SchagerCourant
Liefde is blind
troo
ANNA PAULOWNA-
POLDER.
Tweede Blad.
J
Stoomerij en Ververij
van S. KRORfl.
Onze naam zegtU attes.
BERTELS',.KUNSTKORREL"
„CAPPE-DIEST, Groet-Schoorl.
Dinsdag 17 December 1929
72ste Jaargang. No. 8581
Vergadering van Dijkgraaf, Heemraden en Hoofd
ingelanden op Zaterdag 14 December 1929, des mor
gens 10 uur in het Polderhuis.
Voorzitter de heer C. Wijdenes Spaans, dijkgraaf,
secretaris de heer C. Keijzer.
De Voorzitter deelt mede, dat afwezig zijn met ken
nisgeving van verhindering de heer Van den Berg en
wegens ongesteldheid de heer J. Tijsen. We wenschen,
zegt de Voorzitter, den heer Tijsen een spoedig en vol
ledig herstel toe en hopen, dat hij in de volgende ver
gadering weer aanwezig zal zijn.
De notulen worden gelezen, ze worden onder dank
zegging aan den secretaris goedgekeurd.
Mededeellngen.
Door den Voorzitter wordt medegedeeld, dat de con
cessie tot het heffen van sluisgelden te Westeinde ver
lengd ls tot 1 Januari 1933;
dat P. Dekker heeft afgezien van het huren van een
perceeltje grond aan den Lagedijlc;
door het onderhoud van den Kerkweg, in dat ge
deelte waar waterwerken zijn uitgevoerd door den pol
der van het P.W.B. Is overgenomen en dat de daarin
voorkomende betonplaten aan den kant zullen worden
gebracht en het paardenpad daarna zal worden inge-
walst, opdat daarmee de ophanden zijnde verbetering
en verbreeding wordt voorbereid.
Aan den Oostdijk zijn de sluisdeuren in de sluis ge
plaatst; de aanaarding is al flink boven A.P. en het
werk zal aan het einde van deze maand wel opgeleverd
worden. De dammen voor de sluis zullen worden weg-
gebaggerd. Voorloopig zal de sluis dicht blijven, tot
dat de dam door den boezem is gemaakt.
Oorspronkelijk was er nog eenig verschil van inzicht
tusschen Ged. Staten en het Dag. Bestuur, omdat Ged.
Staten de muur tegen den Wieringermeer hooger
wenschten. Het Dag. Bestuur oordeelde een muur ter
i hoogte van 2% meter voldoende, terwijl Ged. Staten
een hoogte van 3 meter wenschten. Het Dag. Bestuur
oordeelde, dat waar de Wieringermeer reeds was afge
sloten en men bezig was aan het afspuien, gesproken
kon worden van een slaperdijk inplaats van een zee-
waterkeerende dijk en ook Ged. Staten hebben ten
slotte geoordeeld dat volstaan kon worden met een
muur van 2Vz meter.
Ingevolge de opdracht van de algemeene vergadering
heeft het Dag. Bestuur met ingang van 15 December
den heer A. van Gijn aangesteld als machinist van
al'.e gemalen. Met het oog op de ongunstige weers-
U --steldheld en de drukke bemalingswerkzaamheden zal
hot nog wel enkele dagen duren eer de andere woning
door hem kan worden betrokken.
Deze mededeeling worden voor kennisgeving aange
nomen.
De divers© voorstellen.
Het Dag. Bestuur stelt voor om een perceel bouw
land, eerder verhuurd aan P. Keuris, van jaar tot jaar
te verhuren aan de Z.A.P. voor f 50 per jaar. Goed
gevonden.
Voorgesteld wordt om een perceel grasgewas aan den
Lagendijk, eerder verhuurd aan P. Dekker, voor den
tijd van 3 jaren onderhands te verhuren aan P. Geense.
Eveneens goedgevonden.
Het Dag. Bestuur vraagt machtiging tot onderhand-
sche verhuur van de woning bij gemaal I. Verschillen
de aanvragen zijn ingekomen. De gevraagde machtiging
wordt verleend.
De bezwaren tegen verhooging
pach terecht.
van erf-
Dijkgraaf en Heemraden stellen voor om de per-
ceelen, waarop Wed. Waiboer en L. de Jong recht van
erfpacht hebben respectievelijk tot 31 December 1929
en 31 December 1930, opnieuw met ingang van die data
aan die personen in erfpacht uit te geven, voor den tijd
van ten hoogste 30 jaren, met verhooging van het erf-
FEUILLETON
door ELI NOR GLYN.
7.
1
Maar-
Pz.,
Vanessa stond verbaasd te kijken en voelde zich wel
opgelucht feitelijk, dat Madelaine haar in haar kleed
kamer niet opwachtte. Op haar kaptafel lag een brief
je, waarin het meisje haar vroeg, het haar niet kwalijk
te nemen, maar een hevige hoofdpijn was oorzaak, dat
ze zich in haar dienstbodenkamer had teruggetrokken
Madelaine had tact!
Dus hielp de bruid zichzelf, terwijl haar hartje haar
In de keel bonsde.
Toen hij het lavender meesterstuk van Charvet aan
had, bekeek Hubert zich in den spiegel. Kon een mensch
zichzelf wel ooit zoo bespottelijk voorkomen? De bran
dy was hem naar zijn hoofd gestegen, net genoeg, om
hem in een cynisch vroolijke bul te brengen, en in zijn
oogen brandde een hartstochtelijk vuur. Natuurlijk
zou zijn bruid hem nu verwachten. Het was al wel
meer dan een half uur geleden, sinds ze hem verlaten
had. En, van dichtbij bekeken, leek het toch wel een
zardig kindje! Toen hij haar op de wang kuste, had hij
gemerkt, dat ze een heel zachte huid had.
Misschien was alles achteraf beschouwd toch nog
»rel zoo kwaad niet Misschien
Hij keerde zich om, liep met vastberaden stap op de
Seur van het statievertrek toe en ging de kamer bin-
1B# HOOFDSTUK VIL
Texel,
ninder. Toen Vanessa den volgenden morgen wakker werd,
rR puurde het licht al door de wijd-open ramen, waarvoor
ie zijden gordijnen maar half waren dichtgetrokken.
Daar binnen. Ze hoorde de oude, klok op de buitenplaats
Degen uur slaan en verbaasd en verschrikt kwam ze
Overeind zitten. Waar was ze? Wat was er gebeurd
VVat Even durfde ze niet naar de andere zijde van
het groote bed kijken, en toen besefte ze, dat ze alleen
NTtpc F"-
Fnirel Waa aJles een droom geweest! Neen ze was ge-
p'lrouwd echt getrouwd. Ze betastte haar kleinen,
'|ladden trouwring met diamant toen doortrilde haar
pachtsrecht van 2V° tot 5 en 3 oents. Het recht door
den heer De Jong te betalen is berekend naar 5 cent
voor het huis. 2Vz cent voor het overige gedeelte of 3
oent gemiddeld.
De heer Lovink vindt het voorstel tot verhooging
van het erfpachtsrecht niet erg sympathiek. Eigenlijk
hebben de menschen den grond gekocht voor f 5000 per
bunder en als de polder vroeger van Ged. Staten had
mogen verkoopen, was dat vrcl voor dien prijs gebeurd.
Sr is In dien tijd een hooge rente door den polder
gemaakt, maar de mcnschen hebben desondanks het
contract met den polder aangegaan. Maar om nu, na-
verloop van die 30 jaren, nu de polder slechts heeft
te decreteeren, want een contract-aangaan is het nu
niet, het erfpachtsrecht te verhoogen, daar gaat spr.
niet mee accoord. Spr. wijst erop dat wat de Wed.
Waiboer betreft verkoop van het erfpachtsrecht heeft
plaats gehad. Maar ook wat De Jong betreft, een huur
van f 250 per bunder is betaald, alle mogelijke lasten
moesten door hem worden betaald en spr. betoogt dat
dergelijke hooge landprijzen mogen voorkomen in Bree-
zand, hier aan dezen kant niet. Voor perceelen die een
maal al gehuuTd geweest zijn, gaat het niet op, het
erfpacht te verleenen tegen den hoogst geldenden prijs.
BU een verkiezing zijn er 2 partijen, maar nu legt de
polder gewoon de verplichting op, en spr. vindt het
niet goed dat voor een erfpacht, die voor f 8 is gekocht,
nu f 16 moet worden betaald. Ook wat De Jong be
treft, een man, die van den vroegen morgen tot den laten
avond werkt, spr. weet wel, dat de polder geen consi
deratie kan toepassen, maar de houding van het pol
derbestuur vindt spr. in dezen niet sympathiek. Ook
in de steden komt men meer en meer terug van deze
toegepaste regeling. De menschen zitten weer 3u jaren
aan een dergelijke regeling vast en spr. wijst erop, dat
na 7 vette ja.ren ook weer 7 magere jaren kunnen volgen.
De Voorzitter wijst erop, dat de heer Lovink een be
langrijk punt niet heeft aangeroerd. Het gaat hier niet
om land dat als tuingrond enz. wordt gebruikt, maar
aan den weg gelegen erven en die dus als bouwterrein
worden verbruikt En op 't oogenblik mogen Ged. Sta
ten verkoop wel niet toestaan, tenzij het belang van den
polder wordt aangetoond, doch in dien tijd, 30 jaren
terug, was dat niet het geval. De menschen hebben de
perceelen misschien zelf in erfpacht verlangd. En spr.
indt het zeer juist dat het Dag. Bestuur op grond
van de geldende prijzen der bouwterreinen het recht
gaat verhoogen. Of iemand rentenier is, of in gezins
moeilijkheden verkeert, dat heeft het Dag. Bestuur nooit
In aanmerking genomen. Het Dag. Bestuur wil slechts
consequente doorvoering van wat eerder, onder goed
keuring van de algemeene vergadering ls gedaan. Als
de polder van zijn recht misbrui1: maakt zou dat on
billijk zijn. maar niet als de verhoring in redelijkheid
naar de elders geldende prijzen. p' beeft. Misschien
heeft nu voor den heer Lovink ccn r- '.er licht op de
zaak geschenen.
De heer Lovink zegt dat dit niet het geval is. Ze
hebben destijds de gronden gekocht.
De Voorzitter zegt dat erfpacht niet verward mag
worden met koop.
De heer Lovink meent dat erfpacht overeenkomt met
koop, alle mogelijke lasten moeten worden betaald.
De Voorzitter zegt dat f 1 per M2. voor bouwterrein
in den polder toch goedkoop mag worden genoemd.
De heer Lovink zegt, dat al zijn er dan meer perceelen
tegen verhoogden prijs in erfpacht afgestaan, de polder
toch op de dwalingen zijns weegs terug kan komen.
Spr. wijst erop, hoe het bestuur van de Boerenleenbank
de menschen zoo geschikt mogelijk helpt, maar dan
moet de polder niet tot verhooging overgaan.
De Voorzitter oordeelt, dat de polder zich moeilijk
bezig kan houden met de vraag hoe een particulier zijn
gelden bij elkaar weet te krijgen.
De heer Lovink wijst op de klachten die werden ver
nomen, toen belasting-autoriteiten de waarde van het
land hooger schatten. En hier wordt door den polder
een nog hoogeren prijs bedongen.
De Voorzitter zegt dat niet de bunderprijs moet wor
den genomen, als maatstaf, het betreft hier terrein aan
den weg.
De heer Lovink herhaalt dat het dubbel en dwars
betaald is geworden door f 5000 per bunder.
De Voorzitter moet toch sterk ontraden vast te
leggen dat als eenmaal een erfpachtsrecht is vastgesteld,
dat recht niet verhoogd mag worden. Een dergelijk be-
U kunt nu tegen sterk verminderde
prijzen kennis maken met onze
prima aflevering.
DepotB. G. G. König, Hoogzijde.
ÖHqeZüenaaAde. Gasn/pnoduxSUa dcxfL
Volledig voeder voor kuikens, kippen.eenden enz
Alle foutief voederen wordt hierdoor opgeheven.
Eenvoudiger.voordeeliger en betere voeding
sterker en mooier dieren en 30% méér en grooter
eieren van hooqfijnen smaak.dan van andere voeders
5010,0 9.50 P°5tw Vraagt brochure
Jhiop ons loodje. tixkM U vorrt namaaksels f
vBERTEtSuDKuurw^iAMSTERDAM
Octrooi reeds verkregen in Belqié.Canada.Engeland.
Frankrijk.ltalié.HonqarQe. Etolen.Spanje Zuid-Afrika
eene zalige opwinding, en liet ze zich in de kussens te
rugvallen en verborg het gelaat in het fijne linnen. Hoe
zou ze Hubert nu op klaarlichten dag aan durven zien!
En wat moest ze tegen hem zeggen? En wat zou hij
tegen haar zeggen? Wat hield ze toch van hem! O, wat
was de Liefde toch iets wonderlijks, iets heerlijks!
Nu zou hij wel niet meer zoo stijf en gereserveerd zijn
als aan het souper, gisteravond. Ze wilde niet terugden
ken aan bepaalde feiten of momenten, ze had alleen
maar zoo'n verward, opgewonden, heerlijk gevoel, diep
binnen in zich; haar heele kijk op het leven was ver
anderd. Alle teerste, fijnste vezeltjes van haar innigste
gevoelsleven werkten thans met ongekende, nooit ver
moede kracht. Ze strekte haar blanke, jonge armen
hoog boven haar hoofd en wierp een gelukkigen, half
verlegen blik op het kussen naasth aar. Daar had zijn
hoofd, met die dikke, bruine krullen gerust ze boog
zich voorover en streelde en kuste het plekje toen
begon ze zenuwachtig te la'chen.
Zou hij terugkomen, of zou ze nu maar opstaan?
Buiten hoorde ze slaperige ochtendgeluiden. En in
eens, zonder eenige bepaalde reden, zakte haar stem
ming. In het volle daglicht leek de kamer zoo groot en
zij was nog maar zoo'n klein meiske.
Toen ze aankwam had mevrouw Hopkins haar gewe
zen, welke bel voor het kamermeisje en welke bel voor
haar kamenier was. Ze zou Madelaine roepen. Toen de
Fransche vrouw binnenkwam, was Vanessa absoluut
kalm. Ze wou graag dadelijk thee hebben en zou dan
opstaan. Madelaine's tact liet haar geen oogenblik in den
steek, maar ze kon toch niet nalaten, een achterdoch-
tigen blik door de kamer te werpen.
Onder het aankleeden vroeg Vanessa zich af. hoe de
regels van het huis zouden zijn. Thuis, in Hampstead,
moest ze altijd precies om negen uur beneden zijn, om
voor haar vader koffie te schenken maar het was nu
al over tienen. Zou Lord St. Austel willen, dat ze voor
hem ook koffie schonk? Ze durfde bijna nog niet aan
hem te denken als „Hubert!" Madelaine was in haar
hart vol sympathie, maar ze zou het wel laten dat te
toonen; daarvoor kende ze de eigenaardige trotsche ge
reserveerdheid harer meesteres te goed. Alleen maakte
ze de opmerking dat ze. toen ze naar boven kwam „Mi-
lor" op het terras heen en weer had zien loopen.
Hubert was veel vroeger wakker geworden en, met
een ellendig gevoel van schaamte en vernedering, was
hij bij het aanbreken van den dag naar zijn eigen oude
kamer geslopen. Toen hij zijn kleedkamer door liep,
keek hij toevallig op naar een portret, dat boven de
mooie, antieke commode hing. Het was geschilderd door
Van Loo en stelde een zyner voorvaderen voor, die in
sluit zou zijn in strijd met polderbelang en we zitten
hier toch voor da belangen van den polder.
De heer Lovink: Maar ook voor de belangen van de
menschen. Spr. zou het beter achten als een erfpacht
van 10 jaren werd aangegaan.
De Voorzitter zegt dat een hypotheekbank voor 10
jaren er geen hypotheek op zal verstrekken.
De heer Stammes zegt dat bij hem ook wel weegt
het idee dat de menschen de perceelen gekocht hebben.
De Voorzitter, antwoordt dat het 't recht van den
heer Stammes ls om dit zoo te voelen, maar dat de
lieer Stammes daarbij mis is, ls spr.'s overtuiging. Er is
geen koopprijs betaald, alleen 2% cent per M2. en
hebben voorts gehad de lasten die aan erfpacht zijn
verbonden.
De heer Stammes zegt dat de menschen de perceelen
zelf tot bouwterrein hebben gemaakt, door er een huis
op te laten zetten.
De Voorzitter zegt dat ze het terrein gevraagd heb
ben om er een huis op te zetten, niet om er groenten
op te telen.
De heer Kaan vraagt of er den ïaatsten tijd al meer
perceelen in erfpacht zijn verstrekt tegen 5 cent.
De Voorzitter deelt mede van zelfs voor 10 cent en
daarom heeft spr. straks gezegd, dat het Dag. Bestuur
slechts consequent doorvoert, wat vroeger is besloten.
De heer Kaan zegt dat we dus anders een precedent
zouden scheppen.
De heer Lovink deelt een geval mede. waarbij In de
omgeving een erfpachtsrecht .van f 1 werd geheven,
welk recht ook na verbetering van waterafvoer enz.
bleef bepaald op dat bedrag, onder de motiveering dat
de betrokken persoon indertijd het risico van den min
der goeden toestand op zich had genomen.
De Voorzitter zegt dat wij het wel niet kwalijk zul
len nemen -iat ri ie polder In dat geval zoo welwillend
is geweest, maar spr. weet niet of in dat geval juist
is gehandeld tegenover het belang' van den polder.
De heer P. J. Waiboer vraagt zich af, of, wanneer
bijv. de prijs van bouwterrein daalde tot 2 kwartjes
de heer Lovink de consequentie zou aanvaarden, om
het erfpachtrecht nog lager dan 2Vz cent te stellen,
De heer Lovink zegt dat een voorstel daartoe dan
niet van hem diende uit te gaan, maar aan de hand
van het onderhavige voorstel, het polderbestuur een
dergelijk voorstel moest doen. Dat zit vast aan dit
voorstel. Spr. wijst er nogmaals op dat men 30 jaren
geleden den grond reeds heeft gekocht.
De Voorzitter zegt dat er van koopen geen sprake is,
en dat is juist de grondslag van de redeneering des
heeren Lovink.
De heer Van Balen Blanken vraagt zich af of de
termijn van 30 jaren wel goed is. Als de termijn op 10
jaren wordt gesteld, bestaat de mogelijkheid voor de
menschen, dat het recht dan wordt verminderd.
De Voorzitter zegt dat aa.n de betrokkenen zou kun
nen worden gevraagd of zij het erfpachtsrecht liever
voor 10 jaren aangaan. Spr. brengt tenslotte het voorstel
van het Dag. Bestuur In stemming en het wordt aange
nomen met 10 tegen 4 stemmen, tegen stemden de
heeren J. C. Ge-erllgs, Lovink, Stammes en Onderwater.
De Voorzitter deelt mede, dat dus aan de menschen
gevraagd zal worden of zij de regeling voor 30 jaar of
voor korteren termijn wenschen aan te gaan.
Met de voorwaarden voor openbare verhuur van
grasgewas aan wegen enz. kan de vergadering zich
vereenigen. Ook met het voorstel om de Boezemkade
uit deze verhuring te nemen in verband met de werken
aan den "boezem. f
Een kas geldleen in g,
Door het Dag. Bestuur wordt voorgesteld, een tijde
lijke geldleening aan te gaan tot een maximaal bedrag
van f 250.000, tegen een rente van ten hoogste 1
boven het promesse disconto van de Ned. Bank.
De Voorzitter licht toe dat het bedrag nogal hoog
klinkt, maar gehoopt wordt het bedrag niet noodig te
hebben, Er is nog geen definitieve leening gesloten voor
den verbouw van het machinegebouw en ook niet voor
het maken van den duiker, omdat er nog geen arbitrale
uitspraak is in het geval-Boltje. Voorts zal straks voor
den bouw van de sluis, met de baggerwerken binnen
en buiten geld noodig zijn. afgerond f 70.000 en dan
verder kasgeld. Goedgevonden.
Ter bestrydlng van de werkeloosheid.
Het Dag. Bestuur stelt voor haar machtiging te ver
benen om in 1930 wanneer daartoe de noodzakelijkheid
blijkt, werken uit te voeren ter bestrijding van eventu
eels werkeloosheid, tot een maximaal bedrag van f 3600
onder voorwaarde dat de helft der kosten door de ge
meente wordt gedragèri.
De Voorzitter merkt op dat het de vraag Is of alle
menschen die zich aanmelden, aangesteld zullen kunnen
orden. Van de raming van vorig jaar is een klein ge
deelte gebruikt en het is weer goed op eventualiteiten
voorbereid te zijn.
Zond,er bespreking wordt de gevraagde machtiging
•erleend.
Dijkgraaf en Heemraden stellen voor tot verhooging
van het loon van den wegwerker C. Smit, van f 18.50 tot
21. in verband daarmee diens pensioensgrondslag na
der vaat te stellen.
Door den Voorzitter wordt medegedeeld dat de ande
re arbeiders een hooger salaris genoten, daardat aan
Smit de gelegenheid werd gegeven de lichtbank aan den
Amsteldyk te bedienen. Nu dit door de afsluiting van
de Zuiderzee niet meer noodig is, is hij meerderen
tyd ter beschikking van den polder. Goedgevonden.
Na de laatste vergadering van het Dag. Bestuur is
nog ingekomen een schrijven van den heer Van Gijn,
waarin deze voor het overbrengen van de telefoon naar
zijn as. woning de helft van de kosten vergoed vraagt
aan den polder. Adressant is op deze wijze gemakkelijk
te bereiken door opzichter en dijkgraaf en Voorzitter
den tijd van Lodewijk XV Ambassadeur van Frankrijk
was geweest De kalme, cynische oogen keken hem
spottend aan en schenen te zeggen „Een pracht van
een gentleman ls mijn nazaat geworden neemt tot
zijn Countes de dochter van een geldschieter en dan
Onwillekeurig verhaastte hij zijn stap, hij kon het niet
verdragen. Toen hij in zijn eigen kamer kwam, waar de
ramen wagenwijd open stonden, en het ochtendlicht
naar binnen stroomde, viel zijn oog op de gouden veld-
flesch. Een hartstochtelijk berouw neep zijn hart sa
men, hij greep het ding en smeet het in een hoek. Hij
had er den vorigen avond de stop niet goed op gedaan
een dun stroompje van den drank liep op het karpet. De
doordringende lucht hinderde hem gruwelijk, toen hij
zich in zijn armstoel bij het vuur liet vallen. Hij voelde
voor zichzelf niets dan een bittere verachting. Hij moest
de situatie nu eens goed onder de oogen zien. Zoo kon
het niet doorgaan. Hoe was hij er toch toe gekomen
HU wilde zichzelf niet nog meer verlagen, zijn werkelijke
huwelijk moest nu beslist, meteen uit wezen. Hij wilde
niet meer door drank beneveld den echtgenoot spelen
Hij kromp ineen onder zijne felle zelf-verachting en
zelf-bespotting wel meer dan een uur zat hij doodstil
zoo in zijn stoel, het gelaat in de handen verborgen.
Toen ze zich gekleed had, ging Vanessa met kloppend
hart naar beneden, naar den salon, liep op de groote
open vensters toe en gluurde naar bulten. Ze zag Hu
bert op een steenen bank zitten; gedachteloos streelde
hij den kop van zijn hond. Hij keek opj en opnieuw over
viel hem die ontzettende wroeging. Zij daar dat
meisje zijn vrouw nu deelde zijne vernedering! Va
nessa, overgevoelig als ze was, zag dadelijk de booze
uitdrukking in zijn oogen een pijnlijk, angstig voor
gevoel deed haar stilletjes blijven waar ze was.
Wat had ze voor verkeerds gedaan?
Hij stond op en zijn gevoelens onderdrukkende, trad
hij op haar toe.
„Goeden morgen."
Zijn stem klonk lusteloos.
„Heb je al ontbeten?"
Verlegen schudde ze hadr hoofdje.
„Ik dacht, dat je wel op je kamer besteld zou heb
ben," ging hij op onverschilligen toon voort, zonder haar
aan te zi n. „Ik ben al klaar maar kom maar mee.
Hij bracht haar over het terras naar de eetkamer.
Daar stonden als standbeelden de bedienden te wachten.
Vanessa was steenkoud geworden.
„Ik zal alleen maar een kopje koffie en wat fruit
nemen," zei z§ heel zathtjes.
En toen de statige Mr. Podder haar bedier.d had, liet
Bloem- en Boomkweekerij
Telef. 502
Het adres voor sterk en gehard plantsoen.
VOOJtDEELIGE PRIJZEN.
voelt dan ook persoonlijk veel voor het toestaan van het
erzoek. De kosten worden 1 Januari a.s. goedkooper,
en zullen dan voor den polder f 12 bedragen.
De heer Van Balen Blanken vraagt of het misschien
gemakkelijk is de aansluiting ook te Van Ewijcksluis te
handhaven.
De Voorzitter vindt dat niet zoo noodig, want de op
zichter woont dicht bij het gemaal.
Goedgevonden wordt op het verzoek van den heer
Van Gijn in te gaan.
De rondvraag.
De heer J. C. Geerligs vraagt wanneer met het oprui
men van de betonnen platen in den Kerkweg zal wor
den begonnen en wat er dan op den weg wordt ge
bracht
De Voorzitter antwoordt dat in het paardenpad zal
worden gestort grint of puin en de weg als gewone
grintweg zal worden onderhouden. Want de bebouwde
gedeelten zijn eerder aan de beurt voor het maken van.
een nieuw wegdek. Met het uitzetten zal Dinsdag be
gonnen worden.
De heer Van Balen Blanken vraagt of nu over de
Oude Veerbrug een nieuw brugdek wordt gemaakt, er
weer ijzeren platen op aangebracht worden.. Reeds eer
der is hier gesproken over het gevaar die deze platen
voor de paarden opleveren en ook nu zijn spr. klachten
ter oore gekomen. De vraag is dus, of de voordeelen wel
zoo groot zijn, om er mee door te gaan.
De Voorzitter deelt mede dat Dijkgraaf en Heemraden
meencn, dat er door het aanbrengen der ijzeren platen
belangrijke besparing van onderhoudskosten wordt ver
kregen. In den regel kan men geen 2 jaar met de rijvoe-
ring toe, nu is ze nog uitstekend, terwijl ze er 3 jaar op
ligt. Er moeten dus wel zeer ernstige argumenten zijn
om er mee op te houden.
De heer Van Balen Blanken deelt mede. dat het paard
van Gebr. Tijsen zich onlangs heeft bezeerd. Er zijn ook
menschen, die nooit over de platen rijden.
De Voorzitter zegt, dat men daartegen niet kan ingrij
pen; de resultaten zijn niet( ongunstig.
De heer Van Balen Elanken vraagt of er geïnformeerd
is naar het gevaar.
De Voorzitter zegt dat het niet'is gebeurd. Wel is ge
bleken dat hoe vlakker de weg is, hoe beter en daarom
is de kluft verbeterd. Maar spr. wijst op de plannen die
nog steeds in de lucht hangen, t.a.v. een rijksweg en
waarvan nog niet bekend is waar hij komt
De heer Stammes vraagt of voor de brug te Van
Ewijcksluis verbetering noodig is.
De Voorzitter zegt dat het beloop er vrij aardig is en
anders een verzoek tot het Hoogheemraadschap zou die
nen te worden gericht
De Voorzitter sluit hierna de openbare vergadering,
den leden een goed jaar-uiteinde toewenschende.
LEEUWARDEN
men Hubert en haar alleen in de kamer.
Hij ging tegenover haar zitten. Hij zag heel bleek
meer dan ooit had hij een gevoel, of hij voor gek zat,
en het hinderde hem ontzettend dat hij zich zoo weinig
op zijn gemak voelde.
Vanessa's Ingeboren trotsch hielp haar nu om hare
zenuwachtigheid te bedwingen, en ze wachtte tot haar
echtgenoot zou spreken.
„Houd je van auto-rijden?" vroeg hij. „Ik had gedacht,
dat we dan maar eens naar Hampwick moesten gaan,
om het oude Kasteel te bezichtigen gewoonlijk vinden
vreemlingen het erg mooi."
Vanessa stemde toe in het tochtje maar het woord
„vreemdelingen" deed haar pijn, en pijnlijk verbaasd
vroeg ze zich af „Was ze dan nu nog een vreemde
linge?
„Als we tegen twaalven weggaan, kunnen we in de
herberg lunchen."
Weer vond Vanessa goed wat hij besloot.
Wat moest hij nu in 's hemelsnaam verder tegen haar
zeggen! Hubert verbaasde zich het was nog veel erger
dan hij gedacht had. Wat moest ze wel van hem den
ken? Duivel nog toe hoe moesten ze den dag door-
komen en alle volgende dagen?
Vanessa at haar aardbeien op en dronk haar kopje
leeg. Ze was door Madame de Jainon zoo keurig opge
voed. dat ze al haar zenuwachtigheid wist te verbergen.
Maar heel de atmospheer scheen geladen met prikkel
baarheid en onrust. Doch ze had Hubert's groote aan
trekkelijkheid doorvoeld! Heel zijn doen en laten
droeg het stempel van die gratie, die het kenmerk is
van den man uit oud, adelijk geslacht. Ondanks zijn ge
reserveerdheid scheen heel zijn wezen haar toch aan te
trekken, kon ze eenvoudig niet anders dan hem liefheb
ben. Het arme kind, dat nog nooit eenige aandoening
gekend had. trilde nu van emotie. Hjj was haar man
hij had haar in zijn armen genomen. Ze wisselden nog
een paar woorden over het weer en over de geschiedenis
van Hampwick de maaltijd was afgeloopen cn ze
liepen door de open deuren het terras op, waar Hubert
haar met het excuus, dat hij even naar de garages moest
om een en ander over zijn auto te bespreken, midden in
de zon staan liet Zijn oogen, verblind door vooroordeel,
zagen hare schoonheid niet de onberispelijke teint,
zoo eigenaardig in-blank en de groote oogen. met de
donkere lange wimpers, die een zachte schaduw op haar
wangen wierpen. Alles in hem kwam in opstand, als hij
bedacht dat hij er in toegestemd had, haar tot vrouw
te nemen.
Wordt vervolgd.
