- De Wereldreis van
Dicky en Dirrekie Durf
m
VOOR ONZE SCHAKERS
C. DE BOER KAPPER
PLANTEN
IN KAMER EN TUIN.
HUMOR.
Vraagstuk No. 620.
A
,1
sm®mé
i.ir i
l tó
Cst
Lri
|4?I
m§
1
WETENSWAARDIGHEDEN.
«lechts dé beschikking over één bootje, -waarin plaats
was voor niet meer dan 2 personen. De blanken von
den het et n groot risico om met een minderheid In
aantal, aan welken over ook, met de Indianen alleen
te blijven. Hij wisten ten slotte de overtocht met hun
roode broeders zóó te regelen, dat dit geen enkel
«ogenblik het geval was! Toch kwamen zij nu ook alle
zes aan de overzijde, dus door over te varen met dat
bootje en op geen andere manier. Wie kan aangeven
hoe af „ze 'm dat lapten"
OPLOSSINGEN DER PUZZLES
uit ons vorig nummer.
No. 613. „DE WANDELAARS".
Na vijf uur zullen zij allen gelijk aan het uitgangs
punt zijn. A. is dan vijfmaal rond geweest, B. viermaal,
C. driemaal en D. tweemaal. Heel eenvoudig... als men
't weet.
No. 614. „HET GEHEIM DER DRIEëN".
Onderstaand figuur laat ons zien, op welke wijze de
drieën geplaatst moeten worden om bij optelling van
Ae horizontale, zoowel als van de verticale vakjes
steeds zeven tot uitkomst te krijgen. Daartoe behoeft
in het middelste vakje slechts de breuk 3/3 gezet te
worden.
3
3
3/3
3
3
van H. W e e n i n k.
Zwart: 3.
f
a b c d
Wit: 5.
De diagramstand behoort te zijn: Ke4, Ph6, pion b6.
Wit Ke6, Dfl, Pb3, pions op b5 en d2. Wit epeelt en
geeft mat in 3 zetten.
OPLOSSING VRAAGSTUK No. 615.
De diagramstand was: Zwart: Kgl, pion e4, Pe8, Tb8
en Tb6. Wit Kg6, Dc6, La6. La7, Th2, Th3. Wit speelt
en geeft mat in twee zetten als volgt: 1. Kh6. Op zw.
Pd(f)6 volgt nu Del met mat en op zw. e3 wint wit
door Tg2 met mat
ANNA PAULOWNA.
Aparte salons voor Dames en Heeren.
Blijvende Haargolf, volledige behande
ling f 10.-, '/z jaar garantie.
Een schotel forellen volgde op de soep. Vervol
gens sneed juffrouw Spragge een kalkoen voor, ter
wijl George een aanval deed op een eigengerookte
ïain. Allerlei zuur-yranberry-compöte en verschillen
de soorten groen namen oom Zod's aandacht in be
slag. Hij verwerkte, wat voor hem neergezet werd,
;\vijgend met een vaart naar binnen. Toen George
'/.«•i: Gaat 't naar je zin oom?, antwoordde hij:
ik houd van goed gezelschap en goed eten. Als ik die
beide dingen tezamen tref, ben ik zoo dicht bij het
geluk als ik ooit verwachten kan te. komen.
Twee dagen geleden zijn juffrouw Goodrich en
Mc ternauwernood aan een groot gevaar ontkomen,
begon George te vertellen.
We waren aan het zeilen flij vertelde op
gewonden het geheclc verhaal cn haalde ook alle
andere avonturen op cn besloot:
Ik heb mijn uiterste best gedaan om haar bang
te maken, maar ze is eenvoudig niet bang to k rij -
gen
Oom Zed stond op het punt zich over te geven,
liet gesprek liep verder over allerlei andere dingen,
tot het onder George's leiding den kant van koeien
uitging.
Mazel luisterde, voor het eerst een besef krijgend
wat het leven op Spraggc's eigenlijk was. De hoe
veelheid werk die deze familie deed, bracht haar
eenvoudig van haar stuk. En dat werk werd gedaan
omdat 't iedereen van het zijne of hot hare hield.
II
Toen de vrouwen waren gaan opruimen vielen dc
mannen op de waranda in slaap. Ilazel glipte naar
haar kamer om den brief te lezen die oom Zed had
meegebracht.
Stocker's Landing, 20 Juni
Lieve Mazel.
Ik hen daareven teruggekomen van een mooi
reisje het Noorden in. Ik was ook in Scattlc
cn Tacoma. In die heide streken is het erg druk
en ik heb verbindingen aangeknoopt die. tot
goede zaken kunnen leiden. Dut zal natuurlijk
meer reizen en tijd dat ik van jou vandaan
hen tengevolge hebben. Alles bijeengenomen
gaat liet me goed, maar ik hen erg teleurgesteld
iat ik dit alles niet met je bespreken kan. Je
ante heeft me je adres gegeven. Ze meende
at je wel gauw weer terug zoudt komen. Ik
:an me niet voorstellen waarom je zoo plotse-
.ing uit Oakland bent weggegaan. En wat ter
VI.
TEGEN luizen, die door kleverige afscheidingen
de planten vuil maken, wijl daarin schimmels
woekeren gaan en een zwart vlies over de
bladeren verbreiden, 't welk de huidmondjes verstopt,
bespuit men de planten, zoodra luis optreedt, met een
of andere sproelstof, meestal een nicotine-praeparaat,
om ze te verdelgen. Men gebruikt daarvoor een ver
stuiver. (pulversisateur), welke de vloeistof door lucht
druk met kracht naar buiten stuwt en zeer fijn ver
deelt, zoodat de planten overal geraakt en bevochtigd
worden met de voor de luizen doodelijke stof.
Zijn de planten, niettegenstaande alle goede zorgen,
door bijzondere omstandigheden toch stoffig en vuil
geworden, of met luis bezet, dan is afwasschen met
zeepsop en een zachte spons het beste middel om haar
weer behoorlijk schoon te krijgen. Voor het reinigen
van ruwe of' behaarde bladeren, van geplooide palm
bladeren, van de bladoksels en de hoekjes tusschen
bladnerven, gebruikt men een kwastje of borsteltje, de
samenstelling of sterkte der te gebruiken oplossingen,
houdt verband met de soort van luis, met de aange
wende sproeistof en met den aard der te behandelen
planten. Planten met leerachtige bladeren kunnen
sterker praeparaten en oplossingen verdragen, dan
kruidachtige, de noodige gebruiksaanwijzingen worden
bij de in den handel zijnde praeparaten verstrekt.
Het bemesten der planten.
Hoeveel en welken mest moeten de planten hebben?
Wanneer bemesten? Dat zijn zoo eenige vragen, die den
vakman worden gedaan en waarop, als de meest ge
wone zaak ter wereld, prompt een antwoord wofdt
verwacht. Echter, ook hier hangt alles af van de soort
van plant, den toestand waarin zij verkeert, van het
jaargetijde, enz. Een plant, die in een kleinen pot of
in onvruchtbaren grond staat, zal spoedig hongeren en
moet dus nu en dan voedselaanvulling hebben in den
vorm van mest, hetzij dierlijke mest of chemische
meststoffen (kunstmeststoffen).
Overdaad is echter nutteloos eh kan ook schade
doen. Wij bemesten dus onze planten, als ze behoefte
aan voedsel hebben, precies dezelfde stelling dus, als bij
het gieten geldt, maar nu welken mest en hoeveel?
Welke soort mest doet, tot op zekere hoogte, we.nig
ter zake. De planten hebben bepaalde voedingsstoffen
in een bepaalde verhouding noodig en die moeten we
geven. In dierlijken, z.g. stalmest komen die stoffen
meestal alle voor, maar niet altijd in voldoende hoe
veelheid of in de gewenschte verhouding. Welke zijn
nu die voedingsstoffen en welke Is de verhouding in
welke zij, bij een doelmatige bemesting, tot elkander
moeten staan? Op grond van proeven heeft men voor
een groot aantal planten (sierplaten) erhoudirgs-
cijfers van de belangrijkste voedingsstoffen (stikstof,
kali en phosphorzuur) vastgesteld, welke voor stikstof
op gemiddeld 12 te stellen was, tegenover 9 voor den
kali en 8 voor het phosphorzuur.
Bladplanten kunnen meer stikstof, houtachtige en
knoldragende planten meer kali, bloemplanten een
hooger phosphorzuurgehalte gebruiken.
Het gemakkelijkst achten sommigen het bemesten
met dierlijken mest, stalmest koemest, duiven- en hoen-
dermest enz. en veelal is dat ook het minst gevaarlijk,
als men geen verschen, maar ouden mest gebruikt.
(Wordt voortgezet.)
Hoorn. K. VAN KEUDEN.
A.: Hij zegt, dat hij familie van je is en dat hij
dat bewijzen kan.
B.: De man is volslagen idioot!
A.: Ja, maar misschien is dat een toevallige ge
lijkenis!
wereld kan je in de wildernissen van dat vee
district vasthouden?
Dit is maar een kort briefje, beste meid, maar
er ligt een berg achterstallige correspondentie
op me te wachten.
Van harte,
WILBUR P. STOCKER.
P.S. Ik zou wel zin hebben om je terug te ko
men halen als je genoeg van dien boeren-
troep hebt!
Met was alsof ze Wilbur hoorde spreken. En ze kon
zich hem voorstellen, zooals hij een aanval deed op de
achterstallige correspondentie. Op zijn dunnen neus
'n lorgnet zonder rand; zijn donker haar dat op de
kruin dunner begon te worden, glad weggeborsteld
van zijn hoog smal voorhoofd, zijn bovenlip versierd
met een „en brosse" geknipt snorretje, waar hij te
vreden over streek als hij zich lekker voelde.
Zooals gezegd was Wilbur toevallig dc meest ver
kieslijke van de mannen die als ernstige huwelijks-
candidaten in aanmerking kwamen. Maar er waren
duizend Wilburs aan de Westkust van Californië!
Maar Mazel wist dat zij ook een exemplaar van een
bepaald soort was. Er waren dozijnen Ilazels in
Oakland, alleen voorbestemd om met Wilburs te
trouwen.
Dit besef kwetste haar.
En omdat Wilbur en zij zuivere typen van hun
soort waren, begreep ze dat George haar aantrok
omdat hij niet van hetzelfde type was; een min of
meer afgewerkt type van de Westersche boschwind.
Ze verlangde naar George cn ze zou haar best doen
hem te krijgen.
In die stemming beantwoordde ze Stocker's brief.
Toen ze daarmee klaar was, ging ze naar beno
den met dc bedoeling oom Zed te vragen hem op de
post t/} doen.
Ondertusschen hadden oom Zed en George hun
dutje beëindigd en zaten ze vreedzaam te rooken.
Jij en juffrouw Goodrich, jullie voelen je tot
elkaar aangetrokken, hè?, had oom Zed tegen
George gezegd.
Is het soms geen kapitale meid?, was de
enthousiaste wedervraag.
Oom Zed gaf dit openhartig toe.
Jawel! Ze is geschikter dan ik gedacht had. Een
aardige praatster en op en top een dame. Ook heel
handig in de huishouding. Die soep was goed genoeg
voor de koningin; alleen had ze er een beetje tc
voel room op gedaan. Ze was tc machtig! Maar ik wil
„Waarom ik nooit getrouwd ben?" herhaalde de
verstokte vrijgezel, „wel dat zal ik U vertellen. Ik
trapte op straat eens op den rok van een dame. Zij
keerde zich woedend om en brieschte: Ken je niet
kijken waar je loopt, stomme, lompe vlegel van een
uilskuiken?!
Toen keek ze me eens goed aan, lachte opeens be-
tooverend, en zei allerliefst tegen me: O, neemt U
me toch asjeblieft niet kwalijk, ik dacht dat het
mijn man was!
Nu, toen heb ik de zaak eens overdacht, en ik
vond het maar beter vrijgezel te blijven."
Vrouw: Hoeveel baarzen had je Zaterdag ook weer
gevangen, man?
Man: Zes, liefste, allemaal reuzen knapen!
Vrouw: Dat dacht ik ook. Dan heeft die visch-
handelaar zich weer vergist, want hij zet er hier
8 op de rekening!
Reiziger (woedend): Wat is het nut van een tabel
van aankomst en vertrek van treinen, als jelui trei
nen niet op tijd loopen?
Witkiel-stationchef van miniatuur station: Nou,
meneer, nou weet U van kwaadheid niet meer wat
U zegt! Hoe zou U nou kunnen weten, dat de trein
te laat is, als er geen tabel van aankomst en ver
trek was?
Is het U bekend:
dat sneeuw de dorst niet vermag te lesschen?.
dat sneeuw de planten voor doodvriezen behoedt?
dat er niets op aarde bestaat dat witter is dan
versche sneeuw?
d a t er deze verklaring voor bestaat, dat <9#
kristallen waaruit sneeuw bestaat, alleen maar
witte lichtstralen weerkaatsen?
dat 88 van alle automobielen ter wereld van
Amerikaansche fabrikaat zijn?
d a t 70 van alle auto's in Amerika rijden?
dat Christoffel Columbus, de ontdekker van Ame
rika, voordien een boekverkooper in Milaan was?.
dat men in Japan, de bol van de dahlia eet als
groente?
dat er in Amerika 94 steden zijn met een bevol
king van meer dan 100.000 zielen?
163. Als de auto weer een eind voor is op de ruiters
krijscht Gerrit plotseling: „stoppen!" Dicky schrikt
ervan en zet dadelijk den motor stop. Wat is er aan de
hand? vraagt hij. „Ik hou het niet langer uit in die
soepjurk," klaagt Gerrit, „strakkies is er enkel nog 'n
plazzie vamme aufer". En hij begint dadelijk zijn sta
tige burnous uit te trekken. Dirrekie herinnert zich
opeens, dat ze in Benghasi ook een mooie parasol
h^eft gekocht. „Ben ik even dom", moppert ze, „dat
zou ik heelemaal vergeten. En mijn haren verschieten
in die brandende zon. Terwijl we zoo fijn in de scha
duw konden zitten." Maar Gerrit verheft dadelijk zijn
aanminnig stemgeluid. „Vol gas, Dicky," roept hij,
„daor komt de beraije kavvelerie wair an!" Met één
sprong zit hij vóór op de auto, Dicky geeft vol gas en
daar gaat het weer verder de woestijn in...
164. Als een pijl uit de boog stuift de auto weer voor
uit De ruiters, die al dachten, dat ze eindelijk de
vluchtelingen konden grijpen ze zijn al meer dan
een dag onderweg! zien de auto weer verder weg-
sehieten en ze brommen allerlei hevige verwenschingen
aan het adres van het nare vliegding. Zóó hard gaat
het, dat de drie lange haren van Gerrits kuif pal achter
over liggen en dat hebben ze noott gedaan, sinds de
wel toegeven als je dat verlangt, dat ik me in juf
frouw Goodrich vergist heb. Maar in de kwestie
waarom het gaat, heb ik me niet vergist. Ze zal
nooit goed met jou in een tuig loopen. Zorg dat je
verder niets met haar te maken krijgt.
George lachte verachtelijk.
Toen verscheen Hazel en vroeg glimlachend:
Wilt u zoo vriendelijk zijn om dezen brief in
Aguila op de post te doen?
Zeker.
Nadat oom Zed vertrokken was, bleef Hazel alleen
met George. De rimpels, door den ouden man op zijn
voorhoofd geroepen, waren nog niet verdwenen.
Hazel zei zachtjes:
Oom Zed is niet heelemaal tevreden over mij,
is het wel?
Hij vindt je erg aardig, maar
Wat maar?
Niks! Ik moet naar een van mijn kalvers toe,
om er een verzwering uit te snijden.
En hij verdween met groote snelheid.
HOOFDSTUK IX.
Een bosehbrand.
Den dag voor het nationale feest (4 Juli) was er
toevallig een bijzonder lage eb. George en IInzel
onderzochten een rif, dat ver buiten de kust lag,
in de hoop dat zij er „abaloncs" zouden vinden.
Onder een bosje nat wier ontdekte Hazel een reus
achtige schelp, die George beloofde voor haar te zul
len polijsten. Die prettige taak aanvaardde hij direct
met zijn gewone voortvarendheid en energie. Hazel
draaide den slijpsteen, terwijl George er de schelp
tegen hield. De bewerking duurde lang en leende
zich tot het voeren van luchtige gesprekken. Toen
het ruwste deel der bewerking, de leelijke buiten
kant, was weggenomen, haalde George een bijtende
vloeistof en puimsteen. Langzamerhand begon de
schelp de meest verfijnde regenboog kleuren te ver-
toenen en werd een voorwerp van zeldzame schoon
heid. Hazel was verrukt, maar ze kon de verleiding
niet weerstaan er een lesje uit te putten voor haar
zelf cn haar metgezel. Toen hij baar het afgewerkte
voorwerpje overhandigde, bedankte ze hem en
zei zacht:
Dat zou ik nu ook zoo graag eens met jou
doen!
Me met mijn neus op den slijpsteen duwen?
kapper van Volvettendam ze vergat te knippen. Ger
rits soepjurk wappert als een vlag in den wind, net
boven de hoofden van Dicky en Dirrekie. Die beleeft
niet veel plezier van haar parasol. De suizende lucht
stroom vouwt ze binnenste buiten en Dirrekie moet
den stok met beide handjes vasthouden, anders ging de
heele parasol alleen op reis...
Al de mooie kleuren uit je te voorschijn too-
veren.
Me eens echt opknappen, bedoel je?
Ze knikte hem glimlachend toe. ja, dat was hij,
baar „Abalone". Ze had hem ontdekt, ze had door
den ruwen holster die door den puimsteen van den
tact wcggeslepen kon worden, heen gekeken en daar
de meest onverwachte schoonheden gezien. Tot haar
groote vreugde ging George op haar beeldspraak in:
Je mag met me doen wat je maar wilt, schat.
Hij keek haar aan met onverholen aanbidding, die
klaar stond om in een overstelpenden woordenvloed
los te breken.
Goed zoo, dat zou ik heerlijk vinden! zei ze
haastig.
Mevrouw van Horne vond het heerlijk om me in
de kleeren te steken!
Kleeren komen er voor een man niet zoo op aan,
antwoordde Hazel. Maar dc geest moet levendig
cn schitterend worden.
Blozend bracht ze het gesprek in andere banen.
Hebben we vanmiddag nog plannen?
We kunnen op de rotsen gaan visschen, als je
er zin in hebt. Kabeljauw en spiering. Misschien is
er wel kans op een worsteling met een zcepaling.
Ik heb er erg veel trek in, als ik je niet van je
werk afhoud!
Laat dat werk maar loopen. Opdertusschen is
het een feit dat jij de eerste vrouw bent, die me
ooit van mijn werk afgehaald heeft.
Het zal heerlijk op de rotsen zijn!
Nou en of!
Maar zijn gezicht betrok toen hij naar de „abalone"
in haar hand keek.
Ik denk, zei hij langzaam, dat ik daar daad
werkelijk op lijk. Tenminste, ik klem me net zoo he
vig aan de rotsen vast. Zeg, heb je wel gemerkt, dat
je niet sterk genoeg was, om hem er af te trekken.
Ja, dat is waar!
De Chineezen zoeken ze op om het vleesch te
drogen. Op een goeden dag raakte er een met zijn
vingers in beklemd. De vloed kwam op en hij ver
dronk.
Wat zeg je?
Het is een feit. Het is gebeurd bij Point Lebosf
Als zij niet sterk genoeg was om George van zijn
rotsen los te rukkendacht Hazel met plotselin-
gen schrik.
Wordt vervolgd.