Alitneti Hints- Mnrttilit- LiiüniUil Liefde is blind Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Eerste Blad. VEREENIGING VAN OUDLEERLINGEN DER R.L.W.S. TE SCHAGEN. HEERENBAAI Zaterdag 4 Januari 1930. 73ste Jaargang No. 8589 COURANT. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers G cent. ADVERTEN- TIcN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bcwijsno. inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT VIER BLADEN. Vervolg. Ik kom nu weer terug tot de termijnmarkten. Daar komen dus die tallooze berichten samen, waarvan ik 'U gesproken heb Het aanbod en de vraag op die termijnmarkten zijn het resultaat van het oordeel, dat een groot aantal handelaren zich op de basis van die berichten gevormd hebben over den loop, dien de graanprijzen zullen volgen. De grootste termijnmark ten voor graan bevinden zich te Chicago, Winnipeg, lluenos Aires, Rosario, Liverpool, Rotterdam Parijs en Berlijn. Er zijn er nog veel meer, maar die zijn voor de prijsvorming aan de internationale markt niet van zoo overwegende beteekenis. De termijn markten van Noord-Amerika zijn belangrijk voor alle graansoorten, in Argentinië vooral voor maïs en tarwe, Rotterdam vooral voor mais, Liverpool vooral voor tarwe en Berlijn vooral voor rogge. Niet alleen handelaren uit het land, waar de termijnmarkt ge vestigd is, doen aan die markt zaken. In Chicago en Winnipeg opereeren graanhandelaren uit alle landen der wereld. In Liverpool worden dikwijls zaken ge daan voor Amerikaansche rekening en aan de Rot- terdamsche termijnmarkt worden dikwijls Duitsche en Belgische orders uitgevoerd. De verschillende ter mijnmarkten oefenen verder invloed uit op elkaar en zoo vormen zich daar dagelijks prijzen, waarop alle op dat oogenblik bekende berichten zich hebben doen gelden, maar het sterkst werken toch op ieder dier markten le gegevens uit het eigen land. De ter ijnmarkten worden beschouwd als de beste basis vc de waarde van het graan. Als in Buenos Aires aan de termijnmarkt de tarweprijs daalt, is ook dadelijk in Europa tarwe flauw. Men dient echter ook eenigszins te weten, waarom daar ver weg in het buitenland prijsveranderingen plaats vinden en te vens nog over andere gegevens te beschikken, vóór men beoorrleelen- kan, in ho«verre de prijzen in Europa zich moeten richten naar die aan de over zee sc h e term i j n m a rk te n Het gebeurt namelijk wel eens, dat gedurende lan- geren of korteren tijd uit de Vereenagde Staten geen tarwe wordt uitgevoerd^ omdat er dan geen uit- voer-overschot aanwezig is. In zulke tijden wordt de termijnmarkt te Chicago geheel beheerscht door bin- nenlandsche Amerikaansche factoren, zonder ver band met de overige internationale markt. Dan is de prijsbeweging aan de markt te Chicago van weinig beteekenis voor Europa. Ook is dat nu al eenige ja ren voor mais het geval, omdat daarvan uit Noord- Amerika tegenwoordig slechts bij uitzondering export plaats vindt. Wel produceeren de Vereenigde Staten 65 tot 75 van den geheelen wereldoogst aan mais, maar reeds van oudsher wordt het grootste gedeelte daarvan op de boerderij als veevoeder gebruikt. Een kleiner deel wordt door den handel gedistribueerd voor binnenlandsch gebruik en slechts enkele per centen plachten vroeger, toen Noord-Amerikaansche mais geregeld naar Europa kwam, te worden geëx porteerd. Daar de oogst zoo enorm groot is, vormen enkele percenten daarvan toch reeds zulk een groote hoeveelheid, dat die grooten invloed kan hebben op den prijsloop van mais in Europa. In die tijden was dus de termijnmarkt voor mais te Chicago voor Europa van groote beteekenis, maar reeds sedert verscheiden jaren exporteeren de-Ver eenigde Staten zelden*mais en wat er met den mais- prijs te Chicago gebeurt, is dus meestal voor Europa FEUILLETON door ELINOR GLYN. 15. Vanessa gloeide van verontwaardiging. „Waarom trouwde je dan met me als ik zoo weinig bij je familie schijn te passen?" „Alsof je niet wist, waarom ik je getrouwd heb!" „Nee dat heb ik me vaak genoeg afgevraagd." Hij staarde haar aan, zijn woede bekoelde een oogen blik, doordat hij zoo verbaasd was toen deed de her innering aan het gezicht van Charles Langley, zooals «lat over haar gebogen was geweest, hem al het andere vergeten en weer laaide zijn boosheid op. „Ik beveel je, me te vertellen, wat Charles tegen je zei dat hij je liefhad natuurlijk?" Ze bleef zwijgen. Hubert hield haar nog altijd bij de polsen vast hij kneep nog wat harder ze gaf een gilletje „Je doet me pijn." Hij liet haar los. „Heeft hij gezegd, dat hij je liefhad?" Ze haalde op een eigenaardigen manier haar schou ders op. „En jij stond dat maar toe Hoe durf je!" Weer lachte Vanessa, kort en vreugdeloos. „Hij vertelde me ook, dat ik zoo beeldschoon was en zoo verwaarloosd." Ze sprak uitdagend. Hubert werd hoe langer hoe woedender ze over troefde hem. Dus de lui hadden gemerkt, dat hij haar verwaarloosde dat had hij er dus mee bereikt. „Ik wil het niet verdragen dat een man zegt, dat hij van je houdt hoor je dat! Maar Charles zou zoo iets niet gezegd hebben, als jij hem niet had aangemoe digd. De schuld ligt heelemaal bij jou." „Natuurlijk." „En wat heb je er op geantwoord heb je over me geklaagd.?" Ze keek hem met vernietigende minachting aan en in het licht der maan was haar gezichtie heel hi«ek. weinig belangrijk. Hetzelfde geldt tegenwoordig voor de havenprijzen aan de termijnmarkten in Canada en de Vereenigde Staten. Hoe die zich bewegen, kan ons in Europa tegenwoordig koud laten, want uit beide landen komt reeds eenigen tijd geen haver, nu daarvan in Duitschland zulke enorme hoeveelheden aanwezig zijn, dat geheel Noord-Westelijk Europa zich daar van haver voorziet tot veel lagere prijzen dan waartoe die in Amerika te koop is. Men moet dus bij het kennisnemen van den prijsloop aan de ter mijnmarkten in de eerste plaats weten, of er uit het land, waar die markt gevestigd is, export plaats vindt, en of die markt dus de internationale prijzen be- invloedt. Ook andere factoren, die met den interna tionalen prijsloop niet te maken hebben, doen nog wel hun invloed op de termijnmarkten gelden, voor al als die achter hooge tariefmuren liggen, zooals in Duitschland. Bovendien wordt aan die markten ook de prijs wel eens gedrukt of opgejaagd door spe culanten. Er zijn soms tijden, waarin deze zich in hooge mate bezig houden met het koopen of verkoo- pen aan de termijnrrtarkten. Het komt voor, dat men- schen, die niets met graanhandel te maken hebben, plotseling in groot aantal als koopers aan een ter mijnmarkt optreden, omdat er in de pers of op an dere wijze alarmeerende berichten worden verspreid over de een of andere oogstmislukking of iets der gelijks. Dan worden vaak de prijzen veel hooger op gejaagd dan de werkelijke omstandigheden recht vaardigen. Na eenigen tijd volgt dan de reactie. Om gekeerd kunnen ook overdreven prijsdalingen door die ongewenschte belangstelling en speculatie-woede van het publiek teweeg gebracht worden Maar niet altijd is het groote publiek schuld aan zulke verwar ring brengende prijsfluctuaties. Ook treedt er wel eens een groote speculant op, die zijn kans schoon meent te zien om een grooten slag te slaan. liet kan bijvoorbeeld zijn, dat hij moont door middel var. dc termijnmarkt zoo veel van een bepaalde graansoort op een bepaalden leveringstermijn te kunnen oplcoo- pen, dat hem dat alles onmogelijk kan worden gele verd en zijn verkoopers later bij hem te biecht moe ten komen om aan hun leveringsplicht te voldoen. Zijn plan is natuurlijk om hen dan zeer hooge prij zen te laten betalen en op die wijze groote winsten te maken. Zulk een onderneming heet een corner. Als zoo'n corner gaande is, stijgen de prijzen aan de be treffende termijnmarkt buiten verband tot de inter nationale markt en de internationale handel loopt dus gevaar, als hij zich daarnaar te zeer richt. De corner kon namelijk plotseling ineenvallen, als de gene, die haar ondernomen heeft, bedrogen uitkomt, omdat er plotseling Voorraden te voorschijn komen van een zijde, waaraan hij niet had gedacht. Op die wijze mislukken de meeste corners, hetgeen maar ge lukkig is, want zij brengt den natuurlijken prijsloop geheel in de war. De eenige werkelijk gelukte cor ner, die mij bekend is, was die van Josef in Egypte. Maar die verkeerde in een bevoorrechte positie, want hij wist, dat er zeven magere jaren zouden komen en dat hij dus den tijd zou hebben om de opgekochte voorraden tot zeer hooge prijzen uit te verkoopen. Dat deed hij dan ook met succes en al het geld, alle bezit en ten slotte haar vrijheid moest de bevolking van Egypte aan Josef afstaan in ruil voor graan. Uit clit alles blijkt dus, dat men de oorzaken van de prijsfluctuaties der termijnmarkten moet kermen en critisch bekijken, vóór men zich een meening „Och nee de vernedering, mij door jou aangedaan was al groot genoeg, zonder dat ik ook nog om mede lijden vroeg." Ze keken elkaar strak aan hun hartstochtelijke woede maakte de breuk tusschen hen van oogenblik tot oogenblik grooter. Vanessa ging voort „Verleden week noemden je vrienden me „dat kind van dien geldschieter". Jijzelf verwaarloost en verne dert me, en nu maak je weer beleedigende vergelijkin gen tusschen mij en je familie Ik ben het, die zoo iets niet langer wensch te verdragen." Ze keerde zich om en met opgeheven hoofd liep ze snel naar het huis, ging door de eetkamer naar binnen en liep de achtertrap op, naar haar kamer. Hier liet ze zich op een stoel neervallen en wrong de handen. Dus hij verachtte haar, hij hij geloofde zelfs niet, dat ze de eer zijner familie hoog zou kunnen houden! Waarom had ze Charles Langley dan ook het zwijgen maar niet opgelegd, in plaats van stil haar mond te houden 't leek wel of een ongeluksduiveltje haar ach tervolgde, om haar aldoor in een valsche positie te plaatsen. Maar waarom had Hubert haar dan getrouwd? Wist haar vader dat soms? Er moest wel iets leelijks achter dit alles schuilen en zij was per slot van rekening niets dan een ledepop geweest. Eenklaps hoorde, zag, noch voelde ze iets meer, ze had het bewustzijn verloren. Hubert bleef stokstijf staan waar hij stond, toen ze weg was allerlei gedachten bestormden hem, de voornaamste was, dat zij niet scheen te weten, waarom hij haar getrouwd had. Ze was dus geen kleine, Joodsche heks, die het in haar hoofd gezet had. Countess te wor den. Ze was een onschuldig kind, een werktuig in de handen van haar vader. Hij was schandelijk onrecht vaardig jegens haar geweest. Geen wonder, dat ze hem haatte en naar Charies geluisterd had! Hij liep naar het huis terug. Zijn woede was gekoeld, maar hij voelde zich ellendig verdrietig en onrustig. Hij probeerde de dingen eens van een anderen kant te bezien. Toen hij het salon binnenkwam, kwam hij Ralph tegen. „Waar is Vanessa heb je haar soms gezien, Ralph?" „Neen, ik vroeg me net af, waar ze toch gebleven was ze ziet vanavond ontzettend bleek, Hubert er scheelt haar toch niets, hoop ik Die Ralph had toch net zooveel inzicht als een oude vrouw ze zag bleek, omdat ze hem, Hubert haatte enhaar heele positie en da was zoo om kan vormen omtrent de mate, waarin men zich door die fluctuaties moet laten leiden bij het betalen of aanvaarden van prijzen voor graan, dat men wil koo pen of verkoopen. Toch worden de prijzen, waartoe overal ter wereld graan wordt verhandeld, bepaald door de prijsbeweging aan de termijnmarkten. Met het reeds genoemde voorbehoud richt men zich in Europa naar de groote termijnmarkten, die ik U zoo even genoemd heb. lederen dag staan ook in ons land de prijsnoteeringen (de zoogenaamde koersen) van een groot aantal dier markten in de ochtendbladen. De handelaren hebben die echter reeds grootcndeels den vorigen dag vernomen. Als om tien uur de ter mijnmarkt te Chicago geopend wordt, is het in Ne derland vier uur. Een half uur later worden de ope ningskoersen van Chicago hier bekend. Anderhalf uur tevoren zijn zulke koersen al aangekomen uit Buenos Aires en vanaf dat tijdstip komen er met korte tusschenpoozen telkens weer nieuwe koersen, waaraan men den prijsloop aan die overzeesche ter mijnmarkten hier kan volgen-. Om 8 uur arriveeren de slotkoersen van Chicago en om 9 uur van Buenos Aires. In den namiddag zijn Liverpool en Berlijn reeds bekend geworden. Van het beloop dier markten hangt het af, of de graanmarkt hier vast of flauw is. Wel zijn er soms nok factoren/die hier onafhankelijk optreden, maar ten slotte hangt toch zeer veel, zoo niet alles, af van de groote overzee&che termijnmark ten. Daar komen alJe berichten tezamen, inclusief die omtrent de vraag in Europa, en de berichtgeving gaat tegenwoordig zoo snel in haar werk, dat wat wij hier weten omtrent locale of Europeesche gebeur tenissen, op bijna hetzelfde oogenblik ook reeds aan de andere zijde van den Oceaan bekend is en dus zijn invloed laat gelden op den prijsloop in Noord en Zuid-Amerika. Dikwijls is een stijging aan de termijnmarkt in Chicago, Winnipeg of Buenos Aires aanleiding, dat men een bod of een offerte accepteert. Offertes van mais uit Roemenië worden vaak slechts dan geac cepteerd als in den vooravond de markt te Buenos Aires vast is. Hetzelfde geldt voor aanbiedingen van Roemeensche of Russische gerst ten aanzien der ter mijnmarkt te Winnipeg. Zoo richt zich de geheele graanhandel naar de prijsbeweging aan die termijn markten. Dat is ook wel gerechtvaardigd, want de prijsbeweging aan die markten is immers de resul tante van alie krachten, die tezamen den graanprijs moeten vormen. Het onaangename daarbij is echter dat die krachten voortdurend veranderen en dat zij mechanisch werken, doch vla het menschelijk oordeel en dus vaak verkeerd. Wie de termijnmark ten steeds volgt, komt dan ook vaak bedrogen uit, omdat hij zich dikwijls ontijdig laat opwinden en te duur koopt of te goedkoop verkoopt. Het is echter erg moeilijk om het hoofd koel te houden en het beter te willen weten, wanneer zoovelen een zekere ver wachting van den prijsloop hebben, welke zich uit in den loop der termijnmarkten. Slechts weinigen zijn dan ook in staat om zich aan den invloed der ter mijnmarkten te onttrekken Het resultaat is, dat tot zekere hoogte veel graanhandelaren in Europa de slaaf geworden zijn van de overzeesche groote ter mijnmarkten. Met angstig kloppend hart wachten dagelijks tal rijke graanhandelaren op den loop der koersen aan de groote termijnmarkten. In de jaren vóór den we reldoorlog, welk tijdperk nu echter langzamerhand Ok «SVwybert-tabletten onder i het oefenen ter bescher ming van de keel, vóór het optreden ter zui vering van de stem. dat hij nu eindelijk eens wist, hoe lief hij haar had. Wat had hij haar onhebbelijk behandeld, als ze slacht offer en niet medeplichtige van haar vader was. Hij keek Radph hulpeloos aan, en liep door. Och, ze waren nu eenmaal saam verbonden en misschien zou er nog wel eens een tijd komen, dat hij haar tot andere gedachten kon brengen en dan had hij nog deze troost ze behoorde hem toe en kon maar zoo niet weg- loopen! De Duchess sprak hem aan „Hubert, wat sta je tooh in de verte te staren? Je hoort wel eens van menschen, die een manesteek krij gen, en ik zou er warempel aan gaan gelooven Laten we dansen, dan monter je weer wat op." Machinaal legde hij den arm om haar middel en ze zweefden weg en juist op dat oogenblik kwam Va nessa, die weer bijgekomen was en haar kalmte had hervonden, de groote statietrap af ,om zich weer onder hare gasten te begeven. HOOFDSTUK XV. Vanessa bleef op de onderste trede staan ze voelde zich nog aldoor diep beleedigd en toen ze nu Hubert weer met de Duchess zag dansen, overviel h«ar een wilde woede. Ralph schrok bijna van de uitdrukking in hare oogen. Hij kwam op haar toe. suste haar op zijn vriendelijke manier en bleef in haar buurt, tot men af scheid begon te nemen. De volgende dag was een van de heetste dagen van het jaar. Het was in de arena van de Horse Show om te stikken en toen ze in de groote tent zaten te lunchen, was het, of de heete lucht hun uit een fornuis werd toe geblazen Vanessa kon het bijna niet uithouden. Ze kon de gezichten harer gasten niet duidelijk meer on derscheiden Hubert had nog geen woord tegen haar gezegd. Toen iedereen klaar stond om te vertrekken, hadden zij elkaar ook, als toevallig ontmoet cn elkander koud aangestaard. En nu zat Vanessa naast een der voornaamste heeren uit den omtrek en Hubert had aan zijn eene hand een oude Peeress en aan de andere, na tuurlijk, Allice of Lincoinwood. Als hij zich voorover boog, kon hij net Vanessa's volmaakt profieltje zien. Met opzet keek ze geen enkele maal zijn kant uit Hij voelde zich heelemaal niet op zijn gemak en had het land aan alles en iedereen. Het land, dat Allice hem zoo heelemaal in beslag scheen te willen nemen en dat hij er niets tegen doen kon, dal ze maar aJxloor om ECHTE FRIESCHE 20-50cr.perons (ook in Vj ontcn, 'h ponden c ponden) Ifnzap/ Uur Wutketter n pakjeD'E wel erg lang geleden is,, was dat nog niet zoo erg. Toen waren in de eerste plaats de fluctuaties aan die termijnmarkten gewoonlijk veel kleiner dan nu. Te genwoordig zijn stijgingen of dalingen der prijzen van een percent of meer per dag geen uitzondering( doch in die vooroorlogache jaren bleef het meestal bij een kleine fractie van een percent. Toen was ook de importhandel in buitenlandsch giaan nog een vak, waarbij warenkennis gewicht in de schaal legde. Men kocht tarwe, gerst, rogge en haver op monster en gaf zich veel moeite om juist die kwaliteiten te bekomen, waarvoor men meende, dat deze of gene afnemer zich in het bijzonder zou interesseeren. Tegenwoordig ziet men op de graanmarkt te Rot terdam bij onderhandelingen over buitenlandsch graan haast nooit meer monsters tooncn. Alleen van reeds aangekomen partijen, waarvan dus reeds een groot monster uit de partij aanwezig is, kijkt een kooper nog wel eens naar de kwaliteit, vóór hij tot zijn inkoop besluit. Regel is dat ook dan echter niet eens. Meer eir meer heeft dan ook de warenkennis in den graanhandel aan beteekenis verloren. Veel han delaren in buitenlandsch graan zien hoogst zelden het graan, dat zij dagelijks verhandelen en kijken daar eigenlijk alleen naar, wanneer er met de kwa liteit iets niet in orde is, of wanneer de eerste aan voeren uit een nieuwen buitenlandschen oogst begin nen aan te komen en men wel eens wil weten, hoe die er uit ziet. Overigens echter worden de zaken gedaan op omschrijving der verhandelde graansoort en belangstelling heeft men slechts voor de koersen der termijnmarkten, welke den prijsloop beheerschen. Niet meer de kunst or» voor een bijzonder mooie par tij rogge nu eens een goeden prijs te krijgen, of voor haver, welke speciale eigenschappen bezit, een ver bruiker te vinden, wien deze kwaliteit juist in het bijzonder aanstaat, maar slechts het afwegen de:* kansen of morgen of de volgende week Chicago of Buenos Aires hooger of lager zal staan. Veel nleer dan vroeger inoet nu de graanhandelaar kennis ne men van al die factoren, die ik U in den loop mijner uiteenzetting heb genoemd. Hij tracht zich een mee ning te vormen over den waarschijnlijke!) prijsloop aan de termijnmarkten cn handelt daarnaar dan in meerdere of mindere mate. Sommigen worden er hem heen bleef draaien haar rang gaf haar nu een maal het recht aan de rechterhand van haar gastheer te zitten. Het speet hem, dat alles zoo ingewikkeld scheen te zijn geworden en er tusschen Vanessa en hem thans zoo'n gespannen verhouding bestond, dat ze niet eens gewoon met elkaar schenen te kunnen praten. Hoe moest dat alles nog eindigen? Waarom was hij gisteravond zoo'n jaloersche bruut geweest? Hij kende zijn wereld en wist precies hoeveel die attenties van Charles Langley te beteekenen had den hij had hem tegen wel twintig andere vrouwen precies eender zien doen, en hij had er altijd om ge lachen. Waarom was hij dan zoo woedend geworden en had het zoo ernstig opgenomen, toen het zijn eigen vrouw gold? Hij moest toegeven dat hij er in den be ginne, toen Vanessa niets voor hem beteekende, niet eens op gelet zou hebben. Allice begon hem met dat eeuwige gebabbel, waar vroeger zoo graag naar luisterde, te vervelen. Hij kwam op de een of andere manier den middag door en zoo werd het avond, de avond van het „Co ming of Age" bal op Lililesfield. Vanessa droeg een kleedje van scharlaken tulle en haar diamanten diadeem, die haar vader haar had ge geven. Haar schitterende, ultheemsche schoonheid stelde alle andere dames in de schaduw en dat ze tengevol ge van de gëvoelens, die ze moest onderdrukken, haar hoofdje eens zoo fier droeg als anders, deed haar meer dan ooit op een sprookjeskoningin lijken. Hubert rilde van huiverende bewondering, die niet vrij was van een stil gevoel van smart. Waarom droeg ze nu nooit eens iets van zijn juweelen? De avond sleepte zich voort hij was zich elk harer bewegingen bewust, wist precies, met wien ze danste, waar ze stond of zat en zij meende, dat hij, als ze hem niet zag, aldoor bij de Duchess zat! Eindelijk stonden ze tegenover elkaar. Vanessa weer met Charles Langley en Hubert met Allice Hubert was vast besloten zijn jaloerscheid den baas te blijven maar nu voelde hij haar met vernieuwde woede terug komen „Laten we van dames verwisselen Charles," zei hij luchtigjes; „Her Grace verveelt zich met mij, en ik Hij stak Vanessa den arm toe. „Kom Mr.Langley," hoonde de Duchess. „Hubert heeft groot gelük." Charles had er het land aan, Vanessa op te moeten geven, maar hij kon toch moeilijk anders.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1930 | | pagina 1