SchagerCourant
POSTER'C
Vierde Blad.
BRIEVEN
UIT DE RIETHOEVE.
Binnenlandsch Nieuws.
Een onaangenaam avontuur.
i RugpijnNieren Pillen
Het noodlottige schot.
Een 103-j ari ge te
Maastricht.
Wielrijder door een auto aangereden.
Een steiger door een auto aangereden.
Zaterdag 26 Juli 1930.
73ste Jaargang. No. 8702
VI.
„Wi krieg met gemak regen" zeide mijn wijze buur
man vanmorgen tegen me en hij keek bedaard naar de
lucht. Natuurlijk: bedaard, want hij kan niet anders. Al
les doet hij bedaard. Ik heb hem nog nooit zich zien
haasten. Zoo is hij en zoo zijn de meesten hier onder
de echte Veluwenaren. „Ie wark te hard" zegt hij vaak
tegen mij als ik in den tuin bezig ben en dan komt hij
kalm en bezadigd aanstappen en gaat op mijn tuinbank
zitten en noodt me mezelf bij hem neer te zetten. „Gaat
wat rusten, ie maak oe eigen te moe. Menschen as wi
(hij is net zoo oud als ik) motten kalm-an doen."
Ja, mijn buurman is een v/ijs man. Hij is mijn vraag
baak op het gebied van tuinbouw. Ik heb al dikwijls
van zijn raad geprofiteerd. Maar toch ben ik soms een
beetje wantrouwig, want hij heeft een hardgrondige
minachting voor theorie' en geleerdheid. „Och, al die
geleerde heeren weten er niks van, die zegt maar wat
en denken ons alles wies te kunnen maken."
Ik praat graag met hem, want hij is met al zijn wan
trouwen tegenover de geleerdheid toch een pientere ke
rel. Alleen als 't over het geloof gaat, staan we vierkant
tegenover elkaar. Dan voel ik ineens het diepgaande
verschil tusschen den vrijzinnigen West Fries en den
rechtzinnigen meestal gereformeerden Veluwman. We
hadden het laatst over het ontstaan van de wereld. Dat
was een interessant gesprek. Ik vertelde het een en an
der wat ik wist over deze kwestie en had het onder
anderen over theorie, die ons leert, dat de aarde oor
spronkelijk een deel is geweest van de zon, waarom ze
nu als planeet haar baan beschreef. Mis! Dat kon niet
waar zijn, volgens mijn buurman: die geleerde menschen
met al hun wetenschap weten er niets van. De aarde is
ouder dan de zon.
„Maar hoe weet je dat?"
„Dat leert me de bibel! Daar staat 't duidelijk te le
zen in het scheppingsverhaal."
„Ja, maar hij die dit vex-haal voor vele eeuwen heeft
geschreven beschikte nog niet over de kennis van heden
en daarom maakte hij zich een verkeerde voorstelling
van de schepping. Je moet niet vergeten, dat de men
schen van een paar duizend jaar geleden heel anders
tegenover de wereld stonden dan wij."
„De bibel is de woarheid, dat is Gods woord! Daar hoef
le niet yarder over te proaten en as ie dat niet geleuft
zal ie later slecht terechte kummen."
Dit kleine fragment uit onze redeneering teekent mijn
buur. En gij zult dus wel begrijpen dat op 't punt van
godsdienst de gesprekken tusschen ons beide niet vlot
ten.
Maar anders ik heb er altijd aardigheid in om een
poosje met hem te babbelen en 't is voor my een bijzon
dere voldoening om hem uit den plooi te krijgen door
het vertellen van een of andere mop. Ik heb hem laatst
doen lachen, dat hem de tranen over de wangen liepen.
Eerlyk gezegd ik wist niet dat een gereformeerde broe
der zóó kon lachen. We stellen ons juist de gereformeer
de menschen de echte fijnan! vaak voor als erg
stijf en onhandelbaar. In sommige opzichten is dit mis
schien wel waar. Ze zijn als dogmatische menschen in
derdaad onbuigzaam. Ze moeten 't ook wel wezen om
hun eigenaardig standpunt te handhaven. Maar als ze
alle zoo waren als mijn buurman, dan kan men er toch
wel goed mee omgaan en dan zouden ze niet in zulk een
kwaren reuk staan.
Of is hij misschien een bijzonder type? Ik kan de Ve-
luwnaars nog te kort en ben nog met te weinigen onder
hen in aanraking geweest om te zeggen, dat ik het type
Veluwnaar goed ken.
Wat mijn buurman betreft: hij is een echter, stoere,
onverzettelijke kerel, die zijn godsdienstige meeningen
niet prijs geeft! 't Lijkt me iemand, die desnoods de
brandstapel zou opgaan voor zijn geloof, liever dan dit
prijs te geven. Daar zit iets van oeroude kracht in hem.
Daarnaast is hij altijd bereid om anderen te helpen en
is tegelijkertijd bang voor niemand. En niet zonder
eenigen trots heeft hij me verteld, hoe hij verschillende
kwesties heeft gehad met het Kroondomein. Geen won
der dat wy (d.i. het bestuur van de buurtvereeniging)
hem hebben uitgenoodigd om samen met onzen voorzit
ter een onderhoud te hebben met den administrateur
van het kroondomein om te protesteeren tegen al de
beperkende bepalingen, welke den laatsten tijd zijn in
gevoerd ten opzichte van de wandelingen in de bosschen
In 't begin had ik nog al moeite met het Geldersche
dialect. Maar dat begint „met gemak" te wennen.
Ja, dit Is nu juist een typische uitdrukking. „Met ge
mak". Eerst wist ik niet precies wat daarmede werd
bedoeld. Nu kom ik er langzamerhand achter. Het wordt
in uiteenloopènden zin gebruikt.
Als mijn buurman zegt: „wi krieg met gemak regen"
dan beteekent het: waarschijnlijk gaat 't regenen.
Maar toen ik een poosje in Apeldoorn bij mijn fiets-
reparateur was, zeide deze: „meneer moet met gemak
een nieuwe fiets hebben", en daarmede bedoelde hij dat
ik aan een nieuwe fiets toe was.
Een ander, een ingezetene van Hoog Soeren, dien ik
nog al eens ontmoet en met wien ik over mijn tuin sprak,
zeide me dat hij „met gemak" wel zou uitzien of hij ook
hier of daar een boompje voor me zag staan,en „dan zal
ik oe wel waarschuwen", natuurlijk ook weer „met ge
mak."
Op een bestuursvergadering van de buurtvereeniging
waar ieder oogenblik door de inboorlingen deze uitdruk
king werd bezlgd, vroeg ik eens wat of ze daar eigenlijk
precies mee bedoelden. Maar dat konden ze „met gemak"
niet zeggen, want de één gebruikt 't zus, de ander zoo.
Maar ieder voelt wel wat er mee wordt bedoeld.
Zoo heeft elk dialect zijn eigenaardige uitdrukkingen
en zijn teekenende woorden. Als ik hier b.v. 'praat van
een „hufter", dan begrijpen ze er niets van en ze hooren
met verbazing, dat dit wel het vreeselijkste is wat be
staat en dat als iemand in West-Friesland een „hufter"
wordt genoemd, daarmede de allerminste qualificatie
is aangeduid.
Is dit niet het toppunt van vijandschap, van haat,
van verachting, als men iemand een „llllijke hufter"
scheldt?
Een gelijkwaardig woord heb ik hier nog niet in de
volkstaal ontmoet, wel weet ik dat het geen eer is om
„strabant" te worden genoemd. Natuurlijk kennen mijne
Noord-Hollandsche vrienden dit woord heelemaal niet,
evenmin als ik het kende vóór ik in Hoog-Soeren
woonde. Een strabante kerel is iemand, die brutaal is en
norsch; het is 't tegenovergestelde van bescheiden.
Ik heb er juist nog geen half uur geleden, mijn
buurvrouw eens naar gevraagd. Ik vertelde haar, dat
ik bij haar kjvam met een eigenaardige boodschap,
want dat ik nu eens wilde weten wat of precies be
doeld werd met het woord „strabant". Ze keek me aan
of ze zeggen wilde, hoe kan je nu zoo stom wezen en
ze zei op de natuurlijkste toon van de wereld: „Wel.
strabant dat beteekent strabant." Waarmede ik natuur
lijk geen stap verder kwam. Dat snapte ze ook en toen
werd ik ingewijd in de wezenlijke beduidenls van het
voor mij zoo vreemdklinkende woord.
Het is voor mij een eigenaardig genoegen, om met de
echte Veluwenaars te praten. Hun taal klinkt wellui
dend en wat mij altijd treft is dat de taal iets be
schaafds heeft wat het West-Friesch m.i. minst en dat
die taal aardig Is van rythme in tegenstelling met hat
West-Friesche galmende deuntje. Of zou het komen, om
dat hier niet gevloekt wordt? Dit is een verschijnsel,
dat me terstond heeft getroffen. En ik zou wel willen,
dat de West-Friezen in dit opzicht een voorbeeld aan
de Veluwenaars namen. Het is me nog nooit overkomen,
dat ik een Hoog-Soerenaar heb hooren vloeken.
Overigens staan de Veluwenaars begrijpelijkerwijs
net zoo tegenover de West-Friezen met hun eigenaardig
heden als omgekeerd.
Want daar zijn er velen, die Holland kennen uit de
nu voorbije dagen, dat ze als grasmaaiers daarheen
trokken.
Het is interessant om daarover mijn buurman te hoo
ren vertellen. Ik vroeg hem of hij wel wist hoe de
Geldersche maaiers in Holland werden genoemd. Of hij
't wist! Ik zal het woord maar niet neerschrijven; 't
mocht eens onwelriekende sensaties verwekken; de
echte West-Fries weet Jt wel. Maar hij voegde er aan
toe, dat ze in Noord-Holland respect hadden voor de
messen van de p..pen! Och, zoo hebben alle menschen
hun speciale ijdelheid. Want ik kon best aan mijn
buurman bemerken, dat hij 't lang niet onaardig vond.
om te kunnen zeggen, dat zijn landgenooten als 't er
toe kwam, voor geen klein geruchtje vervaard waren en
niet bang voor een mesgevecht.
Maar ook dit gaat tot het verleden behooren, vooral
in plaatsen als Hoog-Soeren. die zoo dicht bij Apel
doorn of bij een andere groote plaats liggen. Dit is
nu eenmaal het onvermijdelijke gevolg van het moderne
leven met zijn snelle verplaatsingen, met zijn reus
achtig verkeer, dat de menschen niet meer gebonden
zijn aan hun plek, dat ze er uitgaan, met anderen in
aanraking komen en dat heeft een gelijkmakenden in
vloed. We zien het ook in de kleeding. De echte Veluw-
sche dracht is hier verdwenen. Een uur verder, in
Elspeet b.v., wordt deze dracht nog gehandhaafd. Maar
hoe lang zal 't duren? Zoo gaat er wel veel van het
typische verloren, niet alleen in 't uiterlijke, maar
eveneens in het innerlijke. Want ook de inzichten ver
anderen op den duur, vooral bij de jonge menschen.
Het zal een heele toer zijn om de oude dogma's te hand
haven. Het was wel zeer treffend wat laatst een
Soerensch meisje me zeide, toen ik een poosje bij haar
vader en moeder op de bank voor de boerderij zat: „We
zijn hier dom en wij blijven dom, u moest hier maar
eens een cursus geven." Dat kwam er echt spontaan
uit. maar vinden wij er niet een bewijs in van een be
hoefte naar wat anders, naar wat meer dan het gros
der menschen hier bezit aan kennis.
Daar zit iets bemoedigends in. Ik althans hoorde 't
met vreugde. Hoe sterker de drang naar ontwikkeling
en het verlangen om los te komen van oude oonventie
en traditie, hoe liever 't mij is. Maar dat behoef ik niet
te zeggen tot mijn West-Friesche vrienden; die weten
het wel. Wel gaat daarmede iets verloren, iets karak
teristieks, waardoor menschengroepen zich van elkaar
onderscheiden.
Hebben we echter hetzelfde niet zien gebeuren in
West-Friesland b.v., waar het gouden Ijzer, eertijds de
pronk der boerinnen, nagenoeg totaal verdwenen !s.
Wat zou een echte Hollandsche boerin van vijftig jaar
geleden wel hebben gezegd als zij de boerendochters
van thans zag, gekleed naar de mode en met kortge
knipte haren?
„Boeren moeten de steelui niet naapen", placht mijn
oude tante altijd te zeggen. Hoe weinig heeft ze kunnen
vermoeden, dat er zoo spoedig een tijd zou komen ran
nivelleering, van verdwijning van alle uiterlijke verschil
len.
En dien weg gaat het hier ook op, al zien wij nog
vele oudere menschen, die van de vroegere kleedij geen
afscheid kunnen nemen. De fiets en de autobus dom
hun werk in dit opzicht langzaam, maar met onfeilbare
zekerheid. En de fiets is hier populair, ook bij oude
menschen. Veel meer dan in N.-Holland. Ondanks de
vele hellingen peddelen zelfs vrouwen van diep in de
zestig er rustig op los. En toen ik eens een mij voorbij
fietsende oude vrouw (ik zelf liep de hoogte op naast
mijn rijwiel) toeriep dat ze zich te veel vermoeide, was
haar antwoord: „wi bint 't gewaand". En ze dacht er
niet aan om af te stappen. Misschien is dit voor een
deel ook 't gevolg van de aangeboren kalmte van de
Veluwenaars. Die kalmte bezitten ook de jonge men
schen. Het is of het jachtende en jagende, dat onzen
tijd kenmerkt, nog geen vat heeft gehad op deze be
woners van een land, dat zoo rijk is aan bosch en hei,
waar men sedert eeuwen geleefd heeft in de mooie
natuur en waar men zich voedde met wat op den schra
len bodem werd verbouwd, waar men aoh zoo weinig
bemerkte van wat er woelde en werkte in de groote
menschenmaatschappij en als eenige afwisseling kende
de kerkdiensten des Zondags en de gesprekken over den
godsdienst
Maar die kalmte gaat nu toch samen met een gelei
delijke verandering in de ideeën. Ze lezen couranten en
ze ontmoeten andere menschen. „Ze (en daarmede be
doelde mijn buurman, die dit zeide. de stedelingen en de
Hollanders die hier en pension komen en in zomer
huizen wonen) maken ons wat wiezer en daar hebben
ze (en hier bedoelde hij de „heeren" van de Veluwe)
een hekel aan". En hij voegde er zelfs aan toe dat ze
altijd bestolen waren.
Revolutionnaire denkbeelden zelfs op de Veluwe!
Waar gaan wij heen?
Mijn vrienden in West-Friesland, ik groet u hartelijk.
N. J. C. SCHERM ERHO RN.
Van een Nederlandse!» echtpaar in Italië.
Tien dagen opgesloten gezeten te
Livorno.
Een zeer onaangename ervaring beleefde in het
begin van deze maand de te Amsterdam woonach
tige publicist en acteur Johan Schmidt en zijn on
der den naam van Tula di Visa optredende echtge-
noote, die in het einde van Juni een reis door Frank
rijk cn Italië maakten. Van Nizza ging het echtpaar
Schmidt naar Corsica en van daar met een Italiaan-
sche boot naar Livorno. Aan boord van dit schip
waren dc heer en mevrouw Schmidt de eenige niet-
Italianen. De overige passagiers toonden groote be
langstelling voor do vreemdelingen, vooral eenige
naar schatting 18-jarige jongelui, die zich na eenigen
tijd voorstelden als te behooren tot dc geheime po
litie en die het echtpaar mededeelden, dat zij te
Livorno het schip niet mochten verlaten.
Te Livorno werden de passen aan boord aan een
nauwkeurig onderzoek onderworpen. Men stelde den
heer Schmidt verschillende vragen, of hij politieke
relaties in Italië had en ten slotte zocht men in een
lijvig register waarin een naam Schmidt gevonden
werd. Men vertelde den Nederlanders, dat dit aan
leiding was om een nader onderzoek in te stellen,
en dat zij daarvoor in gezelschap van geheime po
litie moesten gaan naar dc Carcer Giudiziarie. Dit
bleek een strafgevangenis, althans iets als een huis
van bewaring te zijn. De heer en mevrouw Schmidt
werden gescheiden, de een naar de mannenafdee-
ling, en de ander naar de vrouwenafdeeling, daar
aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen en na
dat alles wat zij bij zich hadden was afgenomen,
naar een cel gevoerd. De heer Schmidt kwam terecht
in een uiterst smerige cel, waarin reeds drie man
nen verbleven. In de cel, waarin mevrouw Schmidt
gesloten werd, bevonden zich twee vrouwen, die den
volgenden dag wegens moord respectievelijk tot
twintig en tot dertig jaar gevangenisstraf veroor
deeld werden. Protesten baatten niet.
Den volgenden dag mocht dc heer Schmidt een
brief schrijven aan den Nederlandschen consul te
Livorno, een Italiaan, die op 5 Juli antwoordde, lat
hij de Nederlandsche legatie te Home van de aan
houding op de hoogte had gesteld. Na twee dagen
water en brood tc hebben gehad, kreeg de heer
Schmidt zijn geld terug en werd hem medegedeeld,
dat hij en zijn vrouw hun voedsel uit een restaurant
mochten betrekken.
Bijna eiken dag werd de heer Schmidt op het
Commissariaat verhoord, waarbij men steeds infor
meerde of hij anti-fascistische relaties had, en of
hij bekend was met Turati cn of hij Matteotti ge
keild had.
Na zeven dagen arrest, op 7 Juli, werd mevrouw
Schmidt in vrijheid gesteld. Zij kreeg op het Com
missariaat reeds vage aanwijzingen, dat men waar
schijnlijk den verkeerden Schmidt voor had. Inmid
dels had men echter van haar echtgenoot politie
foto's en vingerafdrukken genomen. Het vervoer
van de Carceri naar het Commissariaat geschiedde
steeds per dieven wagon.
Toevalligerwijze had mevrouw Schmidt het con
tract bij zich, hetwelk het echtpaar Schmidt ver
plichtte om op 16 Juli tc Waalwijk (N.-B.) op te tre
den. Op het Commissariaat legde zij den nadruk
erop, dat een langere aanhouding contractbreuk ton
gevolge zou hebben cn dat. zij de Italiaansche auto
riteiten voor de gevolgen hiervan aansprakelijk
stelde. Daarop werd don lOen Juli ook de heer
Schmidt in vrijheid gesteld. Eerst nu kreeg ook me
vrouw Schmidt haar pas terug en hun werd mede
gedeeld, dat zij Italië moesten verlaten, niet langs
den weg, zooals hun reisbiljetten in orde waren ge
maakt, maar via Pisa, Genua en Ventimiglia terug
naar Nizza. Bovendien zouden zij tot de grens bege
leid worden door een ambtenaar van de geheime
politie, wiens kosten, maaltijden, enz., door den heer
Schmidt betaald moesten worden.
N'a terugkomst te Amsterdam heeft de heer Schmidt
zich met de bevoegde autoriteiten in verbinding ge
steld. Het verbaasde hem in hooge mate, tijdens het
gebeele onaangename avontuur, geen enkelen steun
te hebben gekregen van de Nederlandsche autori
teiten in Italië, noch van het consulaat, noch van
het gezantschap te Rome.
Het groote bezwaar van lendenpijn
urinestoornissen, duizeligheid, water
zuchtige zwellingen en hoofdpijn is
vaak, dat deze kwalen zich zoo lang
zaam ontwikkelen en men er dikwijls
niet op verdacht is, dat de nieren
kunnen beginnen te verzwakken.
Daarom is het van zooveel belang
om behandeling niet uit te stellen.
Noodelooze pijn en last kunnen voor
komen worden, als men bijtijds in
grijpt. Foster's Rugpijn Nieren Pillen
hebben gedurende de vele jaren, waar
in zij werden aangeboden, naam ge
maakt en worden over de geheele
wereld door tal van menschen aan
bevolen. Hun samenstelling is zoodanig
dat zij alleen op de nieren en blaas
werken. Begin nog heden met het
gebruik.
Verkrijgbaar bij alle drogisten enz.
in glazen verpakking f 1.75 p. flacon.
Geen misdaad, maar grove onvoorzich
tigheid.
Het onderzoek inzake den dood van den Amster-
damschen zilversmid, Zondag jl. op de Vecht, heeft
thans uitgewezen, dat van eenig opzet om den ge
troffene te dooden, geen sprake is geweest. De zil
versmid werd geraakt door een kogel uit een buks,
waarmee eenige heeren, die zich aan boord van
een motorjacht bevonden, aan het schieten waren.
Als doel voor hun „spel" gebruikten zij een plank
van een houten hek in een nabije weide. De boot
van den zilversmid konden zij door een bocht in
de Vecht niet zien. Vermoedelijk heeft nu een kogel
de plank gemist en het slachtoffer geraakt, met het
bekende droeve gevolg. Juridisch is in dit geval dus
eventueele sprake van „het veroorzaken van dood
door schuld", in verband waarmede reeds twee op
varenden van de schuttersboot gehoord zijn, nml.
een stadhuisbeambte, hier ter stede, en een dokter.
Naar een derden, te Dordrecht woonachtigen, maar
thans op vacantie-tournée zijnden schutter wordt
nog gezocht, waarna uitgemaakt dient te worden wie
der heeren het doodelijk schot gelost heeft. Dat er
inderdaad geschoten is. hebben de gehoorde perso
nen intusschen reeds bekend.
Het onderzoek wordt nog steeds voortgezet.
D8 schutter uit Dordrecht verhoord.
Nader wordt gemeld, dat de inwoner van Dordrecht
die in verhand met de noodlottige schietparij op de
Vecht nog gezocht werd, te Wageningen door eenige
veldwachters-aangehouden, juist op het moment dat
hij op weg was om zich bij de politie aan te mel
den. Daar hij op reis was, had het bericht dat men
hem zocht, hem niet eerder bereikt.
Donderdag is de Dordtenaar, een arts,
door den substituut-officier van Justitie mr. D.
Reilingh gehoord. Ook de overige personen die zich
aan boord van de schuttersboot bevonden zijn op
nieuw aan een verhoor onderworpen.
Van Donderdagochtend tien uur tot Donderdag
avond tien uur hebben ten parkette de verschillende
verhooren geduurd. Gebleken is o.a., dat zich op de
boot waar men zich met de zoo noodlottig verloopen
schietoefeningen bezig hield, negen personen heb-
Wed. MAGNéE—PRECHTER.
Donderdag 7 Augustus hoopt Madame Magnée te
Maastricht haar 103-dcn verjaardag te herdenken. De
weduwe MagnéePrechter te Maastricht werd 7 Augus
tus 1827 aldaar geboren uit een gezin van vijf kinderen,
(hun moeder bereikte den leeftijd van 86 jaar) en is
ruim 66 jaar weduwe. Zij heeft zeven kinderen gehad,
waarvan er thans nog drie in leven zijn. Toen een bij
haar inwonende 78-jarige zoon een tweetal jaren geleden
overleed, verhuisde zij naar haar jongste dochter. Te voet
ging zij toen naar haar nieuwe woning aan den St. Ser-
vatiusweg. Het totaal aantal kleinkinderen, achterklein
kinderen en achter-achterkleinkinderen, die overal ver
spreid wonen, bedraagt meer dan 150. Zij brengt den
dag door met het verrichten van lichte huishoudelijke
werkzaamheden. Haar physieke gesteldheid is In het
algemeen, nog betrekkelijk goed; het gezicht en gehoor
bewijzen haar nog goede diensten. Schertsend verklaar
de zij op haar 100-sten verjaardag, nu ook haar 200-sten
verjaardag te willen vieren.
ben bevonden, waarvan er vijf met de buks hebben
geschoten. Deze buks is thans ook in beslag geno
men. Wie tenslotte het schot heeft gelost, dat den
Amsterdamschen zilversmid het leven kostte, kon
nog niet worden uitgemaakt. Of en zoo ja tegen
wien een justitioneele vervolging wegens het ver
oorzaken van dood door schuld zal worden inge
steld, staat dus nog evenmin vast, maar het onder
zoek inzake de schuldvraag wordt met kracht
voortgezet.
Met zware verwondingen opgenomen.
Gisteravond te tien uur is op den rijksstraatweg te
Sittard een zekere J. Thissen uit Overhoven (gem.
Sittard), die op het rijwielpad fietste door een luxe
auto, die plotseling van den hoofdweg het rijwielpad
opreed, aangereden. Het rijwiel werd totaal vernield,
terwijl T. zware verwondingen opliep. De chauffeur
heeft aanvankelijk gestopt, doch heeft zich niet om zijn
slachtoffer gekommerd en gewoon zijn reis vervolgd.
De wielrijder werd by burgemeester Coenders binnen
gedragen, waar twee doctoren werden ontboden. Men
heeft hem in zorgwekkenden toestand naar het Fran-
sche klooster te Sittard overgebracht
Later te circa elf uur vervoegde zich bij den burge
meester een automobilist, die het nummer van den
auto die de aanrijding had veroorzaakt op den weg Sit
tardMaastricht had opgenomen.
HYrPISCHE FEESTEN- TE DEEMSTER.
Het programma van de Hyppische Feesten te Beemster
vermeldt voor Donderdag 31 dezer een demonstratie
van de Landelijke Rijvereeniging ..Beyaert" met de vol
gende nummers: Carousselrijden. Jeu de Roses, Stoelen-
rit, Springen met groepen, Dressuurnummers, Spring
concours en a la fleche rijden; daarna internationale
Harddraverij van meet; Zaterdag 2 Aug. e.k. groote in
ternationale harddraverij met handicap, terwijl tusschen
1.30 en 2.30 uur de deelnemers aan den sterrlt, waar
voor meer dan 30 amazones en ruiters inschreven, over
de Harddraversbaan te Midden-Beemster zullen aan
komen.
Twee werklieden ernstig gewond.
Donderdagmiddag te half drie had bij het Weste
lijk Viaduct van het Centraal station te Amsterdam
een ongeluk plaats, dat nog betrekkelijk goed is af-
geloopen. Een achttal Duitsche schilders was bezig
den bovenkant van het viaduct te schilderen. Zij wa
ren gezeten op planken, die met haken aan de ijzeren
balken waren vastgemaakt van het viaduct. Ter
„beveiliging" hadden de werklieden aan hun zit
plaatsen een tweetal roode vlaggetjes bevestigd, een
beveiliging, die echter te eenen male onvoldoende
zou blijken te zijn. Een auto. hoog beladen met leege
vischmanden reed onder het viaduct door, de
chauffeur zag, daar het onder het viaduct betrek
kelijk donker is, het „onveilig sein" niet en kwam
met dc vischmanden in aanraking met de stelling.
Twee der mannen vielen van hun hooge zitplaats,
de 22-jarige K. S. liep inwendige kneuzingen op en de
•il-jarige P. S. verwonde zwaar zijn handen. Beide
patiënten werden door den G.G. en G.D. naar het
Binnengasthuis vervoerd. Den chauffeur van den
vrachtauto treft waarschijnlijk geen schuld.
In het Binnengasthuis werd geconstateerd, dat. de
een inwendige kneuzingen had bekomen, terwijl de
ander een arm bleek te hebben gebroken.
KIND VAN EEN SCHUIT GEVALLEN.
Doodelijk ongeluk in de Laakhaven,
te Den Haag.
Een tweejarig zoontje van den schipper O. uit
Nieuw Lekkeidand, was Donderdagmiddae op een
woonschip, liggende in de Laakhaven te Den Haag,
aan 't spelen met een vaarboom. In een onbewaakt
oogenblik sloeg het kind achterover in hot water.
De vader snelde toe, maar kwam reeds te laat. Hij
kon slechts liet lijk van den kleine uit het water ha
len. Het lijkje is naar het ziekenhuis aan den Zuid-
wal gebracht.
ONGELUK IN EEN LIFT.
Een 6-jarig meisje bekneld geraakt.
Donderdagmorgen is in den winkel van de firma
Vroom en Dreesman te 's-Hertogenbosch, bij hot
naar boven gaan der lift, een zesjarig meisje, E. S.
genaamd, met haar hoofdje tusschen de lift en den
muur bekneld geraakt. In zeer zorgwekkenden toe
stand werd de kleine naar het groote ziekenhuis te
's-Hertogenbosch overgebracht, waar geconstateerd
werd, dat de bovenkaak geheel was verbrijzeld.