Het
nieuwe
Perzie.
Uit onze Omgeving.
W1ERINGEN
Z IJ P E
ANNA PAULOWNA
BARSINGERHORN
Geschenk aan onze Koningk
De tunnel onder de Schelde.
Groote verduistering in een Beiersche stad.
De loop der bevolking in België.
REZA KHAN SCHEPT EEN MODERNE STAAT.
In de laatste vijf of zes jaar heeft Perzië
een merkwaardigen, soms bijna ongelooflij
ken bloei beleefd. Wij meenden onze lezers
het volgende belangwekkende artikel niet te
mogen onthouden en geven gaarne Rosita
Forbes het woord:
De invoering der Westersche ideeën en gebruiken
»ieeft in geheel Perzië een grootcn vooruitgang teweeg
gebracht Door een net van belangrijke wegen is het
land opengelegd, het invoeren van Europeesche klee
ding heeft een zindelijkheid tengevolge gehad, die er tot
nu toe onbekend was en het afschaffen der kleeder
drachten der afzonderlijke districten bevorderde de
eenheid van het land De hoofdstad Teheran is ver
fraaid door nieuwe openbare gebouwen, breede lanen
en kunstzinnig aangelegde parken. Ook de hoofdsteden
der provincies, die tevens knooppunten zijn van de
smalspoor, worden snel gemoderniseerd door het aan
leggen van breede, goed verlichte straten, garages en
eenvoudige hotels. De karavanen van kameelen en
muilezels zijn teruggedrongen naar de woestijnen en
naar de ontoegankelijke bergstreken; inplaats daarvan
ziet men op de nieuwe straten automobielen.
De Perzische jeugd wordt volgens de Westersche
principes opgevoed. De regeering bouwt voortdurend
scholen en de Amerikaansche universiteiten te Ispahan
en Teheran leiden steeds meer onderwijzers op. De
sluiers van de vrouwen zouden reeds zijn afgeschaft,
.wanneer de moeilijkheden in Afghanistan niet tusschen-
ibeide waren gekomen. In de groote steden is de sluier
ook niet meer verplicht en de ambtenaarvrouwen begln-
inen zich dan ook ongesluierd te vertoonen. Het verzet
tegen den sluier zal echter moeten komen van de nu
nog onvolwassen meisjes.
De grootste verbetering, die de tegenwoordige regee
ring tot stand heeft gebracht, is wel de openbare vei
ligheid,. die men nu in het land vindt. Tien jaar ge
leden was elke provincie de prooi van een aantal mach-
i.tige stamhoofden, die dynastieëen op den troon brach
ten en weer afzetten al naar het uitkwam. Iedereen, die
van de toestanden in het land op de hoogte was, zou
het voor onmogelijk hebben gehouden, de macht van
deze onafhankelijke vorstjes te breken. Toch is dit de
tegenwoordige regeering gelukt met behulp van een
'leger van 35.000 man, dat kort geleden tot 60.000 is uit
gebreid. Men heeft alle stammen ontwapend met uit
zondering van enkele bergbewoners en op de nieuwe
weg door Lucristan komen nog slechts sporadisch over-
vallen voor. In ieder geval is de 300 jaar oude toe
stand, dat de reizigers tol moesten betalen en meerma-
len leven en goed verloren, voorbij.
Men heeft het Perzische leger thans zoover, dat men
de buitenlandsche officieren en instructeurs heeft kun
nen ontslaan. Het leger is goed gewapend en gekleed,
beschikt over een flink aantal uitstekende paarden en
wordt voldoende betaald. Het is speciaal gevormd met
het doel om de centrale regeering te handhaven tegen
over de afzonderlijke stammen en heeft getoond, voor
zijn taak berekend te zijn. De loyaliteit der soldaten
is boven allen twijfel verheven en gesteund door een
tamelijk goede veldpolitie, is het leger het voornaamste
middel geworden om de moderne en nationalistische
ideeën ingang te doen vinden.
1 Deze modernisatie van Perzië wordt geleid door zijn
Sjah Reza Khan, die gediend heeft in een regiment der
Kozakken, minister van oorlog is geworden onder de
oude regeering en in 1923 met een leger naar Teheran
is getrokken en zichzelf tot dictator heeft uitgeroepen.
Een krachtige figuur was juist wat Perzië noodig had
om op te komen uit de verwarring, die er na den oor
log heerschte. Reza Khan was niet alleen een ver
standig bestuurder van het land, doch hij wist ook de
geschikte medewerkers te kiezen en hen tegen elkaar
uit te spelen, zoodat de een niet meer macht had dan
fde anderen cn daardoor gevaarlijk kon worden voor de
regeering.
[i Op het oogenblik hangt het welzijn van Perzië af
jvan het leven van zijn Sjah en dat zal nog wel jaren
ilang zoo blijven. Zijn oudste zoon is nu 14 jaar, doch het
is ondenkbaar, dat er een tweede man in Perzië zou
zijn, die zoo geschikt voor deze bijzondere taak is als
iReza Khan. De Sjah alleen kan Perzië bewaren voor
het lot van Afghanistan en zoolang zijn werk niet in
'den loop der tijden geconsolideerd is, hangt de vrede
in Ccntraal-Azië van zijn leven af.
Reza Khan is bijna 60 jaar oud. Hij heeft een moei
lijk leven achter den rug en overwerkt zich zoo, dat
dit op den duur zijn gezondheid moet schaden. Alle
(regeeringszaken worden in zyn paleis afgedaan en elke
koopman, die geen goed kan koopen of de hulp van den
Sjah noodig heeft orp nieuwe waren ingang te doen
.vinden, stuurt hem zijn rekest; zoo is de sphryf tafel
yvan Reza beladen met klachten en verzoeken van koop
lieden, boeren, refugié's, met verslagen over de loting,
met telegrammen van de Russische grens, die welhaast
een front geworden is sinds Rusland zich aanmatigt
'zelfs op Perzisch grondgebied vluchtelingen na te zet-
jten. Er liggen ook monsters van graansoorten en In
dustrieproducten en rapporten over pelgrims, aardbe-
j vingen, spoorwegen, wegen en douane. Toch blijft de
Bjah er rustig onder.
t Hij is een langen man, met een zwaar, doch imposant
figuur. Zijn groote kalmte is het eerste, wat den be
zoeker treft. Hij spreekt langzaam en zoekt naar zijn
woorden het kan ook zijn, dat hij ze met groote
omzichtigheid kiest. Zijn meeningen staan geheel vast
en zijn goed gefundeerd. Hij wordt echter ook in hooge
mate door zijn gevoelens beheerscht en zijn vijandschap
itolijft zijn geheele leven. Dit blijkt wel uit zijn mee-
'doogenlooze behandeling van den ouden Sjeik van Mo-
hammerah, die nu aan een pijnlijke ziekte ligt te sterven
In een huis buiten Teheran, waar hij eigenlijk gevangen
..wordt gehouden, hoewel de gezanten van verschillende
Europeesche mogendheden moeite hebben gedaan om
hem naar Duitschland te mogen brengen, waar hij zich
onder behoorlijke geneeskundige behandeling zou kun
nen stellen.
Doch hoe Oostersch-wreed Reza Khan ook moge zijn
tegenover een overwonnen vijand, zijn plannen voor de
toekomst van Perzië zijn geheel naar Westerschen
trant opgebouwd. Hij is een vurig patriot, wat reeds
'blijkt als men maar even met hem spreekt. Hij is zeer
'chauvinistisch, doch dat komt, omdat hij den invloed
'der Europeesche mogendheden vreest, deze zouden hem
waarschijnlijk belemmeren in zijn pogingen om het
tgroote en schiterende Perzië der oude dynastieën weer
op te bouwen.
Een gesprek met Reza Khan.
Ik had een particuliere audiëntie met hem in zijn zo
merpaleis te So'dabad; een der eerste dingen, die hü te-
'gen mij zei, was: „Perzië moet leeren. het zonder de
(vreemdelingen te stellen. Ik hoop, dat het over vijf of
zes jaar niet meer noodig zal zijn, andere dan Perzische
ambtenaren in dienst te hebben. Wij moeten dan in staat
zijn, alle Europeesche ambtenaren te ontslaan." Wan
neer hij hiermee aanduidt, dat de contracten met de
Belgische douaneambtenaren, de Duitsche employë's in
de Nationale Bank en de Engelsche in de Keizerlijke
Bank van Perzië niet meer zullen worden verlengd, zijn
deze woorden ongetwijfeld van de grootste beteekenis.
„Wij zullen dan natuurlijk nog wel buitenlandsche des
kundigen in dienst houden voor onze industrie, landbouw
en openbare werken, kortom, overal waar zij noodig zijn"
ging hij voort, „doch Perzië moet leeren, haar eigen
zaken zelf in orde te houden. Wij hebben reeds groote
ervaring in bestuurszaken, want Perzië is vroeger een
machtig rijk geweest."
sj v y
V
Ik vroeg hem, of er eenig gevaar bestond voor bolsje
wisme en hij antwoordde: „In het geheel niet. Om te
beginnen reizen een groot aantal Perzen heen en weer
tusschen Bakoe, Erivan en verschillene Pefzische steden;
zij kunnen dus de armoede en ellende in Rusland met de
toestanden in hun eigen land vergelijken. Zij zijn veel
te verstandig om die ruil te wenschen en de Pers is niet
van nature geneigd tot afbreken van de bestaande of
zelfs tot het nemen van proeven met iets nieuws. Hij
voelt ook niets voor de communistische denkbeelden,
doch wil zijn eigen bezittingen hebben en zijn eigen le
vens- en denkwijze kunnen behouden in volle vrijheid,"
„Eenige jaren geleden zouden wij dit alles ook van
China hebben kunnen zeggen."
Doch daar kwam hij tegen op. „Dat is een ander geval.
China was bang voor vreemde overheersching en het
bolsjewisme was het eenige wapen daartegen, doch een
dergelijk gevaar bestaat in Perzië niet". Hij sprak nu
sneller en met vuur; het was hem aan te zien, dat hij
oprecht meende, wat hij zei.
„De twee grootste gevaren voor een land zijn vreemde
overheersching en communisme", ging hij voort, „doch
wanneer Perzië tusschen die twee moet kiezen, zou ik
de eerste zijn om mij aan het hoofd van een communis
tisch leser te stellen.
Daarna spraken wij over den landbouw, waarin Reza
Khan levendig belang stelt. „Wij hebben al een land
bouwschool, waar wij proeven nemen met wetenschap
pelijke methodes en ik hoop binnen enkele jaren reizen
de deskundigen te kunnen aanstellen, om in het heele
land de menschen te kunnen onderwijzen: enkelen zou
den misschien een vaste standplaats kunnen krijgen in de
grootere plaatsen. Ik doe ook alles, om de industrie te
bevorderen. Ik zal u niet vervelen met een opsomming
van alle nieuwe dingen, die ik in wil voeren, doch er
staan o.a. katoenmolens en fabrieken op het program
ma, waardoor katoen verwerkt kan worden vanaf het
oogenblik, dat het de plantages van Azerbaijan verlaat
totdat het in de winkels ligt in den vorm van hemden,
die wij alleen zullen dragen."
Hij deelde mij nog mede, dat de keurige khaki-unifor-
men van hemzelf cn van den hoveling, die als tolk fun
geerde, te Ispahan gemaakt waren. „En als u het vol
gend jaar terugkomt," besloot de Sjah met een van zijn
zeldzame glimlachjes", ziet u mij misschien aan het hoofd
van de grootste fabriek van het land, want ik ben vast
besloten onze productie op te voeren, totdat zij kan vol
doen aan de behoeften van het geheele land.
Zooals hij daar op een harde stoel zit voor zyn schrijf
tafel, die met prachtig inlegwerk van ivoor, parelmoer en
gekleurde houtsoorten is versierd, evenals de paneelen
van zijn kamer, is hij een rustige en" indrukwekkende fi
guur. Hij zit rechtop en beweegt zijn handen slechts zel
den. Zijn breede schouders en zijn geheele gestalte doen
een groote lichaamskracht vermoeden. Dit is een man,
die beheerscht wordt door één vast doel, dat hij door
zijn groote wilskracht wist op te leggen aan een volk*
dat bestond uit ontelbare verschillende stammen, die vele
rassen en godsdiensten vertegenwoordigden. Ik kon mij
den invloed voorstellen, dien hij op zijn onderdanen
moest hebben. Zij vreezen of bewonderen hem, als naar
hun aard. Ik heb een zeer energieke jonge Pers gekend,
die een goed salaris verdiende bij een opkomende indus
trie en in het bijzijn van zijn vorst sidderde en onsamen
hangende woorden stamelde.
„Het karakter der Perzen moet flinker worden", zei
de Sjah, „zij hebben te lang op anderen vertrouwd. Ik
wil hen bewust maken van hun eigen waarde, zoodat zij
onafhankelijk van geest zullen worden en zelfstandig
leeren handelen."
„Lijkt het u verstandig, uw beste onderdanen een Euro
peesche opvoeding te geven?" vroeg ik hem.
„Het zou natuurlijk veel beter zijn, hen op te voeden
in het land, waar zij later moeten werken en waarvan
de vooruitgang hun levensdoel moet zijn. Doch wij heb
ben nog niet de noodige machines. Wy hebben allerlei
technische deskundigen nq^dig en die kunnen nog alleen
maar in Europa worden opgeleid. Ik hoop, dat de jonge
mannen, die wij naar Frankrijk en Italië hebben gezon
den, zullen begrijpen, dat de beschaving in elk land weer
anders moet zijn. Perzië moet geen slechte navolging
van Europa worden dat is ook niet noodig, want het
heeft een roemrijke traditie achter zich. Ik wil mijn
landgenooten maken tot de beste Perzen, die mogelijk
zijn. Zij behoeven niet speciaal Westersch of speciaal
Oostersch te zijn. Elk land heeft zijn eigen karakter en
dat moet ontwikkeld en verbeterd worden, totdat men
burgers krijgt, die geen volgers zyn van iemand an
ders, doch die zeker van zichzelf en trotsch op hun natio
naliteit afr'n.
Hier feliciteerde ik den Sjah met den vooruitgang
van de laatste vijf jaar. Hij zuchtte. „Ik ben altijd onte
vreden," zei hij. „Er moet zooveel gedaan worden, dat
ik het niet snel genoeg kan afwerken." Hij keek naar de
stapels op zijn schrijftafel en de hoveling viel in met de
woorden: „Het ongeduld van Zijne Majesteit is een goed
teeken. Als hij ooit tevreden zou worden, zou er
geen verdere vooruitgang meer zijn."
Ten slotte verklaarde Reza Khan, dat de bestaande
moeilijkheden tusschen Engeland en Perzië gemakkelijk
uit den weg geruimd kunnen worden. Perzië wil echter
de souvereine macht hebben in zijn eigen territoriale wa
teren. Toen ik hem verliet, stond hij op een marmeren
balcon, dat als een adelaarsnest uitstak boven de afda
lende terrassen; in de kamer achter hem waren de wan
den Ingelegd met duizenden spiegeltjes, die het zonlicht
weerkaatsten. Het balcon zag uit op Teheran en de vlak
te er omheen, die er uit de verte uitzag els een Oostersch
carpet. In de verte zag men de eene bergketen voor de
andere en daartusschen de helderwitte Demavand, de
Foetsjiama van Perzië. Zijne Majesteit noodigde mij uit,
nog even op het balcon te komen. In de lucht zweefde
een militair vliegtuig en de Sjah keek ernaar. „Het leger
is deeerste stap geweest", zei hij. „Het heeft den weg
bereid." Hij glimlachte. „Als het erop aankomt, ben ik
toch een soldaat en geen diplomaat."
(Nadruk verboden)
Een communistisch eiland.
Op het Japansche eiland Hatsushima aan de kust
van Atami vindt men sinds eeuwen een ideaal-
communistisch ingerichte samenleving, die echter
voor een groot gebied onbestaanbaar zou zijn. Een
van de strengste wetten van het eiland luidt dan ook,
dat er op Hatsushima 42 gezinnen moeten zijn, niet
meer en niet minder. Daarom blijft alleen de oud
ste zoon van een gezin op het eiland wonen. De an
dere kinderen moeten weggaan en mogen alleen af
en toe op het eiland terugkomen om hun familie
te bezoeken. Op het oogenblik vindt men 278 zielen
op het eiland. Zij voorzien in hun onderhoud door
vischvangst en verkoop van visch. Al het vischgerei
behoort aan de gemeenschap en wordt gerepareerd
en aangevuld uit een gemeenschappelijke kas. Ook
de winst, die met de visch behaald wordt, verdeelt
men gelijkelijk over de 42 gezinnen. Het land is in
42 stukken verdeeld; elke familie verbouwt hier de
groenten, enz. voor haar eigen gebruik. Het bescha
vingspeil is op dit eiland hooger dan onder de vis-
schers in eenig ander deel van, Japan. Zij zijn zeer
godsdienstig; zij hebben een heilige kist en vieren
eenmaal per jaar een godsdienstig feest, waarbij
jonge mannen in witte kimono's dansen. Andera
feesten kennen zij niet; op het eiland staan geen
winkels en slechts één Japansch theehuis. Het
schijnt, dat men op het eiland nooit diefstal, vecht
partijen, brandstichting of familietwisten heeft ge
kend. u v
De werkzaamheden aan het kanaal vanaf Dor
perkoog naar haven Haukes zijn zoo goed als klaar.
Met 1 Aug. werd door de firma v. d. Valk aan dit
4 K.M. lange kanaal begonnen, waaruit dus blijkt
dat in een snel tempo is gewerkt. Het werk is ver
richt met een lepelbaggermachine, de grootste van
die soort in den Wieringermeerpolder werkzaam.
Het vierjarige zoontje van den heer H. Oosterbeek,
woonachtig in een woonkeet nabij sluis I in den
Wieringermeerpolder, dat deze week wegens beko
men brandwonden in het ziekenhuis te den Helder
is opgenomen, is na een hevig lijden aan de beko
men verwondingen overleden.
Hoe onvoorzichtig sommige menschen nog met
benzine kunnen omgaan blijkt hieruit, dat de arbei
der G. Holtjer, werkzaam in de Wieringermeer, even
in een benzinebus wilde kijken of er nog benzine in
zat en daarbij een lucifer opstak. De benzine ont
vlamde natuurlijk, waarbij H. brandwonden aan het
hoofd opliep. Gelukkig waren de verwondingen niet
ernstig.
Op het land van den heer Jn. Timmerman aan den
Poelweg zullen zes noodwoningen worden gebouwd
voor rekening van den burgemeester van de Bilt
(U.). In deze woningen zullen tewerkgestelden in de
Wieringermeer worden ondergebracht.
Succesnienws.
A.s. Zondag speelt Succes II thuis tegen Schagen
II. Succes 4 eveneens thuis tegen B.K.C. III.
Donderdag tegen den avond ontdekte de mole
naarsknecht J. Dekker, dat boven in den meelmo
len van zijn baas J. Lont, te Zandburen, brand was
ontstaan door het aanloopen van den vang. Dekker
begon al dadelijk alarm te maken en snelde met een
emmer gevuld met wei naar boven en stuitte den
brand hiermede ecnigszins. Met toeschietende hulp
was men den brand spoedig meester door met een
tuinslang op de hiiiswaterleiding de rest van het
vuur te blusschen. Door het handelend optreden is
een groot onheil voorkomen, daar de molen in de
onmiddellijke nabijheid van de boerenbehuizing
stond en andere woningen.
Uitvoering „Soli Deo Gloria".
In het Chr. Tehuis voor Zuiderzee werkers gaf j.1.
Donderdagavond de Gemengde Chr. Zangvereeniging
„Soli Deo Gloria", directeur de heer A. Kraak, een
uitvoering, waarvan de netto-opbrengst ten bate van
den Evangelisatie-arbeid der Gereformeerde Kerk op
Wieringen kwam.
Het Tehuis was geheel gevuld toen Gandidaat J.
Jonker met een hartelijk woord van welkom opende
en vervolgens in gebed voorging.
Het gemengd koor opende daarna met „Nederland",
hetgeen niet onverdienstelijk werd gezongen.
De heer Jonker hield daarna een korte toespraak,
waarin hij liefhebbers van zingen en muziek opwekte
deze meer te beoefenen.
Elk nummer afzonderlijk te bespreken, zou ons te
ver voeren en willen wij derhalve volstaan met de
mcdedeeling, dat het koor over het algemeen niet
slecht heeft gezongen. Er haperde hier en daar nog
wel eens wat aan, doch gezien de nog „jonge leef
tijd" van Soli Deo Gloria, zijn de resultaten niet on
bevredigend te noemen.
De verschillende tableaux mochten ook aller goed
keuring. wegdragen, terwijl ook de pantomine, onder
leiding van den heer R. J. Donkerbroek, voor het
koor zeer in den smaak viel.
Gaarne willen wij een woord van bewondering uit
spreken voor den solozang van mej. Hekman, die
naast een zeer goed geluid, over een uitstekende voor
dracht beschikt.
Voorts willen wij nog vermelden een tweetal num
mers voor orgel en viool, de lieeren Kraak en P. Bok,
waarbij deze heeren van ernstige studie blijk gaven.
Tot slot nog een voordracht getiteld „de Spion",
inhoudende een episode uit den Transvaalschen oor
log, welke door een vijftal heeren goed vertolkt
werd. d
Aan het einde sprak Cand. Jonker nog een slot
woord cn werd gemeenschappelijk „Ik wil U o God
mijn dank betalen", gezongen.
De uitvoering die tot kwart voor twaalf duurde,
is ongetwijfeld uitstekend geslaagd cn kan „Soli Deo
Gloria" daarop met groote voldoening terugzien.
DEN OEVER.
Kerstfeestviering.
Zooals wij reeds eerder mededeelden zal de Kerst
feestviering vanwege „Land in Zicht", in verband
met hpt vertrek van de vele Zuiderzeewerkers niet
op Kerstmis, doch eerder plaats vinden. Thans is
het officieel vastgesteld op Donderdag 18 Dec. a.s.
Aan deze Kerstfeestviering, welke in de kapel ge
houden zal worden, wordt medewerking verleend
door de Gemengde Zangvereeniging (dir. de heer J.
Schoustra), mevrouw Schoustra (solo-zang) en den
heeren Franck en Schoustra (orgel en viool).
schagerbrug.
De vereuniging „Nut en Genoegen" alhier is voorne
mens voor haar eerstvolgende bijeenkomst uit te noo-
digen de heer Daan Pool van Oudesluis.
In de op Donderdag 11 December 1930, ten huize van
Mw. Wed. Van der Oort gehouden ledenvergadering van
de Zangvereeniging „Kunst na Arbeid" alhier werd, in
de plaats van het voorloopig bestuur, gekozen een de
finitief fcestuur, bestaande uit de dames H. C. M.
Seuneke en M. G. Swarthof en de heeren N. T. Hopman,
W. R. Garritsen en J. W Meijer.
De verdeeling der functiën zal geschieden door het
Bestuur.
burgerbrug.
Donderdag werd in café Langedijk Nutsavond ge
houden. De opkomst was flink te noemen. De heer
P. M. Visser, thans voorzitter, opende onder zijn presi
dium dezen eersten avond, waarbij hij zijn tevreden
heid te kennen gaf over de belangstelling en in 't bij
zonder den heer Grin met de Zangvereeniging uit
Eenigenburg verwelkomde. H. Bregman en J. Raat
wordt hulde gebracht voor hun jarenlang vervulde
bestuurszetels, v/elke thans respectievelijk worde^ waar
genomen door P. M. Visser en L. Smelik.
Na de opening kregen we een lezing ten gehoore van
den heer Smelik, uit Pallieter van Felix Timmermans,
genaamd „Sneeuw", welke voordracht veel applaus ver
wierf. Overigens werd de avond rijkelijk gevuld met
zang, muziek en andere voordrachten, welke allen, de
een meer de ander minder, in zeer goeden smaak vie
len. Bij de sluiting memoreerde voorzitter, dat er bijzon
der genoten was. Een ware avond van kunst en genot,
waarvoor jong en oud, kortom alle medewerkenden een
woord van lof voor toekomt.
gemeente ZIJPE.
Burgerlijke Stand van 5 tot en met 11 Dec. 1930.
Geboren: Dirk, zoon van Dirk Brommer en Neeltje
Hollander; Geertruda Maria, dochter van Gerardus Len-
ting en Elizabeth Mettes; Geertruida, dochter van Jo-
hannes Besteman en Guurtje Mekken.
Ondertrouwd: Geene.
Getrouwd: Arie van der Vorst, 28 jaar, arbeider te
Zijpe en Johanna Wilhelmlna Veldhulsen, 24 jaar, zop-
der beroep, te Zijpe.
Overleden; Geene.
Ned. Herva Gemeente
Het kiescollege benoemde tot diaken den heer D. J,
Kaan (artredend); tot ouderling in de vacature A. Har
der, die zich niet herkiesbaar stelde, den heer L. Leynse;
tot diaken in de vacature Leynse den heer C. Wuis Jr,
Bij de gehouden stemming voor een molenmeester van
den Schringkaagpolder werd de heer D. van der Oord
als zoodanig herbenoemd, terwijl in de plaats van nu
wylen den heer A. Klare werd benoemd de heer D. Groo-
tes te Kolhorn.
Tot bestuurslid van de ijsclub BarsingerhornHaring
huizen, werd In de gehouden alg. ledenvergadering be
noemd de heer K. Reyne, in de plaats voor den heer H.
J. Moerbeek, die de gemeente metterwoon heeft verla
ten.
Door de tooneelvereeniging „Houdt Moed" alhier is als
tweede stuk in dit seizoen in studie genomen „Tzinnga- i
ni" tooneelstuk in 4 bedrijven van Jhr. A. W. G. van 1
Riemsdijk.
Voor de Indische zaal
Na de plechtige begrafenis te Arasterdam van het
stoffelijk overschot van luit.-gen. Van Ileutsz zijn
de detachementen inlandsche militairen van het
Ned.-Indische legér, die ter bijwoning van de plech
tigheid naar Nederland waren overgekomen, door
de koningin op het Huis ten Bosch ontvangen.
Bij hun bezoek aan Den Haag werd hun o.m. ten
koninklijke paleize in het Noordeinde de Indische
zaal getoond.
Het had toen eenige militairen dier detachementen
getroffen, dat in die zaal ontbrak iets speciaal Mina-
hassaasch. Dit leidde later tot het voornemen, om
de koningin een geschenk aan te bieden namens alle
Menadoneesche militairen van het Ned.-Indische le
ger, waardoor die leemte zou kunnen worden aan
gevuld. De keuze is toen gevallen op een tafel en vier
stoelen, bestemd voor de Indische zaal en vervaar
digd uit Minaliassaasch ebbenhout en bewerkt uit
sluitend door Minahassers.
Gistermiddag is in de Indische zaal van het pa
lcis dit geschenk aan de koningin aangeboden door
den kapitein der art. van het Indische leger O.
Peltzer.
De koningin heeft met een woord van groote er
kentelijkheid het geschenk, waarvan zij de uitvoe
ring bewonderde, aanvaard.
Zal in 1935 klaar zyn.
Tot de toewijzing der werken voor het bouwen van de
tunnel onder de Schelde te Antwerpen, aldus de Brus-
selsche corr. van de N.R.Ct. zal binnenkort worden over
gegaan. Het is nu ongeveer 3 maanden geleden, dat de
opening der aanbiedingen plaats had en de betrokken,
diensten hebben dus tyd genoeg gehad om de voor- en
nadeelen van ieder dezer aanbiedingen na te gaan.
Verwacht wordt, dat men in het voorjaar reeds de hand
zal kunnen leggen aan de voorbereidende werken. Da
eigenlijke tunnelbouw zal, naar raming, drie jaar duren,
zoodat het wel 1935 zal worden alvorens het nieuwe ver
bindingsmiddel tusschen de Scheldeoevers voor het ver- J
keer wordt opengesteld.
Niet minder dan 3% millioen mark verdwe
nen.
Uit Berlijn wordt gemeld:
Ten nadeele van de Bayerische Elektrizitatslieferungs-
gesellschaft te Eayreuth zijn ernstige verduisteringen ge
pleegd. In verband met d? verduistering van een bedrag
van eenige honderd-duizebden mark werden onlangs de
directeur en een procuratiehouder op staanden voet ont
slagen. Intusschen is echter uit het onderzoek gebleken
dat in het geheel niet minder dan 3% millioen mark
verduisterd zijn. De technische directeur der onderne
ming is in hechtenis genomen, een andere procuratie
houder die heden voor den rechter van instructie moest
verschijnen, heeft zelfmoord gepleegd. De bij de zaak
betrokken personen behoorden tot de eerste kringen van
de stad; ze leefden allen op zeer grooten voet.
Afneming der geboorten.
Het aantal geboorten neemt geregeld af sedert
den oorlog, zoo melden «de Belgische bladen; de
coëfficiënt voor 1929 (18.14 op duizend) wijst een
nieuwe daling aan. Vergeleken met 1928 is het aan
tal geboorten afgenomen in alle provinciën behalve
in West-Vlaanderen, waar het onveranderd is ge
bleven.
De verhouding der geboorten volgens het geslacht
was 1.040 jongens tegen 1.000 meisjes; in 1929 waren
op 1000 geboorten 42 onwettige, wat een lagere ver
houding is dan de vorige (1928 44, 1927: 45; 1926 47).
De sterftecoeffiënt., die gedurende de vorige jaren
stationair was gebleven, omstreeks 13 op duizend
inwoners, is ten gevolge van den strengen winter
van 1929 gestegen tot bij de 15. Er is sterftetoene-
ming in alle provinciën en in bijzondere hooge mate
in beide Vlaanderen en in de provincie Brabant. In
de provincie Henegouwen en Luik heeft het totale
cijfer der sterfgevallen voor de eerste maal (de oor
logsjaren uitgezonderd) dat der geboorten overtrof
fen.
Op 31 December 1929 bedroeg de bevolking van
het rijk S.0"0.189 inwoners.
Heb je nog niks gedood?
Niks!
Koop dan een auto! (Petit Parisien).
