Op den Mont-Athos. Nerveus en Overspannen Onrustig en Slapeloos Mijnhardt's Zenuwtabletten De bioscoopbrand in Mandsjoerije. Een filmproces. Een lage misdaad. De diefstallen te Potsdam. Binnenlandsch Nieuws. Aanranding te Bussum. Over wederinvoering van de doodstraf Kindermishandeling. De Zuiderzeewerken. Gebruik hiertegen de Zenuwstillende en Zenuwsterkende Glazen Buisje 75 cent. Bij Apoth. en Drogisten. fonds ten bedrage van 500 millioen frs., ten doel heb bende den wederopbouw in het overstroomingsgebied te vergemakkelijken door aan de noodlijdenden lee ningen op langen termijn, die eerst over 20 jaar be hoeven te worden terugbetaald, of ondersteuning tb verstrekken, opdat het werk in dit gebied nog dit jaar kan worden hervat. Meer dan 100 dooden. Omtrent den noodlottigcn bioscoopbrand in Mandsjoerije wordt nader uit Londen gemeld: De bladen maken melding van een grooten bios coopbrand te Korin, in Mandsjoerije. Meer dan hon derd personen kwamen hierbij om of worden ver mist. De Tokosche correspondent van de „Daily Express" nieldt nader, dat 7fi personen den dood hebben ge vonden en 27 vermist worden. Honderd personen kre gen zware verwondingen. Dit is de tweede bioscoopbrand, die zich in ver loop van een paar weken in het Verre Oosten af speelt. Den lOen Maart deed zich te Sjinkai in Ko- rea een dergelijke ramp voor, waarbij meer dan hon derd kinderen om het leven kwamen. De oorzaak der ramp. Een Beuter-berirht uit Sjanghai meldt, dat de slachtoffers van den bioscoopbrand te Kirin, in Mandsjoerije, voor hot meerendeel vrouwen en kin- tieren zijn. Dc brand ontstond door kortsluiting. De vlammen verspreidden zich met groote snelheid en omhulden spoedig bet gebouw. Er ontstond een ver schrikkelijke paniek, doordat de uitgangen waren gegrendeld en dc vensters gesloten. Prins Danilo van Montenegro en „het vroolijke weeuwtje". Een schadever goeding van 10.000 francs toegewezen. De Mefro Goldwvn Film Maatschappij had een film gemaakt van Lehar's operette „Die lustige Witwe", waarin de hoofdpersoon, die het weeuwtje het hof maakt, veel gelijkenis vertoonde met prins Danilo van Montenegro, een broeder van de koningin van Italië (al heette dan het land waar de film speelde, Monteblanco). Dit vond althans de prins, die de film maatschappij een proces aandeed en maar vast een •schadevergoeding cisohte van 500.000 francs in af wachting van de definitieve vaststelling door deskun digen van het hem berokkende nadeel. Voor den prins trad de bekende socialist Paul Boncour als raadsman op. Deze voorde aan dat dc film blijkens het landschap, de uniformen enz. in Montenegro speelde. De details waren aangegeven door dengeon, die het scenario Siart samengesteld, Eric von Stroheim, die militair attaché is geweest in Montenegro. In deze Montene- grijnsche omlijsting was aan den prins oen lachwek kende rol toebedeeld. Hij werd er smoordronken en «lansend op een tafel in een amusementsgelegenheid in voorgesteld. De deken der orde van advocaten, Henri Robert, be toogde namens de filmmaatschappij, dat het niet om prins Danilo ging, maar om een geheel denkbeel dig persoon. Thans is, naar V. D. uit Parijs, waar het proces diende, meldt, de filmmaatschappij veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding van 100.000 francs aan den prins. De Oostenrijksch boer, die drie menschen electrocuteerde, tot levenslange gevangenis straf veroordeeld. I'it Wccncn wordt gemeld: De rechtbank te Korneuburg heeft den boerenzoon Franz Neumayer, nadat de jury hem met alge- meene stemmen schuldig had verklaard, wegens drievoudige moord tot levenslange zware tuchthuis straf veroordeeld. «Zoals men zich zal herinneren, had Neumayer, om zich in het bezit van het eigendom van zijn broe der te stellen, oen draad gespannen, die hij met een hoogspanningsleiding in verbinding had gebracht. Behalve zijn broer werden nog 2 personen, die in aanraking met den draad kwamen, door den stroom gedood. Dc aanleiding tot deze lage misdaad was het vol gende: In het dorpje Rückcrsdorf woonde een oude land bouwer, Neumayer, met zijn beide zoons. Matthias en Franz. Tussehcn beide broers bestond vijandschap. Franz. geboren uit een tweede huwelijk van den ou den Neumayer, was verloofd. Daar het in deze streek ondfcr de boeren gewoonte is, dat de jongere zoon niet trouwt, voordat de oudere broer in het huwe lijksbootje stapt, kon hij geen gevolg geven aan zijn hartewensch ren eigen huis te stichten. Matthias, hoewel deze een liefdesbetrekking onderhield, dacht voorloopig niet aan trouwen. Franz begreep, dat zijn oudere broer ten slotte toch zou huwen en dan het grootste doel van do erfenis zou krijgen. Do verloof de van Franz, bitter gestemd tegenover Matthias, stookte. „Het zou toch zoo mooi zijn, zeide zij, wan neer het groote landgoed, bestaande uit twee boer derijen met toebehooren, in do toekomst bijeen zou blijven!" Toen besloot Franz zijn broer uit den weg te rui men. Eiken Zondag ging Matthias naar Rötz, waar zijn geliefde woonde en geregeld tegen tien uur des avonds keerde hij over den weg van Rötz naar Rü ckcrsdorf terug. Op i Augustus van het vorige jaar ping Franz tegen tien uur naar dezen weg. Tussehcn twee palen, die daar de boomen beschermen, span de hij op manshoogte, een koperdraad. Verzwaard met een gcisoleerd voorwerp, wierp hij een verbin dingsdraad over een draad van het hoogspannings net. Hij wachtte In de plaats van zijn broer kwam eerst een wagen. Vlug verwijderde hij de ge vaarlijke barrière. Toen de wagen gepasseerd was, stelde hij de val weer op. Even later hoorde hij Matthias fluitend aankomen. PECH! (Campana de GraciaV Ik dacht, dat ie werk gevonden had Fa. ni:.ar voor ik aan 't werk ging, begon dc slappe tijd. Franz vluchtte, ijlde naar een herberg om zich een alibi te verschaffen. Eenigen tijd later vond de gendarmerie ter plaatse drie lijken: Matthias en twee andere boerenzoons, die. den weg hadden willen passeeren. Een stroom van 20.000 volt had de lijken verkoold. Nadat eerst een viertal andere personen was aan gehouden, doch spoedig weer moest worden vrijge laten, werd Franz gearresteerd. Het grootste gedeelte der gestolen voor werpen terecht. Naar Donderdag uit Berlijn gemeld werd, is het groot ste gedeelte van de voorwerpen, die uit de woning van dr. Momm, regeeringscommissaris te Potsdam, ont vreemd zijn, terecht Het is namelijk gebleken dat deze voorwerpen,, waarnaar te Potsdam, Berlijn en zelfs te Wiesbaden bij uitdragers en antiquairs werd gespeurd, op den zolder van het bureau van den regeeringscom missaris lagen. Mevrouw had namelijk de voorwerpen in goed verzegelde zakken toevertrouwd aan de kas van het bureau, vermoedelijk in de overtuiging dat de voorwer pen nergens beter konden worden opgeborgen dan bij de autoriteiten zelf. De gezondheidstoestand van mevrouw Momm zal thans worden onderzocht door prof. Bonhoffer, eerste psychiater van de Berlijnsche Charité en door een door het gerechtshof aan te wijzen arts. Indien beiden tot de overtuiging komen dat mevrouw Momm inderdaad ontoe rekenbaar is, zal ze vermoedelijk nog gedurende een bepaalden tijd ter observatie worden opgenomen in een gesticht. Een aanklacht tegen mevr. Momm. Sla gersknecht op haar beschuldiging tot gevan genisstraf veroordeeld. Volgens de Vorwarts is door de handelingen van me vrouw Momm ook een vleeschhouwersknecht benadeeld, die indertijd op haar beschuldiging van diefstal tot ge vangenisstraf is veroordeeld. Deze vleeschhouwer was verloofd met een meisje, dat bij mevrouw Momm in dienst was. Verleden jaar is nu een groote hoeveelheid waschgoed uit de woning ver dwenen, waarop mevrouw Momm den verloofde van den diefstal beschuldigde. Ondanks alle betuigingen van zijn onschuld ls toen deze Jongeman tot gevangenisstraf veroordeeld en moest hij zijn straftijd uitzitten. Bij het onderzoek van de politie naar de zllverdief- stallen is thans gebleken, dat mevrouw Momm ook dit waschgoed heeft laten verdwijnen en daarvoor vergoe ding van de verzekeringsmaatschappij heeft gekregen. De onschuldig veroordeelde wil thans de hulp van een Berlijnsch advocaat Inroepen om voledige rehabilitatie te verkrijgen en de justitie aansprakelijk te stellen, terwijl het meisje dat destijds op staanden voet door mevrouw Momm werd ontslagen, een aanklacht wegens beleediging tegen mevrouw Momm wil indienen. SCHILDERIJEN MET GOUDEN LIJSTEN. EEN SCHAAKSPEL IN HET GEHEIM. - HET OUDSTE KLOOSTER. BIJ DE RUSSSEN. (Van onzen reizenden correspondent). KLOOSTER PANTET.F.TMON (MONT-ATHOS), Februari 1930. Rijk aan versleringen is de hoofdkerk van het klooster Ivlron. Er zijn zelfs groote heiligenschilderijen, waarvan de lijst en de groote, gedeeltelijk uitgesneden voorplaat uit goud bestaat. De fresco's zijn vrijwel alle later over geschilderd en hebben dus aan originaliteit verloren Belangwekkend is de bibliotheek door de honderden, voor het meerendeel goed geconserveerde handschriften. Daar we eerst tegen den avond waren aangekomen, bleven we twee nachten in het klooster, waardoor we een heelen dag hadden om onze aandaeht te wijden aan hoofdkerk en bibliotheek, een tijd, die feitelijk nog t» kort is. Den morgen na den tweeden nacht trokken we weder naar de „hoofstad" Carriès, een reis van enkele uren. Een paar bergpaardjes en een „agoyaat" werden te onzer beschikking gesteld en zoo gingen we den moei lijken weg tegen de bergen op naar het'honderden me ters hooggelegen Carriès, waar we juist tegen het noen maal aankwamen. In het hotel werden we met gejuich begroet door de aanwezige heeren, die verheugd waren over onze terug komst. welke weder eenlge afwisseling bracht in hun eentonig bestaan. „Blijf tot Zondag", stelde de secre taris van den gouverneur-generaal voor. „Dan ga ik mede naar het klooster Xeropotam" en daar ik genoeg arbeid had en mijn Grieksche reisgezel geen bezwaren opperde, besloot ik daartoe, 's Avonds zaten we in het kleine cafézaaltje, waar alle luxe ontbreekt. Buiten was het volkomen stil. Het dorp sliep reeds 's avonds te zeven uur. „Speelt u schaak?" vroeg mij de secretaris van den gouverneur-generaal en op mijn bevestigend antwoord liet hij van zijn kamer een schaakspel halen en we speelden, niet in de café-zaal want alle spelen zyn op Mont-Athos verboden, doch in het „salon" van het hotel, een salon waarin geen blind paard schade kon aanrichten. We speelden er het nobele spel ln het ge heim, als begingen we een misdaad. 's Zondags waren er geen muildieren en we zouden dan maar te voet gaan, ruim twee uur, tegen de bergen op. mijn Grieksche metgezel, de secrtaris van den gou verneur-generaal, een der heeren van de post en ik. Het was een druilerig regenweer, een weder, dat me aan een herfstdag in Nederland herinnerde. De sneeuwklokjes hadden hun bloemblaadjes gesloten als ln rouw over de lente, die hen dien dag alleen liet Triest was het land schap, maar schoon in zijn droefheid. Xeropotam is het oudste der kloosters van Mont- Athos. Het bestond reeds in de achtste eeuw, ging in de volgende eeuw in vlammen op en werd toen herbouwd. Lange, donkere gangen zijn er, onverwachte trappen, een rosige kerk op de groote binnenplaats. Toen we er aankwamen. In den namiddag, was alleen de portier onder de hcoge diepe poort wakker. De an dere monniken sliepen, maar de komst van den secretaris van den gouverneur-generaal en een Nederlandsch jour nalist maakte zoo'n indruk, dat dc portier dadelijk een leek-arbeider erop uit zond, den monnik-maïtre d'hotel en een der monniken van het kloosterbestuur te wek ken en weldra werden we geleld naar de vreemdelingen kamer, hoog boven in het geweldige gebouwen-complex Langs de wanden waren er zeer breede gepolsterde ban ken. die 's nachts als bed kunnen dienen. Een kachel of een kacheloven ontbrak, maar er was een machtige schouw, waarin een monnik een vuur aanlegde van Geen veroordeeling van een slagersknecht Later meldt Wollf uit Berlijn: Het bericht dat een slagersgezel wegens diefstal van waschgoed, dien hij ten huize van mevrouw Momm zou hebben gepleegd, tot gevangenisstraf werd veroor deeld, is volgens de „B. Z." niet juist De slagersgezel werd van drie diefstallen verdacht In het eene geval, n.1. dat van den diefstal van wasch goed ten huize van mevr. Momm, is het tot geen aan klacht gekomen. De zaak vond geen verderen voortgang. Daarentegen is de knecht wegens diefstal in de beide andere gevallen veroordeeld. Meisje door een jongeman aangevallen. De dader gevat Te Bussum werd een meisje van 22 jaar, dat om streeks 9 uur des avonds in een der lanen van het Spie gel liep, door een persoon, die een flets bij zich had, aangesproken. Het meisje toonde zich van zijn praatjes niet gediend, doch de man bleef haar lastig vallen, greep haar aan, hield haar mond dicht en- wierp haar op den grond onder bedreiging dat als zij haar mond niet hield, hij haar zou doodschieten. Het meisje verweerde zich echter kranig en zag kans te schreeuwen, waarop een villa-bewoonster kwam aangeloopen en het sujet ijlings op zijn fiets verdween. Gelukkig kon het meisje een vrij goed signaal van den dader geven, waardoor het de politie is gelukt, den man te arresteeren. Hij bleek 22 jaar oud te zijn en is ter beschikking van de justitie gesteld. Een „eisch der gerechtigheid". De ziens wijze van minister Donner. In antwoord op de schriftelijke vragen van het Eerste Kamerlid Van Voorst tot Voorst: 1. Is de minister niet van oordeel, dat op schrikbaren de wijze de openbare veiligheid van stad en land vermin dert, onder meer blijkende uit de moorden van de laat ste maanden te Voorburg, den Haag en nu wederom de afschuwelijke moord te Bennekom? 2. Acht de minister het thans niet plicht maatregelen te beramen tot het verkrijgen van meerdere veiligheid, ln het bijzonder op de buitenwegen, en tot het overwe gen van verscherping van straffen, op misdrijven in onze wet gesteld, bepaaldelijk tot wederinvoering van de doodstraf? heeft de minister van Justitie, de heer Donner, geant woord, dat, al ls ook hij onder den indruk van de op- geweldige stukken boomstam, een vuur, dat ons, nat en kil als we waren, wèl deed. Dan kwam een der leden van het kloosterbestuur ons begroeten en tegelijk verden ons de traditloneele versnaperingen, confituren, oezo (brandewijn) en Turksche koffie gebracht en korten tijd daarna werd een voedzaam maal opgedragen, salade met ansjovis, boonensoep, brood en wijn. Na den maal tijd verschenen nog eenige monniken en bij het vlam mende vuur babbelden we genoegelijk. De secretaris van den gouverneur-generaal en de post-anjbtenaar moesten evenwel terug naar Carriès en het klooster bezorgde hun lastdieren. Mijn reisgezel en ik bleven en we kregen later nog ander gezelschap, een monnik, die met een zeilbootje van verre was gekomen. In een kast in onze kamer bevonden zich dekens en zoo installeerden we on3 op de rustbanken, nadat een monnik nog een groot aantal stukken boomstam op het vuur had geworpen. Heel den nacht en zelfs nog den volgenden morgen brandde het vuur in den grooten schouw. In de goed beheerde bibliotheek bevindt zich een por tret in olieverf, dat door sommigen aan Michel I ngelo wordt toegeschreven. Of dit portret werkelijk is van d" hand van den grooten Italiaanschen meester, waag ik niet te beoordeelen. Zoovele mannen van wereldreputa tie hebben zich op dit gebied vergist, dat ik me angst vallig onthoud van een meening. Hoe belangwekkend Mont-Athos ook in vele opzichten is, het werd me te veel. De ongestoorte rust en stilte begonnen me te drukken en mijn metgezel bleek ook geneigd meer bewoonde streken op te zoeken. Op een half uur afstand van het klooster Xeropotam. aan de kust, ligt het gehucht Daphni, van waar we per schip weder naar Saloniki zouden vertrekken, en we beslo ten daarheen te gaan om te informeeren, wanneer een boot met bestemming naar Saloniki zou komen. Den korten afstand naar Daphni gingen we te voet en van boven zagen we, dat er juist een stoomboot het anker lichtte en wegvoer. Van enkele muilezeldrijvers ver namen we echter weldra, dat dit schip niet naar Sa loniki ging, doch er vandaan kwam. In het gehucht Daphni wist niemand ons met eenige zekerheid te ver tellen, wanneer er een passagiersboot met bestemming naar Saloniki was te verwachten. Dat kon vijf dagen, maar evengoed tien dagen duren. Mijn metgezel en ik keken elkander eens aan. Zoovele dagen in een hoogst primitief hotel in het gehucht te blijven, lokte ons niet al te zeer aan. Er bleef ons niets anders over dan onze bezoeken aan de kloosters nog wat voort te zetten. Op ruim een uur afstand van Daphni, aan de kust, ligt het Russische klooster Pantelelmon, dat ook nu nog van alle kloosters op het schiereiland de meeste monni ken telt. Vroeger had het er drieduizend, nu nog vier- bonderd-en-vijftig. In de verte zagen we zijn typische groene kerkkoepels, die een Russische variatie vormen op den Byzantijnschen stijl. Daar er op dat oogenblik te Daphni geen muildieren te krijgen waren, en de vis- schers van deze gelegenheid gebruik maakten om een zeer hoogen prijs te vragen voor de vaart per boot er heen, gingen we te voet. Het klooster Pantelelmon dateert ln zijn tegenwoor- digen vorm uit de vorige eeuw en dus vindt men hier niet het karakter van een vesting of van een versterkte stad. daar men in den tijd, dat het werd gebouwd, niet meer behoefde te rekenen met de mogelijkheid van een gewapenden overval. Maar toch is er iets militairs in den bouwtrant: dat zijn de lange, eentonige gebouwen, die aan kazernes doen denken. Dit klooster was vroe ger in de eerste plaats voor het oude Rusland een mid del om zijn invloed uit te breiden, meer een politieke dan een religieuse stichting en zeer zeker is het uiteT- Hjk het minst schoone klooster van Mont-Athos. J. K. BREDERODE zfenbarende misdrijven tegen het leven, die ln betrekke lijk korten tijd elkander hebben opgevolgd, hij toch be twijfelt of, indien men de zaak over een wat ruimer tijdsverloop ziet, van een „vermindering op schrikba rende wijze der openbare veiligheid van stand en land" moet worden gesproken. De beschikbare statistische ge- gegevens althans wijzen niet In die richting, hetgeen de minister nader met cijfers aantoont. Wat aangaat het repressief optreden, moge de onder- geteekende opmerken, dat de scherpte van de bestraf fing slechts in beperkte mate van den wetgever afhan kelijk is. Zoo kan. Indien men de ln de wet neergelegde maximum straffen vergelijkt met die, welke door den rechter worden uitgesproken, ook zonder wetswijziging de eisch van scherpere bestraffing zeker nog veelszins voldoening vinden. Voorts speelt voor de beoordeeling van de scherpte der bestraffing die bestraffing nu in haar geheel genomen niet minder dan de zwaarta der straf, ook de zekerheid van de oplegging daarvan een rol. Van de wederinvoering van de doodstraf heeft de on- dergeteekende zich bij herhaling als een voorstander doen kennen, echter niet op utiliteitsgronden, doch als eisch der gerechtigheid. Zoodra hij dus mag aannemen, dat een in genoegzame mate veldwinnende overtuiging aan wezig is, dat ter voldoening aan de gerechtigheid de doodstraf weder behoort te worden ingevoerd, komt da aangelegenheid voor hem in een nieuw stadium. Een stiefkind de beide voeten afgevroren door onvoldoende zorg der ouders. Voor de Haarlemsche rechtbank stond terecht een 44- jarige man te Broek in Waterland, beschuldigd, dat hij in Jan. 1929 zijn dertienjarig stiefdochtertje in een ledi kant had laten slapen, zonder voldoende dekking. Ten gevolge daarvan waren de voeten van het kind afgevro ren, waardoor in het ziekenhuis te Purmerend de beida beenen onder de knie moesten wórden afgezet. De burgemeester van Broek in Waterland, als getuiga gehoord, verklaarde dat de man voldoende verdiende, om voor voldoende dekking van het kind te kunnen zorgen. De veldwachter zei, dat het kind eenigszins achterlijk was en niet zindelijk. Toen het uit het ziekenhuis kwam na de uitgevoerde operatie lieten de ouders het kind zonder hulp in huis. Thans was het in een tehuis opge nomen. Het O. M. meende, dat, nu de als getuige gehoorde medleys zich op zijn ambtsgeheim beroept, een andere medicus diende te worden gehoord en vroeg daarom verdaging van de behandeling. De rechtbank besloot de behandeling voor onbepaalden tijd uit te stellen. LUGUBERE ONTDEKKING IN EEN VARKENS HOK. Het lijk van een ontvluchten krankzin nige gevonden. Te Nootdorp is in een varkenshok in een weiland hot lijk gevonden van zekeren K., een krankzinnige, die ongeveer drie weken geleden uit het St Joris- Gasthuis te Delft was ontsnapt. Het lijk is naar Delft vervoerd. ONDER EEN GELADEN KAR GERAAKT. Het slachtoffer overleden. Men meldt uit Helmond: Te Beek en Donk is de voerman R., terwijl hij met een paard en wagen reed onder de geladen kar te recht gekomen. Met ernstige verwondingen werd hij naar het ziekenhuis overgebracht waar hij na aankomst aan de gevolgen is overleden. Hij laat een vrouw met zes kinderen achter. Meer voortgang met den dijk Wieringen- Friesland. 200 Arbeiders in dienst ge nomen. Met de grondwerken voor don dijk Wieringen Friesland begint men thans meer voortgang te ma ken, zoodat door de M.U.Z. ongeveer 200 grondwer kers en bakkenschippers opnieuw in dienst zijn ge nomen. Het vertrek van ir. Ringers. Afscheid van het personeel. Dinsdag heeft het administratief- cn teekenperso- neel van het hoofdkantoor der N.V. Maatschappij tot Uitvoering van Zuiderzeewerken van zijn een dezer,dagen vertrekkenden Directeur-Hoofduitvoer der Ir. J. A. Ringers, officieel afscheid genomen. Als herinnering aan de jaren, dat hij aan de Zuiderzee- droogmaking is werkzaam geweest, werd Ir. Ringers een zeer bizondere en waardevolle bureaulamp aan geboden. De heer J. A. Snoijink, als afgevaardigde van het personeel hield bij het aanbieden van dit geschenk een toepasselijke rede, waarin hij den heer Ringers gelukwenschte met de zeer eervolle benoe ming tot Dircteur-Generaal, de functie welke de heer Ringers binnenkort aan het Ministerie van Water staat zal gaan bekleeden. Namens de vereeniging van M.U.Z. personeel, wer den door don voorzitter van deze vereeniging eenige woorden van afscheid gesproken. Ir. Ringers dankte hierna voor de aanbieding van het aandenken, voor de gewaardeerde medewerking welke hij steeds van het personeel had ondervonden cn voor de goede wenschcn uitgesproken bij het aan vaarden van zijn nieuwe functie. De plechtigheid was te voren niet bekend gemaakt cn geschiedde in een van de bovenzalen van het hoofdkantoor dor M.U.Z. DAT VIEL NIET MEE. I Passing Show.) Verwaande nieuwe winkelbediende: Wa: wensebt n Klant: Een andere bediende. Ik bea namelijk de eigenaar dezer zaak.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1930 | | pagina 16