Mimi! Ifiim
Mltttlllit- L
„Permanent Wave"
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
FEESTEN TE WIERINGEN.
HET MEISJE
UIT DE STAD.
MAISON GERUITS,
Plaatselijk Nieuws.
Onze Zaterdagavondmarkt.
Dinsdag 23 September 1930.
73ste Jaargang No. 8735
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TIcN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Groofere letters worden, naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Hoewel gehoopt werd op mooi weer tijdens de fees
ten op j.1. Zaterdag mocht deze hoop niet in vervul
ling komen. Het was dan ook tijdens stormweer en
regenbuien, dat de Gymnastiekvereeniging „Wieringen"'
leider de heer H. Pennekamp, met de Muziekvereeni-
ging .Harmonie" voorop, om 2 uur het dorp rond
marcheerde, om daarna op het terrein van den heer
Dekker een openlucht-uitvoering te geven. Nog wat
beschut door da boomen werd geheel achter op het
veld met de oefeningen een aanvang gemaakt. Ook
mede door het slechte weer was weinig belangstelling
van de zijde van het publiek aanwezig. De oefeningen
werden echter keurig ten uitvoer gefbracht en diegenen
welke daar getuige van waren, zullen hebben kunnen
constateeren, dat, wat gepresteerd werd, goed was.
(Vooral het laatste nummer, knotsen (dames) werd met
begeleiding der muziek schitterend uitgevoerd. Het
flwas toen ongeveer half vijf en was het programma
[afgewerkt. De vereeniging marcheerde daarna naar het
tentoonstellingsgebouw, waar de voorzitter der midden-
etandsvereeniging hun een hartelijk woord toesprak
voor de medewerking en overhandigde de vereeniging
een zilveren lauwertak.
Zoo langzamerhand was het tijd geworden voor op
stelling der reclame-optocht, welke om 5 uur zou af-
marcheeren. Hiervoor was nog vrij veel belangstelling.
Kr hadden echter veel meer moeten mededoen. Daar
vij hier toch een flinken winkelstand hebben, was dit
beslist geen bezwaar geweest. Heel veel rubrieken ont
braken. Het slechte weer zal hier wel niet vreemd aan
zijn. De jury, bestaande uit den heer en mevrouw
Obreen en den heer en mevrouw v. d. Mark, had ook
hier weer een zeer moeilijke taak op zich genomen.
Geruimen tijd na 5 uur werd afgemarcheerd en
volgde weer denzelfden weg als de andere optochten.
Het weer was intusschen opgeklaard, zoodat de op
tocht nog als geslaagd beschouwd kan worden be
schouwd, hoewel het stormweer was.
De uitslag der prijzen ls als volgt: le prijs A. Velt-
man, auto waarop opgesteld Fisk-reclame, als auto
banden, enz. een Pullover; 2e prijs J. Bakker, agent
Heijnekens Bieren, auto waarop opgesteld alles wat tot
deze branche behoort. De prijs bestond uit een kistje
sigaren met een taart Deze beide atuo's waren tevens
keurig versierd met bloemen; 3e prijs J. J. Bosker, twee
rijtuigen, bespannen "met paarden met reclame voot
waschmachines: de eerste wagen hoe de wasch vroeger
werd behandeld en de tweede wagen hoe de wasch
thans wordt behandeld. Om de eerste is zeker veel ge
lachen. De opstelling was dan ook wel wat
overdreven, zooais bij het prijs-uitreiken nog even
werd aangehaald. De prijs bestond uit een handdoek-
rek van glas met nikkel-montuur; 4e prijs N. Muidei
met reclame voor boerenboter; 5e prijs His Wilms, ge
wonnen door de dames Nely en Thea Lont Jd., ge
kleed in japonnetjes en mutsjes, geheel bedrukt met
reclame Koffie Hag. Deze prijs bestond uit voor elk
der meisjes een corsage van leer en zijden zakdoekje.
Troostprijs werd gegeven aan Mieke Poppen, welkt
met nog twee meisjes een mooie reclame maakte voor
haar vader, den heer G. Poppen, slager. De prijzen wa
ren 3 plakken chocolade. Het was ook al weer bij
slecht weer, dat de voorzitter van de Mlddenstands-
vereeniging, de prijzen met een toepasselijk woord uit
reikte. Ook de heer Veltman, de eerste-prijs-winnaar,
richtte nog een woord van dank aan de jury voor de
hem toegekenden prijs, alhoewel het hem ook niel was
te doen om een prijs maar om de reclame. Des avonds
werd het weer nog steeds slechter, de regen stroomde
FEVIT.LKTOJi
Vil hel Engélsch van
H. A. V a c h e 11.
Samantha's hart begon verwoed te bonzen toen ze
naar boven keek. Tegen den naakten rotswand klom een
man naar boven, één voor één overwon hij de hindernis
sen die tusschen hem en een condorsnest lagen. Boven
hem, met dreigende klauwen en snavels, zweefden de
reusachtige vogels, niet alleen monsterlijk van grootte
en kracht, maar ook angstwekkend van kwaadaardig
heid. Het meisje volgde hun vlucht met tranen In haar
grijze oogen, want het gevaar dat den klimmenden man
bedreigde, had haar inwendig een heeleboel dingen an
ders doen zien.
Ze bekende zichzelf dat ze George Spragge liefhad,
zoodra de mogelijkheid, dat zij hem zou kunnen verlie
zen zich aan haar openbaarde.
Haar eigen plaats op een scherpe rotspiek was alles
behalve veilig. Twee honderd voet onder haar schuim
den woest de golven van de Stille Zuidzee en braken
woedend op de met zeewier begroeide rotsen. Samantha
keek naar beneden, als zocht zij de plek waar George
zou vallen, indien de zwarte duivels op hem neerschoten.
Wie haar op dit moment zou hebben gezien, zou heb
ben gezegd dat zij heel mooi was, een echte dochter van
de wildernis, geschapen om de gezellin te zijn van een
man, wiens voorvaderen den grooten trek hadden mee
gemaakt van het Oosten naar het Westen onder voort
durende dreiging van doodsgevaar.
Ze v.as breed van heup en schouders, haar gezicht
had rustige, edel-geboetseerde trekken en haar grijze
oogen keken kalm en zelfbewust de wereld in.
bij stormweer van de lucht, dus begrijpelijk was geen
kip op straat te zier.. Alleen in het gebouw, in de
café's was nog wat gezelligheid te vinden. Het was
voor dezen dag een slecht verloop, wat zeer jammer is
te noemen.
De Zondag zette ook al weer slecht in, nog steeds
stormweer en stortregens, ja zelfs onweersbuien. Maar
o, wat een geluk, juist dat de ringrijderij zal gaan
beginnen, klaart het weer op. Ja zelfs de zon breekt
door en er komen niet minder dan 20 deelnemers voor
den wedstrijd in ringrijder. met paard en kar en daar
van nog 6 om mede te dingen in oud-Wieringer geheel.
Het geheel gaf al dadelijk een gezellige drukte en toen
de wedstrijd begon, was er reeds v-eel publiek op de
been, wat met groote belangstelling de wedstrijden
volgde. Het was ruim 5 uur, dat de beslissing was ge
vallen. De uitslag laten we hier volgen en wel: ring
steken: le prijs C. Maars en Guurtje Kort, een rijdeken
met een tinnen vaas; 2e prijs P. Kooij en Dieuw Kooij
Pd., een portefeuille met damestasch; 3e prijs N. Mul
der en echtgenoote, een sigarenkoker met foto-album;
4e prijs C. Klein en Ma Klein, een zweep en een plant.
Verder werden nog prijzen uitgeloofd voor oud-Wierin
ger costumes. De Jury, bestaande uit den heer en
mevr. Kaan, den heer en mevr. Kolff en den heer en
mevrouw Obreen, hadden ook hier weer een moeilijke
taak op zich genomen om hierover hun beslissing uit te
spreken.
De uitslag was als volgt: le pr. P. Dekker Jbz. en Bet-
je Dekker Jbd., 2e pr. N. Mulder en echtgenoote; 3e pr.
P. de Haan en Cath. Bruul Pd.; troostprijzen werden
toegekend aan C. Maars en Guurtje Kort, aan C. Huij-
berts en echtgenoote en aan Jn. Bosker Oz. met Mevr
de HaanBosker. Tijdens dezen wedstrijd bleef het weer
kostelijk, dus kan het nog als goed geslaagd beschouwd
worden.
Te ruim half negen des avonds had in hotel Lont de
prijsuitreiking plaats, door burgemeester Kolff, welke
de aanwezigen toesprak met te zeggen, mijn eerste ge
dachten, vanmorgen waren bij het opstaan als dat maar
niet misloopt De regen kletterde op de ruiten en de
storm loeide. En dat voor vandaag een feestdag. We zijn
wel niet bang, van wat regen, maar het feest is niet al
leen voor de deelnemers maar toch ook voor het publiek,
dat is toch eigenlijk de hoofdzaak. Het weer is echter
opgeklaard en zoo zijn de feesten, van hedenmiddag
toch nog goed geslaagd.
De commissie van regeling der paardensport wordt
door spr. hartelijk dank gezegd voor de keurige regeling
van deze feestaföeeling, den Holl. Mij. van Landbouw.
Verder brengt spr. hartelijk dank aan de verschillende
jury's. Deze hadden ook lang geen makkelijke taak. Spr.
hoopt dat iedere prijswinnaar of prijswinster over den
uitslag tevreden zal zijn. Ieder kan geen prijs winnen.
En het is dan ook niet mogelijk eiken mededingende
een prijs toe te kennen.
Verder zegt spr. dat wanneer wederom feesten moeten
worden georganiseerd, de commissie zich bereid zal ver
klaren deze te regelen.
Daarna werden de prijzen uitgereikt.
Verder werd het woord gegeven aan den heer O. J.
Bosker. Deze was aanwezig om namens de commissie
der paardensport, den juryleden dank te zeggen voor
hen moeilijke taak van dezen middag. Echter heeft bur
gemeester Kolff mij het gras voor de voeten wegge
maaid, daar deze de jury reeds dank bracht.
De heer Bosker zegt dan ook der Commissie dank
voor hun prachtige wijze van regeling dezer sport. Van
elders was hier ook al het een en ander gepresteerd en
zoo waren we ook op de gedachten gekomen. De heer
Wilms heeft het aangedurfd, de leiding op zich te ne
men en hij is met de commissie er keurig in geslaagd
iets goeds naar voren te brengen. Ja, der commissie zijn
wij veel dank verschuldigd,zij waren altijd op 't appel als
er hulp noodig was. Tevens aan N. Mulder veel dank voor
WIJ BREIEN
en repareeren alle soorten Wollen Kleeding, Kousen
en Sokken, ook de allerfijnste. JAAP SNOR. Zuid-
straat 15, DEN HELDER. Let op den gelen winkel.
Depot Schagen: C. de Moei, Noord.
Haar huid was gezond rood-bruin; haar haar was
door de zon en wind gebleekt tot de kleur van droog
kweekgras. Ze had haar slappen witten zonnehoed af
genomen, zoodat zij iedere beweging van den klimmer
kon zien.
Een van de groote vogels schoot naar beneden. Sa
mantha schreeuwde een waarschuwing. Maar Qcorge
was bereid. Hij had een korten, dikken stok bij zich. De
condor scheen hem te missen. Hij steeg weer op en voeg
de zich bij zijn wijfje.
Op de gespreide, onbeweeglijke vleugels bleven zij hun
zwevende circels beschrijven.
De klimmende man naderde nu het nest. waarin de
twee jongen zaten, groote ballen dons, waaruit nijdige
koppen en snavels staken. De snavels waren wijd open.
George had de steile helling vlak onder het nest be
reikt, het moeilijkste gedeelte van den klim. deels
omdat de rots glad en glibberig was, maar meer nog
omdat het rest op een uitspringende plaats lag, door
streept met jaspin en chacedoon.
Hij stond een oogenblik stil en keek naar beneden.
Hij kon Samantha's opgeheven gelaat zien en de
doodelijke angst in haar oogen. Haar stem klonk tot
hem door:
Kom terug, George!
Hij fronste de wenkbrauwen en drukte de kaken op
een, een antwoord keurde hij haar niet waardig. Vrou
wen, bedacht hij met goedige verachting, waren nu
eenmaal zoo, de stumperds!
Kom terug! riep Samantha nog eens.
Houdt je mond! riep hij nijdig terug.
Hij begon opnieuw te klimmen, naar boven en naar
buiten, tot hij een enkele ademlooze seconde tusschen
zee en hemel hing. Toen slingerde hij zich over den
richel. De vogels schoten toe en Samantha schreeuwde
het uit. George lichtte zijn knuppel op; hij voelde een
vreemde strijdlust, hij wou niets liever dan zijn krachten
meten met die vreeselyke vogels.
De vogels stegen weer op George pakte één van de
kuikens beet en stopte het in een grooten graanzak.
De stank uit het nest sloeg over hem heen en het zweet
brak hem over het heele lichaam uit, terwijl hij
den zak aan een touw bond en begon hem naar be
neden te laten.Daarvoor had hij Samantha meegenomen
Diplome Paris.
Spoorstraat 128 Jt Tel. 457
DEN HELDER.
het afstaan van zijn land voor de oefening, zegt spr.
Zoo zegt de heer Bosker ook nog iets over de spreuk
waarmede gisteren reclame is gemaakt „Help ons Oud-
Wieringen verzamelen". Wat wij gisteren en hedenmid
dag van Oud-Wieringen zagen is te weinig. Spr. ls er
van overtuigd dat nog heel veel ouds geborgen zit in
laden van kasten en op stoffige zolders der boerderijen.
Hadden we heden daarom niet geroepen om Oud-Wie
ringen, dan hadden we niets gezien. Zeer velen hebben
hun oudheden al reeds in de voddenzak gestopt en aan
brandhout gehakt, zonder dat zij wisten welke waarde
het bezit. Laten we een commissie benoemen welke voor
het behoud der oudheden opkomt. Op het oogenblik zijn
hier aanwezig het hoofd der gemeente en tevens nota
ris Obreen, wat ook een kunstkenner is, laten we voor
komen dat zoo veel verloren gaat. Nogmaals laten we
een commissie benoemen ter behoud van de Wieringer
Oudheden.
Verder meent spr. een woord van dank te moeten rich
ten aan Mej. Tr. Mulder welke hier aanwezig is en aan
Mej. A. Wigbout en nog meerderen, dat zij altijd zoo be
reidwillig zijn hun oude goederen in bruikleen af te
staan, zoo weer als gisteren en vandaag. (Applaus).
Te ruim 10 uur sprak burgemeester Kolff in het ten
toonstellingsgebouw de sluitingsrede toe aan vele aan
wezigen. Spr. was eigenlijk gekomen om te luisteren
naar de sluitingsrede van den Voorzitter der Midden-
standsvereemging. Nu werd hem eohter verzocht te slui
ten. Dit komt spr. wel wat kort op, maar neemt deze
taak toch op zich. Spr. begint met te zeggen dat deze
tentoonstelling wel een groot succes is geweest voor de
middenstanders. Wegens het slechte weer van de laatste
drie der 5 dagen ls het bezoek wel kleiner geweest, als
dat het zou zijn geweest, indien het weer had medege
werkt. Niettemin is het succes groot geweest, wat blijkt
uit het groote aantal bezoekers van het gebouw. Ruim
2400 betalende bezoekers hebben de tentoonstelling be
zocht. en de standhouders hebben over zaken niet te kla
gen. Reeds bij de opening heeft spr. gezegd dat de Holl.
Mij. v. Landbouw en de middenstand samenwerkte en
zoo zij er dan ook wederzijds veel dank verschuldigd.
Eveneens veel dank aan de inzending van de Zuiderzee
werken en niet minder dank aan O. J. Bosker voor zijn
inzending oudheden en verder wat betrekking heeft op
Wieringen. Zoo juist heeft spr. alles onder leiding van
den heer Bosker nog eens bekeken, en dan is spr. er
van overtuigd dat cffe vele Wieringers en vooral de ou
deren daaraan ook groote waarde hechten. Spr. wil kort
zijn en hoopt dan verder dat als over drie jaar weer een
tentoonstelling zal worden georganiseerd, de belangstel
ling nog grooter zal zijn en dat het weer dan ook beter
mag zijn. Spr. wil dan ook hiermede eindigen, doch niet
sluiten en laat het sluitingsuur vrij.
(Algemeen gejuich).
Daarna vraagt de heer O. J. Bosker nog even het
woord en wil dan hulde brengen aan den heer C. Witvliet
met zijn staf voor de keurige wijze van optreden en re
gelingen waar dit noodig is of was. Alle eer voor de
heeren van het gezag. (Applaus).
De wedstrijd welke was uitgeschreven om van de in
de verschillende etalage's geplaatste letters een zin te
maken is niet gelukt Niemand heeft een inzending van
de gevonden zin gedaan.
De 2000ste bezoeker van het tentoonstellingsgebouw,
de heer Jn. Kuut te Smerp ontving een koperen kolen
emmer, uitgeloofd door den heer P. Kreijger.
Heb je hem? riep hij.
Ja!
Hij gleed terug over den rand van de rots. hing
aan zyn handen en zocht met zijn voeten naar een
steunpunt, zonder het te vinden. Een eeuwigheid zoo
leek het hem zochten zijn bloote voeten over het
gladde opeprvlak. De stank en de hitte, want de zon
brandde op den rotswand, werden hem te machtig.
Ik Jben er geweest, dacht hij, maar ik heb het
toch gedaan. Ik heb den vogel.
Samantha zag wat er gebeurde.
Hooger op! gilde ze.
Hij trok zijn trillende, bloedende voeten op. Drom
mels, de meid had gelijk! Hij had den afstand ver
keerd berekend. Zijn gekromde teenen vonden den
spleet. Een oogenblik later was hij in veiligheid.
De man en het meisje daalden zwijgend naar den
rand af.
Je hebt mijn leven gered, zei hij kortaf.
O. George.
Ja zeker, het spande er om. Het was het grootste
risico dat ik ooit geloopen heb. Goed dat je meegegaan
bent, was het niet.
Je zou toch zeker nooit zoo mal geweest zijn om
het alleen te probeeren?
Ik weet het niet. misschien toch!
Samantha maakte maar één opmerking.
Mannen zijn niet wijs om hun loven voor een kleinig
heid te wagen.
Hij staarde haar aan. Een kleinigheid? Er ls nergens
anders een levende condor in gevangenschap. Ik zal deze
voor twee honderd dollars verkoopen.
Dat vindt je dus de prijs voor je leven.
Ze zei het op minachtenden toon, boos op zichzelf en
op hem. omdat hij haar haar zwakheid had geopenbaard
Het komt vast in de krant, lachte hij, ze zullen
nog om mijn portret vragen, pas maar op.
Ze brachten het dier naar huis en verzorgden het
door vleesch In zijn onverzadigbaar gapenden muil te
werpen.
Ik heb een hekel aan dat beest, merkte Samantha
op.
Waarom? vroeg hij.
Maar dat wou ze niet zeggen.
Zooals reods gemeld, zal gepoogd worden onze Za
terdagavondmarkt nieuw leven in te blazen. Dit
maal zal dit gaan met medewerking van den Bond
van Marktkoopliedenvereenigingen.
Wij lezen tenminste in „De Koopman het officieel
orgaan van dien Bond, het volgende:
De Zaterdagavondmarkt op Zaterdag 27
September a.s.
Tot ons groot genoegen kunnen wij mededeelen,
dat ten opzichte van het marktwezen het Gemeente
bestuur te Schagen een andere, betere richting heeft
ingeslagen.
Zooals bekend, werd op verzoek van de Midden
standsorganisatie ecnigen tijd geleden een Zater
dagavondmarkt te Schagen opgericht. Deze markt
werd door den Ned. Bond geboycot, omdat de markt-
gelden voor de Donderdagmarkt (50 cent per M'.)
veel te hoog waren.
Door de kracht van onze organisatie (de kooplie
den kwamen niet) heeft het Gemeentebestuur onze
organisatie tot een onderhoud uitgenoodigd. De H.II.
J. Lap en H. Zoutendijk, vertegenwoordigden resp.
de Standwerkersbond en de Ned. Bond en deelden
in het onderhoud aan B. en W. mede, dat zoolang
de marktgelden voor de Donderdagmarkt niet ver
laagd werden, er onzerzijds op géén medewerking
gerekend kan worden voor verdere uitbreiding van
het marktwezen te Schagen.
Deze verklaring werd natuurlijk volkomen gedo
cumenteerd.
Kn met resultaat!
Het College van B. en W. heeft inmiddels besloten
aan den Raad voor te stellen, het marktgeld voor de
Donderdagmarkt te verlagen en voor de Zaterdag
avondmarkt het eerste halfjaar géén marktgeld te
heffen.
Nu dus deze marktgeld-kwcstie (en nog eenige an
dere technische kwesties) volkomen zijn opgelost, be
sloot het Bondabestuur, al* medewerking te verlee-
nen tot oprichting van een Zaterdagavondmarkt.
Het Bondsbestuur wordt met groot enthousiasme
daarin bijgestaan door het Bestuur van de Winke
liersvereniging „De Molenstraat".
Zaterdag 27 September a.s zal de avondmarkt her
opend worden.
Deze dag leent zich uitstekend voor de opening
van een markt, omdat juist dien dag te Schagen
kermis wordt gehouden.
De opening van de markt zal met eenige feeste
lijkheden geschieden.
De winkeliers aan de Molenstraat zullen zorgen
voor keurige elertrische feestverlichting, terwijl ook
voor electrisch licht voor de marktkramen zal wor
den gezorgd.
De Burgemeester zal, in tegenwoordigheid van
vele autoriteiten en vertegenwoordigers van diverse
vereenigingen, des avonds 7 uur de feestverlichting
ontsteken.
Wij twijfelen er niet aan of deze Zaterdagavond
markt zal schitterend slagen.
Voor veel publiek (laten wij hopen, dat dit koo-
pers zijn) zal het actieve bestuur van „De Molen
straat" zorg dragen.
De Zaterdagavondmarkt vangt aan 's middags 5
uur en eindigt 's avonds 10 uur.
Wij hopen 27 September aanwezig te zijn.
Ieder verstandig rooker
Heeft G0MARUS in z'n koker!
Sigaren Seriemerk van 5-20 ets
H.
De boerderij stond in een nauw met bosch begroeid
dal, dat in Zuid-Westelijke richting naar den Oceaan af-
helde. Van de bovenverdieping kon men de Stille Zuid-
Zee zien liggen als een bewogen blauwe plas, gevat in
een omlijsting van eigen struikgewas en dennen. Een
beekje slingerde zich door de vallei en langs de oevers
waren bessenvelden, waar het water heengeleid kon
worden. George verdiende op allerlei manieren aardig
wat geld. Hij teelde vroege aardappelen en aardbeien,
hij hield bijen, verkocht clams (een soort mosselen) die
hij uit het strand opgroef, en visch. Hij ventte met wild,
zoowel In als buiten seizoen, want van wetten tot be
scherming van den wildstand, trok hij zich niet heel veel
aan. Tenslotte fokte hij vee, paarden en varkens, en ving
allerlei gedierte, dat hij aan een handelaar verkocht.
Ratelslangen bijvoorbeeld waren een belangrijke bron
van Inkomsten voor hem.
Juffrouw Spragge, zijn moeder, geholpen door Saman
tha, een achternichtje, deed zyn huishouding. Voor de
helft behoorde de boerderij aan haar. Er was altijd een
grof soort overvloed geweest en dan hielden ze nog een
spaarduitje over voor eventueele slechte tijden, die waar
schijnlijk nooit komen zouden. De heele bedoening was
precies drie honderd twintig „acres" groot, het lag knus
en veilig tusschen met chapperal bedekte heuvels In een
wild gedeelte van de Vereenigde Staten tot nu toe niet
In trek bij kolonisten.
De „Canyon" of vallei fctond op de kaart als Spragge'*
canyon aangegeven. George's vader had het land verwor
ven, lang voor George's geboorte. Hij had er heelcmaal
zijn eigen stempel opgedrukt, er een klein paradijs van
gemaakt, door ongelooflijk harden arbeid. George had
van zijn vader diens onverwoestbare liefde voor Sprag-
ge's Canyon geërfd. In zijn oogen was 't heelemaal vol
maakt. het verrukkelijkste plekje op den aardbodem.
Wij hebben het hier reuse, placht hij te zeggen. Hij
had een onschuldig plezier in zijn eenvoudig leven. Hij
was recht door zee en kon ryden op alles wat vier poo-
ten had. van een stierkalf tot een wild paard toe. Hij
was een cowboy van de beste soort, maar niet van dat
vloekende en drinkende type dat altijd klaar staat om
te schieten en dat zyn geld verdoet.
George dronk nooit iets anders dan water en het was
algemeen bekend dat hy nooit verliefd was geweest
Wordt vervolgd.
