SchagerCourant HAAR SPROOKJESPRINS DE LANGENDIJKER GROENTENVEILINGEN. Tweede Blad. Staatsloterij Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. Woensdag 4 Juni 1930. 73ste Jaargang. No. 8673 Trekking van Maandag 2 Juni 1930. 5e klasse 9e lijst Nos. 4968 12640 20140 ieder f 1000. Nos. 13099 15374 18915 ieder f 400. No. 7531 f 200. Nos. 5680 6930 7187 7662 7889 10905 11213 12634 17028 18817 19504 ieder f 100. Prijzen van f 70. 6 127 308 526 603 890 1017 1022 1032 1087 1097 1503 1730 1772 1883 1887 2006 2107 2121 2164 2221 2343 2382 2509 2644 2698 2738 2816 3121 3208 3372 3384 3487 3550 3562 3615 3670 3686 3716 3768 3786 3919 4014 4136 4208 4324 4328 4386 4402 4443 4501 4559 4592 4744 4821 4871 4882 4927 4932 4956 5006 5029 5112 5166 5415 5493 5524 5566 5752 5965 5967 6029 6091 6263 6385 6393 6549 6568 6575 6720 6727 6938 6952 7066 7116 7152 7220 7296 7322 7339 7557 7567 7582 7717 7720 7727 7777 7819 7875 7938 7983 8002 8030 8100 8130 8226 8229 8306 8414 8527 8553 8576 8593 8700 8778 8940 9102 9173 9226 9263 9373 9467 9483 9815 9920 10205 10381 10520 10532 10552 10681 10692 10792 10895 11127 11236 11281 11510 11537 11559 11754 11801 11834 11942 11991 12059 12308 12312 12344 12440 12588 12654 12740 12932 13045 13046 13053 13184 13255 13280 13306 13414 13444 13513 13650 13720 13786 13810 13897 14006 14033 14236 14299 14317 14384 14399 14536 14593 14788 14801 14834 14897 14956 15029 15080 15184 15472 15479 15549 15655 15679 15767 15856 15867 16032 16033 16047 16119 16166 16217 16246 16279 16311 16322 16413 16511 16656 16734 16878 16933 16970 16996 17206 17355 17444 17450 17487 17908 17928 17938 17964 18091 18157 18177 18192 18262 18288 18301 18356 18372 18610 18623 18709 18760 18856 19119 19258 19324 19474 19577 19594 19601 19679 19788 19881 19903 20009 20087 20142 20232 20271 20336 20380 20388 20419 20575 20582 20605 20753 20842 20876 20887 20898 VOOR DEN POLITIERECHTER. Zitting van Maandag 2 Juni 1930. Wognum. NAUW'LIJKS ONS LICHAAM TER ZETEL GE PLOOID, OF WE WERDEN ALWEER DE DEUR UIT- I GEGOOID. Het scheen ons toe, dat meneer de verdachte nummer 1, de 41-jarige rijwielhersteller Jacob Sch. te Wognum niet in heel gunstige conditie verkeerde. Niet alleen toch moest hij met gesloten deuren, dus buiten te genwoordigheid van pers en baliekluivers voor een zeer afkeurenswaardig zedemisdrag terecht staan, maar ook werd het hem blijkbaar niet vergund, zich na afloop van de behandeling direct huiswaarts te begeven. Nee, Jaap had Maandag niet zijn beau jour. Dirkshor n. DAT WORDT EEN GEBED. WAARAAN NOOIT EEN EIND SCHIJNT TE KOMEN. Zoo we weten, had de 45-Jarige, niet bepaald drank- hatende schoenmaker en electricieen Joh. D., vroeger te Dirkshorn, thans te Alkmaar wonende, zijn voormaligen dorpsgenoot, de heer K. v. d. Sluis, werkzaam bij het P.E.N., met wien hij overhoop lag, een beleedigende briefkaart geschreven, waarin hij v. d. Sluis beschuldig de van materiaal-diefstal ten nadeele van het Provin ciaal Electr. Net. Hij stond nu de vorige week terecht wegens beleediging. doch aangezien v. d. Sluis niet pre sent was, werd de zaak aangehouden en heden met het hooren van den gesmaden Penwerker voortgezet. V. d. Sluis ontkende ten stelligste de insuniaties, door FEUILLETON door C. N. "W ILLI A M S 0 N. Een der meest interessante romans uit de bekende Society-Reeks; Uitgave Van HoLkema en Warendorf, Amster dam. 19. is al te gevoelig," zei Sheridan met iets van spot. „Beschouw uzelf liever als... als een koningin dan als een dienstbode. U heeft uw rijk aan boord en ik heb hot mijne. De eene hoeft zich niet te bekommeren om den •ndere. Maar er is een vraag, juffrouw Divine, die ik u gaarne wilde stellen, nu wij eenmaal samen spreken, want het is zeer wel mogelijk, dat wij elkaar voorloopig Jiiet zien. Waarom zond u mij het geld terug, dat u, rooals overeengekomen was, zoudt ontvangen in bank biljetten en niet als een cheque? Verlangde u misschien de gansche twintig duizend in eens, of..." „Nee! Nee!" waagde Terry te roepen. „Ik wil heele- toaal geen geld. Van het begin af aan heb ik dat gezegd Ik..." „Waarlijk?" vroeg Sheridan. „Dat begrijp ik niet. Philips vertelde mij, dat u twintig duizend dollar voor de... expeditie vroeg, dat u de som zelf aangaf en dat hij had toegestemd na eenige discussie; hoe de som be taald zou worden werd door u beiden vastgesteld en..." „Het is een vergissing!" riep Terry. „Ik zou, nee waar lijk, ik kan geen geld van u aannemen." Maar terwijl rij sprak, kwam er een panische schrik over haar. Zij verried Julia. Zij was vergeten, dat zij Julia moest voor stellen. „Waarom kunt u geen geld van mij aannemen?" vroeg Sheridan onverstoorbaar. „Omdat... omdat het niet kan," stamelde het meisje. Haar gezicht stond treurig, maar natuurlijk geloofde hij niet. dat haar aandoening echt was. Philips kende Juliet Divine oppervlakkig en hij had hem gewaarschuwd Zulke poppen hadden veel snaren op haar viool! Hij be weerde niet, dat hij die wezens begreep, het kon hem trouwens niets schelen, maar het leek wel of deze pop nu bezig was om te trachten zijn sympathie op te wekken. Hij had haar geen sympathie te geven. Maar hij ver baasde er zich over, hoe zij zoo jong had kunnen blijven, Joh. D. gelanceerd per briefkaart en de officier vorder de dan ook f 50 boete of 50 dagen, doch bleven de heeren met verdachte nog wat nakaarten en werd op nieuw tot aanhouding tot 30 Juli besloten. Alsdan zou den nog worden gehoord de door D. opgegeven getui gen Piet Krook te Hoorn en Piet de Goede, smid te Dirkshorn. Deze heeren zouden volgens Jan D. kunnen verklaren, dat verdachte zijn aantijgingen tegen v. d. Sluis niet uit zijn teenen had opgebaggerd. We zijn natunrlijk bar nieuwsgierig wat er van dit nieuwe ver hoor terecht zal komen. Wervershoof. HOFFELIJKE EN AANGENAME SPORT MANIEREN. Op 31 Maart was Purmedreutel II en Wervershoof I in 'n geanimeerde competitiewedstrijd op 'n reuze-ma nier te Wervershoof tegen elkander aan 't leertrappen. Als scheidsrechter fungeerde de heer J. Tol, expeditie knecht te Hoorn, die weldra op* gevoelige wijze aan zijn waardigheid werd herinnerd, daar een der leden van het elftal van Wervershoof, Simon O., verontwaardigd, omdat Tol ten nadeele van Wervershoof een strafschop had toegekend, hem een gevoelige mep met de vuist in den nek toebracht. De heer Tol slikte deze hardhan dige aanraking niet met sportbroederlijke vergevings gezindheid en wist te bewerken, dat de al te tempera mentvolle sportbeoefenaar heden tot f 20 boete of 20 dagen werd veroordeeld. Alkmaar. VOOR SLECHTS 3 KNAAK WEER ZONDELOOS. De zeer rijzige, met een artistieke lefkuif gesierde 22- jarige ijzervreter, pardon, -gieter Frans F. (zijn twee andere voornamen krijgt hij van ons cadeau voor zijn verjaardag) stond terecht, omdat hij op 22 Juni zijn mede-arbeider op de scheepswerf „Nicolaas Witsen" een stomp had toegebracht. Wat de oorzaak was van dit ruw geweld, werd ons niet duidelijk, daar Frans 'n zwakke borst en nog zwakker stem had. Hij was nog gehuwd ook en zulke menschen moeten liever heele- maal niet gaan stompen, wat onvoordeelig kan zijn voor een huisvader, die maar een klein salaris ver dient. De politierechter, die weet wat 'n huishouden kost, hield daar rekening mede en legde den jongen man slechts f 7.50 boete of 5 dagen hechtenis op. Anna Paulowna- VOOR ZIJN ZINDELLJKHEIDSGEVOELENS GENOOT ARIE GEEN DANK WANT HET EMMERSPOELSEL SPOELDE HEM OP DE BOKKEBANK. Reeds eenigen tijd werd Arie B„ 'n 53-jarig melkvee houder te Anna Paulowna, door zijn afnemer v. d. Plaat sterk verdacht van melkverdunning en toen hij nu op 24 Februari te Den Helder weer het gewone kwantum uiersap afleverde aan den chauffeur-melkrijder Smal- lenberg, verscheen eensklaps een keurmeester, die een monster nam, waarop na onderzoek werd geconstateerd dat aan de voor volle melk afgeleverde substantie water was toegevoegd, weke handeling het lang niet min te achten strafbare feit „melkvervalsching" opleverde. De heer B., daarvoor terecht staande, had aanvanke lijk aan den keurmeester bekend, doch hij haalde nu weer bakzeil, zoodat de zaak werd aangehouden tot 16 Juni. ten einde den keurmeester-verbalisant als getuige te hooren. Hoorn. VERDACHTE HARTELIJKHEID. Zekere heer P. J. H. trof op Zaterdag 19 April in het café van den heer Veldhuijs te Hoorn een meisje uit Berkhout aan, welke jongedame hij niet aangenaam bezig hield door zijn ongewenschte vriendschapsbetui gingen. Hij wenscht het meisje met alle geweld een hand te geven, doch zij bleek absoluut geen behoefte te hebben aan dit bewijs van toegenegenheid. De heer Piet Veld uit Berkhout, die zich in haar gezelschap bevond, trachtte zulks den opdriqgerigen heer H. op be leefde wijze onder het oog te brengen, doch zijn tus- schenkomst werd niet bijzonder geapprecieerd en kreeg hij een optater. dat hij met zijn hoofd door een caféruit tuiirielde. De maat bleek nu toch voldoende gevuld en werd aangifte gedaan van deze door niets gemotiveer de mishandeling, met het resultaat, dat de onevenwich- telijke heer P. J. H. tot f 15 boete of 15 dagen werd veroordeeld. A n d ij k. HET MOEDERLIJK GEVOEL SPRAK AL TE DUIDELIJK. De achtenswaardige heer Sandbergen, gemeenteveld wachter te Andijk. vervulde onlangs zijn ambtelijken plicht door een Andijker knaap te bekeuren ter zake een gepleegde overtreding, wat echter door de moeder van den jeugdigen delinquent, Klaaske P., blijkbaar in 't minst niet werd gewaardeerd, aangezien zij den heer Sandbergen een bijzonder onsmakelijk scheldwoord toe- gilde. Een dergelijke in 't publiek gedane beleediging kon natuurlijk niet worden geseponeerd en kreeg mej. P. heden een les in goede manieren, die haar echter op f 15 boete of 15 dagen kwam te staan. „Als u geen geld noodig hadt, waarom is u dan aan boord gekomen van dit jacht voor een uitstapje, "waar van u vooruit wist. dat het geen amusement zou zijn?" drong Sheridan aan. Terry antwoordde niet. Zij boog het hoofd neerkijkend op haar handen tengere, kinderlijke handen met vin gers, welke geen ringen droegen. Julia had haar wat ringen gegeven en gezegd, dat zij ze moest dragen, maar, hoe dan ook, ze hield er niet van. Zij voelde zich niet op haar gemak, als zij ze droeg. „Wilt u mij de reden niet zeggen?" drong hij aan. Een oogenblik van nadenken, voordat zij antwoordde; „Neen." „Wil u dat niet? Dat is vreemd. U brengt mij een beetje in de war, juffrouw Divine." „Het spijt mij. maar ik kan er niets aan doen," zei het meisje. „Is er nog iets, dat u mij wilde vragen, me neer Sheridan of zal ik nu gaan?" „U dwingt mij om u nog een vraag te stellen. Wat ver langt u van mij, als u geen geld wilt hebben?" Terry haalde diep adem. „Dat... dat is bijna dezelfde vraag in anderen vorm, niet waar?" „Misschien. Maar ik verlang een antwoord, nu op dit oogenblik. Ik heb liever niet, dat u mij later het een of ander fantastische verzoek doet. Zonder uitstel moet al les nu geregeld worden. Ik dacht, dat alles in orde was. Zeg mij nu de waarheid." „De waarheid is, dat ik heelemaal niets van u ver lang." zei Terry en haar stem trilde van schaamte en boosheid. „U... u spreekt, alsof ik het een of andere schrokkige dier was!" Het lag Sheridan op de tong om te zeggen: „dat is u ook," maar hij bedwong zich. Na de laatste ondervin dingen opgedaan met zijn vrouw, die zijn trots en zijn eer diep hadden gewond, was hij gaan gelooven, dat hij alle vertrouwen in de vrouwen verloren had. Hij had tot zichzelf gezegd, dat hij blij zou zijn, als hij nimmer meer een jonge vrouw ontmoette. En hier was hij nu met oen jonge vrouw*opgesloten in een drijvend huis en geduren de weken en weken kon hij niet van haar weg kómen. En zij was zeker de laatste van haar sexe, in wie hij vertrouwen zou kunnen stellen! Maar al was hij ook een bruut, hij kon haar niet van zich afschudden. Het eenige, wat hij kon doen, was, op kouden toon zeggen, dat hij niet bedoeld had onbeleefd te zijn. Misschien zou juffrouw Divine later van idee veranderen, voordat do kruistocht ten einde was en hem het een of ander voor stellen, dat haar zou aanstaan. „In den tusschentijd", voegde hij eraan toe: „moet u gaan en komen, zooais u zelf wilt, zonder u aan mij te storen. Ik meen, dat u meermalen in het buitenland is geweest, dus zult u ook wel Iets afweten van het leven aan boord van een jacht of liever van een stoomboot. En aan boord van dit jacht zullen wij doen alsof het een groote boot was. tien maai zoo groot als de Silverwood in werkelijkheid is. Wy zui- Alkmaar. De heer G. J. S., veearts te Alkmaar, had van zijn collega Rootzant voor eenige jaren een auto gekocht en reed steeds in dit rijtuig met een rijbewijs, dat op naam stond van den vorigen eigenaar, wat nauurlijk in strijd is met de wet. De heer R. was dan ook al eens gewaarschuwd door de Alkmaarsche politie, doch had aan de waarschuwing geen gevolg gegeven, tot hij op 17 April aan den Kanaaldijk te Bergen werd aangehou den door den Rijksveldwachter Roda, die zich niet op hield met waarschuwingen, doch den veearts op den bon plakte met gevolg dat hij heden werd veroordeeld tot f 20 boete of 20 dagen. Alkmaar. EEN DAAD VAN GROOTE ONBEDACHTZAAMHEID. Ten huize van den groentenhandelaar Bode in de Burgemeester Bosstraat, gem. Oudorp, was op 6 Maart, als gevolg van een vroege visite van de ooievaar, van daar dat dit land het Ooievaarsnest wordt genoemd, werkzaam de 36-jarige kraamverpleegster mej. Cath. Maria H. uit Alkmaar. Dit meisje verkeerde echter mo menteel in geldverlegenheid, verloor haar bezinning en schond het in haar gestelde vertrouwen door uit het geldkistje van den heer Bode een bankbiljet van f 25 weg te nemen. De verpleegster stond Maandag voor dit feit terecht. Zij erkende hetgeen haar was te laste ge legd. Een geheel noodelooze oneerlijkheid, daar de heer B., indien zij hem had geraadpleegd, gaarne bereid was geweest, haar uit de piepzak te halen. Gelukkig evenwel mochthet meisje op een smetteloos verleden en gunstige referentiën zich beroemen en werd hiermede met het opleggen der straf, terdege rekening gehouden. Zij werd veroordeeld tot 2 maanden gev. maar voorwaardelijk mét 2 proefjaren en onder toezicht gesteld van het Leger des Heils, die haar bij 't vervullen der bijzondere voorwaarden, hulp en steun zal verleenen. Het bedrag van het ontvreemde had zij reeds aan den heer B. terugbetaald. Urk. ALWEER EEN ONPAEDOGISCHE MAMA. Urk's gemeenteveldwachter, de heer B. Kok, op 24 April belast met de controle op de rijwielbelasting, had zich van een rijwiel meester gemaakt dat eens nader bekeken diende te worden. Toen hij dit zwijntje echter naar het belastingkantoor wilde vervoeren, werd hij daarin belemmerd door een Urker dame, Marretje H., de moeder van den berijder, die zich persé van de fiets meester wilde maken en zelfs niet schroomde geweld te gebruiken. Het is echter niet aanbevelenswaardig op deze wijze tegen het wettig gezag op te treden en werd moeder Marretje zulks duidelijk gemaakt door een geld boete van 20 gulden of 20 dagen. Hoorn. EEN VERKEERDE MANIER OM TE TOONEN DAT ER PIT IN ZAT. De 18-jarige heer Jan K. opperpakkïstenmaker te Hoorn, ziet er voor zijn leeftijd niet bepaald miemelig uit, maar maakt toch niet den indruk, dat hij met succes tegen Maciste of Primo Camera zou 'innen concurreeren. Toch toonde hij op 10 April, dat zijn ge- vechtswaarde verre boven de taxatie ging. daar hij den expediteursknecht Piet Bosstad, die hem gebrek aan werklust had verweten, eensklaps bij de keel pakte, hem de strot dicht wrong, en hem toen met zooveel kracht op de steenen smakte, dat de aangevallene zich nog geducht aan het been bezeerde. De geweldenaar stónd nu Maandag terecht wegens mishandeling en beweerde alstoen. dat de heer Bosstad hem manhaftig tot vechten had uitgedaagd en hij had gemeend, dat de invitatie niet te moeten afslaan. De heer Bosstad, die er ook trouwens niet uitziet als een gevaarlijke vechtjas, was zoo vrij, dit onverwachte cer tificaat van dapperheid niet te accepteeren. Hij is ab soluut niet vechtlustig. Jan's verweer verwierf dus geen bijval en werd hij tot f 20 boete of 20 dagen veroor deeld. De dpor den mishandelde ingediende eisch tot schadevergoeding kwam te laat en werd alzoo. als mos terd na den maaltijd niet aangenomen. Den Helder. ONGEWENSCHTE VISITE VAN STIEFPAPA. De 39-jarige gepensionneerde heer Andr. R. te Den Helder, wenschte na een echtscheidingsproces zijn voor malige ega te bezoeken en begaf zich naar den winkel van den heer A. Oudenaarde, die met zijn 18-jarige stiefdochter mej. M. Wiering ie gehuwd. Hij verlangde alëtoen 'een portret en ook nog geld. doch maakte geen haast zich op het door zijn stiefdochter gedane ver zoek. zich uit den winkel te evrwijderen, welke nala tigheid het minder aangename gevolg had. dat de heer R heden terecht stond wegens huisvredebreuk. Hij ont kende gehoord te hebben, dat mej. O. hem tot heengaan had aangemaand, doch daar twee getuigen het tegen deel beweerden, stonden de feiten vrijwel vast. Ver dachte werd alzoo veroordeeld tot f 25 boete of 25 da gen, welk bedrag hij beweerde niet te kunnen betalen, daar hij met f 18 ontijdig is gepensionneerd als gevolg van 'n hartkwaal en hij rok geen zwaren arbeid kan verrichten, 'n Moeilijk geval! Sluiting. len onze wandeling over het dek maken, als wij daaraan behoefte hebben, zonder iets van elkaar te merken. Wij hoeven niet met elkaar te spreken, ja zelfs niet te glim lachen als wij langs elkaar gaan. Dat is het programma. Maar als er iets is, dat u begeert, laat het mij dan we ten door juffrouw Harkness of den hofmeester. Heeft u het begrepen?" „Ik begrijp het," herhaalde Terry. Zij stond op en ging haastig weg. uit angst dat de maneschijn verraden zou, dat er tranen in haar oogen waren. HOOFDSTUK XDC Miles Sheridan hield veel van de zee. Hij voelde veel voor de mechanica en vond het prettig om dagelijks een paar uur door te brengen in de machinekamer. Er waren verscheldenen onder de menschen aan boord, waaronder ook Yale, de kapitein, met wie hij graag een praatje maakte. En er waren heel wat boeken om door te le zen. Ofschoon hij zijn uitstapje begonnen was met een doel en een minder aangenaam doel, verveelde hij zich niet bij het overgaan van dag in nacht en weer van nacht tot dag. Hij was in een stemming, die hem genoeg deed hebben van de wereld en hij was verheugd er verre van tezijn, want, al had hij Betty dan ook niet bemind zoo als men zijn .eenige liefde" bemint, haar verraad was toch een groote slag voor hem geweest. Urenlang kon hij op het dek zitten in een dekstoel, een pijp rookend en droomerig starend naar de wondermooie golvenarchi- tectuur; verre torens, zoo wit als marmer of grijsgroene heuvels, tegen den horizon opgebouwd slechts om ineen te storten en opnieuw te ontstaan. Hij dacht, dat het leven net zoo was. Succes en mislukking en weer een nieuw succes oprijzend uit de puinhoopen, terwijl de tijd kwam en ging. Soms ging de Pop langs hem, als hij daar zat en wanneer hij haar gewaar werd, sloeg hij haastig zijn oogen neer ln zijn boek. Zelden kwam zij tweemaal langs hem. Ook scheen zij bij instinkt te we ten, wanneer hij aan dek vertoefde en dan deed zij haar wandeling op een ander uur. Als het meisje haar loon had aangenomen en de Fransche romans had gehouden, dan zou hij waarschijnlijk nooit aan haar hebben gedacht behalve dan. wanneer het hem in de gedachten schoot, dat hij spoedig zou genoodzaakt zijn om zich met haar in het publiek te vertoonen. Maar zij had acht Fransche romans, welke speciaal voor haar gekocht waren, bene vens tien bankbiljetten op den grond van haar hut ge gooid en hij kon er niets aan doen, dat hij peinzen moest over haar aard en wezen. Ook intrigeerde het hem, dat zoo'n pop als zy, van dat soort, dat altyd zichzelf in al les toegeeft, het gezicht en de gestalte en den hals had kunnen behouden van een zeventienjarig meisje, ter wijl een goed opgevoede vrouw van haar leeftijd, zes of zeven en twintig, zooals Betty, niet kon ontsnappen aan Belanyrijke vermindering van aanvoeren, slechte einduitkomsten; de actie voor goede qualiteit, sorteering en verpakking; deelname aan tentoonstellingen. Lage prijzen voor de stapelgroenten; geen hoo- ge prijzen voor de vroege aardappelen en wortels; lagere prijzen dan verleden jaar voor tomaten. Al was' er in de afgoloopon week nan de veiling van den «N oord ei-markt bond nog eon vrij belangrijke aanvoer, met den handel in stapelproducten zal het nu toch weldra gedaan zijn. De balans kan nu wor den opgemaakt en bij de meesten zal ze zeer slecht sluiten. Velen hebben \erlies te boeken en sommi gen een niet onbelangrijk. Dit is vooral te wijten aan het ongunstige verloop in de tweede helft van het seizoen. Toen zijn groote verliezen geleden, ook wel dooi» hen, die met den handel hun brood tracht ten te verdienen. We onlmoetten gisteren een houwer, die uien had gekost, staande op den akker. Koopprijs vermeerderd met alle onkosten beliep f2800. Het. waren beste uien en hij ging er vrij zeker in, dat daar een aardige verdienste inoest inzitten. Hij had echter gerekend buiten den loop, die de zaken op de tuinbouwmarkt hadden genomen. Olsehoon het pro duct tot het laatst van beste qualiteit bleef, brachten deze uien f200 op! En zoo zijn er meerdere voor beelden te noemen ten bewijze, hoe groot de strop pen waren, die sommigen haalden. Intusschen gaat de Langendijker, en in het alge meen de Nederlnndsche tuinder, voort met zijn ar beid te geven in de hoop, dat de tijden gunstiger mogen worden. Of daarop voorloopig veel kans be staat is moeilijk te zeggen. Als men let op de voort durende toeneming van het aantal bedrijven, door dien veel akkerbouwers zich op den tuinbouw gaan toeleggen, gevolg van de nog slechtere uitkomsten van den akkerbouw, is bet. moeilijk aan de vervul ling dier hoop te gelooven Nog moeilijker wordt dit, gezien de grootere uitbreiding, die ook in andere landen, waar wij ons afzetgebied vinden, aan den tuinbouw wordt gegeven. Daardoor is liet aanbod sterk toegenomen en het natuurlijke gevolg van dit feit is, dat de consumenten kieskeuriger worden in het door hen te koopen product. Van deze omstan digheid nu is het, dat de Nederlandsche tuinbouwer wil profiteeren door op de markten van binnen- en buitenland het neusje van den zalm aan te bieden voor wat betreft de eischen van qualiteit, sorteering en verpakking. Dat de individueele tuinder dit nog maar niet voetstoots aanneemt, is inmiddels wel ge bleken op de verschillende vergaderingen, welke zijn gehouden ter bespreking eener andere sorteering der aardappels, welke sorteering door den handel in het bijzonder werd aangeprezen, om de concur rentie van andere landen het hoofd te kunnen bie den. De stevige organisatie op tuinbouwgebied is echter voortdurend in de weer om zijn leden in de aangegeven richting op te voeden en op die wijze te trachten, het afzetgebied te vergrooten. Als men echter let op de inspanning, en de energie, waarmee ook andere landen in dezelfde richting werkzaam zijn, is het zeer begrijpelijk, dat de middelen steeds op meer intensieve wijze moeten worden aangewend en nieuwe moeten worden aangesneden, om geen terrein te verliezen. De drie groote tuinbouworgani saties in dit tuinbouwdistrict hebben dit blijkbaar gevoeld en hebben een bepaald percentage van den omzet aan de veilingen beschikbaar gesteld voor het voeren van reclame voor de Hollandsche. en in het bijzonder voor de Langendijker groeuten, zoowel door reclameplaten als geschriften en illustratie materiaal. Meer en meer begint men zich ook toe te leggen op het organiseei en van en het deelnemen aan tentoonstellingen. Zoo zal het Centraal Bureau uit de Veilingey in Nederland weer deelnemen aan de groote tentoonstelling te Zurich in Zwitserland, waarmee wel is waar een aantal duizenden guldens gemoeid zijn, doch waarbij men het. beginsel hul digt; de schaê gaat voor de baêt uit.. Het is gebleken, dat door een intensieve propaganda in werkelijkheid veel kan worden bereikt, wat de statistieken uitwijzen en men kan niet anders doen dan het in de Neder landsche tuinders te prijzen, dat zij hun organisaties de financieele middelen verschaffen om de goede re putatie onzer tuinbouwproducten nog te verhoogen. Het is te hopen, dat het doel bereikt wordt, doch men vraagt zich wel eens af, of alleen daardpor de tuinbouw uit de moeilijkheden zal kunnen komen. Ongetwijfeld is het een middel, dat voor verder af glijden kan behoeden, en als zoodanig moet het wor den toegejuicht. De alcemeene economische wereld toestanden en de politieke en economische omstan digheden in de verschillende rijken spreken ongetwij feld in dezen een zeer ernstig wooroje mee. Al deze overwegingen golden zonder twijfel deze week bij de beoordeeline van de prijzen der vroege aardappelen, welke aan de Broeker veiling kwamen. een zekere mate van dikheid en aan een dubbele kin zonder een zeer streng dieet te volgen en sterke, zure medicijnen in te nemen, haar voorgeschreven door den eeh of anderen geheimzinnigen specialiteit. Deze hier dronk echter geen wijn. Dat zei juffrouw Harknese, die Ingelicht was door Roberts, die jufrouw Divine aan tafel diende. Toen zij het Sheridan had mee gedeeld, had hij gezegd: „Mijn goeie Harkey, juffrouw Divine interesseert mij niet, geen harer gewoonten of manieren." Maar hij stelde er wel degelijk belang in: niets dan nieuwsgierigheid natuurlijk. En ten gevolge van een of twee gezegdes van het oude mensch. voordat hij haar zoo had afgesnauwd, hadden Miles in een glimp doen zien, dat zijn oude kindermeid iets begon te verliezen van den afschuw, welken zij voor het meisje had gekoesterd. Daar hij geen bruut was. verheugde hem dit. Het zou inderdaad ellendig voor het meisje geweest zijn, als zij bediend zou zijn geworden door de stijve stugge prent, die Harkey soms kon zijn, als haar geweten begon te spoken. En het was zoo: voordat er een week verloopen was, was juffrouw Herkness bezweken voor de bekoring die er van de sirene uitging. Het temmen van de oude leeu win was slechts langzaam In zijn werk gegaan; bijna onmerkbaar in het begin en was volbracht als gevolg van een heele serie van schokken en verrassingen. Zij had verwacht, dat de slechte bedorven vrouw, naar wier pijpen zij te dansen had, al haar tijd en geduld zou op vorderen. Maar het schepsel vroeg haar geen enkelen dienst. Hoe zij het klaarspeelde om haar japonnen behoorlijk aan te trekken, begreep Harkness niet: maar zij speel de het klaar. En nooit werd haar de vernederende be zigheid opgedragen om schoenen los te rijgen of dicht te knoopen. In plaats van haar kamer tot een onorde- lijken chaos te maken, waren al haar zaakjes zoo keurig opgeborgen, dat er een stormwind zou noodig zijn om de boel in de war te brengen. In plaats van Harkness hoofdpijn te bezorgen door een stortvloed van bedwel mende Fransche parfums gebruikte de apekop heele maal geen odeur, behalve dan een sachet gevuld met irispoeder, dat tusschen haar kleeren hing. Ten gevolge van dit alles moest de Iersche het zichzelf bekennen, dat die vampyrs toch niet zoo verschrikkelijk waren, als zij wel gemeend had. En dit kleine ding leek nog 'n baby! Haar oogen waren zoo groot en zacht met zoo'n blik erin van: „Toe. wees niet zoo kwaad op mij!" Harky kon zich geen geweld aandoen bij zulk een blik. En toen kwam de climax. Dat was, toen juffrouw Divine de onderste drie treden van de trap afviel bij het gaan naar haar hut; zij verstuikte toen haar enkel. Zij maakte er volstrekt geen drukte over; en dat trof Juist het hart der oude vrouw. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1930 | | pagina 5