Alicieei limis-
MmitMii- Liiliiillil.
Radioprogramma
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
Ingezonden Stukken.
0M HONDERD DUIZEND
DOLLAR
TU&fdJmaa&f 11/
flac°n-
FOSTER'S MAAGPILLEN
Binnenlandsch Nieuws.
Een kranige redding.
De relletjes te Maastricht.
Gedeeltelijke demping van het Rokin.
Een maalgebod?
Dinsdag 26 Augustus 1930.
SG1AGER
73ste Jaargang No. 8719
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomcnd nummer geplaatst
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVRRThN-
TIcN van 1 tot 5 regels f 1.10. iedere regel meer 20 cent (bcwijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden nnar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
DE PARAPLUIE-OPTOCHT.
Mijnheer de Redacteur,
Als oud-secretaris van de vroegere Permanente com
missie tot viering van den Koninginnedag, alhier, werd
mij verzocht iets mee te deelen over den parapluie-
optocht, die genoemde Commissie nu precies 25 jaar
geleden heeft doen houden.
Ik doe dat gaarne in de hoop dat dit schrijven Iets
zal mogen bijdragen tot het doen slagen van Jen nu
door de Winkelweek-commissie uitgeschreven parapluie-
optocht en vraag U, mijnheer de Redacteur, daarvoor
een klein plaatsje in Uw blad.
Zonder o.m. de publiciteit toch, die een veelgelezen
blad alleen kan schenken, gelukt zoo'n optocht nooit
en zou de Winkelweek ook nooit haar doel bereiken.
Bij voorbaat dus mijn dank voor Uw in deze steeds
betoonde welwillendheid.
Ik meen nu niet beter te kunnen doen dan hier even
over te schrijven wat de commissie vóór 25 jaar in
uw blad schreef:
„Op twee wijzen kan men tot het welslagen van den
optocht meewerken.
Personen en groepen van personen, die mede willen
dingen naar de uitgeloofde prijzen we hopen dat hot
er velen zullen zijn zullen zich natuurlijk beijveren
om Iets moois te leveren in parapluie en desgewenscht
daarbij passende kleeding en wij hebben hun niet te
zeggen, hoe zij dat moeten doen. Aan hun eigen smaak
en vindingrijkheid kunnen we dat gerust overlaten.
Maar aan hen. die wel ter opluistering en tot vulling
van den optocht zouden willen medewerken, maar
daartoe nog een beetje moeten worden opgewekt, dit
onkel woord.
Hoe eenvoudig ook de verslering en de verlichting
moge zijn, alles is en allen zijn welkom.
Juist het groote aantal deelnemers moet het effect
verhoogen. Lange, breede rijen van dragers van ver
lichte voorwerpen, die op een prapluie gelijken wat
moet dat vooral bij avond een aardig en levendig ge
zicht opleveren!
Me dunkt, aan zoo'n optocht moet ledereen mee wil
len doen en toch zeker al wat jong is.
Hoe men op eenvoudige en weinig kostbare wijze de
gewenschte parapluie kan samenstellen?
Wel zóó: wanneer men geen geraamte van een para
pluie heeft, neme men een stok van b.v. 1 M. lengte en
daarop bevestige men een rond of hoekig dak van ge
kleurd versierd papier of doek, dat men vooraf op
dunne latjes of baleintjes heeft bevestigd. Op twee
derde deel van de hoogte van den stok sla men een
dwarslatje en daaraan of om den rand van de para
pluie hange men zooveel lampions (of electrische
lichtjes In 1930) als men verkiest. En klaar is een een
voudige parapluie! Ter aanvulling en opluistering
natuurlijk."
In 1905 behaalde de bewoners van de Nieuwstraat en
Lycurgus in de afdeeling groepen den 2den en 3den
prijs. De Nieuwstraters kregen zelfs iets extra's. Van
den lsten prijs (groep) bestaat nog een fraaie foto.
Dat velen zloh opgewekt mogen gevoelen om hetzij
ter opluistering dan wel als mededingers naar de uit
te loven prijzen mee te doen, is natuurlijk de wensch
van de commissie.
FFJ'IU.F.TON
Uit het Amerikaansch
van
FRANK L. PACKARD.
VL
Het huls van Mysterie sluit zijn luiken.
Teresa draaide de sleutel om in het slot van de deur
in de portiek, nadat ze deze achter Dave had dichtge
daan. Een zenuwachtig lachje trilde om haar saamge
trokken lippen.
Er was geen andere weg, fluisterde ze ln zichzelf.
Wat kon ik doen; wat kon Ik zeggen?
Achter haar, in een zijwand van de gang, was een klei
ne deur die oppervlakkig gezien een paneel leek, sedert
lang buiten gebruik en dagteekenend uit de dagen dat
Nicolo's woning een huis van mysterie was geweest.
Daarachter had zij zich verborgen om Dave Henderson
te laten passeeren; ze deed haar nu weer dicht en ging
met langzame schreden terug naar de kamer van haar
vader. Op den drempel bleef ze even staan. Nicolo lag
achterover ln de kussens, zijn oogen waren gesloten en
zijn handen lagen onbeweeglijk op de sprei, uitgestrekt.
Hij scheen in slaap gevallen te zijn en het meisje wilde
zich weer verwijderen. Plotseling gingen zijn oogen
open.
Waarom sta je daar zoo bij die deur, Teresa? vroeg
hij argwanend.
Ik dacht dat u sliep, antwoordde ze onzeker.
Sliep! Bah! Vijftien jaar heb ik geslapen is dat
niet lang genoeg? Vijftien jaar! Ha, ha! Maar nu ben
ik wakker! Ja, ja, de oude Nicolo heeft genoeg van nut
teloos droomen. Kom hier, Teresa, en ga naast 't bed
zitten. Is die pientere jonge vriend van Je vertrokken?
Ja vader.
Ze ging naast het bed zitten, zooals haar vader haar
gezegd had. Nicolo Capriano heesch zich omhoog in de
kussens, keek haar een oogenblik uitvorschend aan en
te bevredigen.
Iets nieuws, dat, naar we hopen, door veler mede
werking zal slagen, trekt naar Schagen altijd veel om
wonenden en die moet de Winkelweek juist hebben.
De oud-secretaris der
commissie bovengenoemd,
M. VISSER.
Woensdag 27 Augustus.
Hilversum (1875 M.)
V.A.R.A.
8.00 Orgelconcert door Johan Jong op het VARA-Orgei,
9.00 Gramofoonplaten.
V.P.R.O.
10.00 Morgenwijding.
V.A.R.A.
10.15 Frits Tingen, voordracht; 10.30 Ziekenuurtje; 11.30
Gramofoonmuziek; 12.00 Politieberichten; 12.15 Middag
concert door het VARA-Septet; 1.45 Gramofoonmuziek;
2.00 Onderbreking voor verzorging van den zender; 2.30
Kindermatinee uit het Kurhaus te Scheveningen; 3.30
„Maak het zelf" door Céline SchaakeVerkozen; 4.30
Vraaghalfuurtje voor kinderen; 5.15 Vooravond-Concert
door het VARA-Orkest o.l.v. Hugo de Groot; 7.00 Lite
rair halfuurtje door A. M. de Jong; 7.45 Politieberich
ten; 8.00 Inleiding tot het concert uit het Kurhaus te
Scheveningen door Eli Bomli; 8.15 Uitzending uit het
Kurhaus. In de pauze: declamatie van Mevr. Van der
VeenWilson. Na afloop: Persberichten van Vaz Dia»;
Daarna: Declamatie van Mevr. Van der Veen-Wilson;
pl.m. 11.00 Gramofoonmuziek; 11.45 Sluiting.
Huizen (298 M., na 6 uur 1071 M.)
N.C.R.V.
8.159.30 Tijdsein en Morgenconcert; 10.3011.00 Korte
Ziekendienst door Ds. D. Tom; 11.0011.30 Gramofoon
platen; 11.3012.30 Harmoniumbespeling door M. F.
Jurjaanz; 12.302.00 Concert; 2.002.45 Concert door
Mevr. Dina Becht (zang) Wouter Tump (viool), Betsy
van Bloppoel (piano); 2.453.15 Lezen van Chr. Lec
tuur door Mej. M. Wentink; 3.154.15 Vervolg Concert;
4.15—5.00 Gramofoonmuziek; 5.008.00 Kinderuurtie;
6.006.30 Gramofoonmuziek; 6.306.40 Vaz Dias: Koer
sen; 6.407.40 Christelijk Liederenuurtje door Joh. de
Heer; 7.408.00 Gramofoonmuziek; 8.0010.20 Concert
door de Stafmuziek vaij. het 6e Regiment Infanterie
te Breda, o.l.v. Kapelmeester Louis de Morée.; 10.20
10.30 Persberichten Vaz Dias; 10.3011.00 Gramofoon
platen.
Gebrek aan eetlust, hartwa
ter, spijsverteringsstoor
nissen en ongeregelde
stoelgang verdwijnen
door het gebruik van
Foster's Maagpillen.
w V f 0.65 per
En wat denk je van hem Teresa, kleine meid,
vroeg hij. Wat denk je van hem?
Za schrok.
Wat bedoelt u vader?
Bah! Hij haalde minachtend de schouders op.
Ik heb het natuurlijk niet over liefde! Ik kan niet
aannemen dat je verliefd bent geraakt op een man dien
je een paar minuten gezien hebt! Bah! Ik bedoel wat
ik daarnet zei. Ik zei dat hij pienter was. Jij bent een
Capriano en jij bent óók pienter; jij bent het verstan
digste vrouwenmensch uit heel San Francisco! Je hebt
het niet van je moeder; je bent een Capriano, hoor je?
Wel, heb Ik gelijk of niet? Hij is pienter een buiten
gewoon schrandere jongen, hè?
Ja, klonk het vaag.
Prachtig. Vijf jaar geleden werd hij gepakt, maar
dat was niet zijn schuld. Als die bende hem er niet bij
gelapt had, zou hij nooit een gevangenis hebben gezien.
Dus hij is pienter. En wat zijn moed betreft. Hij vertelde
niet veel over zijn vechtpartij bij Vinetto; hij was be
scheiden over zijn eigen heldendaden, maar je hebt zelf
het heele verhaal van Vinetto gehoord toen je van
ochtend bij hem was. Dus onze Jonge vriend is moedig,
nietwaar?
Teresa knikte; er was een verbaasde uitdrukking In
haar oogen; blijkbaar was het haar nog niet duidelijk
waar haar vader heen wilde.
Prachtig, zei Nicolo weer. Dus mijn meisje, met
zijn verstand en zijn moed zal hij succes hebben in New
York? De oude Nicolo vergist zich niet dikwijls, hè?
Onze jonge vriend zal in New York zijn geld terug vin
den!
Met een Impulsief gebaar stond ze op en duwde haar
stoel achteruit.
Ik hoop van niet, antwoordde ze zacht.
Hè? Nicolo's stem klonk scherp en zijn oogen ver
nauwden zich tot spleten. Wat zeg je daar? Wat be
doel je daarmee, dat je hoopt van niet?
Het geld is op dit oogenblik niet méér zijn eigen
dom, dan op het moment dat hij het zich toegeëigend
heeft vijf jaar geleden. Het ls gestolen geld
En wat zou dat? Zie je me voor zoo stom aan dat
ik dat niet wist? De oude man wond zich hevig op. Ik
ben niet gek, schreeuwde hij.
Teresa keek hem verschrikt aan.
Wees toch voorzichtig, vader, smeekte ze. U mag
u niet zoo opwinden.
Bah! Wild schudde hij zijn vuist tegen haar. Het
ls altijd maar: „u mag u niet zoo opwinden." Weet Je
niets anders te zeggen? Wat heeft dat te beteekenen van
het resultaat van zijn onderzoek scheen hem niet geheel
dat gestolen geld, waar Nicolo Caprlano's dochter plets
van hebben moet?
Dezer dagen passeerde op de Maas te Roermond de
sleepboot „Gordie" met vier schepen, lezen wij in
„Schuttevaer". De parlevinker Iluber Zormar was
juist bëzig met aan de vrouw van het tweede schip,
schipper M. H. Vossen, groenten te verkoopen, toen
het tienjarig dochtertje van dien schipper overboord
viel. In het volgende oogenblik spoelde het kind on
der de motorboot van den parlevinker door en werd
door de zuiging van het schip naar beneden getrok
ken. Zorman bedacht zich geen oogenblik, sprong ge
kleed te water en wist het kind op zij onder het
schip uit te halen.
De vader van het kind, door het gegil van zijn
vrouw opmerkzaam gemaakt, liet zijn roer los,
sprong in een oogwenk in zijn roeiboot en wist nog
net bijtijds bij den redder te komen. die. met den dood
worstelende, het kind boven zich hield en uit de zui
ging van de snelvarende schepen trachtte te komen.
Ondertusschen had kapitein Piet van Thuil van de
sleepboot „Gordie" de boot losgegooid, voer met een
prachtige manoeuvre terug en terwijl hij op ongeveer
drie meter van het tweede stuurlooze schip was,
sprong de machinist op het stuurlooze schip „Cathe-
rina", en wist nog juist te voorkomen dat er ook
materieele ongelukken gebeurden.
Twee uur daarna, toen alles goed was afgeloopen.
werd den redder, door de in Roermond liggende
schippers en vele burgers hulde gebracht voor zijn
onverschrokken daad.
Het Tweede-Kamerlid de heer Hermans heeft de vol
gende vragen aan den minister van Justitie gesteld:
Heeft de minister kennis genomen van:
le. de publicatie van „Het Volk" van de concluslën
van den advocaat-generaal te Den Bosch, betreffende
het onderzoek naar de gebeurtenissen tijdens de staking
aan de zinkwitfabriek te Maastricht en van bedenkingen
tegen die conclusiën. gemaakt door den commissaris van
politie te Maastricht, met weglating evenwel van de be
langrijke nadere rapporten, hieromtrent van den advo
caat-generaal?;
2. van het in genoemd blad vragenderwijs uitgespro
ken vermoeden, dat er „bepaalde politieke machten en
grootheden" aan het werk zouden zijn, om publicatie
van het rapport te voorkomen?
3e. van de commentaren, welke door een deel der dag
bladpers, met name door „Het Volk", de „N.R.Ct", en
het „Handelsblad", werden geschreven op grond van deze
onvolledige publicatie?
Zoo ja, is de Minister dan niet van oordeel, dat thans
de rapporten moeten worden gepubliceerd ten einde on
juiste conclusies te voorkomen?
Naar de Telegr. verneemt, komt de oplossing van het
Rokin-vraagstuk met behoud van het water, waartoe
de Amsterdamsche gemeenteraad heeft besloten en zoo
als thans nader door den dienst van publieke werken
uitgewerkt wordt, hierop neer, dat het eerste gedeelte
van het Rokin achter gebouw Industria tot langs het
groote gebouw van de Rotterdamsche Bank wordt ge
dempt, waarna het overblijvende stuk tot de brug bij het
Spui nog eenigszins versmald zal worden.
Het duurde even voor ze antwoord gaf.
Ik moet er niets van hebben... omdat... omdat het
me akelig en ziek maakt vanavond. Ze wendde het
hoofd af. Ik verborg me achter de oude paneeldeur
toen hij wegging. Het stuit me tegen de borst; ik héAt
het! Mijn heele ziel komt er tegen in opstand! Ik begreep
eerst niet, niet voordat ik uw gesprek van vahavond
met hem hoorde, dat er geld in het spel was. Ik dacht
dat u hem helpen wilde om uit de handen van de politie
te blijven die het hem nog lastig maakte nadat hij zijn
straftijd heeft uitgezeten en om hem te beschermen tegen
die bende van Baldy Vickers en dat u dat allemaal
deed terwille van Tony. Maar toen lk hem uitliet, drong
het plotseling tot me door dat het gestolen geld er ook
nog was en dat lk hem evengoed als u behulpzaam was
om het weer opnieuw te stelen. Ik weet heel goed wat lk
had behooren te doen; lk had er tegen moeten protes
teeren! Het zou waarschijnlijk wel niets gegeven heb
ben, dat zag ik wel in, maar ik zou tenminste eerlijk
zijn geweest tegenover mezelf. Maar lk schrok er voor
terug... om de positie waarin ik verkeer. Stel je voor dat
hij gevraagd zou hebben wat ik met eerlijkheid te maken
heb, ik die... u hebt het zelf daarnet gezegd... ik die Ni
colo Capriano's dochter ben! Hij zou waarschijnlijk ge
dacht hebben dat ik gek geworden was... ik schrok er
voor terug om ln mijn gezicht uitgelachen te worden...
en terecht. En daarom liet ik hem gaan zonder een
woord te zeggen en verborg me terwijl hij naar buiten
ging...
Nicolo had nu zijn beide vuisten gebald en schudde
ze dreigend voor Teresa's gezicht. Er was een furie van
woede in den blik waarmee hij haar aankeek.
Verduiveld, schreeuwde hij, het is je geluk dat
je je mond hebt dicht gehouden, versta je jij jij
Hy kon niet verder. Zwaar hijgend zonk hij achter
over in de kussens. Onmiddellijk boog Teresa zich be
zorgd over hem -heen.
Maar hij duwde haar weg, krabbelde met moeite weer
overeind en schudde nog eens zijn vuisten tegen zijn
dochter, en toen was het alsof er een sluier kwam over
de boosheid in zijn oogen; hij streelde Teresa's arm en
er kwam een milde, en een overredende klank ln zijn
stem.
Luister, zei hij. Je bent geen dwaas, hè, kleine
meid? Ik heb je niet opgevoed dat je een domme gans
zou zijn, nietwaar? Wel, luister dan. We hebben een
beetje geld. maar veel is het niet. En hij zal honderd
duizend dollar krijgen. Begrijp Je? Honderd duizend
dollar! Hij is pienter en hij is moedig. Denk je dat ik
anders terwille van hem de politie bij den neus genomen
zou hebben? En denk je soms dat de oude Nicolo niet
weet wat hij doet?
Ze staarde naar haar vader met een uitdrukking van
BESCHIKBAARSTELLING VAN STIK
STOF TEGEN LAGEN PRIJS
GEVRAAGD.
De heer Weitkamp richtte tot den Minister van Wa
terstaat de volgende schriftelijke vragen:
1. Is het juist, dat de gezamenlijke stikstofproducten
een stikstof-akkoord hebben gesloten, welk akkoord, vol
gens belanghebbenden althans, „ln een uiterst dringende
behoefte voorzien heeft, want men voorzag prijsdalingen,
meer dan 30 pet. bedragend", en dat ook de in Neder
land zich bevindende stikstoffabrieken, waaronder het
bedrijf te Geleen-Lutterade van de Staatsmijnen, tot het
gevormde syndicaat zijn toegetreden?
2. Zoo ja, is dan de Minister bereid om, nu de land
bouwproducten, die speciaal veel stikstof vragen, waar
deloos zijn, te bevorderen, dat Staatsbedrijven niet aan
in vraag 1 bedoelde overeenkomsten mededoen?
3. Indien de Minister bovenstaande vragen toestem
mend beantwoordt, wil Zijn Excellentie dan bewerken,
dat de in Nederland geproduceerde stikstof tegen sterk
verminderde prijzen, bijv. bovenaangehaalde 30 procent,
aan den Nederlandschen landbouw ter beschikking wor
den gesteld?
4. Is de Minister tevens bereid, het daarheen te lei
den, dat, wanneer in het nieuwe mynconccssiegebied te
Groenlo kali mocht worden aangeboord, genoemde mest
stof niet in handen van het kali-syndicaat valt?
Bloem van inlcndsche tarwe ln wittebrood.
Naar „Het Volk'' verneemt, heeft de landbouwcri
siscommissie, de z.g. cominissie-Lovink, aan de Re
geering voorgesteld, hij de wet voor te schrijven, dat
in het wittebrood een zeker percentage bloem van
inlandsche tarwe moet worden gebakken.
Dit meent bedoelde commissie te kunnen bereiken
door te bepalen, dat slechts tarwebloem mag worden
afgeleverd, waarin een bepaald percentage bloem van
inlandsche tarwe is gemengd.
l£en zelfde maatregel geldt reeds eenigen tijd in
Duitschland en wordt voorbereid in tal van andere
landen. Gehoopt wordt, dat daardoor de vraag naar
inlandsche tarwe zal toenemen, wat een gunstige
uitwerking op den prijs zal hebben.
VRIENDELIJKE PENSIONGAST.
Dezer dagen werd het Heveadorp bij Arnhem in rep
en roer gebracht door een pensiongast, die drie dagen
ïn het ponsion van den heer R. had vertoefd en toen
zonder betalen wilde vertrekken. Bovendien wilde hij
een gouden horloge, een revolver en nog eenige voorwer
pen van waarde medenemen. Hij werd evenwel door de
vrouw van den heer R. betrapt
Zij wilde den man tegenhouden, doch deze greep haar
bij de keel en duwde haar opzij. De man is toen de
bosschen ingevlucht
Op het hulpgeroep van de vrouw kwamen eenige per
sonen toegesneld. De achtervolging van den man begon.
De vluchteling is later op den dag door de Oosterbeek-
sche politie op den Utrechtschen weg aangehouden en
in verzekerde bewaring gesteld.
IN ZEE VERDRONKEN.
Op het strand te Scheveningen, tusschen de palen 32
en 33, is bij het baden in zee verdronken de 18-jarige let
terzetter E. B. P. van den Haagweg te Loosduinen. Vol
gens ooggetuigen had hy zich te ver ln zee gewaagd.
groeienden afkeer en ontzetting in de oogen.
U bedoelt... u bedoelt, de woorden kwamen moeilijk
en heesch, dat als hy dat geld weer ln handen krygt,
u er uw deel van wilt hebben?
Een deel! Ha, ha! De oude Nicolo wrong zijn li
chaam heen en weer ln een sinister soort vroolijkheid.
Neen, kleine meid, geen deel! Nicolo Capriano neemt
geen aandeelen in de zaken van anderen. Alles mijn
meisje, alles moet hy hebben. Honderd duizend dollar
het heele kapitaal. En mijn mooie, kleine dochter met
haar zwarte haren en mooie zwarte oogen zal japonnen
hebben...
Vader!
Het was de gebroken kreet van een ziel in doodsnood.
Nicolo staakte zyn beklemmend heen-en-weer draaien
en keek haar aan. De woede smeulde weer ln zijn blik.
Bah! viel hy grimmig .uit. Heb ik het tenslotte toch
mis? Ben je dan toch net als je moeder en géén Ca
priano? Misschien was het beter geweest als ik je niets
verteld had... maar het is nu eenmaal niet anders. Dus
gedraag je als een verstandig mensch en haal geen gekke
streken uit; ik waarschuw je! Dacht Je misschien dat
lk tegenover de politie dat risico op me heb genomen
voor niets? Ja... alles moet ik hebben. En behalve dat
ik dien bloedzuiger van een Dago George er wat voor
moet geven dat hy een oogje houdt op onzen vriend...
Hy brak plotseling af en murmelde: con amore, con
amorc, Nicolo Capriano hè? Zoo heb ik den brief ge-
teekend, nietwaar?
Het eerste oogenblik stond Teresa styf en onbeweeglijk
als versteend: er kwamen een paar vuur roode plekken
op haar wangen alsof iemand haar op het gezicht had
geslagen toen boog ze zich naar voren en pakte de
beide vuisten van haar vader ln een dwingende greep van
haar sterke, Jonge handen. Ze sprak niet direct, maar
keek den ouden man seconden lang diep in de oogen
alsof ze wilde lezen in zijn raadselachtige ziel.
U hebt dien brief geteekend met „con amore"?
Moeilijk kwamen de woorden over haar lippen. Ze
was juist even de kamer uit geweest, toen haar vader
den brief geteekend had, dus haar vaders mededee-
ling omtrent deze beide veelbeteekenende woorden over-
romplede haar geheel.
U hebt geteekend met „con amore"? herhaalde ze,
het codewoord uit dien ouden, verschrikkelyken mise
rabelen tyd, toen dit huis een vergaderplaats van aller
lei duistere elementen was? Het codewoord dat te ken
nen gaf, dat het slachtoffer in het oog gehouden moest
worden en onder den voet geloopen?
Wordt vervolgd.