het geld dat mijn vader schuldig was gebleven,
had Consul Generaal Langenbach het meest te vor
Ten huize van den heer D. A. de Bruijn hield Woens
dagavond de Vrijdenkersvereeniging een bijeenkomst,
waarin de heer Hovink van Amsterdam zijn rede zou
uitspreken, die voor de regeering aanleiding is geweest
de eerste uitzending door den vrijdenkers-radio-omroep
af te breken.
Met een woord van welkom opent de voorzitter deze
bijeenkomst en spreekt er zijn teleurstelling over uit,
dat zoo weinigen zijn opgekomen.
In deze vrijzinnige omgeving had de voorzitter een
grootere belangstelling verwacht, om te protesteeren
tegen het afbreken van den vrijdenkers-omroep.
De heer Hovink, het woord verkrijgende, zegt de rede
getiteld „Mensch en God" te zullen weergeven, zooals
die in 1904 door hem werd uitgesproken.
Mussollnl vertoefde in Zwitserland te Lausanne, ver-
eenigde toen in zich alle llnksche idealen, terwijl de
tegenwoordige Mussolini zich doet kennen als de ver
volger zijner vroegere partijgenooten. Hij leefde in ar
moede, alleen gesteund door zijn vakorganisatie.
In Mussolini had men ontdekt de begaafde redenaar
cn als zoodanig kwam hij in de gelegenheid tot een
debat met een der daar gevestigde predikanten in welk
debat Mussolini op verschillende gronden en conclusies
het bestaan van God ontkent en het geloof zooals dit
aan de geloovigen wordt voorgehouden, onbestaanbaar
is. Uitvoerig staat de spreker stil bij de verschillende
conclusies, welke tot deze uitspraak hebben geleid.
Mussolini en de zijnen wenschen zich niet voor te doen
als hen die de waarheid bezitten, doch eischen het recht
op, de waarheid vrij te mogen zoeken.
In het tweede deel zijner rede verhaalt spreker het
uitschakelen van de microfoon, toen hij sprak over Mus-
solini's vroegere eigenschappen. De regeering noemt dit
de staat in gevaar brengen door een minister van een
bevriende mogendheid te beleedigen. Immers toch juist
deze vroegere eigenschappen waren de beste, de tegen
woordige, die zouden beieedigend kunnen zijn.
De vijandig gezinde pers had geschreven van gods
lastering enz., enz. Den Rijkscontroleur kan spreker
ook niet bewonderen en ziet hier meer een gebruikma
king van de macht, ten genoege van een bepaald
stelsel.
Waren de vroegere eigenschappen in Mussolini te
roemen, tegenwoordig beschouwt spreker hem als de
grootste schurk, die ooit over een groot volk iets te
zeggen heeft gehad.
Uitvoerig schetst spreker het tegenwoordige werk
van Mussolini; vertrappende en neerslaande alles wat
hij vroeger ln Italië heeft gezaaid. Zijn verbond met de
R.K. Kerk waartegen hij vroeger heftig streed en welke
godsdienst hij verloochende, berust niet op een eerlijke
richtingsverandering, doch op zucht tot macht, met toe
passing van elk middel, dat hem die macht helpt bren
gen en uit d en weg ruimende alles en allen die hem
daarbij in den weg traden.
Aan het slot zijner rede levert spreker critiek op de
Radio-censor en de kerkelijke meerderheid ln Neder
land, die zijn weg vindt tot de bestuursplaatsen in land
Zoo gauw hebt U gevat,
I lastig zijn de gevo!t>.i. Neem
steeds een paarWybert-tabletten.
In origin. doozen 45 en 65 ets.
en gemeente, en groote linksche meerderheden worden
geregeerd naar Gereformeerde levensbeschouwing van
onkelen. Als voorbeeld neemt spreker enkele burgemees
ters van Amsterdam en Delft, waar opvoeringen werden
verboden. Aan de hand der crimineele statistiek van
Nederland, concludeert spreker, dat in die provincie'»
die als het meest godsdienstig bekend staan de meeste
misdaden voorkomen en onzedelijkheid het ergst is, ter
wijl de noordelijk ongeloovige provincies daarbij gunstig
afsteken. Een bewijs dus dat Godsdienst niet is de bron
van zedelijkheid. Spr. meent als alle vrijheidslievende
menschen zich aansloten en pal stonden, zij een mach
tige beweging zouden vormen tegen den brutalen aan
slag op hun grondwettelijke rechten, daarvoor wekt
spr. op zich aan te sluiten bij den Vrijheids-Radio-Om
roep, en voorts zich aan te sluiten bij „De Dageraad"
waardoor het blad „De Vrijdenker" ln aller buurt komt.
Daarna sluiting, nadat Voorzitter spreker en gehoor
heeft bedankt.
Naar wij vernemen, heeft Mej. A. Schopenhauer
tegen 1 December a.s. ontslag gevraagd als wijkver
pleegster.
GEMEENTE BARSINGERHORN.
Geboren. Geertje Tapke, dochter van Martjen Bar-
teld Oosterkamp en van Goukje Meijer.
Ondertrouwd: Arie Brommer, oud 24 jaren, tim
merman, wonende te Anna Paulowna en Irma Maria
Strooband, oud 19 jaren, zonder beroep, wonende te
Barsingerhorn.
Getrouwd: Theodorus Johannes Klos en Grietje de
Vries.
Overleden: Geene.
Loop der bevolking over de maand October 1929:
Ingekomen: J. Nicolai van Wieringerwaard; D. van
der Kroef van Amsterdam; W. Müller van Hamborn
(Duitschl.); F. Pijro van Benrath (Duitschl.) H. E. Her-
wig van Benrath (Duitschl.); A. Loggers van Zwolle;
A. Pijper en gezin van Oterleek; J. M. van der Voorde
en echtg. van Winkel; H. P. F. J. M. Otten van Go-
rinchem.
Vertrokken: <3. van der Dorpel en gez. naar Heerhu-
gowaard; A. Pels naar Alkmaar; J. N. Nap naar
Leeuwarden; A. Stammes en echtg. naar Winkel; A. Ot-
tens en gez. naar Wieringen; G. W. de Jong en eohtg.
naar Wieringen; C. Maas en gezin naar Castricum; J. B.
den Ouden en gez. naar Castricum; H. Boon en echtg.
naar Rossum; T. Bergsma en gez. naar Anna Paulowna;
J. Klerk en gez. naar Schagen; H. H. van der Kooij
en gez. naar Schagen; Jb. Lieuwen naar Terschelling.
Laat me los, schreeuwde Billy,
Laat me los, gemeene boef,
Maar de kabouter hield hem stevig.
Knelde hem als ln een schroef!
Toen kwam Knicky tusschen beiden
Greep den kinderbeul stevig aan
En in minder dan geen tijd,
Was 't met zijn praatjes gauw gedaan.
Knicky lichtte den vent 'n beentje
Daarop was hij niet verdacht
Hij liet den kabouter struikelen
Op den grond en niet zeer zacht.
De kabouter was onmachtig
En hield zich toen maar koest,
Ook toen hij, op bevel van Knicky,
Billy los laten moest.
Alweer een nieuw avontuur. Het kan niet op.
deren. Hij had altijd maar geholpen, daardoor kwam
hij dikwijls bij ons. Hij was altijd heel correct. Pre
cies het tegendeel van mijn vader en hij was het ook
die mij vertelde hoe mijn verloofde in het garnizoen
met geld gesmeten had. Hij zou met zijn geld zoo
niet omspringen, in alles leek hij een rustig, kalm-
berekende, betrouwbaar man. Mijn moeder was, zoo
als ik zei, erg ziek en hij toonde zich heel hulpvaar
dig. En toen hij mij vroeg zijn vrouw te worden, aar
zelde ik niet. Ik kon hem geen liefde geven, maar
een trouwe vrouw kon ik voor hem zijn. Dat heb ik
hem gezegd, hij verlangde niet meer en ik ben met
hem getrouwd.
Zoo, zei Bobbie nadenkend, toen ze uitgespro
ken was, dus hij was het die u op de hoogte ge-
Dracht heeft van wat ik in mijn dronken geluksge
voel gedaan heb? Dus hij vertelde het zoo, dat het
een wilde, onbesuisde spelerslichtzinnigheid werd!
Toen moest u mij wel opgeven, want de schaduw van
uw vader en uw broer viel tusschen u en mij.
Begrijpt u nu, dat mijn besluit door niets veran
derd kon worden?
Zeker, maar daarna?
Ze haalde de schouders op. Haar blik scheen ge
boeid aan het uitzicht voor haar, haar stem klonk
zachter, maar er was een spottenden klank in.
Daarna? O, Consul-Generaal Langenbach is een
correct man, die met alles te koop loopt, b.v. als hij
geld voor liefdadige doeleinden geeft of zooiets; hij
zal nooit aan iets beginnen zonder zich van te voren
af te vragen: Wat zullen anderen ervan zeggen?
Nooit zal hij iets ondoordachts zeggen, of doen dat
hem nadeel kan berokkenen. Altijd wikt en weegt hij
het voor en tegen van wat hij gaat ondernemen. Hij
zorgt er ook altijd voor, dat hij een kring toeschou
wers om zich heen heeft. Een onvoorzichtigheid zal
hij nooit begaan on al zijn handelingen zijn met voor
uitziend overleg berekend. Daarin heeft hij me niet
teleurgesteld.
Het was stil.
Na een poosje zei Bobbie langzaam:
Kitty, het geluk heb je niet gevonden, je hebt
verdriet!
Ik heb alles aan mijzelf te wijten, ik wil er niet
verder over spreken, ik heb je het antwoord gege
ven dat ik je vrqeger niet geven kon. Meer mag je
niet verlangen.
Maar ik zou je toch graag gelukkig zien, Kitty,
begrijp je niet dat alles gemakkelijker te dragen is
als men weet dat de ander het geluk tenminste ge
vonden heeft?
- Ik heb gekregen wat ik verlangde, ik heb mijn
leven aan een man gegeven die op end' op correct
is
Maar het geluk?
Toen stond ze op, ze keerde zich om en ook Bob
bie kwam overeind.
Ik heb je geantwoord wat ik antwoorden moest;
daar had je recht op en bovendien zul je me nu
niet haten. Meer heb ik je niet te zeggen.
Je bent niet gelukkig. Anders zou jo het wel
zeggen.
Het is immers geluk als men krijgt wat men
verlangt. Laten we er niet verder over spreken, wat
gebeurd is, ligt al zoover achter ons. Als we elkaar
weer ontmoeten, laten we elkaar dan begroeten, als
twee menschen die elkaar hoogachten of medelijden
met elkaar hebben, net zooals je wilt.
Neen, daarmee ben ik niet tevreden. Je hebt
verdriet, dat kan ik niet verdragen.
Wat wil je dan?
Het veranderen.
Ze schudde langzaam het hoofd.
Het is te laat. Ik heb beloofd dat ik hem trouw
zal zijn, al kon ik hem geen liefde geven. Die trouw
moet ik bewaren tot
Tot?
Tot hij haar niet meer zou verlangen of tot de
dood mij vrij maakt.
Toen gaf hij haar een hand.
Hij liet haar gaan; hij ging weer zitten en zijn
heldere, grijs-blauwe oogen volgden de verdwijnen
de gestalte tot deze aan zijn blik onttrokken was.
Zijn handen lagen gebald op zijn knieën, de smalle
lippen waren samengeknepen, de wenkbrauwen om
hoog getrokken. Nu had hij de waarheid gehoord.
Kon hij haar nu nog veroordeelen? Hij voelde diep
medelijden met de vrouw, voor wie de liefde nooit in
hem gestorven was.
Hij moest blijven. Hij dacht er nu niet meer aan
om weg te gaan, hij moest altijd hier zijn. Ze was
ongelukkig en het uur kon aanbreken waarin ze
hulp noodig had.
Als hij geweten had dat zij gelukkig was geworden,
dan zou niets hem hebben kunnen verleiden om te
blijven, dan zou hij ver 'feg zijn gegaan, ergens
waar een nieuwe ontmoeting niet mogelijk was. Maar
nu zij ongelukkig was, nu dwong het noodlot; hem
om altijd in haar nabijheid te blijven.
Wordt vervolgd.