SchaierCourant
Muziekconcours te Nieuwe Niedorp.
DAHLIA'S
POLDER
HET KOEGRAS".
HAAR
SPROOKJESPRINS
Derde Blad.
BLOEMKWEEKERIJ „CARPE DIEM",
FOSTER'S MAAGPILLEN
Dinsdag 3 Juni 1930
73ste Jaargang. No. 8672
In Hotel „Bellevue" te Den Helder, had Zaterdag 31
Mei 1930, des middags half 2 de algemeene vergadering
plaats van Dijkgraaf. Heemraden en Hoofdingelanden
van den polder ..Het Koegras".
Aanwezig zijn de heeren J. J. Verfaille, Dijkgraaf,
D. Sleutel. D. Vries. A. Grin en C. Dito. heemraden,
:Jimmink, Visser, Tromp, Hoogschagen en Blankman
'hoofdingelanden, C. Taijlor, secretaris en H. G. Th.
Mann, penningmeester.
i De Voorzitter, de heer Verfaille, opent met een woord
van welkom de vergadering, zijn genoegen erover uit
sprekende, dat de hoofingelanden in betrekkelijk groo-
ten getale ter vergadering zijn verschenen, en dat op
een dag van de week waarop gewoonlijk niet wordt
vergaderd. Dat op Zaterdagmiddag wordt vergaderd,
vindt zijn oorzaak in het feit, dat op den eersten
Maandag in Juni, dus a.s. Maandag hoofdingelanden
aftreden en als dus voor dien dag niet werd vergaderd,
'het bestuur van den polder incompleet zou zijn. Uit de
opkomst der leden blijkt evenwel, dat deze dag nog niet
zoo slecht Is gekozen en het Bestuur zal bij gelegen
heid gaarne van die ondervinding gebruik maken.
Spr. deelt mede. dat de heer P. de Beurs mondeling
en de heeren Laman Trip en P. Sluis schriftelijk mede-
deeling hebben gedaan verhinderd te zijn, om de verga
dering bij te wonen.
De uitvoerige notulen van de vorige vergadering
worden door den secretaris gelezen, waarna ze onder
dankzegging worden goedgekeurd.
Ingekomen is een missieve van Ged. Staten,behelzende
de goedkeuring op het besluit tot het aangaan van een
geldleening bij de Coöperatieve Boerenleenbank te
Koegras. Door het college werd in overweging gege
ven, de aflossing der geldleening gelijkelijk te doen
geschieden.
Ten aanzien van deze opmerking stellen Dijkgraaf en
Heemraden voor. uit de jaarlijksche gewone middelen,
tot 1 Januari 1938, f 5000 voor aflossing te bestemmen.
Wordt algemeen goedgevonden.
De rekening 1929.
Aan de orde wordt gesteld de vaststelling van de
rekening en verantwoording over het dienstjaar 1929.
De commissie belast met het nazien dier rekening en
bestaande uit de heeren Tromp en De Beurs, hadden
een schriftelijk rapport Ingediend, waarin zij mededeel
den, dat de ontvangsten hadden bedragen f 38702.09%,
de uitgaven f 38327.37, batig saldo f 374.72%. In deze
cijfers was opgenomen een batig saldo van f 1318.76
van den buitengewonen dienst, zoodat de gewone dienst
feitelijk sloot met een nadeelig saldo van f 944 03%.
Tot bijzondere op- of aanmerkingen gaf het onderzoek
geen aanleiding en de commissie stelt dan ook voor,
bestuur én penningmeester te dechargeeren over het
gehouden beheer.
De Voorzitter merkt op, dat hoewel de gedachte was
dat de dienst 1929 een nadeelig saldo zou opleveren, er
dus tobh nog een batig saldo is.
Met algemeene stemmen wordt de rekening door de
hoofdingelanden goedgekeurd.
De Voorzitter dankt de commissie voor het gedane
onderzoek en den penningmeester voor zijn uitnemend
beheer.
Do nieuwe hoofdingelanden.
Volgt het onderzoek van de geloofsbrieven van de op
17 Mei j.1. gekozen hoofdingelanden.
Voor dit onderzoek worden de heeren Jimmink en
Visser door den Voorzitter aangewezen en wordt de
openbare vergadering geschorst, terwijl de heer Hoog
schagen zich tijdens het onderzoek verwijdert
Na heropening rapporteert de heer Jimmink, dat alle
stukken in orde zijn bevonden en de commissie dan
ook voorstelt de gekozenen wederom toe te laten.
FEUILLETON
door
C. N. W 1 LLI AM SO N.
Een der meest interessante romans
uit de bekende Society-ReeksUitgave
Van Holkema en Warendorf, Amster
dam.
18.
„U zei mij, dat er niet dadelijk een antwoord zou zijn
op uw boodschap.: meneer Miles", zei de oude vrouw,
nadat zij had aangetikt „Maar de jonge mevrouw, die
zegt, dat ik haar „juffrouw" moet noemen, verzocht mij
te wachten en hier is nu toch haar antwoord."
„O, best," zei Sheridan onverschillig. ..Leg het op mijn
schrijftafel, Harky." Hij had nauwelijks opgekeken,
want hij was bezig met het doorlezen van een stapel te
legrammen, die voor hem gekomen waren op het oogen-
blik, dat de Silverwood vertrok. Toen juffrouw Hark-
ness echter begon met de Fransche boeken op een sta
peltje te leggen boven op zijn schrijftafel, trok dit zijn
aandacht Hij vroeg: „Wat in 's hemelsnaam beteekent
dat"
„De dame zei dat ze walgelijk waren en zij smeet ze
op den grond," zei Harkey met nadruk. Hij keek ver
baasd en barstte toen in lachen uit. Hij zei: ,Jk twijfel
er niet aan, of zij heeft gelijk. Maar ik zal er zelf niet
over kunnen oordeelen, want ik ben niet van plan ze te
lezen. Is dat het antwoord?"
„Niet alles, meneer Miles," antwoordde de vrouw: „hier
is de rest". En zij legde de tien biljetten van duizend
dollar neer. die Miles in de enveloppe, geadresseerd aan
juffrouw Divine had gesloten. „Mevrouw stuurde ze te
rug. Dat is te zeggen, zij smeet ze op den grond net als
de boeken en de boodschap was, dat zij geen geld aan
nam."
„Wat duivel! Wil zij geen geld!" stootte Sheridan uit.
Verbluft keek hij naar de bankbiljetten. „Zei zij, dat ze
meer verwachtte... of zoo iets?"
„Zij zei verder niets, meneer. Nadat zij het geld en de
boeken op den grond had gegooid, wierp zij zichzelf op
haar bed en... zij barstte in snikken uit."
„Misschien bevalt haar vertrek haar niet," mompelde
Sheridan. „Of zij heeft het land, omdat ze hier geen
luidruchtig gezelschap heeft gevonden om mee te step
pen. Maar zij moet tpch begrepen hebben, waarvoor *ij
Overeenkomstig dit voorstel wordt besloten en de
heer Hoogschagen wederom ter vergadering toegelaten.
De volgende mutaties hadden dus plaats: in de plaats
van de heeren Sluis en Zeeman, die als hoofdingeland
aftraden, omdat ze. door verkoop landerijen, de ver-
eischten voor verkiesbaarheid misten, werden gekozen
de heeren J. F. Roozen, Heemstede en C. R. Segers,
Lisse; in de plaats van de heeren Vries en Grin, die
tot heemraden werden benoemd, werden tot hoofdinge
landen benoemd de heeren C. Hoogschagen Az., Koe
gras en Joh. v. d. Berg. Anna Paulowna. terwijl de
periodiek aftredende hoofdingeland, de heer C. Hoog
schagen te Heiloo werd herkozen.
De Voorzitter wensoht den heer Hoogschagen geluk
met zijn herbenoeming en spreekt den wenscht uit, dat
op dezelfde prettige wijze met den heer Hoogschagen
zal worden samengewerkt en de polder zal kunnen pro-
fiteeren van diens adviezen.
De heer Hoogschagen dankt voor deze vriendelijke
woorden en zal zooveel mogelijk zijn best doen om de
belangen van den polder te behartigen.
Benoeming Heemraad.
Door den Voorzitter wordt aan de orde gesteld de
benoeming van een heemraad, wegens periodieke af
treding van den heer C. Dito.
De heer Dito wordt met 9 stemmen gekozen, 1 stem
werd blanco uitgebracht.
Op de desbetreffende vraag verklaart de heer Dito,
gezien den uitslag der stemming, gaarne bereid te
zijn, de benoeming te aanvaarden en zijn beste krachten
aan den polder te zullen geven.
De Voorzitter dankt den heer Dito voor die toezegging
en twijfelt er geen oogenblik aan. of de belangen van
den polder zullen weer op uitmuntende wijze door den
heer Dito worden behandeld, terwijl spr. ook verwacht
dat de samenwerking met het bestuur zal blijven als
ze steeds is geweest.
Een vaste aanstelling.
Door den Voorzitter wordt er aan herinnerd, dat de
benoeming van den heer Taylor tot secretaris-penning
meester, vorig jaar, een tijdelijke benoeming was. Het
bestuur meent eenstemmig met gerustheid te kunnen
voorstellen, deze tijdelijke benoeming te doen worden
een vaste aanstelling en spr. vraagt of een der leden
daarover wellicht nog een bespreking wenscht, in welk
geval de secretaris zich zal verwijderen.
Dit blijkt niet het geval te zijn; alleen vraagt de
heer Jimmink of de Voorzitter misschien nog inlich
tingen zou kunnen verstrekken. De Voorzitter herhaalt,
dat het bestuur eenstemmig voorstelt, de tijdelijke be
noeming in een vaste aanstelling om te zetten.
Met algemeene stemmen wordt besloten den 4egen-
woordigen functionaris voor vast aan te stellen.
De Voorzitter wenscht den heer Taylor geluk en
hoopt dat de samenwerking moge blijven als tot nu het
geval is. Nu het werk, aan de rekening verbonden,
achter den rug is, is wel gebleken dat het In goede
handen was en als dat zóó mag blijven, heeft de Koe-
graspolder in dezen functionaris een goede kracht ge
vonden.
De secretaris dankt de leden voor het in hem ge
stelde vertrouwen.
Bij de rondvraag blijkt niemand der leden het woord
te verlangen, zoodat de Voorzitter tot sluiting der ver
gadering overgaat.
Een uitstekend geslaagd bal-masqué. Des
Zondags, ondanks het i&inder gunstige
weer, groote belangstelling. De
eere-wedstrijd vormde een waar
dig slot der concoursfeesten.
Zaterdagmiddag.
De Kinderspelen.
Zooals de officieele feestgids aankondigde, hadden
dezen middag de kinderspelen plaats op het feestter
rein. Het was in den beginne een zonnige vriendelijke
Mei-Zaterdagmiddag, doch tijdens de spelletjes betron
de lucht een dreigende houding aan te namen en bin
nen niet al te langen tijd vielen de eerste regendrup
pels reeds traag neer. Tenslotte moesten jong en oud
een veilig heenkomen in de feesttent zoeken. In deze
tent werden de kinderen getracteerd op chocolade en
een glaasje ranja. Wanneer een ieder voorzien is van
deze traciatie, verzoekt het hoofd der school, de heer
Wilbrink, een oogenblik stilte.
Eén der leerlingen, de jongeheer S. van der Haagen,
komt naar voren en spreekt den voorzitter van Excel
sior met een ige woorden toe. De jeugdige spreker
brengt namens alle schoolkameraden een woord van
dank aan het fanfarecorps en de feestcommissie, voor
den prettigen middag. Als blijk van waardeering
wordt een mooie lauwertak aangeboden, die een goed
plaatsje aan het vaandel zal krijgen. Een warm ap
plausje mocht de aanbieder van dit cadeau in ont
vangst neanen.
De heer Groot richt zich dan in enkele hartelijke
bewoordingen tot de schooljeugd. Aan jullie ligt het
kinderen, aldus de heer Groot, om voor het voortbe
staan van Excelsior zorg te dragen, jullie zult
t.z.t het bestaansrecht langer, broeder en ruimer moe
ten maken. Spr. wil niet eindigen, alvorens hij na
mens Excelsior en vrij zeker uit naam van de geheele
feestvierende gemeente, de schooljeugd hartelijk
dank te brengen voor dit aardig bedachte souvenir. De
wensch wordt geuit, dat de scholieren Excelsior
steeds een goed hart zullen toedragen, waarna de
van onze prima bekende snijsoorten
tegen uitverkoopprijs.
T. T. MEEDENDORP,
GROET, gem. Schoorl - Tel. 502.
hier is. Het is in alle geval nu te laat om haar humeur
te toonen. Wij zijn vertrokken en het is uit. Maar ik
veronderstel dat ik vroeger of later haar nog eens zal
moeten schrijven of haar zien. Verdraaid vervelend!"
De maan scheen dien avond. Na haar eenzaam diner
(als het niet zoo kinderachtig was geweest, zou Terry
geweigerd hebben het te eten) meende zij, dat ze best
nog een oogenblik aan dek kon gaan. Zij kon niet eeu
wig beneden blijven en misschien had Sheridan nu zjjn
gordijnen wel dicht getrokken.
HOOFDSTUK XVHI.
Het licht van de maan was zoo stralend, dat de
sterren verbleekten en bij het omhoogrijzen groeven de
golven om hun eigen zilveren heuveltje diepe dalen
vol zwarte schaduwen. Terry, heen en weer zwaaiend
als een tenger riet bij de beweging van het schip, liep
snel voorbij de gevaarlijke zóne van de verlichte ramen
en haastte zich naar den boeg. En daar stond zij plot
seling van aangezicht tot aangezicht met Sheridan. Hij
leunde over de verschansing, een sigaret rookend en
omlaag kijkend naar de groote diamanten pluim van
waterdroppels, die tegen de boegspriet opstoof. Het
zachte getik harer hakken bracht hém terug van mijlen
ver. Hij ging rechtop staan, zag het meisje, begreep,
dat het te laat was om te ontsnappen op hem waardige
wijze en bleef dus staan.
Zij zag hem, toen hij zich bewoog en ging niet ver
der. Zjj zou zeker dadelijk zijn omgekeerd en wegge-
loopen maar de maan scheen op zijn gelaat en het leek
als In ivoor gebeeldhouwd. Haar gezicht was in de
schaduw, maar het leek, alsof zij hem in de oogen keek
en zij hielden haar vast
Dikwijls had zij gedacht over haar sprookjesprins, die
zoo vriendelijk was geweest: was hij eender gebleven,
of ouder geworden? zij hoopte, dat hij niet dik zou
zijn! Hij was niet dik; ver daarvan. Hij was slank en
recht, net zooals hij ruim zeven jaar geleden was ge
weest. Lang... maar toch niet zooveel langer als zij nu
was! De maneschijn verscherpte de lijn der rechte
zwarte wenkbrauwen en maakte zijn oogen, die zij zich
als grijs herinnerde, donker. Het kon zijn, dat het ge
zicht, eens zoo bruin als van een zigeuner, nog bruin
was, maar de maan maakte het bleek. De oogen sche
nen ingevallen, de rechte lijn van den neus was trotsch
en hard; zijn lippen en onderkaak waren harder gewor
den. Al de Jongensachtige begeerigheid, waarmede hij
het leven was tegemoet gegaan, was verdwenen. Terry
herinnerde zich nog zijn vroolijken glimlach, toen hij
gezegd had: „Hallo, ben je Asschepoest?" Je zou je nu
dit gezicht niet goed lachend kunnen voorstellen.
„Ga niet heen, juffrouw Divine." zei hij zijn sigaret
overboord werpend. Terry aarzelde en het is niet veilig
voorzitter van Excelsior den jongeheer Van der Haa
gen verzoekt den dank over te brengen aan hét on
derwijzend personeel voor de hedenmiddag betoonde
medewerkin g. (I nstemming.)
Daarna was dit „officieele" gedeelte ten einde en
nu werd onder geleide naar den zweefmolen en de
stoom gewandeld. Daar mochten de kinderen naar
hartelust draaien.
Na afloop der kinderspelen werden de uitslagen der
spelletjes bekend gemaakt, wij laten hieronder het
een en ander volgen:
Groep I. Jongens van 6 en 7 jaar; 5 vlaggetjes in
stoof: le prijs C. Kooij, 2e prijs KI. Kaaij, 3e prijs
J. Poland.
Groep II. Jongens van 8 en 9 jaar; zakloopen? le
prijs H. Jes, 2e prijs J. Bak, 3e prijs P. Wamaar Az.
Groep III. Jongens van 10 en 11 jaar; hindernis
haan: le prijs J. Ruig, 2e prijs Alb. Bakker, 3e prijs
R. Toornstra.
Groep IV. Jongens van 12 en 13 jaar; hindernis-
baan le prijs H. Peereboom, 2e prijs S. v. d. Haagen,
3e prijs Jh. Bak. I
Groep I. Meisjes van 6 en 7 Jaar; houtjesrapen:
le prijs A. Hartman, 2e prijs Tr. Stammes, 3e prijs
prijs A. Buis.
Groep II. Meisjes van 8 en 9 jaar; handdoeken op
hangen: le prijsA. van Herwerden, 2e prijs Tr. Mijts.
3e prijs G. Zijp.
Groep III. Meisjes van 10 en 11 jaar, hindernisbaan;
le prijs J. Gaijaard, 2e prijs B. Kooij, 3e prijs G. Floor.
Groep IV. Meisjes van 12 en 13 jaar; zakloopen:
le prijs E. Burger, 2e prijs A. Broekhuijzen, 3e prijs
T. Bruin
De prijzen bestonden uit speelgoed en nuttige voor
werpen.
De kinderen hebben een bijzonder prettigen midda?
gehad. Het is dan ook niet overbodig om hier de feest
commissie een woord van dank te brengen voor di:
goed geslaagde kinderfeest.
Zaterdagavond.
Concert van Winkel's Harmonie
Reeds vroeg in den avond begon de toeloop naa'
het feestterrein. Het onweersbuitje van hedenmidda-
was gelukkig weer voorbij en het liet zich aanzien
dat wij zonder waterballet het concert, te geven dooi
Winkel's Harmonie zouden kunnen beluisteren. Di
belangstelling was in het eerst niet. bijster groot, doe!
na elk nummer verminderde het aantal ledige plaat
sen op de banken. Het applaus zwol door toename vai.
het auditorium gestadig aan, velen hebben genoter
van de schoone muziekkunst, die deze harmoniever
eeniging onder haren dirigent Pranger den bzoe-
kers bood.
In de pauze trad de heer Groot naar voren en richt
om een aarzelende houding aan te nemen op een jacht,
dat in beweging is tenzij men zeebeenen heeft. Het om
hooggaan van het dek verraste haar en zjj zou tegen
de verschansing gevallen zijn, als Sheridan niet snel
vooruit was gekomen om haar tegen te houden.
„Dank u," stamelde zij. „Ik dacht, dat ik hier niemand
zou hinderen."
„U hindert mij volstrekt niet," zei Sheridan stijf, daar
hij niet wilde, dat het meisje de woorden al te goed zou
uitleggen. „Ik zou u gaarne willen spreken. Als u er
niets tegen heeft, zou dat nu wel kunnen gebeuren. Op
het middenschip staan dekstoelen en u kunt dus daar
zitten gaan. De zee is wat onrustig vanavond."
Terry antwoordde niet; zij was met stomheid geslagen,
zooals haar soms overkomen was op school, als de „Eti-
kette Zuster" haar plotseling vroeg zich te verbeelden,
dat zij op een diner was en een gesprek moest aanknoo-
pen."
Naast Sheridan liep zij voort naar een veilige plek,
waar verscheidene lange dekstoelen stonden. Hij wees
er een aan en zij ging zitten, doch hij volgde haar voor
beeld niet Hjj stond met zijn rug tegen de verschan
sing en zijn. armen gekruist over zijn borst Nu raakte
de maan haar gelaat en liet het zijne in de schaduw.
Het was de eerste gelegenheid om het meisje werke
lijk te zien. Niet dat hij de gelegenheid had gewenscht!
Het laatste, wat hij wel wenschte, zou zijn haar te zien;
en toen zij zijn ramen voorbijliep, terwijl hij zat te lun
chen, had hij zijn hoofd niet omgedraaid om naar haar
te kijken. Maar het is zoo goed als onmogelijk om recht
tegenover iemand te staan, met haar te spreken en haar
toch niet te zien; en Sheridan kon niet vermijden, dat
hij getroffen werd door het buitengewoon jeugdige
uiterlijk van Juliet Divine. Natuurlijk was dit slechts
schijn! Daar hij nooit uitging in haar wereld, had ^ij
de vrouw nooit ontmoet en voor zoover hij kon nagaan
ook nooit gezien in een der revues, waarin zij zoo nu
en dan figureerde als mannequin. Toch had hij meer
malen over haar hooren spreken. Hij dacht aan de
furore, die zij jaren geleden gemaakt had als de Mil
joen Dollar Pop in een buitensporige revue of zoo iets,
En dat was al zoolang geleden, dat zij al een goed eind
in de twintig moest zijn. Nadat zij jarenlang in New-
York had rondgespookt, moest zzij er nu toch wel hard
en ongevoelig uitzien, zoo iets als het porcelein, waar
van de poppengezichten worden gemaakt. En in plaats
daarvan was het gezichtje met het teedere, puntige kin
netje rein en droomerig onschuldig als dat van een kind
Het deed hem iets of wat denken aan het gezicht van
een kind, dat hij eens gezien had, maar nooit weer ge
heel en al vergeten: het gezicht van een kind, dat nu
zestien of zeventien jaar zou zijn, als het nog leefde. Ge
durende verschiedene jaren had hij niet meer aan haar
gedacht en hij vond het min of meer een beleediging
voor dat lieve kleine ding, dat hij haar vergeleek bij
TU&foJmaa&tll/
Gebrek aan eetlust, hartwa-
ter, spijsverteringsstoor-
nissen en ongeregelde
stoc^9an9 verdwijnen
^°°r hct gebruik van
a\ Foster's Maagpillen.
V*w f0-65 pcr
flacon-
te eenige welgemeende woorden tot Winkels Har
monie en haren directeur.
„Toen we", aldus de heer Groot, in het begin van
dit jaar de toezegging kregen, dat we hier het Bonds-
concours mochten organiseeren, toen heeft spreker
zich wel eens afgevraagd, op welke wijze men de
programma's der bedde dagen, waarop geen con
cours wordt gehoden, zal weten te vullen. Het is al
reeds gebleken, dat Nieuwe Niedorp niet is een dorp,1
waar vijandschap heerscht, integendeel het is een
plaats, waar groote vriendschap den boventoon slaat.
Spreker brengt onze gedachten terug naar het con
cert. van Woensdag j.1., waarvoor wij onze lezers ver-1
wijzen naar het nummer van afgcloopen Zaterdag.
Verder memoreert de voorzitter van Excelsior het ge
houden kinderfeest van dezen middag, alsmede liet
souvenir, wat. Excelsior heeft ontvangen van de
schooljeugd, die dit. cadeau spontaan uit volle over-;
tuiging van groote waardeering en medewerking heb*
ben aangeboden.
Thans is het Winkel's Harmonie, aldus voorzitter
Groot, naar welks programma wc het genoegen heb
ben te luisteren. Ook dit concert, dat geheel welwil
lend wordt aangeboden, toont ons de bereidwilligheid
eener zustervereeniging voor het welslagen van dit
feest.. Spreker hoopt, dat Winkel's Harmonie morgen
een zeer goede belooning moge ontvangen voor de
beide te spelen nummers, welke thans als generale
repetitie ten gehoore zullen worden gebracht. Hierna'
wordt den heer Pranger, den diriegnt van deze Har
monie, tevens den oud-directeur van Excelsior, een
bloemenhulde gebracht.
Na de pauze werd het verdere gedeelte van het mu
zikale programma afgewerkt. Inmiddels gingen reeds
velen zich van een plaatsje voorzien in de feesttent,
om getuige te zijn van het straks te houden gemas
kerd hal. Wanneer dan allen de controle der feest
tent zijn gepasseerd, blijkt het, dat dc belangstelling
der bezoekers geweldig groot is.
Het bal-masqué.
Het getal ingeschreven deelnemers aan het bal-
masqué was, naar men ons meedeelde, buiten aller
verwachting, n.1. 62. Aangezien er onder diegenen
nog vele paren e.d. waren, kunnen we gerust, zeggen,
dat. het aantal gemaskerd en ongeveer 100 bedroeg.
Het was derhalve voor de jury, bestaande uit. Me
vrouw Hulzmüller-Teengs en de hoeren F. II. Holz-
müller en G. J. van Leersum, een uiterst moeilijke
taak om de uitslagen vast te stellen.
Onder leiding van den balletmeester D. Horst, wer
den de .gemaskerden langs de jurytafel geleid. Het
was een bonte mengeling, die zich binnen de omlijn
de ruimte voortbewoog. Aardige costumes waren er;
te zien. Wij kunnen natuurlijk niet alle gema&ker-'
den de revue laten passé eren, dit zou ons te ver voe
ren, maar tooh. lijkt het ons goed om enkele aardige
„inzendingen", die geen prijs hebben gekregen, te
noemen, wij vermelden dan van de enkelingen: Lie
veheerbeestje, Gelaarsde Kat, De verdwijnende Holl.
molen. Chineesche Danseres, Hollywood, Jazz-spelers;
van de paren: Propagandisten voor het Staats
pensioen, Apachen, Spaansche Danseressen en ten
slotte een drietal meiskes, voorstellénde:
Hulde aan Excelsior". Dit laatste trio heeft
den voorzitter van Excelsior een bloemenhulde ge-
macht, wat ten zeerste werd geapprecieerd. Diverse
nalen moeten de gemaskerden „opkomen". Na lang
vachten, verzoekt de heer Van Leersum aan de deel
nemers de maskers af te zetten. Démasqué - Groote
verwondering bij het publiek over de diverse gczich-
en, die den geheelen avond zoo goed mogelijk achter
le maskers zijn verscholen geweest.
De heer Van Leersum zegt dan ongeveer het vol-
.•en.de:
Daimes en Heeren, Tk "heb IJ natuurlijk niet te zeg
en, dat, het. laat is geworden, dit is grootendoels te
vijten aan de beoordeeling, die uiterst moeilijk was.
".ovendien hadden we de beoordeeling zelf moeilijker
•emaakt, door nog de volgende splitsingen aan te
•rengen: 1. Allegorie, 2. Fantasie en 3. Personificatie.
Het resultaat van ons werk was vrijwel eenstem-
nig. Spreker gaat daarna over tot het bekendmaken
Ier uitslagen, welke wij hieronder laten volgen:
deze hier de professioneele „vampier".
Hij verwachtte het eigenlijk, dat de vrouw een goed-
koope conversatie met hem zou beginnen. Maar zij
sprak niet Zij zat heel stil met een paar groote. don
kere oogen (in de maneschijn leken zij heel groot) tot
hem opgeheven. Er was iets in alsof zij ergens op wacht
te, iets angstigs ook, dat zij trachtte te onderdrukken
door met haar kleine handen de armleuningen te om
vatten.
„U stuurde mij een stuk of wat boeken met juffrouw
Harknesa", zei hij beginnend met een minder belangrijk
onderwerp.
„Ik wilde ze niet bepaald aan u zenden, ofschoon het
mogelijk is. dat ik er iets over zei," zei het meisje zich
zelf verdedigend. „Ik wilde ze niet langer in mijn kamer
hebben."
„U zei aan juffrouw Harkness, dat u ze „walgelijk"
vond, meen ik."
„Dat zijn ze ook! Het spijt me, als het u beleedigt,
maar ze zijn hét!"
„Het beleedigt mij niet in het minst," verzekerde Sh?-
ridan haar, met de grootste onverschilligheid. „Het spijt
mij. dat mijn vriend Hartley Philips zoo slecht op de
hoogte was van uw smaak. Hij scheen te weten, dat u de
Fransche taal kende. Ik zelf heb die boeken niet ge
lezen."
„O, daar was ik wel zeker van!" Terry had het ge
zegd, voordat zij had nagedacht.
Sheridan keek verbaasd naar haar. Het lag hem op
de tong om haar te vragen waarom. Maar hij herin
nerde zich nog bijtijds, wat Philips gezegd had over het
spelletje, dat zij speelde: om te poseeren als ingenue.
Klaarblijkelijk ging zij daar nog mee voort Hij zou er
niet inloopen. Hij zei: „In den salon zijn allerlei soort
van boeken en ook romans zijn er bij. U moet daar maar
uitzoeken, wat u wenscht. De kamer Is tot uw beschik
king. Natuurlijk zal ik u daar nooit lastig vallen. Ik
verkeer niet in een heel aangename stemming en al3
ik mijzelf opsluit, alsof ik Diogenes was. dan behoeft
dat niet te maken, dat u zich als een gevangene voelt
Philips heeft u ongetwijfeld uitgelegd, dat u gedurende
de reis op u zelve is aangewezen behalve dan wan
neer wij in een haven zijn en wij ons samen moeten ver-
toonen."
„Ik wist niet dat ik zelfs alleen zou moeten eten,
alsof ik een dienstbode was." Terry sprak op heftigen
toon. Haar zenuwen hadden heel wat te verduren ge
had. In den middag had zij heel wat afgehuild, dwaas
misschien, maar gedurende zooveel jaren was hij haar
afgod geweest en zij meende het zoo goed met hem. dat
haar hart ineenkromp. Nu deze koude teruggetrokken
manier van spreken, die onbeleefd zou geklonken heb
ben, als hij inderdaad tegen een vrouw had kunnen zijn.
Dit wondde haar en zij flapte er de woorden uit
Wordt vervolgd.
