SchagerCourant s RA IO D HAAR SPROOKJESPRINS Radioprogramma Tweede Blad. De Programma's d eT Amerikaansche Zenders. Donderdag 10 Juli 1930. 73ste Jaargang. No. 8693 0N7E KOLONIcN Een treinroof. De corr. te Cherlbon van het „Nieuws" schrijft: Op een middag moest de S.C.S. trein tusschen Tjiledoek en Losari bij een overweg stoppen. Voor den afsluitboom stond een auto, waaruit enkele Inlanders sprongen, die zich onmiddellijk naar den wagon begaven, bestemd voor de geldzendingen. De wagon werd geopend, en een kist met 1500 gulden in de auto meegenomen. Onmiddel lijk werd de politie gewaarschuwd, die alle mogelijke maatregelen nam, om de dieven te vangen. Alle taxi's werden aangehouden en onderzocht, doch zonder resul taat. Het optreden der politie verdient alle lof. Bij in formatie deelde de stationschef der S.C.S. van Cheribon mede, dat hem niets gerapporteerd was! Ergerlijk. De teraardebestelling van het stoffelijk overschot van den heer Kauffmann, gepensioneerd sergeant-majoor te Weltevreden is niet geheel en al geschied op de wijze, die zij, die den overledene de laatste eer bewezen, gaarne gezien hadden, schrijft men aan het „B.N.". Over het optreden van het bedienend personeel van het Militair- Hospitaal, welks instelling voor de begrafenis zorg droeg, niets dan lof. De opmerkingen betreffen slechts het beschikbare materiaal. De lijkwagen toch is een voorwereldlijn Fordje. welks motor slechts met groote moeite op gang te krijgen is. De banden bleken „nave nant" te zijn: nauwelijks had men een klein gedeelte van den weg naar Laanhof afgelegd, of de linker-voor- band sprong. De stoet hield halt, niet om een andere band op te zetten, een oogenblik werk, doch om te beraadslagen. Men had namelijk geen reserveband bij eich en vond het ook niet oirbaar, met een begrafenis stoet langs den weg te blijven staan om een bandje te plakken. Men besloot dus, binnen- en buitenland maar geheel van het wiel te verwijderen en zoo naar het kerk hof te rijden. Aldus geschiedde. Op drie banden en de velg van het linker voorwiel sukkelde men naar Laan hof... Kan het Begrafenis-materiaal van het Militair- Hospitaal niet verbeterd worden, opdat dergelijke on- verwikkelijke gebeurtenissen zich niet zullen herhalen? vraagt het blad. Een berucht desa-hoofd. Uit Pati wordt aan de „Loc" gemeld: Onlangs werd in een Sawah behoorende tot het gebied der desa Soewa- doek van het onderdistrict Wedaridjj ksa een verminkt lijk gevonden. Eerst tastte de politie in het duister. Men wist alleen, dat de vermoorde behoorde tot de bewoners van de aangrenzende desa Trangkil, en dat hij kort ge leden uit de gevangenis was ontslagen. Hij had n.1. ver schillende diefstallen op zijn geweten en moest voor et telijke maanden in het gevangenis blijven. Dank zij de voortdurende activiteit van de Veld- in samenwerking met de Bestuurs-politie, is de zaak thans tot klaarheid gebracht, waarbij 5 verdachten zijn gear resteerd, waaronder het hoofd der desa Trangkil voor noemd. Bedoeld 'desa-hoofd staat bekend als iemand, die boven zijn stand leeft. Zulks kan men zien aan zijn kleeren, zijn losbandig leven en zijn keurig gemeubi leerd huis. Ook is hij een hartstochtelijke dobbelaar. Om dat alles te kunnen bekostigen heeft hij natuurlijk veel geld noodig. Dat kan hij niet vinden in zijn inkomen als desahoofd, althans dat inkomen is daarvoor niet vol doende. Volgens geruchten zou hij diefstallen hebben georganiseerd om zijn „budget" kloppend te maken. Ook zou hij zijn desagenooten op ergerlijke manieren hebben afgeperst, 't Bestuur wist dat al lang, doch om bewij zen tegen zijn uitspattingen te krijgen is erg moeilijk, aangezien hij door de desamenschen gevreesd is. Eindelijk is hij nu dan toch gesnapt. De vermoorde n.1. was door zijn toedoen in de boei gestopt. Daar hij op de hoogte was van de misdaden van den Loerah, zon hij na zijn bevrijding op wraak. Plannen waren bij hem gerezen om de misdaden van den loerah aan het Be stuur te verklappen. Zulks kwam ter oore van den loe- FEUILLETON door C. N. W I LLI AM SON. Een der meest Interessante romans uit de bekende Soclety-Reeks; Uitgave Van Holkema en Warendorf, Amster dam. 1 30. Nazlo lachte een korte, leelijke lach. „Ik kan mij best voorstellen, dat u wenscht met haar te trouwen. Maar u zou dat niet doen, als u niet wist, welk verschil e- bestaat tusschen haar en Juliet Divine. Maar u kunt h nr niet trouwen om de eenvoudige reden, dat uw v uw haar plan om van u te scheiden heeft opge- f en. Ik heb mevrouw Sheridan in Algiers gezien en i weet, wat ik zeg. U is gebonden. Ik ben vrij en..." „Als mijn vrouw niet van mij wil scheiden, dan zijn er nog andere middelen." De woorden kwamen als van zelf. „U hooft niet bevreesd te zijn,' zei Nazlo, om ronduit tegen mij te spreken. „Ik heb de heele geschiedenis van uw uitstapje weer opgebouwd ten minste voor zoover het u en uw vrouw betreft. Openlijk en wel vertrok u met uw jacht en nam een vrouw aan boord om mevrouw Sheridan een voorwendsel te geven om een echtschei ding aan te vragen. "Het zou eerlijk spel geweest zijn, als u Juliet Divine of een van haar soort had meegeno men; maar dit jonge meisje... goede hemel, ik kan er niet kalm bij blijven! Het eenige goede in deze duistere historie voor mij is, dat u buiten uw boekje is gegaan. De flirtations van uw vrouw zij heeft mij gezegd, dat ze niets beduiden en dat u niets kunt bewyzen zijn zandkorrels tegenover de Mont Blanc, in vergelijking met uw zonden. Als zij u niet vrij wil laten en zij zal het niet willen dan kunt u zichzelf ook niet be vrijden..." „Het verwonderdt me, dat ik u niet vermoord!" zei Miles koel. Hij voelde zich als bevroren. „Het zou niet gemakkelijk voor u zijn ,te meer, daar er hier twee getuigen zijn." „Ik zou met genoegen tot den stoel veroordeeld wor den voor u", hoorde Miles zichzelf zeggen. „Ik heb een wapen bij mij, dat geladen Is," waar schuwde Nazlo, maar hij toonde toch een vage ongerust heid. „Maar laten wij niet verder gaan met dit gekijf. rah. Deze belegde direct met zijn vertrouwelingen een vergadering, en op die bijeenkomst werd besloten om den gevaarlijken tegenstander uit den weg te ruimen. Doch de dunne „dindings" van de vergaderplaats schij nen ook ooren te hebben. Hoe het ook zij, ongeveer een week na den moord kwam het besluit der geheime ver gadering der politie ter oore. Om de zaak gemakkelijker te kunnen onderzoeken, werd de loerah. vergezeld van een rechercheure ergens heen gestuurd, om „ketrangan" in deze zaak te zoeken. Intusschen werd het politioneel onderzoek in de desa Trangkil zelf met kracht voortge zet, met het resultaat, dat men 4 verdachten kon arres teeren, waarvan 3 volledig hebben bekend den moord te hebben gepleegd in opdracht van den Loerah. Deze werd direct gearresteerd, doch bij het verhoor ontkende hij halsstarrig iets met de zaak te maken te hebben. Volgens inlichtingen van de politie kan echter gezegd worden, dat de ontkentenis slechts de straf zal verzwaren. Door de arrestatie van dien loerah hoopt de politie de oude belangrijke tot dusverre onopgehelderde diefstallen tot klaarheid te kunnen brengen. Ook wordt de arme des- sabevolking thans gevrijwaard van de willekeur van haar hoofd. Een praatje over den Omroep in U.S.A. „This is the station Dubbeljoe Dzji Waai De le zer die de Engelsche taal beheerscht, zal zich vol ont zetting van dezen zin afwenden. Alle anderen wordt hier bij bekend gemaakt, dat de eigenaardige woorden aan het einde van de zin, de phonetische weergave is van het roepteeken van den bekendsten zender van Ameri- ka's Oostkust, van den zender Schenectady in de staat New York, welke het eigendom is van de grootste Ame rikaansche electriciteitsmaatschappij, de „General Elec tric Company". De zender draagt de roepteekens WGY. Wij hooren weliswaar het station WGY in Europa niet zelf, want deze zender werkt op een normale golflengte van 435 meter en trots de enorme energie van 20C Kw. dringt deze golf niet tot in Europa door. Dat wij het programma van WGY toch hooren, hebben wij te dan ken aan de kortegolf-zenders W2XTD en W2XAF, die iederen avond, te beginnen ongeveer om 10 uur. tot het einde van het Amerikaansche avondprogramma om 24 uur Amerikaansche zomertijd, d.i. om 5 uur Midden- Europeeschen tijd Cs morgens), het programma van WGY heruitzenden. Er zijn in de slechte ontvangstmaanden steeds nach ten, waarin men Schenectady van 22 uur tot 5 uur heel goed kan hooren en het programma met dat van de Europeesche stations kan vergelijken. D.w.z. een vergelijking is eigenlijk niet mogelijk, want in Europa vinden wij haast overal een staats-omroep- organisatie ,of een organisatie, die dan toch in zekeren zin onder oppertoezicht van den staat staat. Daarbij zijn de Europeesche omroepmaatschappijen steeds or- ganisatie's die met bijdragen van hunne luisteraars of door Rijkssubsidie's hun programma's bekostigen. In ieder geval is de Europeesche omroep in staat de arti stieke en cultureele belangen van zijn luisterschare beter te behartigen dan de Amerikaansche omroep. Men voelt reeds waar het heen gaat... De omroep in Amerika is uitsluitend een zaak ^an particuliere maatschappijen, die uit eigen middelen de kosten voor den bouw en voor het verdere bedrijf dekken moeten en die het progra- ma zelf bekostigen. Deze omroepmaatschappijen trek ken van uitzendingen, zooals de Europeesche stations geven, geen cent winst Zij moeten daarom steun hebben of zij moeten den omroep benutten om geld te verdienen. Daarom bestaat het Amerikaansche omroepprogram ma uit een aaneenschakeling van „reclame-uitzendin gen", iets waarvan wij in Holland in het geheel geen last hebben, en waarvan men in de dagprogramma's van de overige radio-stations nauwelijks een kwartiertje wijdt Gaan wij de uren na, waarin de Amerikaansche zen der over de korte golven te hooren is, dan hooren wij b.v.: een kwartier „Tea Timers", d.w.z. een uitzending van een thee-groothandel, een kwartiertje „Heath Talk" (gezondheidspraatje). De uitzending van een pharma- ceutische fabriek, een uur „Mobiloilconcert", dus een concertuitzending op kostên van de olie-maatschappij, een uurtje „Palmolive", van de bekende scheerzeepfa- briek, een halfuurtje „Coba Cola", waarin de luisteraars We zijn geen schooljongens. Ik herhaal het ik kan juf frouw Desmond trouwen, als zij mij wil hebben en ik denk, dat ze wel zal willen, als ze weet, wat haar en u te wachten staat en u kunt haar niet trouwen. U zoudt haar ruineeren, ik zal haar redden." „Waarom houdt u toch steeds vol om haar juffrouw Desmond te noemen, wat u ook al in Monte Carlo deed?" vroeg Sheridan nu heel kalm terwijl hij luisterde naar den naam Desmond die een vage, maar familiare echo in zijn geest opriep. „Ik noem haar zoo omdat het haar naam is en dat weet u opperbest." „Ik weet het niet. Omdat u het mij zegt. meent u..." „Wat ik meen. is dat u veinst, meneer Sheridan. En misschien zou ik in uw geval hetzelfde doen. Ais ik ooit in zulk een geval zou kunnen geraken! Als het meisje, al bij u aan boord gesmokkeld was onder den naam van die zeer bekende dame. die u voor uw zaak noodig hadt, dan zou u toch niet lang in twijfel zijn gebleven omtrent haar. Nadat u haar gezien hadt, zoudt u al ge weten hebben..." „Voor zoover ik weet, heb ik juffrouw Divine nooit ge zien, voordat zij bij mij aan boord kwam.' „Juffrouw Divine is nooit bij u aan boord gekomen. Wel... ik ken dit kind dit schoolmeisje. Ik heb haar ontmoet in het huis van haar .vader. Zij is tien jaar jon ger dan Juliet Divine en even onbekend met de wereld als een poes ten minste, dat was zij, todat zij in uw fianden kwam. Maar dat hoef ik u niet te zeggen!" „Mijn God," stamelde Miles. Al was die man ook ren schurk, toch was er een schijn van waarheid in wat hij zei. Honderd herinneringen bestormden Miles: het ge weldig jeugdige in het meisje, dat hem al dadelijk zoo buitengewoon getroffen had, toen hij haar aan boord voor het eerst had gezien, al haar lieve, kinderlijke ma niertjes; haar gebabbel over het klooster en over de nonnen;haar godsdienstig praten op dien avond van den storm; haar duidelijke schrik, toen hij haar beleedigd had met zijn ruwen kus. Harky's verbazing en haar verdediging van het meisje na eerst een teruggetrokken houding te hebben aangenomen; het geloof van de oude vrouw, dat het arme, kleine ding geen „roodc cent" be zat; en die vreemde, diep verontwaardigde weigering der tien duizend dollar. Was hij een blinde dwaas ge weest? Maar hoe had hij het kunnen raden?... Was het zelfs wel waar? Was deze tirade niet een poging van Nazlo om chantage te plegen? Waarom zou een jong en onschuldig meisje, met den naam Desmond, bij hem aan boord zijn gekomen om alleen met hem een langen kruistocht te maken in de plaats! van Juliet Divine? Desmond?... Desmond?... was hij door iets, wat hem echter ontgaan was, aan dien naam gebonden? Sheridan stelde zich al deze vragen; maar diep in zijn ziel, zijn eigenlijke zelf, in de geheimste schuilhoeken van zijn wezen, wist hij plotseling en zeker dat het meis je, dat hij beminde, niet Juliet Divine was. Hij had wel Felle Jacht op krokodillen. In de omgeving van Tandjong Balei Sum. O.-kust hebben den laatsten tijd krokodillen eenige heldendaden bedreven, die aanleiding gaven tot een felle jacht op dit gespuls. Zoo werd een inlandsche barbier door een kanjer van een krokodil op sleeptouw genomen. Met reusachtige vaart werd de man meegesleept, steeds aan de oppervlakte van het water blijvend. Pogingen tot redding war enonmogelijk. Toen men er eindelijk in slaagde den man te bevrijden, was hij reeds dood. Ook een andere Inlander werd het slachtoffer van een kro kodil. Dezer dagen nog kreeg een vrouw, die op een vlonder tje stond, opeens een klap van den staart van een kro kodil. Het monster slaagde er gelukkig niet in de vrouw van den vlonder af te slaan. Zij was sprakeloos van schrik door het gebeurde. De jacht leverde reeds een kleine krokodil op, die er nogal ongevaarlijk uitzag, en waarvan men niet aanneemt, dat hy debet is aan de wandaden, zegt de „Deli Crt." Maar nu is eindelijk een formidabel exemplaar gevangen: een beest van een meter of vijf lang, in hetwelk men den pleger van al deze gewelddadigheden ziet. bekend raken met het zenuwsterkende Caca-Cola-Pre- paraat, en tenslotte een half uurtje „General Electro". Daartusschen gestrooid nog beurs- en marktberichten, Baseballverslagen, tijdteekens, weerberichten en een beetje hotelmuzekziedaar een Amerikaansch pro gramma bij uitstek! Ontzettend! Zoo zal de Europeesche luisteraar uitroe pen, die nog nooit naar zulk een Amerikaansch program ma heeft geluisterd en die dit stukje leest. De „kenner" daarentegen zal hem kunnen troosten in het geheel niet vreeselijk. Deze programma's! De Amerikaansche uit zendingsmethode is niet te vergelijken met de Europee sche. Als b.v. Coca-Cola de microfoon voor een enorm hooge prijs voor een half uurtje gehuurd heeft, dan zal de luisteraar van dat halfuurtje hoogstens twee minu ten in het begin en hoogstens twee a drie minuten van het einde van dit halfuurtje zijn artikelen hooren aan prijzen en de werking ervan hooren verklaren. De ove rige tijd wordt met muziek aangevuld ,die naar Ameri kaansche opvattingen op een zeer hoog peil staat, doch voor onze Europeesche ooren misschien te veel den voorkeur geeft aan jazzzangers en saxofoon-acrobaten. Maar men zal ook buitengewoon goede symphonieorkes- ten kunnen hooren. want de groote maatschappijen, die in staat zijn, de microfoon meermalen per week te hu ren, engageeren voor deze gelegenheid meestal eerste- rangs-artisten en hebben dikwijls zelf orchesten samen gesteld, die voor hen spelen, terwijl vele groote solisten, die een tournée door Amerika maken, door zulke maat schappijen voor den Microfoon geplaatst worden. Het is met de reclame niet zoo erg gesteld! Twee mi nuten aan het begin en twee minuten aan het einde der uitzending! En daartusschen heerlijke muziek of inte ressante toespraken... Werkelijke toespraken ,niet voor gelezen van een manuscript, doch zoo vrijuit gesproken de Amerikaansche uitzendingen kennen geen pauzes zoo nu en dan wordt een brief pause for stations announcement" (een korte pauze voor stationsaandui ding) aangekondigd, die elk half uur terugkeert. Ook hierbij krijgt men echter niet het idee van een pauze, daar de muziek zachtjes tusschen de woorden van den spreker doorklinkt, zoodat men nooit het gevoel heeft te moeten wachten, zooals bij een EuVopeeschen zender veel voorkomt. Het is inderdaad de moeite waard de Amerikaansche omroepprogramma's eens te hooren! (Nadruk verboden). M. PpNT. Zijn korte golven schadelijk voor ons organisme? door Professor Dr. ES AU, Jenn. Toen men jaren geleden de korte golven begon te gebruiken bij den draadloozen berichtendienst en men daarvoor tot grootere energien overging, bleek het, dat de met deze golven werkende personen, na eenlgen tijd hoofdpijnen kregen, en zelfs uiterst nerveus werden. Of ook Amateurs bij het werken met deze golven oogziek ten e.a. opgeloopen hebben, is mij niet bekend en zou naar mijn inzichten steeds terug te voeren zijn op sug gestie of op zuiver optische oorzaken, want de energien, die met deze kleine toestellen ontwikkeld worden, zijn luidop kunnen kreunen, denken aan de wijze, waarop hij over haar had gedacht, en om wat hij tegenover haar had gedaan. Dat hij haar tegen alle beter weten in ten huwelijk had gevraagd maakte dit niet goed, want had hij het niet gedaan als een hooge gunst van een ridder aan een bedelkind, zich zelf bewonderend om zijn rid derlijkheid? Hoe had zij hem vergeven en hoe lief had zij hem! Hij had het moeten raden: Hij had het moeten weten. Het was afschuwelijk, dat de waarheid hem werd toegeworpen door Nazlo, zooals men een been aan een hond toewerpt. Zijn geest toog terug door de gouden stilte van de woestijn en wierp zich aan de voeten van het meisje. „U zult moeten toegeven, dat u het weet." De harde stem van Nazlo verbrak zijn gedachten. Miles keek hem aan met zulk een angstigen blik in zijn oogen, dat de waarheid zich plotseling voor den Griek openbaarde, zooals een andere waarheid zich juist had geopenbaard voor Sheridan. Door een duizelingwekkend en verblindend licht zag hij eensklaps, dat Sheridan on bekend was geweest met de identiteit van het meisje. Het scheen hem toe, dat Miles Sheridan een gek was geweest en een gek stond in de oogen van den Schoe nenkoning eenige graden lager dan een schurk. Maar de Griek was menschelijk en hij verwonderde er zichzelf over, dat hij een ziertje medelijden minachtend mede lijden voelde voor den anderen man. „Ik erken nu..." zei Miles: „dat ik blind ben geweest. Ik geloof u, Nazlo. Maar ik zou wel willen, dat ik dit niet door u had moeten hooren. Dat u mij beschuldigt dat lijkt op den ketel, die den pot beschuldigt, dat hij zwart ziet dunkt u dat ook niet? Zij, u zegt dat zij juffrouw Desmond is, deinsde voor u terug, toen zij u in Monte Carlo zag. U moet dat hebben opgemerkt. Ik deed haar een paar vragen. Veel wilde zij niet zeggen, maar toch gaf zij my eenig antwoord. Klaarblijkelijk heeft u niet zooveel eerbied getoond voor het „schoolmeisje" als u mij wilt doen denken. Maar, ofschoon ik niet wist. wie zij was, zooals u wel deed, heb ik haar met respect behandeld. Dat was een deel van de overeenkomst tus schen ons dat ik juffrouw Divine niet zou naderen, behalve dan in het publiek." En toch heeft u het meisje zoo nauw genaderd, dat u haar ten huwelijk heeft gevraagd; of deed u dat soms ook in het publiek?" „De omstandigheden leidden ertoe." „Dat doen de omstandigheden altijd. Ook met mij. Juffrouw Desmond liet mij den tijd niet om haar dezelfde vraag te stellen. Zij begreep mij verkeerd, anders zou zij u niet verteld hebben, dat ik haar geen respect be toonde." „Men heeft mij verteld, dat u een vrouw heeft." „Dat had ik. Zij is dood." Nazlo voegde er niet bij. wanneer haar dood had plaats gegrepen. „Ik ben vrij," vervolgde hij. „U niet en u zult het niet zijn, zoolang uw vrouw nog in leven is en zij zal zeker net zoolang zoo buitengewoon klein, dat hier van inwerking op het organisme wel geen sprake kan zijn. In de werkingssfeer van ultra korte golven zijn echter zulke werkingen wel degelijk denkbaar, daar deze gol ven de eigenschap bezitten sterk op ons organisme te kunnen inwerken, maar dit toch ook weer alleen bij een groote energie. Dat de oogen aangetast zouden worden, is mij echter ook hierbij niet duidelijk. Over dit onderwerp bestaan •verschillende medische bevestigingsschijven. Dr. Schlie- phage te Jena publiceerde onlangs een aantal van zulke attesten in een door hem geschreven artikel in het weekblad voor den arts. (Klinische und Medizinische Wochenschrift). Volgens zijn waarnemingen vertooncn menschen. die zich ophouden in de nabijheid van zulke zenders een temperatuursverhooging, die afhankelijk is van de sterk te der zender en van nog eenige andere invloeden. Wat de pers daarover schrijft men heeft reeds geschre ven dat deze temperatuursstijging één graad per se conde kan bedragen is totaal bezijden de waarheid. Als de pers hierin waarheid sprak, dan zouden wij, die reeds jarenlang met deze golven omgaan, reeds X-maal gedood zijn. Waarschijnlijk hebben de korte golven op ons organisme nog andere phisiologische invloeden: de onderzoekingen zijn echter nog niet zoover gevorderd. Daar nu de ultraviolette golven voor de medische wetenschap beteekenis beginnen te krijgen .moeten wij er natuurlijk voor zorgen, dat de personen, die er mede omgaan, voor hun Inwerking immuun zijn of ertegen beschermd worden. Er zijn reeds uitvindingen gedaan, om de inwerking der golven op het organisme van één bepaalden persoon te neutraliseeren. VRIJDAG 11 JULI 1930. Hilversum (1875 M.) V.P.R.O. 10.0010.15 Morgenwijding. A.V.R.O. 12.00 Tijdsein. 12.152.00 Concert door het Omroep orkest o.l.v. Nico Treep; 2.052.35 Uitzending voor Scholen. S. Boon spreekt over: De Duinen en hun bewoners; 2.353.00 Gramofoonmuziek; 3.004.00 Mid dag-Concert door het AVRO-Kwlntet. V.A.R.A. 4.00 „Onze Keuken" door P. J. Kers; 4.45 Na schooltijd. Vader Mulder vertelt sprookjes van Carl Ewald; 5.30 Orgelconcert door Joh. Jong op het VARA-Orgel. 6 00 Vooravondconcert door het VARA-Orkest o.l.v. Hugo de Groot; 6.50 Actueel allerlei uit de Arbeidersbeweging; Daarna voortzetting concert; 7.45 Politieberichten. V.P.R.O. 8.00 Tijdsein, 8.01 Persberichten van het Vrijzinnig Godsdienstig Persbureau; 8.05 Concert; 8.45 Lezing. On derwerp Wereldbehoud; 9.20 Concert; 10.10 Lezing. Be spreking „Kleine Inez" van Van Gendcren Stort door Anth. Donker; 10.30 Gramofoonmuziek. Huizen (298 M., na 6 uur 1071 M.) N.C.R.V. 8.150.30 Morgenconcert, 10.3011.30 Korte zieken- dienst, 12.302.00 Middagconcert; 5.00—6.30 Vooravond- concert; 6.306.40 Vaz Dias: Koersen; 6.407.10 Cau serie over „Zomer-snoei van vruchtboomen" door A. J. Herwig; 7.107.40 Bezoek van den Radio-dokter; 7.40— 8.25 Lezing: „Hoe Duitschers over Nederland denken"; S.2510.45 Concert door het Utrechtsch Stedelijk Or- chest o.l.v. Evert Cornelis; 10.00 Persberichten Vaz Dias: 10.4511.30 Gramofoonplaten. ZATERDAG 12 JULI 1930. Hilversum (1875 M.) V.P.R.O. 10.0010.15 Morgenwijding. V.A.R.A 12.00 Politieberichten, 12.15 Gramopfoonplaten. 2.00 VARA-liedjes voor de kinderen, 2.40 Paedagogisch con cert door het VARA-Orkest o.l.v. Hugo de Groot, 4.10 Voor onze amateur-fotografen; 4.40 VARA-Varia, 5.00 Gramofoonplaten, 5.20 Bij de Pomp. Wekelijksch nieuws van Teun de Klepperman; 5.40 Gramofoonplaten. 6.00 De geschiedenis van den Radio-Omroep in Nederland; 6.30 Kinderuurtje. De Familie Mulder; 7.30 Polltlek-eco- nomisch week-overzicht. te verzorgen door de S.D.A.P.; 7.45 Politieberichten, 8.00 VARA-actualitelten. 8.15 Po pulair concert door het VARA.-orkest o.l.v. Hugo de Groot; 9.00 Voordracht door Willem van Cappellen; 9.30 Vervolg concert; 10.00 Vaz Dias; 10.10 Muzikale attractie, de heer E. J. van Toorn, accordeon; 10.25 Licht programma door het VARA-Strykorkest o.l.v. Hugo de Groot; 11.00 Muzikale attractie, de heer E. J. van Toorn, accordeon; 11.15 Gramofoonplaten, 12.00 Sluiting. leven als u zelf. Nu weet u, waarom ik juffrouw Desmond heb gevolgd en waarom ik heden naar haar toe ga." „Dat zult u niet doen!" barstte Miles los. Nazlo lachte: „Waarom niet?" „Zij wil u niet zien." „Dat kan zij dan zelf zeggen als ik bij haar ben en haar een briefje ter verklaring heb geschreven... Als zij alles begrijpt, dan denk ik, dat zij mij beschouwen zal als haar eenige groote kans om in haar eer hersteld te worden. In alle geval heeft u geen recht om voor haar te beslissen en haar de kans, die ik haar bieden wil, la ontzeggen." Miles kon bij zichzelf ontkennen, dat hij In een net was gevangen, dat hij niet scheuren kon, noch breken, of doorsnijden. Toch wist hij, dat, als Nazlo inderdaad da waarheid had gezegd omtrent Betty en het meisje, hij dan hopeloos vast zat. Omdat hij in het oog der wereld gespronkt had met Juliet Divine om Betty vrij te ma ken, zou de wet hem niet toestaan zichzelf vrij te ma ken, als zij besloten had den echtschcldingseisch niet in te stellen. Zelfs het breken van zijn belofte tegenover mevrouw Parmalee kon hem niet helpen als de dingen inderdaad waren, zooals Eustace Nazlo beweerde. Het meisje, dat hij beminde, kon nooit zijn vrouw zijn, en hij had haar te lief om haar tot zijn maitresse te ma ken, al hield zij ook genoeg van hem om daarin toe te stemmen. Hard zei hij: „U heeft het recht om naar Bousaada te gaan. Maar ik heb het recht om daar aan te komen voor u, als ik dat kan." „Wat!" riep Nazlo: „U wilt teruggaan? U wilt het opgeven om uw vrouw in Algiers te zien?" „Ik zal mijn vrouw later zien, als zij inderdaad in Al giers is. U zult juffrouw de vrouw, die ik liefheb niet alleen aantreffen, als lk het verhinderen kan." Terwijl hij sprak, draaide hij zich op zijn hielen om en ging met lange passen naar zijn auto. Een paar mi nuten geleden was de chauffeur met zijn werk klaar ge komen en was naar de kleine, roode auto toegedrenteld met den anderen chauffeur. Nazlo keerde zich om op hetzelfde oogenblik. „Dan zult u met mij moeten racen naar Bousaada!" schreeuwde hU. Wederom was hij in het voordeel. Hij was vlak bij zijn eigen wagen. Sheridan was er driemaal zoo ver van ver wijderd. Nazio's auto stond gericht naar Bousaada, die van Sheridan naar Algiers en de weg was er niet naar om snel te kunnen keeren, vooral niet voor een grooten wagen. Nazzlo's chauffeur stond vlak b}j zijn auto en had den motor niet afgezet. Sheridans wagen moest gekeerd worden en in beweging gesteld en de chauffeur had zeker een minuut noodig om de auto te bereiken. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1930 | | pagina 5