SchagerCourant
s RA
IO
D
HAAR
SPROOKJESPRINS
Radioprogramma
Tweede Blad.
De Programma's d eT
Amerikaansche Zenders.
Donderdag 10 Juli 1930.
73ste Jaargang. No. 8693
0N7E KOLONIcN
Een treinroof.
De corr. te Cherlbon van het „Nieuws" schrijft: Op
een middag moest de S.C.S. trein tusschen Tjiledoek en
Losari bij een overweg stoppen. Voor den afsluitboom
stond een auto, waaruit enkele Inlanders sprongen, die
zich onmiddellijk naar den wagon begaven, bestemd
voor de geldzendingen. De wagon werd geopend, en een
kist met 1500 gulden in de auto meegenomen. Onmiddel
lijk werd de politie gewaarschuwd, die alle mogelijke
maatregelen nam, om de dieven te vangen. Alle taxi's
werden aangehouden en onderzocht, doch zonder resul
taat. Het optreden der politie verdient alle lof. Bij in
formatie deelde de stationschef der S.C.S. van Cheribon
mede, dat hem niets gerapporteerd was!
Ergerlijk.
De teraardebestelling van het stoffelijk overschot van
den heer Kauffmann, gepensioneerd sergeant-majoor te
Weltevreden is niet geheel en al geschied op de wijze,
die zij, die den overledene de laatste eer bewezen, gaarne
gezien hadden, schrijft men aan het „B.N.". Over het
optreden van het bedienend personeel van het Militair-
Hospitaal, welks instelling voor de begrafenis zorg
droeg, niets dan lof. De opmerkingen betreffen slechts
het beschikbare materiaal. De lijkwagen toch is een
voorwereldlijn Fordje. welks motor slechts met groote
moeite op gang te krijgen is. De banden bleken „nave
nant" te zijn: nauwelijks had men een klein gedeelte
van den weg naar Laanhof afgelegd, of de linker-voor-
band sprong. De stoet hield halt, niet om een andere
band op te zetten, een oogenblik werk, doch om te
beraadslagen. Men had namelijk geen reserveband bij
eich en vond het ook niet oirbaar, met een begrafenis
stoet langs den weg te blijven staan om een bandje te
plakken. Men besloot dus, binnen- en buitenland maar
geheel van het wiel te verwijderen en zoo naar het kerk
hof te rijden. Aldus geschiedde. Op drie banden en de
velg van het linker voorwiel sukkelde men naar Laan
hof... Kan het Begrafenis-materiaal van het Militair-
Hospitaal niet verbeterd worden, opdat dergelijke on-
verwikkelijke gebeurtenissen zich niet zullen herhalen?
vraagt het blad.
Een berucht desa-hoofd.
Uit Pati wordt aan de „Loc" gemeld: Onlangs werd
in een Sawah behoorende tot het gebied der desa Soewa-
doek van het onderdistrict Wedaridjj ksa een verminkt
lijk gevonden. Eerst tastte de politie in het duister. Men
wist alleen, dat de vermoorde behoorde tot de bewoners
van de aangrenzende desa Trangkil, en dat hij kort ge
leden uit de gevangenis was ontslagen. Hij had n.1. ver
schillende diefstallen op zijn geweten en moest voor et
telijke maanden in het gevangenis blijven.
Dank zij de voortdurende activiteit van de Veld- in
samenwerking met de Bestuurs-politie, is de zaak thans
tot klaarheid gebracht, waarbij 5 verdachten zijn gear
resteerd, waaronder het hoofd der desa Trangkil voor
noemd. Bedoeld 'desa-hoofd staat bekend als iemand,
die boven zijn stand leeft. Zulks kan men zien aan zijn
kleeren, zijn losbandig leven en zijn keurig gemeubi
leerd huis. Ook is hij een hartstochtelijke dobbelaar. Om
dat alles te kunnen bekostigen heeft hij natuurlijk veel
geld noodig. Dat kan hij niet vinden in zijn inkomen als
desahoofd, althans dat inkomen is daarvoor niet vol
doende. Volgens geruchten zou hij diefstallen hebben
georganiseerd om zijn „budget" kloppend te maken. Ook
zou hij zijn desagenooten op ergerlijke manieren hebben
afgeperst, 't Bestuur wist dat al lang, doch om bewij
zen tegen zijn uitspattingen te krijgen is erg moeilijk,
aangezien hij door de desamenschen gevreesd is.
Eindelijk is hij nu dan toch gesnapt. De vermoorde
n.1. was door zijn toedoen in de boei gestopt. Daar hij
op de hoogte was van de misdaden van den Loerah, zon
hij na zijn bevrijding op wraak. Plannen waren bij hem
gerezen om de misdaden van den loerah aan het Be
stuur te verklappen. Zulks kwam ter oore van den loe-
FEUILLETON
door
C. N. W I LLI AM SON.
Een der meest Interessante romans
uit de bekende Soclety-Reeks; Uitgave
Van Holkema en Warendorf, Amster
dam.
1 30.
Nazlo lachte een korte, leelijke lach. „Ik kan mij
best voorstellen, dat u wenscht met haar te trouwen.
Maar u zou dat niet doen, als u niet wist, welk verschil
e- bestaat tusschen haar en Juliet Divine. Maar u kunt
h nr niet trouwen om de eenvoudige reden, dat uw
v uw haar plan om van u te scheiden heeft opge-
f en. Ik heb mevrouw Sheridan in Algiers gezien en
i weet, wat ik zeg. U is gebonden. Ik ben vrij en..."
„Als mijn vrouw niet van mij wil scheiden, dan zijn
er nog andere middelen."
De woorden kwamen als van zelf.
„U hooft niet bevreesd te zijn,' zei Nazlo, om ronduit
tegen mij te spreken. „Ik heb de heele geschiedenis van
uw uitstapje weer opgebouwd ten minste voor zoover
het u en uw vrouw betreft. Openlijk en wel vertrok u
met uw jacht en nam een vrouw aan boord om mevrouw
Sheridan een voorwendsel te geven om een echtschei
ding aan te vragen. "Het zou eerlijk spel geweest zijn,
als u Juliet Divine of een van haar soort had meegeno
men; maar dit jonge meisje... goede hemel, ik kan er
niet kalm bij blijven! Het eenige goede in deze duistere
historie voor mij is, dat u buiten uw boekje is gegaan.
De flirtations van uw vrouw zij heeft mij gezegd, dat
ze niets beduiden en dat u niets kunt bewyzen zijn
zandkorrels tegenover de Mont Blanc, in vergelijking
met uw zonden. Als zij u niet vrij wil laten en zij
zal het niet willen dan kunt u zichzelf ook niet be
vrijden..."
„Het verwonderdt me, dat ik u niet vermoord!" zei
Miles koel. Hij voelde zich als bevroren.
„Het zou niet gemakkelijk voor u zijn ,te meer, daar
er hier twee getuigen zijn."
„Ik zou met genoegen tot den stoel veroordeeld wor
den voor u", hoorde Miles zichzelf zeggen.
„Ik heb een wapen bij mij, dat geladen Is," waar
schuwde Nazlo, maar hij toonde toch een vage ongerust
heid. „Maar laten wij niet verder gaan met dit gekijf.
rah. Deze belegde direct met zijn vertrouwelingen een
vergadering, en op die bijeenkomst werd besloten om
den gevaarlijken tegenstander uit den weg te ruimen.
Doch de dunne „dindings" van de vergaderplaats schij
nen ook ooren te hebben. Hoe het ook zij, ongeveer een
week na den moord kwam het besluit der geheime ver
gadering der politie ter oore. Om de zaak gemakkelijker
te kunnen onderzoeken, werd de loerah. vergezeld van
een rechercheure ergens heen gestuurd, om „ketrangan"
in deze zaak te zoeken. Intusschen werd het politioneel
onderzoek in de desa Trangkil zelf met kracht voortge
zet, met het resultaat, dat men 4 verdachten kon arres
teeren, waarvan 3 volledig hebben bekend den moord te
hebben gepleegd in opdracht van den Loerah. Deze werd
direct gearresteerd, doch bij het verhoor ontkende hij
halsstarrig iets met de zaak te maken te hebben. Volgens
inlichtingen van de politie kan echter gezegd worden,
dat de ontkentenis slechts de straf zal verzwaren. Door
de arrestatie van dien loerah hoopt de politie de oude
belangrijke tot dusverre onopgehelderde diefstallen tot
klaarheid te kunnen brengen. Ook wordt de arme des-
sabevolking thans gevrijwaard van de willekeur van haar
hoofd.
Een praatje over den Omroep
in U.S.A.
„This is the station Dubbeljoe Dzji Waai De le
zer die de Engelsche taal beheerscht, zal zich vol ont
zetting van dezen zin afwenden. Alle anderen wordt hier
bij bekend gemaakt, dat de eigenaardige woorden aan
het einde van de zin, de phonetische weergave is van
het roepteeken van den bekendsten zender van Ameri-
ka's Oostkust, van den zender Schenectady in de staat
New York, welke het eigendom is van de grootste Ame
rikaansche electriciteitsmaatschappij, de „General Elec
tric Company". De zender draagt de roepteekens WGY.
Wij hooren weliswaar het station WGY in Europa niet
zelf, want deze zender werkt op een normale golflengte
van 435 meter en trots de enorme energie van 20C Kw.
dringt deze golf niet tot in Europa door. Dat wij het
programma van WGY toch hooren, hebben wij te dan
ken aan de kortegolf-zenders W2XTD en W2XAF, die
iederen avond, te beginnen ongeveer om 10 uur. tot het
einde van het Amerikaansche avondprogramma om 24
uur Amerikaansche zomertijd, d.i. om 5 uur Midden-
Europeeschen tijd Cs morgens), het programma van
WGY heruitzenden.
Er zijn in de slechte ontvangstmaanden steeds nach
ten, waarin men Schenectady van 22 uur tot 5 uur heel
goed kan hooren en het programma met dat van de
Europeesche stations kan vergelijken.
D.w.z. een vergelijking is eigenlijk niet mogelijk, want
in Europa vinden wij haast overal een staats-omroep-
organisatie ,of een organisatie, die dan toch in zekeren
zin onder oppertoezicht van den staat staat. Daarbij
zijn de Europeesche omroepmaatschappijen steeds or-
ganisatie's die met bijdragen van hunne luisteraars of
door Rijkssubsidie's hun programma's bekostigen. In
ieder geval is de Europeesche omroep in staat de arti
stieke en cultureele belangen van zijn luisterschare beter
te behartigen dan de Amerikaansche omroep. Men
voelt reeds waar het heen gaat... De omroep in Amerika
is uitsluitend een zaak ^an particuliere maatschappijen,
die uit eigen middelen de kosten voor den bouw en voor
het verdere bedrijf dekken moeten en die het progra-
ma zelf bekostigen. Deze omroepmaatschappijen trek
ken van uitzendingen, zooals de Europeesche stations
geven, geen cent winst Zij moeten daarom steun hebben
of zij moeten den omroep benutten om geld te verdienen.
Daarom bestaat het Amerikaansche omroepprogram
ma uit een aaneenschakeling van „reclame-uitzendin
gen", iets waarvan wij in Holland in het geheel geen
last hebben, en waarvan men in de dagprogramma's van
de overige radio-stations nauwelijks een kwartiertje
wijdt
Gaan wij de uren na, waarin de Amerikaansche zen
der over de korte golven te hooren is, dan hooren wij
b.v.: een kwartier „Tea Timers", d.w.z. een uitzending
van een thee-groothandel, een kwartiertje „Heath Talk"
(gezondheidspraatje). De uitzending van een pharma-
ceutische fabriek, een uur „Mobiloilconcert", dus een
concertuitzending op kostên van de olie-maatschappij,
een uurtje „Palmolive", van de bekende scheerzeepfa-
briek, een halfuurtje „Coba Cola", waarin de luisteraars
We zijn geen schooljongens. Ik herhaal het ik kan juf
frouw Desmond trouwen, als zij mij wil hebben en ik
denk, dat ze wel zal willen, als ze weet, wat haar en u
te wachten staat en u kunt haar niet trouwen. U
zoudt haar ruineeren, ik zal haar redden."
„Waarom houdt u toch steeds vol om haar juffrouw
Desmond te noemen, wat u ook al in Monte Carlo deed?"
vroeg Sheridan nu heel kalm terwijl hij luisterde naar
den naam Desmond die een vage, maar familiare echo
in zijn geest opriep.
„Ik noem haar zoo omdat het haar naam is en dat
weet u opperbest."
„Ik weet het niet. Omdat u het mij zegt. meent u..."
„Wat ik meen. is dat u veinst, meneer Sheridan. En
misschien zou ik in uw geval hetzelfde doen. Ais ik ooit
in zulk een geval zou kunnen geraken! Als het meisje,
al bij u aan boord gesmokkeld was onder den naam
van die zeer bekende dame. die u voor uw zaak noodig
hadt, dan zou u toch niet lang in twijfel zijn gebleven
omtrent haar. Nadat u haar gezien hadt, zoudt u al ge
weten hebben..."
„Voor zoover ik weet, heb ik juffrouw Divine nooit ge
zien, voordat zij bij mij aan boord kwam.'
„Juffrouw Divine is nooit bij u aan boord gekomen.
Wel... ik ken dit kind dit schoolmeisje. Ik heb haar
ontmoet in het huis van haar .vader. Zij is tien jaar jon
ger dan Juliet Divine en even onbekend met de wereld
als een poes ten minste, dat was zij, todat zij in uw
fianden kwam. Maar dat hoef ik u niet te zeggen!"
„Mijn God," stamelde Miles. Al was die man ook ren
schurk, toch was er een schijn van waarheid in wat hij
zei. Honderd herinneringen bestormden Miles: het ge
weldig jeugdige in het meisje, dat hem al dadelijk zoo
buitengewoon getroffen had, toen hij haar aan boord
voor het eerst had gezien, al haar lieve, kinderlijke ma
niertjes; haar gebabbel over het klooster en over de
nonnen;haar godsdienstig praten op dien avond van den
storm; haar duidelijke schrik, toen hij haar beleedigd
had met zijn ruwen kus. Harky's verbazing en haar
verdediging van het meisje na eerst een teruggetrokken
houding te hebben aangenomen; het geloof van de oude
vrouw, dat het arme, kleine ding geen „roodc cent" be
zat; en die vreemde, diep verontwaardigde weigering
der tien duizend dollar. Was hij een blinde dwaas ge
weest? Maar hoe had hij het kunnen raden?... Was het
zelfs wel waar? Was deze tirade niet een poging van
Nazlo om chantage te plegen? Waarom zou een jong
en onschuldig meisje, met den naam Desmond, bij hem
aan boord zijn gekomen om alleen met hem een langen
kruistocht te maken in de plaats! van Juliet Divine?
Desmond?... Desmond?... was hij door iets, wat hem
echter ontgaan was, aan dien naam gebonden?
Sheridan stelde zich al deze vragen; maar diep in zijn
ziel, zijn eigenlijke zelf, in de geheimste schuilhoeken
van zijn wezen, wist hij plotseling en zeker dat het meis
je, dat hij beminde, niet Juliet Divine was. Hij had wel
Felle Jacht op krokodillen.
In de omgeving van Tandjong Balei Sum. O.-kust
hebben den laatsten tijd krokodillen eenige heldendaden
bedreven, die aanleiding gaven tot een felle jacht op
dit gespuls. Zoo werd een inlandsche barbier door een
kanjer van een krokodil op sleeptouw genomen. Met
reusachtige vaart werd de man meegesleept, steeds aan
de oppervlakte van het water blijvend. Pogingen tot
redding war enonmogelijk. Toen men er eindelijk in
slaagde den man te bevrijden, was hij reeds dood. Ook
een andere Inlander werd het slachtoffer van een kro
kodil.
Dezer dagen nog kreeg een vrouw, die op een vlonder
tje stond, opeens een klap van den staart van een kro
kodil. Het monster slaagde er gelukkig niet in de vrouw
van den vlonder af te slaan. Zij was sprakeloos van
schrik door het gebeurde. De jacht leverde reeds een
kleine krokodil op, die er nogal ongevaarlijk uitzag, en
waarvan men niet aanneemt, dat hy debet is aan de
wandaden, zegt de „Deli Crt." Maar nu is eindelijk een
formidabel exemplaar gevangen: een beest van een meter
of vijf lang, in hetwelk men den pleger van al deze
gewelddadigheden ziet.
bekend raken met het zenuwsterkende Caca-Cola-Pre-
paraat, en tenslotte een half uurtje „General Electro".
Daartusschen gestrooid nog beurs- en marktberichten,
Baseballverslagen, tijdteekens, weerberichten en een
beetje hotelmuzekziedaar een Amerikaansch pro
gramma bij uitstek!
Ontzettend! Zoo zal de Europeesche luisteraar uitroe
pen, die nog nooit naar zulk een Amerikaansch program
ma heeft geluisterd en die dit stukje leest. De „kenner"
daarentegen zal hem kunnen troosten in het geheel niet
vreeselijk. Deze programma's! De Amerikaansche uit
zendingsmethode is niet te vergelijken met de Europee
sche. Als b.v. Coca-Cola de microfoon voor een enorm
hooge prijs voor een half uurtje gehuurd heeft, dan zal
de luisteraar van dat halfuurtje hoogstens twee minu
ten in het begin en hoogstens twee a drie minuten van
het einde van dit halfuurtje zijn artikelen hooren aan
prijzen en de werking ervan hooren verklaren. De ove
rige tijd wordt met muziek aangevuld ,die naar Ameri
kaansche opvattingen op een zeer hoog peil staat, doch
voor onze Europeesche ooren misschien te veel den
voorkeur geeft aan jazzzangers en saxofoon-acrobaten.
Maar men zal ook buitengewoon goede symphonieorkes-
ten kunnen hooren. want de groote maatschappijen, die
in staat zijn, de microfoon meermalen per week te hu
ren, engageeren voor deze gelegenheid meestal eerste-
rangs-artisten en hebben dikwijls zelf orchesten samen
gesteld, die voor hen spelen, terwijl vele groote solisten,
die een tournée door Amerika maken, door zulke maat
schappijen voor den Microfoon geplaatst worden.
Het is met de reclame niet zoo erg gesteld! Twee mi
nuten aan het begin en twee minuten aan het einde der
uitzending! En daartusschen heerlijke muziek of inte
ressante toespraken... Werkelijke toespraken ,niet voor
gelezen van een manuscript, doch zoo vrijuit gesproken
de Amerikaansche uitzendingen kennen geen pauzes
zoo nu en dan wordt een brief pause for stations
announcement" (een korte pauze voor stationsaandui
ding) aangekondigd, die elk half uur terugkeert. Ook
hierbij krijgt men echter niet het idee van een pauze,
daar de muziek zachtjes tusschen de woorden van den
spreker doorklinkt, zoodat men nooit het gevoel heeft
te moeten wachten, zooals bij een EuVopeeschen zender
veel voorkomt. Het is inderdaad de moeite waard de
Amerikaansche omroepprogramma's eens te hooren!
(Nadruk verboden). M. PpNT.
Zijn korte golven schadelijk voor
ons organisme?
door
Professor Dr. ES AU, Jenn.
Toen men jaren geleden de korte golven begon te
gebruiken bij den draadloozen berichtendienst en men
daarvoor tot grootere energien overging, bleek het, dat
de met deze golven werkende personen, na eenlgen tijd
hoofdpijnen kregen, en zelfs uiterst nerveus werden. Of
ook Amateurs bij het werken met deze golven oogziek
ten e.a. opgeloopen hebben, is mij niet bekend en zou
naar mijn inzichten steeds terug te voeren zijn op sug
gestie of op zuiver optische oorzaken, want de energien,
die met deze kleine toestellen ontwikkeld worden, zijn
luidop kunnen kreunen, denken aan de wijze, waarop hij
over haar had gedacht, en om wat hij tegenover haar
had gedaan. Dat hij haar tegen alle beter weten in ten
huwelijk had gevraagd maakte dit niet goed, want had
hij het niet gedaan als een hooge gunst van een ridder
aan een bedelkind, zich zelf bewonderend om zijn rid
derlijkheid? Hoe had zij hem vergeven en hoe lief had
zij hem! Hij had het moeten raden: Hij had het moeten
weten. Het was afschuwelijk, dat de waarheid hem werd
toegeworpen door Nazlo, zooals men een been aan een
hond toewerpt. Zijn geest toog terug door de gouden
stilte van de woestijn en wierp zich aan de voeten van
het meisje.
„U zult moeten toegeven, dat u het weet." De harde
stem van Nazlo verbrak zijn gedachten.
Miles keek hem aan met zulk een angstigen blik in zijn
oogen, dat de waarheid zich plotseling voor den Griek
openbaarde, zooals een andere waarheid zich juist had
geopenbaard voor Sheridan. Door een duizelingwekkend
en verblindend licht zag hij eensklaps, dat Sheridan on
bekend was geweest met de identiteit van het meisje.
Het scheen hem toe, dat Miles Sheridan een gek was
geweest en een gek stond in de oogen van den Schoe
nenkoning eenige graden lager dan een schurk. Maar
de Griek was menschelijk en hij verwonderde er zichzelf
over, dat hij een ziertje medelijden minachtend mede
lijden voelde voor den anderen man.
„Ik erken nu..." zei Miles: „dat ik blind ben geweest.
Ik geloof u, Nazlo. Maar ik zou wel willen, dat ik dit
niet door u had moeten hooren. Dat u mij beschuldigt
dat lijkt op den ketel, die den pot beschuldigt, dat hij
zwart ziet dunkt u dat ook niet? Zij, u zegt dat zij
juffrouw Desmond is, deinsde voor u terug, toen zij u in
Monte Carlo zag. U moet dat hebben opgemerkt. Ik deed
haar een paar vragen. Veel wilde zij niet zeggen, maar
toch gaf zij my eenig antwoord. Klaarblijkelijk heeft u
niet zooveel eerbied getoond voor het „schoolmeisje"
als u mij wilt doen denken. Maar, ofschoon ik niet wist.
wie zij was, zooals u wel deed, heb ik haar met respect
behandeld. Dat was een deel van de overeenkomst tus
schen ons dat ik juffrouw Divine niet zou naderen,
behalve dan in het publiek."
En toch heeft u het meisje zoo nauw genaderd, dat u
haar ten huwelijk heeft gevraagd; of deed u dat soms
ook in het publiek?"
„De omstandigheden leidden ertoe."
„Dat doen de omstandigheden altijd. Ook met mij.
Juffrouw Desmond liet mij den tijd niet om haar dezelfde
vraag te stellen. Zij begreep mij verkeerd, anders zou
zij u niet verteld hebben, dat ik haar geen respect be
toonde."
„Men heeft mij verteld, dat u een vrouw heeft."
„Dat had ik. Zij is dood." Nazlo voegde er niet bij.
wanneer haar dood had plaats gegrepen. „Ik ben vrij,"
vervolgde hij. „U niet en u zult het niet zijn, zoolang
uw vrouw nog in leven is en zij zal zeker net zoolang
zoo buitengewoon klein, dat hier van inwerking op het
organisme wel geen sprake kan zijn.
In de werkingssfeer van ultra korte golven zijn echter
zulke werkingen wel degelijk denkbaar, daar deze gol
ven de eigenschap bezitten sterk op ons organisme te
kunnen inwerken, maar dit toch ook weer alleen bij een
groote energie.
Dat de oogen aangetast zouden worden, is mij echter
ook hierbij niet duidelijk. Over dit onderwerp bestaan
•verschillende medische bevestigingsschijven. Dr. Schlie-
phage te Jena publiceerde onlangs een aantal van zulke
attesten in een door hem geschreven artikel in het
weekblad voor den arts. (Klinische und Medizinische
Wochenschrift).
Volgens zijn waarnemingen vertooncn menschen. die
zich ophouden in de nabijheid van zulke zenders een
temperatuursverhooging, die afhankelijk is van de sterk
te der zender en van nog eenige andere invloeden. Wat
de pers daarover schrijft men heeft reeds geschre
ven dat deze temperatuursstijging één graad per se
conde kan bedragen is totaal bezijden de waarheid.
Als de pers hierin waarheid sprak, dan zouden wij, die
reeds jarenlang met deze golven omgaan, reeds X-maal
gedood zijn. Waarschijnlijk hebben de korte golven op
ons organisme nog andere phisiologische invloeden: de
onderzoekingen zijn echter nog niet zoover gevorderd.
Daar nu de ultraviolette golven voor de medische
wetenschap beteekenis beginnen te krijgen .moeten wij
er natuurlijk voor zorgen, dat de personen, die er mede
omgaan, voor hun Inwerking immuun zijn of ertegen
beschermd worden. Er zijn reeds uitvindingen gedaan,
om de inwerking der golven op het organisme van één
bepaalden persoon te neutraliseeren.
VRIJDAG 11 JULI 1930.
Hilversum (1875 M.)
V.P.R.O.
10.0010.15 Morgenwijding.
A.V.R.O.
12.00 Tijdsein. 12.152.00 Concert door het Omroep
orkest o.l.v. Nico Treep; 2.052.35 Uitzending voor
Scholen. S. Boon spreekt over: De Duinen en hun
bewoners; 2.353.00 Gramofoonmuziek; 3.004.00 Mid
dag-Concert door het AVRO-Kwlntet.
V.A.R.A.
4.00 „Onze Keuken" door P. J. Kers; 4.45 Na schooltijd.
Vader Mulder vertelt sprookjes van Carl Ewald; 5.30
Orgelconcert door Joh. Jong op het VARA-Orgel. 6 00
Vooravondconcert door het VARA-Orkest o.l.v. Hugo
de Groot; 6.50 Actueel allerlei uit de Arbeidersbeweging;
Daarna voortzetting concert; 7.45 Politieberichten.
V.P.R.O.
8.00 Tijdsein, 8.01 Persberichten van het Vrijzinnig
Godsdienstig Persbureau; 8.05 Concert; 8.45 Lezing. On
derwerp Wereldbehoud; 9.20 Concert; 10.10 Lezing. Be
spreking „Kleine Inez" van Van Gendcren Stort door
Anth. Donker; 10.30 Gramofoonmuziek.
Huizen (298 M., na 6 uur 1071 M.)
N.C.R.V.
8.150.30 Morgenconcert, 10.3011.30 Korte zieken-
dienst, 12.302.00 Middagconcert; 5.00—6.30 Vooravond-
concert; 6.306.40 Vaz Dias: Koersen; 6.407.10 Cau
serie over „Zomer-snoei van vruchtboomen" door A. J.
Herwig; 7.107.40 Bezoek van den Radio-dokter; 7.40—
8.25 Lezing: „Hoe Duitschers over Nederland denken";
S.2510.45 Concert door het Utrechtsch Stedelijk Or-
chest o.l.v. Evert Cornelis; 10.00 Persberichten Vaz Dias:
10.4511.30 Gramofoonplaten.
ZATERDAG 12 JULI 1930.
Hilversum (1875 M.)
V.P.R.O.
10.0010.15 Morgenwijding.
V.A.R.A
12.00 Politieberichten, 12.15 Gramopfoonplaten. 2.00
VARA-liedjes voor de kinderen, 2.40 Paedagogisch con
cert door het VARA-Orkest o.l.v. Hugo de Groot, 4.10
Voor onze amateur-fotografen; 4.40 VARA-Varia, 5.00
Gramofoonplaten, 5.20 Bij de Pomp. Wekelijksch nieuws
van Teun de Klepperman; 5.40 Gramofoonplaten. 6.00
De geschiedenis van den Radio-Omroep in Nederland;
6.30 Kinderuurtje. De Familie Mulder; 7.30 Polltlek-eco-
nomisch week-overzicht. te verzorgen door de S.D.A.P.;
7.45 Politieberichten, 8.00 VARA-actualitelten. 8.15 Po
pulair concert door het VARA.-orkest o.l.v. Hugo de
Groot; 9.00 Voordracht door Willem van Cappellen;
9.30 Vervolg concert; 10.00 Vaz Dias; 10.10 Muzikale
attractie, de heer E. J. van Toorn, accordeon; 10.25
Licht programma door het VARA-Strykorkest o.l.v.
Hugo de Groot; 11.00 Muzikale attractie, de heer E. J.
van Toorn, accordeon; 11.15 Gramofoonplaten, 12.00
Sluiting.
leven als u zelf. Nu weet u, waarom ik juffrouw Desmond
heb gevolgd en waarom ik heden naar haar toe ga."
„Dat zult u niet doen!" barstte Miles los.
Nazlo lachte: „Waarom niet?"
„Zij wil u niet zien."
„Dat kan zij dan zelf zeggen als ik bij haar ben en
haar een briefje ter verklaring heb geschreven... Als zij
alles begrijpt, dan denk ik, dat zij mij beschouwen zal
als haar eenige groote kans om in haar eer hersteld te
worden. In alle geval heeft u geen recht om voor haar
te beslissen en haar de kans, die ik haar bieden wil, la
ontzeggen."
Miles kon bij zichzelf ontkennen, dat hij In een net was
gevangen, dat hij niet scheuren kon, noch breken, of
doorsnijden. Toch wist hij, dat, als Nazlo inderdaad da
waarheid had gezegd omtrent Betty en het meisje, hij
dan hopeloos vast zat. Omdat hij in het oog der wereld
gespronkt had met Juliet Divine om Betty vrij te ma
ken, zou de wet hem niet toestaan zichzelf vrij te ma
ken, als zij besloten had den echtschcldingseisch niet in
te stellen. Zelfs het breken van zijn belofte tegenover
mevrouw Parmalee kon hem niet helpen als de dingen
inderdaad waren, zooals Eustace Nazlo beweerde. Het
meisje, dat hij beminde, kon nooit zijn vrouw zijn, en
hij had haar te lief om haar tot zijn maitresse te ma
ken, al hield zij ook genoeg van hem om daarin toe te
stemmen.
Hard zei hij: „U heeft het recht om naar Bousaada
te gaan. Maar ik heb het recht om daar aan te komen
voor u, als ik dat kan."
„Wat!" riep Nazlo: „U wilt teruggaan? U wilt het
opgeven om uw vrouw in Algiers te zien?"
„Ik zal mijn vrouw later zien, als zij inderdaad in Al
giers is. U zult juffrouw de vrouw, die ik liefheb
niet alleen aantreffen, als lk het verhinderen kan."
Terwijl hij sprak, draaide hij zich op zijn hielen om
en ging met lange passen naar zijn auto. Een paar mi
nuten geleden was de chauffeur met zijn werk klaar ge
komen en was naar de kleine, roode auto toegedrenteld
met den anderen chauffeur.
Nazlo keerde zich om op hetzelfde oogenblik. „Dan zult
u met mij moeten racen naar Bousaada!" schreeuwde
hU.
Wederom was hij in het voordeel. Hij was vlak bij zijn
eigen wagen. Sheridan was er driemaal zoo ver van ver
wijderd. Nazio's auto stond gericht naar Bousaada, die
van Sheridan naar Algiers en de weg was er niet naar
om snel te kunnen keeren, vooral niet voor een grooten
wagen. Nazzlo's chauffeur stond vlak b}j zijn auto en had
den motor niet afgezet. Sheridans wagen moest gekeerd
worden en in beweging gesteld en de chauffeur had zeker
een minuut noodig om de auto te bereiken.
Wordt vervolgd.