SchagerCourant
HAAR
SPROOKJESPRINS
DE LANGENDIJKER
GROENTENVEILINGEN.
Tweede Blad.
Staatsloterij
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Woensdag 4 Juni 1930.
73ste Jaargang. No. 8673
Trekking van Maandag 2 Juni 1930.
5e klasse 9e lijst
Nos. 4968 12640 20140 ieder f 1000.
Nos. 13099 15374 18915 ieder f 400.
No. 7531 f
200.
Nos. 5680
6930
7187
7662
7889
10905
11213
12634
17028 18817 19504
ieder
f 100.
Prijzen van f 70.
6
127
308
526
603
890
1017
1022
1032
1087
1097
1503
1730
1772
1883
1887
2006
2107
2121
2164
2221
2343
2382
2509
2644
2698
2738
2816
3121
3208
3372
3384
3487
3550
3562
3615
3670
3686
3716
3768
3786
3919
4014
4136
4208
4324
4328
4386
4402
4443
4501
4559
4592
4744
4821
4871
4882
4927
4932
4956
5006
5029
5112
5166
5415
5493
5524
5566
5752
5965
5967
6029
6091
6263
6385
6393
6549
6568
6575
6720
6727
6938
6952
7066
7116
7152
7220
7296
7322
7339
7557
7567
7582
7717
7720
7727
7777
7819
7875
7938
7983
8002
8030
8100
8130
8226
8229
8306
8414
8527
8553
8576
8593
8700
8778
8940
9102
9173
9226
9263
9373
9467
9483
9815
9920
10205
10381
10520
10532 10552 10681 10692 10792 10895 11127 11236
11281 11510 11537 11559 11754 11801 11834 11942
11991 12059 12308 12312 12344 12440 12588 12654
12740 12932 13045 13046 13053 13184 13255 13280
13306 13414 13444 13513 13650 13720 13786 13810
13897 14006 14033 14236 14299 14317 14384 14399
14536 14593 14788 14801 14834 14897 14956 15029
15080 15184 15472 15479 15549 15655 15679 15767
15856 15867 16032 16033 16047 16119 16166 16217
16246 16279 16311 16322 16413 16511 16656 16734
16878 16933 16970 16996 17206 17355 17444 17450
17487 17908 17928 17938 17964 18091 18157 18177
18192 18262 18288 18301 18356 18372 18610 18623
18709 18760 18856 19119 19258 19324 19474 19577
19594 19601 19679 19788 19881 19903 20009 20087
20142 20232 20271 20336 20380 20388 20419 20575
20582 20605 20753 20842 20876 20887 20898
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van Maandag 2 Juni 1930.
Wognum.
NAUW'LIJKS ONS LICHAAM TER ZETEL GE
PLOOID,
OF WE WERDEN ALWEER DE DEUR UIT-
I GEGOOID.
Het scheen ons toe, dat meneer de verdachte nummer
1, de 41-jarige rijwielhersteller Jacob Sch. te Wognum
niet in heel gunstige conditie verkeerde. Niet alleen
toch moest hij met gesloten deuren, dus buiten te
genwoordigheid van pers en baliekluivers voor een zeer
afkeurenswaardig zedemisdrag terecht staan, maar ook
werd het hem blijkbaar niet vergund, zich na afloop
van de behandeling direct huiswaarts te begeven. Nee,
Jaap had Maandag niet zijn beau jour.
Dirkshor n.
DAT WORDT EEN GEBED. WAARAAN NOOIT
EEN EIND SCHIJNT TE KOMEN.
Zoo we weten, had de 45-Jarige, niet bepaald drank-
hatende schoenmaker en electricieen Joh. D., vroeger te
Dirkshorn, thans te Alkmaar wonende, zijn voormaligen
dorpsgenoot, de heer K. v. d. Sluis, werkzaam bij het
P.E.N., met wien hij overhoop lag, een beleedigende
briefkaart geschreven, waarin hij v. d. Sluis beschuldig
de van materiaal-diefstal ten nadeele van het Provin
ciaal Electr. Net. Hij stond nu de vorige week terecht
wegens beleediging. doch aangezien v. d. Sluis niet pre
sent was, werd de zaak aangehouden en heden met
het hooren van den gesmaden Penwerker voortgezet.
V. d. Sluis ontkende ten stelligste de insuniaties, door
FEUILLETON
door
C. N. "W ILLI A M S 0 N.
Een der meest interessante romans
uit de bekende Society-Reeks; Uitgave
Van HoLkema en Warendorf, Amster
dam.
19.
is al te gevoelig," zei Sheridan met iets van spot.
„Beschouw uzelf liever als... als een koningin dan als
een dienstbode. U heeft uw rijk aan boord en ik heb hot
mijne. De eene hoeft zich niet te bekommeren om den
•ndere. Maar er is een vraag, juffrouw Divine, die ik
u gaarne wilde stellen, nu wij eenmaal samen spreken,
want het is zeer wel mogelijk, dat wij elkaar voorloopig
Jiiet zien. Waarom zond u mij het geld terug, dat u,
rooals overeengekomen was, zoudt ontvangen in bank
biljetten en niet als een cheque? Verlangde u misschien
de gansche twintig duizend in eens, of..."
„Nee! Nee!" waagde Terry te roepen. „Ik wil heele-
toaal geen geld. Van het begin af aan heb ik dat gezegd
Ik..."
„Waarlijk?" vroeg Sheridan. „Dat begrijp ik niet.
Philips vertelde mij, dat u twintig duizend dollar voor
de... expeditie vroeg, dat u de som zelf aangaf en dat
hij had toegestemd na eenige discussie; hoe de som be
taald zou worden werd door u beiden vastgesteld en..."
„Het is een vergissing!" riep Terry. „Ik zou, nee waar
lijk, ik kan geen geld van u aannemen." Maar terwijl
rij sprak, kwam er een panische schrik over haar. Zij
verried Julia. Zij was vergeten, dat zij Julia moest voor
stellen.
„Waarom kunt u geen geld van mij aannemen?" vroeg
Sheridan onverstoorbaar.
„Omdat... omdat het niet kan," stamelde het meisje.
Haar gezicht stond treurig, maar natuurlijk geloofde
hij niet. dat haar aandoening echt was. Philips kende
Juliet Divine oppervlakkig en hij had hem gewaarschuwd
Zulke poppen hadden veel snaren op haar viool! Hij be
weerde niet, dat hij die wezens begreep, het kon hem
trouwens niets schelen, maar het leek wel of deze pop nu
bezig was om te trachten zijn sympathie op te wekken.
Hij had haar geen sympathie te geven. Maar hij ver
baasde er zich over, hoe zij zoo jong had kunnen blijven,
Joh. D. gelanceerd per briefkaart en de officier vorder
de dan ook f 50 boete of 50 dagen, doch bleven de
heeren met verdachte nog wat nakaarten en werd op
nieuw tot aanhouding tot 30 Juli besloten. Alsdan zou
den nog worden gehoord de door D. opgegeven getui
gen Piet Krook te Hoorn en Piet de Goede, smid te
Dirkshorn. Deze heeren zouden volgens Jan D. kunnen
verklaren, dat verdachte zijn aantijgingen tegen v. d.
Sluis niet uit zijn teenen had opgebaggerd. We zijn
natunrlijk bar nieuwsgierig wat er van dit nieuwe ver
hoor terecht zal komen.
Wervershoof.
HOFFELIJKE EN AANGENAME SPORT
MANIEREN.
Op 31 Maart was Purmedreutel II en Wervershoof I
in 'n geanimeerde competitiewedstrijd op 'n reuze-ma
nier te Wervershoof tegen elkander aan 't leertrappen.
Als scheidsrechter fungeerde de heer J. Tol, expeditie
knecht te Hoorn, die weldra op* gevoelige wijze aan zijn
waardigheid werd herinnerd, daar een der leden van
het elftal van Wervershoof, Simon O., verontwaardigd,
omdat Tol ten nadeele van Wervershoof een strafschop
had toegekend, hem een gevoelige mep met de vuist
in den nek toebracht. De heer Tol slikte deze hardhan
dige aanraking niet met sportbroederlijke vergevings
gezindheid en wist te bewerken, dat de al te tempera
mentvolle sportbeoefenaar heden tot f 20 boete of 20
dagen werd veroordeeld.
Alkmaar.
VOOR SLECHTS 3 KNAAK WEER ZONDELOOS.
De zeer rijzige, met een artistieke lefkuif gesierde 22-
jarige ijzervreter, pardon, -gieter Frans F. (zijn twee
andere voornamen krijgt hij van ons cadeau voor zijn
verjaardag) stond terecht, omdat hij op 22 Juni zijn
mede-arbeider op de scheepswerf „Nicolaas Witsen" een
stomp had toegebracht. Wat de oorzaak was van dit
ruw geweld, werd ons niet duidelijk, daar Frans 'n
zwakke borst en nog zwakker stem had. Hij was nog
gehuwd ook en zulke menschen moeten liever heele-
maal niet gaan stompen, wat onvoordeelig kan zijn
voor een huisvader, die maar een klein salaris ver
dient. De politierechter, die weet wat 'n huishouden
kost, hield daar rekening mede en legde den jongen man
slechts f 7.50 boete of 5 dagen hechtenis op.
Anna Paulowna-
VOOR ZIJN ZINDELLJKHEIDSGEVOELENS
GENOOT ARIE GEEN DANK
WANT HET EMMERSPOELSEL SPOELDE HEM
OP DE BOKKEBANK.
Reeds eenigen tijd werd Arie B„ 'n 53-jarig melkvee
houder te Anna Paulowna, door zijn afnemer v. d. Plaat
sterk verdacht van melkverdunning en toen hij nu op
24 Februari te Den Helder weer het gewone kwantum
uiersap afleverde aan den chauffeur-melkrijder Smal-
lenberg, verscheen eensklaps een keurmeester, die een
monster nam, waarop na onderzoek werd geconstateerd
dat aan de voor volle melk afgeleverde substantie water
was toegevoegd, weke handeling het lang niet min te
achten strafbare feit „melkvervalsching" opleverde.
De heer B., daarvoor terecht staande, had aanvanke
lijk aan den keurmeester bekend, doch hij haalde nu
weer bakzeil, zoodat de zaak werd aangehouden tot 16
Juni. ten einde den keurmeester-verbalisant als getuige
te hooren.
Hoorn.
VERDACHTE HARTELIJKHEID.
Zekere heer P. J. H. trof op Zaterdag 19 April in
het café van den heer Veldhuijs te Hoorn een meisje
uit Berkhout aan, welke jongedame hij niet aangenaam
bezig hield door zijn ongewenschte vriendschapsbetui
gingen. Hij wenscht het meisje met alle geweld een
hand te geven, doch zij bleek absoluut geen behoefte
te hebben aan dit bewijs van toegenegenheid. De heer
Piet Veld uit Berkhout, die zich in haar gezelschap
bevond, trachtte zulks den opdriqgerigen heer H. op be
leefde wijze onder het oog te brengen, doch zijn tus-
schenkomst werd niet bijzonder geapprecieerd en kreeg
hij een optater. dat hij met zijn hoofd door een caféruit
tuiirielde. De maat bleek nu toch voldoende gevuld en
werd aangifte gedaan van deze door niets gemotiveer
de mishandeling, met het resultaat, dat de onevenwich-
telijke heer P. J. H. tot f 15 boete of 15 dagen werd
veroordeeld.
A n d ij k.
HET MOEDERLIJK GEVOEL SPRAK AL TE
DUIDELIJK.
De achtenswaardige heer Sandbergen, gemeenteveld
wachter te Andijk. vervulde onlangs zijn ambtelijken
plicht door een Andijker knaap te bekeuren ter zake
een gepleegde overtreding, wat echter door de moeder
van den jeugdigen delinquent, Klaaske P., blijkbaar in
't minst niet werd gewaardeerd, aangezien zij den heer
Sandbergen een bijzonder onsmakelijk scheldwoord toe-
gilde. Een dergelijke in 't publiek gedane beleediging
kon natuurlijk niet worden geseponeerd en kreeg mej.
P. heden een les in goede manieren, die haar echter op
f 15 boete of 15 dagen kwam te staan.
„Als u geen geld noodig hadt, waarom is u dan aan
boord gekomen van dit jacht voor een uitstapje, "waar
van u vooruit wist. dat het geen amusement zou zijn?"
drong Sheridan aan.
Terry antwoordde niet. Zij boog het hoofd neerkijkend
op haar handen tengere, kinderlijke handen met vin
gers, welke geen ringen droegen. Julia had haar wat
ringen gegeven en gezegd, dat zij ze moest dragen, maar,
hoe dan ook, ze hield er niet van. Zij voelde zich niet
op haar gemak, als zij ze droeg.
„Wilt u mij de reden niet zeggen?" drong hij aan.
Een oogenblik van nadenken, voordat zij antwoordde;
„Neen."
„Wil u dat niet? Dat is vreemd. U brengt mij een
beetje in de war, juffrouw Divine."
„Het spijt mij. maar ik kan er niets aan doen," zei
het meisje. „Is er nog iets, dat u mij wilde vragen, me
neer Sheridan of zal ik nu gaan?"
„U dwingt mij om u nog een vraag te stellen. Wat ver
langt u van mij, als u geen geld wilt hebben?"
Terry haalde diep adem. „Dat... dat is bijna dezelfde
vraag in anderen vorm, niet waar?"
„Misschien. Maar ik verlang een antwoord, nu op dit
oogenblik. Ik heb liever niet, dat u mij later het een of
ander fantastische verzoek doet. Zonder uitstel moet al
les nu geregeld worden. Ik dacht, dat alles in orde was.
Zeg mij nu de waarheid."
„De waarheid is, dat ik heelemaal niets van u ver
lang." zei Terry en haar stem trilde van schaamte en
boosheid. „U... u spreekt, alsof ik het een of andere
schrokkige dier was!"
Het lag Sheridan op de tong om te zeggen: „dat is u
ook," maar hij bedwong zich. Na de laatste ondervin
dingen opgedaan met zijn vrouw, die zijn trots en zijn
eer diep hadden gewond, was hij gaan gelooven, dat hij
alle vertrouwen in de vrouwen verloren had. Hij had tot
zichzelf gezegd, dat hij blij zou zijn, als hij nimmer meer
een jonge vrouw ontmoette. En hier was hij nu met oen
jonge vrouw*opgesloten in een drijvend huis en geduren
de weken en weken kon hij niet van haar weg kómen.
En zij was zeker de laatste van haar sexe, in wie hij
vertrouwen zou kunnen stellen! Maar al was hij ook
een bruut, hij kon haar niet van zich afschudden. Het
eenige, wat hij kon doen, was, op kouden toon zeggen,
dat hij niet bedoeld had onbeleefd te zijn. Misschien zou
juffrouw Divine later van idee veranderen, voordat do
kruistocht ten einde was en hem het een of ander voor
stellen, dat haar zou aanstaan. „In den tusschentijd",
voegde hij eraan toe: „moet u gaan en komen, zooais u
zelf wilt, zonder u aan mij te storen. Ik meen, dat u
meermalen in het buitenland is geweest, dus zult u ook
wel Iets afweten van het leven aan boord van een jacht
of liever van een stoomboot. En aan boord van dit jacht
zullen wij doen alsof het een groote boot was. tien maai
zoo groot als de Silverwood in werkelijkheid is. Wy zui-
Alkmaar.
De heer G. J. S., veearts te Alkmaar, had van zijn
collega Rootzant voor eenige jaren een auto gekocht
en reed steeds in dit rijtuig met een rijbewijs, dat op
naam stond van den vorigen eigenaar, wat nauurlijk
in strijd is met de wet. De heer R. was dan ook al eens
gewaarschuwd door de Alkmaarsche politie, doch had
aan de waarschuwing geen gevolg gegeven, tot hij op 17
April aan den Kanaaldijk te Bergen werd aangehou
den door den Rijksveldwachter Roda, die zich niet op
hield met waarschuwingen, doch den veearts op den
bon plakte met gevolg dat hij heden werd veroordeeld
tot f 20 boete of 20 dagen.
Alkmaar.
EEN DAAD VAN GROOTE ONBEDACHTZAAMHEID.
Ten huize van den groentenhandelaar Bode in de
Burgemeester Bosstraat, gem. Oudorp, was op 6 Maart,
als gevolg van een vroege visite van de ooievaar, van
daar dat dit land het Ooievaarsnest wordt genoemd,
werkzaam de 36-jarige kraamverpleegster mej. Cath.
Maria H. uit Alkmaar. Dit meisje verkeerde echter mo
menteel in geldverlegenheid, verloor haar bezinning en
schond het in haar gestelde vertrouwen door uit het
geldkistje van den heer Bode een bankbiljet van f 25
weg te nemen. De verpleegster stond Maandag voor dit
feit terecht. Zij erkende hetgeen haar was te laste ge
legd. Een geheel noodelooze oneerlijkheid, daar de heer
B., indien zij hem had geraadpleegd, gaarne bereid was
geweest, haar uit de piepzak te halen. Gelukkig evenwel
mochthet meisje op een smetteloos verleden en gunstige
referentiën zich beroemen en werd hiermede met het
opleggen der straf, terdege rekening gehouden. Zij werd
veroordeeld tot 2 maanden gev. maar voorwaardelijk
mét 2 proefjaren en onder toezicht gesteld van het
Leger des Heils, die haar bij 't vervullen der bijzondere
voorwaarden, hulp en steun zal verleenen. Het bedrag
van het ontvreemde had zij reeds aan den heer B.
terugbetaald.
Urk.
ALWEER EEN ONPAEDOGISCHE MAMA.
Urk's gemeenteveldwachter, de heer B. Kok, op 24
April belast met de controle op de rijwielbelasting, had
zich van een rijwiel meester gemaakt dat eens nader
bekeken diende te worden. Toen hij dit zwijntje echter
naar het belastingkantoor wilde vervoeren, werd hij
daarin belemmerd door een Urker dame, Marretje H.,
de moeder van den berijder, die zich persé van de fiets
meester wilde maken en zelfs niet schroomde geweld
te gebruiken. Het is echter niet aanbevelenswaardig op
deze wijze tegen het wettig gezag op te treden en werd
moeder Marretje zulks duidelijk gemaakt door een geld
boete van 20 gulden of 20 dagen.
Hoorn.
EEN VERKEERDE MANIER OM TE TOONEN DAT
ER PIT IN ZAT.
De 18-jarige heer Jan K. opperpakkïstenmaker te
Hoorn, ziet er voor zijn leeftijd niet bepaald miemelig
uit, maar maakt toch niet den indruk, dat hij met
succes tegen Maciste of Primo Camera zou 'innen
concurreeren. Toch toonde hij op 10 April, dat zijn ge-
vechtswaarde verre boven de taxatie ging. daar hij den
expediteursknecht Piet Bosstad, die hem gebrek aan
werklust had verweten, eensklaps bij de keel pakte, hem
de strot dicht wrong, en hem toen met zooveel kracht
op de steenen smakte, dat de aangevallene zich nog
geducht aan het been bezeerde.
De geweldenaar stónd nu Maandag terecht wegens
mishandeling en beweerde alstoen. dat de heer Bosstad
hem manhaftig tot vechten had uitgedaagd en hij had
gemeend, dat de invitatie niet te moeten afslaan. De
heer Bosstad, die er ook trouwens niet uitziet als een
gevaarlijke vechtjas, was zoo vrij, dit onverwachte cer
tificaat van dapperheid niet te accepteeren. Hij is ab
soluut niet vechtlustig. Jan's verweer verwierf dus geen
bijval en werd hij tot f 20 boete of 20 dagen veroor
deeld. De dpor den mishandelde ingediende eisch tot
schadevergoeding kwam te laat en werd alzoo. als mos
terd na den maaltijd niet aangenomen.
Den Helder.
ONGEWENSCHTE VISITE VAN STIEFPAPA.
De 39-jarige gepensionneerde heer Andr. R. te Den
Helder, wenschte na een echtscheidingsproces zijn voor
malige ega te bezoeken en begaf zich naar den winkel
van den heer A. Oudenaarde, die met zijn 18-jarige
stiefdochter mej. M. Wiering ie gehuwd. Hij verlangde
alëtoen 'een portret en ook nog geld. doch maakte geen
haast zich op het door zijn stiefdochter gedane ver
zoek. zich uit den winkel te evrwijderen, welke nala
tigheid het minder aangename gevolg had. dat de heer
R heden terecht stond wegens huisvredebreuk. Hij ont
kende gehoord te hebben, dat mej. O. hem tot heengaan
had aangemaand, doch daar twee getuigen het tegen
deel beweerden, stonden de feiten vrijwel vast. Ver
dachte werd alzoo veroordeeld tot f 25 boete of 25 da
gen, welk bedrag hij beweerde niet te kunnen betalen,
daar hij met f 18 ontijdig is gepensionneerd als gevolg
van 'n hartkwaal en hij rok geen zwaren arbeid kan
verrichten, 'n Moeilijk geval! Sluiting.
len onze wandeling over het dek maken, als wij daaraan
behoefte hebben, zonder iets van elkaar te merken. Wij
hoeven niet met elkaar te spreken, ja zelfs niet te glim
lachen als wij langs elkaar gaan. Dat is het programma.
Maar als er iets is, dat u begeert, laat het mij dan we
ten door juffrouw Harkness of den hofmeester. Heeft
u het begrepen?"
„Ik begrijp het," herhaalde Terry.
Zij stond op en ging haastig weg. uit angst dat de
maneschijn verraden zou, dat er tranen in haar oogen
waren.
HOOFDSTUK XDC
Miles Sheridan hield veel van de zee. Hij voelde veel
voor de mechanica en vond het prettig om dagelijks een
paar uur door te brengen in de machinekamer. Er waren
verscheldenen onder de menschen aan boord, waaronder
ook Yale, de kapitein, met wie hij graag een praatje
maakte. En er waren heel wat boeken om door te le
zen. Ofschoon hij zijn uitstapje begonnen was met een
doel en een minder aangenaam doel, verveelde hij zich
niet bij het overgaan van dag in nacht en weer van nacht
tot dag. Hij was in een stemming, die hem genoeg deed
hebben van de wereld en hij was verheugd er verre van
tezijn, want, al had hij Betty dan ook niet bemind zoo
als men zijn .eenige liefde" bemint, haar verraad was
toch een groote slag voor hem geweest. Urenlang kon
hij op het dek zitten in een dekstoel, een pijp rookend en
droomerig starend naar de wondermooie golvenarchi-
tectuur; verre torens, zoo wit als marmer of grijsgroene
heuvels, tegen den horizon opgebouwd slechts om ineen
te storten en opnieuw te ontstaan. Hij dacht, dat het
leven net zoo was. Succes en mislukking en weer een
nieuw succes oprijzend uit de puinhoopen, terwijl de tijd
kwam en ging. Soms ging de Pop langs hem, als hij
daar zat en wanneer hij haar gewaar werd, sloeg hij
haastig zijn oogen neer ln zijn boek. Zelden kwam zij
tweemaal langs hem. Ook scheen zij bij instinkt te we
ten, wanneer hij aan dek vertoefde en dan deed zij haar
wandeling op een ander uur. Als het meisje haar loon
had aangenomen en de Fransche romans had gehouden,
dan zou hij waarschijnlijk nooit aan haar hebben gedacht
behalve dan. wanneer het hem in de gedachten schoot,
dat hij spoedig zou genoodzaakt zijn om zich met haar
in het publiek te vertoonen. Maar zij had acht Fransche
romans, welke speciaal voor haar gekocht waren, bene
vens tien bankbiljetten op den grond van haar hut ge
gooid en hij kon er niets aan doen, dat hij peinzen moest
over haar aard en wezen. Ook intrigeerde het hem, dat
zoo'n pop als zy, van dat soort, dat altyd zichzelf in al
les toegeeft, het gezicht en de gestalte en den hals had
kunnen behouden van een zeventienjarig meisje, ter
wijl een goed opgevoede vrouw van haar leeftijd, zes of
zeven en twintig, zooals Betty, niet kon ontsnappen aan
Belanyrijke vermindering van aanvoeren,
slechte einduitkomsten; de actie voor
goede qualiteit, sorteering en verpakking;
deelname aan tentoonstellingen. Lage
prijzen voor de stapelgroenten; geen hoo-
ge prijzen voor de vroege aardappelen en
wortels; lagere prijzen dan verleden jaar
voor tomaten.
Al was' er in de afgoloopon week nan de veiling
van den «N oord ei-markt bond nog eon vrij belangrijke
aanvoer, met den handel in stapelproducten zal het
nu toch weldra gedaan zijn. De balans kan nu wor
den opgemaakt en bij de meesten zal ze zeer slecht
sluiten. Velen hebben \erlies te boeken en sommi
gen een niet onbelangrijk. Dit is vooral te wijten
aan het ongunstige verloop in de tweede helft van
het seizoen. Toen zijn groote verliezen geleden, ook
wel dooi» hen, die met den handel hun brood tracht
ten te verdienen. We onlmoetten gisteren een houwer,
die uien had gekost, staande op den akker. Koopprijs
vermeerderd met alle onkosten beliep f2800. Het.
waren beste uien en hij ging er vrij zeker in, dat
daar een aardige verdienste inoest inzitten. Hij had
echter gerekend buiten den loop, die de zaken op de
tuinbouwmarkt hadden genomen. Olsehoon het pro
duct tot het laatst van beste qualiteit bleef, brachten
deze uien f200 op! En zoo zijn er meerdere voor
beelden te noemen ten bewijze, hoe groot de strop
pen waren, die sommigen haalden.
Intusschen gaat de Langendijker, en in het alge
meen de Nederlnndsche tuinder, voort met zijn ar
beid te geven in de hoop, dat de tijden gunstiger
mogen worden. Of daarop voorloopig veel kans be
staat is moeilijk te zeggen. Als men let op de voort
durende toeneming van het aantal bedrijven, door
dien veel akkerbouwers zich op den tuinbouw gaan
toeleggen, gevolg van de nog slechtere uitkomsten
van den akkerbouw, is bet. moeilijk aan de vervul
ling dier hoop te gelooven Nog moeilijker wordt dit,
gezien de grootere uitbreiding, die ook in andere
landen, waar wij ons afzetgebied vinden, aan den
tuinbouw wordt gegeven. Daardoor is liet aanbod
sterk toegenomen en het natuurlijke gevolg van dit
feit is, dat de consumenten kieskeuriger worden in
het door hen te koopen product. Van deze omstan
digheid nu is het, dat de Nederlandsche tuinbouwer
wil profiteeren door op de markten van binnen- en
buitenland het neusje van den zalm aan te bieden
voor wat betreft de eischen van qualiteit, sorteering
en verpakking. Dat de individueele tuinder dit nog
maar niet voetstoots aanneemt, is inmiddels wel ge
bleken op de verschillende vergaderingen, welke zijn
gehouden ter bespreking eener andere sorteering
der aardappels, welke sorteering door den handel
in het bijzonder werd aangeprezen, om de concur
rentie van andere landen het hoofd te kunnen bie
den. De stevige organisatie op tuinbouwgebied is
echter voortdurend in de weer om zijn leden in de
aangegeven richting op te voeden en op die wijze
te trachten, het afzetgebied te vergrooten. Als men
echter let op de inspanning, en de energie, waarmee
ook andere landen in dezelfde richting werkzaam
zijn, is het zeer begrijpelijk, dat de middelen steeds
op meer intensieve wijze moeten worden aangewend
en nieuwe moeten worden aangesneden, om geen
terrein te verliezen. De drie groote tuinbouworgani
saties in dit tuinbouwdistrict hebben dit blijkbaar
gevoeld en hebben een bepaald percentage van den
omzet aan de veilingen beschikbaar gesteld voor het
voeren van reclame voor de Hollandsche. en in het
bijzonder voor de Langendijker groeuten, zoowel
door reclameplaten als geschriften en illustratie
materiaal. Meer en meer begint men zich ook toe te
leggen op het organiseei en van en het deelnemen
aan tentoonstellingen. Zoo zal het Centraal Bureau
uit de Veilingey in Nederland weer deelnemen aan
de groote tentoonstelling te Zurich in Zwitserland,
waarmee wel is waar een aantal duizenden guldens
gemoeid zijn, doch waarbij men het. beginsel hul
digt; de schaê gaat voor de baêt uit.. Het is gebleken,
dat door een intensieve propaganda in werkelijkheid
veel kan worden bereikt, wat de statistieken uitwijzen
en men kan niet anders doen dan het in de Neder
landsche tuinders te prijzen, dat zij hun organisaties
de financieele middelen verschaffen om de goede re
putatie onzer tuinbouwproducten nog te verhoogen.
Het is te hopen, dat het doel bereikt wordt, doch
men vraagt zich wel eens af, of alleen daardpor de
tuinbouw uit de moeilijkheden zal kunnen komen.
Ongetwijfeld is het een middel, dat voor verder af
glijden kan behoeden, en als zoodanig moet het wor
den toegejuicht. De alcemeene economische wereld
toestanden en de politieke en economische omstan
digheden in de verschillende rijken spreken ongetwij
feld in dezen een zeer ernstig wooroje mee.
Al deze overwegingen golden zonder twijfel deze
week bij de beoordeeline van de prijzen der vroege
aardappelen, welke aan de Broeker veiling kwamen.
een zekere mate van dikheid en aan een dubbele kin
zonder een zeer streng dieet te volgen en sterke, zure
medicijnen in te nemen, haar voorgeschreven door den
eeh of anderen geheimzinnigen specialiteit.
Deze hier dronk echter geen wijn. Dat zei juffrouw
Harknese, die Ingelicht was door Roberts, die jufrouw
Divine aan tafel diende. Toen zij het Sheridan had mee
gedeeld, had hij gezegd: „Mijn goeie Harkey, juffrouw
Divine interesseert mij niet, geen harer gewoonten of
manieren." Maar hij stelde er wel degelijk belang in:
niets dan nieuwsgierigheid natuurlijk.
En ten gevolge van een of twee gezegdes van het oude
mensch. voordat hij haar zoo had afgesnauwd, hadden
Miles in een glimp doen zien, dat zijn oude kindermeid
iets begon te verliezen van den afschuw, welken zij voor
het meisje had gekoesterd. Daar hij geen bruut was.
verheugde hem dit. Het zou inderdaad ellendig voor het
meisje geweest zijn, als zij bediend zou zijn geworden
door de stijve stugge prent, die Harkey soms kon zijn,
als haar geweten begon te spoken.
En het was zoo: voordat er een week verloopen was,
was juffrouw Herkness bezweken voor de bekoring die
er van de sirene uitging. Het temmen van de oude leeu
win was slechts langzaam In zijn werk gegaan; bijna
onmerkbaar in het begin en was volbracht als gevolg
van een heele serie van schokken en verrassingen. Zij
had verwacht, dat de slechte bedorven vrouw, naar wier
pijpen zij te dansen had, al haar tijd en geduld zou op
vorderen. Maar het schepsel vroeg haar geen enkelen
dienst.
Hoe zij het klaarspeelde om haar japonnen behoorlijk
aan te trekken, begreep Harkness niet: maar zij speel
de het klaar. En nooit werd haar de vernederende be
zigheid opgedragen om schoenen los te rijgen of dicht
te knoopen. In plaats van haar kamer tot een onorde-
lijken chaos te maken, waren al haar zaakjes zoo keurig
opgeborgen, dat er een stormwind zou noodig zijn om
de boel in de war te brengen. In plaats van Harkness
hoofdpijn te bezorgen door een stortvloed van bedwel
mende Fransche parfums gebruikte de apekop heele
maal geen odeur, behalve dan een sachet gevuld met
irispoeder, dat tusschen haar kleeren hing. Ten gevolge
van dit alles moest de Iersche het zichzelf bekennen,
dat die vampyrs toch niet zoo verschrikkelijk waren,
als zij wel gemeend had. En dit kleine ding leek nog 'n
baby! Haar oogen waren zoo groot en zacht met zoo'n
blik erin van: „Toe. wees niet zoo kwaad op mij!" Harky
kon zich geen geweld aandoen bij zulk een blik. En
toen kwam de climax. Dat was, toen juffrouw Divine de
onderste drie treden van de trap afviel bij het gaan naar
haar hut; zij verstuikte toen haar enkel. Zij maakte er
volstrekt geen drukte over; en dat trof Juist het hart
der oude vrouw.
Wordt vervolgd.