SchagerCourant
VERKOUDEN
ABDU5IR00P
Nerveus en Overspannen
Onrustig en Slapeloos
Zaterdag 1 Maart 1930
73ste Jaargang. No. 8621
Vierde Blad.
FEUILLETON.
1 VERTELLINGEN.
Brabantsche brieven.
Eerst alleen't\
ABDU5IROOPBONBON5
Mijnhardt's Zenuwtabletten
Uit onze Omgeving.
Z IJ P E.
SCHOORL.
Ulvenhout, 25 Febmarl 1930.
Menier.,
Keb 'n nuuwke veur oew,
jonk, waar ge van zult staan
te zien!
D'n Tiest is aan 't vrijen.
Zoo ziede toch: d'r is gin
panneke of 'r past 'n dek-
seltje-n-op! Waant wie had
da nouw ooit kunnen den
ken, amico, dat da blaauw
stekelvèrkske nog 's mee 'n
frummes veur d'n dag zouw
komen.
Al laank hadden me in
de gaten dat 'r mee hum 't
een of aander nie kousjer
was. Dat er wa-d-aan ha
perde; dat ie wa-d-in z'n schild voerde da me nie weten
mochten.
Hadden me 's Zondagsmergens wa-d-heultjes gescho
ten op de boogschutterslclup, dan was ie mee van d'eer-
sten die 'm smeerden. En 't was teugeswoorig 'n witte
raaf as le 's middags z'n propke kwam leggen ln de
„Gouwe", terwijl ie zo'nen liefebber was van 'n potje
kaartspel motte weten!
Totdat veur 'nen dag of veertien gelejen Fielp, onzen
bakker, zee: „waar zit dieën sallemaandersche Blaauwe
toch teugeswoorig," waant me kwamen 'nen maat tekort
begrepte.
„Die is lillekers vangen!" riep er eenen van de bul-
jèrt. „Eèèè...?" vroeg ik, „wa bedoelde daarmee?"
„Wil ik jullie 's wa vertellen?" dee d'n Fielp toen
heel geheimzinnig ten toen boog ie z'n dik vollemaans
gezicht 'n end naar veuren over 't tafeltje, „wil Ik jullie
's zeggen wa'k dank...!" „Ollee, bal gehakt," weerde
d'n Joep 'm af, ge zit zoo-wa-d-in m'n citroentje te kwel
len,» „d'n Tiest ls aan d'n sohèrel," gong Fielp deur
zonder z'n eigen wa van d'n Joep aan te trekken.
„Da besta niet." schudde-n-ik-mee m'n kop, ,da's
kwaadsprekerij!"
„Kwaadsprekerij? Kwaadsprekerij?" viel d'n bakker
■uit en z'nen kop wier eens zoo rood als altij, „kwaadspre
kerij?" en toen sloeg ie mee de platte haand op 't ta
feltje, dat de pilskes en de citroentjes van d'r geloof
vielen en toen haa'k d'n Fielp sjuust waar 'k 'm emmen
wou.
„Ja," zei ik. „da's konkeldefoes!" En Tc riep d'n kas
telein om nog 's vol te doen.
De aanderen kwammen bij ons staan, om ons tafeltje-
n-aan 't raam, iyaar wij altij zitten te proppen, achter
zo'n blaauw horreke.
„En ik verassereer oew," wond d'n bakker z'n eigen op,
„ik geef oew op 'n briefke da ze d'n Tiest aan d'n haak
slaan'" En bij elk woord douwde-n-ie mee z'n vetten
duim op 't tafelblaaike of ie centen uittelde.
„Gin een wijf op heel de wereld, da zo'nen veugelver-
schrikkert trouwt," zee d'n Joep ongeloovig. frDe zou
dan toch nog lillek in oew oogen kunnen druppen, Joep,"
zee d'n bakker weer.. „D'n Blaauwe knept 't katje in
den donkerte en 'n katje... 'n katje..." en toen streek
d'n Fielp 's mee z'n worstvingers langs z'n kinnebak
„nouw 'k zal nie veul zeggen, maar waar guilie allemaal
wel 's ln zouw willen knijpen."
„Witte dan wie 't is?" riepen z'allemaal tegelijk.
„Da zal ik nie weten," dee d'n Fielp heel veurnaam
En toen richtte-n-ie z'n eigen heelmaal op, keek ons een
veur een aan en zee: ,,'k bregn er toch zekers zeivers
eiken dag m'n brood."
Toen kwas d'n Tiest binnen.
„Ge zouw 'n dubbeltje geven om jouw teugeswoorig 's
te zien, Blaauwe," zee d'n Joep.
„Goeie-middag samen," groette-ni-e zoo kalm as ge'm
zelden heurt.
„Kijken wie gift," en meteen visehte d'n Fielp de kaar
ten uit de piaskes citroen-mee-suiker en pils. „Blaauwe
wa bende weer laat, me zitten al 'n haalf uur op oew te
wachten," en meteen nam d'n Fielp eerst 'n slokske veur
ie de kaarten deelen zou. „Keb d'n Kruisweg nog ge
daan na 't Lof." hekskezeerde d'n Blaauwe droog en
daar schoot me d'n bakker in z'nen lach, amico, dat
z'n slokske citroen teugen 't raam kledderde en in 't
blaauwe horrekes-gaas hong.
Ja, jong, d'n Blaauwe en d'n Kruisweg, houw me vast!
Wa-d-is dieën Tiest dieën Zundaggemiddag genomen,
amico. Toen me-n-allemaal pasten en gongen „vrouwe®"
toen haalde d'n Tiest 'r drie binnen mee d'n lesten slag
en da kostte-n-'m vier spie. „Ge kom-d-één wijf te kort,
Blaauwe." knipoogde d'n Joep en daar barstte-n-allea
weer in 'nen lach amico, gelachen da-me-cmmen ge
daan, neeë gescheurd emmen me!
Toen d'n Fielp weer: „troost oew eigen maar Tiest,
ongelukkig in 't spel, gelukkig in de liefde!"
Maar d'n Blaauwe dee net of ie gek was! Die kaaier-
de ieveraans dwars overhenen en dronk heel kalmkes
'n paar pilskes. „Wa bende gij aan 't bier gesukkeld,
Tiest?" vroeg ik. ,.'n verliefd hart is dorstoig, ee, troela!"
zee d'n Joep die drie azen had. „Ollee, wie heet d'n
vierden aas, wie is "d'n troela?" „Ikke," bromde d'n
Blaauwe, die gin beste kaarten had. „Ja, wie zal aan-
ders d'n troela zijn, ee?" riep ze van de buljèrt en
zwaar plonsden de keujen teugen d'n vloer van de speu-
lers om 's uit te lachen.
Wa-d-emmen me'n leut g'ad, amico, om da blaauw
stuk fréten.
Maar ondertusschen wiesten me nog niks. D'n bak
ker wouw verders nikske uitlaten om ginnen klaant te
verspeulen; maar hij hiew bij hoog en bij laag vol, da-
d-et mee d'n Tiest zóó was.
De bewijzen kwampen dan ok van alle kaanten. D'n
Joep had zeivers gezien dat d'n Tiest z'n blaauwe ste
kels had laten afhakken bij d'n barbier.
„En da nie olleen," verraaide d'n Joep, „hij hee z'n
eigen zelfs 'n scheike laten knippen!"
Janus d'n veldwachter had 'm gefrappeerd op heeter-
daad (da's Janus z'n ljjfwoord) veur de etelaazje van
'nen goudsmidswinkel in de stad, terwijl d'n kastelein
van de „Gouwe Koel" beweerde, dat ie een van z'n beste
klaanten aan 't verspeulen was mee d'n Tiest Ons pus
torke wiest 'r ok meer van. Waant toen 'lc 'm zoo laanks
m'n neus weg zee: „heddet al g'eurd menier pustoor, van
d'n Blaauwe," toen viel ie deur de maand, deur te zeg
gen: „tut-tut-tut. gij heddet toch ok gedaan Dré." ,,'t Is
dus waar?" lachte-n-ik. „Waate?" schrok le van z'n
eigen.
„Dat d'n Tiest mee trouwplannen rondloopt in z'n
blaauwen test."
,,'k Wit van niks, horre," zee ons pustorke toen ineens
en hij wapperde mee z'n blaa^ke, dunne haand je, zoo
zeemelappig op-en-neer, da-d-lk 't mijne d'r wel van
docht
Ik zeg oew, de bewijzen stapelden mee d'n dag op,
maar ginmensch, die nouw wist wie da knappe wefke
was, zooas d'n Fielp z'n eigen uitgelaten had. En die
zee 't nie, bang as ie was 'nen klaant te verspeulen.
En hij val nog liever van z'n geloof ok al lopt le
dan mee 't kerkezakske dan dat ie 'nen klaant lot tip
pelen, zooda me dus mee z'n allen op 't dooie spoor gin
gen.
En wie denkte die 't geval opgelost hee? Wie!?
Trui!
Zoo ziede toch ee mee dieven motte dieven vangen.
Ginnen manskerel die 't wefke ontdekken kos, in gin
weken. Trui lapte-n-'t 'm in in éénen dag.
Van de week op 'nen mergen gong d'n Tiest over d'n
weg en toen zee Trui zoo: „wa-d-is er toch mee d'n
Blaauwe? Ge heurt of ziet 'm nie meer. 'k Heur jouw
zoo niks meer van 'm vertellen uit de „Gouwe" en ok
z'n monika hè'k in gin weken g'eurd! Is er wa mee 'm?"
En toen hè'k Trui verteld wat er allemaal gedocht
wier en wat 't veur protjes gongen van m'nen kamme-
raad.
„En mee wie?" vroeg Trui.
„Da-d-is 's sjuust," zei ik, „mee wie?"
„Oh, zoow", pelsde Trui haardop, „zoozoow, dan zum-
me da-d-'s efkes uitzuuken, daar mot ik 't mijne van
emmen!"
Ziezoo, docht ik, nouw is d'n Blaauwe verloren. En lk
gong mee d'n gruuntenwagel op weg.
't Was koud, vinnig! 'k Trok er mee d'n Blek gèèf
van laanks. 'sMiddagges was er nog al wat te doen op
d'n hof, zooda-<l-a!les bij mekare d'r nog al steuvig
aangepakt wier dieëën dag en 't geval van d'n Tiest
me heelgaar deur m'nen kop gong.
'k Was 's avonds blij, da'k weer 's efkes rust had bij
de plattebuls mee m'n kraantje en m'n pepke en 't
bakske troost da glee er ln as 'n zuut woordeke bij 'n
verliefd wefke.
'k Was sjuust gekomen aan de marktprijzen van 't
vee, toen Trui ineens zee: „Witte wie 't zijn zal?"
„Wa z(jn zal, wie zijn zal", bromde-n-ik o'n bietje,
waant d'r is niks oo aampetant as da'z-oew bij oew
lektuur in oew rede vallen.
„Die mee d'n Tiest, ge wit wel," en meteen kneep
Trui één oog dicht en leunde over de plattebuis as 'n
tooverheks die de toekomst gaat veurspellen.
Ik Iüsterde mee al m'n ooren.
„Witte wa-d-ik vandaag zoo gedocht em?"
vroeg Trui lankzaam en nadrukkelijk, d'r en bril op 't
puntje van d'r drupneus zettende.
„Nouw?" vroeg lk, „zeg 't dan gatsamme!"
„Aantje Bogers!"
'k Heurde de klok tikken; Dubbel-één (ons witte poes
mee d'r twee zwarte vlekskes op d'ren buik) snorren;
ln de plattebuis heurde-n-ik 't vuur zakken...
„Das nog zoo gek nie," doóht ik haardop; „neeë Trui
da's nog zoo gek nie, wa ge daar zegt. Aantje kan best
'nen vent gebruiken op d'r gedoeike en mee d'r drie
Jonk, maar heur Is efkes, is d'ren rouwtijd al om?"
En toen lichtte Trui d'ren schort op, zocht in d'ren
zak en hiew me 'n dods-beeleke veur m'n oogen.
dan een dikke keel, daarna een schorre
hoest. Neem toch dadelijk Akkers
Abdijsiroop, welke de vastzittende slijm
doet loskomen, de ziektekiemen ver
wijdert en Uw hoest ln den aanvang
kan verdrijven voordat Gij het slacht-
offer wordt van een
AfCttFD'5 telkens terugkeerende
chronische bronchitis.
Voorde Borst
Flacons: 11.50, (275,14.50
Iet* Nieuwi! Voor onderweg
Het is gelukt Abdijsiroop
60 cent te „stollen" met behoud
p. doos van alle genezende
bestanddeelen tot
„Kek," zee ze, „da-d-em ik er sjuust veur opgezocht.
Gradus Bogers ls alweer 'n groot jaar dood, d'n sukke-
lèèr en da-d-is natuurlijk de geheimzinnigheid van Aan-
tjes en Tieste en da val me erg mee van d'n Blaauwe;
heel netjes! Niks van te zeggen."
.Neemaar, as ik er nouw nog 's goed over denk, Trui
dan... zisset! 'k Herinner me nouw as d'n dag van
giesteren da d'n Blaauwe teugen Sundereklaas bij Aan-
tjes is wiesten slachten en dat ie me nog zee: „Schoon
pront wefke da-d-Aantje. 't Zouw zunde zijn as daar
ginnen vent op afstapte!" En toen em ik 'm nog ge-
zeed mee 'nen gekken slag: „Stapte gij er op af, Tiest,"
maar toen gooide-n-ie da zóó wijd weg, en zee: „stikte
gij de laamp maar aan! Trouwen is niks veur mijn; leve
de vrijheid."
„As ze da zeggen," zee Trui, „zitten z'al aan den haak!
Let er op: Tiest en Aantje worren 'n paar. En as ie ze
krijgen kan mee z'nen blaauwen rattenkop en z'n veftig
Jaren en z'nen vèrkensteelt, dat ie ze dan maar gaauw
nlmt ok. Aantje hee'n schon gedoeike, 'n stuk of drie
schoone inelkbiesten, 'nen wèrmen stal en goel voer,
veur dieën zwerver. En as ie 't gelapt kan krijgen en
hij doe-g-'t nie, dan is le gin scheet veur z'n neus wèèrd"
en toen borg Trui d'r dokkement, 't dodsbeeleke, weer
ln d'ren zak bij d'n onmeugelijken inventaris die daar
altij in zit
En amico, heddet over d'n duvel, dan trapte op
z'nen stèèrt daar kwam sjuust d'n Tiest binnen deur
't achterhuis.
„Navend samen," zee-t-ie, „koom 't gelegen?"
„Kom binnen, hoe later op d'n avond, hoe schonder
volk," vriendelijkte Trui da Tiest er niks van begreep,
„ga zitten, 'n bakske koffie Blaauwe??"
„Da's goeie," zee-ie, „gère, waant da-d-ontbrikt er nog
al 's aan as g'as vent altij alleen bent."
Trui knipte 'n ogske naar me, knikte of ze zeggen
wouw: „Nouw??"
Maar verders kwammen me nie. Me waren al aan 't
tweede kommeke en 't zoovelste pepke en d'n Blaauwe
begos al naar de klok te kijken om op te stappen en
zuchtt-n-'s.
„Heurt hum 's zuchten." nam Trui 'm dalek waar,
„dard-eb lk jouw nog nooit beuren doen!"
Toen lachte de Tiest 's wlttekes.
„Is er wa, Tiest?" vroeg ik vaderlijk.
Hij keek toen in z'n pepke, knikte en bromde:
Gebruik hiertegen de Zenuwstillendo en Zenuwsterkende
Glazen Buisje 75 cent. Bij Apoth. en Drogisten.
„Jah! Ja d'r is wa. Ge zul me meschlent 'nen flapdrol
vlndeh, maar 'k loop mee gekke dingskes onder m'n
pet."
„Of veur 't eerst van oew léven mee verstaandIge,"
snapte Trui en ze keek 'm deur d'r ooghorkes heel fel
aan. De Tiest schrok er 'n bietje van en toen zee-t-Se
„guilie weten 't geleuf ik al, is nie?" en om de
beurt keek le ons allebei 'n bietje lachend aan.
En toen, amico, toen... toen snapte-n-ik pas veur 't
eerst hoe glad die Trui van me is.
De ze slim was in veul dingen, da wiest Ik, maar zóó!
Mee 'n dood-doodonschu!dlg gezicht en zoetsappig stem-
meke of ze 't zeivers nie gebeteren kon, zee ze: „Oh
ge bedoelt datte mee Aantjes, Tiest?"
En da viel d'n Blaauwe zóó raauw op z'n maag. da z'n
oogen al tien keer „ja" hadden gezeed, veur ie 't zcl-
vers wiest.
Ik docht da'k brook van 't lachen. Tc Sloeg in m'n
alterasie mee m'n haand op de gloeiende kachel en d'n
Tiest z'nen mond die gulpt-n-open da-d-et er allemaal
van tochtte
Eindelijk mork ie dat le d'rin was getippeld.
„Maar daar raaien guilie ok maar naar," riep ie,
„daar wiesten guillie ok niks van!" en hij schuierde-n-
is deur z'n blaauwe stekel-lokken.
..Om d'n dooien dood nie, verassereerde Trui die dr prooi
nie meer los wou laten, „dochte da me da-d-al nie laank
wiesten. Blaauwe?" En as ik oew 'nen goeien raad mag
geven," en toen wier d'n Tiest heel sjeerjeus, as
ik oew 'nen heelen goelen raad mag geven
„Ja, ollee," vroeg ie.
„Doen!" zee Trui „Ge ben nouw veftig jaren, de
gekste streken zulde zoo zuutjesaan wel kwijt zijn,
anders rokte ze nooit meer kwijt! hier wieren Trui
d'r oogen groot „en Aantje is as wedeuwvrouwke van
d'r eipen wel verstaandig al schil ze twintig jaren mee
oew, mensch 'n aander zouw z'n vingers afbijten om
nog zo'n wefke te kunnen krijgen; pak et vast!"
Triest zat maar te knikken.
Toen sloeg ie mee z'nen vïist op z'nen knie en zeee:
,,'k doei 'tl"
En hee Trui dalek de flesch op tafel gezet en emmen
d'r alvast eentje op genomen mee z'n drie-kes.
Maar me meugen er nog n'.et verders over praten,
eerst mot Aantje uit de rouw zijn.
Dus amico, alles in vertrouwen, horre. Hou-d-oewen
moei. Van de rest de bruiloft en zoo, mee Mei denk
ik. heurde nog wel!
Veul groeten van Trui en as altij gin horke
minder van oewen toet a voe
DRé.
HET WITTE KRUIS.
Algemeene vergadering van de afd. ZijpeCallantsoog
van Het Witte Kruis, op Dinsdag 25 Februari 1930, des
avonds te 7.30 uur, ton huize van J. Broer te Schager-
brug.
Tegenwoordig 12 leden
Voorzitter de heer J. de Moor; Secretaris de heer J. A.
de Boer.
Na opening der vergadering door den Voorzitter, volgt
lezing en goedkeuring van de notulen van het verhan
delde in de vorige vergadering.
Mededeel in gen en ingekomen stukken.
Circulaire van den Alg. Secretaris van Het Witte Krul3
d.d. Januari 1930, betreffende periodieke aftreding als
leden van het Hoofdbesutur van de heeren Boeker, Bos
en Dlbbits.
Voor kennisgeving aangenomen.
De Voorzitter doet eenige mededeelingen omtrent de
conferentie, welke het bestuur onlans heeft gehad met
het Bestuur der afd. „Petten" van Het Witte Kruis, in
verband met het verzoek van laatstegenoemde afdee-
ling om bij de afd. „ZijpeCallantsoog" te worden inge
lijfd. De heeren van Petten willen het magazijn aldaar
behouden. Wy hadden daartegen wel eenlg bezwaar,
zegt spr. Blijft het magazijn te Petten bestaan, dan ls
het niet onmogelijk, dat ook de ingezetenen van andere
dorpen om een magazijn zullen vragen, wat vele bezwa
ren met zich mee zal brengen. Als overgangsmaatregel
zou het bestuur de te Petten aanwezige verplegingsar-
tikelen aldaar willen laten, doch niet aanvullen. Het ls
dan een kwestie van eenige jaren. Het Bestuur der afd.
Petten zal dit idee nog nader ln een ledenvergadering
dier afdeeiing doen bespreken en om met het resultaat
dier bespreking in kennis stellen. Dit dienen we dos af
te wachten. i zegt spreker.
De heer van der Sluys zegt, dat de afd. Petten vermoe
delijk wel op haar standpunt zal blijven staan. In ver
band met het door den Voorzitter genoemde bezwaar,
dat ook andere dorpen om een magazyn zullen vragen,
wijst spr., er op, dat Petten reeds een magazijn en eenlg
materiaal heeft, terwijl de andere dorpen dat niet heb
ben.
De Voorzitter merkt op, dat 't Zand vroeger ook een
magazijn heeft gehad, doch later opgeheven is. We
zullen het antwoord van Petten moeten afwachten, zegt
spreker, alvorens een beslissing te kunnen nemen.
De Voorzitter brengt vervolgens ter sprake het in de
vorige vergadering door den heer Van der Sluijs naar
voren gebracht idee om een subsidie aan de gemeente
Zijpe toe te kennen in de kosten van de wijkverpleging.
Spr. zegt, dat het Bestuur voorstelt hier niet op in te
gaan.
De heer Van der Sluijs had reeds gevoeld, dat er wei
nig animo voor zyn voorstel zou bestaan. Immers, was
het door het Bestuur gunstig ontvangen, dan was het
wel als een afzonderlijk punt op de agenda vermeld ge
worden. Spr. vindt het geen bezwaar, de gemeente Zijpe
een subsidie toe te kennen in de kosten der wijkverple
ging. Over de hoegrootheid der te verleenen subsidie,
valt te spreken.
De heer 'Breebaart vraagt, of de heer Van der Sluijs
Callantsoog beschouwt als een deel van ZijpeCallant
soog of als een aanhangsel van Zijpe.
De heer Van der Sluijs merkt op, dat Callantsoog goed
onder dak is door met Zijpe vereenigd te zijn. Dit dient
door Callantsoog gewaardeerd te worden. Op het gebied
van Witte Kruis-zaken profiteert Callantsoog er van
dat ze met Zijpe vereenigd Is.
De heer Breebaart zegt, dat ZijpeCallantsoog als
Witte Kruis één gebied is. Het gaat niet op, een ge
deelte van dit gebied een subsidie te verleenen, waarvan
het andere gedeelte niet kan profiteeren.
Op een desbetreffende vraag van den Voorzitter zegt
de hee rVan der Sluijs geen voorstel tot subsidieering te
zullen doen, aangezien hij wel merkt, dat het niet aan
genomen zal worden.
Rekening tb.c.-commissie.
Daarop wordt de rekening der plaatseiyke tuberculose
commissie van 1929 ter tafel gebracht. De ontvangsten
bedragen f 1629.91, en de uitgaven f 1771.73, nadeelig slot
f 141.32.
De heeren G. van der Sluijs en C. Schagen worden
aangewezen deze rekening na te zien. Bij monde van
eerstgenoemde wordt medegedeeld, dat alles ln de beste
orde is bevonden en dat de Commissie tot goedkeuring
adviseert.
Aldus wordt besloten.
De heer De Moor merkt nog op. dat dit nadeelig
slot belangrijk kleiner was geweest, indien men niet
verplicht was geweest een nota van meer dan f 100,
over het jaar 1928, in deze rekening te verantwoorden.
De heer De Boer, voorzitter der t.b.c.-commlssle,
dankt de heeren Van der Sluijs en Schagen voor het
onderzoek en den heer De Moor als secretaris-penning
meester, voor het goede beheer.
Rekening der afdeeiing „Zijpe-Callnntsoog".
Vervolgens wordt door den penningmeester rekening
en verantwoording gedaan. Over het dienstjaar 1929
hebben de ontvangsten bedragen f 2966.68 en de uit
gaven f 1904.83, batig slot alzoo f 1061.85.
Een commissie, bestaande uit de heeren L. Bestevaar,
W. den Hartog en H. A. Wilbers had een en ander na
gezien en alles in de beste orde bevonden. Overeen
komstig het advies van deze commissie wordt besloten
de rekening goed te keuren.
De voorzitter dankt de commissie voor het onder
zoek en den penningmeester, den heer Blaauw, voor het
goede beheer.
Eegrootingcn voor 1930.
Daarna worden de begrootingen voor het jaar 1930
In behandeling genomen.
De begrooting der plaatselijke tuberculosecommissie
wordt in ontvangst en uitgaaf vastgesteld op f 2415,
terwijl de begrooting van de afd. „Zijpe-Callantsoog"
van Het Witte Kruis in ontvangst en uitgaaf wordt
vastgesteld op een bedrag van f 2792.85 met een post
van f 510.85 voor onvoorziene uitgaven. De vergoeding
voor den penningmeester werd verhoogd van f 40 tot
f 80, die voor den secretaris werd bepaald op f 25 per
jaar.
Jaarverslagen.
Vastgesteld wordt het door den Secretaris opgemaakt
jaarverslag der afdeeiing „Zijpe-Callantsoog" over 1929.
Aan dit verslag ontleenen wij het volgende: Het aantal
leden der afdeeiing bedroeg op 1 Jan. 1929 1020, en ver
minderde ln den loop van het jaar tot 1019. In 1929
werden 2 bestuurs- en 2 algemeene vergaderingen ge
houden, welke laatste zeer slecht bezocht was. Met de
tuberculosebestrijding werd voortgegaan. Twee huls
bezoeksters, n.1. mej. Kuilman en mej. Meurs, waren
gedurende het geheele jaar werkzaam.
Het magazijn verkeert in goeden toèstand. Het mate
riaal voor ziekenverpleging werd op de gewone wijze
aangevuld en voor de leden der afdeeiing beschikbaar
gesteld. Van het materiaal werd ln 1929 197 maal ge
bruik gemaakt. Een zlekenllchter, welke zeer goed be
valt, werd aangeschaft. De ligtenten waren bijna voort
durend In gebruik.
Goedgekeurd werd het verslag van de plaatselijke
tb .c.-commiss! e.
Aan dit verslag ontleenen wij het volgende: Door de
belde wijkverpleegsters-huisbezoeksters werden ln 27
gezinnen 372 bezoeken afgelegd. Er werd druk gebruik
gemaakt van de verplegingsartikelen. Een nieuwe lig-
tent werd aangeschaft Eenmaal werd beddegoed ter
ontsmetting opgezonden naar de ontsmettinginrichting
te Alkmaar. Een geval van woningverbetering kwam
voor. Aan een gezin werd het geheele jaar, wegens
ziekte der vrouw, financleele steun verleend voor hulp
ln het gezin. Aan andere gezinnen werden versterken
de middelen verstrekt.
I^ondvrang.
De heer Van Loenen zegt, dat onlangs te Petten een
lezing is gehouden over tuberculosebestrijding. Een ze
kere Smit uit Alkmaar heeft er gesproken. Spreker heeft
er een kwakzalverij in gezien en vraagt of hot niet op
den weg van de afdeeiing van Het Witte Kruis ligt
hieromtrent een onderzoek in te stellen en wanneer
blijkt, dat het Inderdaad kwakzalverij is, hiertegen te
waarschuwen.
De Voorzitter meent, dat het meet op den weg der
Justitie ligt, een onderzoek in te stellen.
Daarna sluiting, waarbij de Voorzitter de vergadering
dankt voor de aangename besprekingen.
ST. MAARTENSBRUO.
Wij verwijzen belanghebbenden naar de in dit nummer
voorkomende advertentie, waarin een muziek en zang
avond wordt aangekondigd in de zaal van den heer Ko
men, de toegang is geheel vrij.
Donderdagavond vergaderde in het lokaal van den
heer Kaaaenbrood te Katrijp de afdeeiing Schoorl van
het Witte Kruis. Het bezoek was goed te noemen.
De vergadering werd geleid door den ondervoorzitter,
Baron von Fridagh, welke zijn leedwezen uitsprak,
dat de voorzitter, de heer Heringa, zijn onslag had
genomen. Een schrijven van dezen heer .was bij de
Ingekomen stukken.
De notulen en jaarverslag van den secretaris, den
heer Tromp, werden in dank aanvaard, terwijl bij de
ingekomen stukken ook een verslag aanwezig was
van de Vereeniging voor Gezinsverpleging in de
classis Alkmaar.
Naar aanleiding van een vraag uit de vergadering
of de verplegingsartikelen voldoende gemerkt zijn,
antwoordde de depothouder, de heer Mosk, dat een
bonncnstelsel voldoende voorziet in de zekerheid dat
het materiaal behouden blijft Voorbeelden zijn er
nog niet gelukkig niet zegt de voorzitter, doch het
bestuur zal overwegen om de grootere stukken te
waarmerken..
Uit de rekening van den penningmeester, den heer
Kaag bleek, dat de ontvangsten f<581.36, de uitgaven
f591.7(1 hadden bedragen, met dus een kas op 31 De
cember ad f 89.60. De rekening werd door een com
missie onderzocht en accoord bevonden.
De rekening van de afdeeiing T.B.C.-bestrijding
sloot met een batig saldo van f91.20. De ontvangsten
bedroegen f 1161.75 en de uitgaven f 1070.55.
Ook deze rekening werd onderzocht en accoord be
vonden. Beide rekeningen werden door de verga
dering aanvaard.
Hierna werd de begrooting voor 1930 ad f742.10 in
ontvangst en uitgaaf, met ft 1010 voor onvoorzien
goedgekeurd. Ook de begrooting voor de afdeeiing
T.B.C.-bestrijding met een sluitcijfer van f 1609.20 en
f70.01 onvoorzien, werd door de vergadering aange
nomen.
De heer Mosk bracht verslag uit als afgevaardigde
van de algemeene vergadering van het Wiite Kruis
in Amsterdam. De voormiddag was zeer geani
meerd; na de lunch kwam reglementsherziening
aan de orde. doch men kwam, doordat juristen toe
vallig van meening verschilden, niet verder dan tot
artikel 6.
De voorzitter dankte den heer Mosk en gejpofde
dat hij de aangewezen man was om onze afdeeiing
ook dit jaar te vertegenwoordigen. Hij kan dan 't
werk helpen vorvolgcn, aanvangende met, artikel 7.
Hierna was aan de orde het voorstel van het Be
stuur om als gevolg van de onlangs gehouden lezing
van Dr. Stieler. te komen tot oprichting van een
onderafdeeling: huisverzorging: Algemeen kon men
sympathiseeren met bet bestuursvoorstel en wen!
tot oprichting besloten. Een concept-reglement werd
aangenomen na enkele wijzigingen cn men besloot
