RECEPTEN. HÜÜP mi lyS Een paar aardige pyama's voor groui e„ klein, die zeker in den smaak zullen vallen No. 1 is een pyama van gebloemde crepon voor jonge meisjes. Het vest heeft een effer kleurtje en wordt geajourd evenals kraag manchetjes, zakjes en biezen op jasje en pantalon. U kunt door vroolijke kleuren te kiezen de aardigste combinaties maken. Voor de kleine meid is pyama no. 2 .iicivuoi aan men eveneens crepon nemen, if gekleurd katoen, flanel, kortom dit mo- ielltje leent zich voor allerlei soorten. De lyama is van effen kleur, bijv. rose en wordt afgebiesd met een bijpassend kleurtje. Witte parlemoerknoopjes op kraagje glad stukje, manchetjes en zakjes. Zou zus er niet blij mee zijn? No. 3 is een eenvoudige huisjurk, welke RO FRANKFORT Moeaer zou graag .muren draagt. Voor deze japon ka- men een eenvoudig fantasiestofje nemen. Recht lijfje met dwars ingezet voorbaantje. Eenvoudig ruim rokje. Als garneering een wit vest met wat knoopjes versierd en lak- ceintuurtje. Men kan voor deze japon wollen of ka toenen fantasiestof nemen. Verstandig is. de kleur niet te licht te kiezen MOEDER. I Kent u dat schoone kleengedichtje van Guido Gezelle over z'n moeder? Heil u moedr, moeder, moeder, 'k heb u éénen keer gezien; en 'k zie u, moeder, moeder, nimmer weder meer misschien, als in 't hert, o moeder, moeder, en den edelen oogenstraal van uw kind, o moeder, moeder, In zijn herte en in zijn taal V/onderlijk, hoe ook voor dezen mensch de moeder een welhaast religieuse gestalte Is geworden feit dat men in zijn omge ving en in de historie telkens kan waar nemen. Over dit onderwerp wat praten ver leden week ging het er eigenlijk ook reeds over in m'n krabbeltje over de moeder van Albert Schweitzer spijt het me, dat ik niet bij de hand heb dien kleinen bundel verzen van Jacqueline v. d. Waals: „Laat ste gedichten". Wij hebben ongetwijfeld grootere poëten dan zij was, maar, speci- a-1 in dit boekske, blijkt ze toch wel te wezen een dienteres bij de gratie Gods. zich kenmerkend door grooten eenvoud cn diep beleven. Wellicht herinnert ge u die regels, waarin ze spreekt over haar aan staand sterven en ze .ch dan half-droo- merig afvraagt, wat haar oude moeder wel zal zeggen.- wanneer die, na lange scheiding haar hand za1 leggen op „dit grijze haar"? Heusch, als ge dit vers nooit gelezen uebtr, vel dan geen oordeel in de richting van „sentimentaliteit", want die is haar werke lijk heelemaal vreemd, ik ben er zeker van dat wie dit vers wel gelezen heeft, met me eens is, dat hier een sterkdoorl ?fde liefde tot openbaring komt en de moeder wederom is uitgegroeid tot een bijkans religieuse gfestalte.... prachtig. Telkens treft mij die aanhankelijkheid va- groote mannen en vrouwen aan hun moeder om nog een dichternaam te noe men: Rainer Maria Rilke, een buitenge woon fijn besnaarde kunstenaar. Treffend is bij hem de eerbied en de vereering voor zijn moeder ,te treffender omdat die ge voelens zoo in volstrekten strijd zijn met wat 'ai' in zijn ziel meedraagt ten aanzien van vader stelt hij niet 'm vollen ernst de algeireene vraag: „Heeft men cenen vader lief" en beantwoord hij die vraag niet even algemeen in ontkenner.den zin? Ongetwijfeld wordt hier een groote onbil lijkheid begaan; misschien mag ik op deze plaats nog er ar 'n keer, evou goed als we over „Moeder" spreken ,eens 'n woordje in het midden brengen over „Vader". Als dat gebeurt dan zal het wel in heel ande ren geest geschieden dan dat de instem ming var b v. 'n Rilke er op verkregen zou de worden. En dat ware niet alleen ten gevolge van heel persoonlijke levenserva ring, maar als uiting van zeer principieele en algemeene overweging, Echter thans is dat nie1" aan de orde. „Moeder" dat is inderdaad „het". In de Roomsche Kerk staat de Moeder-vereering heel sterk op den voorgrond door den cul tus van Maria, de Moeder Gods niet alleen, maar ook door Maria,, die als Middelares optreedt tusschen Schepper en schepsel wie denkt niet aan het wondermooie lied van Schubert: „Ave Maria"....? Amerika heeft sinds jaren zijn „Moeder dag" die algemeen en ook speciaal ker kelijk wordt gevierd, ik zou me overigens zeer vergissen, indien niet met toenemend? belangstelling ook de Vaderdag werd ge vierd. Ik voel wel wat voor die moderne heldenvereering; als er heldengeest is, dat er dan ook heldenvereering zij. Onder heel wat moeders inderdaad leeft heldengeest eere wien eere toekomt: nog eens dergelijke moderne heiligendagen zijn me niet anti pathiek. ofschoon natuurlijk direct het schlagend argument van den noodlottlgen sleur die elke gewoonte met zich brengt terecht naar voren kan worden geschoven Overigens: „Noblesse oblige". d.i. „Adel brengt verplichtingen met zich" of heel veel tegenwo irdige moeders dat niet wel eens al te veel vergeten? En of moeder overal nog dezelfde eerenaam is van slechts enkele tientallen jaren geleden? Ik vraag maar. Z. De 78 japonnen van Marie Antoinette. De ongelukkige Marie Antoinette, de vrouw van Lodewijk XVI .die evenals haar man het leven op het schavot moest laten, was zeer coquet Zóó coquet als geen vrouw tegen woordig het meer wezen kan en ook wel nooit meer worden zal. En zulks wil wat zeggen Zij had een crediet van 120.000 livres per jaar om zich te kleeden, een be drag dat tegenwoordig overeen zou komen met een gelijk aantal guldens! Maar nog was het bij lange na niet toereikend. Ei was namelijk een gevaarlijke verleidster Rose Bertin, die een winkel van modes en frivolités hield onder den naam „Groot Mo- gol" aan den Faubourg St. Honore. Deze damè had het tot hofnaaister van de ko ningin gebracht en tooide zich zelfs met tien offic' eelen titel van Minister der Mode De garderobe der Koningin bestond toen- tértijd uit een collectie van 78 toiletten, die al naar het seizoen vernieuwd werden. Een speciale hofdame was met de zorg voor deze kleeding belast, de Gravin d'Ossun Deze had weer een leger van vrouwen onder haar bevelen, kameniers, naaisters, hoeden maaksters enz. Over het lijfgoed had zij niets te zeggen, daarvoor was weer een andere hofdame aangesteld. De Gravin had een groot boek aangelegd, waarin een teekening met stofmonsr,ers van ,11e japonnen en toiletten aangebracht wa ren. Elke morgen moest zij dit register aan de koningin voorleggen, die dan hare keuze voor den dag deed Dikwijls werd zes maal per dag van japon verwisseld! De Gravin was er tevens verantwoordelijk voor dat het budget niet overschreden werd. maar was daardoor voortdurend op voet van oorlog met „Minister" Rose Bertin. die steeds weer de Koningin met nieuwtjes wist te verleiden Daaraanmoeten nog toe- gevoega worden de namen van een twintig tal andere leveranciers, van kousen, van weefsels van kano van schconheidsproduc- ten en van handschoenen, die rekeningen wisten te presenteeren, waarover de meest moderne man zich zou verwonderen. Maar dank zij geregelde bezuinigingen wist de Gravm d'Ossum het toch klaar te spelen bijna steefds met het toegestane crediet uit te komen. De goede diensten die zij daar door aan dm Staat verleende werden zeer slecht beloond, en wegens haar trouw en aanhankelijkheid aan Marie Antoinette moest ook zij het leven op het schavot ein digen. Niets nieuws onder de zon. Ernstige geleerden houden zich er mee bezig om na te sporen van welk tijdperk eigenlijk de kortgesneden haren dagteeke- nen. Zoo is er een die in oude archieven de volgende brief gevonden heeft, geschreven door de Oostenrijksche keizerin Maria The- resia aan de aartshertogin Marie Béatrice: „Ik heb vandaag de hertogin van Gloucester ontmoet met hare kinderen. Gewoonlijk hebben deze geen kousen aan, ze dragen geen hoed en de meisjes dragen het haar net zoo kort gesneden als de jongens, wat ik vreèselijk leelijk vind". Maar de oudheidkundige, die dit kattebel letje vond werd overtroefd door een Fran- schen collega. Morlin. die voor kort aan de Academie van Schoone Kunsten een Atti sche Vaas toonde, waarop men drie jonge meisjes aan een fontein zag die de haren la garsonne" geknipt hadden. Het wachten is nu op den geleerde die komt bewijzen dat Eva ook korte haren droeg! HAMBROODJES (5 pers.) 5 dunne sneetjes brood zonder korst (5K c.M. lang 3M c.M. breed); 75 gram ham; 75 gram kalfsvleech; 5 gram bloem; 5 gram boter; Vi d.L. bouillon; ei of eiwit om te paneeren; paneermeel; slaolie; frituurvet. Bereiding: Snijd het kalfsvleesch, zoowel als de ham zeer fijn. Verwarm, roerende de boter met de bloem in een pannetje, roer dit glad, voeg langzamerhand steeds roe rende de bouillon toe en laat het sausje roerende 5 minuten door koken. Vermeng het daarna met het fijn gesneden vleesch. Verdeer de massa over de broodjes en strijk ht vleesch glad, zóó, dat het naar het mid den iets hooger toeloopt. Klop het ei of de eiwitten los met water en een scheut sla olie. Leg er de belegde broodjes in zóó, dat het brood wat doortrekt en bedruip ze goed. Wentel ze vervolgens door licht, fijn paneermeel. Laat het frituurvet zóó heet worden dat er een flinke blauwe damp af komt, bak hierin de broodjes goudbruin en croquant, laat ze uitdruipen op grauw pa pier en presenteer ze op een schotel, dat met een gevouwen vingerdoekje is bedekt. VOGELNESTJES (5 nestjes). 500 gram kalfsgehakt; peper; zout; noot; stukjes brood; 2 eieren; boter; voor de vul ling der nestjes 5 eieren. Bereiding. Maak het kalfsgehakt smake lijk aan met geweekt en goed uitgedrukt brood of fijn gemaakte beschuiten, 2 eieren peper,zout en noot. Zorg, dat het mengsel vri; stevig is. Smelt in de koekepan wat boter, verdeel het gehakt in 5 deelen en vorm van elk deel met een p-.ar lepeltjes nette, niet te groote kransjes. Bak ze zacht jes gaar en laat ze in den oven mooi bruin worden van boven. Breek nu voorzichtig in elk kransje een ei, probeer de dooiers in 't midden te krijgen en bak dit ei, tot 't wit vast geworden is. Neem vervolgens voorzich tig de nestjes uit de pan en schik ze op een vleeschschotel. OPGEROLDE KOEi 4 eieren; 50 gram suiker; 40 gram bloem 300 gram abrikozen of frambozen jam, glazuur van 100 gram; poedersuiker; Ge- confijte Fransche vruchten. Bereiding: Roer de eidooiers met de sui ker pl.m. 10 minuten dooreen, tot ze dik en luchtig zijn geworden. Wrijf een groot wit vel papier goed (zeer ruim zellfs), in met boter en leg dit op een beboterd bakblik. eVrmeng dan dooiers en bloem vlug, in een paar slagen met elkaar en deze daarna luchtig met het stijfgeslagen eiwit. Strijk deze massa gelijkmatig uit op het beboterde papier pl.m. 1 c.M. dik (zorg dat de kanten recht en desnoods iets dik ker zijn omdat deze wat uitloopen. Het papier behoeft niet geheel bedekt te wor den). Laat de koek gaar bakken in een vrij warmen oven met onderwarmte gedurende pl.m 15 minuten. De kleur mag niet bruin zijn. Neem de koek dadelijk uit den oven neem het papier op, keer het om op het bakblik en verwijder het papier. (Is dit goed ingesmeerd, laat het bij aftrekken geheel los; mocht het papier kleven maak het dan met een mesje los waar 't noodlg is). Bestrijk d^ koek heel vlug met de warme- lade, die van te voren even verwarmd is. (Deze bewerkingen moeten heel vlug ge beuren; bij afkoeling van de koek worden de kanten vooral, knappend en barst de koek bij 't oprollen). Rol de koek op en laat hem kou worden met de sluiting naar onderen. Snijd dan de kanten van de koek. Be strijk de koek met glazuur en garneer hem met Fransche vruchtjes. GLAZUUR (ondoorschijnend). 1 eiwit; pl.m. 100 gram poedersuiker; ma rasquin. Bereiding: Doe het ongeklopte eiwit in een kopje, doe er gezeefde poedersuiker bij en roer deze massa glad. Voeg zooveel poe dersuiker toe tot de massa als een lint van het mes afloopt (d.i. pl.m. 100 gram). Voeg een paar druppeltjes marasquin of citroen sap toe. ANIRAHTAC Zijden pruiken. De zijden pruiken zijn nog zeer ln de mode en men ziet dezen winter nog vele Pa- risiennes met schitterende pruiken groen, rood en mauve. De witte pruik is stellig de bekoorlijkste, vooral wanneer hij gemaakt is van mooie dikke zijde en gedragen wordt door een vrouw met een mooi smachtend gezicht Het nieuwste op dit gebied zijn de zilver witte pruiken, waardoorheen gouden dradei loopen. NABETRACHTING. Schoon ook heel veel is veranderd, In onzen modernen tijd, Hield een sprookje zich steeds staande, Alle twijfelaars ten spijt. De Legende van Sint Niklaas Van dien zeer goed-heilig' man, Die, dat g'looven onze spruiten, Door den schoorsteen komen kan.... Wij ook stonden vol verwachting Blij en vroolijk als het kind, Dat er 's morgens, bij zijn bedje, In het schoentje lekker? vindt.... En wij knepen, als de kleintjes, Ook wel onze oogen toe, Want we wisten: we verdienden Nèt als zij wel eens de roe H. H. DE BRUIN-LéON. hoe zou dat ook kunnen? Wanneer zij bleekjes uitziet dan smeert ze eenvoudig ei beetje rouge op de wangen of op de lippei Hoe kan men dan weten wat er achter dl rouge schuilt? Een Parijsche dokter ging dezer dagen i' den Matin vreeselijk te keer tegen het stee*) toenemende gebruik van schmink. Vele vroti wen leven daardoor in de veronderstellinj dat zij een bloeiende gezondheid bezitten, vindt hij een groot gevaar, want daardot laten zij het goede oogenblik om deze g< zondheid te verzorgen voorbij gaan. Slechl wanneer zij onmogelijk meer kunnen, gev< zij toe dat zij zich ziek gevoelen. Het „slecl er uitzien" is een waarschuwing die zij nk hooren luiden. De teint is de spiegel d< gezondheid, een gezonde roode kleur is teeken van den rijkdom van het bloed aai roode bloedlichaampjes. Een weinig rougi op de lippen en het bloed is rijk ees beetje rose op de lippen en de lever is ge zond! Daardoor ziet men vele vrouwen ziel vermoeien, terwijl zij behoefte hebben aai rust. Men ziet ze alle mogelijke dranken eetwaren gebruiken, cocktails en verbode! spijzen, terwijl een streng dieet noodig zoi zijn voor herstel van het evenwicht in haa organisme. Nooit te voren ontmoette mei zoovele nerveuze vrouwen als tegenwoordig ondanks alle gezonde sport en frissche lucht door verkeerde voeding en spijsverteerinf Wat zij winnen met dit eene, verliezen t door verkeerde voeding en spijs verteering En de ouders zien evenmin als hunne doch ters, dat deze er slecht uitzien, voor het tl laat is. De schrijver in de Matin vertelt van eei dame tusschen de dertig en veertig jarec die hem in zijn spreekuur kwam opzoeken Zij was zóó mooi beschilderd in het gezicht dat hij genoodzaakt was haar te vragen o! zij soms opgemerkt had dat zij er den laat sten tijd slecht uitzag. En wat was het op rechte antwoord? „Ik zou het u niet kunnen zeggen, dokter!' A jour steken. EFFEN EN GEKLEURDE A JOUR RANDEN Eenvoudig, gemakkelijk te maken ei effectvol zijn de a jourtjes, die in uni kleu< ren, zoowel als bonte steken gewerkt kun nen worden. In weefsels, waarvan de dradei gemakkelijk zijn uit te trekken, zooals matje* stoffen, voile, zoodat de scheringdraden blij ven, kan men het best met effen draden ii dezelfde tint werken. Voor zijde, of ander( dichte weefsels, maakt men reepen, die mer op papier vastrijgt en die men met rechte gelijkmatig naast elkander geplaatste dra den verbindt. Op deze manier gedaan, i« het wel aardia do versiering van verschillend De bedriegelijke schmink. Een tooneelspeelster, die voor een dertig tal jaren haar grootste triomfen vierde, maar die het vreeselijk vond. dat zij geen frissche teint had, zei eens: „Wat hebben negerinnen een geluk, men kan nooit zien of zij er slecht uitzien!" Tegenwoordig zou men dezelfde opmerking kunnen maken van een groot deel der blanke vrouwen. Slechts zelden hoort men zeggen: Mevrouw Jansen ziet er niets goed uit. Maar gekleurde draden te maken, u zult zien, aal 't een leuk effect maakt, vooral, als de af stand tusschen de reepen stof of zijde niei te klein wordt genomen. Vooral voor krageï en manchetten zijn deze a jours heel ge schikt. Figuur 1 geeft een voorbeeld voor uitge trokken draden, bij figuur 2 kan men reepet gebruiken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1930 | | pagina 8