Op den Mont-Athos.
Nerveus en Overspannen
Onrustig en Slapeloos
Mijnhardt's Zenuwtabletten
De bioscoopbrand in Mandsjoerije.
Een filmproces.
Een lage misdaad.
De diefstallen te Potsdam.
Binnenlandsch Nieuws.
Aanranding te Bussum.
Over wederinvoering van de doodstraf
Kindermishandeling.
De Zuiderzeewerken.
Gebruik hiertegen de Zenuwstillende en Zenuwsterkende
Glazen Buisje 75 cent. Bij Apoth. en Drogisten.
fonds ten bedrage van 500 millioen frs., ten doel heb
bende den wederopbouw in het overstroomingsgebied
te vergemakkelijken door aan de noodlijdenden lee
ningen op langen termijn, die eerst over 20 jaar be
hoeven te worden terugbetaald, of ondersteuning tb
verstrekken, opdat het werk in dit gebied nog dit
jaar kan worden hervat.
Meer dan 100 dooden.
Omtrent den noodlottigcn bioscoopbrand in
Mandsjoerije wordt nader uit Londen gemeld:
De bladen maken melding van een grooten bios
coopbrand te Korin, in Mandsjoerije. Meer dan hon
derd personen kwamen hierbij om of worden ver
mist.
De Tokosche correspondent van de „Daily Express"
nieldt nader, dat 7fi personen den dood hebben ge
vonden en 27 vermist worden. Honderd personen kre
gen zware verwondingen.
Dit is de tweede bioscoopbrand, die zich in ver
loop van een paar weken in het Verre Oosten af
speelt. Den lOen Maart deed zich te Sjinkai in Ko-
rea een dergelijke ramp voor, waarbij meer dan hon
derd kinderen om het leven kwamen.
De oorzaak der ramp.
Een Beuter-berirht uit Sjanghai meldt, dat de
slachtoffers van den bioscoopbrand te Kirin, in
Mandsjoerije, voor hot meerendeel vrouwen en kin-
tieren zijn. Dc brand ontstond door kortsluiting. De
vlammen verspreidden zich met groote snelheid en
omhulden spoedig bet gebouw. Er ontstond een ver
schrikkelijke paniek, doordat de uitgangen waren
gegrendeld en dc vensters gesloten.
Prins Danilo van Montenegro en „het
vroolijke weeuwtje". Een schadever
goeding van 10.000 francs toegewezen.
De Mefro Goldwvn Film Maatschappij had een film
gemaakt van Lehar's operette „Die lustige Witwe",
waarin de hoofdpersoon, die het weeuwtje het hof
maakt, veel gelijkenis vertoonde met prins Danilo
van Montenegro, een broeder van de koningin van
Italië (al heette dan het land waar de film speelde,
Monteblanco). Dit vond althans de prins, die de film
maatschappij een proces aandeed en maar vast een
•schadevergoeding cisohte van 500.000 francs in af
wachting van de definitieve vaststelling door deskun
digen van het hem berokkende nadeel. Voor den
prins trad de bekende socialist Paul Boncour als
raadsman op.
Deze voorde aan dat dc film blijkens het landschap,
de uniformen enz. in Montenegro speelde. De details
waren aangegeven door dengeon, die het scenario
Siart samengesteld, Eric von Stroheim, die militair
attaché is geweest in Montenegro. In deze Montene-
grijnsche omlijsting was aan den prins oen lachwek
kende rol toebedeeld. Hij werd er smoordronken en
«lansend op een tafel in een amusementsgelegenheid
in voorgesteld.
De deken der orde van advocaten, Henri Robert, be
toogde namens de filmmaatschappij, dat het niet om
prins Danilo ging, maar om een geheel denkbeel
dig persoon.
Thans is, naar V. D. uit Parijs, waar het proces
diende, meldt, de filmmaatschappij veroordeeld tot
het betalen van een schadevergoeding van 100.000
francs aan den prins.
De Oostenrijksch boer, die drie menschen
electrocuteerde, tot levenslange gevangenis
straf veroordeeld.
I'it Wccncn wordt gemeld:
De rechtbank te Korneuburg heeft den boerenzoon
Franz Neumayer, nadat de jury hem met alge-
meene stemmen schuldig had verklaard, wegens
drievoudige moord tot levenslange zware tuchthuis
straf veroordeeld.
«Zoals men zich zal herinneren, had Neumayer,
om zich in het bezit van het eigendom van zijn broe
der te stellen, oen draad gespannen, die hij met een
hoogspanningsleiding in verbinding had gebracht.
Behalve zijn broer werden nog 2 personen, die in
aanraking met den draad kwamen, door den stroom
gedood.
Dc aanleiding tot deze lage misdaad was het vol
gende:
In het dorpje Rückcrsdorf woonde een oude land
bouwer, Neumayer, met zijn beide zoons. Matthias en
Franz. Tussehcn beide broers bestond vijandschap.
Franz. geboren uit een tweede huwelijk van den ou
den Neumayer, was verloofd. Daar het in deze streek
ondfcr de boeren gewoonte is, dat de jongere zoon
niet trouwt, voordat de oudere broer in het huwe
lijksbootje stapt, kon hij geen gevolg geven aan
zijn hartewensch ren eigen huis te stichten. Matthias,
hoewel deze een liefdesbetrekking onderhield, dacht
voorloopig niet aan trouwen. Franz begreep, dat zijn
oudere broer ten slotte toch zou huwen en dan het
grootste doel van do erfenis zou krijgen. Do verloof
de van Franz, bitter gestemd tegenover Matthias,
stookte. „Het zou toch zoo mooi zijn, zeide zij, wan
neer het groote landgoed, bestaande uit twee boer
derijen met toebehooren, in do toekomst bijeen zou
blijven!"
Toen besloot Franz zijn broer uit den weg te rui
men. Eiken Zondag ging Matthias naar Rötz, waar
zijn geliefde woonde en geregeld tegen tien uur des
avonds keerde hij over den weg van Rötz naar Rü
ckcrsdorf terug. Op i Augustus van het vorige jaar
ping Franz tegen tien uur naar dezen weg. Tussehcn
twee palen, die daar de boomen beschermen, span
de hij op manshoogte, een koperdraad. Verzwaard
met een gcisoleerd voorwerp, wierp hij een verbin
dingsdraad over een draad van het hoogspannings
net. Hij wachtte In de plaats van zijn broer
kwam eerst een wagen. Vlug verwijderde hij de ge
vaarlijke barrière. Toen de wagen gepasseerd was,
stelde hij de val weer op.
Even later hoorde hij Matthias fluitend aankomen.
PECH!
(Campana de GraciaV
Ik dacht, dat ie werk gevonden
had
Fa. ni:.ar voor ik aan 't werk ging,
begon dc slappe tijd.
Franz vluchtte, ijlde naar een herberg om zich een
alibi te verschaffen.
Eenigen tijd later vond de gendarmerie ter plaatse
drie lijken: Matthias en twee andere boerenzoons,
die. den weg hadden willen passeeren. Een stroom
van 20.000 volt had de lijken verkoold.
Nadat eerst een viertal andere personen was aan
gehouden, doch spoedig weer moest worden vrijge
laten, werd Franz gearresteerd.
Het grootste gedeelte der gestolen voor
werpen terecht.
Naar Donderdag uit Berlijn gemeld werd, is het groot
ste gedeelte van de voorwerpen, die uit de woning van
dr. Momm, regeeringscommissaris te Potsdam, ont
vreemd zijn, terecht Het is namelijk gebleken dat deze
voorwerpen,, waarnaar te Potsdam, Berlijn en zelfs te
Wiesbaden bij uitdragers en antiquairs werd gespeurd,
op den zolder van het bureau van den regeeringscom
missaris lagen. Mevrouw had namelijk de voorwerpen in
goed verzegelde zakken toevertrouwd aan de kas van het
bureau, vermoedelijk in de overtuiging dat de voorwer
pen nergens beter konden worden opgeborgen dan bij
de autoriteiten zelf.
De gezondheidstoestand van mevrouw Momm zal
thans worden onderzocht door prof. Bonhoffer, eerste
psychiater van de Berlijnsche Charité en door een door
het gerechtshof aan te wijzen arts. Indien beiden tot de
overtuiging komen dat mevrouw Momm inderdaad ontoe
rekenbaar is, zal ze vermoedelijk nog gedurende een
bepaalden tijd ter observatie worden opgenomen in een
gesticht.
Een aanklacht tegen mevr. Momm. Sla
gersknecht op haar beschuldiging tot gevan
genisstraf veroordeeld.
Volgens de Vorwarts is door de handelingen van me
vrouw Momm ook een vleeschhouwersknecht benadeeld,
die indertijd op haar beschuldiging van diefstal tot ge
vangenisstraf is veroordeeld.
Deze vleeschhouwer was verloofd met een meisje, dat
bij mevrouw Momm in dienst was. Verleden jaar is nu
een groote hoeveelheid waschgoed uit de woning ver
dwenen, waarop mevrouw Momm den verloofde van den
diefstal beschuldigde.
Ondanks alle betuigingen van zijn onschuld ls toen
deze Jongeman tot gevangenisstraf veroordeeld en moest
hij zijn straftijd uitzitten.
Bij het onderzoek van de politie naar de zllverdief-
stallen is thans gebleken, dat mevrouw Momm ook dit
waschgoed heeft laten verdwijnen en daarvoor vergoe
ding van de verzekeringsmaatschappij heeft gekregen.
De onschuldig veroordeelde wil thans de hulp van een
Berlijnsch advocaat Inroepen om voledige rehabilitatie
te verkrijgen en de justitie aansprakelijk te stellen,
terwijl het meisje dat destijds op staanden voet door
mevrouw Momm werd ontslagen, een aanklacht wegens
beleediging tegen mevrouw Momm wil indienen.
SCHILDERIJEN MET GOUDEN LIJSTEN. EEN
SCHAAKSPEL IN HET GEHEIM. - HET OUDSTE
KLOOSTER. BIJ DE RUSSSEN.
(Van onzen reizenden correspondent).
KLOOSTER PANTET.F.TMON (MONT-ATHOS),
Februari 1930.
Rijk aan versleringen is de hoofdkerk van het klooster
Ivlron. Er zijn zelfs groote heiligenschilderijen, waarvan
de lijst en de groote, gedeeltelijk uitgesneden voorplaat
uit goud bestaat. De fresco's zijn vrijwel alle later over
geschilderd en hebben dus aan originaliteit verloren
Belangwekkend is de bibliotheek door de honderden,
voor het meerendeel goed geconserveerde handschriften.
Daar we eerst tegen den avond waren aangekomen,
bleven we twee nachten in het klooster, waardoor we
een heelen dag hadden om onze aandaeht te wijden aan
hoofdkerk en bibliotheek, een tijd, die feitelijk nog t»
kort is.
Den morgen na den tweeden nacht trokken we weder
naar de „hoofstad" Carriès, een reis van enkele uren.
Een paar bergpaardjes en een „agoyaat" werden te
onzer beschikking gesteld en zoo gingen we den moei
lijken weg tegen de bergen op naar het'honderden me
ters hooggelegen Carriès, waar we juist tegen het noen
maal aankwamen.
In het hotel werden we met gejuich begroet door de
aanwezige heeren, die verheugd waren over onze terug
komst. welke weder eenlge afwisseling bracht in hun
eentonig bestaan. „Blijf tot Zondag", stelde de secre
taris van den gouverneur-generaal voor. „Dan ga ik
mede naar het klooster Xeropotam" en daar ik genoeg
arbeid had en mijn Grieksche reisgezel geen bezwaren
opperde, besloot ik daartoe, 's Avonds zaten we in het
kleine cafézaaltje, waar alle luxe ontbreekt. Buiten was
het volkomen stil. Het dorp sliep reeds 's avonds te
zeven uur. „Speelt u schaak?" vroeg mij de secretaris
van den gouverneur-generaal en op mijn bevestigend
antwoord liet hij van zijn kamer een schaakspel halen
en we speelden, niet in de café-zaal want alle spelen
zyn op Mont-Athos verboden, doch in het „salon" van
het hotel, een salon waarin geen blind paard schade kon
aanrichten. We speelden er het nobele spel ln het ge
heim, als begingen we een misdaad.
's Zondags waren er geen muildieren en we zouden
dan maar te voet gaan, ruim twee uur, tegen de bergen
op. mijn Grieksche metgezel, de secrtaris van den gou
verneur-generaal, een der heeren van de post en ik. Het
was een druilerig regenweer, een weder, dat me aan een
herfstdag in Nederland herinnerde. De sneeuwklokjes
hadden hun bloemblaadjes gesloten als ln rouw over de
lente, die hen dien dag alleen liet Triest was het land
schap, maar schoon in zijn droefheid.
Xeropotam is het oudste der kloosters van Mont-
Athos. Het bestond reeds in de achtste eeuw, ging in de
volgende eeuw in vlammen op en werd toen herbouwd.
Lange, donkere gangen zijn er, onverwachte trappen,
een rosige kerk op de groote binnenplaats.
Toen we er aankwamen. In den namiddag, was alleen
de portier onder de hcoge diepe poort wakker. De an
dere monniken sliepen, maar de komst van den secretaris
van den gouverneur-generaal en een Nederlandsch jour
nalist maakte zoo'n indruk, dat dc portier dadelijk een
leek-arbeider erop uit zond, den monnik-maïtre d'hotel
en een der monniken van het kloosterbestuur te wek
ken en weldra werden we geleld naar de vreemdelingen
kamer, hoog boven in het geweldige gebouwen-complex
Langs de wanden waren er zeer breede gepolsterde ban
ken. die 's nachts als bed kunnen dienen. Een kachel
of een kacheloven ontbrak, maar er was een machtige
schouw, waarin een monnik een vuur aanlegde van
Geen veroordeeling van een slagersknecht
Later meldt Wollf uit Berlijn:
Het bericht dat een slagersgezel wegens diefstal van
waschgoed, dien hij ten huize van mevrouw Momm
zou hebben gepleegd, tot gevangenisstraf werd veroor
deeld, is volgens de „B. Z." niet juist
De slagersgezel werd van drie diefstallen verdacht
In het eene geval, n.1. dat van den diefstal van wasch
goed ten huize van mevr. Momm, is het tot geen aan
klacht gekomen. De zaak vond geen verderen voortgang.
Daarentegen is de knecht wegens diefstal in de beide
andere gevallen veroordeeld.
Meisje door een jongeman aangevallen.
De dader gevat
Te Bussum werd een meisje van 22 jaar, dat om
streeks 9 uur des avonds in een der lanen van het Spie
gel liep, door een persoon, die een flets bij zich had,
aangesproken. Het meisje toonde zich van zijn praatjes
niet gediend, doch de man bleef haar lastig vallen, greep
haar aan, hield haar mond dicht en- wierp haar op den
grond onder bedreiging dat als zij haar mond niet hield,
hij haar zou doodschieten. Het meisje verweerde zich
echter kranig en zag kans te schreeuwen, waarop een
villa-bewoonster kwam aangeloopen en het sujet ijlings
op zijn fiets verdween.
Gelukkig kon het meisje een vrij goed signaal van den
dader geven, waardoor het de politie is gelukt, den man
te arresteeren. Hij bleek 22 jaar oud te zijn en is ter
beschikking van de justitie gesteld.
Een „eisch der gerechtigheid". De ziens
wijze van minister Donner.
In antwoord op de schriftelijke vragen van het Eerste
Kamerlid Van Voorst tot Voorst:
1. Is de minister niet van oordeel, dat op schrikbaren
de wijze de openbare veiligheid van stad en land vermin
dert, onder meer blijkende uit de moorden van de laat
ste maanden te Voorburg, den Haag en nu wederom de
afschuwelijke moord te Bennekom?
2. Acht de minister het thans niet plicht maatregelen
te beramen tot het verkrijgen van meerdere veiligheid,
ln het bijzonder op de buitenwegen, en tot het overwe
gen van verscherping van straffen, op misdrijven in
onze wet gesteld, bepaaldelijk tot wederinvoering van de
doodstraf?
heeft de minister van Justitie, de heer Donner, geant
woord, dat, al ls ook hij onder den indruk van de op-
geweldige stukken boomstam, een vuur, dat ons, nat en
kil als we waren, wèl deed. Dan kwam een der leden
van het kloosterbestuur ons begroeten en tegelijk verden
ons de traditloneele versnaperingen, confituren, oezo
(brandewijn) en Turksche koffie gebracht en korten
tijd daarna werd een voedzaam maal opgedragen, salade
met ansjovis, boonensoep, brood en wijn. Na den maal
tijd verschenen nog eenige monniken en bij het vlam
mende vuur babbelden we genoegelijk. De secretaris van
den gouverneur-generaal en de post-anjbtenaar moesten
evenwel terug naar Carriès en het klooster bezorgde
hun lastdieren. Mijn reisgezel en ik bleven en we kregen
later nog ander gezelschap, een monnik, die met een
zeilbootje van verre was gekomen. In een kast in onze
kamer bevonden zich dekens en zoo installeerden we on3
op de rustbanken, nadat een monnik nog een groot
aantal stukken boomstam op het vuur had geworpen.
Heel den nacht en zelfs nog den volgenden morgen
brandde het vuur in den grooten schouw.
In de goed beheerde bibliotheek bevindt zich een por
tret in olieverf, dat door sommigen aan Michel I ngelo
wordt toegeschreven. Of dit portret werkelijk is van d"
hand van den grooten Italiaanschen meester, waag ik
niet te beoordeelen. Zoovele mannen van wereldreputa
tie hebben zich op dit gebied vergist, dat ik me angst
vallig onthoud van een meening.
Hoe belangwekkend Mont-Athos ook in vele opzichten
is, het werd me te veel. De ongestoorte rust en stilte
begonnen me te drukken en mijn metgezel bleek ook
geneigd meer bewoonde streken op te zoeken. Op een
half uur afstand van het klooster Xeropotam. aan de
kust, ligt het gehucht Daphni, van waar we per schip
weder naar Saloniki zouden vertrekken, en we beslo
ten daarheen te gaan om te informeeren, wanneer een
boot met bestemming naar Saloniki zou komen. Den
korten afstand naar Daphni gingen we te voet en van
boven zagen we, dat er juist een stoomboot het anker
lichtte en wegvoer. Van enkele muilezeldrijvers ver
namen we echter weldra, dat dit schip niet naar Sa
loniki ging, doch er vandaan kwam. In het gehucht
Daphni wist niemand ons met eenige zekerheid te ver
tellen, wanneer er een passagiersboot met bestemming
naar Saloniki was te verwachten. Dat kon vijf dagen,
maar evengoed tien dagen duren. Mijn metgezel en ik
keken elkander eens aan. Zoovele dagen in een hoogst
primitief hotel in het gehucht te blijven, lokte ons niet
al te zeer aan. Er bleef ons niets anders over dan onze
bezoeken aan de kloosters nog wat voort te zetten.
Op ruim een uur afstand van Daphni, aan de kust,
ligt het Russische klooster Pantelelmon, dat ook nu nog
van alle kloosters op het schiereiland de meeste monni
ken telt. Vroeger had het er drieduizend, nu nog vier-
bonderd-en-vijftig. In de verte zagen we zijn typische
groene kerkkoepels, die een Russische variatie vormen
op den Byzantijnschen stijl. Daar er op dat oogenblik
te Daphni geen muildieren te krijgen waren, en de vis-
schers van deze gelegenheid gebruik maakten om een
zeer hoogen prijs te vragen voor de vaart per boot er
heen, gingen we te voet.
Het klooster Pantelelmon dateert ln zijn tegenwoor-
digen vorm uit de vorige eeuw en dus vindt men hier
niet het karakter van een vesting of van een versterkte
stad. daar men in den tijd, dat het werd gebouwd, niet
meer behoefde te rekenen met de mogelijkheid van een
gewapenden overval. Maar toch is er iets militairs in
den bouwtrant: dat zijn de lange, eentonige gebouwen,
die aan kazernes doen denken. Dit klooster was vroe
ger in de eerste plaats voor het oude Rusland een mid
del om zijn invloed uit te breiden, meer een politieke
dan een religieuse stichting en zeer zeker is het uiteT-
Hjk het minst schoone klooster van Mont-Athos.
J. K. BREDERODE
zfenbarende misdrijven tegen het leven, die ln betrekke
lijk korten tijd elkander hebben opgevolgd, hij toch be
twijfelt of, indien men de zaak over een wat ruimer
tijdsverloop ziet, van een „vermindering op schrikba
rende wijze der openbare veiligheid van stand en land"
moet worden gesproken. De beschikbare statistische ge-
gegevens althans wijzen niet In die richting, hetgeen de
minister nader met cijfers aantoont.
Wat aangaat het repressief optreden, moge de onder-
geteekende opmerken, dat de scherpte van de bestraf
fing slechts in beperkte mate van den wetgever afhan
kelijk is. Zoo kan. Indien men de ln de wet neergelegde
maximum straffen vergelijkt met die, welke door den
rechter worden uitgesproken, ook zonder wetswijziging
de eisch van scherpere bestraffing zeker nog veelszins
voldoening vinden. Voorts speelt voor de beoordeeling
van de scherpte der bestraffing die bestraffing nu
in haar geheel genomen niet minder dan de zwaarta
der straf, ook de zekerheid van de oplegging daarvan
een rol.
Van de wederinvoering van de doodstraf heeft de on-
dergeteekende zich bij herhaling als een voorstander doen
kennen, echter niet op utiliteitsgronden, doch als eisch
der gerechtigheid. Zoodra hij dus mag aannemen, dat
een in genoegzame mate veldwinnende overtuiging aan
wezig is, dat ter voldoening aan de gerechtigheid de
doodstraf weder behoort te worden ingevoerd, komt da
aangelegenheid voor hem in een nieuw stadium.
Een stiefkind de beide voeten afgevroren
door onvoldoende zorg der ouders.
Voor de Haarlemsche rechtbank stond terecht een 44-
jarige man te Broek in Waterland, beschuldigd, dat hij
in Jan. 1929 zijn dertienjarig stiefdochtertje in een ledi
kant had laten slapen, zonder voldoende dekking. Ten
gevolge daarvan waren de voeten van het kind afgevro
ren, waardoor in het ziekenhuis te Purmerend de beida
beenen onder de knie moesten wórden afgezet.
De burgemeester van Broek in Waterland, als getuiga
gehoord, verklaarde dat de man voldoende verdiende,
om voor voldoende dekking van het kind te kunnen
zorgen.
De veldwachter zei, dat het kind eenigszins achterlijk
was en niet zindelijk. Toen het uit het ziekenhuis kwam
na de uitgevoerde operatie lieten de ouders het kind
zonder hulp in huis. Thans was het in een tehuis opge
nomen.
Het O. M. meende, dat, nu de als getuige gehoorde
medleys zich op zijn ambtsgeheim beroept, een andere
medicus diende te worden gehoord en vroeg daarom
verdaging van de behandeling.
De rechtbank besloot de behandeling voor onbepaalden
tijd uit te stellen.
LUGUBERE ONTDEKKING IN EEN VARKENS
HOK.
Het lijk van een ontvluchten krankzin
nige gevonden.
Te Nootdorp is in een varkenshok in een weiland
hot lijk gevonden van zekeren K., een krankzinnige,
die ongeveer drie weken geleden uit het St Joris-
Gasthuis te Delft was ontsnapt. Het lijk is naar
Delft vervoerd.
ONDER EEN GELADEN KAR GERAAKT.
Het slachtoffer overleden.
Men meldt uit Helmond:
Te Beek en Donk is de voerman R., terwijl hij met
een paard en wagen reed onder de geladen kar te
recht gekomen. Met ernstige verwondingen werd
hij naar het ziekenhuis overgebracht waar hij na
aankomst aan de gevolgen is overleden. Hij laat
een vrouw met zes kinderen achter.
Meer voortgang met den dijk Wieringen-
Friesland. 200 Arbeiders in dienst ge
nomen.
Met de grondwerken voor don dijk Wieringen
Friesland begint men thans meer voortgang te ma
ken, zoodat door de M.U.Z. ongeveer 200 grondwer
kers en bakkenschippers opnieuw in dienst zijn ge
nomen.
Het vertrek van ir. Ringers. Afscheid
van het personeel.
Dinsdag heeft het administratief- cn teekenperso-
neel van het hoofdkantoor der N.V. Maatschappij
tot Uitvoering van Zuiderzeewerken van zijn een
dezer,dagen vertrekkenden Directeur-Hoofduitvoer
der Ir. J. A. Ringers, officieel afscheid genomen. Als
herinnering aan de jaren, dat hij aan de Zuiderzee-
droogmaking is werkzaam geweest, werd Ir. Ringers
een zeer bizondere en waardevolle bureaulamp aan
geboden. De heer J. A. Snoijink, als afgevaardigde
van het personeel hield bij het aanbieden van dit
geschenk een toepasselijke rede, waarin hij den heer
Ringers gelukwenschte met de zeer eervolle benoe
ming tot Dircteur-Generaal, de functie welke de heer
Ringers binnenkort aan het Ministerie van Water
staat zal gaan bekleeden.
Namens de vereeniging van M.U.Z. personeel, wer
den door don voorzitter van deze vereeniging eenige
woorden van afscheid gesproken.
Ir. Ringers dankte hierna voor de aanbieding van
het aandenken, voor de gewaardeerde medewerking
welke hij steeds van het personeel had ondervonden
cn voor de goede wenschcn uitgesproken bij het aan
vaarden van zijn nieuwe functie.
De plechtigheid was te voren niet bekend gemaakt
cn geschiedde in een van de bovenzalen van het
hoofdkantoor dor M.U.Z.
DAT VIEL NIET MEE.
I Passing Show.)
Verwaande nieuwe winkelbediende:
Wa: wensebt n
Klant: Een andere bediende. Ik bea
namelijk de eigenaar dezer zaak.