RECEPTEN.
HÜÜP
mi
lyS
Een paar aardige pyama's voor groui e„
klein, die zeker in den smaak zullen vallen
No. 1 is een pyama van gebloemde crepon
voor jonge meisjes. Het vest heeft een effer
kleurtje en wordt geajourd evenals kraag
manchetjes, zakjes en biezen op jasje en
pantalon. U kunt door vroolijke kleuren te
kiezen de aardigste combinaties maken.
Voor de kleine meid is pyama no. 2
.iicivuoi aan men eveneens crepon nemen,
if gekleurd katoen, flanel, kortom dit mo-
ielltje leent zich voor allerlei soorten. De
lyama is van effen kleur, bijv. rose en wordt
afgebiesd met een bijpassend kleurtje.
Witte parlemoerknoopjes op kraagje glad
stukje, manchetjes en zakjes. Zou zus er niet
blij mee zijn?
No. 3 is een eenvoudige huisjurk, welke
RO FRANKFORT
Moeaer zou graag .muren draagt.
Voor deze japon ka- men een eenvoudig
fantasiestofje nemen.
Recht lijfje met dwars ingezet voorbaantje.
Eenvoudig ruim rokje. Als garneering een
wit vest met wat knoopjes versierd en lak-
ceintuurtje.
Men kan voor deze japon wollen of ka
toenen fantasiestof nemen. Verstandig is. de
kleur niet te licht te kiezen
MOEDER.
I Kent u dat schoone kleengedichtje van
Guido Gezelle over z'n moeder?
Heil u moedr,
moeder, moeder,
'k heb u éénen keer gezien;
en 'k zie u,
moeder, moeder,
nimmer weder meer misschien,
als in 't hert, o
moeder, moeder,
en den edelen oogenstraal
van uw kind, o
moeder, moeder,
In zijn herte en in zijn taal
V/onderlijk, hoe ook voor dezen mensch
de moeder een welhaast religieuse gestalte
Is geworden feit dat men in zijn omge
ving en in de historie telkens kan waar
nemen.
Over dit onderwerp wat praten ver
leden week ging het er eigenlijk ook reeds
over in m'n krabbeltje over de moeder van
Albert Schweitzer spijt het me, dat ik
niet bij de hand heb dien kleinen bundel
verzen van Jacqueline v. d. Waals: „Laat
ste gedichten". Wij hebben ongetwijfeld
grootere poëten dan zij was, maar, speci-
a-1 in dit boekske, blijkt ze toch wel te
wezen een dienteres bij de gratie Gods.
zich kenmerkend door grooten eenvoud cn
diep beleven. Wellicht herinnert ge u die
regels, waarin ze spreekt over haar aan
staand sterven en ze .ch dan half-droo-
merig afvraagt, wat haar oude moeder wel
zal zeggen.- wanneer die, na lange scheiding
haar hand za1 leggen op „dit grijze haar"?
Heusch, als ge dit vers nooit gelezen uebtr,
vel dan geen oordeel in de richting van
„sentimentaliteit", want die is haar werke
lijk heelemaal vreemd, ik ben er zeker van
dat wie dit vers wel gelezen heeft, met
me eens is, dat hier een sterkdoorl ?fde
liefde tot openbaring komt en de moeder
wederom is uitgegroeid tot een bijkans
religieuse gfestalte.... prachtig.
Telkens treft mij die aanhankelijkheid
va- groote mannen en vrouwen aan hun
moeder om nog een dichternaam te noe
men: Rainer Maria Rilke, een buitenge
woon fijn besnaarde kunstenaar. Treffend
is bij hem de eerbied en de vereering voor
zijn moeder ,te treffender omdat die ge
voelens zoo in volstrekten strijd zijn met
wat 'ai' in zijn ziel meedraagt ten aanzien
van vader stelt hij niet 'm vollen ernst
de algeireene vraag: „Heeft men cenen
vader lief" en beantwoord hij die vraag
niet even algemeen in ontkenner.den zin?
Ongetwijfeld wordt hier een groote onbil
lijkheid begaan; misschien mag ik op deze
plaats nog er ar 'n keer, evou goed als we
over „Moeder" spreken ,eens 'n woordje
in het midden brengen over „Vader". Als
dat gebeurt dan zal het wel in heel ande
ren geest geschieden dan dat de instem
ming var b v. 'n Rilke er op verkregen zou
de worden. En dat ware niet alleen ten
gevolge van heel persoonlijke levenserva
ring, maar als uiting van zeer principieele
en algemeene overweging, Echter thans
is dat nie1" aan de orde.
„Moeder" dat is inderdaad „het". In de
Roomsche Kerk staat de Moeder-vereering
heel sterk op den voorgrond door den cul
tus van Maria, de Moeder Gods niet alleen,
maar ook door Maria,, die als Middelares
optreedt tusschen Schepper en schepsel
wie denkt niet aan het wondermooie
lied van Schubert: „Ave Maria"....?
Amerika heeft sinds jaren zijn „Moeder
dag" die algemeen en ook speciaal ker
kelijk wordt gevierd, ik zou me overigens
zeer vergissen, indien niet met toenemend?
belangstelling ook de Vaderdag werd ge
vierd. Ik voel wel wat voor die moderne
heldenvereering; als er heldengeest is, dat
er dan ook heldenvereering zij. Onder heel
wat moeders inderdaad leeft heldengeest
eere wien eere toekomt: nog eens dergelijke
moderne heiligendagen zijn me niet anti
pathiek. ofschoon natuurlijk direct het
schlagend argument van den noodlottlgen
sleur die elke gewoonte met zich brengt
terecht naar voren kan worden geschoven
Overigens: „Noblesse oblige". d.i. „Adel
brengt verplichtingen met zich" of heel
veel tegenwo irdige moeders dat niet wel
eens al te veel vergeten? En of moeder
overal nog dezelfde eerenaam is van slechts
enkele tientallen jaren geleden?
Ik vraag maar. Z.
De 78 japonnen
van Marie Antoinette.
De ongelukkige Marie Antoinette, de vrouw
van Lodewijk XVI .die evenals haar man het
leven op het schavot moest laten, was zeer
coquet Zóó coquet als geen vrouw tegen
woordig het meer wezen kan en ook wel
nooit meer worden zal. En zulks wil wat
zeggen Zij had een crediet van 120.000
livres per jaar om zich te kleeden, een be
drag dat tegenwoordig overeen zou komen
met een gelijk aantal guldens! Maar nog
was het bij lange na niet toereikend. Ei
was namelijk een gevaarlijke verleidster
Rose Bertin, die een winkel van modes en
frivolités hield onder den naam „Groot Mo-
gol" aan den Faubourg St. Honore. Deze
damè had het tot hofnaaister van de ko
ningin gebracht en tooide zich zelfs met
tien offic' eelen titel van Minister der Mode
De garderobe der Koningin bestond toen-
tértijd uit een collectie van 78 toiletten, die
al naar het seizoen vernieuwd werden.
Een speciale hofdame was met de zorg
voor deze kleeding belast, de Gravin d'Ossun
Deze had weer een leger van vrouwen onder
haar bevelen, kameniers, naaisters, hoeden
maaksters enz. Over het lijfgoed had zij niets
te zeggen, daarvoor was weer een andere
hofdame aangesteld.
De Gravin had een groot boek aangelegd,
waarin een teekening met stofmonsr,ers van
,11e japonnen en toiletten aangebracht wa
ren. Elke morgen moest zij dit register aan
de koningin voorleggen, die dan hare keuze
voor den dag deed Dikwijls werd zes maal
per dag van japon verwisseld!
De Gravin was er tevens verantwoordelijk
voor dat het budget niet overschreden
werd. maar was daardoor voortdurend op
voet van oorlog met „Minister" Rose Bertin.
die steeds weer de Koningin met nieuwtjes
wist te verleiden Daaraanmoeten nog toe-
gevoega worden de namen van een twintig
tal andere leveranciers, van kousen, van
weefsels van kano van schconheidsproduc-
ten en van handschoenen, die rekeningen
wisten te presenteeren, waarover de meest
moderne man zich zou verwonderen.
Maar dank zij geregelde bezuinigingen wist
de Gravm d'Ossum het toch klaar te spelen
bijna steefds met het toegestane crediet uit
te komen. De goede diensten die zij daar
door aan dm Staat verleende werden zeer
slecht beloond, en wegens haar trouw en
aanhankelijkheid aan Marie Antoinette
moest ook zij het leven op het schavot ein
digen.
Niets nieuws onder de zon.
Ernstige geleerden houden zich er mee
bezig om na te sporen van welk tijdperk
eigenlijk de kortgesneden haren dagteeke-
nen. Zoo is er een die in oude archieven de
volgende brief gevonden heeft, geschreven
door de Oostenrijksche keizerin Maria The-
resia aan de aartshertogin Marie Béatrice:
„Ik heb vandaag de hertogin van Gloucester
ontmoet met hare kinderen. Gewoonlijk
hebben deze geen kousen aan, ze dragen
geen hoed en de meisjes dragen het haar net
zoo kort gesneden als de jongens, wat ik
vreèselijk leelijk vind".
Maar de oudheidkundige, die dit kattebel
letje vond werd overtroefd door een Fran-
schen collega. Morlin. die voor kort aan de
Academie van Schoone Kunsten een Atti
sche Vaas toonde, waarop men drie jonge
meisjes aan een fontein zag die de haren
la garsonne" geknipt hadden.
Het wachten is nu op den geleerde die
komt bewijzen dat Eva ook korte haren
droeg!
HAMBROODJES (5 pers.)
5 dunne sneetjes brood zonder korst (5K
c.M. lang 3M c.M. breed); 75 gram ham;
75 gram kalfsvleech; 5 gram bloem; 5 gram
boter; Vi d.L. bouillon; ei of eiwit om te
paneeren; paneermeel; slaolie; frituurvet.
Bereiding: Snijd het kalfsvleesch, zoowel
als de ham zeer fijn. Verwarm, roerende
de boter met de bloem in een pannetje, roer
dit glad, voeg langzamerhand steeds roe
rende de bouillon toe en laat het sausje
roerende 5 minuten door koken. Vermeng
het daarna met het fijn gesneden vleesch.
Verdeer de massa over de broodjes en strijk
ht vleesch glad, zóó, dat het naar het mid
den iets hooger toeloopt. Klop het ei of de
eiwitten los met water en een scheut sla
olie. Leg er de belegde broodjes in zóó,
dat het brood wat doortrekt en bedruip ze
goed. Wentel ze vervolgens door licht, fijn
paneermeel. Laat het frituurvet zóó heet
worden dat er een flinke blauwe damp af
komt, bak hierin de broodjes goudbruin en
croquant, laat ze uitdruipen op grauw pa
pier en presenteer ze op een schotel, dat
met een gevouwen vingerdoekje is bedekt.
VOGELNESTJES (5 nestjes).
500 gram kalfsgehakt; peper; zout; noot;
stukjes brood; 2 eieren; boter; voor de vul
ling der nestjes 5 eieren.
Bereiding. Maak het kalfsgehakt smake
lijk aan met geweekt en goed uitgedrukt
brood of fijn gemaakte beschuiten, 2 eieren
peper,zout en noot. Zorg, dat het mengsel
vri; stevig is. Smelt in de koekepan wat
boter, verdeel het gehakt in 5 deelen en
vorm van elk deel met een p-.ar lepeltjes
nette, niet te groote kransjes. Bak ze zacht
jes gaar en laat ze in den oven mooi bruin
worden van boven. Breek nu voorzichtig in
elk kransje een ei, probeer de dooiers in 't
midden te krijgen en bak dit ei, tot 't wit
vast geworden is. Neem vervolgens voorzich
tig de nestjes uit de pan en schik ze op een
vleeschschotel.
OPGEROLDE KOEi
4 eieren; 50 gram suiker; 40 gram bloem
300 gram abrikozen of frambozen jam,
glazuur van 100 gram; poedersuiker; Ge-
confijte Fransche vruchten.
Bereiding: Roer de eidooiers met de sui
ker pl.m. 10 minuten dooreen, tot ze dik
en luchtig zijn geworden.
Wrijf een groot wit vel papier goed (zeer
ruim zellfs), in met boter en leg dit op een
beboterd bakblik. eVrmeng dan dooiers en
bloem vlug, in een paar slagen met elkaar
en deze daarna luchtig met het stijfgeslagen
eiwit. Strijk deze massa gelijkmatig uit op
het beboterde papier pl.m. 1 c.M. dik (zorg
dat de kanten recht en desnoods iets dik
ker zijn omdat deze wat uitloopen. Het
papier behoeft niet geheel bedekt te wor
den). Laat de koek gaar bakken in een vrij
warmen oven met onderwarmte gedurende
pl.m 15 minuten. De kleur mag niet bruin
zijn. Neem de koek dadelijk uit den oven
neem het papier op, keer het om op het
bakblik en verwijder het papier. (Is dit goed
ingesmeerd, laat het bij aftrekken geheel
los; mocht het papier kleven maak het
dan met een mesje los waar 't noodlg is).
Bestrijk d^ koek heel vlug met de warme-
lade, die van te voren even verwarmd is.
(Deze bewerkingen moeten heel vlug ge
beuren; bij afkoeling van de koek worden
de kanten vooral, knappend en barst de
koek bij 't oprollen). Rol de koek op en
laat hem kou worden met de sluiting naar
onderen.
Snijd dan de kanten van de koek. Be
strijk de koek met glazuur en garneer hem
met Fransche vruchtjes.
GLAZUUR (ondoorschijnend).
1 eiwit; pl.m. 100 gram poedersuiker; ma
rasquin.
Bereiding: Doe het ongeklopte eiwit in
een kopje, doe er gezeefde poedersuiker bij
en roer deze massa glad. Voeg zooveel poe
dersuiker toe tot de massa als een lint van
het mes afloopt (d.i. pl.m. 100 gram). Voeg
een paar druppeltjes marasquin of citroen
sap toe.
ANIRAHTAC
Zijden pruiken.
De zijden pruiken zijn nog zeer ln de
mode en men ziet dezen winter nog vele Pa-
risiennes met schitterende pruiken groen,
rood en mauve. De witte pruik is stellig de
bekoorlijkste, vooral wanneer hij gemaakt is
van mooie dikke zijde en gedragen wordt
door een vrouw met een mooi smachtend
gezicht
Het nieuwste op dit gebied zijn de zilver
witte pruiken, waardoorheen gouden dradei
loopen.
NABETRACHTING.
Schoon ook heel veel is veranderd,
In onzen modernen tijd,
Hield een sprookje zich steeds staande,
Alle twijfelaars ten spijt.
De Legende van Sint Niklaas
Van dien zeer goed-heilig' man,
Die, dat g'looven onze spruiten,
Door den schoorsteen komen kan....
Wij ook stonden vol verwachting
Blij en vroolijk als het kind,
Dat er 's morgens, bij zijn bedje,
In het schoentje lekker? vindt....
En wij knepen, als de kleintjes,
Ook wel onze oogen toe,
Want we wisten: we verdienden
Nèt als zij wel eens de roe
H. H. DE BRUIN-LéON.
hoe zou dat ook kunnen? Wanneer zij
bleekjes uitziet dan smeert ze eenvoudig ei
beetje rouge op de wangen of op de lippei
Hoe kan men dan weten wat er achter dl
rouge schuilt?
Een Parijsche dokter ging dezer dagen i'
den Matin vreeselijk te keer tegen het stee*)
toenemende gebruik van schmink. Vele vroti
wen leven daardoor in de veronderstellinj
dat zij een bloeiende gezondheid bezitten,
vindt hij een groot gevaar, want daardot
laten zij het goede oogenblik om deze g<
zondheid te verzorgen voorbij gaan. Slechl
wanneer zij onmogelijk meer kunnen, gev<
zij toe dat zij zich ziek gevoelen. Het „slecl
er uitzien" is een waarschuwing die zij nk
hooren luiden. De teint is de spiegel d<
gezondheid, een gezonde roode kleur is
teeken van den rijkdom van het bloed aai
roode bloedlichaampjes. Een weinig rougi
op de lippen en het bloed is rijk ees
beetje rose op de lippen en de lever is ge
zond! Daardoor ziet men vele vrouwen ziel
vermoeien, terwijl zij behoefte hebben aai
rust. Men ziet ze alle mogelijke dranken
eetwaren gebruiken, cocktails en verbode!
spijzen, terwijl een streng dieet noodig zoi
zijn voor herstel van het evenwicht in haa
organisme. Nooit te voren ontmoette mei
zoovele nerveuze vrouwen als tegenwoordig
ondanks alle gezonde sport en frissche lucht
door verkeerde voeding en spijsverteerinf
Wat zij winnen met dit eene, verliezen t
door verkeerde voeding en spijs verteering
En de ouders zien evenmin als hunne doch
ters, dat deze er slecht uitzien, voor het tl
laat is.
De schrijver in de Matin vertelt van eei
dame tusschen de dertig en veertig jarec
die hem in zijn spreekuur kwam opzoeken
Zij was zóó mooi beschilderd in het gezicht
dat hij genoodzaakt was haar te vragen o!
zij soms opgemerkt had dat zij er den laat
sten tijd slecht uitzag. En wat was het op
rechte antwoord?
„Ik zou het u niet kunnen zeggen, dokter!'
A jour steken.
EFFEN EN GEKLEURDE A JOUR RANDEN
Eenvoudig, gemakkelijk te maken ei
effectvol zijn de a jourtjes, die in uni kleu<
ren, zoowel als bonte steken gewerkt kun
nen worden. In weefsels, waarvan de dradei
gemakkelijk zijn uit te trekken, zooals matje*
stoffen, voile, zoodat de scheringdraden blij
ven, kan men het best met effen draden ii
dezelfde tint werken. Voor zijde, of ander(
dichte weefsels, maakt men reepen, die mer
op papier vastrijgt en die men met rechte
gelijkmatig naast elkander geplaatste dra
den verbindt. Op deze manier gedaan, i«
het wel aardia do versiering van verschillend
De bedriegelijke schmink.
Een tooneelspeelster, die voor een dertig
tal jaren haar grootste triomfen vierde, maar
die het vreeselijk vond. dat zij geen frissche
teint had, zei eens: „Wat hebben negerinnen
een geluk, men kan nooit zien of zij er slecht
uitzien!"
Tegenwoordig zou men dezelfde opmerking
kunnen maken van een groot deel der blanke
vrouwen. Slechts zelden hoort men zeggen:
Mevrouw Jansen ziet er niets goed uit. Maar
gekleurde draden te maken, u zult zien, aal
't een leuk effect maakt, vooral, als de af
stand tusschen de reepen stof of zijde niei
te klein wordt genomen. Vooral voor krageï
en manchetten zijn deze a jours heel ge
schikt.
Figuur 1 geeft een voorbeeld voor uitge
trokken draden, bij figuur 2 kan men reepet
gebruiken.