ilnittl Nitlis- Mrattnit- LniliiilliL Brand- en Waterschade. M. KLERCQ, Uit Doktor Faustus. „SURSUEH CORDA" te SCHOORL. Een voetreis door Albanië. Rheumafiscne pijnen UitgeversN.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Eerste Blad. Nierwaarschuwingen. BEZOEKT DE DOOM. EN UEMMII Zaterdag 21 December 1929. SC HAG Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag. Woensdag. Donder dag en Zaterdag Dij inzending tot s morgens 8 uur, worden Adver ten tien nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplant.4t 72ste Jaargang No. 8584 COUKAIT. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEr. No. 20. Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 6 cent ADVERTEN- TIöN van 1 tot 5 regels f MO. iedere regel n.eer 20 cent (bewtjsno. inbegrepen) Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT ZES BLADEN. Al onze nog voorradige goederen, welke door den brand beschadigd zijn, worden te gen spotprijzen opgeruimd. O.a.: Houten en IJzeren Ledikanten, Waschtalels, Nacht kasten, Anping Matrassen, enz. enz. SPOORSTRAAT 32/34, Tel. 206. DEN HELDER. HET MEER VAN DE BLAUWE STILTE. GROOTE WASCHDAG. TE GAST BIJ NOMADEN. HET LAATSTE TRAJECT IN ALBANIë. (Van onzen reizenden correspondent.) Nabij de Albaansch-Grieksche grens. Sept. Het was nog geen acht uur 's avonds, toen we in sliepen in de hut aan den oever van het Ochrid-meer. Een enkele maal werd een van ons beiden wakker en wierp dan weder een voorraad gedroogde koemest op het vuur, dat gelijkmatig en vrijwel zonder rook klooide. Aangenaam warm was het en het ruischen Kan den regen buiten verhoogde nog ons gevoel van behagelijkheid. We had-den zelfs, nu een dak ons be schermde, onze schoenen uitgetrokken en dat gaf ons het gevoel van thuis zijn, zoodat we ons bed niet misten. Heerlijker nog dan het slapen, was het ontwaken in de hut. Het was vroeg, heel vroeg in den morgen, toen de eerste schemering van den dag schuchter onze hui binnendrong. Ik opendo mijn oogen en door den toe gang tot ons verblijf zag ik voor me het rustige, mat glanzende meer met aan de overzijde, in het oosten, de machtige bergen van Zuid-Slavië. Vage tinten (vloeiden over het water. De hemel was grijs blauw hog, behalve boven de bergen, waar goud, zilver en rood, zeegroen en blauw een symphonic van kleuren vormden. Zoo overweldigend was de aanblik van dit meer, dat nog in schemering lag, terwijl boven de machtige Bombere bergen het toovertintenspel speelde, dat ik niet meer kon inslapen. Ik trok mijn schoenen aan en ging naar buiten, waar het nog kil was, om het won der te aanschouwen van den nieuwen dag, die ko men ging. Droomend staarde ik naar de overzijde van het meer, waar een der bergtoppen rozig begon te gloeien, als brandde er vuur Het waren de eerste stralen van de voor mij nog onzichtbare zon, die den reus begroetten. Op dat oogenblik voelde ik een hand op mijn schou der en hoorde ik de stem van mijn altijd practischen reismakker: „Goodmorning, professor. liet is nu een prachtige gelegenheid om ons ondergoed weer eens te wasschen." Even later stond de Deen tot over ziin knieën in het water bij een groot rotsblok en waschto en ploeterde. Over het meer, ver weg, kwam een zeilscheepje aan drijven. Ginds scheen eenige wind te blazen; bij onze hut echter was het windstil. Rimpelloos lag het meer, als wachtte het de zon, die nog achter de bergen ver borgen bleef. Zilver scheen het water in de oneindige eenzaamheid maar dan, waar de bergen zich spiegel den, werd alles blauw, onwerkelijk, teeder blauw. Een atmospheer van rust cn stilte omvatte heel dit won derlijke landschap, dat een landschap uit een sprook je scheen, een klein deel van het paradijs, dat od aarde gebleven was; het meer van de blauwe stilte. Dan, plotseling, kwam de zon krachtig al, een zege vierende held, stralend over de bergen, omvlamde onze hut, veroverde langzaam het meer. Mijn Decnsche makker, de zeeman, werkte intus- schcn. Hij had niet alleen gewasschen, maar ook van onzen laatsten voorraad macaroni, uien, een stukje schapekaas en schapeboter, een ontbijt gereed ge maakt in de pan, die we meevoerden cn die we ge woonlijk onze „veldkeuken" noemden. Indien onze mondvoorraad grooter geweest ware, zou niets me hebben kunnen bewegen, dien dag nog verder te trek ken, maar onder de gegeven omstandigheden moesten we, wilden we geen honger lijden, don marsch voort zetten, al werd het laat in den morgen, daar eerst ons ondergoed moest drogen. Slechts enkele uren was langs den meeroever de weg naar Pogradets, een alleraardigst stad je, waarvan vele bewoners hun brood verdienen op het zeer visch- rijke meer van Ochrid. Het stadje is gedeeltelijk, doch slechts voor een klein deel, Europeesch; de rest is oriëntaalsch met open winkels cn wrkplaatsen, met rustige Mohammedanen, die niet anders schijnen te doen dan koffie slurpen cn sigaretten rooken; met hier en daar een welput, waar steeds menschen elkan der lange verhalen vertelden, terwijl ze hun water kannen vullen; met minarets, maar ook mot een Grieksch-orthocloxe kerk. Natuurlijk aten we te Pogra dets visch uit het meer van Ochrid, groote, frissehe smakelijke zoetwatervisch, waarvan ik den naam niet ken. Ilc wilde te Pogradets een nacht blijven, weder rusten in een bed, maar mijn Decnsche vriend drong er op aan verder te marcheeren en zoo zetten we in den namiddag den tocht voort, de eerste uren we der steeds stijgend, tot we aan een hoogvlakte kwa men, waar duizenden koeien cn schapen graasden. Daar echter waren mijn krachten uitgeput. Ik sleep te me nog enkele kilometers voort en liet me toen aan den rand van den weg nedervallen. Eenige Mo- hamedaansche herders legden in onze nabijheid ecu vuur aan, blijkbaar met het plan er den nacht door te brengen en met gebaren noodigden ze ons uit Dij hun vuur plaats te nemen, wat we deden. We hadden ons te Pogradets van een nieuwen voorraad levens middelen voorzien, maar de herders wilden alleen Vrij naar E. BERGER, door M. VISSER. (Vervolg.) VI. Dokter Faustus was zeer gezien bij de grafelijke fa milie von Arthalt, op wier kasteel hij een geheelen winter doorbracht. Zelfs bleef hij in het voorjaar op Aandringen van den graaf en do gravin nog weken >p het slot verwijlen. Eindelijk vrgunde men hem heen ie gaan. Met hoffelijk gebaar trad Faustus voor zijn aoogen gastheer en diers gemalin en zeide: „ik heb van iwe grafelijke genade r veel goedheid ondervonden, lat ilc den moed heb u als een bijzondere gunst te rmgen, den laatsten dag van mijn verblijf hier met iet hof een bezoek ta brengen aan mijn eenvoudig ustslot en daar mijn gasten te wil'en zijn." De graaf tn de gravin keken den dokter verwonderd aan, daar •1j niet wisten dat deze in de nabijheid een lustslot iad, maar ze hadden al zooveel wonderlijks van Faustus rezien en beleefd, dat zij, benieuwd naar deze weer deuwe verrassing, gaarne hun toezegging gaven. Het geheele hof volgde den dokter die zelde, dat men lechts door den tuin van het slot behoefde te wan- '.elen om zijn lusthuisje te bereiken. Nauwelijks waren ie graaf en de gravin met hun gevolg In den tuin of e zagen tot hun groote verrassing op een bekenden leuvel achter den tuin, de Romeinsche heuvel geheeten, en allerprachtigst lustslot staan. Nabij gekomen ont haarden ze een breede gracht om het 6lot met kristal- lelder water, waarin tal van sneeuwwitte, sierlijke wanen zwommen te midden van een schat van bloel- nde winterrozen en waterleliën. Goud- en zilvervisschen wlerdcn en dartelden in het nat en speelden om blad n bloem en oeverriet. De ophaalbrug werd neergelaten, ie groote poort n<aar het slot wijd geopend. De weg ras bestrooid met frissehe bloemen en geurend kruid m teen de graaf en de gravin de brug waren over- (egaan, klonk hun vanuit het slot de liefelijkste mu- ïelc tegemoet. Het slot was gebouwd ln een vierhoek, fie ccn ruimen fraalen binnenhof omsloot Op eiken loei: verhief zich een sierlijke toren van welker tinnen jroclljk in den wind kleurige vanen wapperden. Aan len hcfingang stonden eveneens twee torens, versierd het bijna tot den grond afhangende zijden vaandels waarop ln schitterende kleuren gestikt de wapens van het graafschap von Anhalt De binnenhof was omringd met hooge, heerlijk bloeiende boomen. In het midden stond een kring van statige palmen met wijde kronen en daartusschen wierp een prachtige fontein goudgelen wijn in een kristallen bekken. In de twijgen der boomen zaten de liefelijkste vogels. Sommige schitterden in de mooiste kleurenpracht, andere verrukten het hart door hun schoonen zang. Bonte vlinders fladderden van bloem tot bloem, vlugge, veelkleurige kolibries wipten van den eenen boom naar den anderen, onbevreesd voor de potsierlijke kunsten vertoonende apen, die in de hooge palmen hulsden. Tamme beren, elegante gazellen en reeën en vele andere vreemde dieren speelden in een groot zandperk ln den hof en lieten zich gewillig stree- len en aanhalen door do hooge gasten. Al die heer lijkheden boeiden langen tijd de aandacht van den graaf en de gravin, die eigenlijk met moeite en on gaarne scheidden van de wonderlijke binnenplaats om den doktor in het slot te volgen. Hier zagen ze een pracht zooals zij nog nooit gezien hadden, ja waarvan ze nog nooit gehoord of gedroomd hadden. Zijden ta pijten bedekten de vloeren, goud- en zilverstof bekleed den de menschen en fijn geteekende gobelins de wan den. De eene kamer was nog kostbaarder dan de an dere. In de zaal waar het gezelschap een poos zou verblijven, waren de vensters met zijden overgordijnen gesloten. Een geheimzinnig maar helder licht straalde vanaf de zoldering op wanden, meubels en gasten neer. Zoo nu en dan werd het licht onderschept door een voorbijzwevende lichte wolk, die zich oploste in een zachten, geurigen regen van de heerlijkste reukwateren. De graaf en de gravin werden door Faustus uitgenoo- digd plaats te nemen op van edelsteenen schitterende zetels onder een gouden troonhemel. De andere gasten namen plaats op met zacht fluweel overtrokken stoelen, die ln een halven kring op eenigen afstand van den troonhemel geplaatst waren. Op een wenk van den gastheer daalde een wolk op den grond neer tusschen troonhemel en stoelen. De wolk leste zich in de lucht op en liet een tafel achter, rijk voorzien van de koste lijkste en zeldzaamste gerechten, de smakelijkste en fijnste in- en uithcemsche vruchten en de gcurlgste wijnen. Doktor Faustus noodigde zijn gasten vriendelijk uit van het aangebeden maal te genieten, daarbij zijn ex cuus makende dat het niet beter was. Onzichtbare han den vulden de glazen en zetten die voor de gasten neer. De gravin von Anhalt was een cn al verbazing over al zout en peper van ons nemen; voor de rest waren wc hun gasten. We kregen zelfs voor den nacht elk in bruikleen een grooten deken van schaapsvellen, hel rood geverfd, waarin we ons konden rollen, zoodat wc heerlijk warm sliepen. Deze herders, die voor een deel rijk zijn door hun bezit aan vee. zijn nomaden. Ze trekken door den geheelen Zuid-Balkan, maar betalen voor het recht hun vee te weiden. Onder hen zijn verschillende tammen, waarvan vooral die der Zwarte Mantels" beroemd zijn om hun prachtig filigrain-werk, dat zij in de steden aan handelaars verkoopen. 's Morgens heel vroeg ontwaakte ons klein kamp. Doffe, stekende pijn in de lendenen na inspanning of steken in den rug bij het u oprichten, is soms de eerste waarschuwing van nierzwakte. Spoe dig daarna zult u misschien urine- stoornissen, een vermoeid gevoel, duizeligheid, krachteloosheid of water zuchtige zwellingen kunnen opmerken. Deze verschijnselen kunnen aan duiden, dat uw nieren niet meer goed werken en de onzuiverheden niet uit het bloed filtreeren. Verwaarloos dan zulke verschijnselen niet! Geef zonder uitstel aan de nieren de hulp, die zij noodig hebben. Begin onmiddellijk met het gebruik van Foster's Rugpijn Nieren Pillen en herwin uw oude energie en kracht. Vraag de meening van hen, die ze gebruikt hebben en er baat bij vonden. Verkrijgbaar bij alle drogisten enz. in glazen verpakking f 1.75 p. flacon. het geziene en genotene, over al de heerlijkheden om en bij zich. Ze wendde zich tot Faustus en betuigde hem haar volle tevredenheid en erkentelijkheid en haar welgeval len aan al het verrassende gebeuren. „Maar," zelde zij. „hoe schoon en heerlijk ik ook dit alles vind, één ding ontbreekt Ik heb buiten U, waarde gastheer, nog geen mensch gezien in al de vertrekken, die wij bewonderend zijn doorgegaan en hoe voortreffelijk ook de onzichtbare handen ons bedienen, ik zou ook wel eens zichtbare die naars om mij heen willen zien." De gravin had nauwelijks uitgesproken of de vleugel deuren der zaal tegenover den graaf en de gravin open den zich en gaven doorgang aan twaalf wonderschoons jonge mannen en twaalf niet minder bekoorlijke Jonge meisjes, die gekleed ln prachtige zijden gewaden, voor het gezelscchap eenige sieriijk® dansen uitvoerden. Toen het avond werd vertrokken de gasten. In den hof wachtte hun een nieuwe verrassing. Daar stonden Mooren in Oostersche kleeding. leder met een brandende fakkel ln de hand, op hen te wachten om hen uitgeleide te doen. Het geheele slot was op het schitterends ver licht en duizenden lichtkevertjes dansten do gasten voor op hun weg. Op korten afstand van het gravelijk slot gekomen, schrikten de graaf, de gravin en hun gevolg eensklaps op bij het hooren van een drietal daverende kanonscho ten uit de richting van Faustus' tooverslot. Allen wend den zich om en zagen het geheele slot in lichtelaaie, ter wijl lichtkogels en stralenbundels en reketten als bij een vuurwerk de vlammen omgaven. In zacht gekleurde in elkaar vervloeiende tinten losten vlammen en vuurwerk zich langzaam op en trad bij het tooverslot volslagen duisternis in. Van hun verbazing bekomen, richtten de gasten weer verder hun schreden naar de grafelijke wo ning. Zonder dat één hunner dit had opgemerkt ver dwenen de Moorsche fakkeldragers den een na den an der en toen de graaf zijn slot wou binnentreden en om zag was ook Faustus nergens meer te zien. VIL De vier en twintig jaren van bet verbond tusschen Faustus en den duivel waren om. Faustus woonde op een kamer van een groot huis, dat door enkel studenten betrokken was. Op een morgen verscheen hem den duivel, toonde hem de door hem zelf met zijn bloed ge schreven en onderteekende overeenkomst en zei hem 's avonds met lijf en ziel te zullen komen halen. Te middernacht verhief zich een geweldige storm, die het huis op zijn grondvesten deed schudden. Vol schrik stonden de studenten op en wenschten zich mijlen ver van deze door zoo'n geweldig onweer bezochte plaats. Uit de kamer van dokter Faustus, die zich men wist niet waarom niet naar de gemeenschappelijke kamer der studenten had begeven, hoorde men een gru welijk sissen en olepen alsof dozijnen slangen en adders worden verzacht 'door inwrijven der pijnlijke plekket oplossing Bij apothekers en drogisten Er was dien nacht een hclsch lawaai geweest van de honden, die, met behulp van enkele wakers, dc kudden van vele honderden stuks vee moesten be schermen tegen de wolven. Mijn reismakker vertelde me dit, maar ik had niets gehoord. Ik had in een roes gelegen, die aan bewuste'ooshei I grensde. Ons naastbijzijnde doel was de stad Goritza, een stad van bijna 50.000 inwoners, waarvan wc nog veertig a vijftig kilometer waren verwijderd. Bijna twee dagen deden we over dien afstand, daar mijn krachten ten einde gingen en ik telkens urenlang moest rusten. Het was op een namiddag, dat we Goritza bereik ten, een stad met moskeeën en minarets. maar ook met enkele groote Grieksch-orthodoxe kerken. Goritza is een handelsstad met veel vertier. Hier •komen mijlen uit de omstreken cn ook uit het nabije Griekenland kooplieden om zaken te drijven. Eigen aardiger wijze is hier ook een sterk ontwikkelde grocntenhandel en in de omstreken der siad vindt men uitgestrekte warmoezerijen. Ons oorspronkelijk plan was tot Saloniki te mar cheeren. welke stad van de Grieksch-Albaanscho <rrens ruim tweehondeid-en-vijftig kilometer verwij derd is. Daar ik vrijwel uitgeput was, stelde mijn reismakker voor te trachten ccn vrachtaiitomobicl te vinden, die naar Griekenland ging en ons tegen etui vergoeding mede wilde nemen. Wc waren te Goritza nog vijftig a zestig kilometer van de Grieksche grens (langs don weg gerekend) en ik weigerde op dit voorstel in te gaan. Ik wilde ten minste geheel Albanië door marcheeren. Het ging nog slechts om enkele dagen. Aan de Grieksche grens zouden wo trachten op do gemakkelijkste manier t i komen naar de eerste plaats, die aan een spoorweg was gelegen en vanwaar we dus Saloniki per trein zouden kunnen bereiken. Dit was mijn voorstel. De Deen schudde het hoofd over zooveel hardnekkigheid cn deze beweging was een bewijs van vriendschap. Hij vreesde dat dc laatste loodjes te zwaar voor mo zouden worden, doch tenslotte gaf hij toe en nog den zelfden avond zetten we den tocht voort: het laatsto traject in Albanië. J. K. BREDERODE. Vrije wandeling, zonder verplichting. Massa voorraad. Uiterste prijzen. ■MM TUINARCHITECTUUR bmm daar met elkander aan het vechten waren, en een gooien en smijten mot allerlei meubelen, terwijl daar boven uit het angstig geschrei van den dokter werd vernomen. Niemand durftfe de kamer ingaan. Eindelijk werd het binnen stil, ook de storm verminderde en de studenten durfden zich weer naar hunne kamers begeven. Nauwe lijks was het weer dag geworden of de studenten liepen naar de kamer van den dokter om te zien wat daar toch ln den nacht gebeurd was. Ze klopten op de ge sloten deur, maar deze werd niet geopend en niets werd gehoord. Toen forceerden ze de deur en deinsden ze vol ontzetting terug bij het zien van de ruine. die in de ka mer bleek aangericht. Tafels en stoelen waren stuk ge smeten en overal op den vloer en aan de wanden kleef den groote blocdplekken. Het was of de duivel er had huisgehouden en Faustu^ van den eenen hoek naar den anderen had gesmeten, en hem verscheurd en verpletterd had. Zijn lijk konden ze nergens in de kamer vinden. Een bediende bracht het bericht, dat hij dit achter het huis. gruwelijk verminkt, op den mesthoop had gevonden. Geen lid er van was heel gebleven. Het hoofd bleek door midden gehakt en da handen van het lichaam gerukt. In aile stilte werd alles in een kist verzameld en in huis gebracht, waar beraad slaagd werd hoe verder te handelen. Faustus had eenige dagen tevoren gevraagd hem bij mogelijk plotseling overlijden te willen begraven waarvoor hij den studenten bereids geld had gegeven. Men had toen wol om die voorzorg gelachen, maar op het ernstig aandringen van Faustus hem dit toch beloofd en het geld ter bewaring aangenomen. Tegen belofte van een flinke belooning be loofde de huisbaas te zullen zwijgen over het geheimzin nige geval en bij den burgemeester te vertellen dat een reizend student plotseling door een beroertet was ge troffen en overleden was. De burgemeester gaf verlof tot zijn begrafenis, die nog denzelfden dag op kosten •van de studenten plaats vond. Weer zette de wind op en in een geweldigen storm en onder stroomenden regen vervulden de studenten den plicht, dien zij op zich had den genomen. Maar de geest van Faustus kon geen rust vinden. Hij dwaalde door het huis rond en hield soms lange gesprek ken met Wagner, den vroegeren dienaar van Faustus. De buren zagen bij lichte maan een figuur als de dok ter meermalen uren achtereen uit het open venster lig gen en door het huls ronddwalen, waar hij allerlei ge luiden maakte en op trappen en vloeren een geweldig lawaai verwekte. De bewoners werden bang en de een na den ander verliet het huls, dat door zoo'n onrustigen geest eigenlijk onveilig werd gemaakt. Wagner. die van zijn meester ook Iets van allerlei geheime krachten had geleerd, gelukte het na herhaalde pogingen den geest te bezweren en hem op aarde zijn rust té geven. Toen bevolkte zich het huis langzamerhand weder en bleef alleen de herinnering over.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1929 | | pagina 1