Uitlui fiitiis-
Almttitie- LnilniUil
iMikcurteA koii&fye Twt[Sct.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
De eerste 10 jaren van
het P.W.N.
HET MEISJE
UIT DE STAD.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Woensdag 1 October 1930.
SCHAGER
73ste Jaargang No. 8740
COMOT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, woiden Adver
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No, 20.
Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMEB BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Aan het jaarverslag over 1929 laat de directeur van
het Provinciaal Waterleidingbedrijf Noordholland
voorafgaan een kort overzicht van de ontwikkeling in
de eerste 10-jarige periode, welke 31 December van
't vorige jaar werd afgesloten.
In die periode is het P.W.N. tot vollen wasdom ge
komen. Het gestelde doel, om de hygiënische en eco
nomische voordeden eener deugdelijke watervoorzie
ning zoo spoedig mogelijk deelachtig te doen worden
aan het geheele gewest, voor zoover zulks practisch
mogelijk zou blijken te zijn, is feitelijk bereikt, toen de
laatste daarvoor in aanmerking komende gemeente
Warder kon worden aangesloten; de waterlei
ding aldaar werd op 17 April 1930 officieel geopend.
Ook al is te verwachten, dat het P.W.N. zich in de
toekomst voortdurend zal blijven ontwikkelen, de acti
viteit en de krachtsinspanning van de eerste 10 ja
ren zullen in volgende tijdperken niet overtroffen
moeten worden.
Vele belangrijke werken zullen nog uitgevoerd moe
ten worden om aan de steeds toenemende vraag naar
goed en goedkoop leidingwater te kunnen voldoen, ook
an nieuwe gebieden, die, als gevolg van de droogleg
ging der Zuiderzee, aan het verzorgingsgebied van het
P.W.N. toegevoegd zullen worden.
Van de 121 gemeenten op het vasteland voorziet het
P.W.N. er 104 van water. De andere 17 zorgen voor
zich zelf.
Het hoofdbuizennet is nu 1950 K.M. lang; dat is in
rechte lijn een afstand van Bloemendaal naar O porto
in Portugal.
In 19z0 was de lengte 241 K.M.
Toen waren er 19.978 aangeslotenen, nu is het
Ï9.187.
In 1920 werd in het buizennet afgeleverd 2.446.761
M3., in 1929 bedroeg het 10.844.448 M3.
Op 31 December 1929 bedroeg het totaal aantal aan-
sluitplichtige perceelen 82.336.
Hiervan waren aangesloten 75.919 of 92.2
Van de niet-aansluitplichtige perceelen waren er
3268 wel aangesloten.
In het P.W.N. is nu vastgelegd een kapitaal van
f 19.619.094.
1920 leverde een tekort op de exploitatie van
ƒ24.074.
Alle volgende jaren leverden een overschot, dat be
stemd werd voor extra-afschrijving en reserve.
In 1929 was bet overschot f 402.673.
De sterkte van het personeel in vasten en tijdelijken
'dienst was op 31 Dec. j.1. 131, zeker niet veel voor zulk
een bedrijf.
Het P.W.N. is Noordhollands zonnekind. Het is een
voorbeeld van overheidsbemoeiing om er trotsch op
te zijn.
Als we in een volgend nummer iets mededeelen uit
het jaarverslag over 1929, zal dit opnieuw kunnen blij
ken.
FEUILLETON
Uit het Engelsch van
E. A. V a c h e 11.
Waarom zou ik? zei Hazel vriendelijk.
Ik sta er paf van dat u niet bang bent. Niet
gegild, geen woord gezegd.
Alleen maar stil gezeten en u vastgehouden.
Op den top van den volgenden heuvel wekte een
mooi panorama van Anguilla Ranch Hazel's bewon
dering. Ze wees naar het oude Spaansche huis en zei
gretig:
Is dat uw huis?
George keek lichtelijk verbaasd. Hazel had klaar
blijkelijk geen idee van afstanden.
Wel, we zijn nog niet eens halfweg. Dat is een
oude Spaansche bezitting, ze is van don Juan Aguilla
geweest. Ze is nu het eigendom van een rijken New-
Yorker. Hij heeft me gevraagd het voor hem te be-
heeren, twintigduizend acres.
Waarom hebt u het niet aangenomen?
Ik heb mijn eigen plaats.
Is die net zoo groot als deze?
Driehonderd twintig acres, meer niet, dat is ge
noeg.
Een heel klein plaatsje dus.
Groot genoeg voor mij; en toen ze in gedachten
verdiept bleef zwijgen, ging hij voort:
Ik hen mijn eigen baas, als het er op aankomt,
is dat de hoofdzaak. Daar ligt Spragge's hoeve, dien
kant uit. Daar bij de dennen kunt u ons huis zien.
George wees met zijn zweep naar den heuvelring
in de verte, bekroond door drie dennen.
Zeg, kunt u nu echt diep ademhalen?
Kon ze? Bij zijn vraag werd ze zich voor het eerst
bewust van de heerlijke warme lucht, die ze inademde
en ze voelde ze als het ware tot diep in haar hart
doordringen.
Oakland leek mijlen ver weg!
Het is eenvoudig verrukkelijk, zei ze.
Wacht maar eens tot u den oceaan gezien hebt!
En ze wachtte in zalig zwijgen. George zei ook geen
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Middagzitting van Maandag 29 September.
GEEN -EERBIED BETOOND VOOR
RLJKSEIGENDOM.
De twee eerste introducees, heden persoonlijk ter
zitting verschenen, waren de jeugdige heeren Hendrik
I., oud 18 jaar en de 17-jarige Willebrordus L., beiden
los-werklieden te Den Helder, die zich beiden in den
schemeravond van 16 Mei verstout hadden, een lat
af te trekken van een bij de artillerie-kazerne staand
hek. De beide delinquenten erkenden openhartig het
feit, evenzeer dat zij geen vergunning hadden ont
vangen, deze rijkslat gewelddadig te verwijderen. Het
was hun te doen, op het terrein der verlaten kazerne
gymnastiekoefeningen te maken. Eisch tegen Hen
drik I. f 10 boete of 10 dagen hechtenis; tegen W. L
f7 boete of 7 dagen tuchtschool.
De verdediger van den minderjarigen Willebrordus,
mr. Jozephus Jitta, die ook de juridische zorg voor
Hendr I. op zich had genomen, zag zooveel bezwaren
in de dagvaarding, dat daarop zijn inziens geen ver
oordeeling kon volgen. Overigens pleitte verdediger het
opleggen van een geringe boete. De Officier was het
niet eens met de opvatting van verdediger met be
trekking tot de dagvaarding en repliceerde plicht
matig, waarop natuurlijk dupliek niet uitbleef. De po
litierechter hakte den gordiaanschen knoop door en
veroordeelde eersten verdachte tot f 5 boete of 5 da
gen en no. 2 tot f 5 boete of 1 week tuchtschool.
EEN URKER OP HET HOOFD GESLAGEN.
Volgens dagvaarding zou op 29 Juli zekeren Iske B.
te Urk zijn eiland-genoot "D. Bakker op het hoofd heb
ben geslagen. Noch verdachte noch mishandelde was
echter present. Eiach f 15 boete of 15 dagen. Vonnis
f 10 boete of 10 dagen, ten einde het proces-verbaal
niet onnoodig te vertragen.
EEN MINDER AANGENAME HERINNERING
VOOR DE FAMILIE.
De 20-jarige mej. Theodora B„ wonende te Egmond
aan Zee, stond terecht ter zake een haar te laste ge
legd vermogensdelicten wel een bedrag van f 12.50 ten
nadeele van de familie Cornelis de Wit te Egmond-
Binnen, zijnde den inhoud van een kinder-spaarpot, op
1 Juli, toen bedoelde jongedame nog in dienst van deze
familie werkzaam was, zich wederrechtelijk had toe
geëigend. Het meisje erkende haar misstap en ver
klaarde daarvan spijt te hebben. Zij werd vriendelijk
en zachtmoedig door den politiereohter vermaand, waar
op zij beterschap beloofde en zou zorgen dat iets* der
gelijks niet meer zou voorkomen. Het ontvreemde geld
had zij direct na ontdekking teruggeven. Het was even
wel niet de eerste maal dat het meisje zich vergreep.
„Wil je daar tegen vechten?" vroeg de politierechter.
,,Ik doe het nooit meer, U zult het nooit meer van me
hooren, meheer", riep Theodora met overtuiging.
De Officier, hoewel met gemengd animo, vorderde
3 maanden voorw. met 3 jaar proeftijd en werd het
meisje veroordeeld tot 2 maanden voorw. met 3 jaar
proeftijd, met oplegging van bijz. voorwaarden en on
dertoezichtstelling van de R.K. Reclasseering te Alk
maar.
DE EER EN GOEDE NAAM VAN EEN HUIS
MOEDER BEZWALKT.
Op den 28 Juli dezes jaars had de gehuwde mej.
Rietje K., echtgenoot de V. te Eenigenburg, gem. St.-
Maarten, onder een gewichtig gesprek met een paar
buurjuffrouwen de dames Stoop en de Ruiter over een
derde buurvrouw, mej. H. Kossen, huisvrouw J. Groot,
deze dame zonder eenige restrictie beticht van eenige
voor een eerzame huismoeder minder eervolle feiten,
die we welgevoegelijkshalve hier verder onbesproken
zullen laten. De belasterde dame, weinig gesticht over
deze aanranding van haar eer en goeden naam, deed
klacht bij den burgemeester van St.-Maarten. De los
lippige dame moest thans terecht staan, doch was
jammer genoeg niet aanwezig. Het schijnt een lastig
mensch te zijn en de officier requireerde f 30 boete of
30 dagen. Zij werd daarop wegens smaad veroordeeld
tot f 20 boete of 20 dagen.
BUURTSCHAPPELIJKE BELEEDIGINGEN.
De 35-jarige mej. Adriana Christina A. en de 37-
jarige heer Cornelis H., die te samen een echtpaar
vormen, te Alkmaar woonachtig, stonden gezamenlijk
terecht ter zake eenige hen te laste gelegde beleedi-
gingen, op 23 Juli in het openbaar geuit tegen mej.
Pietertje Nieuwenhof, huisvrouw van den heer Frans
Evers en de mede in de buurt wonende mej. Corn.
Hoefsloot, huivr. C. Heijblom. Beleedigingen, die niet
geschikt zijn om als kolomvulsel van een courant te
worden gebezigd. De gedagvaarde dame ontkende per
tinent gescholden te hebben, terwijl de echtgenoot ver
klaarde boos te zijn geweest, waardoor hij het noodige
bedwang over zijn tong verloor. Over de aanwezigheid
van mej. Heijblom bij het buurtrelletje, konden par
tijen het absoluut niet eens worden. Volgens mej. A.
zou mej. Heijblom in het bijzijn van zekere Heijmans,
wonende Bloemstraat, verklaard hebben dat zij er niet
bij was geweest. Besloten werd alsnog staande deze
vergadering genoemde juffrouw te roepen en als ge
tuige a decharge te laten optreden.
Inmiddels werd nog gehoord een andere toehoordster
van 23 Juli, mej. Pieterje Evers, dochter van een der
beleedlgden, die bij nog vele andere dingen verklaarde,
dat mej. Heijblom er óók bij was geweest.
De later gearriveerde mejuffrouw Cornelia Klaren-
beek, huisvrouw van den heer Jan Hijmans, verklaarde
dat juffr. Heijblom tegen haar zou gezegd höbben: Het
spijt me, dat ik bij de politie geweest ben, want ik ben
er niet bij geweest, méér wist deze juffrouw er niet
van mee te praten. Eisch wegens beleediging van mej.
Evers f 15 boete of 15 dagen. Voor de andere belee
diging vrijspraak. Uitspraak: vrijspraak voor het echt
paar H.
DE KEURINGSRAAD GENEGEERD.
De militleplichtige Cornelis Kr., te Venhuizen was
noch voor den keuringsraad, en ook niet te Alkmaar
voor den Politierechter verschenen. Hij werd overeen
komstig requisitoir tot f 10 boete of 10 dagen veroordeeld
Evenals den afwezigen heer Mathijs T., voor het zelfde
feit tot dezelfde straf. De heer Mathijs VI., onderging het
lot zijner eeniger mate onverschillige voorgangerrs.
MET DE VUIST GEMANOEUVREERD.
De niet verschenen verdachte Andries R. had in den
nacht van 5 Juli te Spierdijk gem. Berkhout, den heer
Gerrit Broertjes, metselaar te Ursem zoo heftig in 't ge
laat geslagen, dat hij bloedend werd verwond aan lip en
oor. De getuige zeide niet te weten waaraan hij de eer
te danken had, doch hij stond op een meisje te wachten
en misschien had dit den heer R. ook in afwachting
verkeerende, nerveus gemaakt.
Eisch f 20 boete of 20 dagen. Vonnis conform dit re
quisitoir.
BESCHADIGING VAN EEN WIERINGER DIJKJE.
Een met name Jan B., uitgeroepen, doch niet versche
nen, verdachte uit Wieringen, werd ten laste gelegd dat
hij op 9 Juli den 16-jarigen arbeider A. Mors opdracht
had gegeven een gedeelte van den in onbruik geraakten
Stontelerdijk af te graven. Blijkbaar kon door het pol
der bestuur dat den dijk beschouwde als waterkeering,
deze dijkbeschadiging niet worden getolereerd, vooral
niet, omdat aan Jan B. daarvoor geen vergunning was
verleend, die hij trouwens ook niet zou hebben gekregen
Ter zake dit feit werd gevorderd f 50 boete of 50 da
gen hechtenis. Vonnis niet minder gepeperd werd be
paald op f 50 boete of 50 dagen, conform requisitoir.
EEN FLESCH GEBRUIKT ALS KRACHTMIDDEL.
Een heer uit Wieringen, met name Harm H., niet ver
schenen, had op 10 Juli den heer Jacob Zijlstra te Den
Oever eerst een glas bier in 't gelaat geworpen en hem
later onthaald op een slag met een bierflesch op het
hoofd, dat de glassplinters rond vlogen en het hoofd van
Jacob ook niet onbeschadigd bleef. Het bleek dat beide
partijen stevig aangeschoten waren en het hier een hef
tige dronkenmansruzie betrof.
Eisch aanhouding tot over 5 weken. Conform besloten
RUITEN INGEMEPT.
Een Heldersch ingezetene, genaamd Adr. Joh. B.. die
verzuimde zijn opwachting ter zitting te maken, had te
Helder op 10 Juli eenige ruiten vernield In de woning
bewoond door den heer C. Mooij, aldaar. Hij bezigde
daartoe een klomp en timmerde 5 ruiten in. Mej. Mooij
was niet thuis, doch zag in de nabijheid de euveldaad
geschieden. De schade bedroeg f 13.50, die niet betaald
werd. Jammer genoeg had mej. Mooij geen machtiging
van haar echtgenoot, die vordering tegen den vernieler
in te stellen.
Gevorderd werd f 25 boete of f 25 dagen. Vonnis over
eenkomstig eisch.
EEN ONHANDELBARE ARRESTANT.
Een te Enkhuizen woonachtig persoon, met name Wig-
gert St., die op 13 Juli door een agent B. Christiaan was
aangehouden, ter zake het verkeeren in kennelijken
staat, verzette zich geweldig door trekken, rukken, schop
pen en trappen, zoodat de agent zijn handen meer dan
vol had en het hem eerst gelukte den beschonken knaap,
die veelvuldig drinkt, met behulp van zekeren heer Bloe
mendaal, welke plichtsgetrouwen burger zich welwillend
beschikbaar stelde, over te brengen.
Eisch in dit speciale geval, verdachte is een reclas-
woord. De paarden trokken stevig aan en het rijtuig
schoot er vlug van door.
Kijk nu, riep George.
Zegepraal vervulde zijn hart, de trots van een man
van uitgestrekte bezittingen.
Hazel opende de oogen en zag den uitgestrekten
Oceaan. Mist noch nevel verduisterde zijn glorie, geen
windje rimpelde de gladde oppervlakte.
Er is niets tusschen Japan en ons dan water,
zei George, en het lacht u tegemoet en binnen vijf
minuten zult u het eerste glimpje van onze hoeve
te zien krijgen.
Ze voelde dat de hoeve voor hem meer beteekende
dan de machtige oneindigheid van de stille Zuidzee.
II.
Juffrouw Spragge omhelsde haar toen ze uit het rij
tuigje sprong. Samantha stak haar hand toe. De vrou
wen namen elkaar eens op, terwijl ze een oogenblik
alleen op de waranda stonden, toen George de paar
den naar de schuur reed.
Kom maar dadelijk mee naar binnen, zei juf
frouw Spragge toeschietelijk. U zult wel heelemaal
op zijn, denk ik. Zijn de kuilen, in den weg niet
vreeselijk?
Hazel antwoordde met een vriendelijken glimlach.
De salon, waarin ze ontvangen werd, was zoowat
zeventien bij vijftien voet groot. Hij was pijnlijk net
jes met gewitte muren en op dezen strengen achter
grond zag ze een stuk of wat omlijste portretten en
een half dozijn platen in kleurendruk. Boven den
schoorsteenmantel hing een monsterlijke houtsnede
van Abraham Lincoln. Op de kale planken van den
vloer lag een klein karpetje van lapjes geweven,
klaarblijkelijk van eigen fabrikaat. Simpele neteldoek-
sche gordijntjes hingen voor de ramen. Het „salon-
stel", oorspronkelijk schreeuwend van kleur, was door
den verzachtenden invloed vai\ den tijd een beetje in
zijn felheid getemperd. Op de ronde tafel lag een fa
miliebijbel. Een klok met een strijdlustigen tik dien
de om alle lediggangers er aan te herinneren dat de
voorbijsnellende seconden op een boerderij niet onge
straft konden verspild worden.
Ze gingen met hun drieën een smalle houten trap
op en kwamen in een kamer waar het flauw naar ap
pels rook.
We hebben onze Newtons en dc Winter Pearmans
hier bewaard, legde juffrouw Spragge uit, maar
de lucht is haast weg en ze is niet hinderlijk boven
dien. Ik hoop toch zoo, liefje, dat we het u hier pret
tig en gezellig kunnen maken.
Daar ben ik niet bang voor, de vallei is in één
woord verrukkelijk.
Het is hier werkelijk aardig en rustig. Er is
geen mooier plekje in de buurt; onze aardbeien zijn
altijd het eerste rijp. Bij het avondeten zult u onze
honing proeven.
Kweekt u aardbeien voor de markt?
Heeft George U dat niet verteld. Ja. Wij kweeken
aardbeien en we fokken kippen, eenden, veulens en
kalveren; van alles en nog wat. We maken het beste.
Er zijn kwartels en reeën en forellen in de heek en
mosselen aan het strand en visch in overvloed in de
zee. Niemand zou het beter kunnen wenschen.
Kort daarna verscheen George met Hazel's koffer.
Maar hij verdween onmiddellijk weer. Mejuffrouw
Spragge daalde af naar de keuken, vanwaar lieflijke
geuren opstegen als wierrook voor de geëerde gast.
Sumantha bleef om Hazel te helpen uitpakken.
Hemeltje! riep het buitenmeisje, wat hebt u
een verrukkelijke dingen!
Kleeren werden op het bed gelegd. Samantha
voelde een steek van jalouzie toen ze ze zag
Houdt u van mooie dingen? vroeg ze.
Natuurlijk, antwoordde Hazel, u dan niet?
Ik heb ze nooit gehad, antwoordde Samantha
kort.
Ik heb het meeste zelf gemaakt, vertelde miss
Goodrich verder, ik kan goed naaien.
Goed? U doet het eenvoudig meesterlijk.
Hazel voelde voor de eerste maal dien dag dat ze
op prijs werd gesteld.
Meesterlijk: O, neen, ik zou het u gemakkelijk
kunnen leeren.
Vast niet, in geen honderd jaar. En als ik zoo
iets bezat, ze hield een nachtjapon op, dan zou
ik haar opbergen en er misschien soms eens naar
kijken; ik zou haar nooit kunnen dragen.
Langzaam keken de beide meisjes elkaar aan. Ze
trachtten beide onder de oppervlakte te kijkn. Hazel
zag wat ze verwacht had, het buitenmeisje; wel een
beetje knapper dan heelemaal naar haar zin was,
maar toch onbeteekenend als mededingster.
Samantha bekeek het stadsmeisje van top tot teen
gewapend voor de verovering. En ze had veroverd
de onweerstaanbare toovenaros! Dapper zag Saman
tha het onvermijdelijke voor de oogen en ze bekende
zichzelf dat de overwinning al behaald was.
III
Alleen in haar eigen kamer keek Samantha in het
spiegeltje dat boven haar waschtafel hing. Wat ze
zag kon haar niet bekoren, ze mompelde woedend;
Boe ren tri en!
In de bovenste la van haar tafel lag een nieuwe
blouse, met zorg ontworpen, om genade te vinden in
George's oogen, daaronder lag een schoone witte rok
en een ietwat zuinig uitgevallen ceintuur van rose
lint. Onder in de la waren ondergoederen, stevig en
nuttig, zóó stevig dat ze een orkaan zouden kunnen
weerstaan als ze op de lijn hingen. De allergewoonste
bries, dacht Samantha, zou Hazel's fijne spullen al
ruineeren. Met gefronste wenkbrauwen stond ze op het
bed, trok de la open, nam haar beste spullen er uit
en bekeek die met supreme verachting. Samantha
hield de blouse in de hoogte en keek nog eens goed
naar de snit en het strookje goedkoope kant aan de
korte mouwen.
Stomme idioot, fluisterde ze.
Toen waschtc ze haar handen, kamde haar haren
glad en wandelde de trap af en de keuken binnen
met het hoofd uitdagend in den nek.
Juffrouw Spragge keek haar aan.
Ga je je niet een beetje opknappen? vroeg de
oude vrouw.
N'eel
Ze is knap Smantie en ze heeft aardige manie
ren en ik kan er niets aan doen, maar ik vind
haar aardig.
Ik ook, zei Samantha op nadruk kei ij ken toon,
en ze vervolgde:
Daar is ze voor geschapen om aardig gevonden
en verwend te worden!
Juffrouw Spragge knikte, maar ze zei verdrietig:
Toen ik haar zag, zei ik bij mezelf: het had wel
erger gekund.
Aan tafel was Hazel het middelpunt van de be
wondering. George had natuurlijk verteld hoe ze
maar ternauwernood ontsnapt waren.
Een nieuwe verrassing wachtte juffrouw Spragge'"
en Samantha. Hazel prees haar kookkunst met ver
stand en begrip, waarop juffrouw Spragge ongeloo-
vig opmerkte:
Wel kind, je kunt toch niet koken ook?
Ja, dat kan ik zeker er vertoonde zich een
kuiltje in haar wang ik heb eens een eersten prijs
gewonne bij een kookwedstrijd. Ik kan alle mogelijke
lekkere dingen klaar maken; u moet maar eens zien
wat ik met mosselen kan doen.
Wel, dan breekt mijn klomp, zei George.
Straks gaat u nog vertellen dat u uw eigen kleeren
kunt wasschen.
Ik weet wel iets van de fijne wasch af. Mijn aller
beste dingen doe ik zelf!
Alles bij elkaar genomen was haar eersten avond
op Spragge's Hoeve een succes!
Wordt vervolgd.