Uitlui fiitiis- Almttitie- LnilniUil iMikcurteA koii&fye Twt[Sct. Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Eerste Blad. De eerste 10 jaren van het P.W.N. HET MEISJE UIT DE STAD. Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. Woensdag 1 October 1930. SCHAGER 73ste Jaargang No. 8740 COMOT. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, woiden Adver tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No, 20. Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NUMMEB BESTAAT UIT TWEE BLADEN. Aan het jaarverslag over 1929 laat de directeur van het Provinciaal Waterleidingbedrijf Noordholland voorafgaan een kort overzicht van de ontwikkeling in de eerste 10-jarige periode, welke 31 December van 't vorige jaar werd afgesloten. In die periode is het P.W.N. tot vollen wasdom ge komen. Het gestelde doel, om de hygiënische en eco nomische voordeden eener deugdelijke watervoorzie ning zoo spoedig mogelijk deelachtig te doen worden aan het geheele gewest, voor zoover zulks practisch mogelijk zou blijken te zijn, is feitelijk bereikt, toen de laatste daarvoor in aanmerking komende gemeente Warder kon worden aangesloten; de waterlei ding aldaar werd op 17 April 1930 officieel geopend. Ook al is te verwachten, dat het P.W.N. zich in de toekomst voortdurend zal blijven ontwikkelen, de acti viteit en de krachtsinspanning van de eerste 10 ja ren zullen in volgende tijdperken niet overtroffen moeten worden. Vele belangrijke werken zullen nog uitgevoerd moe ten worden om aan de steeds toenemende vraag naar goed en goedkoop leidingwater te kunnen voldoen, ook an nieuwe gebieden, die, als gevolg van de droogleg ging der Zuiderzee, aan het verzorgingsgebied van het P.W.N. toegevoegd zullen worden. Van de 121 gemeenten op het vasteland voorziet het P.W.N. er 104 van water. De andere 17 zorgen voor zich zelf. Het hoofdbuizennet is nu 1950 K.M. lang; dat is in rechte lijn een afstand van Bloemendaal naar O porto in Portugal. In 19z0 was de lengte 241 K.M. Toen waren er 19.978 aangeslotenen, nu is het Ï9.187. In 1920 werd in het buizennet afgeleverd 2.446.761 M3., in 1929 bedroeg het 10.844.448 M3. Op 31 December 1929 bedroeg het totaal aantal aan- sluitplichtige perceelen 82.336. Hiervan waren aangesloten 75.919 of 92.2 Van de niet-aansluitplichtige perceelen waren er 3268 wel aangesloten. In het P.W.N. is nu vastgelegd een kapitaal van f 19.619.094. 1920 leverde een tekort op de exploitatie van ƒ24.074. Alle volgende jaren leverden een overschot, dat be stemd werd voor extra-afschrijving en reserve. In 1929 was bet overschot f 402.673. De sterkte van het personeel in vasten en tijdelijken 'dienst was op 31 Dec. j.1. 131, zeker niet veel voor zulk een bedrijf. Het P.W.N. is Noordhollands zonnekind. Het is een voorbeeld van overheidsbemoeiing om er trotsch op te zijn. Als we in een volgend nummer iets mededeelen uit het jaarverslag over 1929, zal dit opnieuw kunnen blij ken. FEUILLETON Uit het Engelsch van E. A. V a c h e 11. Waarom zou ik? zei Hazel vriendelijk. Ik sta er paf van dat u niet bang bent. Niet gegild, geen woord gezegd. Alleen maar stil gezeten en u vastgehouden. Op den top van den volgenden heuvel wekte een mooi panorama van Anguilla Ranch Hazel's bewon dering. Ze wees naar het oude Spaansche huis en zei gretig: Is dat uw huis? George keek lichtelijk verbaasd. Hazel had klaar blijkelijk geen idee van afstanden. Wel, we zijn nog niet eens halfweg. Dat is een oude Spaansche bezitting, ze is van don Juan Aguilla geweest. Ze is nu het eigendom van een rijken New- Yorker. Hij heeft me gevraagd het voor hem te be- heeren, twintigduizend acres. Waarom hebt u het niet aangenomen? Ik heb mijn eigen plaats. Is die net zoo groot als deze? Driehonderd twintig acres, meer niet, dat is ge noeg. Een heel klein plaatsje dus. Groot genoeg voor mij; en toen ze in gedachten verdiept bleef zwijgen, ging hij voort: Ik hen mijn eigen baas, als het er op aankomt, is dat de hoofdzaak. Daar ligt Spragge's hoeve, dien kant uit. Daar bij de dennen kunt u ons huis zien. George wees met zijn zweep naar den heuvelring in de verte, bekroond door drie dennen. Zeg, kunt u nu echt diep ademhalen? Kon ze? Bij zijn vraag werd ze zich voor het eerst bewust van de heerlijke warme lucht, die ze inademde en ze voelde ze als het ware tot diep in haar hart doordringen. Oakland leek mijlen ver weg! Het is eenvoudig verrukkelijk, zei ze. Wacht maar eens tot u den oceaan gezien hebt! En ze wachtte in zalig zwijgen. George zei ook geen VOOR DEN POLITIERECHTER. Middagzitting van Maandag 29 September. GEEN -EERBIED BETOOND VOOR RLJKSEIGENDOM. De twee eerste introducees, heden persoonlijk ter zitting verschenen, waren de jeugdige heeren Hendrik I., oud 18 jaar en de 17-jarige Willebrordus L., beiden los-werklieden te Den Helder, die zich beiden in den schemeravond van 16 Mei verstout hadden, een lat af te trekken van een bij de artillerie-kazerne staand hek. De beide delinquenten erkenden openhartig het feit, evenzeer dat zij geen vergunning hadden ont vangen, deze rijkslat gewelddadig te verwijderen. Het was hun te doen, op het terrein der verlaten kazerne gymnastiekoefeningen te maken. Eisch tegen Hen drik I. f 10 boete of 10 dagen hechtenis; tegen W. L f7 boete of 7 dagen tuchtschool. De verdediger van den minderjarigen Willebrordus, mr. Jozephus Jitta, die ook de juridische zorg voor Hendr I. op zich had genomen, zag zooveel bezwaren in de dagvaarding, dat daarop zijn inziens geen ver oordeeling kon volgen. Overigens pleitte verdediger het opleggen van een geringe boete. De Officier was het niet eens met de opvatting van verdediger met be trekking tot de dagvaarding en repliceerde plicht matig, waarop natuurlijk dupliek niet uitbleef. De po litierechter hakte den gordiaanschen knoop door en veroordeelde eersten verdachte tot f 5 boete of 5 da gen en no. 2 tot f 5 boete of 1 week tuchtschool. EEN URKER OP HET HOOFD GESLAGEN. Volgens dagvaarding zou op 29 Juli zekeren Iske B. te Urk zijn eiland-genoot "D. Bakker op het hoofd heb ben geslagen. Noch verdachte noch mishandelde was echter present. Eiach f 15 boete of 15 dagen. Vonnis f 10 boete of 10 dagen, ten einde het proces-verbaal niet onnoodig te vertragen. EEN MINDER AANGENAME HERINNERING VOOR DE FAMILIE. De 20-jarige mej. Theodora B„ wonende te Egmond aan Zee, stond terecht ter zake een haar te laste ge legd vermogensdelicten wel een bedrag van f 12.50 ten nadeele van de familie Cornelis de Wit te Egmond- Binnen, zijnde den inhoud van een kinder-spaarpot, op 1 Juli, toen bedoelde jongedame nog in dienst van deze familie werkzaam was, zich wederrechtelijk had toe geëigend. Het meisje erkende haar misstap en ver klaarde daarvan spijt te hebben. Zij werd vriendelijk en zachtmoedig door den politiereohter vermaand, waar op zij beterschap beloofde en zou zorgen dat iets* der gelijks niet meer zou voorkomen. Het ontvreemde geld had zij direct na ontdekking teruggeven. Het was even wel niet de eerste maal dat het meisje zich vergreep. „Wil je daar tegen vechten?" vroeg de politierechter. ,,Ik doe het nooit meer, U zult het nooit meer van me hooren, meheer", riep Theodora met overtuiging. De Officier, hoewel met gemengd animo, vorderde 3 maanden voorw. met 3 jaar proeftijd en werd het meisje veroordeeld tot 2 maanden voorw. met 3 jaar proeftijd, met oplegging van bijz. voorwaarden en on dertoezichtstelling van de R.K. Reclasseering te Alk maar. DE EER EN GOEDE NAAM VAN EEN HUIS MOEDER BEZWALKT. Op den 28 Juli dezes jaars had de gehuwde mej. Rietje K., echtgenoot de V. te Eenigenburg, gem. St.- Maarten, onder een gewichtig gesprek met een paar buurjuffrouwen de dames Stoop en de Ruiter over een derde buurvrouw, mej. H. Kossen, huisvrouw J. Groot, deze dame zonder eenige restrictie beticht van eenige voor een eerzame huismoeder minder eervolle feiten, die we welgevoegelijkshalve hier verder onbesproken zullen laten. De belasterde dame, weinig gesticht over deze aanranding van haar eer en goeden naam, deed klacht bij den burgemeester van St.-Maarten. De los lippige dame moest thans terecht staan, doch was jammer genoeg niet aanwezig. Het schijnt een lastig mensch te zijn en de officier requireerde f 30 boete of 30 dagen. Zij werd daarop wegens smaad veroordeeld tot f 20 boete of 20 dagen. BUURTSCHAPPELIJKE BELEEDIGINGEN. De 35-jarige mej. Adriana Christina A. en de 37- jarige heer Cornelis H., die te samen een echtpaar vormen, te Alkmaar woonachtig, stonden gezamenlijk terecht ter zake eenige hen te laste gelegde beleedi- gingen, op 23 Juli in het openbaar geuit tegen mej. Pietertje Nieuwenhof, huisvrouw van den heer Frans Evers en de mede in de buurt wonende mej. Corn. Hoefsloot, huivr. C. Heijblom. Beleedigingen, die niet geschikt zijn om als kolomvulsel van een courant te worden gebezigd. De gedagvaarde dame ontkende per tinent gescholden te hebben, terwijl de echtgenoot ver klaarde boos te zijn geweest, waardoor hij het noodige bedwang over zijn tong verloor. Over de aanwezigheid van mej. Heijblom bij het buurtrelletje, konden par tijen het absoluut niet eens worden. Volgens mej. A. zou mej. Heijblom in het bijzijn van zekere Heijmans, wonende Bloemstraat, verklaard hebben dat zij er niet bij was geweest. Besloten werd alsnog staande deze vergadering genoemde juffrouw te roepen en als ge tuige a decharge te laten optreden. Inmiddels werd nog gehoord een andere toehoordster van 23 Juli, mej. Pieterje Evers, dochter van een der beleedlgden, die bij nog vele andere dingen verklaarde, dat mej. Heijblom er óók bij was geweest. De later gearriveerde mejuffrouw Cornelia Klaren- beek, huisvrouw van den heer Jan Hijmans, verklaarde dat juffr. Heijblom tegen haar zou gezegd höbben: Het spijt me, dat ik bij de politie geweest ben, want ik ben er niet bij geweest, méér wist deze juffrouw er niet van mee te praten. Eisch wegens beleediging van mej. Evers f 15 boete of 15 dagen. Voor de andere belee diging vrijspraak. Uitspraak: vrijspraak voor het echt paar H. DE KEURINGSRAAD GENEGEERD. De militleplichtige Cornelis Kr., te Venhuizen was noch voor den keuringsraad, en ook niet te Alkmaar voor den Politierechter verschenen. Hij werd overeen komstig requisitoir tot f 10 boete of 10 dagen veroordeeld Evenals den afwezigen heer Mathijs T., voor het zelfde feit tot dezelfde straf. De heer Mathijs VI., onderging het lot zijner eeniger mate onverschillige voorgangerrs. MET DE VUIST GEMANOEUVREERD. De niet verschenen verdachte Andries R. had in den nacht van 5 Juli te Spierdijk gem. Berkhout, den heer Gerrit Broertjes, metselaar te Ursem zoo heftig in 't ge laat geslagen, dat hij bloedend werd verwond aan lip en oor. De getuige zeide niet te weten waaraan hij de eer te danken had, doch hij stond op een meisje te wachten en misschien had dit den heer R. ook in afwachting verkeerende, nerveus gemaakt. Eisch f 20 boete of 20 dagen. Vonnis conform dit re quisitoir. BESCHADIGING VAN EEN WIERINGER DIJKJE. Een met name Jan B., uitgeroepen, doch niet versche nen, verdachte uit Wieringen, werd ten laste gelegd dat hij op 9 Juli den 16-jarigen arbeider A. Mors opdracht had gegeven een gedeelte van den in onbruik geraakten Stontelerdijk af te graven. Blijkbaar kon door het pol der bestuur dat den dijk beschouwde als waterkeering, deze dijkbeschadiging niet worden getolereerd, vooral niet, omdat aan Jan B. daarvoor geen vergunning was verleend, die hij trouwens ook niet zou hebben gekregen Ter zake dit feit werd gevorderd f 50 boete of 50 da gen hechtenis. Vonnis niet minder gepeperd werd be paald op f 50 boete of 50 dagen, conform requisitoir. EEN FLESCH GEBRUIKT ALS KRACHTMIDDEL. Een heer uit Wieringen, met name Harm H., niet ver schenen, had op 10 Juli den heer Jacob Zijlstra te Den Oever eerst een glas bier in 't gelaat geworpen en hem later onthaald op een slag met een bierflesch op het hoofd, dat de glassplinters rond vlogen en het hoofd van Jacob ook niet onbeschadigd bleef. Het bleek dat beide partijen stevig aangeschoten waren en het hier een hef tige dronkenmansruzie betrof. Eisch aanhouding tot over 5 weken. Conform besloten RUITEN INGEMEPT. Een Heldersch ingezetene, genaamd Adr. Joh. B.. die verzuimde zijn opwachting ter zitting te maken, had te Helder op 10 Juli eenige ruiten vernield In de woning bewoond door den heer C. Mooij, aldaar. Hij bezigde daartoe een klomp en timmerde 5 ruiten in. Mej. Mooij was niet thuis, doch zag in de nabijheid de euveldaad geschieden. De schade bedroeg f 13.50, die niet betaald werd. Jammer genoeg had mej. Mooij geen machtiging van haar echtgenoot, die vordering tegen den vernieler in te stellen. Gevorderd werd f 25 boete of f 25 dagen. Vonnis over eenkomstig eisch. EEN ONHANDELBARE ARRESTANT. Een te Enkhuizen woonachtig persoon, met name Wig- gert St., die op 13 Juli door een agent B. Christiaan was aangehouden, ter zake het verkeeren in kennelijken staat, verzette zich geweldig door trekken, rukken, schop pen en trappen, zoodat de agent zijn handen meer dan vol had en het hem eerst gelukte den beschonken knaap, die veelvuldig drinkt, met behulp van zekeren heer Bloe mendaal, welke plichtsgetrouwen burger zich welwillend beschikbaar stelde, over te brengen. Eisch in dit speciale geval, verdachte is een reclas- woord. De paarden trokken stevig aan en het rijtuig schoot er vlug van door. Kijk nu, riep George. Zegepraal vervulde zijn hart, de trots van een man van uitgestrekte bezittingen. Hazel opende de oogen en zag den uitgestrekten Oceaan. Mist noch nevel verduisterde zijn glorie, geen windje rimpelde de gladde oppervlakte. Er is niets tusschen Japan en ons dan water, zei George, en het lacht u tegemoet en binnen vijf minuten zult u het eerste glimpje van onze hoeve te zien krijgen. Ze voelde dat de hoeve voor hem meer beteekende dan de machtige oneindigheid van de stille Zuidzee. II. Juffrouw Spragge omhelsde haar toen ze uit het rij tuigje sprong. Samantha stak haar hand toe. De vrou wen namen elkaar eens op, terwijl ze een oogenblik alleen op de waranda stonden, toen George de paar den naar de schuur reed. Kom maar dadelijk mee naar binnen, zei juf frouw Spragge toeschietelijk. U zult wel heelemaal op zijn, denk ik. Zijn de kuilen, in den weg niet vreeselijk? Hazel antwoordde met een vriendelijken glimlach. De salon, waarin ze ontvangen werd, was zoowat zeventien bij vijftien voet groot. Hij was pijnlijk net jes met gewitte muren en op dezen strengen achter grond zag ze een stuk of wat omlijste portretten en een half dozijn platen in kleurendruk. Boven den schoorsteenmantel hing een monsterlijke houtsnede van Abraham Lincoln. Op de kale planken van den vloer lag een klein karpetje van lapjes geweven, klaarblijkelijk van eigen fabrikaat. Simpele neteldoek- sche gordijntjes hingen voor de ramen. Het „salon- stel", oorspronkelijk schreeuwend van kleur, was door den verzachtenden invloed vai\ den tijd een beetje in zijn felheid getemperd. Op de ronde tafel lag een fa miliebijbel. Een klok met een strijdlustigen tik dien de om alle lediggangers er aan te herinneren dat de voorbijsnellende seconden op een boerderij niet onge straft konden verspild worden. Ze gingen met hun drieën een smalle houten trap op en kwamen in een kamer waar het flauw naar ap pels rook. We hebben onze Newtons en dc Winter Pearmans hier bewaard, legde juffrouw Spragge uit, maar de lucht is haast weg en ze is niet hinderlijk boven dien. Ik hoop toch zoo, liefje, dat we het u hier pret tig en gezellig kunnen maken. Daar ben ik niet bang voor, de vallei is in één woord verrukkelijk. Het is hier werkelijk aardig en rustig. Er is geen mooier plekje in de buurt; onze aardbeien zijn altijd het eerste rijp. Bij het avondeten zult u onze honing proeven. Kweekt u aardbeien voor de markt? Heeft George U dat niet verteld. Ja. Wij kweeken aardbeien en we fokken kippen, eenden, veulens en kalveren; van alles en nog wat. We maken het beste. Er zijn kwartels en reeën en forellen in de heek en mosselen aan het strand en visch in overvloed in de zee. Niemand zou het beter kunnen wenschen. Kort daarna verscheen George met Hazel's koffer. Maar hij verdween onmiddellijk weer. Mejuffrouw Spragge daalde af naar de keuken, vanwaar lieflijke geuren opstegen als wierrook voor de geëerde gast. Sumantha bleef om Hazel te helpen uitpakken. Hemeltje! riep het buitenmeisje, wat hebt u een verrukkelijke dingen! Kleeren werden op het bed gelegd. Samantha voelde een steek van jalouzie toen ze ze zag Houdt u van mooie dingen? vroeg ze. Natuurlijk, antwoordde Hazel, u dan niet? Ik heb ze nooit gehad, antwoordde Samantha kort. Ik heb het meeste zelf gemaakt, vertelde miss Goodrich verder, ik kan goed naaien. Goed? U doet het eenvoudig meesterlijk. Hazel voelde voor de eerste maal dien dag dat ze op prijs werd gesteld. Meesterlijk: O, neen, ik zou het u gemakkelijk kunnen leeren. Vast niet, in geen honderd jaar. En als ik zoo iets bezat, ze hield een nachtjapon op, dan zou ik haar opbergen en er misschien soms eens naar kijken; ik zou haar nooit kunnen dragen. Langzaam keken de beide meisjes elkaar aan. Ze trachtten beide onder de oppervlakte te kijkn. Hazel zag wat ze verwacht had, het buitenmeisje; wel een beetje knapper dan heelemaal naar haar zin was, maar toch onbeteekenend als mededingster. Samantha bekeek het stadsmeisje van top tot teen gewapend voor de verovering. En ze had veroverd de onweerstaanbare toovenaros! Dapper zag Saman tha het onvermijdelijke voor de oogen en ze bekende zichzelf dat de overwinning al behaald was. III Alleen in haar eigen kamer keek Samantha in het spiegeltje dat boven haar waschtafel hing. Wat ze zag kon haar niet bekoren, ze mompelde woedend; Boe ren tri en! In de bovenste la van haar tafel lag een nieuwe blouse, met zorg ontworpen, om genade te vinden in George's oogen, daaronder lag een schoone witte rok en een ietwat zuinig uitgevallen ceintuur van rose lint. Onder in de la waren ondergoederen, stevig en nuttig, zóó stevig dat ze een orkaan zouden kunnen weerstaan als ze op de lijn hingen. De allergewoonste bries, dacht Samantha, zou Hazel's fijne spullen al ruineeren. Met gefronste wenkbrauwen stond ze op het bed, trok de la open, nam haar beste spullen er uit en bekeek die met supreme verachting. Samantha hield de blouse in de hoogte en keek nog eens goed naar de snit en het strookje goedkoope kant aan de korte mouwen. Stomme idioot, fluisterde ze. Toen waschtc ze haar handen, kamde haar haren glad en wandelde de trap af en de keuken binnen met het hoofd uitdagend in den nek. Juffrouw Spragge keek haar aan. Ga je je niet een beetje opknappen? vroeg de oude vrouw. N'eel Ze is knap Smantie en ze heeft aardige manie ren en ik kan er niets aan doen, maar ik vind haar aardig. Ik ook, zei Samantha op nadruk kei ij ken toon, en ze vervolgde: Daar is ze voor geschapen om aardig gevonden en verwend te worden! Juffrouw Spragge knikte, maar ze zei verdrietig: Toen ik haar zag, zei ik bij mezelf: het had wel erger gekund. Aan tafel was Hazel het middelpunt van de be wondering. George had natuurlijk verteld hoe ze maar ternauwernood ontsnapt waren. Een nieuwe verrassing wachtte juffrouw Spragge'" en Samantha. Hazel prees haar kookkunst met ver stand en begrip, waarop juffrouw Spragge ongeloo- vig opmerkte: Wel kind, je kunt toch niet koken ook? Ja, dat kan ik zeker er vertoonde zich een kuiltje in haar wang ik heb eens een eersten prijs gewonne bij een kookwedstrijd. Ik kan alle mogelijke lekkere dingen klaar maken; u moet maar eens zien wat ik met mosselen kan doen. Wel, dan breekt mijn klomp, zei George. Straks gaat u nog vertellen dat u uw eigen kleeren kunt wasschen. Ik weet wel iets van de fijne wasch af. Mijn aller beste dingen doe ik zelf! Alles bij elkaar genomen was haar eersten avond op Spragge's Hoeve een succes! Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1930 | | pagina 1