SchagerCourant
Waarnaar men
luistert
Tweede Blad.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Ergerlijke
dierenmishandeling.
HET MEISJE
UIT DE STAD.
Donderdag 9 October 1930
73ste Jaargang. No. 8745
Zitting: van Dinsdag: 7 October.
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
Een paard met hooivork en knuppel bewerkt
tot het Ln de sloot terecht kwam. Daarna
het ongelukkige dier met drie paarden op
den wal getrokken.
Dè 28-jarige landbouwer Petrus Cornelus van S., ge
boren te Haarlemmermeer en zijn 29-jarige zuster Ma
ria Victoria van S., beiden wonende te Zuid- en Noord-
schermer. stonden gezamenlijk terecht ter zake het zeer
ergerlijk feit dat zij samen en in vereeniging op 28 Juli
met gebruikmaking van een kneppel, 'n schop en 'n
hooivork een paard zoodanig hebben geslagen, geran
seld en gestoken, dat het mishandelde dier ten slotte
in een sloot geraakte, waarop zij het paard eindelijk
met drie paarden aan de pooten uit deze sloot lieten
trekken.
De eerste getuige Mej. Hendrika Roos, de echtgenoote
van Dirk Kaaij, had Piet van S. het paard zien mishan
delen. De zuster stond er bij en bracht aan haar broeder
een kopje thee (zeker ter aanmoediging?) Toen het
dier in sloot lag, werd het nog mishandeld en toen liet
Piet van S. en zijn knecht zekeren Pieterse het paard,
dat niet meer kon staan, met behulp van 3 paarden uit
de sloot sleepen. Toen daarna het hulpelooze dier weer
terug viel, het had intusschen een poot gebroken, werd
het opnieuw uit de sloot getrokken.
De verdachte Piet van S., ontkende het paard te
hebben geslagen. Het was een lastig paard, dat niet voor
de machine wilde trekken, trots alle pogingen. Zij had
den het dier om aan te zetten, toen moegejaagd en toen
was het achteruit loopende, in de sloot terecht gekomen,
alwaar het vermoedelijk een poot gebroken had.
Het keuringsrapport van keurmeester v. d. Wetering te
Alkmaar, luidde echter heel anders. Deze heer, als as
sistent van den veearts Rootzand had geconstateerd, dat
het cadaver een hoeveelheid van wel 50 kilogram bloe
derig en murw vleesoh bevatte, voor de consumptie on-
g schikt.
De heer Dirk Kaaij, echtgenoot van vorige getuige,
had het paard op zeer ruwe manier uit de sloot zien
trekken. Het rolde wel drie maal over den rug. Getuige
achtte het geval ergerlijk, doch vond blijkbaar geen
moet om tussohenbeide te treden. Hij kon niet zien wie
er bij waren. Ook de zuster kon hij niet onderscheiden,
daar hij slecht van gezicht is.
Ten slotte werd gehoord de arbeider Adrianus Martinus
Pieters, in dienst van de familie St., die o.m. verklaarde
dat het paard geslagen was met een stuk hout, een z.g.
ruiterstok, van een schoovenvork, waarmede geslagen of
gestoken zou zijn, had hij niets gezien. Voor de politie
had hij verklaard dat Piet en Maria met een schooren-
vork geslagen en geprikt hadden. In de sloot is het paard
opnieuw door verdachte en getuige met stokken gesla
gen en er later uitgetrokken. Toen bleek dat een der
achterpooten was gebroken, Daarna is het dier verder
geranseld, en kwam het opnieuw in de sloot terecht en
werd er weer uitgetrokken. Het was duidelijk dat op
een weerzinwekkende wijze met het dier, dat niet meer
tot eenige verdediging in staat was, is omgesprongen.
De officier was de meening toegedaan, dat een verwij
zing naar de instructie hoogst gewenscht was, aange
zien op de zitting veel minder was verklaard dan voor
de politie, reden waarom de officier toezending van
de stukken naar den Rechter-Commissaris requireerde.
De zaak werd daarop voor onbepaalden tijd geschorst en
verwezen naar de instructie.
TEKORTKOMING VAN EEN SPOORWEG
AMBTENAAR.
De 43-jarige Blokwachter der Ned. 6p., de heer Her-
bert H. te Hoorn in functie, verscheen als verdachte in
de eerste strafzaak op grond van het hem ten laste ge
legde feit, dat hij op 4 Maart n.m. 1.15 de door hem be
FEUILLETON
Uit hel Engelsch van
H. A. V a c h e l l.
1L
Nieuwsgierigheid maar dat wist ze niet
had haar verleid om met George kennis te maken
omdat hij zooveel verschilde van andere mannen.
Nieuwsgierigheid had de vluchtige kennismaking in
vriendschap omgezet en haar er toe gebracht om zijn
invitatie aan te nemen en naar de wildernis te ko
oien.
Vervolgens was de nieuwsgierigheid oorzaak van
'haar liefde geweest, want ze gaf zichzelf nu einde
lijk toe, dat zo verliefd was. Ten slotte stond de
nieuwsgierigheid haar in den weg zijn aanzoek aan
te nemen. Want wat was het geheim van de groene
kist en van den zak?"
Haar gedachten draaiden om de groene Wells Far-
£odoos. Veronderstel dat dit geheim, dat George haar
§iet onthullen wou voor ze met hem getrouwd was.
eens van dien aard was dat het een huwelijk met
hem onmogelijk maakte. Al worstelend met dit pro
bleem, viel ze ten tweeden male in slaap en sliep
verder rustig door tot diep in den morgen.
II.
Den volgenden morgen na het ontbijt begon juf
frouw Spragge stijfjes tegen Hazel:
George heeft me verteld dat hij van plan is te
vragen of U zijn vrouw wilt worden.
O!
Hij gaf toe dat hij wel overhaast geweest was,
maar ik denk toch dat je hem zult nemen, anders
was je niet hierheen gekomen.
Hazel voelde zich niet op haar gemak, maar ze
hield zich flink tegenover George's moeder.
Ik ben hierheen gekomen, begon ze, omdat
George mij meer aanstond dan welken man ook, die
ik ooit tevoren ontmoet heb. Maar ik ken hem nog
niet genoeg om nu al te beloven dat ik zijn vrouw
wordt.
diende afslultboomen aan het Keern te Hoorn verzuimd
had te sluiten, zooals was voorgeschreven, 3 minuten
vóór het voorbijrijden van den trein, doch die afsluitboo-
men eerst neerliet toen een goederentrein get no. 4575
passeerde en geheel of althans ten deele den overweg
voorbij reed. De machinist van bedoelden trein ontdekte
tot zijn-ontsteltenis, dat hoewel het sein op veilig stond,
dat de boomen niet neergelaten waren. Door krachtig
remmen gelukte het hem den trein tot stilstand te bren
gen.
De verdachte erkende inderdaad met de afsluiting iets
te laat te zijn geweest, maar zeer zeker niet na de be
doelde 3 minuten, waarvan hij de verplichting ontkende,
verstreken waren. Hij had het neerlaten der boomen nog
tijdig en dus vóór de trein passeerde, tot stand gebracht
Op de door den president Mr. Ledeboer hem voorge
lezen desbetreffende instructie, voerde de blokwachter
aan, dat zulks niet op alle overwegen van toepassing is.
De heer Weijland, stationsohef, te Hoorn verklaarde
op 4 Maart kennis te hebben genomen uit het rapport
van den hoofdconducteur en treinchef no. 4574, dat be
doelde overweg aan het Keern te laat was afgesloten
De verdachte had inderdaad gelijk, dat bij dezen over
weg geen 3 minuten vooraf in acht behoeven te worden
genomen, doch er werd hem ten laste gelegd, dat die
boomen niet tijdig (dat wil zeggen, dat de trein onge
hinderd binnen kon komen) gesloten waren.
De machinist bleef voorts pertinent ontkennen', dat de
machine den overweg vóór de afsluiting nog niet had be
reikt.
Aangetoond werd door den verdediger mr. Waslander,
uit Utrecht, dat ingevolge een besluit van den inspecteur
Generaal de overweg bij het Keern riiet val onder de
bedoelde 3 minuten.
De president verbaasde er zioh over, dat verdachte,
die bereids werd veroordeeld door den kantonrechter te
Hoorn, in eersten aanleg dit verweer niet had gevoerd,
waarop de verdediger er de aandacht op vestigde, dat
ook dit punt voorkwam in het procesverbaal van den
verballseerenden hoofdagent
De kantonrechter scheen echter aan deze belangrijke
aangelegenheid niet de noodige aandacht te hebben ge
schonken.
De heer Rond, broodbakker, gehoord als getuige, a
decharge op verzoek van verdediger, deelde mede als oog
getuige te hebben geconstateerd dat de boomen op be
doelden 4 Maart waren gesloten op het moment dat de
trein aan den overweg toe was. Wel gaf getuige toe, dat
de boomen gewoonlijk vroeger worden gesloten en juist
deze omstandigheid vestigde meer dan gewoonlijk zijn
interesse op het sluiten dezer boomen.
De heer Officier kon zich vereenigen met dagvaarding
en kantonreohterlijk vonnis, en achtte het feit niet straf
baar, en requireerde met last tot vernietiging van het
vonnis, ontslag van alle rechtsvervolging.
De verdedigingsrede van den verdediger mr. Was
lander uit Utrecht had natuurlijk tot conclusie: aan
sluiting bij het requisitoir van den officier.
MET HET OPEN KNIPMES GEWERKT
De niet verschenen arbeider Koos de V., op Zondag
22 Juli keetbewoner te Wervershoof had op dien dag in
een aan alcohol ontleenden opgewonden toestand zijn
mede keetlogé Daniël Wijtma. Zuiderzeewerker uit
Stadskanaal met een geopend knipmes 'n steek of snode
in hoofd en rug toegebracht. De aangevallene keetbe
woner verdedigde zich krachtig met een ledig bierflesch-
je. Kars de Vr., een uiterst lastige en twistzieke kerel,
had aan Wijtman willen beletten zijn Zondagsche klee-
ren te grijpen, omdat deze fraai uitgedoscht de Enk-
huizer kermis wenschte te bezoeken.
De getuige Wijtman deelde ter nadere illustratie van
het gevaarlijk karakter van verdachte nog mede, dat
deze hem dezer dagen bij een toevallige ontmoeting in
Amsterdam, opnieuw met een mes bedreigde, ook al weer
zonder eenige aanleiding.
De heer v. d. Gulik, tuinder en caféhouder, had ln
laatstgemelde waardigheid de vechtpartij bijgewoond en
legde dienaangaande de gevraagde verklaringen af.
Verdachte had verklaard dronken geweest te zijn, en
zich niets meer van. het gebeide te herinneren. H|j
werd ettelijke malen voor diversé misdrijven veroor
deeld.
De heer Officier,- lettende op de ernst van het feit,
en den gevaarlijken aard van verdachte, vorderde 1
jaar gevangenisstraf.
OVERTREDING DER ARBEIDSWET IN
HOOGER BEROEP.
De heer Aleld Johan K. A., uitvoerder te Baarn, was
door den kantonrechter te Hoorn veroordeeld ter zake
overtreding der arbeidswet, gepleegd op 1 Mei te Hoog-
karspel bij gelegenheid van het graven van grondsleu-
ven ten behoeve van electrioiteitskabeis. Veroordeelde
had bij die gelegenheid eenige arbeiders langer dan 8
uur doen arbeiden. Van dit vonnis kwam de heer K. A.
in hooger beroep en werd heden verdedigd door mr.
Korthals Altes uit Baarn.
De officier aohtte de opvatting van den minister van
waterstaat niet juist en requireerde bevestiging van het
door den kantonrechter te Hoorn gewezen vonnis.
Mr. Korthals Altes, neef van den veroordeelde, die
niet verschenen was, pleitte op verschillende gronden, en
na uitvoerige becritiseering van het vonnis des kanton
rechters ontslag van rechtsvervolging. De officier bleek
niet overtuigd door pleiters argumenten en verzuimde
Juist Je hebt meer verstand liefje, dan ik had
gedacht. Ik moet toegeven dat ik niet al te verrukt
was toen George me over je sprak. Ik dacht dat hij
bekoord was door een lief snoetje. Wel, wat ik van
je gezien heb, bevalt me uitstekend, maar het is nu
aan jou te bewijzen dat je de geschikte vrouw voor
hem bent. Meer nog, het is nu mijn plicht je ronduit
van mijn jongen te vertellen wat ik kan. Hij is een
voudig, George, maar sterk. Er zijn vrouwen ik
zeg niet dat jij er toe behoort die eenvoud voor
zwakheid aanzien. George is niet zwak.
Zou hij zoo'n indruk op mij maken als hij dat
niet was, juffrouw Spragge?
Misschien wel niet?
Wat u me over uw zoon zou vertellen zou zoo
interessant zijn!
Het begin en het eind ervan is, dat hij er den
man niet naar is om van inzicht te veranderen. Als
hij je niet past zooals hij nu is, dan zul je niet in
staat, zijn hem te veranderen.
Een oogenblik van zwijgen volgde. Toen zei Hazel
voorzichtig:
George is toch niet van plan u bent toch niet
van plan, wel dat hij stil zal blijven staan? Hij
moet toch vooruitgaan, zich ontwikkelen?
Juffrouw Spragge schudde het hoofd.
Lieve kind, de zaken staan zoo: Hij zal wel
vooruitgaan, maar het moet met zijn eigen snelheid
gebeuren en langs zijn eigen weg.
Dank u! zei Hazel.
Juffrouw Spragge stond op en kwam om de tafel
heen tot ze naast Hazel stond. Een glimlach kwam
op haar goedig gezicht. Ze legde haar hand op den
schouder van het meisje en drukte die zacht. Toen ze
sprak, was de strenghuid uit haar stem verdwenen.
- Als je mij zoo gelukkig kunt maken, zal ik heel
veel van je houden, lieve Hazel.
Dien middag ging ze uit zeilen met George en ter
wijl ze weg was, had juffrouw Spragge een vertrou
welijk gesprek met Samantha, dat Hazel zeer ver
baasd zou hebben, wanneer ze er naar had kunnen
luisteren. Terwijl de beide vrouwen op de waranda
zaten te naaien zei juffrouw Spragge plechtig:
Samanthie, ze heeft zichzelf vanmorgen absoluut
verraden.
Werkelijk?
- Ja, werkelijk, 't Is een snoesje en erg hij de
hand ook. maar ze denkt dat ik een domme, ouden
kletskous ben. Ik vind het best dat ze dat denkt.
Maar ondertusschen kan ik er niets aan doen, ik houd
van het kind.
Zoo gaat het mij ook, zei Samantha.
En ze heeft zich vast in het hoofd gehaald dat
Vrijdag 10 October.
Hilversum (1071 M., van 12.006.00 n.m.
298 M.)
V.A.R.A.
8.00 Gramofoonmuziek.
P.E.O.
10.00 Morgenwijding.
V.A.R.A.
10.15 Voordracht van Mevr. E. de -..ei:rsmann;
10.30 Ziekenuurtje; 11.30 Gramofoonmuziek.
A.V.R.O.
12.00 Tijdsein: 12.012.00 Concert door het AVRO-
Orkest o.l.v. Nico. Treep; Accordeon-soli door C. F.
Losscher; 2.05—2.30 Uitzending voor Scholen: „De ver
zorging der Huisdieren"; 2.303.00 Gramofoonmuziek;
3.004.00 Middagmuziek door het AVRO-Kwintet
V.A.R.A.
4.00 „Onze Keuken" door P. J. Kers; 4.45 Na School
tijd. Wie voor kinderen verhalen schrijven; 5.45 Popu
lair concert door het VARA-Orkest o.l.v'. Hugo de
Groot; 6.50 Actueel alelrlei uit de Arbeidersbeweging;
7.05 Orgelspel door Johan Jong; 7.15 Literair Half
uurtje door A. M. de Jong.
V.P.R.O.
8.00 Tijdsein; 8.01 Catechisatie. Spreker: Ds. F. W. J.
van den Kieboom; 8.30 Concert; 9.00 Spreker. Mr. Roel
Houwink. Onderwerp: De beteekenis van de biografie
voor onzen tijd; 9.30 Concert; 10.00 Persberichten van
het Vrijz. Godsdienstig Persbureau; 10.03 Vaz Dias; 10.15
Voordracht uit eigen werk door Jan H. de Groot;
10.40 Concert.
VARA.
pl.m. 11.00 Gramofoonmuziek; 12.00 Sluiting.
Hulzen (1875 M.)
K.R.O.
8.009.15 Gramofoonmuziek; 11.3012.00 Een halfuurtje
voor zieken en ouden van dagen; 12.00 Tijdsein; 12.01
12.15 Politieberichten; 12.151.45 Lunchmuziek door
het K.R.O.-Kwintet; 1.452.00 Gramofoonmuziek; 2.00
2.30 Spreker: Dr. B. van den Bergh. Onderwerp: „Ver
zorging van onze kleine huisdieren"; 2.303.30 Gra
mofoonmuziek; 3.30—6.30 Populair Concert door het
K.R.O.-Salon-Orkest o.l.v. Marinus van 't Woud; 6.30
7.15 Oranje Nassau-Concert uit Heerlen. De zang- en
muziekvereenigingen der Oranje-Nassau Mijnen; 7.15
7,45 Spreker: Mr. J. P. Windhausen Onderwerp: „De
niet daarvan blijk te geven. Bleef dan ook onwrikbaar op
zijn standpunt staan en werd daarna nog door pleiter
van dupliek gediend, v/aarin hij den hoop uitsprak op
een vonnis, dat uitzicht bood op een beroep in cassatie.
Uitlokking dus op een principieele beslissing in hoogs'e
instantie.
BEHANDELING EENER KINDERZAAK
Een strafrechterlijke aangelegenheid contra de 16-ja-
rige Adrianus Cornelis Zw., geboren te Amsterdam en
wonende te Egmond aan Zee. werd op grond van diens
kinderlijken leeftijd, buiten tegenwoordigheid van pu
bliek behandeld.
EEN BLOEDIGE MISHANDELING.
De 42-jarige arbeider en caféhouder in de Langestraat
te Helder, wonende Willem Jac. H.. stond terecht naar
aanleiding van die niet geringe bijzonderheid, dat hij
in den avond van Zondag 27 Juli in zijn café aldaar -ijn
38-jarigen begunstiger, medearbeider en stadgenoot Pau-
lus Muijen op het hoofd had geslagen ter afwisseling
met een bierfleschje en een steenen aschbak, tengevolge
waarvan de schedel van den heer P. Muijen niet onbe
langrijk werd beschadigd en bloedend verwond. De heer
Muijen, die ln gezelschap van zijn broeder Klaas per
taxi was gearriveerd, mengde zich in een twist met zijn
broeder Klaas over de betaling der consumptie.
Volgens verdachte bestreed Klaas Muijen het bedrag
van de gevraagde consumptie van de H.H. gebroeders
Muijen en den taxichauffeur. De kastelein, die pas een
maagoperatie had ondergaan, had nog niet veel lust in
vechten, doch was door de aggressieve gedragingen van
de gebroeders Muijen verplicht geweest krachtdadig op
te treden. Het was een geweldige herrie, waarvan ook
de schoonmoeder van den caféhouder haar deel kreeg.
De voornaamste getuige Pauw Muijen (zijn broer
Klaas had goedgevonden thuis te blijven), waarvan de
rechtbank de noodige acte nam), kon zich blijkbaar
maar vaag de verschillende episodes In het conflict her
inneren. Hij wist ook niet, waarom zijn broer geen zin
had mee te komen, hoewel hij met dezen heer te samen
woont.
ze George hier vandaan wil hebben.
Tantelief, wat bedoelt U?
Ze heeft een hekel aan de hoeve. Dat kan ik haar
niet kwalijk nemen.
Een hekel aan Spragge's vallei?
Een doodelijken hekel.
Heeft ze u dat gezegd?
Natuurlijk niet, maar ik weet het. Nu vraag ik
maar: zal ze winnen, zal ze de baas worden over mij
en jou en George?
Misschien wel, zei Samantha. En zenuwachtig
voegde ze er aan toe:
George heeft het zwaar te pakken!
We zouden niet wijs zijn als we het ontkenden!
Kunnen we er niets aan doen?
Niets anders dan wakenl En in waken heb ik
vertrouwen! Bovendien, ik ken George en zij kent
hem niet.
Ze heeft verschrikkelijke aantrekkelijke manie
ren.
Dat heeft ze!
Als ze echt van George houdt.
Je kunt van mij aannemen, dat ze meer van
Hazel Goodrich dan van Georgo houdt. Daarmee zal
ze tegen de lamp loopen. Daarmee loopen veel vrou
wen tegen de lamp, wanneer ze met een sterken man
te doen hebben. Ik reken op George's kracht.
Intusschen zwierven Geoi^re en zijn aangebedene
over een zomersche zee, een blauwen gloed boven en
beneden. Daarin en daaruit flitsten de witte meeuwen.
De man leerde het meisje hoe ze moest sturen en
vond haar een flinke leerling.
Hou je ervan, vroeg hij.
Het is zalig.
We boffen. Het is niet altijd zoo kalm om dezen
tijd van het jaar. Het is gewoonlijk kalmer in den
laten herfst en in den winter. Ook minder mist. Maar
die mist is goed voor het gras. Beter dan dauw. Onze
vallei houdt de mist vast en haalt er het vocht uit.
Je komt altijd weer op de Canyon terecht!
Dat is waar, maar het is heel natuurlijk ook.
Het is heerlijk, is het niet, om een tehuis te heb
ben, dat je na aan het hart ligt.
Ze fluisterde onderzoekend:
Heb je nooit het gevoel dat er iets meer fs, dan
je boerderij je geven kan?
Voor den drommel, als ik naar jou kijk, dan wel!
Ik bedoel wat anders. Verlang je niet naar wat
meer omgang met menschen, naar wrijving met an
dere geesten?
We gaan om met onze huren. Er wonen aardige
menschen in Aguila. Ik zou je graag in kennis bren
gen met professor Bungard en zijn vrouw. Ze is vroe-
bestrljding der beroeps- en gewoontemisdadigheid";
7.45 Politieberichten; 8.00—11.00 Concert door het
K.R.O.-Orkest o.l.v. Johan Gerritsen; 9.30 Persberichten
Vaz Dias; 11.0012.00 Gramofoonmuziek.
Zaterdag 11 October.
Hilversum (1071 M., van 10.001.00 n.m.
298 M.)
V.A.R.A.
8.00 Gramofoonmuziek; 9.00 Orgelspel door Johan Jong.
V.P.R.O.
10.00 Morgenwijding.
V.A.R.A.
10.15 Voordracht door Mevr. van VeenWilson; 10.30
Ziekenuurtje; 11.30 Gramofoonmuziek; 12.00 Middag
concert door het VARA-Septet; 1.45 VARA-liedjes voor
de kinderen; 2.45 Paedagogisch Concert; 4.15 Radio
cursus Duitsch; 4.45 Ons Huis een Tehuis door T.
Landré; 5.30 De Arbeiders-Radio-Internationale, lezing
door G. J. Zwertbroek... 5.50 Onderbreking ter verzor
ging van den zender; 6.05 I£inderuurtje „De Familie
Mulder"; 7.00 Uurtje voor de Visschers op Zee; 8.00
Populair Concert door het VARA-Orkest o.l.v. Hugo de
Groot; 8.45 „Student en Maatschappij", lezing door B.
W. Schaper; 9.15 Vocaal en Instrumentaal Concert, met
medewerking van het VARA-Orkest. Solisten: Ellse de
Haas (sopraan). Jan v. d. Meulen (bariton); 9.45 Pers
berichten Vaz Dias; 10.00 Vervolg Concert; 10.30 „Bij de
Pomp", Wekelijksch nieuws van Teun de Klepperman;
10.45 Vervolg Concert; 11.15 Muzikale attractie; 11.15
Gramofoonmuziek; 11.45 Muzikale attractie; 12.00
Sluiting.
Hulzen (1875 M.)
K.R.O.
8.009.15 Morgenconcert; 11.3012.00 Godsdienstig half
uurtje door Pastoor L. H. Perquin; 12.00 Tijdsein; 12.01
—12.15 Politieberichten; 12.151.45 Lunchmuziek door
het K.R.O.-Sextet; 1.452.30 Gramofoonplaten; 2.30—
3.00 Vragenhalfuurtje voor jeugdige personen; 3.00—
4.15 Kinderuurtje; 5.006.00 Gramofoonmuziek; 6.01
6.15 Sportpraatje; 6.156.35 Journalistiek Weekover
zicht door Paul de Waart; 6.356.45 Gramofoonmuziek;
6.457.15 Esperanto-eursus; 7.157.45 Prof. Dr. A. Weve
spreekt over: Rechtvaardigheid; 7.45—8.00 Politieberich
ten; 8.00—11.00 Populair Concert door het K.R.O.-Salon-
Orkest o.l.v. Marinus van 't Woud; 9.30 Persberichten
Vaz Dias; 11.0012.00 Vroolijk gramofoonplatenpro-
gramma.
Mej. Hermina Oppenhuis. de 60-jarlge schoonmoeder
van den heer H., gaf een uitvoerig relaas van het ru
moerig gebeurde in het cafétje en de ontstane vernie
ling, als gevolg van de woestheid der heeren gebroeders
Muijen.
De officier noer.ide het proces een zweefmolen en
vorderde vrijspraak, omdat niets duidelijks naar voren
':wam, 'n conclusie, waartegen de caféhouder niet de
minste bedenkingen koesterde.
EEN TAMELIJK ERNSTIGE MISHANDELING.
Na de gebruikelijke pauze stonden broederlijk terecht
de 25-jarige landbouwer Theodorus Sch. en zijn 27-ja-
rige ambtgenoot Pieter Joh. Gr., beiden geboren en wo
nende te Wervershoof. welke heeren in den nacht van
13 op 14 Juli op den dijkweg te Andijk, den 18-jarigen
timmermansknecht W. T. Visscher uit Enkhuizen duch-
;.ig hadden mishandeld zonder eenige ernstige reden. De
aanval werd begonnen na een ontmoeting op gemelden
Dijkweg door den heer Theodorus, die Visscher schopte
en sloeg, later geassisteerd door zijn vriend Gr. Visscher
die geen kans had op eenige overwicht, nam de bjeenen
doch werd achtervolgd, door de heeren S. en G., waarop
hij opnieuw werd overweldigd en onder meer door The
odorus Sch. in de lip werd gebeten.
Volgens de heeren verdachten zou Visscher Theodorus
hebben uitgedaagd en hem een gemeenen trap tegen het
onderlijf hebben gegeven. Visscher had hem ln zijn keel
te grazen en om zich te bevrijden achtte verdachte Gr.
het mogelijk, dat hij had gebeten.
De tweede verdachte erkende wel geslagen te hebben,
doch hij wilde de vechtenden scheiden en begon h|j er
maar op los te slaan, gedachtig aan de romeinsche
spreuk; Si vis pecem, para Bellum zoo gij den vredr
wilt. bereidt u ten oorlog.
Behalve, het slachtoffer werden ook nog gehoord als
getuige de heeren Bakker en Plas. die den overval bij
fragmenten hadden bijgewoond. Het bijten in Visschers
lip had onder meer de heer Bakker waargenomen.
Mijnheer Plas. arbeider te Wervershoof eveneens ter
assistentie geroepen om dit justitleraadsel te ontwarren
ger onderwijzeres geweest. Ze heeft mij ook nog les
gegeven. Ik moet eens een pic-nic op touw zetten. Dan
zal ik je eens in aanraking brengen met mevrouw
Geldenheimer, de vrouw van den winkelier, een erg
bij de hand dametje. Ze is vol spirit.
Natuurlijk is je Canyon een aardig klein plekje.
Klein?
Is hij niet klein, soms?
Zoo heb je hem al eens meer genoemd en toen
heb ik gezegd, dat het al mijn tijd kostte, om haar
naar bchooren te bestudeeren.
Hij sprak een beetje kortaf. Hazel kon niet aan de
overtuiging ontkomen, dat George vond dat ze onnoo-
zel praatte over dingen die ze niet begreep en niet
kon begrijpen.
Dat prikkelde haar strijdlust.
Spragge's hoeve is in elk geval te klein voor
jou.
Ilazel glimlachte toen ze zag dat ze hem geraakt
had. Hij herhaalde de laatste woorden: Klein voor
mij, waarom voor mij?
Misschien, herhaalde Hazel langzaam, terwijl
haar oogen vrij en open zijn verbaasde blik ontmoet
ten. Misschien heb ik een te groot oordeel over
je. Ben je ben je even klein als je bezitting?
Lieve help, nog aan toe! Neem alsjeblieft het roer,
ik moet al mijn aandacht aan jou geven.
Hij nam het roer over, keek naar boven naar het
zeil, lette op den koers van de boot en keek het
meisje toen recht in het gezicht.
Weet je het grondverschil tusschen een groot
man een een klein man?
Ik denk het wel, maar zeg eens wat je bedoelt?
De woorden kwamen heel langzaam, één voor één
over haar lippen, terwijl ze achterover lag en hem
aankeek:
Een groot man drijft zijn zaken, wat die dan ook
zijn mogen. Een klein man wordt door zijn zaken ge
dreven.
11e begreep onmiddellijk wat ze bedoelde.
Je denkt dat Spragge's Canyon mij drijft!
Nog niet, maar het kan zoover kora—
Waarom?
Ik voel het zoo, maar luister. Je moeder is voor
de helft geïnteresseerd, hé?
Natuurlijk.
En zo is een baas van een vrouw?
En of!
Je zei dat Samantha de boerderij aan den gang
kan houden in jouw afwezigheid?
Bij wijze van spreken, ja!
Wordt vervolgd.
