SchagerCourant
OM HONDERD DUIZEND
DOLLAR!
Radioprogramma
Tweede Blad.
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
Gemengd Nieuws.
Dinsdag 5 Augustus 1930.
73ste Jaargang. No. 8707
Strafzitting van Vrijdag 1 Augustus 1930.
EEN MINDER WELRIEKENDE NAASTE
GELEGENHEID.
De firma N. Timmerman, fouragehandel te St.-Pan-
cras, welke firma wordt gevormd door de drie gebroe
ders T., heeft de beschikking over een pakhuis aan het
Luttik Oudorp te Alkmaar, dat tot bergplaats dient
voor visch- en vleeschmeel, juist niet tot onverdeeld
genoegen van den belendenden bewoner, den heer
Th. J. Jos. Vermeulen, orgelfabrikant, die op sommige
tijden van de uitwasemingen van deze overigens zeer
nuttige en voortreffelijke producten, zooveel hinder
ondervindt, dat hij verplicht is ramen en deuren van
zijn woning zorgvuldig dicht te houden. Daar verzoe
ken tot opruiming niet het gewensohte effect sorteer
den, werd aangifte gedaan, door den hoofdagent Rade-
makers proces-verbaal opgemaakt en verscheen heden
voor den plaatsvervangend kantonrechter, casu quo
mr. de Groot, de heer Jan T., ter zake overtreding der
gemeente-verordening, Tfrelke heer ontkende dat de
bewuste stoffen een zoodanig hinderlijken stank zou
den verspreiden als door den reclamant werd beweerd.
Iedere1 fouragier heeft deze artikelen in voorraad en
nimmer worden bezwaren uitgebracht.
Door den verbalisant was i n bedoeld pakhuis een
onaangenamer reuk geconstateerd, niet echter daar
buiten of in het perceel van den heer Vermeulen.
Aangezien echter op verzoek van den verdediger in
deze strafzaak, die momenteel was verhinderd, beslo
ten werd tot aanhouding voor onbepaalden tijd, zal
voorzeker alsdan meer uitvoerig op deze zaak moeten
worden teruggekomen.
Den heer Vermeulen werd inmiddels verzocht, wan
neer de geur op hinderlijke wijze in zijn woning merk
baar mocht zijn, om alsdan onmiddellijk den politie
zulks mede te deelen, opdat ook ambtelijk deze lucht,
die door verdachte wordt ontkend, kan worden waar
genomen tot versterking van het verëischte bewijs.
EEN ZAAK ZONDER LUCHTJE.
Een te Zaandam wonend handelsman, de 35-jarlge
heer Jan Christoffel van N., had zich te verantwoor
den, omdat op 26 April door de politie te Alkmaar was
waargenomen, dat hij zijn aldaar opgerichte zeep-
ziederij, zonder vergunning van Burgem. en Weth. dier
gemeente had uitgebreid met een vetsmelterij. Voor de
zeepziederij als zoodanig had de heer van N. wel ver
gunning bekomen en de verdachte verklaarde dat een
zeepziederij zonder vetsmelterij eenvoudig onbestaan
baar is. De ketels voor die vetsmelterij waren, dan ook
reeds tijdens de aanvraag voor de verleende vergun
ning aanwezig. De heer van N. was trouwens van
meening geweest, dat het politie-onderzoek betrof een
benzipe-motor, waarvoor hij had nagelaten vergunning
te vefzoèKën. omdat hij zulks niet noodig had geacht
op grond van de geringe capaciteit van dien motor.
Ook deze zaak werd voor onbepaalden tijd aange
houden en aan verdachte geadviseerd, de vergunning
voor net plaatsen van bedoelden motor, inmiddels aan
te vragen.
BIJ HET NEMEN VAN BOCHT DE LINKERZIJDE
VAN DEN WEG GEHOUDEN.
In de gemeente Schoorl reed met zijn vierwielig mo
torrijtuig als bestuurder, de heer Karei Christiaan Wil
helm B., 'n 34-jarig koopman, wonende Dorpsstraat
te Broek op Langendijk eeriigen tijd achter een auto,
die met een sukkelgangetje werd voortbewogen, zon
der dat het hem mocht gelukken, dit rijtuig zonder
haast voorbij te rijden. Bij het z.g. Kerkpleintje en
parkeerterrein, nam hij echter de kans waar, door
bedoeld pleintje over te steken, waarbij hij echter naar
FEUILLETON
Uit het Amerikaansch
van
FRANK L. PACKARD
TWEEDE BOEK.
VIJF JAAR LATER.
I.
Gevangene no. 550.
Verweg op de ijzeren galerij, klonken de voetstappen
van de wacht met een metalig geluld. De oude Tony
Lomazzi, die levenslang had, zat in de cel naastaan. Hij
had zeker weer zijn vingers om de staven van de ijze
ren deur geklemd; hy praatte, praatte aan een stuk
door, steeds maar in zichzelf. Ze waren er allemaal aan
gewend; het was een tweede natuur geworden, dat
eeuwige gemompel. Soms. als de wacht langs kwam,
ikreeg hij een tik op zijn knokkels, dan verdween Tony
weer en ging gelaten op zijn brits zitten. Dat ging zoo
avond na avond, week na week, maand na maand,
jaar na jaar.
Dave Henderson legde het boek uit de gevangenlsbi-
bliotheek, waarin hij afwezig had zitten bladeren, naast
zich op de brits neer. Hij was te onrustig om te gaan
lezen. Hij zou die stamelende, fluisterende stem missen.
Hoe zou het de oude man zelf zijn, die hij zou missen?
Morgen nog niet volgende week zelfs nog niet er
restten hem nog drie en zestig dagen, maar wat betee-
kenden die drie en zestig dagen, vergeleken bij de vijf
jaar, die achter hem lagen? Ja, hy zou Tony Lomazzi
missen. Er was een zekere band gekomen tusschen den
ouden man en hemzelf; in het begin van zijn straftijd
had hij met twee andere gevangenen gevochten om
oude Tony. Twee van hen moesten naar het ziekenhuis
en Dave werd een tijdlang In de zwarte cel opgeborgen.
Was het vijf jaar geleden dat hij in de rechtzaal ge
staan had en zijn vonnis aangehoord had? Tydeman
was er ook geweest Martin K. Tydeman, de eenige,
wiens aanwezigheid hem een onbehaaglijk gevoel gege
ven had; Tydeman was ook de eenige geweest, die hem
vriendelijk behandeld had en het was het verzoek van
den millionair geweest om verzachtende omstandighe
den te laten gelden, dat tengevolge had gehad dat de
uitspraak vijf jaar geweest was en niet tien, of vijftien
of twintig of wat dat magere kleine mannetje met zijn
het oordeel van den veldwachter, ronder noodzaak de
linkerzijde van den weg bereed. Voor dit feit terecht
staande, werd zulks door den verdachte ontkend, daar
hij niet wenachte te aanvaarden, de hypothese, dat
bedoeld pleintje deel zou uitmaken van den rijweg ter
plaatse. Door dit niet verwacht verweer, werd het
noodig bevonden, den niet gedagvaardcn verbalisant
als getuige te hooren en dus ook deze zaak onbepaald
aangehouden.
HET NAAM- EN ADRESKAARTJE WAS
WEGGEKRABD.
De heer Cornelis T., voorheen politieagent te Alk
maar, thans wonende te Haarlem en belast met het
commando van een vrachtscheepje, werd op 19 Juli
onder de gemeente Akersloot met zijn fiets aange
houden door een tweetal in een roeibootje gezeten
rijksveldwachters, die constateerden, dat op het 42 ton
metende vaartuig ontbraken de vereischte naam cn
aanduidingen, van welke overtreding proces-verbaal
werd opgemaakt en de verschijning van den gezag
voerder Cornelis T. voor den kantonrechter tengevolge
had. De comparant erkende dan ook het feit, doch ver
ontschuldigde zich dat het destijds nog aan tijd en
gelegenheid had ontbroken, het opgeknapte en nieuw
beschilderde vaartuig van de verlangde kenteekenen
te voorzien. Gevorderd werd f 5 boete of 5 dagen, wat
de oud-politieman rijkelijk hoog noemde voor zoo'n
snertovertreding. De waarn. kantonrechter, hoewel
deze min of meer vernederende qualificatie niet onder
schrijvend, was toch zoo welwillende de straf tot f 2
boete of 2 dagen terug te brengen.
ONAANGENAAM AVONTUUR OP DE BADPLAATS
CASTRICUM SUR MER.
Een tweetal levenslustige paartjes uit Amsterdam, de
heeren G. B. R. en Maximiliaan Oscar Wilhelmus Theo-
dorus A., vergezeld van hun onmisbare duogezellinnen,
waren op Zondag 22 Juni recht opgewekt op de motor
vertrokken naar Castricum aan Zee, om naar hartelust
te genieten van het gezellige bad- en strandleven. Na
tuurlijk werd in het aanwezige cafetje allereerst ge
bruik gemaakt zich te restaureeren en de motorrijwielen
achtergelaten onder het toezicht van een persoon, die
zich welwillend beschikbaar stelde en aan wien de heer
Maximiliaan eenzoovoorts welwillend een kwartje be-
waarloon uitreikte. Het bleek echter uit de inmenging
van een veldwachter, dat het parkeeren van deze motor
rijwielen buiten het aangewezen terrein niet was toege
staan en bedoeld kwartje dan ook ten onrechte was ge
accepteerd. Dit kwartje ontving de heer A. dan ook te
rug, doch in plaats daarvan werd hem en zijn vriend
R. een bekeuring toegedacht, waarvoor beiden achtereen
volgens voor den kantonrechter waren gedagvaard. De
heer R. was evenwel niet verschenen, doch in zijn plaats
was aanwezig zijn echtgenoote, die echter, als zijnde
niet voorzien van een volmacht, niets in het voordeel
van haar echtgenoot kon verrichten. Doch gelukkig was
de heer A. niet in gebreke gebleven aanwezig te zijn en
boeide hij 't oor van zijn auditorium door een levendig
verslag zijner wederwaardigheden en verzuimde hij niet
te doen uitkomen, dat de ter goeder trouw gepleegde
overtreding grootendeels het gevolg was van de onvol
doende aanwijziging met betrekking tot het wettige par
keerterrein in die zeebadplaats.
De heer Ambtenaar vorderde in beide zaken f 2 boete
of 2 dagen,, doch de waarnemend kantonrechter onder
schreef in zekere mate de bezwaren van den heer A.,
verklaarde het feit wel strafbaar, doch legde geen der
beide overtreders straf op, welke blijde tijding ook me
vrouw R. aan haar echtgenoot kon overbrengen.
GEVAREN VAN EEN NIET OFFICIEEL
ERKEND RIJWIELPAD.
Langs den zeer slecht onderhouden Friesohen weg
nabij den pelmolen onder de gemeente Alkmaar is aan de
eene zijde een meer effen gedeelte gelegen, dat door
is die nare hoofdpijn, prikkel
baarheid en gedruktheid.
Foster's Maagpillen
hebben naam gemaakt
als het laxeermiddel EU
bij uitnemendheid.
f 0.65 p. flacon,
FOSTER'S MAAGPILLEN
dunne, op elkaar geperste lippen en meedoogenlooze
stem had geeischt. En nu was Tydeman dood...
Dave had zijn prijs betaald. Vijf jaren van zonlicht
had hy gegeven om die honderd duizend dollars te be
zitten, vijf jaren, die hem slavernij en onderworpenheid
geleerd hadden... en nog heel wat meer.
Hij sprong op en balde zijn vuisten tot zijn knokkels
kraakten. En langen tyd bleef hij naar die traliedeur
staren; toen haalde hij de schouders op en lachte diep.
Het gebeurde niet dikwijls dat de gevangenis voor een
man deed wat dit duivelshol voor hèm gedaan had. Hij
was er binnengekomen als een ruwe klant, handlanger
en duvelstoejager van een gewetenloozen „bookmaker"
Hij had tot zijn tiende jaar onderwijs ontvangen; toen
was hij uit het weeshuls weggeloopen. Nu kon hij de
maatschappij weer ingaan als een gentleman en dat
dat zoo was, had hij voornamelijk te danken aan Charlie
Millman.
Dave Henderson begon zijn cel op en neer te loopen.
Millman had natuurlijk nooit begrepen waarom hij
zoo'n ijverigen leerling aan hem had gehad. Dave had
hem nooit uitgelegd dat het van begin af zijn plan ge
weest was om zich te ontwikkelen en te beschaven, zoo
dat hy als hij vry was, met de honderd duizend dollar
een volkomen nieuw leven kon beginnen.
Hij mocht Millman graag lijden en Millman, van zyn
kant scheen ook veel met hem op te hebben. Millman
was een „gentleman" tot in de toppen van zijn vingers.
Zijn eigenlijke naam was Millman, maar hij stond inge
schreven als Charlie Reith. Het was eigenaardig, dat
Millman hem zoo zijn vertrouwen geschonken had; Dave
had het zich nooit kunnen verklaren. Hij zelf ver
trouwde Millman als niemand anders ter wereld, want
Millman was de eerlijkheid en goedheid zelf. Toch was
hij op zijn beurt niet zoo vertrouwelijk geweest als zijn
nieuwe vriend; hij had zijn kaarten niet op tafel gelegd
en Millman had nooit gevraagd ze te mogen zien. Hij
mocht hem er des te liever om.
Niet dat hij den ander niet vertrouwde; maar het was
niet het vertrouwen dat hij Dave te geven had,
was niet van dat soort dat men een eerlijk man kan
schenken en Millman was een eerlijk man, daar kon
het feit, dat hij in de gevangenis zat, niets aan veran
deren.
Hij kende Mlllman's geschiedenis. Deze had met zijn
jacht een plezierreis gemaakt in den Stillen Oceaan en
was op een dag aan wal gegaan in een stad aan de kust
van Barbery .Hij wandelde 's avonds wat rond, raakte
In een stille straat verzeild van de plezier-buurt; een
vrouw had hem te hulp geroepen voor een vechtpartij
in een beruchte gelegenheid. Argeloos had hij aan het
verzoek voldaan, was te land gekomen tusschen de duis
tere elementen van de onderwereld der kleine stad. Een
woest gevecht een doodelyk-gewonde, Millman had
niet kunnen bewijzen dat hy in noodweer geschoten had;
de getuigenissen van het schunnige café-publiek waren
in zijn nadeel geweest en had twee jaar gekregen. Onder
een aangenomen naam had hij die uitgezeten en de we
reld wist niet anders of Charles Millman maakte met zijn
jacht, zyn tweede tehuis, een langdurige kruistocht op
de Zuidelijke zeeën. De autoriteiten hadden hem om
wielrijders maar al te gaarne en liefst van beide zijden
wordt gebezigd me* gevolg dat daardoor meermalen de
linkerzijde van den weg wordt bereden, wat gevaarlijk
is en verwarring sticht voor autobestuurders. De koop
man in manufacturen Pieter W., wonende te St. Pancras
maakte dezer dagen zich eveneens aan deze overtreding
schuldig, en werd alsdan gesnapt door een veldwachter,
die optrad als dienaar der vrijwillige verkeerspolitie en
op wiens onverwachte verschijning de heer W. dus aller
minst had gerekend. Laatstgemelde heer stond dan ook
voor dit feit terecht en werd, ondanks zijn deerniswek
kend betoog, dat hy niet in staat was door de onvol
doende opbrengst zijner negotie, dit bedrag af te zon
deren, veroordeeld tot f 3 boete of 3 dagen. De ambtenaar
verzocht H.H. politieambtenaren voorts in 't vervolg
scherp op dit euvel te willen letten.
VAN BUITEN EN VAN BINNEN VOCHTIG.
Een 44 jarig los-arbeider, gedomlcitieerd te Alkmaar,
genaamd Arnold D., stond terecht ter zake openbare
dronkenschap, gepleegd op 16 Juli te Schermerhorn. De
man erkende hetgeen hem was ten laste gelegd, doch
beweerde geen drinker van professie te zijn. Hy was
op gemelden datum met andere werklieden in die ge
meente werkzaam, doch werd, wat men noemt, er uit
geregend en had hij beschutting en troost gezocht in een
café, doch de genoten consumptie had zoodanig aange
pakt, dat hij buiten gekomen, niet meer in staat was
om op zyn fiets ie klauteren en zijn abnormalen toestand
werd geconstateerd met het hier voren gereleveerde ge
volg.
Verdachte ontving een vermaning de matigheid te be
trachten en werd veroordeeld tot f 5 boeten of 5 dagen.
KLARE OP BIER GAF GEEN PLEZIER.
De nagenoeg 70-jarige arbeider Gerrit K. te Alkmaar
had in den avond van 19 Juli zich bij kennissen geamu
seerd met kaartspelen cn daar bier gedronken, waar hij
zoo hij beweert, absoluut niet tegen kan. Om deze uit
werking te neutraliseeren gebruikte hy op weg naar
huis in een tapperytje nog een glaasje Klare, doch het
bleek, dat dit geneesmiddel de kwaal nog verergerde, al
thans achtte een agent van politie het gewensoht den
beschonken ouden man in te rekenen en over te brengen
naar het politiebureau. De oude heer, hoewel erkennen
de dat hy in kennelijken staat had verkeerd, beklaagde
er zich over dat hij met zijn ouwe lichaam op de planken
had moeten liggen om zijn roes uit te slapen.
De heer ambtenaar toonde zich niet bepaald welwil
lend tegenover den delinquent gestemd en requireevde
zelfs f 15 boete of 15 dagen, doch de waarn. kanton
rechter, overwegende dat verdachte de laatste jaren niet
meer met den strafrechter in aanraking was gekomen,
veroordeelde hem tot f 5 boete of 5 dagen, hem voor
herhaling ernstig waarschuwende voor een verzwaarde
straf.
WOENSDAG 6 AUGUSTUS 1930.
Hilversum (1875 M.)
V.A.R.A.
8.00 Orgelspel door Fred. Wolfers. afgewisseld door gra-
mofoonplaten, 9.00 Gramofoonplaten.
V.P.R.O.
10.00 Morgenwijding.
V.A.R.A.
10.15 Gerard Pilger, voordracht; 10.30 Ziekenuurtje;
11.30 Gramofoonplaten; 12.00 Politieberichten; 12.15
Lunchmuziek door het VARA-septet; 1.45 Gramofoon
platen; 2.00 Onderbreking voor verzorging van den
zender; 2.30 Kindermatinée uit het Kurhaus te Sche-
veningen; 3.30 „Maak het zelf" door C. SchaakeVer
kozen; 4.30 Orgelspel door Fred. Wolfers; 5.00 Vraag-
halfuurtje voor kinderen; 5.45 Vooravonconcert door
het Tokkel-Octet, o.l.v. Bram Kwist; 7.15 Literair half
uurtje door A. M. de Jong; 7.45 Politieberichten; 3.00
Toelichting tot het Volksconcert uit het Kurhaus te
Scheveningen, door Eli Bomli; 8.15 Uitzending uit het
Kurhaus te Scheveningen; Na afloop; Persberichten
Vaz Dias. Daarna; gramofoonplaten.
Hulzen (298 M., na 6 uur 1071 M.)
N.C.R.V.
8.159.30 Tijdsein en Morgenconcert, 10.3011.00 Korte
Ziekendienst, 11.0011.30 Gramofoonplaten, 11.3012.30
Harmoniumbespeling door M. F. Jurjaanz; 12.302.00
Middagconcert; 2.002.45 Concert: 2.453.15 Lezen
van Chr. Lectuur door Mcj. M. Wentink; 3.154.15 Ver
volg Concert; 4.155.00 Gramofoonmuziek; 5.006.00
Kinderuurtje door G. Westra Mzn.; 6.00—7.00 Tijdsein
en Gramofoonplaten; 6.306.40 Vaz Dias: Koersen; 7 00
zyn ontwikkeling den post van bibliothecaris in de ge
vangenis gegeven, en zoo was Dave in aanraking geko
men met Millman, die zijn leermeester en vriend was
geworden, Millman was de tweede die hy missen zou;
overmorgen was zyn straf tyd om!
Drie en zestig dagen moest Dave hier nog blyven. En
er was nog altijd één ding dat hy niet gedaan had, één
probleem dat nog niet opgelost was en dat den laatsten
tyd de proporties van een nachtmerrie voor hem had
aangenomen.
Alle andere voorbereidingen had hij getroffen. Hij had
correspondentie gevoerd met John Kelly van het „Pa
cific Carol House" in San Franclsco, In wiens Inrichting
hij zyn spaarpenningen belegd had drie duizend dol
lar tegen 6 pet. Al maanden geleden had hy Kelly ge
schreven om het geld uit zyn zaak los te maken en het
in contanten gereed te houden en John had hem bericht
dat hy er voor zou zorgen. Maar het andere, het groote
probleem, had nog geen oplossing gevonden... hoe hy de
honderd duizend dollar in handen zou krygen!
Over de yzeren galery klonken de verre voetstappen.
de wacht, die den ouden Tony Lomazzi weer over
zyn knokkels kwam slaan. Dave Henderson staakte zyn
rusteloos heen-en-weer-geloop en bleef In het midden
van de cel staan luisteren. Nee, de oude bommengooier
was niet aan het mompelen: er was niets te hooren
dan die metalige voetstappen. Het geluid kwam nader-
by en Dave fronste de wenkbrauwen. De wacht was
biykbaar niet alleen; hy hoorde de voetstappen van twéé
mannen.
Dat was Iets ongewoons op dit uur. Wat kon er aan
de hand zijn?
Plotseling balde bU zyn vuist maar hy bewoog zich
niet het tooneel van vijf jaar geleden, toen hy in het
hospitaal tot bewustzyn was gekomen, flitste hem door
den geest. De celdeur was open gegaan en weer geslo
ten: er was een man binnengekomen terwyi de voetstap
pen van den wacht zich verwyderden.
Hallo Dave! zei de man die was binnengekomen.
Het was Barjan, inspecteur. Joe Barjan. Vijf jaar ge
leden had Barjan ook gezegd „hallo Dave!" En Dave
had geantwoord „hallo Joe!" Maar nu gaf hij geen ant
woord.
Dat had je niet gedacht, hè Dave, vervolgde Barjan
opgewekt. Maar Ik zou graag eens rustig met je wil
len praten, vóór... de inspecteur deed een pas naar vo
ren en klopte Dave Henderson vertrouweiyk op den
schouder, wel, voor je van adres verandert!
Dave gaf nog steeds geen antwoord. Hy verwijderde
zich van zijn onverwachten bezoeker en ging op den
rand van de brits zitten.
Er zijn enkele dingen die ik met je wilde bespre
ken" ging Barjan voort, nog steeds vricndelyk. Je
dagen zyn hier geteld, nietwaar Dave?
Geen antwoord. Dave Henderson hield zyn oogen on
afgebroken op de punt van zyn schoenen gericht.
Kom nou, Dave! Zeg eens wat! Ik ben hier niet
gekomen om stommetje met je te spelen. Ik weet veel
te goed dat je me persoonlijk geen wrok toedraagt om
dat ik het toevallig ben geweest die je de handboeien
heeft omgedaan. Voor dien tijd waren we immers altijd
7.30 Declamatie door R. Sybring; 7.30—8.30 Wljdings-
Samenkomst ter gelegenheid van de dertigste Algemee-
ne Vergadering van de Geref. Vereenlging voor Drank
bestrijding; 8.30—10.00 Concert door „Borls Lensky
Trio"; 10.00 Tijdsein. 10.0011.00 Orgelconcert door 3. P.
Visser; pl.m. 9.30 Persberichten t'az Dias.
'Het beste dogel ij ksche
illeropwekking
'en verfrissching. jJ
DE R 100 TE MONTREAL.
Het Engelsche luchtschip niet geschikt
voor Oceaanvluchten.
Het luchtschip R 100, hetwelk thans te Montreal
aan den mast is gemeerd, vertoont volgens een mede-
deeling van het ministerie van luchtvaart, geen fou
ten in de structuur, maar over een groote uitgestrekt
heid is er een scheur in de huid ontstaan, aan den
onderkant van de horizontale vin. Het materiaal voor
de reparatie is voorradig. Het is waarschynlyk, dat in
Canada geen groote vluchten zullen worden onderno
men. De tocht over Ottawa, welke voor den vijfden
Augutsus was vastgesteld, heeft men in elk geval
moeten uitstellen.
De commandant van het luchtschip is niet zoo by-
zonder tevreden over de reis. Wel heeft het luchtschip
z.i. de bruikbaarheid bewezen van het dikke type
luchtschip met bollen kop; maar hy en al zyn offi
cieren zyn toch van oordeel, dat het luchtschip niet
voldoet aan de vereischten voor een geregelden trans-
atlantischen dienst.
Sir Dennistown Bursey, in wiens fabriek het lucht
schip was gebouwd, acht het voor een zoodanigen
dienst noodig, dat luchtschepen dubbel zoo groot als
de R 100, die een snelheid van 85 knoop kunnen
bereiken, worden gebouwd.
EEN WAAGHALS.
Zweedsche melkboer springt van hyna 35
meter hoogte ln het water. Een record
verbeterd zonder het te weten.
Uit Stockholm wordt gemeld:
Een Zweedsche melkboer, E. G. M. Soederberg,
heeft dezer dagen een wereldrecord verbeterd, zonder
het zelf te weten, door van de Skurubrug, een hoogte
van 34.75 M., in het daaronder stroomende water te
springen. Soederberg is lid van een zwemclub en had
een weddenschap met een vriend aangegaan, dat hy
een sprong zou doen. zonder te weten, dat hij daar
mede een wereldrecord zou verbeteren. Hy nam een
taxi en reed naar de brug, die een paar jaar geleden
gebouwd is en Stockholm met 't Vermdoe-eiland over
een diepen inham van de Oostzee verbindt. Daar deed
hij den sprong, terwijl alleen de chauffeur er getuige
van was. Afgezien van een paar onbeteekenende kneu
zingen aan de beenen, liep hij verder geen letsel op
en zwom kalm verder. Het vorige wereldrecord op
dit gebied staat ten name van Brandsten, een
Zweedsch-Amerikaan, die in 1910 te San Franclsco van
een hoogte van 91 Engelsche voet (27.75 M.) in het
water sprong. Een andere Zweed, Loefvemark, vond te
San Franclsco den dood, toen hy van een hoogte van
80 voet (24 M.) in 'hét water sprong. Tien jaar gele
den bood een Zweedsche film-maatschappy een som
van 60.000 kronen voor dengene, die van de Skuru
brug in het water durfde te springen, doch er waren
geen liefhebbers voor te vinden, daar het algemeen
oordeel was. dat een dergelyke sprong onvermydelijk
den dood beteekende. Soederberg heeft verklaard, dat
hy bereid is den sprong te herhalen, mits hy daar
mede een behoorlyk bedrag kan verdienen.
715.000 GEBREKKIGEN IN DUITSCHLAND.
In het Duitsche ryk zyn volgens een officieele statis
tiek 715.000 personen, die niet in het volle bezit van
hun geestelyke of lichameiyke vermogens zyn. Onder
hen bevinden zich circa 33.000 blinden.
de beste vrienden.
Nog steeds geen antwoord. Barjan begon de cel op
en neer te loopen. Best hoor, zei hy, terwijl hy voor
de brits bleef staan. Dan zullen we maar recht op
het doel afgaan. Dave de stem van den inspecteur
klonk nu ernstig en scherp Ik wil weten waar die
honderd duizend dollars zijn. Luister eens. Runty ott en
Baldy Vickers zijn oude' bekenden van ons. We hebben
ze de laatste vyf jaar geen oogenbllk uit het oog verlo
ren. Maar zij weten gedecideerd niet waar 't geld is. En
ze weten evenmin wat jy ermee uitgespookt hebt, nadat
jy in de bosschen bent gevlucht. Je weet nog wel dat ik
je toen ln het hospitaal al hebt gezegd dat Je die dui
ten nooit in de wacht zult kunnen sleepen. Dat is een
waarheid als een koe: de politie is op haar hoede! Dus
Dave, wees een verstandige kerel, doe je mond open en
vertel me waar het geld zit!
Dave Henderson deed zijn mond open maar alleen
om zijn lippen te bevochtigen. Ze waren droog, kurk
droog. Zyn oogen schenen met magische kracht naar de
punt van zijn schoenen getrokken.
Ben je heelemaal niet van plan om iets te zeggen,
Dave? klonk de stem van den inspecteur.
Tony Lomazzi was weer naar de celdeur geschuifeld,
de oude Italiaan fluisterde en mompelde weer. Verder
was er geen geluid in dit huis der stilte.
Barjan schraapte zijn keel.
Kyk eens aan, zei hy langzaam wat heeft het
voor nut, Dave, om zoo hardnekkig te blijven zwygen?
Je hoeft hier niet vandaan te gaan als een geteekende.
Maar het zal heelemaal aan jezelf liggen, hoe de toe
komst er voor je zal uitzien. Vindt je het dan niet heer-
lijk om een vry man te zyn en de menschen onbevangen
in de oogen te kunnen kyken? Je hebt nog zoo'n lang
leven voor je. Heb je er nooit aan gedacht om een huls-
houden op te zetten en misschien om nog eens kinderen
te hebben? Op de manier die jij in je hoofd schynt te
hebben, zul je het heusch niet ver brengen,. Dave. Je
hebt nu een prachtige gelegenheid om alles goed te
maken. Geef me nu eens antwoord kerel!
Tony Lomazzi was steeds maar aan het mopelen.
Eigenaardig dat de wacht vanavond zoo toegeeflijk was!
Tony praatte luider dan hij in al die Jaren gedaan had.
Luister eens, Dave, drong Barjan aan. Ik heb
je nog één ding meer te vertellen. Ik zal zorgen dat jij
je kans krijgt om op een fatsoenlijke manier vooruit te
komen. Als je over de brug komt, dan ga je vanavond
nog vanavond nog, met mij mee hier vandaan! Hy
boog zich voorover en klopte Dave Henderson weer op
de schouder. Vanavond Dave versta je dat goed,
nu direct. Wat heb je daarop te zeggen?
Barjan had gelijk! Het plan dat Dave half en half ge
maakt had, had niet de minste kans van slagen Bar
jan had hem dat duidelijk gemaakt de politie zou hem
overal en altijd in de gaten houden. Voor het eerst
wendde Dave zyn oogen af van zijn schoenen en keek
Barjan een minuut lang strak aan.
En toen sprak Dave Henderson eindelijk:
Je kunt naar de pomp loopen, zei hy.
Wordt vervolgd.
