SchagerCourant POSTER'C Vierde Blad. BRIEVEN UIT DE RIETHOEVE. Binnenlandsch Nieuws. Een onaangenaam avontuur. i RugpijnNieren Pillen Het noodlottige schot. Een 103-j ari ge te Maastricht. Wielrijder door een auto aangereden. Een steiger door een auto aangereden. Zaterdag 26 Juli 1930. 73ste Jaargang. No. 8702 VI. „Wi krieg met gemak regen" zeide mijn wijze buur man vanmorgen tegen me en hij keek bedaard naar de lucht. Natuurlijk: bedaard, want hij kan niet anders. Al les doet hij bedaard. Ik heb hem nog nooit zich zien haasten. Zoo is hij en zoo zijn de meesten hier onder de echte Veluwenaren. „Ie wark te hard" zegt hij vaak tegen mij als ik in den tuin bezig ben en dan komt hij kalm en bezadigd aanstappen en gaat op mijn tuinbank zitten en noodt me mezelf bij hem neer te zetten. „Gaat wat rusten, ie maak oe eigen te moe. Menschen as wi (hij is net zoo oud als ik) motten kalm-an doen." Ja, mijn buurman is een v/ijs man. Hij is mijn vraag baak op het gebied van tuinbouw. Ik heb al dikwijls van zijn raad geprofiteerd. Maar toch ben ik soms een beetje wantrouwig, want hij heeft een hardgrondige minachting voor theorie' en geleerdheid. „Och, al die geleerde heeren weten er niks van, die zegt maar wat en denken ons alles wies te kunnen maken." Ik praat graag met hem, want hij is met al zijn wan trouwen tegenover de geleerdheid toch een pientere ke rel. Alleen als 't over het geloof gaat, staan we vierkant tegenover elkaar. Dan voel ik ineens het diepgaande verschil tusschen den vrijzinnigen West Fries en den rechtzinnigen meestal gereformeerden Veluwman. We hadden het laatst over het ontstaan van de wereld. Dat was een interessant gesprek. Ik vertelde het een en an der wat ik wist over deze kwestie en had het onder anderen over theorie, die ons leert, dat de aarde oor spronkelijk een deel is geweest van de zon, waarom ze nu als planeet haar baan beschreef. Mis! Dat kon niet waar zijn, volgens mijn buurman: die geleerde menschen met al hun wetenschap weten er niets van. De aarde is ouder dan de zon. „Maar hoe weet je dat?" „Dat leert me de bibel! Daar staat 't duidelijk te le zen in het scheppingsverhaal." „Ja, maar hij die dit vex-haal voor vele eeuwen heeft geschreven beschikte nog niet over de kennis van heden en daarom maakte hij zich een verkeerde voorstelling van de schepping. Je moet niet vergeten, dat de men schen van een paar duizend jaar geleden heel anders tegenover de wereld stonden dan wij." „De bibel is de woarheid, dat is Gods woord! Daar hoef le niet yarder over te proaten en as ie dat niet geleuft zal ie later slecht terechte kummen." Dit kleine fragment uit onze redeneering teekent mijn buur. En gij zult dus wel begrijpen dat op 't punt van godsdienst de gesprekken tusschen ons beide niet vlot ten. Maar anders ik heb er altijd aardigheid in om een poosje met hem te babbelen en 't is voor my een bijzon dere voldoening om hem uit den plooi te krijgen door het vertellen van een of andere mop. Ik heb hem laatst doen lachen, dat hem de tranen over de wangen liepen. Eerlyk gezegd ik wist niet dat een gereformeerde broe der zóó kon lachen. We stellen ons juist de gereformeer de menschen de echte fijnan! vaak voor als erg stijf en onhandelbaar. In sommige opzichten is dit mis schien wel waar. Ze zijn als dogmatische menschen in derdaad onbuigzaam. Ze moeten 't ook wel wezen om hun eigenaardig standpunt te handhaven. Maar als ze alle zoo waren als mijn buurman, dan kan men er toch wel goed mee omgaan en dan zouden ze niet in zulk een kwaren reuk staan. Of is hij misschien een bijzonder type? Ik kan de Ve- luwnaars nog te kort en ben nog met te weinigen onder hen in aanraking geweest om te zeggen, dat ik het type Veluwnaar goed ken. Wat mijn buurman betreft: hij is een echter, stoere, onverzettelijke kerel, die zijn godsdienstige meeningen niet prijs geeft! 't Lijkt me iemand, die desnoods de brandstapel zou opgaan voor zijn geloof, liever dan dit prijs te geven. Daar zit iets van oeroude kracht in hem. Daarnaast is hij altijd bereid om anderen te helpen en is tegelijkertijd bang voor niemand. En niet zonder eenigen trots heeft hij me verteld, hoe hij verschillende kwesties heeft gehad met het Kroondomein. Geen won der dat wy (d.i. het bestuur van de buurtvereeniging) hem hebben uitgenoodigd om samen met onzen voorzit ter een onderhoud te hebben met den administrateur van het kroondomein om te protesteeren tegen al de beperkende bepalingen, welke den laatsten tijd zijn in gevoerd ten opzichte van de wandelingen in de bosschen In 't begin had ik nog al moeite met het Geldersche dialect. Maar dat begint „met gemak" te wennen. Ja, dit Is nu juist een typische uitdrukking. „Met ge mak". Eerst wist ik niet precies wat daarmede werd bedoeld. Nu kom ik er langzamerhand achter. Het wordt in uiteenloopènden zin gebruikt. Als mijn buurman zegt: „wi krieg met gemak regen" dan beteekent het: waarschijnlijk gaat 't regenen. Maar toen ik een poosje in Apeldoorn bij mijn fiets- reparateur was, zeide deze: „meneer moet met gemak een nieuwe fiets hebben", en daarmede bedoelde hij dat ik aan een nieuwe fiets toe was. Een ander, een ingezetene van Hoog Soeren, dien ik nog al eens ontmoet en met wien ik over mijn tuin sprak, zeide me dat hij „met gemak" wel zou uitzien of hij ook hier of daar een boompje voor me zag staan,en „dan zal ik oe wel waarschuwen", natuurlijk ook weer „met ge mak." Op een bestuursvergadering van de buurtvereeniging waar ieder oogenblik door de inboorlingen deze uitdruk king werd bezlgd, vroeg ik eens wat of ze daar eigenlijk precies mee bedoelden. Maar dat konden ze „met gemak" niet zeggen, want de één gebruikt 't zus, de ander zoo. Maar ieder voelt wel wat er mee wordt bedoeld. Zoo heeft elk dialect zijn eigenaardige uitdrukkingen en zijn teekenende woorden. Als ik hier b.v. 'praat van een „hufter", dan begrijpen ze er niets van en ze hooren met verbazing, dat dit wel het vreeselijkste is wat be staat en dat als iemand in West-Friesland een „hufter" wordt genoemd, daarmede de allerminste qualificatie is aangeduid. Is dit niet het toppunt van vijandschap, van haat, van verachting, als men iemand een „llllijke hufter" scheldt? Een gelijkwaardig woord heb ik hier nog niet in de volkstaal ontmoet, wel weet ik dat het geen eer is om „strabant" te worden genoemd. Natuurlijk kennen mijne Noord-Hollandsche vrienden dit woord heelemaal niet, evenmin als ik het kende vóór ik in Hoog-Soeren woonde. Een strabante kerel is iemand, die brutaal is en norsch; het is 't tegenovergestelde van bescheiden. Ik heb er juist nog geen half uur geleden, mijn buurvrouw eens naar gevraagd. Ik vertelde haar, dat ik bij haar kjvam met een eigenaardige boodschap, want dat ik nu eens wilde weten wat of precies be doeld werd met het woord „strabant". Ze keek me aan of ze zeggen wilde, hoe kan je nu zoo stom wezen en ze zei op de natuurlijkste toon van de wereld: „Wel. strabant dat beteekent strabant." Waarmede ik natuur lijk geen stap verder kwam. Dat snapte ze ook en toen werd ik ingewijd in de wezenlijke beduidenls van het voor mij zoo vreemdklinkende woord. Het is voor mij een eigenaardig genoegen, om met de echte Veluwenaars te praten. Hun taal klinkt wellui dend en wat mij altijd treft is dat de taal iets be schaafds heeft wat het West-Friesch m.i. minst en dat die taal aardig Is van rythme in tegenstelling met hat West-Friesche galmende deuntje. Of zou het komen, om dat hier niet gevloekt wordt? Dit is een verschijnsel, dat me terstond heeft getroffen. En ik zou wel willen, dat de West-Friezen in dit opzicht een voorbeeld aan de Veluwenaars namen. Het is me nog nooit overkomen, dat ik een Hoog-Soerenaar heb hooren vloeken. Overigens staan de Veluwenaars begrijpelijkerwijs net zoo tegenover de West-Friezen met hun eigenaardig heden als omgekeerd. Want daar zijn er velen, die Holland kennen uit de nu voorbije dagen, dat ze als grasmaaiers daarheen trokken. Het is interessant om daarover mijn buurman te hoo ren vertellen. Ik vroeg hem of hij wel wist hoe de Geldersche maaiers in Holland werden genoemd. Of hij 't wist! Ik zal het woord maar niet neerschrijven; 't mocht eens onwelriekende sensaties verwekken; de echte West-Fries weet Jt wel. Maar hij voegde er aan toe, dat ze in Noord-Holland respect hadden voor de messen van de p..pen! Och, zoo hebben alle menschen hun speciale ijdelheid. Want ik kon best aan mijn buurman bemerken, dat hij 't lang niet onaardig vond. om te kunnen zeggen, dat zijn landgenooten als 't er toe kwam, voor geen klein geruchtje vervaard waren en niet bang voor een mesgevecht. Maar ook dit gaat tot het verleden behooren, vooral in plaatsen als Hoog-Soeren. die zoo dicht bij Apel doorn of bij een andere groote plaats liggen. Dit is nu eenmaal het onvermijdelijke gevolg van het moderne leven met zijn snelle verplaatsingen, met zijn reus achtig verkeer, dat de menschen niet meer gebonden zijn aan hun plek, dat ze er uitgaan, met anderen in aanraking komen en dat heeft een gelijkmakenden in vloed. We zien het ook in de kleeding. De echte Veluw- sche dracht is hier verdwenen. Een uur verder, in Elspeet b.v., wordt deze dracht nog gehandhaafd. Maar hoe lang zal 't duren? Zoo gaat er wel veel van het typische verloren, niet alleen in 't uiterlijke, maar eveneens in het innerlijke. Want ook de inzichten ver anderen op den duur, vooral bij de jonge menschen. Het zal een heele toer zijn om de oude dogma's te hand haven. Het was wel zeer treffend wat laatst een Soerensch meisje me zeide, toen ik een poosje bij haar vader en moeder op de bank voor de boerderij zat: „We zijn hier dom en wij blijven dom, u moest hier maar eens een cursus geven." Dat kwam er echt spontaan uit. maar vinden wij er niet een bewijs in van een be hoefte naar wat anders, naar wat meer dan het gros der menschen hier bezit aan kennis. Daar zit iets bemoedigends in. Ik althans hoorde 't met vreugde. Hoe sterker de drang naar ontwikkeling en het verlangen om los te komen van oude oonventie en traditie, hoe liever 't mij is. Maar dat behoef ik niet te zeggen tot mijn West-Friesche vrienden; die weten het wel. Wel gaat daarmede iets verloren, iets karak teristieks, waardoor menschengroepen zich van elkaar onderscheiden. Hebben we echter hetzelfde niet zien gebeuren in West-Friesland b.v., waar het gouden Ijzer, eertijds de pronk der boerinnen, nagenoeg totaal verdwenen !s. Wat zou een echte Hollandsche boerin van vijftig jaar geleden wel hebben gezegd als zij de boerendochters van thans zag, gekleed naar de mode en met kortge knipte haren? „Boeren moeten de steelui niet naapen", placht mijn oude tante altijd te zeggen. Hoe weinig heeft ze kunnen vermoeden, dat er zoo spoedig een tijd zou komen ran nivelleering, van verdwijning van alle uiterlijke verschil len. En dien weg gaat het hier ook op, al zien wij nog vele oudere menschen, die van de vroegere kleedij geen afscheid kunnen nemen. De fiets en de autobus dom hun werk in dit opzicht langzaam, maar met onfeilbare zekerheid. En de fiets is hier populair, ook bij oude menschen. Veel meer dan in N.-Holland. Ondanks de vele hellingen peddelen zelfs vrouwen van diep in de zestig er rustig op los. En toen ik eens een mij voorbij fietsende oude vrouw (ik zelf liep de hoogte op naast mijn rijwiel) toeriep dat ze zich te veel vermoeide, was haar antwoord: „wi bint 't gewaand". En ze dacht er niet aan om af te stappen. Misschien is dit voor een deel ook 't gevolg van de aangeboren kalmte van de Veluwenaars. Die kalmte bezitten ook de jonge men schen. Het is of het jachtende en jagende, dat onzen tijd kenmerkt, nog geen vat heeft gehad op deze be woners van een land, dat zoo rijk is aan bosch en hei, waar men sedert eeuwen geleefd heeft in de mooie natuur en waar men zich voedde met wat op den schra len bodem werd verbouwd, waar men aoh zoo weinig bemerkte van wat er woelde en werkte in de groote menschenmaatschappij en als eenige afwisseling kende de kerkdiensten des Zondags en de gesprekken over den godsdienst Maar die kalmte gaat nu toch samen met een gelei delijke verandering in de ideeën. Ze lezen couranten en ze ontmoeten andere menschen. „Ze (en daarmede be doelde mijn buurman, die dit zeide. de stedelingen en de Hollanders die hier en pension komen en in zomer huizen wonen) maken ons wat wiezer en daar hebben ze (en hier bedoelde hij de „heeren" van de Veluwe) een hekel aan". En hij voegde er zelfs aan toe dat ze altijd bestolen waren. Revolutionnaire denkbeelden zelfs op de Veluwe! Waar gaan wij heen? Mijn vrienden in West-Friesland, ik groet u hartelijk. N. J. C. SCHERM ERHO RN. Van een Nederlandse!» echtpaar in Italië. Tien dagen opgesloten gezeten te Livorno. Een zeer onaangename ervaring beleefde in het begin van deze maand de te Amsterdam woonach tige publicist en acteur Johan Schmidt en zijn on der den naam van Tula di Visa optredende echtge- noote, die in het einde van Juni een reis door Frank rijk cn Italië maakten. Van Nizza ging het echtpaar Schmidt naar Corsica en van daar met een Italiaan- sche boot naar Livorno. Aan boord van dit schip waren dc heer en mevrouw Schmidt de eenige niet- Italianen. De overige passagiers toonden groote be langstelling voor do vreemdelingen, vooral eenige naar schatting 18-jarige jongelui, die zich na eenigen tijd voorstelden als te behooren tot dc geheime po litie en die het echtpaar mededeelden, dat zij te Livorno het schip niet mochten verlaten. Te Livorno werden de passen aan boord aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen. Men stelde den heer Schmidt verschillende vragen, of hij politieke relaties in Italië had en ten slotte zocht men in een lijvig register waarin een naam Schmidt gevonden werd. Men vertelde den Nederlanders, dat dit aan leiding was om een nader onderzoek in te stellen, en dat zij daarvoor in gezelschap van geheime po litie moesten gaan naar dc Carcer Giudiziarie. Dit bleek een strafgevangenis, althans iets als een huis van bewaring te zijn. De heer en mevrouw Schmidt werden gescheiden, de een naar de mannenafdee- ling, en de ander naar de vrouwenafdeeling, daar aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen en na dat alles wat zij bij zich hadden was afgenomen, naar een cel gevoerd. De heer Schmidt kwam terecht in een uiterst smerige cel, waarin reeds drie man nen verbleven. In de cel, waarin mevrouw Schmidt gesloten werd, bevonden zich twee vrouwen, die den volgenden dag wegens moord respectievelijk tot twintig en tot dertig jaar gevangenisstraf veroor deeld werden. Protesten baatten niet. Den volgenden dag mocht dc heer Schmidt een brief schrijven aan den Nederlandschen consul te Livorno, een Italiaan, die op 5 Juli antwoordde, lat hij de Nederlandsche legatie te Home van de aan houding op de hoogte had gesteld. Na twee dagen water en brood tc hebben gehad, kreeg de heer Schmidt zijn geld terug en werd hem medegedeeld, dat hij en zijn vrouw hun voedsel uit een restaurant mochten betrekken. Bijna eiken dag werd de heer Schmidt op het Commissariaat verhoord, waarbij men steeds infor meerde of hij anti-fascistische relaties had, en of hij bekend was met Turati cn of hij Matteotti ge keild had. Na zeven dagen arrest, op 7 Juli, werd mevrouw Schmidt in vrijheid gesteld. Zij kreeg op het Com missariaat reeds vage aanwijzingen, dat men waar schijnlijk den verkeerden Schmidt voor had. Inmid dels had men echter van haar echtgenoot politie foto's en vingerafdrukken genomen. Het vervoer van de Carceri naar het Commissariaat geschiedde steeds per dieven wagon. Toevalligerwijze had mevrouw Schmidt het con tract bij zich, hetwelk het echtpaar Schmidt ver plichtte om op 16 Juli tc Waalwijk (N.-B.) op te tre den. Op het Commissariaat legde zij den nadruk erop, dat een langere aanhouding contractbreuk ton gevolge zou hebben cn dat. zij de Italiaansche auto riteiten voor de gevolgen hiervan aansprakelijk stelde. Daarop werd don lOen Juli ook de heer Schmidt in vrijheid gesteld. Eerst nu kreeg ook me vrouw Schmidt haar pas terug en hun werd mede gedeeld, dat zij Italië moesten verlaten, niet langs den weg, zooals hun reisbiljetten in orde waren ge maakt, maar via Pisa, Genua en Ventimiglia terug naar Nizza. Bovendien zouden zij tot de grens bege leid worden door een ambtenaar van de geheime politie, wiens kosten, maaltijden, enz., door den heer Schmidt betaald moesten worden. N'a terugkomst te Amsterdam heeft de heer Schmidt zich met de bevoegde autoriteiten in verbinding ge steld. Het verbaasde hem in hooge mate, tijdens het gebeele onaangename avontuur, geen enkelen steun te hebben gekregen van de Nederlandsche autori teiten in Italië, noch van het consulaat, noch van het gezantschap te Rome. Het groote bezwaar van lendenpijn urinestoornissen, duizeligheid, water zuchtige zwellingen en hoofdpijn is vaak, dat deze kwalen zich zoo lang zaam ontwikkelen en men er dikwijls niet op verdacht is, dat de nieren kunnen beginnen te verzwakken. Daarom is het van zooveel belang om behandeling niet uit te stellen. Noodelooze pijn en last kunnen voor komen worden, als men bijtijds in grijpt. Foster's Rugpijn Nieren Pillen hebben gedurende de vele jaren, waar in zij werden aangeboden, naam ge maakt en worden over de geheele wereld door tal van menschen aan bevolen. Hun samenstelling is zoodanig dat zij alleen op de nieren en blaas werken. Begin nog heden met het gebruik. Verkrijgbaar bij alle drogisten enz. in glazen verpakking f 1.75 p. flacon. Geen misdaad, maar grove onvoorzich tigheid. Het onderzoek inzake den dood van den Amster- damschen zilversmid, Zondag jl. op de Vecht, heeft thans uitgewezen, dat van eenig opzet om den ge troffene te dooden, geen sprake is geweest. De zil versmid werd geraakt door een kogel uit een buks, waarmee eenige heeren, die zich aan boord van een motorjacht bevonden, aan het schieten waren. Als doel voor hun „spel" gebruikten zij een plank van een houten hek in een nabije weide. De boot van den zilversmid konden zij door een bocht in de Vecht niet zien. Vermoedelijk heeft nu een kogel de plank gemist en het slachtoffer geraakt, met het bekende droeve gevolg. Juridisch is in dit geval dus eventueele sprake van „het veroorzaken van dood door schuld", in verband waarmede reeds twee op varenden van de schuttersboot gehoord zijn, nml. een stadhuisbeambte, hier ter stede, en een dokter. Naar een derden, te Dordrecht woonachtigen, maar thans op vacantie-tournée zijnden schutter wordt nog gezocht, waarna uitgemaakt dient te worden wie der heeren het doodelijk schot gelost heeft. Dat er inderdaad geschoten is. hebben de gehoorde perso nen intusschen reeds bekend. Het onderzoek wordt nog steeds voortgezet. D8 schutter uit Dordrecht verhoord. Nader wordt gemeld, dat de inwoner van Dordrecht die in verhand met de noodlottige schietparij op de Vecht nog gezocht werd, te Wageningen door eenige veldwachters-aangehouden, juist op het moment dat hij op weg was om zich bij de politie aan te mel den. Daar hij op reis was, had het bericht dat men hem zocht, hem niet eerder bereikt. Donderdag is de Dordtenaar, een arts, door den substituut-officier van Justitie mr. D. Reilingh gehoord. Ook de overige personen die zich aan boord van de schuttersboot bevonden zijn op nieuw aan een verhoor onderworpen. Van Donderdagochtend tien uur tot Donderdag avond tien uur hebben ten parkette de verschillende verhooren geduurd. Gebleken is o.a., dat zich op de boot waar men zich met de zoo noodlottig verloopen schietoefeningen bezig hield, negen personen heb- Wed. MAGNéE—PRECHTER. Donderdag 7 Augustus hoopt Madame Magnée te Maastricht haar 103-dcn verjaardag te herdenken. De weduwe MagnéePrechter te Maastricht werd 7 Augus tus 1827 aldaar geboren uit een gezin van vijf kinderen, (hun moeder bereikte den leeftijd van 86 jaar) en is ruim 66 jaar weduwe. Zij heeft zeven kinderen gehad, waarvan er thans nog drie in leven zijn. Toen een bij haar inwonende 78-jarige zoon een tweetal jaren geleden overleed, verhuisde zij naar haar jongste dochter. Te voet ging zij toen naar haar nieuwe woning aan den St. Ser- vatiusweg. Het totaal aantal kleinkinderen, achterklein kinderen en achter-achterkleinkinderen, die overal ver spreid wonen, bedraagt meer dan 150. Zij brengt den dag door met het verrichten van lichte huishoudelijke werkzaamheden. Haar physieke gesteldheid is In het algemeen, nog betrekkelijk goed; het gezicht en gehoor bewijzen haar nog goede diensten. Schertsend verklaar de zij op haar 100-sten verjaardag, nu ook haar 200-sten verjaardag te willen vieren. ben bevonden, waarvan er vijf met de buks hebben geschoten. Deze buks is thans ook in beslag geno men. Wie tenslotte het schot heeft gelost, dat den Amsterdamschen zilversmid het leven kostte, kon nog niet worden uitgemaakt. Of en zoo ja tegen wien een justitioneele vervolging wegens het ver oorzaken van dood door schuld zal worden inge steld, staat dus nog evenmin vast, maar het onder zoek inzake de schuldvraag wordt met kracht voortgezet. Met zware verwondingen opgenomen. Gisteravond te tien uur is op den rijksstraatweg te Sittard een zekere J. Thissen uit Overhoven (gem. Sittard), die op het rijwielpad fietste door een luxe auto, die plotseling van den hoofdweg het rijwielpad opreed, aangereden. Het rijwiel werd totaal vernield, terwijl T. zware verwondingen opliep. De chauffeur heeft aanvankelijk gestopt, doch heeft zich niet om zijn slachtoffer gekommerd en gewoon zijn reis vervolgd. De wielrijder werd by burgemeester Coenders binnen gedragen, waar twee doctoren werden ontboden. Men heeft hem in zorgwekkenden toestand naar het Fran- sche klooster te Sittard overgebracht Later te circa elf uur vervoegde zich bij den burge meester een automobilist, die het nummer van den auto die de aanrijding had veroorzaakt op den weg Sit tardMaastricht had opgenomen. HYrPISCHE FEESTEN- TE DEEMSTER. Het programma van de Hyppische Feesten te Beemster vermeldt voor Donderdag 31 dezer een demonstratie van de Landelijke Rijvereeniging ..Beyaert" met de vol gende nummers: Carousselrijden. Jeu de Roses, Stoelen- rit, Springen met groepen, Dressuurnummers, Spring concours en a la fleche rijden; daarna internationale Harddraverij van meet; Zaterdag 2 Aug. e.k. groote in ternationale harddraverij met handicap, terwijl tusschen 1.30 en 2.30 uur de deelnemers aan den sterrlt, waar voor meer dan 30 amazones en ruiters inschreven, over de Harddraversbaan te Midden-Beemster zullen aan komen. Twee werklieden ernstig gewond. Donderdagmiddag te half drie had bij het Weste lijk Viaduct van het Centraal station te Amsterdam een ongeluk plaats, dat nog betrekkelijk goed is af- geloopen. Een achttal Duitsche schilders was bezig den bovenkant van het viaduct te schilderen. Zij wa ren gezeten op planken, die met haken aan de ijzeren balken waren vastgemaakt van het viaduct. Ter „beveiliging" hadden de werklieden aan hun zit plaatsen een tweetal roode vlaggetjes bevestigd, een beveiliging, die echter te eenen male onvoldoende zou blijken te zijn. Een auto. hoog beladen met leege vischmanden reed onder het viaduct door, de chauffeur zag, daar het onder het viaduct betrek kelijk donker is, het „onveilig sein" niet en kwam met dc vischmanden in aanraking met de stelling. Twee der mannen vielen van hun hooge zitplaats, de 22-jarige K. S. liep inwendige kneuzingen op en de •il-jarige P. S. verwonde zwaar zijn handen. Beide patiënten werden door den G.G. en G.D. naar het Binnengasthuis vervoerd. Den chauffeur van den vrachtauto treft waarschijnlijk geen schuld. In het Binnengasthuis werd geconstateerd, dat. de een inwendige kneuzingen had bekomen, terwijl de ander een arm bleek te hebben gebroken. KIND VAN EEN SCHUIT GEVALLEN. Doodelijk ongeluk in de Laakhaven, te Den Haag. Een tweejarig zoontje van den schipper O. uit Nieuw Lekkeidand, was Donderdagmiddae op een woonschip, liggende in de Laakhaven te Den Haag, aan 't spelen met een vaarboom. In een onbewaakt oogenblik sloeg het kind achterover in hot water. De vader snelde toe, maar kwam reeds te laat. Hij kon slechts liet lijk van den kleine uit het water ha len. Het lijkje is naar het ziekenhuis aan den Zuid- wal gebracht. ONGELUK IN EEN LIFT. Een 6-jarig meisje bekneld geraakt. Donderdagmorgen is in den winkel van de firma Vroom en Dreesman te 's-Hertogenbosch, bij hot naar boven gaan der lift, een zesjarig meisje, E. S. genaamd, met haar hoofdje tusschen de lift en den muur bekneld geraakt. In zeer zorgwekkenden toe stand werd de kleine naar het groote ziekenhuis te 's-Hertogenbosch overgebracht, waar geconstateerd werd, dat de bovenkaak geheel was verbrijzeld.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1930 | | pagina 13