SchagerCourant
ANNA PAULOWNA.
POLDER.
HAAR
SPROOKJESPRINS
Tweede Blad.
Gemengd Nieuws.
Treinrampen in Canada.
Dinsdag 1 Juli 1930.
73ste Jaargang. No. 8687
Vergadering van Dijkgraaf, Heemraden en Hoofd
ingelanden van den Anna Paulownapolder, op Za
terdag 28 Juni 1030, des morgens 11 uur, in het Pol
derhuis.
Afwezig is de hoofdingeland de heer Oudewater.
Voorzitter de heer C. Wijdencs Spaans, dijkgraaf,
secretaris de heer C. Keijzer.
De Voorzitter heet allen hartelijk welkom, het
doet hem genoegen dat de heeren, ondanks de drukte
in de bedrijven, toch gelegenheid hebben gevonden
de vergadering bij te wonen. Nadat de vergadering
voor geopend is verklaard, worden de notulen door
den secretaris gelezen, ze worden onveranderd onder
dankzegging, vastgesteld.
Mededeelingen.
De Voorzitter feliciteert den heer Waiboer met zijn
spoedig herstel en deelt mede dat de heer Onderwa
ter bericht zond, door drukke werkzaamheden ver
hinderd te zijn de vergadering bij te wonen.
Verder wordt door den Voorzitter medegedeeld, dat
Gcd. Staten hebben goedgekeurd het besluit tot uit
gifte van grond in erfpacht aan Liefhebber en dat het
contract is opgemaakt.
Ged. Staten hebben goedgekeurd het besluit tot het
aangaan van een geldleening ad f93000; de besluiten
tot verhooging der jaarwedden van den secretaris en
den penningmeester en dat dankbetuiging van de be
trokken ambtenaren is ingekomen.
Ingekomen is proces-verbaal van kasopneming bij
den penningmeester, kas en boeken werden in orde
bevonden.
De levering van onderhoudsgrint is opgedragen aan
de N.V. C. Schippers voor f 3.35 per M3., de aidam-
ming van den duiker bij de Van Ewijcksluis is opge
dragen aan den heer J. de Vries te Heemstede voor
ƒ6900.—.
Voor de onderhoudswerken is aangekocht een derde
paard en nieuwe driewielde karren in bestelling.
Met ingang van 1 Juli a.s. is tot heemraad herbe
noemd de heer Lindcnbergh en spr. feliciteert ook in
deze vergadering den heer Lindenbergh en hoopt dat
hom de kracht en gezondheid worde gegeven om de
belangen van den polder te dienen op de wijze als
dat tot nu toe is geschied.
De heer Lindenbergh dankt voor deze woorden en
zal gaarne zijn krachten aan de belangen van den
polder wijden.
Op het verzoek om voor de losplaatsen in den boe
zem van de Wieringerwaard van den Oostdijk te mo
gen afgraven, is door Ged. Staten afwijzend beschikt
en de werken zullen nu met baggerspecie plaats vin
den.
Nadat de heer Lovink een paar inlichtingen had ge
vraagd en verkregen over de geldleening, worden
deze mededeelingen voor kennisgeving aangenomen.
Goedgekeurd wordt het voorstel tot onderhamtechen
verhuur van het grasgewas van 400 meter Balgdijk
aan A. Schilderman, voor f25.per jaar, gedurende
3 jaren.
Nadat de geloofsbrieven van de herkozen Hoofdin
gelanden de heeren K. A. Kaan en C. D. Rezelman
door de heeren Van den Berg, J. Tijsen zijn onder
zocht, wordt tot toelaten geadviseerd en door de ver
gadering besloten.
De Voorzitter feliciteert beide herbenoemden met
het dubbele feit, dat er zoo weinig stemmen uitge
bracht werden en er dus geen strijd was en dat de
herbenoemden de stemmen zoo algemeen op zich za
gen uitgebracht. De ingelanden waren dus overtuigd
dat. de belangen van den polder bij de heeren Kaan
en Rezelman in goede handen waren toevertrouwd.
De heer Kaan dankt den Voorzitter voor deze woor
den en den ingelanden voor het in hem gestelde ver
trouwen.
De heer Rezelman sluit zich bij de woorden van den
heer Kaan aan.
FEl' U.LETOiï
door
C. N. W I LL I A M SO N.
Een der meest Interessante romans
uit de bekende Society-Reeks; Uitgave
Van Holkema en Warendorf, Amster
dam.
38.
HOOFDSTUK XXXI.
Als Betty Sheridan gewoon was geweest te bidden,
(zij was het niet), zou zij zeker den Hemel gedankt heb
ben op den dag, dat de Silverwood wegstoomde met
Miles en de zoo zeer bekende Miljoen Dollar Pop aan
boord.
Natuurlijk wist niemand, dat zij wist hoe de twee sa
men waren weggeloopen. Zij zou pjs later de tijding hoo-
ren en zich dan 'verbaasd en vernederd houden. De
volgende stap zou dan zijn te bekennen, dat het praatje
waarheid bevatte om dan een advocaat te raadplegen.
Betty had niet in ronde woorden aan Salvano verteld,
dat zij en Miles waren overeengekomen het plan uit te
voeren, waardoor zij voor de wet vrij zou zijn. Nadat
Miles haar had samen gevonden met di Salvano en hij
de gansche waarheid van haar had vernomen (zij had
het hem dramatisch, bijna trotsch meegedeeld), had zij
Paolo een wenk gegeven, dat hij niet bang behoefde te
zijn voor een schandaal tegenover zijn familie in Rome.
Amerikaansche echtgenooten konden inderdaad zeer ge
schikt zijn, legde zij hem uit, ofschoon ze koud en af
grijselijk saai waren, vergeleken bij de Italianen. Als
echtgenoot konden ze vervelend zijn, maar zij waren
opgevoed in het denkbeeld, dat zij hun vrouwen moesten
beschermen. Waarschijnlijk zou Miles wel het een of
ander doen om „de zaak in orde" te maken, al hoefden
ze hem ook niet dankbaar te zijn voor zijn ridderlijk
heid. Zij twijfelde er niet aan of Miles had in het geniep
allerlei dingen uitgehaald, al poseerde hij ook voor Pu
ritein en als het leek, dat hij zich opofferde voor haar,
zou het, zoo meende zij, slechts een poëtische recht
vaardigheid zijn, als men achter de waarheid kwam.
Wat zij en Paolo hadden te doen was zeer voorzichtig
te zijn, zoodat er verder geen praatjes over hen ver-
Jaarweddeverhooging.
Aan de orde komt het voorstel tot verhooging van
de jaarwedden van de Heemraden van f150 tot f250,
met ingang van 1 Juli 1930.
Door den Voorzitter wordt een gedeelte van de no
tulen van de vergadering van het Dag. Bestuur gele
zen, waarin naar aanleiding van de opmerking van
een tweetal hoofdingelanden bij de behandeling der
begrooting de- jaarwedderegeling van de Heemraden
is besproken. Blijkens deze notulen achtten de heem
raden ieder voor zich de verhooging niet noodig, maar
zij vonden de belooning niet in overeenstemming
met de aan de functie verbonden werkzaamheden.
Indien niet-kapitaalkrachtige personen de functie zou
den uitoefenen, was een verhooging gewenscht en
om met die mogelijkheid reeds nu rekening te houden,
zou men de verhooging reeds met ingang van 1 Juli
a.s. willen doen ingaan.
Wat de vergoeding voor het gebruik van een eigen
auto betreft, daarvan zal door de heemraden alleen
gebruik gemaakt worden bij rietschouw en dergelijke
gelegenheden.
De heer K. A. Kaan had wel een voorstel tot ver
hooging der jaarwedden van de heemraden verwacht,
maar niet een met f 100.—. Spreker wijst op den econo-
mischen toestand en vooral de toestand van den land
bouwer is niet rooskleurig. En gezien de schulden
last die de polder beeft en krijgt, raadt spr. aan voor
zichtig te wezen en had hij gedacht, dat voorgesteld
zou worden de jaarwedden met f 50 te verhoogen.
De Voorzitter zegt dat dit niet 't geval is, maar dat
de heer Kaan het zelf kan voorstellen.
De heer Langoreis zou thans heelemaal geen ver
hooging willen. Als de toestand zich wijzigt, kunnen
we daar altijd nog toe overgaan. Spr. weet wel, dat er
van het Dag. Bestuur extra werk wordt verlangd,
maar nu de polder met rampen wordt geslagen, had
hij gedacht dat de heeren met het tegenwoordige sa
laris genoegen zouden nemen. Het heeft spr. dan ook
verwonderd dat dit voorstel op de agenda voorkwam.
De Voorzitter zegt, dat er geen reden voor die ver
wondering was, want bij de behandeling der heg roo
ting hebben een tweetal hoofdingelanden deze kwestie
naar voren gebracht. De heemraden hebben het van
een zakelijk standpunt bekeken.
De heer Nannis acht. thans den tijd niet aangebro
ken om de loonen te verhoogen. Spr. is overtuigd dat
de heeren het wel verdienen en als dan ook de tijd
tot verhooging is aangebroken, dan zou hij dat niet
met f 100, doch met meer willen doen. Spr. geeft te;
dat iederen werkman zijn loon toekomt, maar een
andere vraag is, waar moet het vandaan komen.
De Voorzitter vindt het jammer dat dezelfde stem
men zich niet in de vorige vergadering hebben doen
hooren. Door 2 hoofdingelanden werd de wenschelijk-
heid om de jaarwedden der heemraden te verhoo
gen, naar voren gebracht en geen der hoofdingelan
den heeft zich met een enkel woord er tegen ver
klaard. Het Dag. Bestuur meende dan ook dat het
't algemeen verlangen van de hoofdingelanden was.
Het Dag. Bestuur vraagt het niet voor zich zelf. Na
tuurlijk behouden de hoofdingelanden het volste
recht om zich tegen het voorstel te verklaren, maar
sedert de vorige vergadering is de toestand niet ver
anderd.
De heer Nannis zegt dat. als men later de zaak rij
pelijk overdenkt
De Voorzitter: Zeker, dan kan u tot andere gedach
ten komen.
De heer Lovink is het niet eens met het betoog van
den heer Nannis. Deze verklaart zelf dat f250 nog
niet voldoende is en bovendien zegt spr., de heem
raden hebben ook hun bedrijf, moeten bij hun be
drijf zijn, dus gaat het van 2 kanten. Spr. zal dan ook
graag met liet voorstel van het. Dag. Bestuur meegaan.
De heer Van Balen Blanken gaat ook accoord met
het voorstel van het Dag. Bestuur en ook hem spijt
't ten zeerste, dat men zich dan niet in de vorige ver
gadering heeft doen hooren. Spr. wijst er op dat de
wensch vanuit de vergadering is gekomen, niet van
het Dag. Bestuur.
De heer K. A. Kaan stelt voor de jaarwedden met
f50.te verhoogen, inplaats van met f 100.
Het voorstel van het Dag. Bestuur wordt in stem
ming gebracht en aangenomen met 8 tegen 4 stem-
kocht werden, want anders kon de zaak wel eens inge
wikkeld worden. Overigens moesten zij geduld oefenen.
Dan het zou niet lang meer duren konden zij trou
wen en gelukkig zijn, zooals zij reeds gewenscht hadden.
Paolo kon haar meenemen naar zijn dierbaar Rome cn
naar zijn paleis, dat dan niet langer hoefde verhuurd
te worden aan die afgrijselijke vreemdelingen. Zij zou
zijn „petemoei uit het sprookje" zijn, even zoozeer als
zijn prinses, zijn vrouw.
Na den dag der ontdekking (Betty was dankbaar voor
het feit, dat Miles niet getracht had Paolo te overmees
teren en hem te dooden), zagen zij en Salvano elkaar
zelden, en nooit zooals eerst in haar eigen huis. Maar
de enkele gestolen ontmoetingen waren veel opwindender
voor Betty dan al hun samenkomsten vóór dien tijd.
Zooals het nu geloopen was, was zij dankbaar, dat Miles
het wist, en dat nu alles en train was naar het geluk,
dat haar zoo onbereikbaar had toegeschenen. Paolo's
afschuw voor een schandaal had zij altijd toegeschreven
aan het feit, dat hij katholiek was of ten minste zijn
familie was katholiek en verkeerde in Rome in de krin
gen der „Zwartrokken". Wat haar betrof, zij was zoo
verliefd, dat het haar niets schelen kon. wat er gebeurde
als zij hem maar kreeg. Zij zou er zelfs genoegen mee
genomen hebben, als Miles een echtscheiding had inge
diend, ofschoon ze dan vrij arm geweest zou zijn, want
het geld, dat zij van mevrouw Parmalee had geerfd, was
niet zooveel, dat het als een fortuin kon gelden. Zij be
minde haar „moolen Italiaanschen jongen" zooals zij
hem voor zichzelf noemde, zooals zij nooit een man had
bemind of zelfs gemeend had te kunnen beminnen. En
zij zou alles hebben opgeofferd nu ja niet heeelmaal
alles maar toch veel om de vreugde te smaken van
zijn vrouw te zijn. En daarenboven, al kwam zij er niet
voor uit, zou het zeer romantisch en bekoorlijk zijn om
een prinses te wezen.
Zonder het geld van Miles zouden zij en de prins niet
in staat zijn om het Palazzo Almara te bewonen (de oude
familienaam van Paolo's vader, die nog in leven was),
maar zij zouden een apartement nemen in Rome en eens
per jaar naar Parijs en New York gaan.
Paolo echter ging niet in op de vage veronderstellin
gen, die Betty zoo nu en dan als voelhorens had uitge
stoken. Zijn weigering berustte op ridderlijkheid. Niets
kon er hem toe brengen om verdriet en verguizing te
brengen over de vrouw, die hij aanbad. Hy was altijd
voorzichtig geweest al te voorzichtig, volgens Betty;
maar ten spijt van al zijn voorzichtigheid had het nood
lot hem de draden van hun Intrige uit de vingers getrok
ken. Op een avond was Miles haar boudoir binnengeko
men en had haar in de armen van Paolo di Salvano ge
vonden. Na een paar angstige oogenblikken van vrees
en achterdocht, terwijl er moordgedachten in Mile's
oogea te lezen waren, was hy plotseling van een waan-
men. Voor stemden de heeren J. C. Geerligs, Rezelman,
Van den Berg, J. Tijsen, Lovink,Stammes, Van Balen
•Blanken en de Dijkgraaf, tegen stemden de heeren
K. A. Kaan, De Graaf, Nannis en Langereis, terwijl
de heemraden niet aan de stemming deelnamen.
De Voorzitter merkt op. dat het besluit de goedkeu
ring behoeft van Ged. Staten.
Wanneer de lasten betaald moeten worden.
Het kohier van polderlasten voor 1930 wordt, vast
gesteld over een grootte van 4521.68.19 H.A. tot een
bedrag van f 126.607.08.
De laster, zijn betaalbaar in 3 termijnen de eerste
vervallende op 19 Juli, de tweede op 6 September
en de derde op 25 October.
De losplaatsen in den boezem van de
Wieringerwaard.
Aan de orde komt een voorstel van het Dag. Be
stuur tot wijziging van het. plan betreffende het ma
ken van losplaatsen in den boezem van de Wierin
gerwaard.
Door den Voorzitter wordt herinnerd aar, het oor
spronkelijke plan om naast de losplaats die contrac
tueel voor polder Wieringerwaard zal worden ge
maakt, ook een losplaats te doen maken voor Anna
Paulowna. Wieringerwaard heeft evenwel niet in
groote mate de behoefte aan een losplaats, doordat
het een groot scheepvaarlkar.aal langs de kust
krijgt en het plan is nu om de 50 meter lange los
plaats van Anna Paulowna door te trekken met nog
50 M., in de richting naar den Lotweg, om dan met
de losplaats van Wieringerwaard een totale lengte
te krijgen van 175 meter. De ophooging var. de los
plaats voor Wieringerwaard zal niet over 55, maar
over 75 meter gaan. Voor de losplaats van Anna Pau
lowna zal een beschoeiing worden aangebracht en op
gehoogd worden tot 80 o.M. plus N.A.P.
Bij de besteding voor het uitbaggeren van den Boe
zem waren 3 inschrijvingen en de laagste inschrij
ving. die van den lieer -Tb. Pranger, voor f24000,
geeft het Bestuur aanleiding er op in te gaan. Zij is
beneden de raming; de kade zal dus dan van klei
worden gemaakt.
De uiteenzetting door den Voorzitter geeft r.og en
kele leden aanleiding tot het stellen van een paar
vragen over de kruinbreedte, heharoing enz., terwijl
ook nader wordt gcinformeerd naar den komenden
toestand aan tien Lotweg en als dan is medegedeeld
dat de kruinbreedte voldoende zal zijn om te
draaien, beharding niet te betalen zou zijn, doch de
losplaats van lieverleden vaster moet worden, enz.,
kan de vergadering zich met het voorstel van het
Dag. Bestuur vereenigen.
De heer J. C. Geerligs vroeg naar de kosten en
daarop antwoordde de Voorzitter, dat zooals mede
gedeeld, de baggerwerken enz. f 24000 zouden kosten,
hieronder is niet begrepen het hijwerk en hei
schoeien.
Tot leden van de commissie die de rekening over
1929 zal nazien, worden benoemd de heeren Onder
water, De Graaf en Rezelman.
De afdamming van den duiker bi] Van
Ewijcksluis.
Hieromtrent deelt de Voorzitter mede, dat de
hoofdingenieur-directe.ur, var. den Prov. Waterstaat,
na onderzoek adviseerde het maken van een nieu
wen duiker van beton, de heer Reigersman zag er
geen licht in om op een andere wijze een bevredi
gende oplossing te krijgen. Ztcals te begrijpen is,
was dit oordeel voor het Bestuur, om de finantiën
niet erg smakelijk. Het toevloeien van water ir. den
duiker bleef zeer sterk en om iets te onderzoeken
moest de duiker droog gelegd worden. Aan beide
kanten zijn dus schotten geplaatst. En loon is ge
bleken dat het water niet uit den Oöstpolder kwam,
maar dat het lekwater was uit de Van Kwijcksvaart.
Nooit is dat geconstateerd kunnen worden. De pomp
die door der» aannemer De Vries is geplaatst, zal nu
door een grootere worden vervangen en dan getracht
worden den duiker leeg te houden en te repareeren.
Of dat mogelijk zal zijn? En de vraag rijst, als dat
niet doenlijk zal blijken, wat dan? Dan zal toch aan
het advies van den heer Reigersman gevolg gegeven
moeten worder. en zal moeten worden overgegaan
tot het maken van een nieuwen duiker. En de vraag
komt dan naar voren wanneer, want we komen aan
stonds in conflict met der» maaltijd en met de be
langen van de scheepvaart.
Voor de bemaling behoeven we ons niet direct on
gerust te maken, maar naar den thans bestaanden
toestand is zij r.iet safe. Het Dag. Bestuur wil, als
het een oordeel over den toestand heeft, de hoofdin
gelanden wel hijeen roepen.
De heer Stammes dacht, dat dit jaar het werk wel
niet zou kunnen worden gedaan.
De Voorzitter vreest dat ook.
De heer Rezelman vraagt, of de duiker niet ge
mist kan worden.
De Voorzitter antwoordt ontkennend, dan zou een
blijvende toestand worden verkiegen, die we thans
niet zeker genoeg achten. De bemalingsoppervlakte
zou voor de machines te ongelijk worden. Al het
zinnlgen duivel veranderd in een naar rede luisterend
mensch.
Betty schreef deze redding toe aan haar eigen takt:
al kon haar dat ook weinig schelen. En Hartley Philips,
die achter Miles op den drempel was verschenen, toen
Miles de deur wijd openwierp, had er waarschijnlijk toe
meegedragen, meende zij, om zijn vriend van een dwaze
daad af te houden. In de „verschijning" en in de „stem"
van mevrouw Parmalee zou zij niet geloofd hebben; als
Miles het haar had verteld. Het scheen, dat de Voor
zienigheid. of hoe men het dan ook wilde noemen, over
Betty waakte, want nu moest Miles haar onderhouden
een groote som zou het zijn en zij en Paolo zou
den rijk zijn of ten minste zouden ze dat zijn in de oogen
der Italianen, de waarde van de lire in aanmerking ne
mend.
Betty vond het ellendig te moeten denken, dat dit
verschil nog meer geldend was voor Paolo dan voor
haar; veel meer voor hem. want zij zou hem ook zon
der dat hebben getrouwd en getracht hebben om rond
te komen met haar eigen inkomen; een miserabele tien
duizend dollars per jaar. Maar diep ln haar ziel onder
allerlei stoffige dingen, waarin Betty niet graag roerde,
wist haar onderbewustzijn, dat Paolo. had hij beter ge
kund, haar niet zou hebben getrouwd voor tien duizend
dollars 's jaarlijks plus een schandaal. En het ergste
van alles was nog geweest, dat Paolo inderdaad beter
kon heel veel beter.
Er was een Meisje in het spel.
Ach, het was een erg gewoon meisje, de dochter van
een afschuwelijken O.-Wer uit Californië, die naar New
York was gekomen met haar vulgairen verschrikkelij-
ken vader om geld uit te geven en zich in te dringen
in de „society". Het span had hoopen geld uitgegeven,
maar in de „Society" waren ze niet gekomen, ten minste
niet in wat Betty en haar kennissen „society" noem
den. maar op de een of andere manier had Prins d] Sal
vano. de mooie, slanke, donkere Italiaansche aviateur en
figuur uit de Romantiek kennis gemaakt met den ou
den Sam Callahan en zijn dochter Rosé. Dadelijk hadden
zij beslag op hem gelegd. Natuurlijk hadden zij over
hem gehoord, toen hij ook in Californië was en hem
misschien ook gezien.
De Callahans bewoonden een groot apartement in het
Ritz-Carlton House, waar zij uitblonken door geweldig
opzichtige feesten met het doel, hun naam ln de kranten
vermeld te zien. Zij noodigden Prins Paul di Salvano
uit voor de lunch en voor het diner; zij namen hem
mee in de opera in hun loge. en toerden met hem in
een hunner auto's. Paolo had aan Betty gezegd, dat
het onmogelijk was hen te vermijden zonder onbeleefd
te worden; even zoo min kon men het doen. als een
lastige volhardende vlieg verjagen, als men half in slaap
was. En Betty trachtte zichzelf ervan te overtuigen, dat
w\ wmlCiv
VERKRIJGBAAR IN
1? KLAS RIJWIELZAKEN
Catalogus op aanvraag
W.KERKMEER - ALKMAAR
land, dat niet tot Breezand behoort, en dat zon onge
veer zijn 4000 H.A., zou voor rekening var; het elec-
trisch gemaal komen.
De heer Nannis vraagt, als er een bron onder den
duiker zit. of niet op een andere plaats een duiker
kan worden gemaakt.
De Voorzitter zegt, dat er geen andere plaats is.
Spr. deelt mede wat te IJmuiden is gedaan om de
bronnen tot staar» te krijgen. Vroeger was er onder
den duiker wel een bron.
Na verder onderzoek zullen D. en H. plannen voor
afdoende verbetering opmaken en dan de hoofdin
gelanden bijeen roepen.
De rondvraag.
De heer J. C. Geerligs, vraagt of het teerdek vol
doende weerstand aan het verkeer biedt.
De Voorzitter zegt van naar zijn meening wel.
De heer J. C. Geerligs vraagt, of er garantie wordt
gegeven?
De Voorzitter zegt, dat dit toch niet mogelijk is,
waar de polder het werk zelf doet. Spr. twijfelt er
niet aan of het zal met den weg goed gaan, de weg
houdt zich goed, ook al wordt het verzoek om rechts
te houden straal genegeerd.
De heer K. A. Kaan vraagt of er al van over de
kosten is mede te deelen.
De Voorzitter antwoordt ontkennend, de walskos-
ten zijn nog niet verrekend, maar de begrooting zal
wel niet worden overtroffen.
Hierna sluiting.
Verscheidene dooden en gewonden.
Zooals reeds gemeld, is op de lijn Toronto-Wlnnipeg
een express-trein van den Canadeeschen spoorweg, hon
derd mijlen ten Westen van Capreol, in het Noorden der
provincie Ontario, ontspoord.
Ten gevolge van den hevigen regen der laatste weken
was de spoorwegdijk op verschillende plaatsen wegge
spoeld, hetgeen de oorzaak was van het omslaan van een
wagen.
Vijf personen, onder wie vier kinderen, werden ge
dood, 21 personen werden gewond.
Een andere trein van den Canadeeschen Noorder
spoorweg is op dezelfde lijn verongelukt. Daarbij werden
zes begeleiders van een goederentrein gedood.
Een derde trein is in het Zuiden van de provincie door
dezelfde oorzaak gederailleerd.
Trein ln Japan bü een aardverschuiving be
dolven.
V.D. verneemt uit Londen:
Volgens telegrammen uit Tokio is een trein bij Yama-
guchi in Japan tengevolge van een groote aardverschui
ving totaal bedolven.
In den trein bevonden zich 50 passagiers, wier lot tot
nu toe onbekend is.
Achthonderd arbeiders zijn met koortsachtigen ijver
bezig den trein uit te graven, zonder dat het tot nu toe
gelukt is de passagiersafdeelingen te bereiken.
KINGSFORD SMITH.
Van Engeland naar Australië. Een aan
val op Hincklers record.
Kinsford Smit.h heeft Zaterdag te New York ge
zegd, dat hij binnenkort van Londen uit in een klein
vliegtuig naar Australië hoopt terug te keeren en
dan een aanval zal doen op het prachtige record van
Hinckler, die CroydonPort Darwin in zijn Baby
Moth in 151/2 dag heeft afgelegd.
EEN AANSLAG OP EEN ENGELSCH MEISJE
IN EGYPTE.
Reuter meldt uit Kaïro:
Een negentienjarig Engelsch meisje is door een
kogel gedood, op haar afgeschoten door een Arabier
op den weg van Matarych, waarlangs zij in een auto
meereed.
dit de waarheid was. Maar zij was een vrouw van de
wereld en daar zij een koopmansader in zich had (zij
had Paolo verteld, dat z# Miles getrouwd had. omdat hij
de rijkste van al haar aanbidders was), maakte zij
oogenblikken van twijfel door. En vrouwen die zij ken
de (katten) beweerden, dat de oude Callahan erop aan
gedrongen had om Salvona geld te lecnen ten einde
zijn bridge- en pokerschulden te betalen.
Alles te samen genomen, had Miles den weg voor zijn
vrouw gebaand. Zij zou nu wel niet zoo rijk zijn als
Rose Callahan, maar zij zou toch rijk zijn. En zij was
tweemaal zoo mooi als Rose en dat telde mee voor
iemand, die de schoonheid beminde. Daarenboven
verkeerde zij in de beste kringen der jongeren te New-
York; en te Parijs nog met haar grootmoeder, was zij
omgegaan met vrouwen, die men daar „vrai m 0 n-
d a i n e s" noemde. Zij zou Paolo eer aandoen als zij
in Rome waren en getrouwd: terwijl Rose Callahan.
al kon zij zich ook wentelen in haar geld, toch altijd
„ordinair" zou blijven.
Betty's vertrouwen in de toekomst keerde terug na
haar „groote ruzie" met Miles; en toen hij werkelijk
was weggestoomd met zijn jacht voor de reis. welke
haar zou vrij maken, had zij wel van vreugde kunnen
dansen. Terwijl zij in haar morgenbad zat, zong zij en
ze liep de trappen op en neer als een meisje van zes
tien. zonder te merken, dat zij door moeilijker adem
haling haar roekeloosheid moest betalen. De wrange,
nare medicijnen, die zij drie maal daags nam om niet
dik te worden, waren succesvol, maar ln ieder potje
zat nu eenmaal een vlieg. En in alle geval gevoelde
zij zich beter en sterker sinds zij iets, dat zij in Los
Angelos had aangeleerd, weer had opgegeven. Zij was
toen vermoeid geweest door oorlogswerk, dat je wel
doen moest, om niet met den nek te worden aangezien.
En toen had Leslie (mevrouw Anderson, met wie zij
naar Californië was gegaan), haar geïntroduceerd, als
een groote gunst. In een zeer aardige club. waar zon
derlinge. maar betooverende feesten werden gegeven.
Een der meest aantrekkelijke dingen was om den hee-
len avond op geparfumeerde kussens te liggen in een
kamer van het huis van den „president". Men kleedde
zich dan in pyama's opzettelijk voor het doel gemaakt
en men ..snoof' cocaïne een heel klein ziertje wit
poeder uit een gouden doosje of men nam injecties
van cocaïne of morphine, of men probeerde opium. Het
was alles heel grappig en zij geloofde, dat zij geen
moeite gehad zou hebben om die „fatale gewoonte"
weer af te wennen, als Paolo di Salvano or niet ge
weest was.
Wordt vervolgd.
