Financïeele buitenstaanders Enrico Bastelli vertelt. DE LUSTIGE NACHTWAI 7DELAAR. Voortgezet werd heden een Ietwat bultennlssige zaak tegen Arend van W., caféhouder to Urk, dio in den nacht van 1 op 2 November een visite had willen ma ken bij een gehuwde Urker schoone, wier man op zee zwierf. Deze eerbare dame was op do aanwezigheid van dezen candidaat-plaatsvervanger absoluut niet gesteld en riep de buren te hulp. Op grond dat het onderozek niet volledig was geweest werd de verdere behandeling be paald op 17 November. Intusschen werden de juridische belangen gesteld in handen van mr. den Hollander, ad vocaat te Amsterdam, en de zaak voorts met het oog op het eventueel zedekwetaende met gesloten deuren voort- behandeld. Na heropening deelde de politierechter mede dat de verdachte van alle rechtsvervolging was ontslagen. EEN, DIE NIET MEE WILDE. De 22-jarige timmerman Nic. K. te Wijk aan Zee en Duin, woonachtig, had zich to Alkmaar in den kermis- ^.cht van 31 Aug. op Sept. onderscheiden door vecht en dranklust en werd deswege van de straat verwijderd door de agenten v. d. Vlek en Bosman, waarmede de heer Nic. K., die een stevige brom inhad, zich echter niet kon vcreenigen en zich krachtdadig verzette. De heer v. d. Valk, de eenige gedagvaarde getuige was wtf- gens ziekte niet aanwezig. De verdachte gaf de schuld aan het krachtige Alkmaar3che bier. De officier wilde hem echter liever aan de limonade hebben en requlreerde f 60 boete of 60 dagen. Vonnis conform eisch officier. KOOPMAN CONTRA MELKSLIJTER. Op 30 Augustus j.1. had de koopman Cornelis SI., te Alkmaar de vrijheid genomen den melkslijter Willem Hopman eenige krachtige opstoppers toe te dienen te gen het achterhoofd. Dit gebeurde in den avond van 30 Augustus om half 7, toen Hopman bezig was zijn klan ten in de Overdiestraat te bedienen. Volgens den verdachte zou Hopman zijn echtgenooto hebben uitgelachen. Deze scène staat in verband met een rechtszaakje, dat voor eenigen tijd geleden voor den politierechter werd afgefilmd. De politierechter liet niet na belanghebbenden op een en ander te wijzen en de partijen aan te manen zich verstandig te gedragen. Vol gens een toehoorster was het lachen te danken aan een mop van Hopman. Eisch f 15 boete of 15 dagen. Vonnis overeenkomstig eisoh. EEN KUNSTENAAR IN VALSCHE VLEESCH- MERKEN. De 34-jarige heer Nanning Corn. St., slager te Heer- hugowaard stond terecht ter zake dat hij in de maand Sept. door gebruikmaking van een door hem zelf ge maakte keuringsstempel ongekeurd varkensvleesch had gestempeld met een valsch goedkeuringsmerk, hetwelk door den heer Buren, veearts te Alkmaar, was gecon stateerd. Deze had in het bezit van den genialen slager een houtblokje gevonden, gedrenkt in stempelinkt, ter wijl ook een stempelkussen aanwezig was. Door die ge vaarlijke kunstgreep spaarde de slager heelemaal 4 gul den uit aan keurloon voor het varken. Do heer St. beweerde echter in ziekeiyken toestand onbewust van den ernst van het feit, de stempels op het vleesch geplaatst te hebben. Maar een paar jaar geleden had de veearts ook al zoo'n verdacht blokje In het bezit van verdachte gevon den, door welke openbaring de positie van den slager niet werd versterkt. De heer officier bleek althans niet gesticht en hield een tamelijk scherp requisitoir, waarin Z.Ed de pers verzocht tegen een dergelijken onbetrouwbaren slager in Hcerhugowaard te waarschuwen en dat tot slot had de vordering van f 300 boete of 2 maanden hechtenis, met de bijvoeging dat op het feit is gesteld een maximum van 2 jaar gevangenisstraf. Nadat op deze wijze de slager zelf tot soepkluifjes was gehakt, werd de zaak geschorst en gesteld In handen van den reclasseeringsambtenaar. Over 4 weken, dus op 15 December voortzetting. CLANDESTIENE DRANKMINNAARS. De heeren Cornelis van T. en Jan Sch., beiden jeugdige arbeiders te Graft, stonden als zondaren voor den politie rechter onder verdenking in Septomber van dit Jaar ten nadeelc van don heer Albort Bakker te Graft te bebben weggenomen een aantal flesschen wijn, die waren ge borgen in een kist achter een schuur. De heeren hadden eerst eons goproefd en vonden het edel vocht zoo deli cieus, dat zij de heele partij maar ineens inpikten. De benadeelde is echter behoorlijk schadeloos gesteld. Dit kon echter niet beletten dat de verdachten, die ver moedelijk nog wel mededaders hebben, gestraft moesten worden, al was het alleen maar ter waarschuwing voor andere nathalzige Graftenaren. Gevorderd werd tegen ieder f 20 boete of 20 dagen. De verdediger, Mr. Jozephus Jltta zag in het geval voornamelijk baldadigheid, terwijl den eigenaar de scha de is vergoed. Op grond van een en ander verzocht plei ter een minder zwaro geldboete. De jongelieden werden daarop veroordeeld ieder tot f 10 boete of 10 dagen. Daar ieder afstand deed, mocht deze zaak meteen als afgedaan worden beschouwd. EEN RUMOERIG EXEMPLAAR VAN HET GENUS HOMO. Den niet verschenen heer Dirk SI. werd bij dagvaar ding ten laste gelegd dat hij te Broek op Langendljk ln den nacht van 2 op 3 Soptembor den schippersknecht Dirk Snijder een onverwachten schop tegen zekere tee- dero doelen had gegovcn, zoodat de getroffene van pijn kermde. Daarop begaf verdachte zich aan boord van het schip, waar zijn slachtoffer thuis hoorde en dreigde hem in 't water to gooien. De bedreigde zoetwaterma troos zocht toen zijn troost bij een naderenden rijksveld wachter, die ook nog in aanmerking kwam geschept te worden, doch deze beter geoutilleerde tegenpartij beet van zich af mot do gummistok. Voorts werd ook nog de schippersknecht Theodorus Hagen onthaald op een vuistslag, zoodat hij tegen een ijzeren 'hek tuimelde. Hagen** nam toen de vlucht, daar de hoor SI. in beschonken toestand zeer hardhandig is, zooals hij trouwens al zeer duidelijk demonstreerde. Dc mishandelden kwamen van een feestje, waarvan 't slot niet bepaald feestelijk genoemd kon worden. Dc officier noemde hot ernstige feiten en requlreerde f 60 boete of 60 dagen. Vonnis f 50 boete of 50 dagen. MET DE GEBALDE VUIST GESTOMPT. Dc 21-jarige Ingezetene van Bovcncarspel, Petrus B.. bijgenaamd „Fanny", had in den avond van 5 September in de P&ludanusstraat te Enkhulzen den getuige A. den Drijver, dio daar rustig met zijn uitverkorene stond to praten, met dc gebalde vuist oen stomp tegen de kaak toegebracht. De heer Fanny, thans ter terechtzitting ge ïnviteerd beweerde wel het voornemen te hebben gehad den heer den Drijver een pak slaag toe te dienen, doch dat een kameraad hem deze heldhaftige Intentie verhin derde uit te voeren. Mej. Marie Koorn, van Bovencarspel, verloofde van den hoer den Drijver had echter den stomp zien toebren gen. Verdachte is het vorige jaar wegens huisvrede breuk veroordeeld. Eisch f 25 boete of 25 dagon. Vonnis overeenkomstig eisch. EEN DAME TEGEN HET ONDERLICHAAM GESCHOPT. De 47-jarlge heer Frederlk R., slecper te Wognum had zich te verantwoorden met betrekking tot de verdenking dat hij op 1 September, ter gelegenheid van dc Alk- maarsche kermis, zekere mejuffrouw Holcna Jong oud destijds 15 Jaar, in do stoomcaroussel een schop tegen haar buik zou hebben gegeven. Deze jonge dame, dienst bode te Bergen op Zoom, was destijds in functie in den stoomcaroussel van van don heer Janvier en kreeg toen in den nacht omstreeks 2 uur kwestie over de betaling met een jonge dame, die haar entree niet had voldaan en zich niet wilde verwijderen. Toen kwam verdachte cn trapte haar 3 maal tegen den buik. Gelukkig werd dit lichaamsdeel beschermd door haar geldtasch. Het geschopte meisje kon dus niet zeggen, dat zij pijn had gevoeld en op grond van deze omstandigheid verviel de strafbaarheid, omdat hier van mishandeling geen sprake was. De officier requireerde noodgedwongen vrij spraak en werd de fortuinlijke sleeper alzoo vrijgespro ken. VERZET TEGEN DE POLITIE. De niet verschenen vlsschersknecht Jacob Gr. te Eg- mond aan Ze had zich op 6 September hevig verzet te gen do veldwachters Ten Bruggecate en Bergsman, wel ke ambtenaren Gr., die zich in kennelijken staat bevond naar het arrestantcnlokaal wilde overbrengen. De heer Gr. is een overtuigd strooper. Verdachte is gehuwd en .ieeft 6 kinderen. Is alleen lastig als er een borreltje in zit en hij door zijn gezin wordt opgewarmd, zeide de veldwachter. Eisch f 50 boete of 50 dagen. Vonnis f 40 boete of 40 dagen. TREK IN EEN ZUUR HARINKJE. DE ZWARTE BENDE! De 20-Jarlge arbeider Willem D. uit Harenkarspel, had op 22 September een flesch met zure haring weg genomen op de kermis te Tuitjehorn uit het zuur kraampje van den heer P. de Jong uit Oude Niedorp. De verdachte had lang geaarzeld het feit te erkennen, wat hem niet bepaald tot eer strekte, meenden nu de strafrechterlijke heeren. Verdachte verkeerde onder drankinvloed. De haringkoopman zeide dat Willem een goede klant was en altijd betaalde. De Officier verlangde strenge maatregelen tegen de oproerige jeugd van Harenkarspel. De burgemeester liet zich zeer ongunstig over ver dachte en zijn kornuiten, die de z.g. „zwarte bende" in Harenkarspel uitmaken, de ingezetenen veel last en moeite veroorzaken, en de burgerij terroriseerde, uit De Officier vorderde derhalve ln verband met deze antecedenten 2 maanden gevangenisstraf. De politie rechter wenschte echter een reclasseerings-ondêrzoek en schorste de zaak tot 15 December a.s. De heer D. loochende intusschen alle verwantschap met de „zwarte bende". HET BEKENDE ARTIKEL 249 W. v. STRAFR. TOT BESLUIT. De 56-jarige werkman Klaas K. te Boven karspel stond terecht als verdacht op 29 Augustus niet nader te kwalificeeren handelingen te hebben gepleegd met de nog geen 16-jarige Anna Tiet aldaar, welke precaire zaak met gesloten deuren werd behandeld. Sluiting. „WESTERLICHT", Vereeniging van Diaconieën in de Ned. Herv. Kerk. Classis Alkmaar. Men schrijft ons: Vanaf de oprichting der Vereeniging van Diaco nieën „Westerlicht" dato 28 November 1929, goedge keurd bij Kon. besluit dd. 19 Maart 1930, ten doel stellende de verzorging van Ouden van Dagen, zoo wel van validen- als invaliden, door stichting van een Tehuis, is het voorloopig bestuur steeds meer en meer de noodzakelijkheid voor de classis Alkmaar van een dergelijk gebouw gebleken. Reeds hebben zich een 40-tal personen aangemeld, zonder dat daarvoor ecne oproeping heeft plaats ge had, om zich in de stichting een aangenaam en rus tig verblijf te verzekeren. Het bestuur verwacht nog vele aanvragen vóór en tijdens den bouw van het Te huis, waartoe een lijst is aangelegd voor hen die zich vanaf heden opgeven, buiten de 40 bovengenoemden, om in aanmerking voor plaatsing te komen. De allereeiste werkzaamheden van het Bestuur waren, het zoeken van een geschikt terrein, waarvan de exploitatie hoofdzakelijk afhing. Zij is hierin bui tengewoon goed geslaagd door de hand te kunnen leggen op een terrein in de stad Alkmaar, gelegen in de onmiddellijke nabijheid van den Alkmaarschen Hout. grenzende aan open terrein van de gemeente Alkmaar. Om het terrein van de vereeniging zullen plantsoen en wegen worden aangelegd in aanpassing met het gebouw, zoodat den inwoners steeds 'n mooi uitzicht verzekerd is. Het Gemeentebestuur heeft het belang van de op richting van dit Tehuis voor de stad ten zeerste ge waardeerd door de vereeniging zooveel mogelijk te gemoet te komen. Door ruiling van grond met de gemeente, is de vereeniging „Westerlicht" in het bezit gekomen van 7500 M2. bouwterrein, waarop cene moderne en groot- sche inrichting kan verrijzen. Volgens de opgemaakte plannen en begrooting kan dit Tehuis 150 personen herbergen. Eene speciale bouwcommissie uit het Bestuur, heeft eenige dergelijke inrichtingen bezocht, nl. te Haarlem, Nijmegen en te Breda. Deze gebouwen, in gericht naar de eischen des tijds, zijn voor de com missie objecten geweest, om de slichting „Wester licht" nog heter en economischer te projecteeren. Na deze noodzakelijke voorbereidende werkzaam heden. is het bestuur gekomen tot het punt van de finantiën. De aangesloten diaconieën, leden der vereeniging, nl. de diaconie van Akersloot, de Rijp, Graft, Groot- Schermer, Noord-Schermer, West-Graftdijk, Drie huizen, Schermerhorn, öterleek, Ouddorp, Heerhu- gowaard, Vecnhulzen, Nieuwe Niedorp, Oude Nie dorp, Kolhorn, N.-Zijpe, Z.-Zijpo, Noordscharwoude, Zuidscharwoude, Winkel, Oudkarspel, Warmenhui- zen, Schoorl, Bergen, Egmond-Binnen c.a., Limmen, Iieilo en Koedijk, hebben volgens de statuten reeds een groot bedrag bijeengebracht. Het resteerende bedrag zal de vereeniging trach ten bijeen te brengen door obligatieleningen, hetzij tegen rente of renteloos naar keuze van de deelne tners. In iedere aangesloten gemeente, is een vertegen woordiger door den kerkeraad dier gemeente be noenad, die speciaal de belangen van „Westerlicht" in eigen gemeente zal voorstaan. Hiervoor diene men x>ij een der kerkeraadsleden te informeeren. Door verspreiding dezer dagen van circulaires en persoonlijk bezoek zal getracht worden obligaties te plaatsen in coupures van 100, 250, 500 cn 1000 gul den en donateurs te werven. Aangezien het vraagstuk van Oude Liedenzorg steeds meer en meer in dezen tijd op den voorgrond is gekomen, vertrouwt het Bestuur, dat zij voor „Westerlicht" op de medewerking van allen mag re kenen, die daarvoor eónigszins in staat zijn. 'Al is het, dat gij zelf in de toekomst geon gebruik van dit Tehuis zult maken, wellicht is het dan een bloedverwant, of vriend, doch zeker de gemeenschap die er van zal profiteeren. Het gebouw zal plaats bieden voor hen, die een kleine beurs hebben, doch ook voor hen, die over meer middelen beschikken, of door steun van Dia conie of Burgerlijk Armbestuur geplaatst worden. De prijzen zullen varieeren tusschen 550—2000 gul den per persoon. Het bestuur heoft nog geen speciaal reglement hiervoor ontworpen, daar zij eerst verze kerd wil zijn of de benoodigde gelden voor bouw en terrein bijeen komen. Wilt gij het werk van het Bestuur bespoedigen, be richt haar dan dat U zich opgoeft voor deelname in de obligatieleningen of als donateur voor een be drag naar uwe keuze. Het bestuur doet een beroep op alle Protes tanten, van welke richting ook, want het Huis biedt plaats voor allen. Het adres is: Het bestuur van „W e s t e r 1 i c h t", Alkmaar. Ten slotte moet de stichting „Westerlicht" be schouwd worden als eene eerezaak voor lede ren Protestant ln de classis Alkmaar. De leu ze moet zijn: .Westerlicht" zal en moet er komenl Bijzondere correspondentie.) P a r ij s, November 1930. OM het proces te begrijpen, dat op het oogen- blik gevoerd wordt tegen Madame Hanau, moet men weten, dat deze vrouw financieel tot de buitenstaanders behoort, die buiten de groote Eransche banken om en tegen deze banken werken. Daardoor was zij aan den eenon kant zoo populair (ook nu nog, want de meening der bladen dekt hier niet de publieke opinie), terwijl aan den anderen kant de afgunst en zelfs de vijandschap der groote banken en der pers haar bedreigde. Het is nl. zeer gevaarlijk, aan het monopolie der groote Fran- sche banken te raken en dat te meer, wanneer do betrokken buitenstaander meer inzicht en geluk in zaken heeft dan de almachtige bankdirecteuren. Ve len hebben dit reeds moeten ondervinden, o.a. voor den oorlog de bankier Rochette, die eenigen tijd met zeldzaam geluk aan de beurs werkte. Het was niet meer dan natuurlijk, dat hij ook weleens verloor en evenmin was het te verwonderen, dat hij failliet gin-g, toen men zijn bank sloot. Hij werd vervolgd als oplichter en wanneer mijn geheugen mij niet be driegt, kon hij slechts door een vlucht naar Engeland aan de gevangenis ontkomen. Van daar uit heeft hij nog voor vele hem trouw gebleven cliënten verder met afwisselend succes gespeculeerd. Madame Hanau. Niemand heeft er in Frankrijk de groote banken een verwijt van gemaakt, dat door hun toedoen het Fransche volk 20 t 30 milliard francs belegde in Rus sische staatspapieren en spoorwegen. Het spelletje liep mis door het uitbreken der revolutie en het be sluit van de sovjets om de schulden van het tsaris tische Rusland niet te betalen. De Fransche renteniers werden goeddeels tot den bedelstaf gebracht, maar niemand stelde daarvoor de „Credit Lyonnais" en de „Société Générale" aansprakelijk, al hadden zij bewe zen, geen vooruitzienden blik, doch pech te heb ben. Het publiek staat sympathiek tegenover de merk waardige Madame Ilanau, die zich met energie en intelligentie verdedigt tegen de aanklacht, dat ze een oplichtster is. De kranten spreken over haar in onvriendelijke bewoordingen, wat geen wonder is, als men weet welke nauwe betrekkingen er in Frankrijk bestaan tusschen de groote banken en de dagbladen. Madame Hanau is uit den aard der zaak geen engel en geen onschuldig lammetje, zij heeft natuurlijk niet gewerkt uit idealisme, maar om geld EEN VROOLIJK SPEL MET BONTE BALLEN? Deeze beroemde jongleur, die, wel de beste ter wereld genoemd mag worden, is op het oogenblik weer op tournee en vertelt hier van zijn leven. HET is jammer, dat ik niet vertellen kan van een romantisch toeval, dat mij op het idee van mijn populaire nummers bracht Want die zijn ont staan door zeer logisch denken. Ik was letterlijk in de wieg gelegd voor artist Toen ik vijf jaar was, begon men mij reeds te oefenen voor acrobaat en op mijn elfde jaar trad ik reeds samen met mijn vader op. Mijn vader heeft ook het initiatief ge nomen voor mijn opleiding in mijn speciale vak. Het was een geluk, dat ik de daarvoor noodzakelijke eigen schap, n.1. lenigheid en behendigheid, van nature bezat. Ik was het dan ook met met zijn plannen eens, maar daarmee was mijn carrière als jongleur nog niet be gonnen. Dat wachtte op de hulp van het toeval. Bij een troep, die een nummer aan de trapeze uit voerde en waartoe ook mijn vader behoorde, werd het eenige meisje ziek. Wat lag toen meer voor de hand dan mij met mijn kindergezicht in een meisje te veranderen? Mijn moeder gaf mij prachtige kleeren, mijn vader kocht mij een mooie pruik met krullen en ik moet werkelijk een mooi meisje geweest zijn, want ik werd de lieveling van de Jonge heeren. De studenten stuur den mij bloemen, bonbons en liefdesbrieven en een paar wachtten zelfs voor mijn kleedkamer. Toen zagen zij 't merkwaardige verschijnsel, dat een meisje de kleedka mer binnenging en een Jongen er uitkwam. Zij merkten echter wel de groote gelijkenis op en een van hen vroe£ bedeesd: „Waar is uw zuster? Zouden wij haar niet eens kunnen spreken „Dat zal niet gaan," antwoordde ik dood ernstig. „Mijn vader is zoo streng, dat zij nooit met vreem den mag spreken." Maar gauw genoeg liep het toch mis. Op zekeren avond mislukte de toer aan de trapeze en ik viel in het net. Alle oogen waren in angstige spanning op mij gerioht en daarom wilde ik zoo spoedig mogelijk op staan. Maar een haarspeld, die anders niets te doen had dan do pruik in stand te houden, hield deze aan het not vast Ik trachtte los te komen en dat gelukte ook gauw genoeg, maar de pruik bleef aan het net vastzitten en ik was ontmaskerd. Dergelijke trucs komen in mijn tegonwoordigen werk kring niet meer voor. Nu is alles werkelijk gebaseerd op hard werken. Verder heb ik heel wat corresponden tie. Didwijls is daar wel iets vermakelijks tusschen. Zoo vroeg tijdens mijn tournée dóór Duitschland een fabrikant om een bedfag van 30.000 Mark voor de saneering van zijn bedrijf. Ik heb hem geantwoord, dat ik zeer vereerd was door zijn vertrouwen! Mijn gereedschap, mijn ballen, zijn niet speciaal voor mij gemaakt; zij vertoonen ook niet de minste afwijking of bijzonderheid. Zij zijn niets blzonders of duurs en onderscheiden zich in niets van do bonte gummi-ballen, die men ln elke speelgoedwinkel koopen kan. Ook^de koffer, waarin ik ze vervoer, is niets bijzonders en toch moet er iets zeldza&m-verleidelijks in zitten, want tel kens komt het weer voor, dat een van mijn bezoekers er als aandenken een bal uit meeneemt Op een zeereis heeft zelfs eens iemand den geheelen koffer als aan denken aan mij leeggehaald; dat was heel vervelend, niet omdat de ballen zooveel waard waren of omdat ik er zoo aan gehecht was, maar omdat ik met oude ballen beter kan werken. Mijn oudste bal. die mij zeven Jaar trouw gediend heeft, rust op een glaïen stolp op zijn lauweren. te verdienen, en als het noodig was, zal zij evenals zoovele anderen wel met haar boekhouding en ba lansen geknoeid hebben, doch zij bezit ook na haar arrestatie het vertrouwen van haar cliënten, die daarvan gedurende haar gevangenschap getuigenis hebben afgelegd in ongeveer 2000 brieven. Het is merkwaardig, dat dozijntjes brieven van ongelukki ge speculanten zorgvuldig bewaard zijn gebleven, de andere zijn uit de processtukken verdwenen. Er zijn ook andere opvallende dingen gebeurd tij dens het onderzoek; zoo heeft een deskundige zich bij het optellen van een balans vergist met een som metje van 11 millioen francs ten nadeele van Ma dame Hanau, terwijl groote stukken grond slechts voor een twintigste van hun waarde opgegeven staan. Madama Hanau heeft in een vergadering van cliënten toegezegd, dat allen, die haar hun geld toe vertrouwd hadden, tevreden gesteld zouden worden en de vergadering heeft haar toegejuicht. Het lijdt geen twijfel, dat er een sterke suggestieve invloed van haar uitgaat, wat dès te merkwaardiger is, omdat zij geen bijzonder sympathieke verschijning is. Maar zij is een bekwame, heldere, onvermoeide spreekster, niet gebroken door de langdurige preventieve hech tenis, die grootendeels van een hongerstaking ver gezeld ging en waaruit zij op buitengewoon handige wijze, om zoo te zeggen onder de oogen der cipiers j ontvlucht is. Zij is haar eigen beste advocaat, wat zij bewezen heeft door twee pleidooien, die elk vijf uur geduurd hebben, waarmee zij de behandeling van haar zaak opende en gedurende welke de presi dent van het gerechtshof moest zwijgen. Werkelijk, Madame Hanau heeft de twee eerste instanties van het proces geleid en allen luisterden naar haar, zoo- als men naar een beroemd advócaat, een groote „maitre" luistert. Ondanks of liever: vanwege do sympathie, die het publiek voor haar voelt, staan haar kansen op vrij spraak slecht. De Parijzenaars, die zulke dingen meer beleefd hebben, zeggen, dat de justitie iemand niet kan vrijspreken, na hem eerst zoolang in pre* ventieve hechtenis gehouden te hebben. Toch zal het proces aan het vertrouwen van haar cliënten geen afbreuk doen, doch het versterken, en misschien zou- den de groote banken beter doen, zich van de zeld zame bekwaamheid en het crediet dezer vrouw te bedienen, dan haar te bestrijden. Twee groote Fransche banken, die het onbeperkte vertrouwen hunner clientèle genoten, de banken „Adam" en „Outric", zijn in financieele moeilijkhe den gekomen en moesten hun betalingen staken. Zij werden echter ten zeerste ontzien; men stond hen bij wijze van gunst, „gerechtelijke liquidatie" toe, in- plaats van hen failliet te verklaren, wat onder da Fransche wet zeer onaangename gevolgen kan heb ben. Het publiek heeft daartegen in het geheel geen bezwaar, doch men zegt: „Wanneer de justitie zich in deze zaak gemengd had, zooals zij bij Madame Hanau gedaan heeft, was er ook een schandaal uit voortgekomen." Dat is waar, maar deze banken wa ren geen financieele buitenstaanders; zij stonden in nauwe relatie met de kolossale banken, die tezamen met de Banque de France, de groote spoorwegmaab schappijen en de groote bladen de eigenlijke regee ring van Frankrijk vormen, een regeering, die geen geschreven grondwet kent en die geen andere macht naast zich duldt. De Fransche rentenier, die na de groote Russische vermageringskuur weer dik begint le worden, moet zijn geld bij niemand anders bren gen dan bij de groote danken, die hem een matige rente uitlceeren en hem bewaren voor de gewaagde speculaties, waarbij hij weliswaar winnen, maar ook verliezen kan. De winstgevende operatics op groote schaal moeten echter het previlcge dezer banken blijven. Do rentenier moet bescheiden bloeien, de vruchten zal de groote bank wel voor hem oogsten. De „démarcheurs der banken raden den renteniers dan ook ijverig aan, slechts die papieren-te koopen, waarbij deze banken geinteresseerd zijn. Alles, wat daarbuiten gaat, is uit den booze. (Nadruk verboden.) Maar waaneer er geen ballen zijn, weet ik mij wel op een andere manier te helpen. Nadat mijn koffer leeg gehaald waa, kwam de boot te New-York aan en werd ik dadelijk bestormd door regisseurs, journalisten en gewone belangstellenden, die mij verzochten om dade lijk ter plaatse een extra-voorstelling te geven. De foto graven draaiden aan hun toestellen, de reporters aan hun vulpenhouders. Wat moest Lk doen? Ik nam mijn twee handtasschen en nam er een derde bij, die er eenigszins op leek. Ik had er n.1. drie noodig en aan gezien er geen risico aan verbonden was, begon ik met de drie tasschen te jongleeren. Allen keken aandachtig toe en niemand merkte daardoor op, dat een heer als een wanhopige naar iets liep te zoeken. Plotseling ren de hij op mij af, bedierf daardoor de film, die er juist van mij werd opgenomen en riep: „Dat is mijn tasch!" Tevens trok hij mij de tasoh met zoo'n ruk uit mijn hand, dat zij openging en er een stroom van briljanten uit rolde. Maar populariteit is ook dikwijls aangenaam. Ik kende te New York een Duitsche regisseur, die thuis zijn eigen bier brouwde. Op. een avond was ik bij hem en gaf hij my verscheidene flesschen van dat bier ten geschenke. Ik kon dus niets anders doen dan ze onder mijn jas meenemen en moet er wel eigenaardig mee uitgezien hebben. Een politieagent moest mij eigenlijk in hechte nis nemen en de flesschen verbeurd verklaren, maar toen hij mij herkende, glimlachte hij tegen mij met een blik van verstandhouding en liet mij gaan. Mijn werk is alles voor mij. Ik had eens met mijn vrouw gewed, dat ik wel een week kon nalaten te trainen. Vijf dagen heb ik het volgehouden, maar de zesde was ik met mijn ballen verdwenen, voordat mijn vrouw nog wakker was. Zij informeerde, waar lk heen gegaan was, reed mij achterna en vond mij eindelijk op een veld bulten de stad, waar de boeren mij als een duivelskunstenaar aangaapten! Toch is er een zware training noodig voor mijn werk, omdat ik anders mijn snelheid en mijn lenigheid zou verliezen. Het be roep van artist is mooi, maar buitengewoon moeilijk. Daarom kon ik ook niet nalaten te glimlachen, toen een radio-omroeper mijn voordracht besloot met de woorden: „Ik zou wenschen, dat het loven van alle menschen was als het uwe: een vroolijk spel met bonte ballen.' (Nadruk verboden). T WAS EENVOUDIG. (Gutierrez). Te zeet. dat koud water nooit kiespiin bij ie veroorzaakt? Dat is wonderlijk. Heelemaal niet, want ik heb j?een kiezen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1930 | | pagina 2