SchagerCourant
Tweede Blad.
HET MISDRIJF VAN
DONNA VERONICA (1637)
Waarnaar men
luistert
Donderdag 5 December 1929
72ste Jaargang. No. 8575
WAAR DE VROUW
BELANG IN STELT.
Een gezellig thuis.
Een man had een feestmaaltijd bijgewoond, waar de
prachtigste rozen aan de gasten waren uitgereikt. Men
had met de bloemen gegooid en gespeeld, maar die eene
man had zijn roos zorgvuldig bewaard en had gezegd:
„Die neem ik mee naar huis". Zegt U dat ook wel eens?
Koopt U onderweg wel eens iets voor thuis, de plaats,
welke het heiligst moet zijn voor U op aarde? Zoo niet,
dan hapert er iets aan Uw waardeering voor huis en
familie. Men hoort echtelieden wel eens klagen, dat hun
huis ongezellig is, bijna een gevangenis, waaruit zij toch
zoo gaarne zouden ontsnappen. Vrouwen ondervinden
dat vier muren wel eens plaats van verveling kunnen
'maken en kinderen verlangen maar al te vaak om zoo
spoedig mogelijk „op eigen beenen" te staan, omdat het
thuis zoo vervelend is. Maar het huis van deze men-
schen is slechts zoo, omdat zij zelf het zoo gemaakt heb
ben. Zij zeggen nooit „Dat neem ik mee naar huis"!
Is uw huis slechts een museum van meubelen, een plaats
om te eten en te drinken, te slapen en te rusten; een
plaats van gaan en komen? Dan is het geen „huis"
in den waren zin van het woord. Vraag uzelf wat u
gedaan hebt om het mooi te maken. Welke voorwerpen
'zijn er, die u herinneren aan schoone feiten in het
.verleden! Ga eens na of u niet te zelden hebt gezegd:
„Dat neem ik mee naar huis!" Wanneer u al die mooie
en aardige dingen, welke u van uw leven hebt gezien,
meegenomen had naar huis, zou het daar een gezellig
nestje geworden zijn! Wees niet beschaamd om te zeg
gen: „Dat neem ik mee naar huis!" Als u bang bent,
dan men u voor ouderwetsch zal houden, moet u eraan
'denken, dat ook voor de „moderne" menschen de dag
zal komen, waarop zij verlangen zullen naar een huls.
Schoonheidswenken van Evelijn Brent.
Een haastige shampoo legt den grondslag voor alle
ziekte, die het haar van zijn glans en schoonheid be-
Het liep zeer op zijn gemak,
Het leek zoo erg onnoozel,
Het leek wel heel erg mak,
De dresseur riep vervolgens luide:
„Wie op den ezel rijden kan,
Die mag voor niks een ritje maken,
Profiteer er nu maar eens van.
De dienst in de Kerk San Pier Maggiore liep bijna
ten einde. Met aandacht luisterde men naar het op
dragen der H. Mis, toen allen zich plotseling naar
de deur wendden.
Die tijdelijke afdwaling werd veroorzaakt door het
onverwachte verschijnen van een dame uit den zeer
hoogen stand, een der bekendste edel vrouwen in
Florence.
Zij was gekleed in een gewaad van paars fluweel,
versierd met prachtige kanten, met hoogopstaanden
kraag en snoeren paarlen in de haren. Een kleine
page, die liet gebedenboek droeg, volgde haar.
Nauwelijks was zij de kerk binnengetreden, of zij
bleef een oogenblik stilstaan, terwijl zij rondkeek.
Toen, gelijk een roofvogel zich als 't ware op een
door hem ontdekte duif laat neervallen, ging de Sig-
jiora regelrecht af op een zeer schoone blonde nog
jonge vrouw, naast wie zij zich een plaats maakte,
en ncderknielde, schijnbaar om te bidden. Maar dit
laatste deed zij niet. Zeer zacht sprak zij eenige
woorden tot de vrouw, die hevig begon te blozen,
maar uit zekeren trots geen antwoord gaf.
Niemand begreep er iets van; men meende, dat
de adellijke dame verzocht had wat meer ruimte
t"oor haar te maken, en dat de jonge vrouw, veront
waardigd, niet met behoorlijken eerbied geantwoord
had.
De H. Mis werd voortgezet, maar de kerkbezoekers
toonden grootc onoplettendheid ten gevolge der onge-
tvono tegenwoordigheid in de kerk van een dame,
3ie zelfs aan het hof van den groothertog gevreesd
werd, bijna in gelijke mate als de groothertogin
telve.
De jonge vrouw, tot wie de dame gesproken had,
Ke .vas beroemd om haar schoonheid en beklaagd om
enf101 tegenstrijdige in haar huwelijk. Want zij, die ter
oauwernood twintig jaren telde, was getrouwd met
ten lid van een zeer voorname, doch ook zeer ver-
tallen familie, iemand van vijf-en-zeventigjarigen
leeftijd.
I Zij heette Catcrina Brogi en was de dochter van een
Verver uit Casentino. Haar man heette Messer
n|Giustino Canacci, iemand met een zeer afstootelijk
U Ijiiterlijk.
IUI Doof, met roode en altijd tranende oogen, een ge
rimpelde, perkamentachtige huid en handen als van
n s^e^ot zno bad men den kwijnenden ouderdom
'en de bloeiende jeugd in den echt vereeiiigcL
rooven. De gevaren van haastige haarwasschingen zijn
vele. Vroegtijdige grijsheid is er een van en de voor
naamste oorzaak ervan is gelegen in de droogte van de
hoofdhuid. Een behandeling met warme olie voor iedere
wassching zal U voor dat lot bewaren, maar een warme-
oliebehandeling vereischt tijd. De warme olie moet goed
in de huid gewreven worden, waarbij geen plekje in de
huid overgeslagen mag worden, en moet vervolgens
twee uur kunnen inwerken. Dan mag het met evenveel
zorg door een shampoo weggewasschen worden. Eerst
het haar doordrenken met warm water, om de olie los
te maken. Dan met vloeibare zeep (gebruik nooit een
stuk zeep) het haar drie maal wasschen, flink afspoe
len na iedere keer inzeepen. Het laatste naspoelen is het
belangrijkste van de behandeling. Vooral wanneer het
haar dik is. moet dit met bijzondere zorg geschieden,
want zeep heeft een fatale uitwerking, als het tusschen
het haar achterblijft Het sap van een uitgeperse citroen
over het haar gedruppeld, even voor het laatste uit
spoelen, zal de glans en de kleur van het haar ver
beteren, ongeacht of het licht of donker is. Wanneer u
uw haar laat verzorgen door een vakman, let er dan
op, dat hij niet tracht, er vlug van af te zijn, maar
elscht een zorgvuldige wassching en naspoelen. Vergeet
ook het citroensap niet. Als u zelf uw haar wascht,
doet het dan, wanneer u enkele uren den tijd hebt, zoo
dat u niet gehaast te werk gaat, en alle phases van het
wasschen zorgvuldig in acht neemt.
Hoofdpijn bü kinderen.
Verwaarloos geen hoof pijn bij uw kind. Hoofdpijn
is bij de kinderen geen natuurlijk verschijnsel: het is
een teeken, dat er iets niet in orde is. Het kan een gevolg
zijn van te groote inspanning van de oogen, hetgeen door
een bril verholpen kon worden: of het kan een nog ern
stiger oorzaak hebben. Wees er niet te zeker van, dat
het door gebrek aan oplettendheid is dat uw kind iets
verkeerd doet: overtuig u, dat zijn gehoor volkomen
goed is. Van besmettelijke ziekten als roodvonk, diph-
theritus houdt men dikwijls doofheid over als gevolg van
de ontsteking van de keel en de gang die deze met
het oor verbindt. Adenoïden zijn ook een gewone oorzaak
tot doofheid bij kinderen.
Over vriendschap en liefde.
Een van veel menschenkennis, maar ook van veel
pessimisme getuigende monografie over Vriendschap en
Liefde heeft de Parijsche schrijver Max Daireaux ver
vaardigd, in den vorm van zinspreuken en paradoxen,
die op geestige wijze levenswijsheid bevatten. Hieraan
ontleenen wfj de volgende:
Wij zijn zoo met ons zelf ingenomen, dat wij gelooven
een vriend bijzonder veel lof toe te zwaaien, als wij zeg
gen: „Hij is onze Alter Ego, ons tweede ik."
Men kan onvoorwaardelijk op zijn vrienden rekenen,
als men graag mooie woorden hoort.
Vele vriendschappen berusten op gemeenschappelfj-
ken afkeer of op gemeenschappelijke vijandschappen,
slechts weinige op een gemeenschappelijke liefde voor
één vrouw, en dan nog alleen als deze liefde voor beide
ongelukkig is. Dat komt, doordat de haat gedeeld kan
BILLY BOO.
Billy riep begeerig: „Ik
Ben gaarne van de partij,"
De dresseur zei geniepig:
„Nu kom dan maar bij mij,"
Maar toen de arme Billy
Zich op d'ezels rug bevond
Kreeg hij een trap van het wilde dier,
Rolde vlug weer op den grond.
Maar het spelletje is nog lang niet afgeloopen.
Want Caterina was een vrouw van verblindemie
schoonheid, raet prachtige oogen en een welluidende
stem. Geen wonder, dat zij, die door haar vader tot
't aangaan van zulk een ongelijk huwelijk gedwon
gen was, in opstand kwam en de boeien trachtte te
verbreken, die haar als 't ware aan een lijk geke
tend hielden.
Daar Canacci bijna den geheelen dag op zijn bed
doorbracht en in de volslagen onmogelijkheid was
zich om zijn vrouw, zijn „cherubino biondo" (blanke
cherubijn), zooals hij haar noemde, te bekommeren,
viel t Catharina gemakkelijk het echtelijk pad te ver
laten. En het verschil tusschen Canacci en den man,
aan wien zijn vrouw hare liefde schonk, was dan
ook zeer groot. Hij was jong, knap, kruehtig, zeer rijk
en behoorde tot de invloedrijkste mannen van Tos
cane.
Ook hij, hertog Jacopo Salvati, getrouwd met Donna
Veronica, uit het vorstenhuis Cybio di Massa, leidde
een ongelukkig huwelijksleven.
Een chronist uit dien tijd zegt: „era questa signora
dotata di mediocre bellezza, et altre a cio cotanto
altera e superba, che non voleva coricarsi con il
marito", (die dame was middelmatig mooi en boven
dien zoo hooghartig en trotsch, dat zij met haai
man geen huwelijksleven wilde leiden).
't Was dus niet te verwonderen, dat tusschen Cate
rina en Jacopo een verstandhouding ontstond, die
weldra tot gloeiende liefde overging.
Toen de hertog denzelfden Zondag, dat zijn vrouw
in de kerk naast Caterina was neergeknield, zijn ge
liefde ging bezoeken, vond hij haar geheel ontdaan
en hij was niet weinig verwonderd over de wijze,
waarop hij door haar ontvangen werd.
„Wij moeten elkander nimmer wederzien", zeide
Caterina eindelijk. „Het ongeluk moet niet ons bei
den treffen. Wanneer 't op mijn hoofd neerkomt is
't voldoende."
„Ongeluk? Zelfs de groothertog zou mij geen
kwaad veroorzaken."
„Neen, maar wel iemand, die tot nog meer in staat
is." En nu deelde Caterina hem het voorgevallene
mede. Toen de hertogin naast haar in de kerk ge
knield lag, had zij Catarina toegebeten: „zorg, dat je
nooit meer in aanraking komt met mijn man. Want
denk eraan, dat mijn wraak vreesclijk zal zijn."
Salviati verbleekte en zag zeer goed den ernst der
zaak in. Want hij was ervan overtuigd, dat zijn vrouw
voor geen enkel middel zou terugdeinzen. Hij vrees
de intusschen het meest voor zijn geliefde Catarina.
Teneinde zijn bezoeken bij Catarina voor zijn vrouw
te verheimelijken, had hij steeds voorgewend, dat hij
zich naar zekere samenkomst begaf, waarin verschei
dene edelen des avonds zich vereenigden, om daar
de H. Mis te hooren en deel te nemen aan het uit
spreken van gebeden en aan andere godsdienstige
worden zonder jaloezie te wekken, in de liefde verdraagt
men echter geen deeling.
...Vele vrienden zijn niet zooveel waard als één vriend.
Eén vriend beteekent een groote rijkdom, vele vrienden
beteekenen groote uitgaven.
Een liefhebbende vrouw en een trouw vriend. Dan
kan de heele wereld in elkaar storten. Maar helaas be
driegt ons af en toe de liefhebbende vrouw met den
trouwen vriend, en de wereld draait rustig voort.
Een vriendendienst te bewijzen ls soms aangenaam, is
ook noodig, maar altijd gevaarlijk. Weinig vriendschap
pen houden die krachtproef uit. Niets is pijnlijker dan
een vriend te hebben, die veel vrienden heeft. Vriend
schap is een luxe, maar een luxe voor de armen. Heeft
men zich tot iets opgewerkt, dan heeft men geen
vrienden meer.
Het is niet bepaald noodig. dat men een vriend alles
verteld, het is genoeg, dat men zich bewust is, dat men
hem alles kan vertellen.
Hoe genees Ik mün domheid?
Er heeft eens iemand het voorstel gedaan, dat men,
om het publiek meer aan te lokken tot het bijwonen van
klassieke tooneelstukken, de namen van die stukken
moest veranderen. Het voorstel heeft geen toepassing
gevonden. Daarvoor hadden wij te veel eer voor het
werk der klassieken. In Amerika denkt men er echter
anders over, daar is men niet preutsch. Als een boek,
dat op de markt komt', niet genoeg afzet vindt, probeert
men het met een anderen titel. De bekende Ameriaan-
sche uitgever Holderman verklapt iets van die vakge-
VRIJDAG 6 DECEMBER 1929.
Hilversum (1071 M, van 12.006.00 nam. 298 M.)
i2.00 Politieberichten, 12.152.00 Middagmuziek door het
A.V.R.O.-Kwartet. 2.052.45 Uitzending voor scholen,
2.453.00 Gramofoonmuziek, 3.004.00 Maak het zelf!
door Céline SchaakeVerkozen, 4.305.00 Gramofoon
muziek, 5.005.30 Vraaggesprek met Jhr. Ir. O. C. A.
van Lidth de Jeude over de Amsterdam-Rijnverbinding;
5.306.30 Dinermuziek door het A.V.R.O.-kwartet, 6.00
Tijdsein van de A.V.R.O.-klok, 6.30 Vaz Dias: Koersen,
6.457.15 Cursus Spaansch: beginners, 7.157.45 Radio
cursus vanwege het Onderwijsfonds voor de Binnen
vaart, 7.45 Politieberichten, 8.00 Tijdsein, 8.01—9.00 Gra
mofoonmuziek, 9.0011.00 Concert door het Omroep
orkest o.l.v. Nico Treep, 10.05 Persberichten van Vaz
Dias, 11.0012.00 Gramofoonmuziek.
Huizen (1875 M.)
10.30—11.00 NCRV. Ziekendienst, 11.00—1L25 NCRV.
Ziekenhalfuurtje, 11.3022.00 KRO. Godsdienstig half
uurtje, 12.151.15 KRO. Concert door KR.O.-trio, 1.15
2.30 Gramofoonmuziek, 2.303.00 Schooluitzending, 4.00
5.00 NCRV. Gramofoonmuziek, 5.006.30 NCRV. Concert
door trio. 6.407.00 KRO. Tuinbouwhalfuurtje, 7.00
7.30 KRO. Cursus schriftverbetering; V.P.R.O.: 7.35
Persberichten, 7.40 Lezing over: „Laatste avond". 8.15
Concert door strijkkwartet, 8.50 Lezing over: „Het pro
testantisme in de 19e Eeuw", 9.30 Voortzetting concert,
10.00 Voordracht, 10.20 Voortzetting concert.
Daventry (1554.4 M.)
11.20—12.20 Gramofoon, 12.20 Concert, 12,50 Orgelcon
cert, 1.202.20 Gramofoon, 4.05 Tooneeluitzendlng voor
scholen, 4.50 Orkëstconcert, 7.05 Piano-recital, 8.05 Con
cert 8.20 Symphonie-concert, 10.40 Verrassing, 10.55
32.20 Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris" (1725 M.)
12.202.20 Gramofoon, 4.05 Concert. 6.55 Gramofoon,
9.05 „Prins Igor" van Borodin. Orkest, koor en solisten.
Langenberg (473 M.)
6.207.20 Gramofoon. 9.3510.45 Gramofoon, 11.30 Gra
mofoon, 12.25L50 Concert 4.505.50 Orkestconcert,
7.50 „Alkestis", koor en orkest. Daarna tot 11.20 Orkest
concert.
Kalundborg (1153 M.)
11.201.20 Orkestconcert, 2.004.00 Concert 4.005.00
Kinderuurtje, 5.105.40 Declamatie, 7.209.00 Orkest
en tooneeluitzending. „Erasmus Montanus", blijspel in
5 bedrijven van Ludvig Holberg, 9.1510.05 Orkest-
concert, 10.0512.50 Cabaretuitzending.
Brussel (508.5 M.)
5.20 Kamermuziek door trio, 6.55 Gramofoonmuziek,
8.35 Concert
Zeesen (1635 M.)
11.2012.15 Gramofoon, 1.201.50 Gramofoon, 3.504.50
Concert 7.20 Cbncert, 7.50 „Alkestis", koor, orkest en
spreker; 9.50 Concert
handelingen ter wille van overledenen.
Zoo besloot hij Catarina voorloopig minder te ko
men bezoeken en haar te doen bewaken door twee
zijner vrienden, Serselli en Carlini.
Na verloop van eenigen tijd meende Salvati, dat de
achterdocht zijner echtgenoote geheel verdwenen was,
want door niets kon hij bemerken, dat zij hem nog
steeds deed bespieden.
In zijn verdriet begon hij er zelfs aan te twijfelen,
of Caterina hem wel de waarheid had gezegd. Hij
vreesde, dat zij alles verzonnen had, om hem, ter
wille van een ander, uit haar huis verwijderd te hou
den.
Zoo werd het de nacht van 31 December 1G37. De
hertog gevoelde zich zeer opgewonden, angstig en kon
den slaap niet vatten.
Eindelijk, met de gedachte, dat hij den volgenden
dag Catarina weer zou bezoeken, viel hij tegen den
morgen in slaap, waaruit hij eerst na verscheidene
uren ontwaakte.
Toen hij was opgestaan kwam een van de kam°r
meisjes der hertogin in de slaapkamer en plaatste,
zooals iederen Zondagmorgen geschiedde, een kistje
op tafel, waarfn de kanten en kragen en andere
kleinere kleedingstukken van den hertog geborgen
werden. Vervolgens bood zij dezen hare gelukwen-
schen aan voor het Nieuwejaar en de hartelijke groe
ten van de hertogin.
Nadat het meisje de kamer verlaten had, ging Sal
viati naar de tafel om het kistje te openen. Hij was
verwonderd over den grooten inhoud ervan. Nadat
hij de bovenste kleedingstukken had weggenomen,
zag hij iets, dat wel een groote kluwen goudkleurige
zijde scheen te zijn.
Wat was dat en wat moest hij er mede doen? Hij
keek nog eens, raakte het krampachtig aan en
zijn gelaat werd vreeselijk om aan te zien, toen hij
eindelijk bemerkte, wat daar vóór hein lag.
Het was hoofdhaar. Een duizeling scheen hem te
bevangen. Een wild gebrul, als van een gewonden
leeuw een geluid, dat niets rnenschelijks had
en Salvati, met beide handen zich aan de tafel vast
houdende, stond met wijd uitgepuilde oogen te sta
ren naar het afgesneden hoofd zijner beminde Ca
terina.
De wraak van Donna Veronica was inderdaad
vreeselijk geweest, zooals zij aan Caterina in de kerk
had beloofd.
Als een krankzinnige stormde de hertog eindelijk
naar de kamer der hertogin. Maar deze was
dienzelfden nacht in stilte vertrokken naar haar
villa in Vald' Arno. vanwaar zij zich vervolgens
voor grootere veiligheid naar Rome begaf.
Donna Veronica had uit Massa twee sluipmoorde
naars laten komen, wier diensten zij voor veel goud
helmen. Als in Amerika een boek niet minstens 10.000
liefhebbers vindt, is er iets niet mee in orde. Dan wordt
het zooals de vakterm luidt, „ter behandeling naar het
ziekenhuis gebracht". Er wordt iets in geschrapt, hier
en daar iets in veranderd, maar allereerst ontvangt het
boek een nieuwen titel! Dat is de hoofdzaak. Holderman
geeft enkele interessante voorbeelden. Toen de gedich
ten van Oscar Wilde aanvankelijk onder den eenvoudI-
gen titel van „Gedichten" verschenen, vonden zij geen
afnemers. Dat werd dadelijk anders, toen ze onder den
titel „Het Huis eener minnares en andere gedichten" op
de markt kwamen. „De Mémoires van Madame de Pom-
padour" hadden aanvankelijk ook geen succes, men wist
in Amerika blijkbaar niet genoeg van de minnares van
Lodew(jk XV. Nadat ze echter als „Mémoires eener
Fransche Koningsmaitresse" op de markt waren geko
men, vonden ze een reusachtigen afzet. Als volkomen
genezen kon de roman, „De vrouw met het gouden haar"
van Goutier, uit het ziekenhuis worden ontslagen. Het
boek. waarvan aanvankelijk 5000 exemplaren waren ver
kocht, bereikte een oplage van 50.000, toen het onder
den sensationeelen titel „Het verlangen naar een biondo
geliefde" uitkwam. Het grootste succes heeft echter het
boek gehad, dat eerst eenvoudig „practische levensgids"
heette. De titel is naar men moet toegeven zoo niets
zeggend als het maar kan. Geen mensch kocht het.
Toen kwam het in het „ziekenhuis". Nu heette het „Hoe
genees ik van mijn domheid?" De titel was een beetje
gewaagd, maar men had een juisten greep gedaan. Te
genwoordig willen per jaar 200.000 Amerikanen weten,
hoe zij het best van hun domheid afkomen. De heele
geschiedenis doet mij denken, aan een vriend van mij.
ZATERDAG 7 DECEMBER 1929.
Hilversum (298 M., na 6 uur 1071 M.)'
12.00 Politieberichten, 12.152.00 Middagmuziek door het
A.V.R.O.-Kwartet, 2.00—2.30 Filmpraatje door Max Tak,
2.304.00 Illustratieve filmmuziek uit het Tuschinsky-
Theater te 'Amsterdam, 4.305.00 Sportpraatje door H.
Hollander. 5.005.30 Gezondheidshalfuurtje. 5.306.00
Cursus Duitsch: Gevorderden en Conversatie, 6.00 Tijd
sein, 6.016.30 Accordeon-Concert door de Accordeon-
vereeniging „Kunst en Vriendschap", 6.307.45 Concert
door het Omroeporkest o.l.v. Nico Treep, 7.45 Politieber.
V.A.R.A.-uitzending: 8.00 nam. Joodsch concert. Or
kest, vocaal kwartet en voordrachtkunstenaar. Na af
loop: Vara-Varia.
Hulzen (1875 M.)
Uitsl. K.R.O.-UUitzending. 11.30—12.00 Godsdienstig
halfuurtje, 12.151.15 Concert door KR.O.-trio, 1.15—
2.00 Gramofoonmuziek, 2.003.15 Kinderuurtje, 3.30—
4.00 Katholiek Nijverheidsonderwijs, 4.004.30 Esperanto,
4.300.00 Cursus Engelach, 5.005.40 Gramofoonmu
ziek, 5.406.00 Journalistiek Weekoverzicht. 6.007 30
Concert door Cinema-orkest, 7.308.00 Lezing, 8.00—
9.00 Orkestconcert, 9.009.30 Gramofoonmuziek, 9.30—
9.40 Nieuwsberichten, 9.4010.00 Gramofoonmuziek,
10.0011.00 Voortzetting orkestconcert, 11.0012.00 Gra
mofoonmuziek.
Daventry (1554.4 M.)
I.202.20 Orkestconcert, 3.50 Concert Polltie-muziek-
corps, 5.05 Orkestconcert, 7.05 Piano-recital, 7.50 Zang,
8.35 Concert, 9.55 Concert, 10.5512.20 Dansmuziek.
Par\js „Radio-Paris" (1725 M.)
12.502.20 Gramofoon, 4.05 Kinderuurtje, 4.35 Dans
muziek, 6.55 Gramofoon, 7.25 Gramofoon, 8.35 Pianoles,
9.05 Liederen-voordracht, 9.50 Gramofoon.
Langenberg (473 M.)
6.207.20 Gramofoon, 9.3510.45 Gramofoon, 11.30 Gra
mofoon, 12.251.50 Orkestconcert, 4.505.50 Orkest
concert, 7.20 Vroolijke avond, 10.2012.20 Dansmuziek,
Kalundborg (1133 M.)
II.2011.50 Gramofoonmuziek, 2.202.50 Kinderuurtje,
250—4.50 Orkestconcert 8.45—9.05 Viool-recital, 9.20—
10.20 Voortzetting orkestconcert.
Brussel (508.5 M.)
5.20 Trio-concert, 6.50 Gramofoonmuziek, 8.35 Gramo
foonmuziek, 8.50 Concert
Zeesen (1635 M.)
11.20—12.10 Muziekuitzending voor scholen, 1.201.50
Gramofoon, 4.204.50 Concert, 7.20 Concert. Daarna tot
11.50 Dansmuziek.
kocht. Vervolgens wist zij een geheim onderhoud te
hebben met Bartolommeo Canacci, een der twee
zoons uit het eerste huwelijk van zijn vader. Barto
lommeo haatte Caterina, zijn jonge stiefmoeder, he
vig, omdat zij niet aan zijn wenschen wilde gevolg
geven. De hertogin wist hem door geld en vele be
loften er toe te bewegen dat hij met de sluipmoorde
naars zou meewerken en zich daarbij de hulp zijns
broeders Francesco zou verzekeren, teneinde Cate
rina in hare woning te vermoorden.
Toen de vier schurken op den bepaalden avond in
de woning kwamen, vonden zij daar ook de twee
vrienden van den hertog, Caterinas beschermers.
Toen dezen de vier bandieten zagen binnenkomen,
stoven zij de deur uit, zonder ook maar een oogen
blik te wachten om te zien, wat er wellicht zou ge
schieden Zij klommen door een dakvenster, vervol
gens over de daken der naastliggende huizen en be
reikten eindelijk het terras van ertn andere woning,
waar zij onstuimig op de deur klopten. Daar woonde
Zia Nannina (tante Nannina) bij wie drie der
mooiste publieke vrouwen van Florence verblijf heb
ben. Hier waren Caterina s beschermers veilig, niet
alleen, maar konden, staande aan het venster, zelfs
voor een gedeelte zien wat ei in het huis van hunne
beschermeling geschiedde.
Caterina had zich voor hare stiefzoons op de
knieën geworpen, teneinde althans medelijden af te
smeeken voor het kind, dat zij verwachtte. Doch me
delijden was hier niet te verwachten. In enkele
oogenblikken was de arme vrouw tot onherkenbaar
heid toe verwond en gekorven. De verschillende af
gehouwen deelen van het lichaam werden door de
moordenaars in een rijtuig medegenomen en den vol
genden morgen in Arno en in putten teruggevonden.
Het hoofd werd in een doek gewikkeld en volgens
afspraak aun de hertogin gezonden.
Daar de hoofdschuldige een dame was. die tot de
voornaamste families behoorde en zelfs aan bet pau
selijke hof machtige vrienden had, ving het web der
gerechtigheid in dat geval alleen vliegen, zooals een
geschiedschrijver uit dien tijd opmerkte. Maar de
twee stiefzoons en de halfidiote vader werden in de
gevangenis opgesloten Francesco, die trots de fol
teringen bleef ontkennen, werd vrijgesproken. Barlo-
loinmeo, die op de pijnbank dreigde te bezwijken en
dus bekende, moest het met zijn leven boeten. De
twee sluipmoordenaars, die de wetenschap hadden
veel goud heel gemakkelijk te hebben veidiend, wis
ten naar hun woonplaats te ontkomen.
En de hertogin keerde naar Florence terug, alsof
er niets ware geschied. Slechts Jacopo Salviati heeft
zijn geheele leven getreurd om Caterina, die door
zijn schuld aan zulk een vreeselijk einde was geko-
men.
vs' V* v v (B. Heijmans, in de N.R.Crt-J
VM)/'"1 'i'I\wut "f't
