POSTER'C
WEES SLIM
GEBRUIK GUN
X RugpynNieren Pillen
Te veel winkels?
I I <:A'
BILLY BOO.
m- f- v"' -' V -ar
Misschien komt de mensch ji/ï«t !n zijn houding
tegenover de smart des levens het meest in zijn ware
gedaante te voorschijn. Want dan is hij tijdelijk los
van vele dingen, die hem anders binden. Hij voelt
de ongewisheid van het aardsch geluk, de broosheid
van het leven en dit doet in hem ontwaken het be
sef, dat er iets is dat hem boven het tijdelijke en
vergankelijke uit tilt.
Wat is dit?
Hierop zullen verschillende antwoorden worden
gegeven, afhankelijk van de levens- en wereldbe
schouwing der mcnschen. De één zal zeggen, dat hij
door de smart is gekomen tot overgave aan God;
de ander zal spreken van de groote liefde, waarvoor
hij zijn hart wil openstellen; een derde zal gewa
gen van de wijsgeerige berusting, welke zijn deel is
geworden.
Maar al deze antwoorden hebben dit met elkaar
gemeen, dat zij iets vertolken van wat in de heilige
uren van smart aan goede voornemens in hen is op
geleefd, van dat onuitroeibaar verlangen naar ver
zoening met lot en leven.
Zoo brengt de smart den mensch tot zichzelf!
Dat is haar rijke zegen.
Want „tot zichzelf komen" beduidt: zich bezinnen
op de beteekenis van het leven. En het leven is niet
denkbaar zonder smart. Zij is de tegenhanger van
de vreugde.
Indien gij aan een ernstig mensch, die veel heeft
meegemaakt, zoudt vragen, welke zijn de mooiste,
de blijdste uren geweest in uw leven, dan zou hij
antwoorden; het zijn geweest de uren van geluk,
toen ik mijn eerste liefde voelde ontwaken en ik we
derliefde ontmoette, toen het eerste geschrei van mijn
kind tot mij klonk, toen een onverwacht succes mijn
streven beloonde, toen de gezochte roem mijn deel
werd, enz.
Maar indien gij hem zoudt vragen, welke zijn uw
diepste, uw heiligste levensuren geweest, dan zou
hij zeggen; mijn heiligste uren zijn geweest die,
waarin ik, gebogen onder smart, bij 't sterfbed van
een geliefde, bij een ramp, die mij trof, bij een bit
tere teleurstelling, welke over me kwam, bij het be
wust aanschouwen van het wereldleed, dat mij be
nauwde, gekomen ben tot het besef, dat er maar één
waarachtig geluk bestaat en dat dit geluk gelegen
is in de volkomen overgave aan dat mysterievolle
Leven, hetwelk wij i n ons ervaren als drang naar
reinheid en liefde.
ASTOR.
De Zuiderzee-werken
en de Z.V.T.
„Onze Nationale Trots"? Wel, dat is in deze twintig
ste eeuw het grootsche werk van bedijking en inpolde
ring van de oude Zuiderzee.
Na jaren van overweging en zorgvuldige berekening
herneemt Nederland zijn rechten op de verdronken lan
den en worden de eerste gronden van haar twaalfde
provincie drooggelegd. Waar eeuwenlang de zee haar
golven stuwde, zullen straks uitgestrekte dreven aan
duizenden jonge bouwers een plaats bieden voor een
eigen hof.
Wis en zeker, deze vreedzame verovering, waardoor
ons land 7 pet. tot zijn oppervlakte toedoet en zij welige
teeltaarde met pl.m. 10 pet. vermeerdert, is een werk
waarop heel onze natie met welgevallen mag neerzien.
Hoe begrijpelijk het ook is, dat velen het hoofd schud
den over de millioenen, die voor de uitvoering van de
beraamde plannen noodlg zullen blijken, doorzicht in
zoo groote ondernemingen is slechts weinigen gegeven.
Als voorheen trooste de practische Hollander zich ook
thans met zijn nuchtere levenswijsheid. „De kost gaet
voor de baet uit."
sloot niet meer op te kijken, maar de aantrekking of
de afschuw (wat was het?) van die oogen werd haar
te sterk en weer ontmoette zij hun blik. Ditmaal
kreeg zij een scherper beeld van hem: een eigenaar
dig gezicht min of meer afstootelijk en toch zou zij
het graag bestudeerd hebben, als zij dat ongemerkt
liad kunnen doen.
Terry vond, dat het verwonderlijk intelligent was
voor een bezoeker van de „Blauwe Maan". Het voor
hoofd was hoog, maar smal, omkranst door dik met
grijs doorstreept, zwart haar. De glinsterende oogen
lagen diep onder de zware wenkbrauwen. De neus
was sterk en groot, de wangbeenderen staken uit,
men kon hem aanzien voor een schrijver of een re
denaar, die gewoon was te spreken over sterk ge
voelde onderwerpen; maar het onderste gedeelte van
het gezicht vernielde den indruk, al wist zij ook
niet waardoor. Zijn zware kaak en vooruitstekende
kin waren bedekt door een grijzig zwarten baard,
maar zijn lippen waren dik en rood.
Terry''s wimpers gingen neer, maar zij was ervan
overtuigd, dat de man naar haar keek, gedurende al
de gangen van zijn diner. En zij kon hem niet uit
haar gedachten bannen. Waarom moest zoo'n intel
ligent mensch zich vermaken net als alle andere ge
wone lieden door haar aan te staren, totdat zij verle
gen werd?
Na eenigen tijd, zonder dat zij evenwel gekeken
had, begreep Terry, dat de man was opgestaan. Doch
een minuut of wat later zei de stem van haar vader:
„Dit is mijn dochter mijn naamgenootje Teresa
Desmond meneer Nazlo", zei hij. Hij voegde erbij:
„Meneer Nazlo heeft mij een paar vriendelijke dingen
gezegii over mijn inrichting; het is vandaag voor het
eerst dat hij er komt. Heel toevallig was het maar
hij zegt dot hij van plan is terug te komen. En dat
hoop ik. Hij is een heel groot man, even goed Ame
rikaan als Griek en wij zullen trotsch er op zijn, hem
onder onze gasten te mogen rekenen."
Nazlo lachte. Het was nog vroeg en slechts enkele
tafeltjes waren bezet. Hij kon met de casslère pra
ten en bij haar blijven staan, zonder opgemerkt te
worden.
„Dank u", zei hij met een zware stem. „Ik hoop,
juffrouw Desmond, dat u mij eveneens zult verwel
komen. En ik hoop, dat u het niet hinderlijk vond,
dat ik u zoo aanstaarde; ik wilde volstrekt niet on
beleefd zijn. Maar ik veronderstel, dat wel meer mcn
schen u gewezen zullen hebben op de gelijkenis,
welke er is tusschen u en een nogal bekende jonge
dame, Juliet Divine? Heeft u haar nooit gezien?"
Terry zag den waarschuwden blik in haar vaders
oogen. HIJ antwoordde voor haar om haar uit de
Bij nierzwakte blijven urinezuur en
andere vergiftige onzuiverheden in het
bloed achter, waardoor uw geheele
gestel bedreigd wordt. Daarom is het
zoo verkeerd de eerste waarschuwende
verschijnselen te verwaarloozen als
rugpijn, urinestoornissen, stijve en ge
zwollen gewrichten, blaaszwakte, be
zinksel in de urine, hoofdpijn, duizelig
heid enz.
De nieren moeten hulp ontvangen
en versterkt worden, terwijl het tijd
is. Beproef Foster's Rugpijn N'eren
Pillen, het sedert jaren bekende middel.
Vraatf ernaar in uw omgeving en
hoor hoe zij worden aangeprezen.
Verkrijgbaar bij alle drogisten enz.
in glazen verpakking f 1.75 p. flacon.
Bij de ingebruikstelling van het groote gemaal te
Medembllk zelde de heer Colijn „Een volk moet op zijn
tijd eens een groot werk aandurven." En dat ons volk
dit werk aandurft, bewijst wel de enorme belangstel
ling die het toont voor de arbeid, die zich in de golven
van de Zuiderzee voltrekt.
Het Nederlandsche volk en massa „kent zijn ideaal".
Vandaar de geweldige deelname aan de excursies, die
van tijd tot tijd naar de werken uitgaan. Vandaar de
stroomen van lectuur in krant en brochure, die hun weg
vinden naar belangstellende lezers ln binnen- en buiten
land.
Maar tot nog toe heeft het complete overzicht ont
broken. De gepubliceerde gegevens zijn te zeer ver
spreid, de verhandelingen zijn te fragmentarisch. Het
wordt tijd dat ons volk eindelijk een totaalbeeld van dit
gigantische werk voor oogen wordt gesteld. Dat totaal
beeld zai gegeven worden op de Z.V.T. de groote Zui-
derzee-Visscherij-Tentoonstelling, welke van 25 Augus
tus tot 6 September te Enkhuizen zal worden gehouden.
Daar wordt aller belangstelling in allen deele bevredigd
De Z.V.T. zal o.m. een afdeeling inrichten, welke uit
sluitend aan de Zuiderzeewerken en aan de toekomst
der Zuiderzee gewijd zal zijn.
Een maquette van de werken geeft U een minatuur-
beeld hoe het Is en hoe het worden zal. Kaarten en ta
bellen zullen statistische gegevens bevatten over alles
wat voor den technicus en den belangstellenden leek
van waarde Is.
Plaatwerken en fotographien zullen verschillende be
langrijke momenten en monumenten van het werk voor
oogen brengen.
De medewerking van heeren Ingenieurs van de Zui
derzeewerken is met de grootste bereidwilligheid toege
zegd voor het verstrekken van inlichtingen aan het
weetgrage publiek. In lezingen, met lichtbeelden verdui
delijkt, zullen zij U den omvang en de beteekenis der
werken uiteenzetten en de verschillende werk-metihoden
toelichten.
Tijdens de Tentoonstelling zullen dagelijks onder des
kundig geleide excursies uitgaan per boot naar den af
sluitdijk en den Wierlngermeerpolder. Dan zult U een
kijkje kunnen nemen bij die wondereh van waterbouw
kunde: de twee groepen uitwaterlngs- en schutsluizen.
Ook is er gelegenheid één der gemalen van den Wie-
ringermeerpolder te bezoeken, en in den Andijker Proef
polder kunt u zich een Idee vormen van het ontziltings-
proces en van de resultaten, die een juiste methode van
bebouwing na weinige jaren oplevert
Wie straks op de hoogte wil zijn van den stand der
Zulderzee-werken en de verdere plannen, moet de be
langrijke afdeeling, die de Z.V.T. aan deze werken wijdt,
gezien hebben.
Komt mee naar de Z.V.T. Het Is er interessant en
uitermate leerzaam.
moeilijkheid te helpen. „Juffrouw Divine is hier een
paar maal geweest, doch dat was, voordat mijn doch
ter nog van school thuis was. Teresa is pas drie
mnanden hier om haar ouden papa wat te helpen.
De een of ander heeft mij verteld, dat juffrouw Di
vine op het oogenblik weg is in Europa of Zuid-
Amerika en Teresa zal dus geen kans krijgen om
de gelijkenis te zien."
„Juffrouw Divine is weer terug. Ik zag haar voor
een dag of wat in Fifth Avenue", zei Nazlo. „Ik ken
haar niet persoonlijk," vervolgde hij, waarschijnlijk
tot Desmonds vreugde, „maar wij bewonderen haar
zeer. Zij is een verdraaid mooie vrouw! Maar, als ik
het zeggen mag." (hij hoog voor Terry) „u stelt haar
in de schaduw. En u is heel wat jaartjes jonger bo
vendien".
„Mijn dochter is zeventien jaar", zei Terence: „ze
ventien en juist terug uit de kloosterschool'1.
Terry vond het onaangenaam, dat haar vader zoo
de aandacht op haar vestigde. Nazio's oogen flik
kerden.
„Een schoolmeisje!" herhaalde hij. „We mogen over
haar niet spreken in één adem met de „Miljoen Dol
lar Pop". Is het wel, meneer Desmond?''
Nu sprak Terry voor het eerst. „Wat is een miljoen
dollar pop?" vroeg zij zich tot haar vader wendend,
een ietsje verontwaardigd, omdat Julia het was, aan
wie die man een bijnaam had gegeven, die geen pret-
tigen klank had.
Nazlo lachte. „Laat mij die vraag beantwoorden,
meneer Desmond", zei hij: „met een andere vraag.
Hebben zij u op uw school onderwijs gegeven in de
mythologie van mijn vaderland Griekenland?"
„N'cc", zei het meisje. „Maar er was oen kinder
boek over mythologie, vol met platen, in de school
bibliotheek. Dat heb ik gelezen."
„Ah! Herinnert u zich Danae?"
„Ja", Terry aarzelde. „Er was een afbeelding van
haar te midden van een gouden regen, die Jupiter
gezonden had".
„Nummer een van de klas! Nu dan, eten miljoen dol
lar pop is een hedendaagsche Danae, die niet thuis
zou geven voor Jupiter of voor welken god dan ook,
als hij geen regen van goud meebracht en er
tusschen door niet wat paarlen, diamanten en bont
mantels strooide. Begrijpt u het nu?"
„Nee, ik begrijp het niet", zei Terry kortaf. Zij
voelde zich beleedigd en in de war gebracht, maar
haar vader deed geen enkele poging om zijn lieve
lingsdochter te verdedigen. Zijn ooren waren rood,
hetgeen steeds 't geval was, als hij kwaad was, maar
dat kon meneer Nazlo niet weten. Daarenboven keek
Nazlo naa- haar en niet naar hem.
Niemand zal beweren, dat we winkels kunnen missen.
Zijn er echter niet te veel?
Het komt ons voor, dat het antwoord op deze vraag
zonder eenig voorbehoud bevestigend moet luiden.
Plaatsen als Schagen, Alkmaar, Hoorn en Purmerend
verkeeren natuurlijk in blzondere omstandigheden. Het
zijn marktplaatsen, die veel bezoek trekken uit heel de
omgeving. Dit bezoek geldt niet alleen de markt. Er
wordt op die dagen ook gewinkeld en niet zuinig.
Waarschijnlijk wordt er in vele zaken op de markt
dagen meer ontvangen dan op alle andere te zamen.
Zelfs in plaatsen als Schagen zou het aantal winkels
echter zonder bezwaar kleiner kunnen zijn. Het zou
wel interessant wezen, om te weten hoeveel wij er van
elke soort rijk zijn!
Zulk een telling wordt wel eens gehouden. Toevallig
komen ons enkele gegevens onder het oog uit Enge
land. Daar hebben verleden jaar een paar groote dag
bladen een onderzoek ingesteld, dat tot de uitkomst
leidde, dat er in Engelond en Wales pl.m. 500.000 zijn te
vinden. Geteld zijn alleen de echte winkels, geen stalle
tjes op straat, enz.
Door elkaar gerekend is daar dus één winkel op 78
inwoners, want Engeland met Wales telt bijna 39.000.000
zielen.
Anders gezegd:
één winkel op 18 gezinnen, het gezin van den winke
lier medegerekend.
17 Gezinnen moeten dus dat eene onderhouden! Is
het wonder, dat duizende winkeliers een zorgelijk be
staan voortsleepen?
Natuurlijk zijn er ook onder hen „rangen" en „stan
den", maar dit neemt niet weg, dat zij, ook door hun
groot aantal, geregeld bezig zijn, elkaar op te eten. Er
zijn stellig ook andere redenen, doch van een groot
aantal faillissementen in den handeldrijvenden kleinen
middenstand moet de oorzaak zeker niet in de laatste
plaats gezocht worden in de volkomen overbodigheid
van tal van zaken.
Bedoelde enquete stelde vast, dat in sommige middei-
groote steden het aantal winkels bedroeg 1200 op
55.0000 inwoners of 1 winkel op elke 11 gezinnen.
Laten we nu eens een kleine rekening opzetten en
geen uitersten nemen.
Bijv. 16 gezinnen per winkel, dus 15 buiten het eigen
gezin. Stel dat de winkelier verdient f 2000 per Jaar,
een bedrag dat door velen niet zal worden gehaald,
doch waarop het gemiddelde gezinsinkomen in Neder
land wordt geschat.
Door elkander gerekend bezorgt elk gezin hem dan
een winst van f 135 per jaar, of van een rijksdaalder
per week.
Dit zijn dan de kosten, verbonden aan de distributie,
den kleinhandel. Voortgebracht, geproduceerd wordt
1.1
Na dat ze gelukkig de grenzen waren over
getrokken, vond de prinses het heerlijk, rustig In
de auto te mogen zitten, terwijl ze het land
schap bewonderde en met Billy een gezellig
praatje maakte, toen zij langs de wegen trok
ken. -Toen begon ook Leander op zijn luit te
spelen en soms hield hij even met zingen op, en
vroeg hun het liedje mee te zingen. Dus de
tijd ging prettig voor hen voorbij, tot zij kwa
men in de straten van een stad, waar juist
markt werd gehouden. De straten waren gevuld
met koelen, schapen, varkens, paarden en aller
lei soort dieren, die naar het marktplein werden
gedreven. En Billy moest erg oppassen, dat hij
met zijn auto geen der dieren aanreed.
„Des te beter als u het niet begrijpt," zei de Griek
glimlachend. Het doet verfrisschend aan om in
dezen tijd nog onschuld te zien. Meneer Desmond,
uw dochter dient toch iets van dc wereld te zien,
vindt u ook niet? Het lijkt mij wel wat zelfzuchtig
van u, haar hier zoo opgesloten te houdein, in plaats
van haar iets van het leven te laten genieten. Zij
is maar eens jong".
Terry verwachtte dat haar vader op de een of
andere wijze den man zou duidelijk maken, dat zijn
dochter zijn zaak was, maar in plaats daarvan nam
hij den raad aan op dezelfde luchtige manier,
waarop hij was aangeboden. „Ik vond het noodig,
dat het meisje op de hoogte kwam van de zaken en
ik wilde eens zien, wat er in haar stak", verklaarde
hij. „Ik ben niet van plan haar af te beulen of haar
nog lang aan het werk te zetten."
Het was een feit, dat Desmond razend op Nazlo
was. Als hij zich had kunnen laten gaan, zou zij hem
zeker het restaurant hebben uitgesmeten om de ge-
meene beschrijving, die hij van Julia had gegeven
maar natuurlijk hij, Desmond, mocht niet toonen,
dat hij eonig belang stelde in juffrouw Divine. Hij
had het zelfs doen voorkomen, alsof hij niet siwt, dat
zij reeds uit Europa was teruggekeerd en het hin
derde hem, dat Terry dit nu wist. Nu de gelijkenis
met Terry zoo opvallend was, was het maar beter,
dat Julia zich niet meer in de „Blauwe Maan" ver
toonde. Zij hield van haar vader, maar in haar eigen
wereld had zij nu het hoogtepunt bereikt en minder
dan ooit wenschte zij hekend te zijn als dc dochter
van een herbergier. Lang geleden had zij een sprookje
verzonnen betreffende haar afkomst en dat wilde zij
volhouden. En wat Terence betrof, hij had zijn „ou-
derwetschen tegenzin" overboord gegooid in den tijd
van Tom Perrin, aan wion men het wisselen der for
tuin verschuldigd was. Misschien was het grootste
deel van dien tegenzin, net als Cleopatra's paarl, op
gelost in alcohol; in alle geval was er niets van over
gebleven en wat Jule. deed was goed.
Terence had nog andere concessies aan het leven ge
daan. Bijvoorbeeld waar het een millionnair betref,
zooals Nazlo; dan bewaarde je je goed humeur tot
nan het uiterste en zelfs nog daarbuiten; zoo'n geld
man kon je honderd maal koopen en verkoopén. Als
je geen concessies deedt, dan was je een dwaas. Je
kon nooit weten, wat zoo'n kerel voor je deed, als
je hem naar de oogen keek. En hij moest ook .den
ken aan Teresa's toekomst.
Terence had haar niet tot zijn caissière gemaakt,
omdat hij haar hulp in het restaurant noodig had.
Het zou gemakkelijk genoeg geweest zijn om een
meisje te vinden, dat het werk al kende. Hij had
voor dat geld niets. De voorraad goederen, die tot onze
beschikking staat, wordt er niet door vergroot; wij
worden er dus niet rijker door.
Bij een doelmatige voorziening zou hierop ongetwijfeld
heel veel zijn te bezuinigen. Dan zou er echter regel en
organisatie moeten komen, gericht op het algemeen be
lang. Daarzonder zal het wel blijven als het nu is. Geen
enkele zakenman, die voor zijn taak berekend is, zal
ln zijn eigen zaak zoo'n ordelooze boel dulden, als het
nu in het maatschappelijk leven Is.
Als wij meenen, dat er te veel winkels zijn, is dat
geen verwijt aan eenigen winkelier. Velen zijn het niet
voor hun genoegen en de goede, die hart hebben voor
hun zaak en hun klanten, zien de fouten zoo goed als
wij.
Het zal echter nog wel wat duren, eer samenwerking
in de plaats treedt van concurrentie!
DE MAN VAN SMAAK.
(Hummel.)
Wat een slechte smaak. Men draagt
geen witte broek bij een zwarte jas.
Het zou goed zijn afgeloopen, als niet plotseling
een vet varken dwars de straat was overgesto
ken, net voor den wagen. Billy trachtte dadelijk
te stoppen en zette de remmen aan. Doch de
prinses schreeuwde, en greep de arm van Billy,
waardoor Billy de macht over het stuur kwijt
raakte. De wagen slipte sloeg een aantal scha
pen neer, stootte op 'n kudde paarden en koelen
en toen ontstond een verschrikkelijke herrie.
Schapen, paarden, varkens, koeien, namen de
beenen, en vlogen de straat over. De drijvers
schreeuwden uit alle macht en sloegen met hun
stokken op de beesten. De menschen vluchtten
in de winkels en in de huizen, vrouwen
schreeuwden en vielen flauw. En toen verscheen
de politie op het tooneel van het ongeluk...
Nou, dat zal zeker niet gemakkelijk afloopen.
Terry op die plaats gezet, omdat, hij wilde, dat, zij
gezien werd. Bijna onwillig had hij zichzelf moeten
bekennen, dat het meisje net zoo mooi was als Julia.
En zij was tien jaar jonger. Hij dacht, dat het niet
onmogelijk zou zijn in dezen tijd, dat een rijke jon
gen verliefd zou worden op de mooie caissière en
zelfs met haar zou kunnen trouwen. Maar hij had
nooit gedacht, dat hij zoo'n groote visch als Nazlo aan
den haak zou slaan. Eustace Nazlo, de Schoenenko
ning. Nazlo was van een ander type dan de meeste
mannen jongen, ouden of van middelbaren leef
tijd die aangetrokken waren geworden door Ter
ry's roode haar, en door haar groote oogen, die zwart
leken, maar bruin waren of diep blauw. Die andere
kerels waren „Johnnies" geweest huis-, tuin- of
keuken .Amerikanen het zou moeilijk zijn geweest
om zoo'n schoolkind ertoe to brengen intiem met hen
om te gaan, zelfs niet als zij het ernstig hadden ge
meend, wat klaarblijkelijk het geval niet was. Maar
Nazlo was een man met hersens; een Napoleon in
zijn zaken, die met niets begonnen, zelfs vóór den
oörlog al aardig op weg was geweest om million
nair te worden. En gedurende den oorlog was het
hem gelukt. Ieder kende hem bij naam. Zijn prach
tige Bolls-Royce stond nu in de garage en maakte
dat al de andere wagens eruit zagen of ze „geen cent
waard waren". Zelfs Terry had over hem moeiten
hooren spreken, ofschoon het scheen van niet.
Maar in plaats dat dit Nazlo verveelde, vond hij haar
onnoozelbeid aardig en grappig. Het was een bewijs,
dat wat er over haar verteld was, geen sprookje was.
Geen enkel meisje van haar soort, behalve dan een
schoolkind, zou hem onverschillig hebben behandeld.
„Mijn raad is, zie dat u zoo snel mogelijk een
andere cassière krijgt," zei Nazlo. „en verlos deze
jonge dame uit haar gevangenis. Houdt u van auto
rijden, juffrouw Desmond? Als u het prettig vindt,
dan kunt u een toertje in mijn Rolls Royce ma
ken".
Terry bloosde. Zij was niet veel veranderd sinds
de dagen van Silverwood, toen zij het spelletje speel
de van „laten wij doen alsof". Zij antwoordde: „Ik
heb nog nooit in een auto gezeten".
„Wat? Ik dacht, dat er zoo iemand niet bestond!"
barstte Nazlo uit. „Maar ziet u, ik heb nog nooit een
jonge dame ontmoet, die juist was uit een klooster
school. U is een nieuwe ondervinding voor mij, juf
frouw Desmond. En dat beteekent heel wat voor
zoo'n blasé heerschap als ik ben. Begrijpt u het
woord blasé?"
„Ja. Ik heb in het klooster Fransch geleerd," zei
Terry.
Wordt vervolgd.
