Alititii Niim-
Mmttmii- LniMlai,
Liefde is blind
van S. KROM.
=3 SPORT
VAN ZONDAG
Uitgevers: N.V. vJi. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
Gemengd Nieuws.
De misdaad in de brandende auto.
Het huwelijk van Aga Khan.
De zeebeving van 18 November.
Stoomerij en Ververij
20% Prijsvermindering.
HOLLAND-BELGIE 1-0.
Dinsdag 10 December 1929.
SCHAKER
72ste Jaargang No. 8577
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummers C cent. ADVERTEN-
TIcN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grnotere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
HOE TETZNER DE MISDAAD HEEFT GEPLEEGD.
Zaterdag heeft Tetzner, die naar men weet, ten einde
In het bezit te komen van een levensverzekeringsuitkee-
ring een man vermoordde en diens lijk in zijn auto ver
brande, een volledige bekentenis afgelegd.
Hij beweert in finantieele moeilijkheden te zijn geko
men, die zoo groot waren, dat hij, mede beinvloed door
zijn vrouw, tot het besluit gekomen is, een volkomen
onbekend persoon om het leven te brengen en het te
doen voorkomen, alsof hijzelf de omgekomene was, waar
na zijn vrouw de verzekeringssom zou innen.
Betreffende de uitvoering van zijn daad vertelde hij,
dat hij op den avond van den 27sten November op den
straatweg RegensburgMunchen door een voetganger
was aangesproken, die( hem verzocht had, tot Munchen
mee te mogen rijden.
Eerst tijdens den rit was toen zijn plan opnieuw bij
hem opgekomen, waarna hij, voorgevende, dat er een
defect aan den motor was, den wagen stopgezet had.
Hij was toen uitgestapt en had gedaan, alsof hij repa
raties verrichtte. Plotseling had hij benzine in en op
den wagen en vooral op de treeplanken gegoten, en deze
in brand gestoken, waarop een ontploffing gevolgd was
Daarop was hij weggeloopen. Hij had zich naar Mun
chen begeven en, daar hij reeds in het bezit was van
een pas, had hij zonder moeilijkheden de grens kunnen
overschrijden.
Reeds den tweeden December was hij te Parijs ge
weest, doch daar hij nergens te weten kon komen, wat
over het ongeluk in de Duitsche bladen geschreven werd
had hij zich onveilig gevoeld.
Hij was daarop naar Straatsburg gegaan om vandaar
met zijn vrouw te telefoneeren. In deze stad is hij daar
op gearresteerd.
Mohammedaansche Ceremonie in een
Fransch stadje. Het opzienbarende huwe
lijk tusschen een Indisch en prins en een Pa-
rüsch naaistertje.
De Indische prins-mlllionair Aga Khan en een Fransch
meisje Mlle Carron, die nog kort te voren haar brood
als costumière in een Parijsch modehuis verdiende, zijn
Vrijdag te Aix-les-Bains in het huwelijk getreden, vol
gens Mohammedaansche ceremonie. Onder Oostersche
gezangen, zooals die gehoord worden in de Oostersche
Moskees, verbond de Mohammedaansche geestelijke hen
in den echt
De burgemeester van Aix. de heer Henry Clerc, ver
vulde de formeele ceremonie. Zijn Hoogheid, de Aga
Sultan Mohammed Shah, is een afstammeling van den
profeet Mlle Andreé Josephine. Marie Leonie Carron is
de dochter van een Katholieke Fransche familie. De
geestelijke van de Parijsche Moskee was Prins SI Mo
hammed ben Lahsen. Er waren echter geen Oostersche
satijnen, juweelen en versierselen bij dit huwelijk, doch
FEUILLETON
het
van.
e is
eine
door ELINOR GLYN.
s.
„Prachtig prachtig", en Benjamin Levy wreef zich
in de handen. Het meisje had, dat wist hij, een roman-
tischen aard een beetje onderdrukt. Die kon hij nu,
als het noodig mocht wezen, uitspelen. Ze lunchten in
de eetkamer, die geheel in vroeg-Victoriaansche stijl ge
meubileerd was. Het heele huis was zooals het reilde
en zéllde gekocht van de erfgenamen van een welgestel-
den negentigjarige, wiens trots deze eetkamer zeven
tig jaar lang geweest was en in zijn hart bewonder
de Benjamin Levy dit ameublement dan ook zeer. Va-
nessa had nooit een werkelijk mooi huis gekend 't
Was leelijk en overal even saai maar ze had in Flo
rence en Venetië tentoonstellingen en musea bezocht en
haar smaak was zeer gedistingeerd
„Een schoonheid een verrukkelijke schoonheid
zei haar vader bij zichzelf, terwijl hij haar aanzag. Iedere
lijn van haar figuur was volmaakt haar hoofd droeg
ze als een jonge Diana en hoewel ze slank was, vertoon
de haar figuurtje toch die mooie, ln-vrouwelijke lijnen
en had niets gemeen met het moderne, jongensachtige
type.
Benjamin Levy was zelf een man van groote verfij
ning en haar moeder was het lieftalllgste, arme, wel
opgevoede jongemeisje van Rome geweest Toen het
maal, door stijve kamermeisjes opgediend, voorbij was,
werd Vanessa bevolen haar vader naar diens eigen zit
kamer te volgen.
Hier vertelde hij haar kort en goed, dat hij een echt
genoot voor haar had gekozen en dat ze dien avond
kennis met hem zou maken. Vanessa's prachtige, zwarte
oogen gingen wijd open en haar gezichtje werd heel
bleek maar ze sprak geen woord Benjamin Levy
las als het ware de gedachten van bijna iedereen met
wien hij sprak en hij wist nu, dat er een nieuwen
factor in het gedachtcnleven van het meisje was geko
men, een factor, die misschien wel iets te maken had
met hetgeen er den vorigen avond gebeurd was.
„Hij zag je, naar het schijnt, in de Opera, m'n kind,"
zei hij: „en vandaag heeft hij je ten huwelijk gevraagd"
Er kwam weer wat kleur op haar bleeke wangen.
Papa hoe heet hij
„Het is de Earl of St. Austel!"
een smaakvol Parijsch avondtoilet en de matte schijn
van een zijden hoed voltooiden het toilet van de Pari-
sienne.
De prins lachte gelukkig, terwijl de burgemeester van
Aix de kleine costumière onofficieel den titel van „prin
ses" toediende. Geen machtige olifanten met prachtige
versieringen trokken in processie door de Fransche stad,
en toch waren er duizenden mannen en vrouwen, die
buiten 't stadhuis zuchtten, schreeuwden en in de han
den klapten.
Mlle Carron koos groen als de kleur van haar toilet
en dit was de schoonste creatie die de Parijsche kunst
kon voortbrengen. Dit kost den prins „slechts" f 72.000.
Zij had juweelen in het haar, die hadden behoord tot de
Kajar dynastie van de Perzische koningin, Slechts een
paar gasten en leden van de familie der bruid waren
aanwezig bij de ceremonie, die nauwelijks een zes mi
nuten duurde. Nadat de burgemeester het burgerlijk hu
welijk voltrokken had, hield hij een korte rede, waarin
hij iets uit de geschiedenis van Aix aanhaalde en ver
volgens de bruid en de bruidegom enkele complimentjes
toediende.
De bruid staat nu onder de Mohammedaansche wet en
heeft dus practlsch al haar rechten aan haar echtgenoot
afgestaan.
Onder de Mohammedaansche gezangen was de bruid
volmaakt stil en luisterde aandachtig met neergeslagen
oogen.
Toen het huwelijkspaar het raadhuis %'erliet werd het
luide door het publiek toegejuicht. De dames letten na
tuurlijk speciaal op het costuum van de bruid en tal
rijke uitroepen van bewondering weerklonken.
De Aga Khan en echtgenoote gingen naar een na
burig hotel om den maaltijd te gebruiken.
's Avonds vertrok het bruidspaar op de huwelijksreis,
die zij door zullen brengen in de Villa Andree te Anti
bes.
GENERAAL NOBILE MEE NAAR DEN
NOORDPOOL?
V.D. verneemt uit Friedrichshaven:
Onlangs bezocht Generaal Nobile, bekend door zijn
poging om met de „Italia" de Noordpool te bereiken,
Friedrichshafen, waar hij de „Dornierwerke" en de
Luchtschipwerf Zeppelin bezichtigde. Naar medegedeeld
wordt zou Nobile verzocht hebben aan den Pooltocht
van de Zeppelin deel te mogen nemen.
DE BEDDING VAN DEN OCEAAN GEWIJZIGD.
Reuter meldt uit Halifax:
De berichten van de booten, belast met het herstel
len van de kabels, die beschadigd zijn bij de zeebeving
van 18 November j.1., wijzen er op, dat de bedding van
den Noordelijken Atlantischen Oceaan wijzigingen heeft
ondergaan door dit natuurverschijnsel. Men bevond, dat
de kabels beschadigd waren in een gebied van 400 zee
mijlen ten Z.O. tot 300 zeemijlen te N.O. van Halifax.
Vanaf heden, tijdelijke
Depot: B. G. G. König, Hoogzijde.
De schoone blos werd dieper en Vanessa haalde snel
adem.
En heeft die me ten huwelijk gevraagd
Haar oogen glansden als sterren.
En u wilt echt dat ik met hem trouwen zal, Pa
pa Maar dan moet hij me vaak eerder gezien heb
ben, al wist ik het niet Ik heb gelezen dat Engel-
schen alleen uit uit liefde trouwen
Haar wangen gloeiden nu als rozen tegen haar va
der over iets verbodens als liefde te hebben durven
spreken! Ze stond er perplex van.
„Dat ls onzin, lieveling Bij den adel worden, even
als in andere landen, alle huwelijken al vooruit bedis
seld Ook het jouwe was al lang geleden bepaald
maar de opera zal er waarschijnlijk toch wel toe hebben
bijgedragen dat het nu zoo plotseling tot stand zal ko
men."
Onder het spreken zag hij zijn kind niet aan hij
voelde dat hij haar niet in die vertrouwende oogen kon
zien, die waren als stukjes nachthemel, met in elk een
fonkelende ster Of ze donker-blauw of zwart waren,
kon men nooit uitmaken, men wist alleen, dat ze on
peilbaar diep en oneindig schoon waren.
„Lord St. Austel komt vanavond bij ons dineeren en
je zult den vijftienden Juni trouwen
En vandaag is het vijftien Mei wat wat erg
gauw, Papa.
„Lange engagementen zijn een dwaasheid, beste kind."
„Goed dan. Papa."
Toen kuste Benjamin Levy zijn dochter op de snoe
zige blozende wangen, gaf haar te kennen, dat ze nu
wel gaan kon, en toen ze de deur dicht had gedaan en
hij haar zachte voetstappen hoe langer hoe verder de
gang ln hoorde gaan stonden hem de tranen In de
oogen.
„Liefde!' mompelde hij bij zich zelf. „Een man moet
haar wel liefhebben, als hij haar eenmaal kent St
Austel is in elk geval een gentleman en op een an
dere manier hadden we hem nooit gekregen."
Maar Vanessa had haar kamer al bereikt en stond bij
het raam, dat op den heuvel uitzag, over de groene hoo
rnen, in de wazige, blauwe verten naar dien draaikolk,
Londen, te staren, zonder iets te zien-. Ze zag alleen
maar een vermoeid mannengelaat hal? spottend, half
droevig en ze verbaasde zich over haar lot en
weer kwamen haar die woorden van Tennyson te bin
nen:
And loved him with that love which was her
doom
Neen! Het zou haar glorie, niet haar noodlot we
zen! En uit een meidoornstruik, onder haar raam, klonk
de blijde jubel van een lijster.
E
Van onzen voetbalredacteur.
Den geheelen ochtend had 't geregend en ook toen we
onze schreden naar onze prachtige, in feestkleedij ge
tooide sport-arena met z'n forsche sierlijke toren richt
ten, regende 't nog. Een schier eindelooze file van in 3
rijen aansuizende auto's gleed ons voorbij. Bij 't stadion
één menschenzee met honderden automobielen. Men
haastte zich om z'n plaats in" te nemen. In 't stadion ge
zeten werden we dadelijk door de geweldige afmetin
gen getroffen; regelmatig vulde zich 't zoo goed als uit
verkochte stadion.
Om twee uur vormen de Blauwwit-juniores een haag
en daar komen de Belgen onder de toonen van hun
volkslied 't veld op. Even later ook de Hollanders. V. d.
Meulen in een mooi blauw shirt, de rest in oranje shirt
en nog helder witte broeken. Nadat Vermetten de toss
gewonnen en een ruiker bloemen van Van Halme ln
ontvangst heeft genomen, stellen zich de volgende elf
tallen op:
Holland: V. d. Meulen
Vermetten v. Kol
Kools V. d. Wildt Breltner
Landaal Tap Bakhuijs v. d. Broek v. d. Heijden
Scheidsrechter: Ruof (Zwitserland).
Bastin Moeschal Voorhoof P. Braine Michiels
V. Averbeke v. Halme v. Poucke.
Hoydonckx Lavigne.
Debie. België.
De Belgen zijn tamelijk verzwakt doordat R. Braine
(de gevaarlijke midvoor) geschorst is. Voorhoof, die nu
deze plaats bezette was heel wat minder en we gelooven
vast, dat V. d. Meulen hierdoor een heel wat gemakke
lijker taak heeft gehad, 't Doet ons genoegen dat Hol
land er direct goed opzit en dat Debie reeds dadelijk op
de proef wordt gesteld. Hij toont zich echter van de
beste zijde. Plotseling, wanneer niemand 't verwacht,
schiet Bakhuys vanaf ongeveer 40 meter lukraak voor
de orkaan af op doel. De bal was zoodoende keihard en
dwarrelde verdacht naar den linker bovenhoek. Als een
tijger springt Debie naar den hoek, te laat evenwel, en
een oorveröoovend gebrul zegt ons „dat ie zit", 't Is
een onverwachte steun in den rug en we zien Holland
dan ook flink opzetten. Bijna denken we dat 't 20
wordt, maar Landaal schiet de goed door Bakhuys aan
gegeven bal in Debie's handen. België komt wat los; P.
Braine en Moeshal probeeren tevergeefs v. d. Meulen te
verrassen. Bakhuys die we vaak voor v. d. Wildt aan
zien, omdat hij nogal achter blijft, geeft steeds puike
voorzetten aan Landaal en V. d. Heijden, die, en dat
dient gezegd te worden, in snelheid absoluut niel te
gen de Belgische backs opkunnen. Zoodoende gaat me
nige mooie kans verloren. Uitstekend is 't spel van 't
geheele Nederlandsche elftal, en 't enthousiasme ls ver
rukkelijk. In de Belgische voorhoede is Bastin buiten
gewoon gevaarlijk, althans z'n doorbraken, want de be
slissende voorzet ls vaak niet geheel ét, zoodat Vermet
ten en v. Kol er wel weg mee weten. Tap verprutst
evenals Bakhuys eenige „juweeltjes", ze treuzelen n.1. te
HOOFDSTUK IV.
Hubert's kamerdienaar, die hem als een held vereer
de een eigenaardig gevoel, dat zijn oorsprong vond in
hun kameraadschappelijken omgang in den oorlog
maakte, toen zijn meester dien avond naar Hampstead
was vertrokken, tegen den butler de opmerking, dat
His Lordship er precies eender uitzag, als hij alijtd ge
daan had. wanneer ze in de loopgraven het een of an
der smerige karweitje moesten gaan opknappen. (Het
spijt me, dat ik het zeggen moet, maar hij gebruikte een
eenigszins andere uitdrukking, die ik hier moeilijk neer
kan schrijven). De butler, die boven den leeftijd was en
dus de vreugden van oorlogvoeren op vreemd grondge
bied. niet had kunnen smaken, vroeg Mr. Harding een
beetje geërgerd wat voor gezicht hij dan trok? en
er werd hem gezegd, dat het veel had van het snuit van
een bulldog, die zijn tanden gezet heeft in iets, dat hem
heelmaal niet aanstaat, doch dat hij, toch vast van plan
ls. niet los te laten!
Ze wisten geen van belden, dat hun meester voor het
eerst bij zijne verloofde ging dineeren.
Vanessa kleedde zich met de uiterste zorg. Ze durfde
haar haar niet anders opmaken zonder haars vaders
toestemming, maar ze trok het toch stilletjes een
ietsje losser over haar voorhoofd. Voor haar japonnetje
van bleek-blauw satijn was veel te veel stof gebruikt
haar slanke figuurtje kwam er heelemaal niet ln uit,
en haar van nature zoo blanke handjes, had ze van ze
nuwachtigheid rood geknepen. Maar haar oogen schit
terden en er lag een bekoorlijk blosje op haar wangen.
Ze stond naast haar vader, toen Lord St. Austel werd
aangekondigd en het voorstellen was spoedig afge-
loopen.
Hubert keek haar ternauwernood aan al wat zijn
bevooroordeelde blik zag. was een vagen indruk van een
klein, nogal houterig schoolmeisje, en het handje, dat
ze hem gaf, voelde klam-koud aan. Dit maakt hem zoo
razend van woede, dat hij het vermeed, haar verder aan
te zien, en zich er bij bepaalde, met zijn aanstaanden
schoonvader over politiek te praten en zoo nu en dan
eens een banaliteit aan het adres van de dames te
richten. Toen het diner was afgeloopen, was Vanessa
het hartje in haar blauw satijnen schoentjes gezonken
en haar wangen zagen inbleek.
Aan Madame de Jainon was door haar werkgever be
volen.' zijn dochter mede te deelen, dat Engelschen zeer
stijf waren en dat haar verloofde het waarschijnlijk wel
niet correct zou vinden, haar veel aan te spreken
Maar haar zelfs bijna niet aan te kijken, dat was toch
wel een beetje overdreven! Het arme kind leed ver
schrikkelijk. Ze voelde zich onhandig en weinig op haar
lang. Opeens, wanneer v. Kol den bal uit een doelscher-
mutsellng naar Tap plaatst, geeft deze een reuze voor
zet naar den geheel vrijstaanden Landaal. Hij loopt wat
hij loopen kan op Debie af. Levigne en Hoydonckx snel
len toe, Landaal schiet keihard over. Een langgerekte I
uitroep van teleurstelling stijgt op. Wederom wordt Lan- j
daal aan 't werk gezet, zonder succes evenwel, de Bel-
gische achterhoede is puik. Dan ls 't rust Stand 1—0,
voor Holland.
Na rust, zal, zoo denkt men algemeen, Belgie met
den wind in den rug, wel spoedig gelijk maken. Aanvan
kelijk ziet het (daar dan ook naar uit, maar Holland's
spel wordt gaandeweg geestdriftiger en alhoewel tegen
den orkaan in spelend, zijn haar aaanvallen veel talrij
ker, en ook gevaarlijker dan die der Zuidelijke buren.
Dan begint 't te regenen; spoedig beginnen de spelers er
dan ook allersmerig3t uit te zien en vooral v. 1. Wildt is
een meester in 't maken van glijpartijen, als we ten
minste Bakhuys weer niet voor hem hebben aangekeken
Weggedoken in de jassen moedigt 't publiek Holland
aan, dat op het gladde veld uitstekend thuis blijkt te
zijn. Holland is 't gevaarlijkst op dc rechtervleugel, waar
vooral Tap uitstekend werk verricht V. d. Broek valt
niet erg op. evenals v. d. Heijden, die tegen Lavigne lang
geen gemakkelijk werk heeft Op meesterlijke wijze tre
den de doelverdedigers, die elkaar aan 't einde de hand
schudden, op. Breitner lost een kogel, welke echter ra
kelings naast gaat. In de laatste vijf minuten is 't nage
noeg droog en de spanning op 't Belgische doel is enorm.
Ongelukkig genoeg verrekt Landaal een spier, zoodat de
rechtervleugel nagenoeg lam geslagen is, wat zeer jam
mer is. omdat juist in deze peridoe de doortastende
A.D.O.V.V.-er wel kans gehad had om aan een tweede
Hollandsch doelpunt mee te werken, 't Mocht evenwel
niet zoo zijn. Met Holland In den aanval fluit de scheids
rechter onder donderend gejuich voor de laatste maal.
Nabeschouwing.
Holland heeft verdiend gewonnen. Alhoewel de voor
hoede deze keer uitstekend doortastte, ontbrak 't beslis
sende schot; ze hadden trouwens tegenover zoo'n hech
te verdediging niet veel kans. Bakhuys en Tap en in
mindere mate ook Landaal, hebben uitstekend gespeeld.,
Vooral 's spelverdeelen van Bakhuys was keurig. Kools
was goed zonder meer, evenals de knallende Breitner.
Soms waren hun voorzetten echter te onzuiver. De harde
wind en 't gladde veld waren echter niet te verwaarloo-
zen factoren. V. d. Wildt zwoegde weer geweldig en er
kwam menigmaal ook een goed aangegeven bal op de
buitenwenken terecht. Ideaal spil lijkt hij ons trouwens
niet. Vermetten en v. Kol waren evenals de weinig op
de proef gestelde V. d. Meulen uitstekend. Vooral na
rust was v. Kol ongenaakbaar.
Bij de Belgen was in de voorhoede Bastin wel de beste
't Binnentrio speelde zonder eenig verband en dat Is o.i.
ook een voorname oorzaak voor hun nederlaag. Voor
hoof bijv. was in 't geheel geen ideaal mid-voor. Ze pro
beerden 't meer op hun eigen houtje. Alleen Bastin
speelde vaak vrij aardig samen met Moeschal. De Bel
gische tranthalfs waren ongetwijfeld beter op dreef dan
de spil Van Halme. Als voorhoede-voeder viel de laat
ste bijv. slechts bij uitzondering in 't oog. De kléine,
maar taaie Belgische ba£ks waren hun plaats volkomen
waard, evenals de veteraan Debie. die z'n doel na 't eer
ste doelpunt met veel élan schoonhield.
gemak, en van dichtbij was Lord St. Austel nog aantrek
kelijker, dan ze gedroomd had. Ze had nog nooit een
over-beschaafde Engelsche stem gehoord, want haars
vaders stem had, evenals de hare, een eenigszins vreemd
accent. Dat gaf haar iets bijzonder aantrekkelijks
maar daar had ze geen vermoeden van en haar bijna
meer d«in volmaakt Engelschen zinsbouw maakte een
zeer gedistingeerden indruk.
Zelfs Hubert merkte, dat de paar zinnetjes, die ze
sprak, het een genot maakten, naar haar te luisteren.
Maar zijn hoogst beschaafde, terloopsche opmerkingen
waren voor Vanessa een waar genot. Alles aan hem
doortrilde haar van vreugde. Ze lette op zijn sterke,
mooie handen en ieder onderdeeltje van zijn toilet;
hoe keurig zijn overhemd paste, hoe onberispelijk zijn
witte vest zat en hoe zijn das was gestrikt. Ze durfde
haar oogen bijna niet hooger op te slaan dan zijn kin
maar een of twee keer zag ze hem toch vol in het ge
zicht en haar hartje klopte zoo hevig, dat ze vast ge
loofde dat de anderen het konden hooren
Na het diner achtten de ouderen het raadzaam, de
verloofden gelegenheid te geven, eens met elkander te
praten en dus trokken zij zich onder een of ander voor
wendsel naar een verren hoek der kamer terug. Hubert
begon: hij was het zich niet bewust, maar zijn toon
klonk wel een beetje arrogant, zelfs sarcastisch. Want
hij meende, dat de dochter al even berekenend moest
wezen als de vader, om hem zoo maar te willen trou
wen. zonder hem te kennen.
„Ik hoop, dat u het niet al te erg vindt om met me
te trouwen, Miss Levy," zei hij.
„Mijn vader heeft mij omtrent uwe wenschen inge
licht."
Zo had haar mooie oogen weer neergeslagen, 'anders
zou ze gezien hebben, hoe een trek van minachtende
verbazing over Hubert's gelaat vloog.
„En natuurlijk doe ik, wat hij van mU verwacht,
d.w.z., dat ik me geheel voeg naar zijn wil."
Hubert haalde een mooien diamanten ring voor den
dag, dien hij dien middag bij Cartler had gekocht
„Zoudt u dit als-'t-u-blleft willen dragen," en hij vatte
haar hand. Die was nu witter dan ooit, maar hij bemerk
te niet, hoe volmaakt van vorm ze was, of hoe keurig
de nagels waren onderhouden. Hij had «eenvoudig den
rnig aan haar vinger laten glijden cn haar hand meteen
weer losgelaten.
„Dank u," mompelde hij en wendde zich af en Benja
min Levy, die voorzag dat er wel eens verwikkelingen
konden ontstaan op die manier, voegde zich snel bij
hen.
Wordt vervolgd.
