IJetikadói Oto Toffliz
SPORT.
Gemengd Nieuws.
Ernstige onlusten in Bolivia.
Verkeersongelukken.
Auto door een D-trein gegrepen.
Bloedwraak.
Binnenlandsch Nieuws.
Vervoer van vee.
ANNA FAULOWNA.
Dat was weer eens wat nieuws voor den Polder. En
we denken, dat 't goed bevallen is ook. Donderdagavond
n.1. speelden B.K.C. I en V.V.M.P.' van den Oever een
vriendschappelijke!} wedstrijd op 't B.K.C.-terrein. Het
weer was uitstekend geschikt om de voefcballust te bot
vieren en een drukkende asmósfeer, zooals die broeieri
ge Zondagmiddagen, was'er nu niet-in betrokken, 't
Veld was door de regen, die Juist bij den aanvang op
hield, wat glad; het spel leed er merkbaar onder. M..U.Z.
toont zich aanvankelijk iets sterker en scoort na eenigen
tijd een doelpunt, doordat keeper Post den bal laat glip
pen. Een kwartier later is hem wederom een sohot te
machtig (02). V.V.M.P. maakt er nog 30 van en dan
tenslotte gelukt het Harder een tegenpunt te scoren, 't
Had B.K.C. niét meegezeten, zeker wel vijf keer schoot
men net toevallig tegen de' bovenlat of in.de handen
van den keeper. Er werd direct gedraaid. Er wordt flink
gespeeld. V.V.M.P. maakt op keurige wijze 41 en B.
haalt op (42). Dan ontaardt zich een felle kamp. On
ophoudelijk zit B. voor 't M.-doel en er wordt veel ge
schoten. De backs worden nogal eens gepasseerd, niaar
wat er ook gebeurt, de lange M.-keeper zuivert, uitloo-
pende, z'n doel. Z'n opstellen is bovendien van dien a^rd,
dat het schijnt dat men geregeld in de handen schiet.
Als Van Teulingen eens keurig voor doel komt faalt hij;
nu is 't schot werkelijk op den keeper. Tenslotte wordt
de druk te groot. Een doorbraak, een schot tegen den
binnenkant van de paai. Do keeper valt meteen uit;
de bal evenwel vliegt van de paal voor langs het doel en
wordt dan onhoudbaar Ingezet (43). Een gelijkmaker is
niet meer denkbeeldig. Er rest evenwel te weinig tijd
en even over half tien floot de heer Dol, die weer best
voldeed, einde. B.K.C. kwam als volgt uit:
P. Post; P. Rozenbroek en R. Blauwboer; Jb. Wiggers,
B. Wiggers én W. Hoep; H. Tauber, A. Harder, M. v. Teu
lingen, T. Post en Jb. v. Wees.
Dinsdag vermeldden we de aanvangsuren van de ad-
epirantenwedstrijden als 8.30 en 9.30. Deze zijn evenwel
gewijzigd.
Om 10 uur speelt B.K.C. b tegen Helder d om een
medaille, door 't bestuur uitgeloofd. Hierna, te ca. 11
uur komen B.K.C. a en Helder c in 't veld. Hiervoor
loofde de heer A. Eakker, ijshandelaar alhier, een me
daille uit.
Meldden we, dat Texel 1 en 2 zouden komen, dit blijkt
niet te gaan, daar genoemde club K.F.C. ontvangt. Nu
komen waarschijnlijk Helder 3 en Helder 5.
Bloedige botsing te La Paz. 34 dooden.
Toen Woensdag een menigte menschen te La Paz
in de Zuid-Amcrikaansche republiek Bolivia betoo
gingen tegen den bevelhebber der rcgeeringstroepen
op touw zette, hebben de troepen op de betoogers ge
schoten; dertig menschen moeten er gedood en hon
derden gekwetst zijn.
Volgens een telegram uit La Paz, heeft de Bolivi-
aansche ministerraad bekend gemaakt, dat in de
stad Oruro, de hoofdstad van de gelijknamige pro
vincie, een regiment tevergeefs getracht heet te mui
ten en zich bij de revolutionnaire beweging aan te
sluiten. Men heeft het regiment in zijn kazerne op
gesloten, Het gebeurde heeft volgens mededeeling
van den ministerraad, slechts plaatselijke beteekenis.
Het blad La Nacion meldt, dat bij de bloedige bot
sing te La Paz 34 menschen zijn gedood. De oorzaak
van de botsing was een gemeenschappelijke betoo
ging van studenten en-arbeiders.
De bevolking is zoo opgewonden, dat nog meer bot
singen verwacht worden. De betoogers hebben de lij
ken van de doodgeschoten betoogers in de straten
ten toon gesteld.
De opstand breidt zich uit. Vier pro
vincies in handen der revolutionnairen.
Naar de Associated Press uit Buenos Aires seint,
dragen volgens een speciale editie van het blad „La
Critica" de hotsingen te La Paz, de hoofdstad var;
Bolivia, een zeer ernstig karakter. Oud-president
Siles zou bescherming hebben gezocht in het Ame-
rikaansohe gezantschnpsgebouw. Het Amerikaansche
departement van Buitenlandsche Zaken meldt ech
ter uit Washington, hiervan geen bevestiging te heb
ben ontvangen; het is inmiddels niet uitgesloten, dat
het bericht vertraging heeft ondervonden. Voorts zou
de minister Van Buitenlandsche Zaken Medina de
wijk hebben genomen in het, Argentijnsche gezant
schap.
Zij wist, dat hij naar haar keek, maar zij durfde haar
hoofd niet oprichten. „Ja, ja, dat heeft u," stamelde zij.
Hij wendde zich om, greep haar bij haar schouders,
dwong haar hem aan te zien. „Bedoel je, dat Je mij lief-
hebt?" vroeg hij.
„Heel, heel lief."
Hij verstond haar woorden bijrta niet, maar hij had
ze op haar gezicht kunnen lezen, als hij doof was geweest
De tengere schouders van het meisje schokten in zyn
grepen, het scheen, dat de geesten van de woestijn hen te
samen hadden gehuld in een blauwen met sterren ge-
borduurden sluier, geurig van wilde thym. De zon was
onder. De avond was gekomen. En hij behoorde aan
hen.
„Mijn lief, dierbaar meisje," fluisterde Sheridan vlak
bij haar oor. „Ik wist niet, dat er zoo'n kracht bestond
als mijn liefde voor jou. Het is oneindig, het gaat boven
alles. Jij behoort mij. O, nee, in godsnaam, begrijp mij
niet verkeerd, zoo spoedig, als ik vrij zal zijn als mijn
vrouw van mij gescheiden is dan zal ik met jou trou
wen als je mij ten minste lief genoeg hebt. Dan kun
nen jij en ik, als wij dat wenschen, wonen in een woes
tijn. De geheele wereld zal van ons zijn, behalve de dwaze
wereld van de „society" en der steden, waar de menschen
praten en kwaadspreken. Heb je mij daartoe lief ge
noeg?"
„Ik heb je lief voor alles," antwoordde Terry met een
zachte, heldere stem. „Alies... als het niet verkeerd zou
zijn voor jou. Want ik heb je te Hef om je leed te doen.
Zeg mij..." Zij duwde hem van zich af, met haar belde
handen tegen zijn borst, nu hij haar wilde vasthouden:
„Zeg mij, is er iets in... in het soort van meisje, waarvoor
Je mij aanziet, dat jou kwaad zou berokkenen, als... wij
steeds bij elkaar waren?"
Dit was de laatste vraag, die Sheridan ooit verwacht
zou hebben van Jullet Divine. Gedurende een oogenblik,
maar ook niet langer, was hij erdoor uit het veld gesla
gen.
„De dingen, die je bedoelt, kunnen een man niet hin
deren, als hij zooveel van een vrouw houdt als ik doe van
jou," zei hij. „Jij zoudt evenveel hebbep op te offeren,
als we trouwden, want ter wille van-ons geluk en on
zen vrede zullen wij buiten de woelige wereld moeten
leven, waarin jij tot nu verkeerde. Maar als je het ver
leden vergeten kunt en niet betreurt, dan zweer ik, dat
het voor mij zijn zal als weggeveegd. Het tegenwoordige
zal ons behooren en de toekomst eveneens. De eenige
vraag is, of Je zeker bent van Jezelf?"
„O, duizend maal zeker van mijzelf, waar het betreft
mijn liefde voor jou!" zei het meisje. „Maar... maar er
zvjn dingen betreffende mijzelf, die ik je zou willen ver
tellen, als... als je me werkelijk eenmaal wilt trouwen.
Ik zou zoo innig graag je nu alles zeggen, maar ik ben
bang, dat het niet eerlijk en niet goed zou zijn tegenover
iemand anders. Ik verlang het je te zeggen. Het is, als
of Ik het moet doen. Ik..."
„Doe het niet," Sheridan viel haar in de rede. „Spreek
„La Critica" meldt voorts, dat de revolutionnairen
de provincies Cochabamba, Oruro, Potosi en Santa
Cruz in hun macht hebben; La Paz is geïsoleerd, al
dus dit bericht, en kan elk oogenblik in handen van
de opstandelingen vallen. De opperbevelhebber, gene
raal Kundt, zou zich om hulp hebben gewend tot de
garnizoenen aan de grens. Twee regimenten zouden
gewéigerd hebben, tegen de revolutionnairen te vech
ten.
POLITIEKE ONLUSTEN IN MEXICO.
Drie afgevaardigden neergeschoten.
V.D. verneemt uit New York:
Volgens uit Elpasa (Texas) ontvangen berichten
werden in Chihuahua, de hoofdstad van den Mexi-
caanschen staat van denzelfden naam bij politieke
onlusten drie afgevaardigden neergeschoten en ver
scheidene andere afgevaardigden gewond.
De gouverneur Almada moest vluchten en heeft
Jarez tot hoofdstad van den staat verklaard.
Autobus tegen vrachtauto.
V.D. verneemt uit Stockholm:
In de nabijheid van Soedertaelje is Woensdag een
autobus, waarin achttien personen zaten, in botsing
gekomen met een vrachtauto.
De autobus werd geheel vernield en sloeg in een
sloot.
Twee personen werden op slag gedoo-d en twaalf
werden ernstig gewond.
De inzittenden van de bus kwamen terug van de
tentoonstelling te Stockholm en waren op weg naar
de provincie Smaaland.
Botsing tu&schen twee personentreinen.
Uit Buenos Aires wordt gemeld:
Ten gevolge van een dichten nevel zijn in de nabij
heid der stad Hoellaneda twee personentreinen op
elkaar geloopen. Er zijn 17 gewonden, een ervan is
er ernstig aan toe.
Auto-ongeluk in Boemenië. Vijftien
zwaargewonden.
Wolff seint uit Boekarest:
Op den weg van Bitesti naar Slatnia is een autobus
met dertig personen omgeslagen. Vijftien personen
werden zwaar gewondtwee van hen zijn gestorven.
DOOR EEN TIJGER OVERVALLEN.
Twee koelies neergeslagen.
Aneta seint uit Medan:
Op de rubberonderneming Soengei Baleh van de
N.V. Holl. Am er. Plantage Mij. tc Amsterdam, gele
gen in de onderafdeeling Batoe Bahara, Oostkust van
Sumatra, heeft een tijger 2 koelies neergeslagen, die
in gewonden toestand naar het hospitaal werden
overgebracht. De tijger raakte in een klem gevangen
en werd doodgeschoten.
Nog een man aangevallen.
Men meldt uit Pangkalan Kofca Baroe ter Westkust
aan de „Sum. R.":
Op een middag omstreeks 2 uur was Kodo te Mang-
gilang bezig zijn rijstveld schoon te maken, toen hij
door een tijger werd aangevallen. Het roofdier sloeg
met zijn klauw het onderste deel van zijn aangezicht
weg.
Zijn vrouw, die zich in de nabijheid bevond, kwam
onmiddellijk aanloopen, waarop de tijger het hazen
pad koos. Direct daarop begaf ze zich vervolgens op
weg om in een 3 K.M. afstand gelegen kampong hulp
te gaan halen, doch bij haar terugkeer bleek, dat
Kodoslachtoffer was geworden van een tweeden
aanval van het roofdier en reeds den geest had ge
geven.
VEROORDEELDE COMMUNISTEN IN ITALIë.
Zware gevangenisstraffen.
Uit Turijn wordt gemeld:
Een speciale rechtbank veroordeelde zes commu
nisten, beschuldigd van een poging tot reconstruc
tie van een bij de wet verboden partij, tot gevan
genisstraffen, loopend van twee tot negen jaar.
er niet over. Ik wil niets hooren. Ik ken je nu twee
maanden, die voor mij meer beteekenis schijnen te heb
ben dan vele jaren. En ik ben overtuigd niet door
mijn rede, maar door mijn gAroel, dat je ziel over alles,
wat er geweest is, heeft gezegevierd. Ik bezit je ware
zelf! En jij bezit mij geheel en al. Dat is voldoende. Het
overige geldt niet Wil je mij mijn ruwheid op het jacht
vergeven?"
„Alsof er Iets te vergeven was!" rep Terry. „Maar ik
wil je alles vertellen. Ik zal schrijven, of Ik het doen
mag. Maar het kan weken duren, voordat ik een ant
woord krijg, maar..."
„Weken dienen nergens anders voor, dan om ge
lukkig in te zijn, en alles weg te doen wat onzen vrede
zou kunnen verstoren onzen grooten, zaligen vrede,
hier in de woestijn," zei Miles. „Wij zullen verloofden
zijn, Jullet en Harcky chaperoneert ons. God! Ik zou
er mijn rechterhand voor willen missen, als ik je niet
gebruikt had op ons uitstapje als een soort lokaas. Ik
kan het niet verdragen, dat jé naam in de kranten zal
worden genoemd, en hoe men je verkeerd zal beoor-
deel'en. jMaar wat gedaan is, heeft geen keer. Zooals de
dingen nu staan, zie ik er geen kans toe den stroom
te dammen. Daarenboven, als ik je niet voor dat doel
aan boord had genomen, dan zou ik je nooit hebben
ontmoet. Juliet, dan zou ik niet hebben geleefd!"
„Het kan mij niet schelen, wat men over mij zegt,
als het jou niet hindert," trooste Terry hem. „Zelfs de
nonnen je weet toch, dat zij denken, dat het heel
slecht is om met iemand te trouwen, die gescheiden is.
Zij denken, dat het heelemaal geen huwelijk is. En ik
denk, dat een huwelijk geen huwelijk Is, als er geon
liefde is. Als jij Juffrouw ShJe vrouw niet lief hadt,
of zij jou niet, dan was dat geen huwelijk... maar het
onze zal het wel zijn. Het zou mij spijten, als die lieve
zusters mij slecht vonden; maar bij jou vergeleken, zijn
zij niets waard."
Miles lachte en zei: „Dat hoop ik waarlijk."
De blauwe sluier, die hen verborgen had voor spieden
de oogen, was nu purperkleurig. Zij waren veilig. „Vei
lig" was een mooi woord! Sheridan drukte het meisje
in zijn armen en kuste haar voor de eerste maal. Een
lange, lange kus, zoet als honing van Hymethus en rein
als het gebed van een jongen.
Na eenigen tijd klonk het geluid van een venster, dat
open werd geworpen. Juffrouw Harkness, die de kof
fers van Juliet Divine en van haar deur zelf had uit
gepakt, duwde de groene luiken voor haar deur weg en
kwam het balkon op om een frisschen teug luoht te
ademen.
Harky, kom hier," beval Sheridan, zijn hand op Ter-
ry's schouder en hun beider gestalten donker en soherp
geteekend als ln zwart fluweel tegen een met sterren
bezaaide lucht.
Harky was geen gewone dienstbode. Miles hield van
haar en waardeerde haar. Hij wist, dat zij graag haar
BRAND IN EEN LUCHTHAVEN.
Twee- millioen dollars schade.
V.D. verneemt uit Chicago:
In de gemeentelijke luchthaven heeft een hevige
brand gewoed. Zeven en twintig vliegtuigen gingen
verloren. De schade bedraagt ongeveer twee millioen
dollars
Twee dooden.
De D-trein Dortmund—Munchen heeft in den nacht
van Woensdag op Donderdag bij den bewaakten over
weg tusschen Gau Algesheim en Ingelheim een
vrachtauto uit Munster in den Tanuus gegrepen.
Twee inzittenden zijn met levensgevaarlijke
kwetsuren naar een ziekenhuis te Nieder-Ingelheim
vervoerd, waar zij den volgenden morgen bezweken
zijn. Een derde is licht gekwetst. De benzinetank
van de auto is in brand geraakt en de wagen geheel
uitgebrand. De locomotief van den trein is eveneens
beschadigd. Er moest een ander locomotief komen,
waardoor ruim een uur vertraging ontstond.
De lijn KoblenzMainz is drie uur versperd ge
weest. De bewaker van den overweg is voorloopig
gearresteerd.
JOHN PEARCE.
Een bekend eigenaar van Londensche volksrestau
rants, lunchrooms zou men bij ons zeggen is
heengegaan met John Pearce, in de wandeling be
kend als y*J. P."
Hij was begonnen als eigenaar van een straat
kraampje waar koffie geschonken werd en heeft nu
een vermogen van ruim 51.000 nagelaten. Hij was
de oprichter van de vennootschappen Aerated Bread
Company en de Associated Hotels.
Drie jaar gevangenisstraf voor het wre
ken van zijn vader.
Gelijk wij reeds in ons nummer van Donderdag
vermeldden, zou. Woensdagmorgen vocn- de bezworen
beginnen het proces tegen Wilhelm Wille, een ge
wezen agent der Schupo, die op 10 Januari jl. uit
bloedwraak den 58-jarigen arbeider Johannes Claus
heeft doodgeschoten-. De zoon van Claus had op 5
September 1927 den vader van Wille gedood. De
jonge Claus, eveneens agent van politie, was plotse
ling krankzinnig geworden en had zich in de wo
ning van zijn ouders verschanst. Toen de veldwach
ter Wille ir; gezelschap van zijn zoon, den beklaagde,
de woning wilde binnen dringen, werd hij door den
krankzinnige gedood. Elf uur lang verdedigde de
krankzinnige zich nadien nog tegen een afdeelir.'g
agenten, die met pantserauto's en machinegeweren
ter plaatse waren verschenen. Tenslotte werd hij
door handgranaten gedood.
Beklaagde Wille heeft voor de rechtbank uitvoe
rig verteld, hoe zijn vader, var; wie hij veel hield,
voor zijn oogen werd gedood. Toen zijn vader
stierf, vatte hij het plan op hem te wreken en daar
hij urenlang bij het bloedige lijk van zijn vader had
gezeten, kon hij nadien niet meer slapen, Steeds weer
werd hij door hallucinaties gekweld*De gedachte zijn
vader te wreken verliet hem geen oogenblik meer.
Op 4 Januari jl. verliet hij zijn' dienst te Frankfort
om zich naar Nieder Möllrich te begeven, waar de
familie Claus woonde. Onderwég besloot hij het eer
ste lid der familie dat hij zou ontmoeten te dooden.
Toen hij het huis van Claus binnentrad zag hij het
eerst de moeder. Deze heeft hij echter gespaard. En
kele oogenblikken daarna heeft hij den ouden Claus
neergeschoten.
Na de misdaad begaf Wylle zich naar familie,
waar hij vertelde zich eindelijk te hebben gewroken.
De beklaagde zeide tenslotte dat hij na het plegen
van zijn daad ook zijn rust weer gevonden had.
Verscheidene getuigen die daarop werden gehoord
lieten zich uiterst gunstig over beklaagde uit.
De beklaagde is tot 3 jaar gevangenisstraf veroor
deeld. De gezworenen waren van meening dat ver
zachtende omstandigheden.in aanmerking kwamen.
leven voor hem veil had.
„Ik wil je Iets zeggen," zei hij, toen de vrouw ver
baasd aarzelde. „Ik wou je maar zeggen, dat hier mijn
geluk is. Zij heeft beloofd om mij te helpen de „ver
warde streng" van mijn leven in orde te brengen. Zij
is de eenige, die dat zal kunnen. Daar ben ik achter
gekomen. Als de tijd daar is, zullen wij samen een
nieuw leven beginnén. Ben je blij, Harky?"
„O, meneer Miles," stamelde de oude vrouw. „Als het
u gelukkig maakt, dan maakt het.dat mij ook. Er is
niets meneer, wat mij zoo goed dpet als uw geluk en ik
geloof, dat juffrouw Divine een jonge dame is met een
goed hart. Daar kunt u van op aan, meneer Miles."
Harky sprak hoe langer hoe hartelijker, ofschoon
haar gezicht zorgelijk stond. Maar Terry was niet vol
daan. Zij wilde, dat juffrouw Harkness blij zou zijn
werkelijk blij.
Laat op den avond, nadat zij met Miles een wande
ling had gedaan ln den maneschijn, die even helder
was als daglicht, maar dubbel zoo mooi, wachtte de
oude vrouw om haar te helpen.
„Heb ik u treurig gemaakt of teleurgesteld?"
„Nee, nee juffrouw," antwoordde Harky.
„Zeg mij," vervolgde het meisje, „gelooft u, dat echt
scheiding slecht is?"
„Ik niet!" riep de oude vrouw uit. „Ik kom uit het
Noorden van Ierland; ik ben niet katholiek. Lichtzin
nige echtscheidingen veroordeel Ik: die waarin, zooals
zij zeggen, hun mumeur niet overeenkomt. Maar als
een vrouw haar echtgenoot, die haar vertrouwde, al kon
hij haar ook niet beminnen, bedriegt vooral als zij
hem bedriegt met een Italiaan dan ls echtscheiding
het eenige, wat twee menschen, die nimmer één waren
ln het heilige door God gesloten huwelijk, overblijft.
Ik ben ervan overtuigd, dat mijn meester gehandeld
heeft als een martelaar als hij al geen hei
lige was en dat mevrouw Miles voor hem moest
knielen. Als u hem het geluk kunt geven dat hij in
waarheid nooit heeft bezeten, dan verhoede de hemel,
dat ik het hem zou misgunnen, ik die hem verzorgde,
toen hij een kleine, moederlooze jongen was. Maar ik
zou wenschen... ach wat heeft men aan een wensch. Wij
moeten de dingen aanvaarden, zooals zfj komen en er
dankbaar voor zijn."
„Wat zoudt u wenschen? Iets betreffende mij?" hield
Terry aan.
„God vergeve mij, als ik uw gevoelens kjvets, juf
frouw, maar u weet wel, wat ik bedoel. Daar, nu heb
ik het gezegd. En nu zullen wij het begraven, alsof
het een strijdbijl was."
Het leek Terry een erge scherpe bijl toe. Zij wondde
zoowel haar als Juliet
„Juffrouw Harkness," zei -hij, „ik mag het meneer
Sheridan nog niet vertellen, omdat hij mij vragen
stellen zou. Maar u zult mij niets vragen. Ik weet niet
goed, van welk kwaad u mij beschuldigt, maar ik ge
VEEL HAGELSTEENEN BIJ HET DORP HAREN
GEVALLEN.
Uit Groningen:
Tijdens een onweersbui ten Zuiden vande kom
van het dorp Haren zijn zooveel hagel steenen ge
vallen, dat men ze van den grond kon opscheppen.
Aan de tuinvruchten is belangrijke schade toege
bracht. Het eigenaardige is dat deze bui zoo plaat
selijk was, dat men in het dorp en ten Noorden er
van er niets van waargenomen heeft.
UIT DE RUPSBAAN GESLINGERD.
Ernstig ongeluk op het Lunapark te
Leiden.
Donderdagmiddag vijf uur vond een ernstig ongeval
plaats op het Schuttersveld te Leiden, waar momen
teel ter gelegenheid van de lustrumfeester»' een Lu
napark wordt gehouden.
Een geëmployeerde van de z.g. rupsbaan, zekere M.
van D. uit Doetinchem, oud 19 jaar, sprong ontijdig
uit een der in beweging zijnde cabines, waardoor hij
van een aanzienlijke hoogte op den grond werd ge
slingerd. Enrstig gewond werd hij naar het Acade
misch Ziekenhuis overgebracht, waar hij ter ver
pleging is opgenomen.
KINDERVERLAMMING.
Nog drie gevallen te Gouda.
In den loop van Dinsdag en Woensdag zijn in
Gouda nog drie gevallen van kinderverlamming ge
constateerd. Het totaal aantal gevallen is daarmede
gestegen tot 21.
In niet gedesinfecteerde ^uto's.
Het Tweede-Kamerlid, de heer I. H. J. Vos heeft
den minister van Arbeid, H. en N. de volgende vra
gen gesteld:
Is het den minister hekend dat naar de veemark
ten in ons land veel vee wordt vervoerd in vracht
auto's welke niet worden gedesinfecteerd?
Is de minister niet van meening, dat besmettelijke
veeziekten, zooals het thans heerschende mond- en
klauwzeer, hierdoor een grooter kans hebben om te
worden verbreid?
Is de minister bereid tot verbetering van dit euvel
mede te werken, bij voorbeeld door een wijziging van
art. 6 der Veewet, waar thans alleer; van openbare
middelen van vervoer wordt gewag gemaakt?
BESTRIJDT NEDERLAND DE SOVJETS?
Vragen van den heer De Visser.
Het Tweede Kamerlid de heer De Visser heeft de
minister van Defensie de volgende vragen gesteld:
Is het juist dat de minister zich per geheime of
vertrouwelijke circulaire heeft, gewend tot de che
mische industrieën, teneinde een opgave te verkrijg
gen van hetgeen zij produceeren en het aantal per
sonen in die industrieën werkzaam?
Zoo dit geheel of gedeeltelijk juist is, met welk doel
wordt deze enquête dan door de regeering gehouden?
Werkt de Nederlandsche regeering in eenigen vorm
samen met buitenlandsche regeeringen ter bestrij
ding van de U.S.S.R. en zijn het zoogenaamde vloot-
ontwerp evenals deze enquête te beschouwen als
symptomen van zoodanige gemeenschappelijke actie
tegen bedoelde Unie?
ONEERLIJK KASSIER.
De verduistering te Achtkarspelen.
Het Gerechtshof te Leeuwarden behandelde de
zaak tegen den 42-jarigen kassier-boekhouder van
bet gemeentelijk electriciteitsbedrijf van Achtkarspe
len, die wegens verduistering van verschillende
geldbedragen veroordeeld was tot twee jaar gevan
genisstraf. De procureur-generaal eischte een gevan
genisstraf van drie jaren met aftrek van preventie
ve hechtenis.
loof niet, dat ik zoo slecht ben als u denkt. Natuurlijk
ben ik meneer Sheridan niet waard, behalve dan, dat ik
hem aanbid en dit al jaren doe. Maar ik heb gedacht
en gedacht en Ik kan niets bedenken van wat ik ooit
heb gedaan, dat mij zoo slecht maakt, dat ik onwaardig
ben om een man te trouwen, dien ik bemin. Ik kon
mijn zonden in de kloosterschool niet biechten, omdat ik
niet katholiek was, maar ik was gewoon ze de zusters
te vertellen en haar raad te vragen."
„En wat deden de bonnen?" vroeg de oude vrouw.
„O, ze klopten zachtjes op mijn hand en èeiden, dat
ik haar dierbaar kind' was."
Juffrouw Harkness schudde het hoofd. Het scheen
haar toe, dat de nonnen zeer toegeeflijk waren ge
weest. Maar zij was ook toegeeflijk en zij kon niet an
ders zijn. Er was iets in het meisje, iets dat je gevan
gen nam, dat maakte, dat je teeder voor haar moest
zijn, dat je een gevoel kreeg alsof je haar, ondanks
alles, gelukkig wilde maken. De oude vrouw gevoelde
zich tegelijkertijd schuldig en blij.
Beneden had Miles juist een telegram ontvangen, dat
hem zeer verbaasde, want hfj meende, dat niemand dan
de kapitein van de Silverwood zijn adres wist.
Maar het telegram was van den kapitein en het was
heel vreemd. Miles kon haast niet gelooven, dat het
in orde was. Of dat iemand hem een poets had gebak
ken. Zijn gedachten gingen snel en bleven staan bij
Nazlo.
Sinds de ontmoeting in Monte Carlo, was Nazlo nog
tweemaal verschenen in Genua en in Napels. Zijn
tegenwoordigheid in die plaatsen kon een toevallige rels-
imstandigheld zijn geweest, maar Sheridan had dat
niet geloofd. Hij was er zeker van, dat Nazlo het spoor
van de Silverwood had gevolgd en zich uit den weg
had gehouden, omdat hij bevreesd was anders ter ver
antwoording geroepen te worden Als hij ook naar Al
giers was gegaan, dan zou hij daar allicht hebben ver
nomen, dat Miles een auto had gehuurd en met juf
frouw Divine naar Bousaada was gegaan. Misschien
was het telegram toch niet van den kapitein afkomstig.
Het kon een valstrik zijn om hem Miles uit den
weg te krijgen en zoo de kust voor Nazlo vrij te laten.
Sheridan besloot om onmiddellijk aan kapitein Tal®
te seinen en hem te vragen of het telegram Inderdaad
afkomstig was van hem en of het zonderlinge bericht
waar was. Hij schreef het telegram, doch het was al
laat en het kon dien avond niet meer verzonden wor
den. Misschien, als hij het had kunnen verzenden, zou
het hem in staat gesteld hebben om een uur of wat te
slapen. Maar de gedachte, dat deze uren verloren wa
ren, brandde als vuur door zijn zenuwen. Geen balsem
van slaap kwam over hem en bij het komen van den
dageraad was hij als weer op.
Wordt vervolgd.
