Alicieei limis- MmitMii- Liiliiillil. Radioprogramma Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Eerste Blad. Ingezonden Stukken. 0M HONDERD DUIZEND DOLLAR TU&fdJmaa&f 11/ flac°n- FOSTER'S MAAGPILLEN Binnenlandsch Nieuws. Een kranige redding. De relletjes te Maastricht. Gedeeltelijke demping van het Rokin. Een maalgebod? Dinsdag 26 Augustus 1930. SG1AGER 73ste Jaargang No. 8719 COURANT. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomcnd nummer geplaatst POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVRRThN- TIcN van 1 tot 5 regels f 1.10. iedere regel meer 20 cent (bcwijsno. inbegrepen). Grootere letters worden nnar plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. DE PARAPLUIE-OPTOCHT. Mijnheer de Redacteur, Als oud-secretaris van de vroegere Permanente com missie tot viering van den Koninginnedag, alhier, werd mij verzocht iets mee te deelen over den parapluie- optocht, die genoemde Commissie nu precies 25 jaar geleden heeft doen houden. Ik doe dat gaarne in de hoop dat dit schrijven Iets zal mogen bijdragen tot het doen slagen van Jen nu door de Winkelweek-commissie uitgeschreven parapluie- optocht en vraag U, mijnheer de Redacteur, daarvoor een klein plaatsje in Uw blad. Zonder o.m. de publiciteit toch, die een veelgelezen blad alleen kan schenken, gelukt zoo'n optocht nooit en zou de Winkelweek ook nooit haar doel bereiken. Bij voorbaat dus mijn dank voor Uw in deze steeds betoonde welwillendheid. Ik meen nu niet beter te kunnen doen dan hier even over te schrijven wat de commissie vóór 25 jaar in uw blad schreef: „Op twee wijzen kan men tot het welslagen van den optocht meewerken. Personen en groepen van personen, die mede willen dingen naar de uitgeloofde prijzen we hopen dat hot er velen zullen zijn zullen zich natuurlijk beijveren om Iets moois te leveren in parapluie en desgewenscht daarbij passende kleeding en wij hebben hun niet te zeggen, hoe zij dat moeten doen. Aan hun eigen smaak en vindingrijkheid kunnen we dat gerust overlaten. Maar aan hen. die wel ter opluistering en tot vulling van den optocht zouden willen medewerken, maar daartoe nog een beetje moeten worden opgewekt, dit onkel woord. Hoe eenvoudig ook de verslering en de verlichting moge zijn, alles is en allen zijn welkom. Juist het groote aantal deelnemers moet het effect verhoogen. Lange, breede rijen van dragers van ver lichte voorwerpen, die op een prapluie gelijken wat moet dat vooral bij avond een aardig en levendig ge zicht opleveren! Me dunkt, aan zoo'n optocht moet ledereen mee wil len doen en toch zeker al wat jong is. Hoe men op eenvoudige en weinig kostbare wijze de gewenschte parapluie kan samenstellen? Wel zóó: wanneer men geen geraamte van een para pluie heeft, neme men een stok van b.v. 1 M. lengte en daarop bevestige men een rond of hoekig dak van ge kleurd versierd papier of doek, dat men vooraf op dunne latjes of baleintjes heeft bevestigd. Op twee derde deel van de hoogte van den stok sla men een dwarslatje en daaraan of om den rand van de para pluie hange men zooveel lampions (of electrische lichtjes In 1930) als men verkiest. En klaar is een een voudige parapluie! Ter aanvulling en opluistering natuurlijk." In 1905 behaalde de bewoners van de Nieuwstraat en Lycurgus in de afdeeling groepen den 2den en 3den prijs. De Nieuwstraters kregen zelfs iets extra's. Van den lsten prijs (groep) bestaat nog een fraaie foto. Dat velen zloh opgewekt mogen gevoelen om hetzij ter opluistering dan wel als mededingers naar de uit te loven prijzen mee te doen, is natuurlijk de wensch van de commissie. FFJ'IU.F.TON Uit het Amerikaansch van FRANK L. PACKARD. VL Het huls van Mysterie sluit zijn luiken. Teresa draaide de sleutel om in het slot van de deur in de portiek, nadat ze deze achter Dave had dichtge daan. Een zenuwachtig lachje trilde om haar saamge trokken lippen. Er was geen andere weg, fluisterde ze ln zichzelf. Wat kon ik doen; wat kon Ik zeggen? Achter haar, in een zijwand van de gang, was een klei ne deur die oppervlakkig gezien een paneel leek, sedert lang buiten gebruik en dagteekenend uit de dagen dat Nicolo's woning een huis van mysterie was geweest. Daarachter had zij zich verborgen om Dave Henderson te laten passeeren; ze deed haar nu weer dicht en ging met langzame schreden terug naar de kamer van haar vader. Op den drempel bleef ze even staan. Nicolo lag achterover ln de kussens, zijn oogen waren gesloten en zijn handen lagen onbeweeglijk op de sprei, uitgestrekt. Hij scheen in slaap gevallen te zijn en het meisje wilde zich weer verwijderen. Plotseling gingen zijn oogen open. Waarom sta je daar zoo bij die deur, Teresa? vroeg hij argwanend. Ik dacht dat u sliep, antwoordde ze onzeker. Sliep! Bah! Vijftien jaar heb ik geslapen is dat niet lang genoeg? Vijftien jaar! Ha, ha! Maar nu ben ik wakker! Ja, ja, de oude Nicolo heeft genoeg van nut teloos droomen. Kom hier, Teresa, en ga naast 't bed zitten. Is die pientere jonge vriend van Je vertrokken? Ja vader. Ze ging naast het bed zitten, zooals haar vader haar gezegd had. Nicolo Capriano heesch zich omhoog in de kussens, keek haar een oogenblik uitvorschend aan en te bevredigen. Iets nieuws, dat, naar we hopen, door veler mede werking zal slagen, trekt naar Schagen altijd veel om wonenden en die moet de Winkelweek juist hebben. De oud-secretaris der commissie bovengenoemd, M. VISSER. Woensdag 27 Augustus. Hilversum (1875 M.) V.A.R.A. 8.00 Orgelconcert door Johan Jong op het VARA-Orgei, 9.00 Gramofoonplaten. V.P.R.O. 10.00 Morgenwijding. V.A.R.A. 10.15 Frits Tingen, voordracht; 10.30 Ziekenuurtje; 11.30 Gramofoonmuziek; 12.00 Politieberichten; 12.15 Middag concert door het VARA-Septet; 1.45 Gramofoonmuziek; 2.00 Onderbreking voor verzorging van den zender; 2.30 Kindermatinee uit het Kurhaus te Scheveningen; 3.30 „Maak het zelf" door Céline SchaakeVerkozen; 4.30 Vraaghalfuurtje voor kinderen; 5.15 Vooravond-Concert door het VARA-Orkest o.l.v. Hugo de Groot; 7.00 Lite rair halfuurtje door A. M. de Jong; 7.45 Politieberich ten; 8.00 Inleiding tot het concert uit het Kurhaus te Scheveningen door Eli Bomli; 8.15 Uitzending uit het Kurhaus. In de pauze: declamatie van Mevr. Van der VeenWilson. Na afloop: Persberichten van Vaz Dia»; Daarna: Declamatie van Mevr. Van der Veen-Wilson; pl.m. 11.00 Gramofoonmuziek; 11.45 Sluiting. Huizen (298 M., na 6 uur 1071 M.) N.C.R.V. 8.159.30 Tijdsein en Morgenconcert; 10.3011.00 Korte Ziekendienst door Ds. D. Tom; 11.0011.30 Gramofoon platen; 11.3012.30 Harmoniumbespeling door M. F. Jurjaanz; 12.302.00 Concert; 2.002.45 Concert door Mevr. Dina Becht (zang) Wouter Tump (viool), Betsy van Bloppoel (piano); 2.453.15 Lezen van Chr. Lec tuur door Mej. M. Wentink; 3.154.15 Vervolg Concert; 4.15—5.00 Gramofoonmuziek; 5.008.00 Kinderuurtie; 6.006.30 Gramofoonmuziek; 6.306.40 Vaz Dias: Koer sen; 6.407.40 Christelijk Liederenuurtje door Joh. de Heer; 7.408.00 Gramofoonmuziek; 8.0010.20 Concert door de Stafmuziek vaij. het 6e Regiment Infanterie te Breda, o.l.v. Kapelmeester Louis de Morée.; 10.20 10.30 Persberichten Vaz Dias; 10.3011.00 Gramofoon platen. Gebrek aan eetlust, hartwa ter, spijsverteringsstoor nissen en ongeregelde stoelgang verdwijnen door het gebruik van Foster's Maagpillen. w V f 0.65 per En wat denk je van hem Teresa, kleine meid, vroeg hij. Wat denk je van hem? Za schrok. Wat bedoelt u vader? Bah! Hij haalde minachtend de schouders op. Ik heb het natuurlijk niet over liefde! Ik kan niet aannemen dat je verliefd bent geraakt op een man dien je een paar minuten gezien hebt! Bah! Ik bedoel wat ik daarnet zei. Ik zei dat hij pienter was. Jij bent een Capriano en jij bent óók pienter; jij bent het verstan digste vrouwenmensch uit heel San Francisco! Je hebt het niet van je moeder; je bent een Capriano, hoor je? Wel, heb Ik gelijk of niet? Hij is pienter een buiten gewoon schrandere jongen, hè? Ja, klonk het vaag. Prachtig. Vijf jaar geleden werd hij gepakt, maar dat was niet zijn schuld. Als die bende hem er niet bij gelapt had, zou hij nooit een gevangenis hebben gezien. Dus hij is pienter. En wat zijn moed betreft. Hij vertelde niet veel over zijn vechtpartij bij Vinetto; hij was be scheiden over zijn eigen heldendaden, maar je hebt zelf het heele verhaal van Vinetto gehoord toen je van ochtend bij hem was. Dus onze Jonge vriend is moedig, nietwaar? Teresa knikte; er was een verbaasde uitdrukking In haar oogen; blijkbaar was het haar nog niet duidelijk waar haar vader heen wilde. Prachtig, zei Nicolo weer. Dus mijn meisje, met zijn verstand en zijn moed zal hij succes hebben in New York? De oude Nicolo vergist zich niet dikwijls, hè? Onze jonge vriend zal in New York zijn geld terug vin den! Met een Impulsief gebaar stond ze op en duwde haar stoel achteruit. Ik hoop van niet, antwoordde ze zacht. Hè? Nicolo's stem klonk scherp en zijn oogen ver nauwden zich tot spleten. Wat zeg je daar? Wat be doel je daarmee, dat je hoopt van niet? Het geld is op dit oogenblik niet méér zijn eigen dom, dan op het moment dat hij het zich toegeëigend heeft vijf jaar geleden. Het ls gestolen geld En wat zou dat? Zie je me voor zoo stom aan dat ik dat niet wist? De oude man wond zich hevig op. Ik ben niet gek, schreeuwde hij. Teresa keek hem verschrikt aan. Wees toch voorzichtig, vader, smeekte ze. U mag u niet zoo opwinden. Bah! Wild schudde hij zijn vuist tegen haar. Het ls altijd maar: „u mag u niet zoo opwinden." Weet Je niets anders te zeggen? Wat heeft dat te beteekenen van het resultaat van zijn onderzoek scheen hem niet geheel dat gestolen geld, waar Nicolo Caprlano's dochter plets van hebben moet? Dezer dagen passeerde op de Maas te Roermond de sleepboot „Gordie" met vier schepen, lezen wij in „Schuttevaer". De parlevinker Iluber Zormar was juist bëzig met aan de vrouw van het tweede schip, schipper M. H. Vossen, groenten te verkoopen, toen het tienjarig dochtertje van dien schipper overboord viel. In het volgende oogenblik spoelde het kind on der de motorboot van den parlevinker door en werd door de zuiging van het schip naar beneden getrok ken. Zorman bedacht zich geen oogenblik, sprong ge kleed te water en wist het kind op zij onder het schip uit te halen. De vader van het kind, door het gegil van zijn vrouw opmerkzaam gemaakt, liet zijn roer los, sprong in een oogwenk in zijn roeiboot en wist nog net bijtijds bij den redder te komen. die. met den dood worstelende, het kind boven zich hield en uit de zui ging van de snelvarende schepen trachtte te komen. Ondertusschen had kapitein Piet van Thuil van de sleepboot „Gordie" de boot losgegooid, voer met een prachtige manoeuvre terug en terwijl hij op ongeveer drie meter van het tweede stuurlooze schip was, sprong de machinist op het stuurlooze schip „Cathe- rina", en wist nog juist te voorkomen dat er ook materieele ongelukken gebeurden. Twee uur daarna, toen alles goed was afgeloopen. werd den redder, door de in Roermond liggende schippers en vele burgers hulde gebracht voor zijn onverschrokken daad. Het Tweede-Kamerlid de heer Hermans heeft de vol gende vragen aan den minister van Justitie gesteld: Heeft de minister kennis genomen van: le. de publicatie van „Het Volk" van de concluslën van den advocaat-generaal te Den Bosch, betreffende het onderzoek naar de gebeurtenissen tijdens de staking aan de zinkwitfabriek te Maastricht en van bedenkingen tegen die conclusiën. gemaakt door den commissaris van politie te Maastricht, met weglating evenwel van de be langrijke nadere rapporten, hieromtrent van den advo caat-generaal?; 2. van het in genoemd blad vragenderwijs uitgespro ken vermoeden, dat er „bepaalde politieke machten en grootheden" aan het werk zouden zijn, om publicatie van het rapport te voorkomen? 3e. van de commentaren, welke door een deel der dag bladpers, met name door „Het Volk", de „N.R.Ct", en het „Handelsblad", werden geschreven op grond van deze onvolledige publicatie? Zoo ja, is de Minister dan niet van oordeel, dat thans de rapporten moeten worden gepubliceerd ten einde on juiste conclusies te voorkomen? Naar de Telegr. verneemt, komt de oplossing van het Rokin-vraagstuk met behoud van het water, waartoe de Amsterdamsche gemeenteraad heeft besloten en zoo als thans nader door den dienst van publieke werken uitgewerkt wordt, hierop neer, dat het eerste gedeelte van het Rokin achter gebouw Industria tot langs het groote gebouw van de Rotterdamsche Bank wordt ge dempt, waarna het overblijvende stuk tot de brug bij het Spui nog eenigszins versmald zal worden. Het duurde even voor ze antwoord gaf. Ik moet er niets van hebben... omdat... omdat het me akelig en ziek maakt vanavond. Ze wendde het hoofd af. Ik verborg me achter de oude paneeldeur toen hij wegging. Het stuit me tegen de borst; ik héAt het! Mijn heele ziel komt er tegen in opstand! Ik begreep eerst niet, niet voordat ik uw gesprek van vahavond met hem hoorde, dat er geld in het spel was. Ik dacht dat u hem helpen wilde om uit de handen van de politie te blijven die het hem nog lastig maakte nadat hij zijn straftijd heeft uitgezeten en om hem te beschermen tegen die bende van Baldy Vickers en dat u dat allemaal deed terwille van Tony. Maar toen lk hem uitliet, drong het plotseling tot me door dat het gestolen geld er ook nog was en dat lk hem evengoed als u behulpzaam was om het weer opnieuw te stelen. Ik weet heel goed wat lk had behooren te doen; lk had er tegen moeten protes teeren! Het zou waarschijnlijk wel niets gegeven heb ben, dat zag ik wel in, maar ik zou tenminste eerlijk zijn geweest tegenover mezelf. Maar lk schrok er voor terug... om de positie waarin ik verkeer. Stel je voor dat hij gevraagd zou hebben wat ik met eerlijkheid te maken heb, ik die... u hebt het zelf daarnet gezegd... ik die Ni colo Capriano's dochter ben! Hij zou waarschijnlijk ge dacht hebben dat ik gek geworden was... ik schrok er voor terug om ln mijn gezicht uitgelachen te worden... en terecht. En daarom liet ik hem gaan zonder een woord te zeggen en verborg me terwijl hij naar buiten ging... Nicolo had nu zijn beide vuisten gebald en schudde ze dreigend voor Teresa's gezicht. Er was een furie van woede in den blik waarmee hij haar aankeek. Verduiveld, schreeuwde hij, het is je geluk dat je je mond hebt dicht gehouden, versta je jij jij Hy kon niet verder. Zwaar hijgend zonk hij achter over in de kussens. Onmiddellijk boog Teresa zich be zorgd over hem -heen. Maar hij duwde haar weg, krabbelde met moeite weer overeind en schudde nog eens zijn vuisten tegen zijn dochter, en toen was het alsof er een sluier kwam over de boosheid in zijn oogen; hij streelde Teresa's arm en er kwam een milde, en een overredende klank ln zijn stem. Luister, zei hij. Je bent geen dwaas, hè, kleine meid? Ik heb je niet opgevoed dat je een domme gans zou zijn, nietwaar? Wel, luister dan. We hebben een beetje geld. maar veel is het niet. En hij zal honderd duizend dollar krijgen. Begrijp Je? Honderd duizend dollar! Hij is pienter en hij is moedig. Denk je dat ik anders terwille van hem de politie bij den neus genomen zou hebben? En denk je soms dat de oude Nicolo niet weet wat hij doet? Ze staarde naar haar vader met een uitdrukking van BESCHIKBAARSTELLING VAN STIK STOF TEGEN LAGEN PRIJS GEVRAAGD. De heer Weitkamp richtte tot den Minister van Wa terstaat de volgende schriftelijke vragen: 1. Is het juist, dat de gezamenlijke stikstofproducten een stikstof-akkoord hebben gesloten, welk akkoord, vol gens belanghebbenden althans, „ln een uiterst dringende behoefte voorzien heeft, want men voorzag prijsdalingen, meer dan 30 pet. bedragend", en dat ook de in Neder land zich bevindende stikstoffabrieken, waaronder het bedrijf te Geleen-Lutterade van de Staatsmijnen, tot het gevormde syndicaat zijn toegetreden? 2. Zoo ja, is dan de Minister bereid om, nu de land bouwproducten, die speciaal veel stikstof vragen, waar deloos zijn, te bevorderen, dat Staatsbedrijven niet aan in vraag 1 bedoelde overeenkomsten mededoen? 3. Indien de Minister bovenstaande vragen toestem mend beantwoordt, wil Zijn Excellentie dan bewerken, dat de in Nederland geproduceerde stikstof tegen sterk verminderde prijzen, bijv. bovenaangehaalde 30 procent, aan den Nederlandschen landbouw ter beschikking wor den gesteld? 4. Is de Minister tevens bereid, het daarheen te lei den, dat, wanneer in het nieuwe mynconccssiegebied te Groenlo kali mocht worden aangeboord, genoemde mest stof niet in handen van het kali-syndicaat valt? Bloem van inlcndsche tarwe ln wittebrood. Naar „Het Volk'' verneemt, heeft de landbouwcri siscommissie, de z.g. cominissie-Lovink, aan de Re geering voorgesteld, hij de wet voor te schrijven, dat in het wittebrood een zeker percentage bloem van inlandsche tarwe moet worden gebakken. Dit meent bedoelde commissie te kunnen bereiken door te bepalen, dat slechts tarwebloem mag worden afgeleverd, waarin een bepaald percentage bloem van inlandsche tarwe is gemengd. l£en zelfde maatregel geldt reeds eenigen tijd in Duitschland en wordt voorbereid in tal van andere landen. Gehoopt wordt, dat daardoor de vraag naar inlandsche tarwe zal toenemen, wat een gunstige uitwerking op den prijs zal hebben. VRIENDELIJKE PENSIONGAST. Dezer dagen werd het Heveadorp bij Arnhem in rep en roer gebracht door een pensiongast, die drie dagen ïn het ponsion van den heer R. had vertoefd en toen zonder betalen wilde vertrekken. Bovendien wilde hij een gouden horloge, een revolver en nog eenige voorwer pen van waarde medenemen. Hij werd evenwel door de vrouw van den heer R. betrapt Zij wilde den man tegenhouden, doch deze greep haar bij de keel en duwde haar opzij. De man is toen de bosschen ingevlucht Op het hulpgeroep van de vrouw kwamen eenige per sonen toegesneld. De achtervolging van den man begon. De vluchteling is later op den dag door de Oosterbeek- sche politie op den Utrechtschen weg aangehouden en in verzekerde bewaring gesteld. IN ZEE VERDRONKEN. Op het strand te Scheveningen, tusschen de palen 32 en 33, is bij het baden in zee verdronken de 18-jarige let terzetter E. B. P. van den Haagweg te Loosduinen. Vol gens ooggetuigen had hy zich te ver ln zee gewaagd. groeienden afkeer en ontzetting in de oogen. U bedoelt... u bedoelt, de woorden kwamen moeilijk en heesch, dat als hy dat geld weer ln handen krygt, u er uw deel van wilt hebben? Een deel! Ha, ha! De oude Nicolo wrong zijn li chaam heen en weer ln een sinister soort vroolijkheid. Neen, kleine meid, geen deel! Nicolo Capriano neemt geen aandeelen in de zaken van anderen. Alles mijn meisje, alles moet hy hebben. Honderd duizend dollar het heele kapitaal. En mijn mooie, kleine dochter met haar zwarte haren en mooie zwarte oogen zal japonnen hebben... Vader! Het was de gebroken kreet van een ziel in doodsnood. Nicolo staakte zyn beklemmend heen-en-weer draaien en keek haar aan. De woede smeulde weer ln zijn blik. Bah! viel hy grimmig .uit. Heb ik het tenslotte toch mis? Ben je dan toch net als je moeder en géén Ca priano? Misschien was het beter geweest als ik je niets verteld had... maar het is nu eenmaal niet anders. Dus gedraag je als een verstandig mensch en haal geen gekke streken uit; ik waarschuw je! Dacht Je misschien dat lk tegenover de politie dat risico op me heb genomen voor niets? Ja... alles moet ik hebben. En behalve dat ik dien bloedzuiger van een Dago George er wat voor moet geven dat hy een oogje houdt op onzen vriend... Hy brak plotseling af en murmelde: con amore, con amorc, Nicolo Capriano hè? Zoo heb ik den brief ge- teekend, nietwaar? Het eerste oogenblik stond Teresa styf en onbeweeglijk als versteend: er kwamen een paar vuur roode plekken op haar wangen alsof iemand haar op het gezicht had geslagen toen boog ze zich naar voren en pakte de beide vuisten van haar vader ln een dwingende greep van haar sterke, Jonge handen. Ze sprak niet direct, maar keek den ouden man seconden lang diep in de oogen alsof ze wilde lezen in zijn raadselachtige ziel. U hebt dien brief geteekend met „con amore"? Moeilijk kwamen de woorden over haar lippen. Ze was juist even de kamer uit geweest, toen haar vader den brief geteekend had, dus haar vaders mededee- ling omtrent deze beide veelbeteekenende woorden over- romplede haar geheel. U hebt geteekend met „con amore"? herhaalde ze, het codewoord uit dien ouden, verschrikkelyken mise rabelen tyd, toen dit huis een vergaderplaats van aller lei duistere elementen was? Het codewoord dat te ken nen gaf, dat het slachtoffer in het oog gehouden moest worden en onder den voet geloopen? Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1930 | | pagina 1