De militaristische geest op den Balkan.
GEWIJDE AARDE
Gemengd Nieuws.
Boot op de Maas
omgeslagen.
Een der Inzittenden meegesleurd en ver
dronken.
Woensdagmiddag was een tweetal artïeiders in een
boot gezeten nabij de stuw te Borgharen op de Maas
te Maastricht opmetingen aan het doen.
De sterke zuiging van het water deed de boot voor
de stuw kantelen en de beide inzittenden geraakten te
water.
De 50-jarige B. uit Borgharen werd door den stroom
meegesleurd. Men heeft hem aan de andere zijde van
de stuw nog gezien, dooh na uren vergeefs dreggen,
zijn de pogingen om het dijk te bergen, opgegeven.
Het andere slachtoffer werd door de toegesnelde
hulp gelukkig gered.
Uitvoer van Uien.
Aan welke eischen ze moeten voldoen.
Het uitvoer-controle-bureau voor groen, fruit en
aardappelen, aan welk lichaam de rijksuitvoerkeu
ring voor uien, welke op 15 dezer in werking treedt,
is opgedragen, deelt het volgende mee:
Van 15 September af zullen allfeen uien, andere
dan verduurzaamde uine, zilveruien en groenge-
boste uien, voor export worden toegelaten, welke
voorzien zijn van een certificaat of bewijs.
Een certificaat wordt afgegeven door de contro
leurs van het uitvoer-controle-bureau, voor uien,
•welke voldoen aan de volgende minimum-eischen:
De uien moeten zijn van Nederlandschen oor
sprong, gezond, vorstvrij, rijp, droog, behoorlijk af-
gestaart, behoorlijk vrij van grond, per verpakkings
eenheid gelijkkleurig en gelijksoortig, vrij van bout
en van stijve of dubbele exemplaren en onder de vol
gende grootte-klassen gerangschikt kunnen worden:
picklers (nep) tot 35 mm. doorsnede, drielingen 32—
43 mm. doorsnede, gewone uien 40-75 mm. doorsnede
grove uien 70 mm. doorsnede en meer.
Voor zoover de zending niet los verladen wordt,
moet de verpakking bestaan uit solide balep of zak
ken of andere verpakkingsmiddelen, waarvan de
netto-inhoud 25 kg. of 50 kg. weegt, of waarop het
netto-gewicht van den inhoud duidelijk waarneem
baar is aangegeven.
Pootuien moeten onder de volgende grootte-klas
sen gerangschikt kunnen worden: a. van 5072 mm.
doorsnede, b. van 70—92 mm. doorsnede, c. van 90
mm. doorsnede en meer.
Bedoeld certificaat wordt afgegeven, indien de
inlading voor uiteindelijken uitvoer plaats heeft,
dus wanneer geen overlading op Nederlandsch
grondgebied plaats heeft. Het te berekenen tarief
voor de afgifte van dit certificaat bedraagt 20 cent
per 50 kg.
Voor uien, die niet onmiddellijk voor het buiten
land worden geladen en die aan bovenvermelde mi-
nimumeischen beantwoorden, wordt een verldartng
afgegeven, die bij aanvrage voor de afgifte van een
certificaat wordt ingenomen. Aan de afgifte van een
verklaring zijn geen kosten verbonden. Een bewijs
wordt afgegeven voor uien van buitenlandschen oor
sprong, terwijl de prijs hiervan f 1 bedraagt
De geldigheidsduur der certficaten en bewijzen is
als volgt samengesteld: 4 dagen, indien gedagteekend
in Februari, 2 dagen, indien gedagteekend in Maart,
April, Mei, Juni en 7 dagen, indien gedagteekend in
een andere maand.
Hierin is de dag van dagteekening der certificaten
en bewijzen niet begrepen.
Aanvragen voor keuring moeten geschieden:
Voor Noord-Holland bij C. Balder, Noordschar-
woude, tel. 113, (Broek op Langendijk).
Indien de uien, waarvoor een certificaat wordt
verleend, voldoen aan de gestelde eischen, kan voor
iedere verpakkingseenheid een merk worden ver
langd, waarvan de kosten K cent per stuk bedragen.
De gelden voor afgegeven certificaten, bewijzen en
merken behooren onmiddellijk aan den betreffenden
controleur te worden voldaan.
VEREENIGING VAN KARWEIVERBOUWERS TE
HAARLEMMERMEER E.O.
Donderdag vergaderde te Hoofddorp bovengenoem
de vereeniging. De vergadering stond onder leiding
van den heer Ch. Reinders Folmer te Heemstede.
De voorzitter heet alle aanwezigen welkom, inzon
derheid den heer Barlage, voorzitter van de vereeni
ging te Groningen en den heer Veenstra, Landbouw-
consulent van Noordholland.
De voorzitter deelde mede de werkzaamheden wel
ke door de commissie zijn verricht en de resultaten
die bereikt zijn, zoowel met de Veemen als de Bank
voor de financiering van het zaad; wijst verder op
de groote noodzakelijkheid dat verdere samenwer
king ten zeerste gewenscht is. De heer Barlage wekt
in een vurig pleidooi op tot samenwerking, zoowel
hier als in Groningen en Zeeland; als een man pal
te staan, dan is er wat van onze actie te verwachten.
Besloten wordt, waar door de Landbouworganisa
ties is voorgesteld een samenspreking te beleggen
met de verschillende organisatiën in ons land, deze
zaak te steunen en zoo spoedig mogelijk een verga
dering indien geest uit te schrijven.
Ter sprake wordt gebracht de berichten welke zijn
verspreidt, als zou door enkele leden van de com
missie reeds zaad zijn gekocht; deze berichten zijn
onderzocht en het blijkt dat door niet een der com
missieleden ook een baal zaad is verkocht en be
slist als laster moet worden aangemerkt; de verga
dering spreekt haar groote verontwaardiging uit over
het feit, dat op deze wijze getracht wordt de vereeni
ging verdacht te maken.
Besloten wordt alsnog geen zaad af te geven. Mocht
iemand echter beslist zijn zaad willen verkoopen,
dat dit dan via de commissie geschiede.
Voorts wordt op voorstel van den heer Barlage
besloten geen zaad van oogst 1931 in voorkoop af te
geven, zulks zou beslist onze actie schaden.
Nadat nog enkele zaken ter sprake zijn gebracht
sluit de voorzitter de vergadering met een woord
van dank, inzonderheid tot de heeren Barlage en
Veenstra.
BESMETTELIJK MILITAIRISME. DWAAS, GE
VAARLIJK EN ONGEMOEDELIJK GEBRAL.
EEN UITWAS OP EEN NOBELE
BEWEGING.
(Van onzen reizenden correspondent)
SOFIA, 7 September 1930.
MIUTAIRTSME, het echte (ik doel hier niet op het
recht en den plicht zijn eigen land te verdedi
gen), dat krijgshaftige eigenschappen als de
eerste en belangrijkste eigenschappen van den
staatsburger beschouwt, schijnt besmettelijk te zijn Dit
heb ik dezer dagen meenen te oonstateeren, gedurende
de sportfeesten der „Macoabaeërs", dat zijn Joodsohe
apo rtvere enigi ngen.
In Bulgarije gaat nu eenmaal alles militair toe. Dit
land ls milltalristlscher dan welk ander land op den Bal
kan ook. Niet alleen het leger ls naar den ouden stijl,
met hakkenslaan en strenge vormelijke discipline, doch
ook de politie, de brandweer, de sportvereenigingen ma
ken een militairen indruk. De politie-agenten (die op
straat voor officieren van het leger moeten groeten)
zoowel als de manschappen der brandweer, worden ge
brild als recruten. De politie-mannen worden zelfs ge
oefend in salvo-vuur en het gaat er streng toe. Bijzon
der sympathiek kan dat ons, rustige en vredelievende
Nederlanders, niet zijn.
Het ls vooral in de landen, die door de vredesverdra
gen ln hun bewapening beperkt zijn, dat men het
sterkste, ras-auiverste mllitalrlame aantreft. Voor een
deel ls dit toe te schrijven aan het feit, dat het voor
namelijk de meest mllitairlstlsche landen waren, aan
welke zulk een beperking werd opgelegd, maar dan
komt er nog bij, dat uit psychologische oorzaken, de
beperkende bepalingen het tegenovergestelde bewerken
van wat er mede bedoeld werd. De verboden vrucht
smaakt nu eenmaal het zoetst en de beperkende bepa
lingen der vredesverdragen deden in de volken verzet
ontwaken, dat hun mllitairistische nelgingen eerder
versterkte dan verawakte. Men dient hierbij ln het oog
te houden, dat er een verschil bestaat tusschen den
wil en de maatregelen tot landsverdediging en het
echte militairisme. Dit verschil ziet en gevoelt men
meer dan dat men het kan omschrijven. In dit ver
band viel mij een dezer dagen in een gesprek op het
oordeel van een gewezen Prulslschen officier, die den
wereldoorlog medemaakte en over de Fransohen zeide:
„De Franschen zijn goede soldaten, maar ze zijn in
het geheel geen militairen."
De Zionistische Joden hebben ln Bulgarije eigen
sportvereenigingen en deze sportvereenigingen zijn ln
navolging van andere vereenlgingen van dien aard, hier
volkom mllitairistisch opgebouwd en met een mllitai-
ristischen geest doordrongen. Het is zeer zonderling.
Wat ook verdwaasde anti-semieten tegen de Joden aan
voeren, nog nooit heb ik het verwijt hooren maken,
dat de Joden milairistisch van natuur zouden zijn. En
toch, hier ln Bulgarije
Korten tijd geleden was er te Sofia een groote samen
komst der Joodsche sportvereenigingen, wier leden
Zich de „Macabaeërs" noemen. Bij duizenden waren
zy van alle deelen van het land gekomen en met Zionis
tische en Bulgaarsche vaandels en 'muziek hielden zij
een optocht door de stad, niet ln luchfcigen, gymnastl-
schen, doch ln militairen pas. Stram werd er gemar
cheerd. Het was verbluffend. En het gekste was, dat
niet alleen jongeren, maar ook ouderen aan deze wei
nig sympathieke en eenlgszlns dwaze vertooning deel
namen. De hemel beware er ons voor, dat deze geest
der Zionisten ln Bulgarije, wordt uitgevoerd naar
Palestina. Het zou er zeker niet toe bijdragen de ver
houding tusschen Joden en Arabieren te verbeteren.
Er hadden sportfeesten plaats en er kwam een verte
genwoordiger der regeering. waartegen niets te zeggen
is. De bladen verzuimden deze gelegenheden niet om
met eenigen ophef te wijzen op de vrijheid, die allen
en dus ook de Joden ln Bulgarije genieten. Dat de
Joden hier in de practijk niet voor eenige staatsbetrek
king ln aanmerking komen, vermeldde men er niet bij.
Maar dan werden ook redevoeringen gehouden. De
vertegenwoordiger der regeering gewaagde van den
moed, die vele Joden in de Bulgaarsche gelederen had
den getoond, herdacht de in de laatste oorlogen (in
de laatste achttien jaar beleefde Bulgarije er drlo) aan
Bulgaarsche zijde gevallen Joden. In het antwoord, dat
van de zijde de>r „Macabaeërs" kwam, werd gewag ge
maakt van de bereidwilllghedd der Bulgaarsche Joden
om weder hun bloed op de slagvelden te laten vloeien,
indien dit noodlg mocht zijn. En natuurlijk werd er na
deze woorden telkens geestdriftig In de handen geklapt
en hoera geroepen, waarna men weder ln strammen
parade-pas afmaroheerde. De heele geschiedenis was
hoogst zonderling; eerst stond ik verbaasd, daarna
schudde ik bedenkelijk mijn hoofd, tot ik tot de con
clusie kwam, dat militairisme besmettelijk moet zijn.
Als het niet zoo treurig was, zou het belachelijk we
zen telkens te moeten hooren van die onblusdhbare
neiging vooral zijn bloed op slagvelden te doen vloeien,
alsof dat een bijzonder genoegen was. Ik erken, dat
onder gegeven omstandigheden plicht en noodzakelijk
heid kunnen bestaan om zijn land, dat ls de volksge
meenschap, waartoe men behoort en waaraan men zelf
naar beste krachten heeft medegebouwd, te verdedigen,
zelfs met de wapenen ln de vuist, maar als deze om
standigheden zloh voordoen, zijn het betreurenswaardige
omstandigheden, die niet' ter eere strekken van onze
hedeniaagsche beschaving. Als men, als schrijver dezer
regelen, zelf den oorlog van nabij heeft aanschouwd,
duizenden 'gewonden en dooden heeft zien liggen in den
modder, honderden gekwetsten heeft zien sterven ln de
hospitalen, dan kan men slechts heel weinig sympathie
koesteren voor het gebral over slagvelden, waar men
met alle geweld zijn bloed wil storten. Nog steeds is er
waarheid in het woord van een der grootste legeraan
voerders dezer eeuw, van deh Fransohen maarschalk
Foch: „Hooger en edeler dan de oorlog is de vrede".
En toch, ln deze streken, hoort men telkens gewagen
van de mogelijkheid van een nieuwen oorlog. Men hoort
het onder het volk, onder burgers, die allen er toch be
lang bij hebben rustig te leven en te werken. De staats
lieden spreken er niet over, maar vele bereiden een
nieuw gewapend conflict voor. Intusschen praat men
over den vrede. Het is sedert een dozijn jaren geen
mode meer met de sabel te rinkelen en alleen Musso-
llni en de heeren te Moskou, listiglijk als proletariërs
vermomd, laten officieel nog wel eens zooiets als oor-
logsgeschreeuw hooren, waarbij ze natuurlijk steeds be
weren, dat ze door anderen bedreigd worden, wat een
heel oud recept is.
Men begrijpe mij goed: mijn crltiek op de mllitairis
tische Joodsche demonstratie, waarop ik boven doelde,
is allerminst een crltiek op de Idealen van vele Joden.
Ik heb te veel gereisd, ook in Rusland en Polen, ik heb
te dikwijls ln mijn hart beklaagd het lot van een wer
kelijk Joodach lompenproletariaat, dat nergens in zijn
omgeving recht of medegevoel vond, dan dat ik het
verlangen naar een eigen vaderland van deze vader-
landsloozen niet zou begrijpen. Maar elke beweging,
elke strooming, hoe goed en sympathiek op zichzelf op
gezet, kan uitwassen vertoonen en als zulk een uitwas
moet men de mllitairistisch opgezette demonstratie als
waarvan hier boven sprake ls, beschouwen. De „Macca-
baeërs" evenwel dragen niet de grootste schuld. Zij
hebben slechts den invloed ondergaan van hun omge
ving. Doch de geest, waarvan ik in de demonstratie een
uiting heb gezien, ls niet alleen betreurenswaardig,
doch vormt ook een gevaar voor een op zichzelf nobele
beweging.
Een dynastieke staat kan door het zwaard tot groot
heid worden gebracht, een nationale staat kan slechts
door ernstlgen, gestadigen arbeid tot g-rootheld komen.
J. K. BREDERODE.
door
Dr. URBAN RULANL
MET de namen van de steden en dorpen, die
wij kennen uit de geschiedenis van Chris
tus' leven zijn wij van kindsbeen af ver
trouwd geweest. Geen enkele gebeurtenis uit
de wereldgeschiedenis heeft op den mensch zulk een
blijvenden indruk gemaakt en nooit heeft een naam
zulke snaren in onze ziel doen trillen, als die van het
Heilige Palestina. Jammer genoeg is deze gewijde
plaats op zich zelf echter arm aan werkelijke getui
genissen uit dien tijd.
„Jeruzalem, Gij hooggebouwde stad, God geve, dat
ik U nog zie vóór mijn sterven!" De eeuwen door
heeft dit gegolden en steeds nog trekken duizenden
pelgrims uit alle deelen der wereld naar Palestina,
om daar met eigen voeten den weg te betreden, dien
Jezus volgde op zijn lljdenstocht. Het geheele jaar
door herbergt het land een zeer groot aantal bezoe
kers. Deze grond, deze arme, kale bodem, die tot in
de Eeuwigheid het stempel der Bijbelsche gebeurte
nissen zal dragen, telt jammer genoeg niet één enkel
bouwwerk meer uit dien tijd. Door drie verschillende
Godsdiensten vereerd als een Heiligdom, is en blijft
't het land waarom het meest en het heftigst gestre
den is. Eigenaardige tegenstelling met deze stad des
Vredes! Bittere anthitese in de wereldgeschiedenis!
In het middelpunt van dezen strijd van rassen en be
lijdenissen staat de stad, die met dit alles het innigst
verbonden is: Jeruzalem! Jeruzalem, de een-en-dertig
maal veroverde en zeven maal verwoeste stad! Laten
wij haar grondgebied betreden en er den lijdensweg
Christi bezoeken.
De poort, waardoor Hij, volgens de overlevering,
op Palmzondag Jeruzalem is binnengetrokken, de
Gouden Poort, is gesloten. Het moet een buitengewoon
statige dubbele poort geweest zijn, waarschijnlijk
door den bouwlustigen keizer Justinianus I in de
zesde eeuw opgericht, doch door de Mohammedanen
wederom dichtgemetseld, omdat zij vreesden dat eens
een Christelijk veroveraar door deze Poort zijn intocht
in de stad zou houden. Wij trekken met de pelgrims
door de in het Oosten van de stad liggende Stepha-
nuspoort, de poort waarvoor men Stephanus heeft ge-
steenigd. Zoo komen wij in de stad
In de nauwe, door steenen bogen gedeeltelijk over
dekte stegen heerscht een bonte Oostersche drukte.
Langs de Via Dolorosa, onder de Ecce Homopoort,
waar Pilatus zijn gedenkwaardige woorden moet
hebben uitgesproken, gaat het, midden door het
Arabieren-kwartier, naar de Grafkerk.
Op 13 en 14 December 335 werd dit prachtige ge
bouw ingewijd: het is over het Heilige Graf heen
gebouwd en bestaat uit een koepelbouw, boven het
Graf, en uit een basilica. Slechts hetgeen de bran-
Op hel Binnenhof der Heilige Grafkerk.
den, verwoestingen en plunderingen hebben overge
laten, is nog in goeden staat. Tegenwoordig heeft
men alles gerestaureerd èn verschillende overdreven
opgesmukte kapellen erbij gebouwd. De restauraties
stammen uit de jaren 1809 en 1810. De kapellen zijn
alle aan het een of ander feit uit den lijdensweg
van Christus, de Heiligen of de Engelen gewijd. Zij
behooren aan velerlei Christelijke naties, als Italia
nen, Grieken, Syriërs, Armeniërs, Kopten en Abes-
siniërs.
Over het Heilige Graf welft zich de in 1868 vol
tooide koepel, ook wel de „Anastasius-Rotonde" ge
naamd, waarin zich een groote ronde kogel bevindt,
die het middelpunt der wereld aangeeft. Negen-en-
twintig treden lager ligt de Helena-Kapel, die op de
plaats van de oude Constantijn-Basilica staat. Ieder
onderdeel van het bouwwerk heeft zijn legende. Deze
hangen soms met een aantal eigenaardige reliquiën
samen, die in de Grafkerk worden bewaard en ver
eerd.
Niemand, die het Heilige land bezoekt, moet ver
zuimen de andere historische plaatsen te gaan zien,
plaatsen, die den pelgrim ware rust brengen en op
den bezoeker een buitengewoon plechtigen indruk
maken. Voor den stadsmuur in het Kidrondal ligt,
aan den voet van den Tempelberg Gethsémane, do
Olijftuin, waar Christus in zijn gebed God om bij
stand smeekte. Op deze ommuurde plaats, met de
acht oeroude Olijfboomen, evenals bij het zooge
naamde .Gordongraf" vinden wij de wijding, die on
gemerkt in het heele landschap van Jeruzalem
heerBcht.
(Nadruk verboden.)
Gezicht op de Heilige Grafkerk.
Uitbarsting van
S t r o m b o I i.
d e
Het gehucht Bartolo bedolven en voor eèn
groot gedeelte verwoesL Dooden en ge
wonden.
V.D. verneemt uit Rome:
Uit Messina wordt gemeld, dat Donderdagmorgen
een uitbarsting heeft plaats gehad van den vulkaan
Stromboli. Het gehucht Bartolo werd bedolven en voor
een groot deel verwoest Volgens de Giornale d'Italia
zouden in het dorp Stromboli en de naaste omgeving
talrijke dooden en gewonden te betreuren zijn. Tege
lijk met de uitbarsting is een hevige aardbeving waar
genomen. De bevolking van het eiland Stromboli is
zeer ontdaan. Onmiddellijk is om hulp geseind. Uit
Messina zijn eenige torpedobooten met levensmiddelen
en dekens vertrokken, terwijl ook een afdeeling van
de brandweer ter assistentie derwaarts is gezonden.
Aan boord van een der hulpschepen bevindt zich de
plaatsvervangende prefect van Messina.
Volgens officieele mededeelingen is de Stromboli in
den loop van den dag weer tot rust gekomen.
Het aantal dooden en gewonden is nog niet bekend,
evenmin hoe groot de materieele schade is.
Nader wordt gemeld, dat tegen 10 uur een door
de Stromboli veroorzaakt gerommel werd waargeno
men, terwijl tegelijkertijd een korte aardbeving werd
waargenomen.
Spoedig daarop zag men een dikke rookwolk uit
den vulkaan opstijgen. Bij de uitbarsting is een
scheur in den berg ontstaan. De laatste groote uitbar
sting van den Stromboli heeft in het jaar 1919 plaats
gehad.
In de buurt van Florence werd Woensdag tegen
één uur des middags een lichte aardschok waargeno
men, waardoor zich van de bevolking een paniek
meester maakte. Er was geen materieele schade.
De post is behouden.
Nader wordt nog gemeld, dat het bij Crovdon ver*
ongelukte Belgische vliegtuig de nachtpostverhin-
ding onderhield en om 2 uur 15 was vertrokken. Vier
minuten later stortte het neer.
Naar verluidt, heeft de vlieger om de een of andere
reden kort na zijn vertrek aan het vliegveld terug
willen keeren en is hij toen met hoornen in aan
raking gekomen.
(Volgens een telegram uit Brussel heette de omge
komen vlieger Rolzy en de werktuigkundige Coore-
man. Rolzy was 26 jaar oud en van 1923 tot 1928 mili
tair vlieger geweest.)
Weer een Fransch militair vliegtuig ver
ongelukt. Twee dooden.
De reeks ongelukken met militaire vliegtuigen is
weer met én vermeerderd. Donderdagavond is bo
ven het militaire vliegterrein van Orly bij Parijs een
marinevliegtuig van een hoogte van 200 meter neerge
stort Het toestel werd geheel vernield.
De inzittenden, een zeeofficier en een onderofficier,
werden gedood.
HET EINDE VAN EEN MOORDENAAR.
Te Orleans is een taxi-chauffeur vermoord en de
verdenking voor deze misdaad viel op een soldaat
te meer daar deze eergisterochtend op het appel ont
brak. Eergisterochtend heeft een boer te Chaingy, op
twaalf kilometer afstand van Orleans het lijk van den
verdachte gevonden. De man had zelfmoord gepleegd
door in een der palen van de electrische hoogspan
ning-leiding te klimmen en daar aanraking te zoeken
met de draden, waarop een stroom stond van 90.000
Volt
Vliegtuigongelukken.
Een Belgisch postvliegtuig neergestort.
Vermoedelijk door te laag vliegen tegen
een boom gebotst. Twee dooden.
Het Belgische postvliegtuig van den vasten dienst
is gisterochtend buiten het vliegveld van Croydon bij
Loden neergestort
De vlieger en de werktuigkundige zijn levend ver
brand.
Een nader telegram uit Londen meldt:
Het toestel was een Fokker-eendekker dat met de
post van Londen naar .Brussel onder weg was.
Het zicht was slecht en men gelooft dat het toestel
bij het verlaten van het vliegveld tegen een boom is
opgevlogen.
De vlieger en de werktuigkundige waren al dood
toen men hen uit het in lichter laaie staande vlieg
tuig haalde.
Vliegen bij nacht
en on tijd.
t
Bij een hevig onweer boven Londen.
Eergisternacht heeft boven Londen een van de he
vigste onweders van dit jaar gewoed.
Felle bliksemschichten en zware donderslagen gin
gen vergezeld van plasregens. In het Westend viel in
nog geen uur tijds ruim 25 milimeter regen.
Een gedeelte van het auto- en spoorwegverkeer met
de voorsteden werd eigenlijk ontredderd en in som
mige huizen stroomde water binnen. Er werd slechts
weinig schade aangericht, ofschoon in eenige huizen
de bliksem insloeg.
Terwijl de bui boven Londen woedde, sloegen een
aantal geestdriftige amateur-vliegers en vliegsters, die
voor het eerst boven het Heston Air Park in de bui-
tenstad bij nacht vlogen, haar uit de hoogte gade.
Als instructeurs deden ervaren beroepsvliegers
dienst, die in de lucht buitelden en andere toeren in
hun verlichte toestellen uitvoerden.
Eenige bioscopen moesten laat op denavond hun
deuren sluiten, omdat er door het inslaan van den
bliksem kortsluiting ontstaan was. Ook te Glasgmv
heeft een hevig onweer gewoed. Daar is vrij wat scha
de aangericht.
