ilditii Nitin- Murtutit- Si Lailbtivtlal RONDOM DE GROENE TAFEL Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Eerste Blad. Gemengd Nieuws. Boerderijbrand bij Leibnitz. Mevrouw II anau in vr ij beid. Fransclie conservenfabriek ingestort. Tumult in den Pruisischen Landdag. Dinsdag 1 April 1930. 73ste Jaargang No. 8638 j Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, woiden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomcnd nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden f 1.05. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TIcN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bevvijsno. inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT VIER BLADEN. ITet was Vrijdagavond een lange zitting van Scha- •gen's gemeenteraad, een lange puntenlijst met lange discussies. Wij hebben op het raadhuis wel een reglement van orde, ncitjes op papier, keurig in den vorm, voorzien van alle punten en komma's. Daarvoor heeft onze burgemeester, in zijn met werk-overladen-uren nog wel tijd kunnen vinden. Maar waarvoor onze burge meester niet zoitft, dit mo°ie papieren ding gehandhaafd wornt en dat er op die wijze wat be ikorting komt in de debatten. Trouwens, dat doet de baas zelf, omdat ie zelf niet in staat is een behoorlijk debat te voeren. Hij pakt het een of ander raadslid op het een of ander punt maar aan en in minder dan geen tijd krijgen wij in den Raad een heen en weer gepraat zonder eind. ITet ecne lid heeft al soms drie- of viermaal het woord gevoerd, zonder dat een ander nog gelegenheid flieeft gehad om in eerste instantie iets te zeggen. En als dat dan eindelijk gebeurd, krijgen wij opnieuw door den Schout ingeleid een gepreuvel zonder eind. Maar ondanks dan bet feit dat wij nu al een pracht- reglemer.t van orde hebben, was er van B. en W. een voorstel om aan al dit reeds bestaande moois nog eenige heerlijke artikelen toe te voegen. Geen rond vraag meer, zoo stelden B. en W. voor en het pu bliek op de openbare tribune, en vooral de pers niet te vergeten, moeten gemuilband en in de hand boeien. Geen briefjes meer over de balie, niets meer vragen, niet meer praten of lachen zelfs doodstil! Er moet decorum zijn maar dan achter de balie! Dat is nou Jan Cornelissen in zijn volle fleur dat vindt onze brave burgerpa prachtig! En wij zijn er zeker van dat bij de minst* aanleiding, hij deze laatste bepaling zou hebben toegepast ook. Goddank echter dat het gezond verstand van onzen Raad zich tegen zulk peuterig gedoe heeft verzet en dat. al die schoone en met zorg bekomma'de voor stallen naar do prullcmand zijn verwezen, de eenige juiste, plaats voor dit geesteskind van den heer Cor- nissen. Kr liggen er trouwens al meer. Dat zij rusten in vrede!! Geen rondvraag. Ja, dat zou een prachtmiddel zijn legen de vrije mecningsuiting waarvoor B. en W. zoo doodsbang zijn. Wat zouden de mannen van B. en W. niet heel wat minder zorg en vrees de raads vergaderingen tegomoet zien als er eens geen rond vraag was. De teckenen van onrust van hen worden in den raad steeds grooter naarmate dat gevreesde oogenblik na dert.. Want och, de B. en de W.'s hebben nu oen- maal geen zeebccnen. Het minste rimpeltje op het politieke zeetje van onze gemeente, of zij raken van de sokken. Waarachtig,, wethouder Leguit. heeft er al menig zweetdruppeltje liggen daar achter de groene tafel. En maar steeds kunnen wij ons niet los maken van de overtuiging dat-B. en W. zich o zoo weinig safe voelen in hun eigen voorstellenen er al heel weinig kracht, overtuiging en overleg spreekt uit wat zij op de raadstafel ter beslissing neerleggen. Telkens weer moeten wij ervaren, dat zij tegen de eischcn die het ambt dat zij bekleeden stelt, niet zijn opgewassen. Zoo zien wij het ook nu weer bij den grondaankoop van Raven. B. en W. koopen grond voor f28000.en ze verge ten om den Raad mee te deelen, dat er ook nog zoo ■iets als een huurcontract bestaat betreffende dezen grond, een huurcontract aangegaan door Raven mot .Sparta, de voetbalvereniging. Dit is een huurcon tract, zei onze burgemeester Vrijdagavond, voor 2 jaar. Dat wisten de raadsleden toch. Maar wat onze burgemeester er niet bij zeide, dat er in dat huurcontract van 2 jaren nog een bepaling staat, dat Sparta recht van wederinhuur heeft zon der dat de verhuurder dit kan verhinderen. Dus met andere woorden, dat B. en W. en-den Raad nis gevolg van verkeerde voorstelling, een koop heb ben gesloten, waarvan ze de draagkracht niet konden nagaan. En bet gevolg: onderhandelingen van B. en W. met In t Sparta-bestuurstrubbelingen met als onaf wijsbaar gevolg dat het geld kost. Want men mag er op het raadhuis nu op speculeeren, dat het Sparta- bestuur wel welwillend zal zijn, maar het wil er bij ons maar niet in, dat deze Sparta-heeren maar zullen opzitten en pootjes geven, terwijl zij volkomen baas zijn van de situatie en op hun beurt de wet kunnen voorschrijven. En dat zullen ze dunkt ons vooral wel doen als in oogenschouw wordt genomen, dat door B. en W. gezegd is, dat dit sportterrein in de toe komst door Sparta niet meer is in te huren. Ja, dat is wel vreemd dat dit door B. en W. is gezegd, en dat ook de Tennisclub op do landen van Haven geen plaats kan vinden voor haar tennisbaan. B. en W. willen dat land niet voor sportterrein ver huren. Maar hoe zit dat dan toch in elkaar?? In bet officieele prne-advies van B. en W. bij den aankoop van bet land van Raven lezen wij: Mot het oog op den schoolbouw en het daarbij noodige terrein voor lichamelijke oefening, achten B. en W. het bezit van dit onmiddellijk aan de Heerenboschgronden grenzende terrein voor de gemeente van groot, belang, terwijl het boven dien nog zou kunnen worden verhuurd aan sport verenigingen. Rat. officieele advies, de basis waarop de Raad zijn •besluit tot aankoop heeft genomen, is dus in flagran- ten strijd met de houding, thans door B. en W. aange nomen. Onze wethouder Schoorl was Vrijdag zoo geestig om te zeggen, dat men niet alles kon gelooven wat in de kranten stond.Maar liet lag toch zeker niet in de bedoeling van zijn Edelachtbare, dat deze opvatting ook uitgebreid moest worden tot de offi cieele stukken van Schagen's gemeentebestuur? Ons dunkt, de eerste eisch die gesteld mag worden aan zulke stukken, is, dat ze eerlijk en oprecht de mee ning en opvatting van dc voorstellers, van B. en W. dus, weergeven. Zoowel raad als gemeentenaren heb ben daar toch volle recht op zeker! Want in dit opzicht zouden wij ook nog de vraag willen stellen: is het waar, dat van dit land van Ra ven voor het terrein voor lichamelijke oefening, al leen dat deel zal worden gereserveerd, wat de mini- mum-eischen der wet aangeeft? En toch is wel de gelijk ook ten opzichte van 't adres van den Schager Bestuurdersbond om een gemeentelijk sportterrein te stichten, door B. en W. den indruk gevestigd, dat dit in hun bedoeling lag bij den aankoop van de gronden des heeren Raven. Uit alles blijkt steeds duidelijker, dat dit land van f28000 alleen is gekocht op speculatie? op specu latie mede wellicht met het oog op den a.s. primai- ren weg der provincie? Wij dachten dat de besprekingen met den Direc teur-Hoofdingenieur van den Prov. Waterstaat juist in comité waren gevoerd om de grondspeculatie der verschillende grondeigenaren tegen te gaan??? Wij vragen maar! Maar hoe dit alles dan ook in elkaar mag zitten, met dat huurcontract van Sparta is het toch wel heel raar. En uit alles blijkt toch wel, hoe nonchalant cn lichtvaardig B. en W. onzer gemeente in deze hebben gehandeld. Want het eenvoudigste wat 'n kooper doet, is toch wel dit: zich op de hoogte stollen van huur en huurovereenkomst met derden aangegaan. De lusten en lasten van een te koopen perceel dient men als gegadigde toch wel in de eerste plaats te kennen. Ja, het gaat in onze gemeente met het besturen wel met overleg en met zorg. Eerst een besluit om oen kantoor te bouwen voor den ontvanger van de directe belastingen. Met de vrij groote zekerheid dat je dat kantoor over 10 jaar aan je maag krijgt. En bovendien met de nu al aangename overtuiging, dat je te weinig huur krijgt, dus m.a.w. dat er geld bij moet van de gemeente. Maar dat is nog niet genoeg, want nadat tot het bouwen van dit kantoor is besloten, het te luxe plan is vastgesteld en aangenomen, besluit de Raad om nog eens een plan te laten maken van een woonhuis dat er bij moet worden gebouwd. Maar hoe is het nu toch? Als er een huis met kan' toor moet komen, maak dan toch vanaf den beginne een plan van het geheel. Dat is toch goedkooper, eco nomischer, dan eerst een kantoor te ontwerpen cn te bouwen en er aanstonds een huis bij te plakken. Men vergete toch niet er om te denken bij den op zet van kantoor en huis, dat het pas moet zijn voor een niet al te groote portemonnaie, daar men anders door te groote opzet en het daardoor hooger maken van de huur, het onmogelijk maakt dat gehuwde ont vangers naar Schagen solliciteeren en men dus steeds ongetrouwde ontvangers zal krijgen, of dc be trokkenen verplicht naar andere woongelegenheid om te zién. Men gebruike hierbij toch vooral zijn gezond verstand. De zorg voor de buitenwijken wat licht en water be treft, beheerschte een groot deel der verdere debat ten. Dat was goed, omdat die burgers onzer gemeente toch ook eindelijk het gevoel eens moeten krijgen, dat ze er bij bchooren. ITet zal wel geld kosten, maar dit zal ons gemeente-budget moeten dragen. Maar er zit toch deze waarschuwing in, dat men in de raadzaal wat voorzichtig is met de uitgaven cn dat men niet te veel hooi op één vork neemt. En hierbij denken wij onwillekeurig aan de plan nen en voorstellen van onteigening en wat daar aan vast zit. Wij stonden nu zelfs voor twee onteigeningsvoor- stellon. Het eene was dat van den heer Berkhouwer, waarover wij reeds eerder onze meerling gaven, n.1. aankoop van het geheele perceel. Het tweede geval betrof den heer Hoogland. Dat woord „onteigenen" is voor een burgemeester of een wethouder die zich voelt, een prachtmiddel. Bij zoo'n aangelegenheid acht zoo iemand zich een man van gewicht. Het particulier bezit ondergeschikt ge maakt, afhankelijk gesteld van zijn wil en wet. Nu is dat laatste gelukkig niet heeJemaal het ge val en is cr goddank een hooger college in den lan de, dat daarover uitspraak doet en de betrokkenen met een gevoel van rust en gelatenheid die uitspraak gebaseerd op recht cn b i 11 ij k h c i d, doet af- wachteOi> Maar toch deed het ons goed, dat dc Raad gewei gerd heeft om B. cn W. hier te volgen die zonder eenige voorlichting, zonder eenige wetenschap van wat en hoe ook, maar eischten te besluiten tot ont eigening van bet buis van den heer Hoogland. Dit drijven van B. en W. om hen maar blindelings te vol gen, was toch al heel kras, en o.i. tevens vernederend voor de waardigheid van den Raad. Terecht werd in den Raad dan ook geöisclit voorlichting en me- dedceling der correspondentie, vroeg genoeg te voren, opdat men zich als Raadslid behoorlijk kon voorbe reiden. B. en W. deelden als eenig motief inee, dat zij alles hadden geprobeerd om langs minnelijken weg tot het eigendom van liet perceel-Hoogland te komen, maar dat dit niet was gelukt. Wij gelooven dat het 't college zeer moeilijk zal val len dit behoorlijk aan te toonen. Er zijn wel enkele onderhandelingen gevoerd met de vorige eigenaresse, die op den onwil van B. en W. om maar iets van het eenmaal gedane bod van f5000 af te wijken, zijn afgestuit. Maar niet den tcgen- woordigen eigenaar is, zoover ons bekend, nooit an ders gevoerd dan deze correspondentie: één brief van B. en W. met de vraag voor hoeveel Hoogland zijn huis wilde verkoopenen één brief van dezen nan B. en W., waarin hij met het oog op de aanhangige Kanaalplannen uitstel vroeg. En op dit verzoek is er nooit eenig antwoord ingekomen. En het is juist, geweest op dit laatste argument, dat ook verschillende raadsleden uitstel van ont eigening en uitstel der aanhangige plannen voor overbrugging of demping der Laan hebben bepleit. Van oordeel als zij waren dat die plannen niet zoo urgent waren, om alles op dc spits te drijven, niet de grootst mogelijke kans om bij eenig uitstel eer, gemakkelijker en meer acceptabele transactie ten «pzichte van het bewuste pand te krijgen. Er moet nog veel in de toekomst veranderen, wil de toestand op de betrokken plaats zóó worden, dat direct ingrijpen noodig en onafwijsbaar is. Burgemeester C.ornelissen werd boos, heel erg boos! sprak van kwajongenswerk geklets in de ruimte en gebruikte meer van die onparlementaire uitdrukkin gen. Vreemd voor een leider van een vergadering, die er voor moet waken, dat zulke uitdrukkingen niet, ge bezigd worden. Wie kaatst, moet den bal verwachten cn onze burgemeester toone zich in de toekomst niet verontwaardigd als op hun beurt de raadsleden het werk van voorzitter of wethouders dusdanig kwali- ficeeren. En dat gebeurde nota-bene nog wel in de zelfde zitting, 'waarin alles werd gedaan om het décorum, achter de. balie zooals reeds gezegd hoog te houden. Eon apart reglement van orde voor onzen burgemeester lijkt ons minder overbodig, wel licht dat de handhaving daarvan aan een vertegen woordiger der pers ware op te dragen. Dc burgemeester werd zoo boos door verschillen de vragen van den heer Van Erp. Er werd döor dezen gevraagd naar de nieuwe wegen en of B. en W. reeds contact hadden gezocht met de Provinciale Commissie. Volstrekt geen overbodige vraag, als men ziet dat er in onze omgeving nog maar steeds niets geschied. Maar B. en W. hadden niets gedaan en in deze al les verzuimd. Dat prikkelt! Er werd verder gevraagd naar de tram van Scha gen naar Ewijcksluis en hoe het daar mee stond, ook wat het nieuwe contract met de Nederlandschc Spoorwegen inhield, met het oog op het behoud dezer tram. Niks geen gekke vraag, gezien het groote belang dat. daarmee is gemoeid. Maar onze burgemeester stelde zich op het for- meele standpunt, dat hij niets mocht zeggen uit de bestuursvergadering, bovendien was hij niet de afge- ••nnrd'igde der gemeente Schagen. Zeer formeel, maar niet erg logisch, omdat de heer Cornelissen heel goed we<et dat hij in dat bestuur is gekozen, omdat hij burgemeester van Schagen is en deze gemeente daar heeft allerlei belangen, ook finantieele. Het zou heelemaal niet erg geweest zijn als er wat was meegedeeld over do tram. Maar bet beste is, dat de gemeenteraad annstonds naar de aandeelhouders vergadering een Raadslid zend die deze zelfde vragen doet. Een behoorlijk antwoord is bij voorbaat reeds gewaarborgd. En wat wethouder Schoorl zeide over de finantieele positie van de tram-vennootschap, zegt toch heele- maal niets over de nieuwe overeenkomst met de No- deiTandsche Spoorwegen en de daaruit voortvloeien de finantieele nadeelen. En daarnaar vroeg de heer Van Erp juist. Er werden verder vragen gedaan over de over name door het P.E.N. van ons Electrisch Bedrijf, met een o zoo tweeslachtig antwoord des voorzitters, over het in eigen beheer nemen van de I-Ieerenbosch- bestrating; over een nieuw transformatorhuisje en de plaats daarvoor. Allemaal vragen, die o.i. toch alle reden van bestaan hadden. En dat ons Dagelijksch Bestuur zoo kregel en prik kelbaar zich toonde bij de beantwoording dezer vra gen, was voor ons alleen het bewijs, dat het niet de wijze was waarop de heer Van Erp zijn vragen deed, maar de vragen zelf en het o zoo onbevredigend ant woord dat er op moest worden gegeven, wat 't college zoo uitermate hinderde. Duidelijk als zij zelf voelden, dat daarmee aan het licht trad hun ongeschiktheid voor het ambt dat hen is toevertrouwd. Tot slot het zeer pessimistisch geluid'des heeren Schoorl over onze gasfabriek, met slechte bedrijfs resultaten over 1929. Wij blijven zeer belangstellend naar de verdere mc- dedeclingen cn de oorzaken die hier van invloed zijn geweest op dit ongunstig resultaat. Ook de a.s. voor ziening van gas aan enkele buitenwijken zal zijn minder gunstig finantieelen invloed nog wel doen gelden. Wellicht dat nog eens pogingen om het afzetgebied ook naar buiten onze gemeente uit te breiden, kun nen worden gedaan. Rustig, zonder meer bij de pakken neerzitten, is niet de manier. „Eerst het vee redden!" Twee kinde ren in de vlammen omgekomen. V.D. verneemt uit Leibnitz: In den afpeloopen nacht brak in een groote boeren hofstede in de nabijheid van Leibnitz, eon felle brand uit, waardoor in korten tijd vier gebouwen werden vernield. Twee kinderen, een G-jarig knaapje, cn een 11-jarig meisje, waren in het brandende woonhuis achterge bleven. Zij waren door de ouders vergeten, dien, toen de brand uitbrak cn het vuur de stallen aantastte als waanzinnig de brandweer verzochten, eerst het vee te redden. Eerst toen het dak van het woonhuis instortte, herinnerden de ouders zich, dat de kinderen in de slaapkamer waren achtergebleven. Brandweerlieden drongen het instortende huis binnen, doch konden, de slaapkamer der kinderen niet meer bereiken. Na beëindiging van het opruimingswerk vond men huo verkoolde lijkjes tusschen de puinhoopen. De hongerstaking opgegeven. Nadat de Parijsche rechtbank opnieuw beraad slaagd had over een herhaald verzoek van madame Hanau om invrijheidstelling, heeft de laatste Zater dag, toen haar proces voor de rechtbank zou begin nen, zooals we reeds eerder meldden, haar honger staking opgegeven. Zij heeft hiertoe besloten, om te. toonen, dat zij niet bevreesd is voor bet gerechtelijk onderzoek. Een V.D. bericht rneldt nog,- dat de drie genees- heeren, die in opdracht van de rechtbank een on derzoek naar den toestand van mme. Ilanau moesten instellen, haar erop wezen hoezeer baar houding haar nadeel zou berokkenen, ten eerste omdat zij lichame lijk in eon uitgeputten toestand kwam en ten tweede omdat zij den indruk wekte, alsof zij zich door haar hongerstaking aan den arm van het gerecht zo.u willen onttrekken. Zij beloofden haar, een voor haar gunstig rapport uit te brengen, wanneer zij de staking opgaf cn zich bereid verklaarde weer voedsel tot zich te nemen. Op deze voorwaarden gaf Madame Ilanau zich ge wonnen en nog Vrijdagavond gebruikte zij voor het eerst weer eenig licht verteerbaar voedsel. Tegen een borgstelling van 800.000 francs in vrijheid. ITet B.T.A. meldt later uit Parijs: De Raadkamer der correctioneele rechtbank beeft order gegeven tot voorwaardelijke invrijheidsstelling var\ Mme. Hanau togen borgstelling van 800.000 frc. De behandeling van het proces der „Gazelte du Franc" is ver daagd tot 15 Mei, tijdstip waarop mevr. Hanau in staat, zal zijn per soonlijk te ver schijnen. Mevrouw Ilanau. Het N.T.A. meldt nog dat in de motiveering van het besluit der correctioneele rechtbank wordt ge zegd, dat het feit, dat mevr Ilanau van haar voed- selweigering heeft afgezien, de rechtbank er toe heeft geleid in haar invrijheidsstelling toe te stem men, daar thans haar provocecremle houding is vervallen, welke tot het afwijzen der vorige verzoe ken leidde. Eén doode, talrijke gewonden. Zaterdagmiddag, juist toen het personeel van een conservenfabriek te Bordeaux grootendeels uit vrou wen en meisjes bestaande, weer aan het werk wilde gaan, stortte het aan de jammakerij grenzende ge deelte van het gebouw in. Een zevental personen werden gewond, van wie enkelen in hot ziekenhuis werden opgenomen. In den namiddag hebben brandweerlieden uit de puinhoopen 'n 20-jarig meisje te voorschijn gehaald, dat reeds aan een ernstige hoofdwonde was bezwe ken. Haar lijk is door het parket in beslag genomen. Het gebouw was van hout opgetrokken. Men schrijft het ongeluk toe aan den enormen druk welke het gebouw als gevolg van den recente» hoogen waterstand van de Garonne heeft te doorstaan gehad. Een communistische scheldpartij. Twee afgevaardigden uit de zaal gezet. Naar V.D. uit Berlijn verneemt, kwam het Zater dag in den Pruisischen landdag kort voor het slui ten van de zitiing, tot een botsing tusschen de com munisten en president Bartel, toen deze de debat ten gesloten verklaarde, zonder dat de communisten aan bet woord waren geweest. De communisten hadden nog willen spreken, doch vergaten het woord te vragen Obuch (communist) noemde bet optreden van den president een „ruecksicntlose Wortsabschneiderei", en „gemeine Hinterhaeltigkeit." Hij werd tot de orde geroepen. Zijn partijgenoot Mcnzel noemde den landdag een

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1930 | | pagina 1