Alttitti Niiiit-
KEUR-UITVOERIHG
.Liefde is blind
van S. KROM.
op Vrijdagavond 13 December a.s,
Uilgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Turnkring
„Holl. Noorderkwartier"'
in hei N00RD-H0LL. KOFFIEHUIS
te Schagen,
Stoomerij en Ververij
20°/o Prijsvermindering.
Donderdag 12 December 1929.
72ste Jaargang No. 8579
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag. Woensdag, Donder
dag en Zaterdag Bij inzending tot s morgens 8 uur, worden Adver
tentie!) nog zooveel mogelijk in hel eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden fl.G5. Losse nummers 6 cent ADVLRTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT ÜIT TWEE BLADEN.
,Zitting van Dinsdag 10 Dcc. 1929.
Uitspraken van Dinsdag 26 November.
Dirk B., Warmenhuizen, eendendiefstal, f 40 boete
of 40 dagen.
Bern. (1., Schermerhorn, thans Hoofddorp, ernstige
mishandeling, 4 maanden gev
Arie S., llelder, hooger beroep, overtreding wet
Koopmansregister, vonnis bevestigd.
P. J. E., Alkmaar, hooger beroep, overtreding ar
beidswet, vrijgesproken.
Pieter KI., Spanbroek, overtr. motor- en rijwielwet,
hooger beroepzaak, vrijgesproken.
Pieter K., Ilarenkarspel, mishandeling, f 40 boete
of 40 dagen, met toewijzing civiele vordering.
Jan St., Hoogwoud, hooger beroep, overtreding
motor- en rijwielwet, f2 boete of 2 dagen.
Jan H., Blokker (in voorarrest), zedenmisdrijf, art.
250 bis Wetb. v. Strafrecht, 8 maanden gev. met 3
maanden aftrek voorarrest.
NIEUWE ZAKEN.
DEFILé VAN BALIEKLUIVERS
Het edelachtbaar regiment der engelenbakbezetting
was Dinsdag nauw ter zaïe ingetreden of het bevel
klonk alweder: extra vonnis! Allemaal weer naar
buiten, aangezien in de eerste plaats zou worden
voortbehandeld een zaak met een. twijfelachtig geur
tje tegen den heer Wilhelmus D., uit Wersvershoof,
waaraan de ongetrainde reukorganen der oningewij-
den niet mochten worden blootgesteld. Na behande
ling van den heer Willem D.'s justitieele besognes
met gesloten deuren, werd het scherm weer opge
haald en een aanvang genomen met een zeer be
langrijke aanrijding bij Tante Truitjes borstbeeld te
Alkmaar, op 10 December 1928, 'n heel frisch zaakje
dus!
IIET RECHT VAN DEN STERKSTE!
Gelukkig maar dat deze stelling door de motor- en
rijwielwet niet wordt gehandhaafd, want dan zag
het er voor voetganger en wielrijder ai zeer penibel
uit. De heer Salomons, petattershandelaar engros, uit
Heiloo, ondervond althans op gezegden 10 December
hoe aangenaam het is, op je rijwiel tegen een lompe
verhuisauto, die links van den weg komt aanronken,
op te boksen. De heer Salomons lag dan ook in min
der dan geen tijd met zijn verbarrelde fiets op de
straat te kronkelen en mocht waarlijk van geluk
spreken, dat hij er met geringe lichamelijke schade
afkwam.
Tegen den chauffeur met zijn linksche manieren,
Simon E. te Amsterdam, werd echter een strafver
volging ingesteld en stond hij terecht voor den Alk-
maarschen Kantonrechter, die in twijfel verkeerend
omtrent de schuld van verdachte, deze vrijsprak. Te
gen dit vonnis kwam de ambtenaar in appèl en werd
deze zaak in hooger beroep op 19 Nov. behandeld,
doch alweer verdaagd wegens ontstentenis van den
getuige Selie, Dinsdag stond dit nummer, dat zijn
vele opvoeringen vreemd genoeg beleefde door ge-
jbrek aan succes, opnieuw ap het repertoire. De heer
jSelie was nu present, dus kon men den officier toe
roepen: Mem liebchen was willst du nog mehr?
Maar dit alles macht helaas niet baten. De Officier
kreeg zoo min als de Kantonrechter een juist inzicht
FEUILLETON
door ELINOIl GLYN.
et
En Lord Austel had tegen Benjamin Levy gezegd:
„Dwing me niet. de rol van verloofde te spelen of
|k laat alles in het honderd loopen; maak de wettelijke
£n kerkelijke kant van de kwestie maar zoo gauw mo
gelijk in orde, en laten we het kort maken." Toen voegde
bij er aan toe: „Ik weet niet van welken godsdienst uw
,mïochter misschien is. maar ik sta er op, dat het huwelijk
w-ordt voltrokken in St. Margaret's Westminster mij-
ïe familie is gewoon, dergelijke plechtigheden daar te
enloen plaats hebben."
Benjamin Levy was niet van humor ontbloot en
m'ijntjes antwoordde hij
ze „Mijn dochter is gewend aan de gedachte, dat ze den
Ë^qodsdienst aan zal nemen van den echtgenoot, dien het
nij goed dacht voor haar te kiezen."
l.ar ,,'n Bewonderenswaardig systeem," en His Lordship
ar-tak een cigaret op. Eigenaardig genoeg konden de
"»eide mannen best met elkaar overweg als ze elkaar
'ioo nu en dan eens moesten spreken!
Hubert had er voor gezorgd, dat zijne bruid tijdens
ijno afwezigheid passende geschenken zou ontvangen
>n bij het eerste zond hij haar een briefje.
Geachte Mejuffrouw Levy.
Ik hoop dat U dit klein bewijs mijner achting zult
tillen aannemen en dat Uwe ongesteldheid van korten
juur moge zijn. Hoogachtend,
St Austel.
de
ou rtuaiei
ae Geen erg hartelijk minnebriefje voor een meisje,
ee"elfs, hoewel Vanessa door Madame de Jainon getraind
rAvas in de school van haar eigen grootmoeder, uit de
•j^agen van Louis Phllllppe was ze er toch niet erg
yftee ingenomen. Madame de Jainon fronste de wenk-
inetrauwen.
VV<Sk"JoUW hmveliJ"k is niet «>oa]s het huwelijk van andere
°be!sjes tegenwoordig is. beste maar zoo doet men
-u eenmaal bij den Engelschen adel."
irutf, "^Iaar ,k zal *ock zÜne vrouw worden zal hij dan
Kon°0it ecn woord tegen me spreken me nooit lief-
lDeRebben?"
he! Madame de Jain°n verzekerde haar, dat de huwelij
ke#
van het gebeurde en meende dus niet beter te kun
nen doen, dan vrijspraak uit gebrek aan bewijs te
requireeren.
HET RAADSEL VAN DEN ACHTTIENDEN
AUGUSTUSNACHT.
Deze scnsatietitel, uitnemend geschikt voor ecn
griezelroman, van Edgar Wallace kan ook wel wor
den toegepast op de mysterieuse vechtpartij in het
café van den heer Visser tusschen de heeren Hendrik
Aart O. van Noordscharwoude en den smid Vroo-
ling, die door ecn nadrukkelijk tikje op zijn abriko-
zenpet bloedend was verwond geraakt. De vrouw
van den caféhouder, op wie de laatste hoop was ge
bouwd, kon geen voldoende licht ontsteken en de
bestaande hiaten voldoende aanvullen. Zij had wel
opgemerkt, dat het geen botertje tot den boóm was
tusschen Hendrik Aart en de zoon van Vulcanus,
maar van de eigenlijke vechtpartij had ze niets ge
zien, daarvoor had ze 't te druk gehad met haar
eigen zaken. De verwijzing naar haar verklaring
voor de politie afgelegd, waarin de juffrouw dan
een meerdere bekendheid met het duel had geopen
baard, had geen noemenswaardige uitwerking cn ge
lukkig scheen de offocier de afwijking der diverse
verhooren niet ernstig genoeg te achten om schorsing
der behandeling te verzoeken, De officier was inte
gendeel nogal optimistisch en meende het zonder
medewerking van mej. V. toch klaar te kunnen spe
len om vriend Hendrik Aart tot f50 boete of 50 da
gen veroordeeld te krijgen.
Onnoodig er bij te voegen, dat deze belanghebben
de vertolker van de hoofdrol in geer.en deele kon
medegaan met het requisitoir van den officier en
zich standvastig bleef vasthouden aan het idéé, dat
hem geenerlei schuld trof en hij dus onherroepelijk
vrijgesproken moest worden.
RINALDO RINALDINI, DE SCHRIK DER DORPEN
Johannes Adrianus de G., 'n 23-j. te Warmenhuizen
geboren boerenarbeider, 'n jongmensch, met een niet
onder leiding o.a. van den Zwitserschen
Keurturner MELCHIOR WEZEL,
8 uur precies,
Medewerking wordt verleend door de Scha-
ger Gymnastiekvereniging
„L Y C U R G U S".
Entrée 10.75 bel. Leden van het K.N.G.V.
op vertoon van diploma I 0.50 -f- bel.
m Na afloop Bal 3(8J;
ken van den Engelschen adel niets hadden uit te staan
met vulgaire hartsaangelegenheden.
„Maar is de liefde dan iets vulgairs?" had het arme
kind gevraagd?"
Het was een ontzettende teleurstelling voor haar ge
weest, dat ze den avond van dat eerste diner koortsig
en rillerig te bed had moeten liggen en nog wel haar
aanstaande familie moest leeren kennen, zonder dat
haar verloofde er bij was De Marchioness of Hurlshire
was heel alleen naar Hampstead Home gekomen om
kennis te maken met haar aanstaande nichtje, en Va
nessa had met haar ouderwetsche gratie en eerbied het
hart der oude dame gestolen.
Een andere Peeress, die zeer veel aan Benjamin Levy
te danken had, was opgedragen voor het huwelijksuit
zet en de trouwjapon te zorgen en het was een gansch
andere Vanessa, die aan haars vaders arm de kerk bin
nentrad. Een sneeuwwitte bruid, die geen andere ju-
weelen droeg, dan de prachtige paarlen van hare moeder
De tullen sluier verborg haar bleek gezichtje en Hubert
stelde er in ieder geval te weinig belang in, om het te
willen zien.
Een cynische woede laaide op in zijn hartdit alles
was de prijs, dien hij te betalen had, om zijn vrienden
trouw te kunnen blijven en het moest gedragen worden,
zooals een man ieder andere ramp te dragen had
zonder dat de wereld er iets van merkte
Vanessa's heele engagement was voor haar eene aan
eenschakeling van nooit gekende emoties geweest
afwisselend voelde ze zich diep ongelukkig, of dól van
blijdschap Iedere twijfel werd door haar vader zoetjes
weggeredeneerd, want hij kende de aandoeningen van
het menschelijk hart en wist precies, wat er in deze
dagen in zijn dochtertje omging.
„Alles zal best in orde komen, als ze maar eenmaal
met hun beidjes alleen zijn." overdacht hij bij zichzelf.
„Ze zal een heerlijke verrassing wezen voor de ecnings-
zlns vertroebelde verbeelding van His Lordship."
Hubert's eenig verdriet bestond hier in, dat Ralph
Dangerfield er niet was om hem er door heen te helpen.
Hij had naar Parijs moeten gaan, om zich daar onder
behandeling te laten stellen en was uit Engeland ver
trokken, zonder Miss Levy zelfs te hebben gezien.
De bruidsdagen zouden op St Austel worden doorge
bracht en ze zouden na een kleine week naar Londen
terugkeeren, omdat de bruid bij de eerste Junl-receptle
ten hove, moest worden voorgesteld,
Alice, Duchess of Lincoinwood, had er zwaar over
gedacht, naar het buitenland te gaan, om op den bewus-
Vanaf heden, tijdelijke
DepotB. G. G. König, Hoogzijde.
onknap, maar brutaal gezicht en 'n krullebol als 'n
Somali neger van Hagcbeck, stond heden terecht ter
zake een geheele serie brutale diefstallen, gepleegd
in verschillende dorpen van N'oordhollnnd met een
onbeschaamdheid, inderdaad 'n gehaaide jatter uit
de hootdstad waardig.
Deze romantische jongeling is feitelijk ecn jam
merlijk mislukte reclassant, wegens een gepleegd
vermogensdelict begunstigd met een voorw. veroor
deeling en onder toezicht van de R.C. reclas-
secring gesteld, die hem had geplaatst als knecht
hij een veehouder te Limracn, die echter al heel gauw
zijn bekomst had van den brutalen snijboon, welke
zich niet ontzag hem met moord cn brandstichting
te dreigen, toen de boer zijn tanden eens liet zien.
liet liedje was dus op I.immen gauw gezongen en
toen kwam hij in dienst hij een bejaarden landbou
wer te Ursem, die hem echter ook niet vertrouwde
cn al heel gauw geld begon te missen, met gevolg
dat jongeheer Johannis ook hier met bekwamen
spoed de laan werd uitgebonjourd. Daarop nam de
landbouwer Kieftenburg te Abbekerk hem in dienst,
maar daar toonde hij zoo weinig bang te zijn voor
arbeid, dat de baas hem ecnige malen rustig slapend
bij het werk aantrof en aangezien wel n „slapende
dame", maar zeker niet een slapende boerenknecht
geschikt is om veel te presteeren, kreeg de snaak
ook hier weer zijn congé. Johannes raakte nu dak
loos en zwervende en kwam toen op het lumineuse
idéé, zijn verschillende patroons, die hem juist niet
erg na aan het harte lagen, .eens ongevraagd te be
zoeken en hen wat van hun aardsche bezittingen
te ontlasten.
liet was dan in die dagen, dat verschillende raadsel
achtige diefstallen met insluiping ten platten lande
in onzen omtrek plaats vonden. Onder meer werd
bij den landbouwer Koelemeij te Ursem een bedrag
van f300 uit een geldkistje, staande op de bedde-
plank van Koelemeij's mafkist, geheimzinnig ont-;
vreomd. De knecht miste zijn horloge met ketting,
dat op den koegang hing en een portemonnaie met
f4, die hij in zijn „opgnappers" pak had weggesto
ken.
Daarop kreeg de veehouder Groot te Limmen, ook
een gewezen patroon, een beurt. Deze miste op 11
October zijn rijwiel, 4 belastingplaatjes, 'n overjas
en 'n paar schoenen, terwijl de dienstbode. Trijntje
Scholten, het verlies van haar portemonnaie met
f5.50, verstolen in haar Zondagsch sjansjapon,
moest betreuren.
De veehouder Kieftenburg werd ook niet vergeten,
de nieuwbakken boerenland-apache vergat niemand
van zijn vroegere werkgevers en in zijn woning drong
Johannes door middel van een kapot ruitje, dat hem
gelegenheid verschafte het raam te openen. Hier
maakte de dief verschillende kleedingstukken, 'n
vulpenhouder en n portemonnaie met inhoud, f 1.50
buit. De opbrengst van de verschillende diefstallen,
voornamelijk rijwielen, werd door Johannes besteed
aan kleercn, levensonderhoud en amusementen, de
bioscoop niet te vergeten. Maar de kruik ging zoo
lang te water tot er een barst in kwam. De lande
lijke Renaldo Renaldini werd te Abbekerk door ma
joor Korver gearresteerd cn aangetroffen in een boet
of schuur, waar hij een nog zoo dreigende houding
aannam, dat de majoor meende hem door een waar
ten datum afwezig te kunnen zijn, maar blijkbaar had
haar trotsch haar toch doen blijven om de plechtigheid
bij te wonen, en een van de weinige dingen, die zich
scherp in het geheugen der bruid griftten, toen ze aan
den haar niet al te gretig aangeboden arm van haren
bruidegom de kerk verliet, was het gelaat van diezelfde
mooie vrouw, die ze in de opera had gezien, en die nu
aan het eind van een der kerkbanken stond en plot
seling overviel haar een onberedeneerd gevoel van Ja-
louzie.
Hubert was bitter gestemd, toen hij de verschillende
geloften aflegde Vanessa voelde een plechtige ernst
over zich komen De dienst was zeer uitgebreid er.
duurde een vol uur. Maar eindelijk zaten ze dan in de
auto, voor het eerst van hun leven alleen.
Hubert's gelaat was een masker Het hare zag even
wit als de leliën van haar bruldsboucquet. Ze was zoo
diep ontroerd Wat zou hij nu tegen haar zeggen?
Sir Lancelot! Het zou zeker wel iets wonder-heerüjks
wezen zou hij haar hand vatten? Zou hij nu iets la
ten blijken van de groote vereering, die hij toch zeker
voor haar voelen moest, want had Madame de Jainon
haar niet herhaaldelijk verzekerd, dat hun huwelijk er
een was. dat berustte op groote wederzijdsche appre
ciatie. Wat hij zeide was
„Ik geloof dat we regen krijgen." En hij keek uit het
raampje, om eens naar de lucht te zien Een paar
kleine, witte wolksjes, verduisterden do zon! Vanessa
wist niet. wat te antwoorden.
Toen ze bij Ritz aankwamen, waar de receptie zou
worden gehouden, was het bijna vier uur en behalve
nog een paar onnoozele opmerkingen over het weer,
hadden ze geen woord met elkaar gewisseld En nu
stonden ze naast elkaar, om de gelukwenschen in ont
vangst te nemen. Iedereen was van meening, dat het
bruidje het liefste, exotische bloempje was, dat ooit in
een ruikertje veldbloemen verdwaald was geraakt,
„Ze ziet er heelemaal niet Joodsch uit," zei een vrouw
tegen een man, die altijd alles van alles en ledereen
wist. „Haar moeder was een Italiaansche. en zoo
Roomsch, als je maar hebben kunt; een van de Mon-
tanitni's geloof ik."
„O St Austel ziet er naar uit alsof hij haar waar
deert."
„Een ontzettend gesloten kerel, die ouwe Hubert!"
„Natuurlijk ze is schoon als eene Godin Wat heb ik
het land aan haar!" waren Allice Lincolnwood's over
peinzingen.
Goed vijf uur ging Vanessa zich verkleeden. Ze was
schuwingsschot wat te moeten kalmeercn, Inpikken
en onschadelijk maken, was toen natuurlijk het con
signe.
Toen onze avontuurlijke vriend Dinsdag terecht
stond, kreeg hij al zijn vroegere patroons als verzwa
rende getuigen tegen zich en was hij ook inaar zoo
wijs, al zijn misstappen te erkennen.
De officier was echter thans niet meer geneigd
tot eenige clementie en eischtt tegen dit gevaarlijke
heerschap niet minder dan 3 jaar gevangenisstraf.
De verdediger mr Thomas uit Iloorn, had ook juist
geen aangename taak, maar drong bescheiden aan
op een minder zware dan de gevorderde straf en re
fereerde zich overigens aan het oordeel der Recht
bank.
VAN EEN BOT <T .F,NB AKKERT JE, DAT DE ZEEëN
WOU BEVAREN.
De uit Harenkarspel geboortige 19-jarige bakkersknecht
Loubertus Jacobus A. is een welgedaan jongeling met
'n paar bolle wangen, die hem cp een plafond-engeltje
doen gelijken. Kwaad is hij nu direct niet, doch hij had
het als gezel bij den bakker Hazebelt te Zijpe zoo raar
versierd, dat hij als verdacht van diefstal en valschheid
ln geschrifte en gebruikmaking van dit vervalschte ge
schrift om zich wederecrhtelijk te bevoordeelen, thans
als tijdelijk logé vertoefde in het huis van bewaring
te AJkmaar. Meneer L«ambertus, die nogal wat fantas
tisch is aangelegd, had zich toegeëigend 'n gulden, tot
broche omgewerkt en op een valschelijk opgemaakt en
met den naam van zijn patroon geteekend briefje ge
tracht op afbetaling bij den schoenwinkelier Berkvens
te Schagen ecn paar nieuwe schoenen los te wurmen,
welke truuk dan ook volkomen was geslaagd.
De edelachtbare heeren hadden zich met betrekking
tot het bakkertje nogal wat moeite gegeven en zelfs een
zenuwarts uit Bakkum, Dr. Ter Raa, opdracht gegeven
hem eens te observeeren.
Het bleek dan dat de patiënt, wiens torenklok op 14
is blijven staan, terwijl zijn lichaam tot de proporties
van 19 is doorgegroeid, een jongensachtige begeerte
heeft naar de zeevaart, ofschoon hij weinig of niets
van het werkelijke harde varensgezellenleven op de
groote vaart afweet. Hij wilde nu maar dolgraag wor
den aangemonsterd als stoker en beschouwde zijn plat
voeten als niet bezwaarlijk. Doch de Officier, die 10
maanden voorwaardelijk requireerde met 3 proefjaren
en strenge voorwaarden, vond het meer geschikt den
toekomstigen Mlchiel de Ruijter voorloopig in ecn
doorgangshuis gastvrijheid te verleenen, terwijl de ver
dediger, mr. Judell, eveneens die zeevaarders-adspiratie
maar op zij schoof, doch meer de voorkeur gaf aan.
opname in een gezin.
Maar het jonge mensch bleef maar hardnekkig vast
houden aan zijn navigatische fantasieëën, wat zijn Juri
dische redders niet hoopvol moet stemmen.
DE ARTIST-KAN VOOR DE EDELE VUURVRETERS
KUNST ALS VERLOREN WORDEN
BESCHOUWD.
In den loop van de Heldersche kermisweek werd er
in een der volksgemeenten aldaar ontvreemd een trom
meltje, inhoudende een flink geldelijk bedrag, van welke
diefstal werd verdacht een loge, de dikhoofdige kermis
reiziger Teunis A.. die gedurende de kermis was opge
treden als consument van aangeglommen briketten,
brandende vuurmakers en meer dergelijke pikante deli
catessen cn aan zijn kunstenaarsloopbaan ecn einde ge
maakt door deposito in het huis van bewaring. Deze
vuurspeclalist gedroeg zich daar tamelijk buitennissig,
simuleerde of laboreerde aan vallende ziekte, zoodat
een omstandig zielkundig onderzoek werd gelast en
zoowel op Bakkum als te Leiden verschillende zenuw
specialiteiten den vuurvreter nauwlettend in obser
vatie namen. Dit onderzoek was nu beëindigd en aan de
hand der deskundige rapporten was ook de officier
blijkbaar overtuigd, dat monsieur Teunis ongeschikt
was voor de samenleving, reden waarom Z.Ed. requl-
nu uitgeput van opwinding en verbazing.
„Moet je toch eens hooren," zei Mr. Harding in ver
trouwen tegen den butler van St. Austel, later op den
dag. „Terwijl ik His Lordship hielp, zijn trouwpak uit
en een gewoon colbertpak aan te trekken, sprak hij
maar aan een stuk door over zijn nieuwe geweren te
Purdy en over de schade, die de regen al of niet zou
hebben aangericht onder de jonge korhoenders alsof
hij voor de jacht naar het Noorden ging bewaar me!"
Het ging tegenwoordig niet meer, zooals in jou jonge
jaren, stemde Mr. Podder, de butler toe; toen waren de
menschen op hun trouwdag altijd nog een beetje opge
wonden.
Toen ze eindelijk in de Rolls Royce stapten, was er
onder al degenen, die hen nog eens het beste toewensch-
tcn, niet een, die na kon gaan. hoe dat huwelijk feite
lijk tot stand was gekomen Het zou wel een huwelijk
uit liefde wezen, met zoo'n beeldig vrouwtje, was de
algemeene opinie En het was net iets voor Hubert,
om zich zoo koud als ijs voor te doen, en niets te laten
merken!
Benjamin Levy had zijn dochter goeden dag gekust.
Hij was te ontroerd om te kunnen spreken en Ma
dame de Jainan's laatste woorden waren:
„Onthoudt goed, chère enfant, dat er in het huwe
lijk vele dingen zijn, die voor een Jong meisje een groot
mysterie lijken. Maar met onderwerping aan en hoog
achting van je man, wen je daar wel aan."
„Wat een ellendig gezeur, die verkeersdrukte was
de Interessante opmerking, die de bruid hoorde, toen ze
Hammersmlth Bridge passeerden. Ze was nu zoo ze
nuwachtig en overstuur door het zwijgen, dat sedert hun
vertrek nog niet verbroken was, dat ze bijna begon te
gichelen.
„Ja, is 't niet kon ze nog net even fluisteren.
„Houd je van bulten?" Hubert voelde, dat dit een
dankbaar onderwerp was, waarop hij-nog wel een poosje
zou kunnen doorgaan. Maar ze zeide, dat ze nog niet
veel van het Engelsche buitenleven had meegemaakt
en nog nooit op een landgoed was geweest.
„Gaan we op St. Austel wonen?" vroeg ze verlegen.
„Het is een mooie, oude plaats, om zoo nu en dan
eens heen te gaan maar van echt wonen hier of daar
zal wel niet veel komen Er zijn zooveel verschillende
dingen te doen op verschillende tijden van het jaar," zei
Hubert
Wordt vervolgd.
