Vit de Filmwereld
A n i t a Page.
ten noodig zijn, 'daar de meerdere uitgaven voor 1931,
die B. en W. ramen op f 4000.ook f 3000.zullen
kunnen blijken te zijn.
Spr. komt vervolgens tot de toelichting die B. en
W. geven. Er is bij de stukken een staatje gevoegd
van de verschillen in belastingdruk, maar spr. vraagt
waarom begint dit staatje met een zuiver inkomen
van f 1500.hoewel indien de gemeente 3e klasse
wordt, de belasting reeds geheven wordt bij f600.
Voorts wil spr. de aandacht vragen voor de vermo
gensbelasting. Waarom hierop geen opcenten gehe
ven? Het bedrag dat het vorig jaar wegens vermo
gensbelasting werd opgebracht, was bijna f1500.
Door het heffen van 50 opcenten kan de gemeente
hieruit dus f750.putten. Terugkomende op de clas
sificatie, zegt spr., dat wordt de gemeente 3e klasse,
dit een meerdere opbrengst beteekent van ongeveer
f 1500.Door dit wordt de financieele toestand an
ders. Spr. meent dat of volstaan kan worden met
iminder opcenten op de fondsbelasting of met rang
schikking der gemeente in de le klasse. Spr. wil in
de plaats van de voorstellen van B. en W. andere
voorstellen geven. Allereerst stelt spr. voor de ge
meente niet in de 3e, maar in de le klasse te rang
schikken; zoo noodig 50 opcenten te heffen op de
vermogensbelasting en over de heffing van opcenten
op de fondsbelasting later een beslissing te nemen.
Spr. zegt dat de voorstellen van B. en W. meer geld
zullen brengen dan zijn voorstellen, maar spr. acht
dit niet noodig en bovendien met de draagkracht der
lagere inkomens moet ook rekening worden gehou
den.
De heer Wit zegt zich niet te kunnen vereenigen
met het voorstel van den heer Van Zoonen om de
gemeente in de le klasse te rangschikken, maar
ook de 3e klasse acht spr. niet de aangewezene voor
deze gemeente, waarom hij voorstelt de gemeente in
de 2e klasse te rangschikken.
De Voorzitter zegt dat het uiteraard ondoenlijk is
om, waar de heer Van Zoonen den Raad voor geheel
andere gezichtspunten plaatst, op diens betoog a bout
portant in alle onderdeelen te antwoorden. Het was
beter geweest, indien de heer Van Zoonen zijne be
zwaren tegen de voorstellen van B. en W. en de
inhoud van zijn eigen voorstellen een dezer dagen bij
epr. had toegelicht.
De heer Van Zoonen merkt bij Interruptie op dat
hem dit niet mogelijk was, daar hij eerst gisterenavond
zijn betoog gereed had
Do Voorzitter, vervolgende, zegt, dat het uitvoerig
betoog dat de heer Van Zoonen heeft voorgelezen, ver
schillende punten bevat, die van verschillende gezichts
hoek bezien, moeten worden. Om nu rauwelijks een be
slissing te nemen, komt spr. zeer gevaarlijk voor. In-
dien de heer Van Zoonen zijn op schrift gesteld uitvoe
rig betoog aan spr. ter hand wil stellen, zal de Voorzit
ter de daarin gedane voorstellen eens rustig bekijken.
Spr. zal de materie dan beter dan thans uit den ge-
zidhtskring van den voorsteller kunnen beschouwen. Wil
de Raad met juistheid weten hoe de zaak in de verschil
lende onderdeelen ligt, dan zullen de voorstellen moeten
worden aangehouden. Spr. doet daartoe het voorstel.
Nadat de Voorzitter op eenige punten, die door den
heer Van Zoonen werden besproken, antwoordt, wordt
overeenkomstig het voorstel van den Voorzitter beslo
ten; de voorstellen betreffende de classificatie der ge
meente voor de fondsbelasting en tot heffing van 80
opcenten op de fondabelasting aan te houden.
B. en W. zullen de voorstellen van den heer Van
Zoonen onderzoeken en daarna den Raad hunne bevin
dingen mededeelan.
Aan de orde is thans het voorstel van B. en W. om
de gemeente voor de heffing der personeele belasting
in de 8e klasse te rangschikken.
De heer Van Zoonen heeft eenige bezwaren tegen de
tarieven der verordening.
De Voorzitter merkt op, dat dit punt thans niet aan
de orde is, maar besproken moet -vorden bij het voor
stel tot vaststellen der heffingsverordening.
Zonder verdere bespreking en zonder hoofdelijke
•temming wordt hierna conform 't voorstel van B. en W.
besloten de gemeente voor de heffing der personeele
belasting in de 8e klasse te rangschikken.
Thans is aan de orde het voorstel tot vaststelling
«ener verordening op de heffing van opcenten op de
personeele belasting (in de plaats tredende van de ver
vallen opcenten van Rijk en provincie) en tot vaststel
ling eener verordening op de invordering dier opcenten.
De Voorzitter verwijst naar de den leden gezonden
memorie van toelichting, zich daardoor ontslagen ach
tende van de taak mondeling dit voorstel toe te lichten.
De heer Van Zoonen vreest, dat van hoogerhand be
zwaar zal rijzen tegen de progressie bij de opcentenhef-
fing huurwaarde. Volgens art. 1 der verordening stijgt
het aantal opcenten van 20 tot 40 naar gelang de huur
waarde betreft minder dan f 150 tot f 350 of meer.
Spr. meent dat progressie in dit geval niet geoorloofd
is.
Tusschen den Voorzitter en den heer Van Zoonen
ontspint zich eenige discussie omtrent de toelaatbaar
heid der progressie.
De Voorzitter stelt voor, om indien bezwaar rijst, de
opcenten te stellen op 20.
Hiertoe wordt zonder hoofdelijke stemming besloten.
De verordening op de invordering der in de heffings
verordening vermelde belastingbedragen wordt voorts
zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
4. Voorstel inzake aankoop van grond ter verkrijging
van een terrein voor het onderwijs in lichamelijke oefe
ningen.
De Voorzitter licht toe, dat overeenkomstig 's Raads
besluit van 23 Juni j.1. aan mevr. de wed. Mijts is be
richt, dat de gemeente bereid is van haar aan te koopen
2300 M2. weiland liggende aohter de O.L.-school te Oude
Niedorp voor den prijs van f 1 per M2., mits door haar
aan de geemente f 400 wordt vergoed voor het niet ver-
leenen van overpad en het verleggen van den dam voor
hare rekening wordt genomen. De gemeente zal te haren
koste zorgdragen voor plaatsing van een scheldingshek,
waarvan het onderhoud tevens voor de gemeente komt.
Het terrein moet met Kerstmis 1930 zijn te aanvaarden
en de lasten komen vanaf 1 Januari 1931 voor rekening
der gemeente.
De Voorzitter deelt mede, dat de eigenaresse middels
den Notaris De Boer te Hoogwoud bericht heeft inge
zonden, dat zij bereid is, het terrein onder de gestelde
voorwaarden aan de gemeente te verkoopen, waarom
wordt voorgesteld tot aankoop te besluiten, welk besluit
aan de goedkeuring van Ged. Staten is onderworpen.
Aldus wordt zonder discussie of hoofdelijke stemming
besloten.
5. Voorstel tot aanvulling der bouw- en woningveror
dening.
De Voorzitter verwijst naar de sohriftelijke toelichting.
De heer Van Zoonen acht de bepalingen der voorge
stelde verordening meer geschikt voor de stad dan voor
het platteland, en is daarom tegen het voorstel.
De heer De Boer heeft bezwaar dat ook voor be
staande en dus niet alleen voor nieuwe woningen ge-
eischt kan worden dat die woningen een brievenbus
hébben.
De Voorzitter wijst er op, dat in deze gemeente tal
van woningen zijn, waar geen brievenbus is, hetgeen
blijkt uit een opgave die spr. vroeger eens ontving van
den kantoorhouder alhier. Toen al is daarvoor de aan
dacht gevraagd. Dit voorstel wordt echter gedaan op
verzoek van Ged. Staten die een rondschrijven aan de
gemeentebesturen hebben gericht. De wensch is uitge
gaan van den Minister van Waterstaat. Men zal moeten
toegeven, dat het voor de posterijen een groot ongerief
is, dat aan vele woningen zich geen brievenbus bevindt
Dit veroorzaakt tijdverlies bij de bestellingen der post
stukken, bovendien veel last. Is de bewoner niet thuis,
dan moet men da poststukken maar deponeeren bij zijn
buurman of mee terugnemen. Wat de opmerking betreft
van den heer De Boer, indien bestaande woningen bui
ten de gebodsbepaling vallen, treft het voorschrift wei
nig doel. Nieuwe woningen verrijzen zeer langzaam,
zou men dus alleen het gebod voor die woningen stel
len, dan is het bezwaar is geen jaren ondervangen.
De Voorzitter adviseert de verordening vast te stellen
zooals zij luidt volgens het den leden gezonden ontwerp.
Het voorstel, In stemming gebracht, wordt aangenomen
met 4 tegen 3 stemmen. Tegen stemden de heeren Van
Zonen. De Boer en Ligthart.
6. Voorstel tot uitzending voor rekening der gemeente
van Antonia de Jong, dochter van P. de Jong te Zijde
wind in een R.K. Vacantiehuis.
De Voorzitter licht het voorstel toe.
De heer Wit vraagt of de ouders zelf niets kunnen
bijdragen.
De Voorzitter vreest dat dit niet zal gelukken.
Zonder hoofdelijke stemming wordt besloten, bedoeld
kind voor rekening der gemeente voor den tijd van 6
weken uit te zenden naar een R.K. Vacantiehuis en wel
na 1 October a.s., in welk geval de verpleegprijs 70 ets.
per dag bedraagt.
7. Voorstel tot wijziging van het raadsbesluit van 23
Juni j.1. tot onderhandsche verpachting van de sluis aan
het Oude Niedorperverlaat.
De Voorzitter licht toe. dat het gemeentebestuur van
Nieuwe Niedorp later den wensch heeft te kennen ge
geven de sluis voorloopig tot 1 Januari a.s. ondershands
aan den tegenwoordlgen sluiswachter te verpachten.
Daarom wordt voorgesteld het raadsbesluit dienover
eenkomstig te wijzigen.
Aldus wordt zonder hoofdelijke stemming besloten.
8. Aanbieding; der gemeenterekening dienst 1929 en
der rekening van het Burgerlijk Armbestuur over 1929.
De rekeningen wordt ter onderzoek in handen gesteld
van een commissie uit den Raad.
De Voorzitter benoemt daartoe de heeren Ligthart, De
Boer en Van Zoonen, die deze benoeming verklaren
aan te nemen.
9. Rondvraag.
De heer Van Zoonen vestigt er de aandacht op. dat
door de wegverbreeding en wegverharding de stoep bij
de kerk te Oude Niedorp hooger is komen te liggen dan
voorheen. Daardoor zal het bij brand misschien moeilijk
heden opleveren om de brandspuit, die staat in het
brandspuithuisje achter de kerk, op den weg te krijgen.
De Voorzitter zegt onderzoek toe.
Niemand meer het woord verlangende, sluit hierna de
Voorzitter de vergadering om pl.m. elf uur.
Een der nieuwe sterren, welke in Filmland in opkomst
zijn, is ongetwijfeld Anita Page. Deze Spaansche schoo-
ne, met haar mooie goud-blonde lokken, werd wel is
waar te Murray Hill, Flushing, Long Island, nabij New
York geboren, maar is geenszins van Noord-Amerikaan-
sche afkomst. Integendeel, haar uiterlijk, maar vooral
haar Innerlijk, haar temperament, getuigen van den
zuidelijken gloed, welke haar karakter toont.
Anlta Page tooh,
die voor den bur
gerlijken stand Ani
ta Pomares heet,
heeft een Spaan-
schen vader en
moeder gehad, die
zich vanuit Zuid-
Amerika in de na
bijheid van New-
York hebben ge
vestigd. Het jonge,
vroolijke meisje, le
venslustig van aard
kreeg de kans een
goede opleiding te
ontvangen, want
reeds vroegtijdig
werd zij naar Was
hington gezonden
om daar de Irving
High School te be
zoeken. In den be
ginne volgde zij
trouw de lessen, of
schoon niet dan
met den grootsten
tegenzin; haar ijver
begon dan ook
langzamerhand te
verslappen, tot zij
op een goeden dag,
pas 15 jaar oud,
aan haar ouders
meedeelde, dat zij
actrice zou willen
worden. Buiten ver
wachting boden
haar ouders geen
tegenstand, op voor
waarde dat Anita eerst haar school af zou maken. In
derdaad behaalde het meisje het diploma en trachtte
toen af en toe een klein rolletje te spelen te krijgen,
hetgeen haar dra gelukte, terwijl zij ook een enkele
maal, waartie daartoe gelegenheid bestond, kon mede-
dansen in een chorus. Daarop kwam zij in nauwer con
tact met de filmwereld; zij kreeg een klein contract
voor eenige minder belangrijke rolletjes, maarTiad geen
vooruitzichten, daar de firma spoedig failliet ging.
Eerst Sr. Clair wist haar te ontdekken; hij stelde haar
voor aan Sam Wood, die toen juist iemand zocht voor
het spelen van de hoofdrol met William Haines in
„Draadlooze Telegrafie". Een proef, welke daarop volg
de, slaagde zoo goed, dat Anita een contract kreeg voor
langen tijd. Hieraan is het misschien voor een groot deel
te danken, dat zij in zoo betrekkelijk korten tijd zich
een naam wist te verwerven en zoo niet tot den rang
van „ster", dan toch tot dien van „featured players"
wist op te klimmen. Wij laten hier enkele filmen vol
gen, waarin zij met min of meer succes is opgetreden;
op de eerste plaats noemen wij vroegere werken als „De
Luchtvloot", „Opstandige Jeugd", en „Als New York
slaapt"; met Buster Keaton speelde zij in „Free en
Easy'' en in diens eerste talkie „On the Set". Naar aan
leiding van deze film vroeg een Amerikaansch journa
list haar of zij ook moest zingen. Met een glimlach ant
woordde zij: „O, neen,... ik zing heelemaal niet... ik ben
een gewoon actrice". Met Joan Crawford trad zij nog
op in „Our Blushing Brides". Anita Page is een nog
jonge actrice, en een charmante verschijning van mid
delmatige grootte en postuur. Zij is een gevoelig kuns
tenares en houdt van literatuur en schilderen, maar
toch is ook het gevoel voor sport bij haar niet geh|el
verloren gegaan, want bij tijd en gelegenheid toont zij
zich een groote liefhebster van zwemmen en schaatsen
rijden.
John D. Rockefeller
en de film.
Een groep kapitalisten onder leiding van Owen D.
Young is met een plan bij John D. Rockefeller gekomen
dat te New York buitengewoon opzien baarde. Het be
treft een reusachtig blok theaters, aan de Fifth Avenue,
dat van nu af aan, de Amerikaansche radiozenders van
voorstellingen en accoustischen en binnenkort ook van
optischen aard voorzien zal. Het televisietheater of -bi
oscoop «ou dan verwezenlijkt zijn. Het werkprogramma
vermeldt den bouw van 5 a 7 nieuwe theaters ter waar
de van 250.000.000, op een terrein, dat dezelfde waarde
vertegenwoordigt. Naar verluidt staat John D. Rocke
feller sympathiek tegenover het plan.
De tien beste
regisseurs.
Te Hollywood heeft men een prijsvraag uitgesohre-
ven, wie de 10 beste regisseurs bleken in het afgeloo-
pen filmjaar. Ernst Lubitsch stond voorop, daarna volg
den Richard Wallace, William K. Howard, Clarence
Brown, Wesley Ruggles, King Vidor, John Cromwell,
Rouben Mamoulian, Victor Schertzniger en Robert Z.
Leonard. Een eervolle vermelding was erbij voor Doro-
thy Arzher, die de film „Sahara and Son" regisseerde.
Greta Garbo favoriet.
Greta Garbo is de meest populaire ster onder de stu
denten. Een enquête zette haar boven aan den lijst, daar
na volgden Ruth Chatterton, Norma Shearer en Joan.
Crawford. Joan was de favoriet van het vorig jaar, dit
jaar kreeg ze echter vier maal zoo weinig stemmen als
Greta Garbo.
Moeilijkheden bjj
de klankfilms.
De groote moeilijkheden met het opnemen va.n sound
films is de weergave van de verschillende geluiden zoo
natuurgetrouw mogelijk te geven. Vooral de geluids
weergave van het straatrumoer brengt veel moeilijkhe
den. Nu heeft men op dit gebied iets nieuws bedacht.
Men heeft de straat waar opnamen moeten geschieden,
bestrooid met een soort vermenging van bont en wol,
daarover legde men een laag cement. Dit dempt nu het
geluid sterk, toch blijft het geluid natuurlijk. Gewoon
plaveisel doet een voetstap klinken gelijk de hoefslag
van een paArd, zelfs het geluld van banden klinkt te
haard, te onwerkelijk voor de microfoon.
WAAR HIJ T GEVONDEN HAD.
(Pages Gales.)
Ik heb juist dit gouden horloge gevon
den.
Op den grond?
Idioot 1 In een vestjeszak natuurlijk.
ANITA PAGE.
VOOR HET KLEINE VOLKJE.
Hoe Mimi Kat, mijnheer Joko en den boer
willen helpen.
Op een nacht, toen weer de maan zoo prachtig scheen,
dacht Mimi Kat: „Ik zou Mop van den slager wel eens
kunnen vragen, om een wandeling in den maneschijn te
doen!" En zoo deed ze. „Mop, word eens wakker"! bij
het hondenhok komend.
„Wat is er?" gromde Mop. „Laat me toch slapen".
„Kom, ga mee een wandeling door de tuinen maken,"
hield Mimi Kat aan. „De maan schijnt zoo prachtig, en
we kunnen zoo fijn veldmuisjes en ratten vangen..." Op
'*t hooren van het woord „ratten" spitste Mop zijn ooren
en was in een wip uit zijn hok, want hij was een echte
rattenvanger. Hij greep toen met zijn rechtervoorpoot
Mimi's linkervoorpoot, zette met den linkervoorpoot zijn
"oed op en zoo gingen Mimi Kat en Mop op weg, allebei
loopend op hun achterpootjes. „Ik zie nog geen enkele
rat", gromde Mop, nadat ze al drie tuinen hadden door
gewandeld, „Ik ga niet verder, ik wil naar huis, ik wil
slapen, 'k Ben doodop van dat wandelen." „Wees toch
niet zoo flauw en ga mee", zei Mimi Kat. „Wij zijn bijna
in den tuin van Boer Japlks, daar zullen we wel wat
ratten zien!" Meneer Mop liet zich bepraten. Maar toen
ze in boer Japiks tuin kwamen, zagen ze daar ook geen
ratten, doch wel heel veel boomen met half rijpe kersen
er aan.
„Als kersen rijp zijn," begon toen Mimi Kat heel wijs,
„dan komen de spreeuwen en pikken ze weg. O, ik zie
al een paar rijpe!" riep ze. „O, ik zie er al veel meer,"
gromde Mop. „Weet je wat," stelde Mimi Kat voor, la
ten wij ze afplukken en onder de boomen neerleggen.
Ik zal wel In den boom klimmen en plukken, en jij
vangt ze voorzichtig op en legt ze netjes neer." Zoo
klom Mimi Kat toen in een hoogen kersenboom. Maar
toen ze probeerde de rijpe kersen af te plukken, ging
dit niet. „Ach, Mop het gaat niet", klaagde zij. „Met
mijn klauwtjes kan ik geen kersen afplukken. Ach, had
ik toch maar handen zooals mijn vriend Joko". „Waar
om zullen wij Joko niet vragen om ons te helpen," grom
de Mop. „Hij woont hier toch vlak bij? Wacht, ik zal
hem even gaan halen!" Zoo stond al heel gauw Mop
voor het huis van den boer en riep „Waf-waf-kom bui
ten Joko, ik weet wat grappigs!" „Kom mee. Mimi Kat
wacht op ons!" ,,'t Is tooh weer geen zangles?" vroeg
Joko. „Daar moet lk niets meer van hebben, hoor!
Daar heb ik genoeg van." „Het is heelemaal niet voor
een zangles", grompe Mop. „Het Is voor rijpe, roode ker
sen! Kom, ga vlug mee! Voordat de spreeuwen wakker
worden moeten zij geplukt zijn. De kersen bedoel lk."
Joko begreep niets van het heele verhaal. „Wat heb ik
met kersen te maken?" vroeg hij, maar hij ging toch
mee den tuin in en daar vertelde hem Mimi Kat, die nog
in den boom zat, wat hij te doen had." „Maar het zijn de
kersen van mijn baas"! riep Joko. „Dat weten wij wel",
zei Mimi Kat, en wy willen je baas een genoegen doen.
Wij willen hem verrassen met de kersen voor hem af
te plukken, voordat de spreeuwen ze komen stelen. En
jij hebt handen dus jij moet ze plukken en wij. Mop en
ik, vangen ze voorzichtig op en leggen ze onder den
boom." „Kersen behooren in een mand", bromde Joko.
„Wacht, ik ga er een uit de schuur halen." Niet lang
duurde het of Joko kwam aanslepen met een groote
mand en toen hij die had neergezet onder den boom,
ging hij aan het kersen plukken. Maar Joko kon in het
donker niet zoo goed zien als Mimi Kat. en omdat hij
niet zag, wat rood of groen was, zoo plukte hij maar
alle kersen af, die hij grijpen kon. En hij plukte zoolang,
boom na boom, totdat Mimi Kat riep: „Houdt op, Joko,
de mand is vol en ik hoor, dat de vogels wakker wor
den!" Toen eerst klom Joko uit den boom. „Wat grap
pig. zoo'n mand vol kersen", zei toen Mimi Kat. „En wat
zullen de spreeuwen op hun neus kijken, als ze straks
hier komen." blafte mijnheer Mop. „Wat een grap toch"
„En wat zal mijn baas blij zijn, dat we een heele mand
vol rijpe, roode kersen voor hem hebben geplukt", zei
Joko. „Nou, ze zijn lang niet allemaal rood," sprak Mimi
Kat. „Het is wel waar, het zijn allemaal rijpe, roode
kersen", hield Joko vol. „En laat die mand maar staan,
dan ziet de baas haar dadelijk, als hij in den tuin komt
O, wat zal hij blij zijn!" Met deze woorden ging Joko weer
naar huis terug en kroop weer in zijn mand. Ook Mimi
Kat en mijnheer Mop liepen weer naar hun hok en
mand, en dien nacht droomden zij alle drie van kersen,
en van de spreeuwen, die heel boos waren. Maar veel
boozer dan de spreeuwen was boer Japiks, toen die den
volgenden morgen in zijn tuin kwam. „Wie heeft al die
halfrijpe en groene kersen afgeplukt!" schreeuwde hij
woedend tot zyn knechts, maar toen niemand er iets
van af wist, nam de boer Joko eens onderhanden, hij
zag dan ook dadelijk, aan eenlgé kersenblaadjes, die
in Joko's lange haren zaten, dat niemand anders dan hy
den schuldige kon zijn. Ach, wat kreeg toen de arme
Joko er van langs! En drie weken lang kreeg hy geen
enkele banaan en apenootjes! „O, ik arme aap!" kermde
toen Joko. „Wat hebben ze mij er leeiyk laten inloopen!
Eerst met de zangles, en nu weer met die kersenplukke-
ry! Neen, nooit pluk lk weer rype roode kersen af!
Nooit van myn leven, hoorl" 1
Het Chineesche jongetje.
Cung doopte zyn bloote teentjes in het water van het
kleine riviertje, dat voorby zyn huis stroomde en dacht
er over na, hoe frisch dit water was. Weldra stond hy
tot zyn enkels in den stroom en plaste naar hartelust.
De zon Bcheen fel, doch hy was beschut door de scha
duw van een paar rubber boomen. De droogte had reeds
lang aan gehouden en de weg zag wit van de stof. Maar
Cung had geen last van stof en zon en kon net zoo
lang van het frissche water genieten als hy zelf wilde,
want ln de kampong waar Cung woonde, was geen
school.
Nadat hy een eindje door de rivier had geloopen, kwam
hy aan een bocht. Naast de rivier liep een weg, welke
eveneens een bocht maakte. Al spelende ontdekte Cung
iets op den weg, dat hy daar nog nooit tevoren had
gezien. En toen hij wat beter keek, zag hy dat een dikke
boomtak dwars over den weg gewaaid was. Vlug sprong
hy uit het water en rende naar de plaats des onheils.
Hy trachtte den tak te verwyderen, doch hoe hy zyn
krachten ook inspande, het gelukte hem zelfs niet er
beweging in te brengen.
Een oogenblik stond hy ln diep nadenken verzonken.
Wat moest hy doen? Zyn vader en moeder waren ver
over het veld en ieder oogenblik kon er een auto om den
hoek heen komen suizen. Opeens kreeg hy een schit
terenden inval. Hy ging in de bocht van den weg staan
en bleef eenvoudig wachten, tot er een auto zou pas-
seeren. Na ongeveer tien minuten zag hy heel ln de verte
een kleine donkere vlek, die met de seconde grooter
werden al spoedig een auto bleek te zyn. Toen de auto
nog ver genoeg van hem verwyderd was ging hy mid
den op den weg staan, zwaaide met zyn armen om op
deze manier de aandacht van den bestuurder te trekken.
In de auto zaten blanken. Een heer en twee dames.
Toen de man achter het stuurrad het kleine Chineesje
gewaar wehd, beduidde hy hem van den weg af te gaan
omdat hy veronderstelde dat de kleine jongen voor ver
keersagente speelde, doch Cung week geen centjfeneter
en al spoedig stond de auto stil.
Nu riep Cung: Er is een gevaar, toean, om den hoek,
toean, is er een groote boom op den weg, toean. Toean
kom mee, dan zal Cung laten zien.
Half aarzelend, of hy niet voor den gek gehouden
werd, stapte de heer uit de auto en volgde den kleinen
jongen. Wy zullen veel te laat komen als hy zich niet
haast, zeide de eene dame tegen de andere. Laten wij
eens kyken, wat hy toch doet. Ze stapten uit, Hepen de
bocht om en wat zij nu zagen vervulde haar met ver
wondering, daar de man glimlachend op den kleinen Jon
gen neerkeek. „Jy bent een beste jongen" hoorden zy
hem zeggen. „En hier zijn twee guldens voor jou, daar
mag je nu mee doen wat je wilt. Heb je het begrepen?
Ik ben je erg dankbaar."
Twee gulden! Beste jongen? wat zou dat beteekenen?
Doch al spoedig kregen de dames een uitleg. Er lag een
zware tak dwars over den weg, deelde de man haar
mede, dien ik byna niet uit den weg kon ruimen, en de
kleine jongen heeft ons voor een groot ongeluk behoed.
Toen de auto in de verte verdwenen was, liep Cung
terug onder de schaduwen van de rubberboomen en
danste van pleizier in het rond. Twee gulden! Wat voel
de hy zich rijk! Wat zou hy daar niet allemaal voor
kunnen koopen. Lekkers! Vruchten! Een spelletje voor
zyn kleine zusje. Een paar nieuwe roode sandalen voor
zyn broertje. Nogmaaès keek Cung naar de twee gulden
in zyn kleine bruine vuist, duikelde -een paar keer kop
peltje en holde toen naar huis zoo vlug zyn tenger#
beentjes hem dragan konden.
Clrkelpuzzle.
Op een goeden dag was iemand z4cu L.g aan het ver
velen en trok toen met zyn pen steeds maar cirkeltjes
op een stukje papier, dat juist voor hem lag.
Hoeveel cirkeltejs denken jullie, dat deze man wel ge
trokken heeft?
jsjdad
do g[e]{j|3 9g uftz ja :9i'zznd[snap sp u-ba Sujssoido
