Uitlui NilllS- S. COLTOF Moderne Mantels Mmtimit- UiémIM Balk a n-m a n i e r e n. MODERNE FOTO'S O. v. TRIET moderne Winterjas Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Eerste Blad. De geheimzinnige Iwan Michaëloff. KANAALWEG DEN HELDER. VERGROOTINGEN en REPRODUCTIES ARPAD M0LD0VAN NIEUWE NIEUW - NMIIMDE Den Helder. De klok een uur achteruit. W i n t e r t ij d. Zaterdag 4 October 1930. SCHAGER 73ste Jaargang No. 8742 (IMART. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, wofden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte herekond. DIT NUMMER BESTAAT UIT VIJF BLADEN. OP ZOEK NAAR EEN GEHEIME VEREENIGING. EEN DIPLOMAAT ALS VERTROUWENSMAN. DE GEHEIMZINNIGE, ONVINDBARE AANVOERDER. Van onzen reizenden correspondent). Sofia. 28 September. MOORDEN, zelfmoorden, die verband houden met veroordeelingen door een geheime organisatie, door een geheim comité! Wie zijn toch de men- schen, die de doodvonlssen uitspreken en doen voltrekken? Waar vertoeven ze? Wat willen ze? vroeg Ik me af. Ik sprak er met vele menschen over, maar niemand hier praat gaarne over deze geheimzinnige ge schiedenissen. De meesten haalden de schouders op en zelden: „Wat kan men ervan weten?" Dan zwegen ze verder. Enkelen fluisterden me in het oor, terwijl ze angstig rond keken, of niemand anders het kon afluiste ren: „Dat is natuurlijk het werk van het revolutionnaire Macedoonsche comité." Ook hoorde ik nog wel eens den naam van een persoon: „Iwan Michaëlof heeft de hand ln het spel en met hem valt niet te spotten". Maar wie was dan toch deze geheimzinnige Iwan Michaëlof, die zoo groote macht uitoefent en over leven en dood be schikt, zonder dat de politie tegen hem kan of wil op treden? „Hij is de chef, de commandant van het revolu tionnaire Macedoonsche comité" werd me gezegd. „Maar niemand weet precies, waar hij verblijf houdt Nu is hij hier, dan daar, heel dikwijls ook in het buitenland". Een ander beweerde: „Gewoonlijk vertoeft hij in de bergen van Bulgaarsch Macedonië, omgeven door een troep getrouwen, actieve ykornitadsji's", die hem bewaken, want hij heeft vele vijanden en zijn Teven wordt steeds bedreigd." Dit alles klonk zeer fantastisch, romantisch, maar veel ■wijzer werd ik er niet door. Het eenige, wat vaststond, was, dat een geheime organisatie menschen ter dood veroordeelde en de vonnissen lieten uitvoeren. Maar waar en hoe kon ik met deze geheime organisatie in verbin ding komen? In een der hoofdstraten der stad, straat Alexander I, waar zich ook de Nationale Bank bevindt, had op een gebouw een opschrift mijn aandacht getrokken. Op een zwart bord stond er met gouden letters: „Macédoonsche wetenschappelijk comité". Had dat iets met het geheime, revolutionnaire Macedoonsche comité te maken? Ik in formeerde hier en daar, doch men zeide: „Dat is het co mité, dat ook de belangen der Macedoonsche immigran ten behartigt. Het is een volkomen legaal comité, en staat geheel apart van de geheime organisatie." En ik was weder even wijs al3 te voren. Intusschen liepen door de stad wilde geruchten over de actie van het geheime comité. Dit zou. alsof het een onafhankelijke regeering was, menschen hebben gearresteerd. Men fluisterde over middeleeuwsche martelingen, die de „gearresteerden" (beter ware te spreken van „ontvoerden") ondergingen en deed verhalen, die in de ooren van een West-Euro peaan ongelooflijk klinken. „Ga zelf eens den aanvoerder der organisatie en de zijnen in de bergen bezoeken", gaf een hier wonend bui tenlander me in vertrouwen den raad. Ik zeide hem, dat ik niets liever wenschte en vroeg hem hoe ik dit moest aanleggen. Hij dacht eenigen tijd na als aarzelde hij. Toen gaf hij antwoord: „Ga eens praten met den pers-attaché der X-sche legatie. Deze weet er meer van en was herhaaldelijk bij Iwan Michaëlof". (Ik heb re denen op dit oogenblik deze legatie niet nader aan te duiden. B.) Ik was verbaasd. Gaan praten met een vreemde di plomatieke persoonlijkheid om in aanraking te komen met een geheime organisatie, die tallooze moorden op het geweten heeft? Het klonk heel vreemd, maar dan overlegde ik, dat deze pers-attaché behoort tot een staat, die belang kon hebben bij de actie van het gehei me comité. Den Nederlandschen consul, die hier tegelijk kanselier van de legatie is (onze gezant te Sofia is tevens geac crediteerd bij de Turksche regeering en heeft zijn woon plaats te Konstantinopel), verzocht ik bij den bedoelden pers-attaché aan te vragen of en wanneer deze mij kon ontvangen. De Nederlansche consul, die hier tevens als kanselier een diplomatieke functie bekleedt, kent na tuurlijk den bedoelden pers-attaché, zooals hij alle diplo maten en alle attachés te Sofia kent. De pers-attaché der X-legatie ontving me in zijn bu reau. Natuurlijk ging ik niet recht op den man af. Ik vertelde hem, vernomen te hebben dat hij eenige malen ln de bergen ontvangen was door den leider van het geheime comité temidden van diens getrouwen, de ac tieve „komitadsji's", en vroeg hem of hij mij geen aan wijzingen kon geven, hoe ook ik met deze „komitadsji's" ln nadere aanraking kon komen, daar ook ik gaarne Iets meer van hun leven en hun doel wilde kennen. De pers-attaché, een nog betrekkelijk jonge man, was geloof ik eenigszins verrast over mijn verzoek. Hij over legde een oogenblik en zeide toen: „U begrijpt, dat ik officieel, in mijn hoedanigheid van attaché der legatie niets kan doen." Ik verklaarde dat volkomen in te zien, waarop hij vervolgde: „Het is heel moeilijk met deze menschen in aanraking te komen en vooral de chef, Iwan Michaëlof, betracht de grootste voorzichtigheid. U weet, zijn voorganger, die veel tegemoetkomender was, Theodor Alexandrof, is een paar jaar geleden vermoord en ligt nu begraven ergens in de bergen. Het is daar om begrijpelijk, dat Iwan Michaëlof zich zeer in acht neemt. Bovendien heeft de Bulgaarsche regeering tegen hem een bevel tot in hechtenisneming uitgevaardigd, en de politie kan hem niet vinden. Wat zou men er nu in het buitenland van zeggen, indien een vreemde jour nalist er heel gemakkelijk in slaagde een ontmoeting te bewerkstelligen met den man, die voor de Bulgaarsche politie onvindbaar is? En bovendien, ik weet niet, of Iwan Michaëlof zich op dit oogenblik in Bulgarije be- vndt. Hij dacht een oogenblik na en ging toen verder: „De hoofdzaak is, dat de Macedoonsche kringen overtuigd zijn van uw sympathie voor hun zaak. Zonder dat is er niets te beginnen." „Maar hoe kan ik sympathie of antipathie koesteren voor menschen die ik niet ken, voor een beweging, waar van ik niet nauwkeurig het doel weet. Eerst als ik met de menschen in aanraking ben geweest en me op de hoogte heb gesteld van hun streven, kan ik me een oor deel vormen", antwoordde ik en weder overlegde de pers-attaché. Toen stelde hij de vraag: „Is u al geweest bij het legale Macedoonsche comité in de straat Alexan der I?" Hij bedoelde het bureau met het opschrift: „Macedoonsch wetenschappelijk comité". Ik antwoordde ontkennend. Daarop raadde hij me: „Ga daar eens heen, vraag naar dr. Stanisjef (nadruk op de tweede letter greep), en praat eens met hem. Ga evenwel 's morgens want 's middags houdt hij zijn spreekuur als geneesheer en vindt men hem niet in de Alexander I-straat. Maak echter niet dadelijk gewag van uw wensch met de lei ders der geheime organisatie in aanraking te komen want het comité in de Alexander I-straat is een volko men legaal comité, dat natuurlijk niets te maken kan hebben met de geheime organisatie, waarvan de chef door de politie wordt gezocht. Is u eenige malen bij het legale comité geweest en heeft u daar het vertrouwen gewonnen, is u er goede vrienden, dan kunt u eens voor zichtig uw wensch betreffende de geheime, onwettige or ganisatie te berde brengen." In dankte voor den ontvangen raad. Veel verder was ik nog niet gekomen, maar ik had een vingerwijzing Denzelfden avond evenwel maakte ik kennis met een Macedoniër, afkomstig uit Grieksch Macedonië, met wien ik over zijn geboortestreek kon praten, over steden en dorpen, waar ik zelf had vertoefd. Dat stemde den man vertrouwelijk en ook hij gaf me den raad bij het legale Macedoonsche comité te gaan praten. Ik vroeg hem of er dan eenig verband bestond tusschen het legale en het geheime comité. De ander lachte: „Wie kan dat weten? Het geheime comité is nu eenmaal ge heim en niemand kan met zekerheid zeggen wie er toe behoort en wie niet. Maar één ding is zeker: het gehei me comité is een macht, waarmede geheel Europa re kening moet houden. Het heeft zijn laatste woord nog niet gesproken." J. K. BREDERODE. Ook in groote maten. Ruime keuze BONTMANTELS. Aparte modellen. Vaste prijs. Een „vlag"-incident. Kind met een A.V.R.O.-vlaggetje op haar fiets door een Amsterdamsch schoolhoofd de toegang tot de school geweigerd. Reeds sedert enkele dagen doet zich te Amsterdam het bespottelijke maar feitelijk ook ergerlijke geval voor, dat het hoofd der school aan den Asterweg een kind, dat op zijn fiets een A.V.R.O.-vlaggetje voert, den toegang tot de school weigert. Zelfs toen dc va der daarop met het kind zich aan de school vervoeg de, bleef het schoolhoofd op zijn stuk staan en waar ook de vader niet toe wilde geven, was het gevolg, dat het kind mee terugging naar huis, en sedert al dien tijd van onderwijs is verstoken, liet standpunt van het schoolhoofd is blijkbaar, dat hij geen de monstratie ten gunste van oen bepaalde richting of beweging in zijn school duldt Heel goed te begrij pen en alleszins te respecteeren. Terecht staat elders in dit blad onder „Ware Woorden": Vermoei de jeugd niet met schimpen op alles wat slecht is, maar verkondig haar liever de schoonheid van het goede! Dit zal het hierboven genoemde schoolhoofd ook wel bedoeld hebben, maar het merkwaardige doet zich voor dat, als wij de couranten-berichten mogen gelooven, in zijn klas kinderen bevinden, die de uni form van de A.J.C. a-an hebben. Het zou kleinzielig zijn om hier iets van te zeggen, doch wijst het er dan niet op dat bedoeld schoolhoofd niet geheel en al consequent is in zijn opvatting van: geen demon stratie ten gunste van een bepaalde richting of bc weging? Het zal interessant zijn den loop van deze geschie denis te volgen. Ziehier wat inmiddels gebeurd is. in verschillende formaten, van het eenvoudige tel meest artistieke uitvoering. Snscialiteit in naar elk portret, ook naar oude foto's. Groote keuze voor alle soorten MODERNE LIJSTEN, pasklaar in alle gangbare maten. FOTOGRAFISCHE ATELIERS De quaestie van de school aan den Aster- weg het „vlagincident" is thans in een nieuw stadium gekomen, schrijft het „Hdbld." Wij vernemen thans het volgende: De vader van het meisje, de heer P. A. Koning, heeft zich juridischen hijstand verzekerd van mr. J. de Vrieze, advocaat en procureur hier ter ste de. De heer De Vrieze heeft Woensdagavond een schrijven aan het hoofd der school gezon den, waarin o.m. werd medegedeeld, dat het meisje zich Donderdag 2 October 1930 des morgens om 9 uur met de fiets met het A. V. R. O.-vlaggetje aan de school zou vervoegen, teneinde aldaar te worden toegelaten. Indien dit geweigerd werd, zou een actie worden in gesteld, voor de materieel© en moreele schade, welke wordt toegebracht. Donderdagmorgen kwam het meisje, dat op 2 Februari 1931 dertien jaar wordt, dus nog leerplichtig is, bij de school met haar fiets en vlaggetje. Wederom werd de toegang geweigerd. AIr. de Vrieze zal thans een klacht indienen hij den Wethouder van Onderwijs en zoo noo- dig óf het hoofd der school óf de gemeente Am sterdam in rechten dagvaarden. Hoe „H et Vol k" er over denkt, laten we hier onder volgen. Het blad schrijft: Men kan het nu eenmaal niet iedereen naar den zin maken. Aan deze oude wijsheid moesten wij denken, toen wij kennis namen van het ge beurde op de school aan den Asterweg, waar het hoofd één zijner leerlingen den toegang tot de onder zijn leiding staande onderwijs-inrich- ting weigert, omdat zij op haar fiets een A.V.R.O.-vlaggetje voert. De vader van het meisje staat op het standpunt, dat het hoofd hiermede niets te maken heeft en eischt, dat zijn kind met de fiets en de vlag van zijn keuze ter schole gaat. Het hoofd wil echter van een demonstratie ten gunste van een bepaalde rich ting of beweging niet weten en daar heide hoe ren blijkbaar harde hoofden hebben, is nu een „conflict" ontstaan, dat, wanneer men het met eenig gevoel voor humor beziet, eerder komisch dan tragisch zal worden opgevat.' Nu deze kinderachtige prestige-quaestie ech ter in de openbaarheid is gebracht, moeten wij ons er tocli 'n oogenblik ernstig mede bezig hou den. F.n dan zouden wij willen zeggen dat het schoolhoofd in zijn overigens loffelijken ijver om zijn school buiten het gewoel van den we- reldschen strijd tc houden, o.u. wel wat ver is gegaan. Wanneer men vlaggetjes gaat ver bieden, dan kan men ook geen speldjes toelaten en zoo vervalt men van het één in het ander. Laten wij de school toch vooral niet duffer ma ken dan zij al is. Een beetje leven kan heusch geen kwaad en een demonstratief vlaggetje van de één of andere richting zal de sfeer in een school waarlijk niet schaden. Vooropgesteld dan, dat er een gezonde, goede kameraadschap pelijke geest heerscht Spoorstraat 126 - Telefoon 370 Bij ons de in de nieuwste dessins en prima afwerking. Wij herinneren er aan, dat hedennacht (dns in den nacht van Zaterdag op Zon. dag) bij het eindigen van den zomertijd de klokken één nur moeten worden a c b t e r nit gezet. De klok werd weer een uur verzet, Hot licht begint te weiflen, Jt Is uit met zon en zomerpret, We stappen weer op tijd in bed, Daar valt niet aan te twijflen! De geest betreedt een nieuw gebied, Om huiv'rend rond te dolen, We voelen bij ons kil verdriet Voor parel-cokes en anthraciet. Of prima eierkolen! 't Beroemde Hollandscbe klimaat Zingt straks zijn oude liedje, Dan zwiept de regen langs de straat. En druppelt klef langs ons gelaat, Of langs 't gekeerd demietje! Diverse neuzen* paars gekleurd, Gaan zeer onmatig snuiven, Ze hebben 't herfstseizoen gespeurd. En krijgen nu een schoonmaakbeurt. De apothekers gnuiven! Maar, veel gevreesde wintertijd, Toch zijt ge niet verschrikk'lijk. Al wordt Uw taak dan niet benijd, Toch is Uw duistere beleid Zeer liefd'rijk en inschikk'lijk! Gij zijt de schepper van de snert, Als kookproduct een knap stuk, De kunst'naar der gezwollen erwt. Als winterkost tot feestdisch werd Door hutspot met veel klapstuk! En ziet, er zwelt iets in mijn borst, Dat duidt op winterzegen! Bij boerenkool met prima worst Voel ik me waarlijk als een vorst, En heb U lief gekregen!! October 1930. (Nadruk verboden).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1930 | | pagina 1