LETITIA BONAPARTE.
NAPOLEON'S MOEDER.
In de blauwe golven der Middellandsche
Zee verheft zich majestueus het schoone
Corsica, een wild, romantisch eiland.
Donkere reusachtige rotsmassa's stape
len zich tusschen de groene bergen phan-
tastisch op en dragen hier en daar een
sedert lang onbewoonden wachttoren of
oude, half vervallen ruïnes, dichte olijven
gaarden slingeren zich tegen de hoogte
op, afgewisseld door tuinen van oranje,,
citroen en amandelboomen.
Een van du oudste steden van Corsica is
Ajaccio; zij ligt half verscholen in het loof
der olmen, aan een golf, die tot de
schoonste der wereld wordt gerekend. Het
ls een stil, liefelijk stedeke, aan de eene
zijde door hemelhooge bergen ingesloten
en aan de andere door de golven be-
spoeld. Hier werd in 1750 Letitia Ramolino
geboren. Zij ging door voor het schoonste
meisje uit Ajaccio. Glanzend zwart haar
omgolfde haar voorhoofd, het donkere,
vurige oog door lange wimpers overscha
duwd, schenk leven aan de schoone ge
laatstrekken, waaruit wilskracht sprak. De
jonge advocaat Carlo Bonaparte won haar
hart, maar haar ouders weigerden om
staatkundige redenen hun toestemming.
Toch gaven zij eindelijk toe en het hu
welijk werd vertrokken.
In die dagen streed het fiere Corsica
voor zijn onafhankelijkheid. Carlo Bona
parte was steeds vooraan in de rijen der
strijders en zijn jonge koene vrouw stond
hem in alle gevaren bij en volgde hem
overal te paard.
Kort daarna, toen hij tot assessor bij
het Koninklijk Gerechtshof te Ajaccio was
benoemd, werd Napoleon geboren. Wij we
ten, dat hij op zijn negende jaar op de
militaire school kwam, dat hij in het leger
trad en binnen eenige jaren tot den rang
van generaal opklom, ja, dat hij zich later
Frankrijk's Kroon op het hoofd zette en
zich Keizer noemde. Hoe trotsch was Leti
tia en gelukkig toen zij haar zoon op den
troon van Frankrijk zagHij liet haar
naar Parijs komen en zij betrok er een
groot, prachtig huis en kreeg een eigen
hofhouding, een jaarlijksch inkomen van
een millioen francs en kreeg den titel
van„Madame mère". De keizer sprak
haar gewoonlijk aan met„Signora
Letitia".
„Hoe bevalt het u aan het hof vroeg
hij haar. „Gij verveelt u, nietwaar? Maar
gij opent ook uw salons niet. Let eens op
uw dochters, is het niet of zij aan het hof
zijn geboren Gij hebt een vorstelijk huis
en een millioen francs inkomen en gij
leeft als een burgerjuffrouw uit St. Dénis."
Madame Junot, een hofdame van
Letitia, vertelt het volgende
„Ofschoon de Keizer zijn moeder harte
lijk liefhad, schonk hij haar toch niet het
aanzien, dat haar als de moeder eens
keizers toekwam.
Zij gevoelde het zeer goed, maar was te
trotsch om het te doen blijken; liever trok
zij zich terug en kwam zoo weinig moge
lijk in aanraking met allen, die zich in de
naaste omgeving van den Keizer bevon
den. Gierig was zij, volgens Mme. Junot,
volstrekt niet, maar de tijd van nood, dien
zij als weduwe doorleefd had, vóór Napo
leon consul werd, had haar spaarzaam ge
maakt. Als haar kinderen over haar zui
nigheid schertsten., zei zij „Wie weet, of
niet eenmaal al deze koningen mij brood
zullen vrager»
Deze vrees ontnam haar alle levens
vreugde, zelfs toen al haar kinderen één
na één den troon hadden bestegen. Zij ge
loofde niet aan den duur hunner heer
schappij. Dat Napoleon zijne trouwe gade
Joséphine verliet om de Oostenrijksche
prinses Marie Louise te huwen, werd door
zijn moeder goedgekeurd. En zij was over
gelukkig bij de tijding, dat haar een
kleinzoon geborer. was, wijl dit kind haar
den duur van Napoleon's dynastie zou
verzekeren.
Maar reeds rustte deze zich uit voor
den noodlottigen tocht naar Rusland
het zwaarc zweefde reeds boven zijn
hoofd.
Spoedig drongen de somberste geruch
ten tot het hof door; de eene ongeluks
bode volgde den andere. Het was een vree-
selijke t'jd voor Letitia. die haar zoon in
gevaar wist. Zij moest eindelijk zelf met
haar familiie Parijs verlaten en vluchtte
naar Blois. Daar bereikte haar het bericht,
dat Napoleon geen keizer meer was. Da
delijk verliet zij Frankrijk en vestigde
zich voor goed in Rome. Door den vrede
van Parijs werd zij gedwongen van den
titel „Madame-mére" afstand te doen,
maar zij behield een groot jaargeld. De
vreeselljke wisseling van het lot, had
plaats gehad, zij weende niet om zich,
loch om de andere kinderen, naar alleen
om den val van Napoleon.
Na den afval van haar schoonzoon Mu-
rat van Napoleon, had zij alle contact met
hem en haar dochter Caroline, afgebro
ken. Acht kostbare paarden, die Murat
haar ten geschenke zord, werden trotsch
door haar afgewezen. Noch hem. noch
haar dochter, wilde zij terug zien Caro
line ging naar Rome tevergeefs. Toen
het haar eindelijk gelukte tot Letitia door
te dringen en zij haar snikkend vroeg, wat
■U misdaan had, om zoo door haar moe-
Japon van wijnroode serge. De rok ls ver
wijd door twee geïncrusteerde holle plooien.
De japon is op het bovenlijf geopend over
een geknoopt vest van ivoorkleurige crêpe
de Chine, dat aan elke zijde afgezet is met
soepele revers uit dezelfde stof. De pols-
garneering is passend hierbij gekozen.
Benoodigd 2.25 M. serge 1.40 M. breed.
0.50 M. crepe de Chine.
Gekleede middagjapon, de rok welke in
vorm gesneden is is van marineblauw zij
den fluweel, he+ bovenlijf ls van gedra
peerde witte crêpe satin onder een enkele
bretel.
De ceintuur wordt met een groote strik
aan de zijde geknoopt.
Benoodigd 3.50 M. fluweel, 1.75 M. crêpe
satin.
Japon van donkergroen fluweel, ge
knoopt aan de voorzijde, met kraag tevens
das vormend.
De kleine basque eindigt op de heupen.
de ceintuur is van peau de Suea» De rok ls
eenigszins in vorm gesneden, aai Je polsen
bevindt zich een strik.
Benoodigd 4 M. in 1 M. breed.
Japon van emerald groene wollen crêpe
de Chine. Het bovenlijf is gekruist en bezit
een enkele revers, gezoomd met een plissé
rand. De rok is op dezelfde wijze gekruist
en stijgt een weinig aan den zijkant.
Benoodigd 4.50 M. in l.ro M. breed.
der verloochend te worden, riep deze uit
„Wat gij misdaan hebt? Ge hebt uw
broeder, uw weldoener, verraden
Tevergeefs betoogde de Koningin van
Napels, dat de belangen van het Rijk haar
man gedwongen hadden, met Frankrijk te
breken
Maar de moeder keerde haar dochter
den rug toe.
Napoleon brak zijn woord, keerde nog
maals naar Frankrijk terug en werd ju
belend ontvangen door dezelfde lucht
hartige Parijzenaars, die kort te voren een
Bourbon, leliën voor den voet hadden ge
strooid. Toen keerde ook Letitia naar Pa
rijs terug en was getuige van den nieuwen
triomf haars zoons.
Toch vermocht die geestdriftige betoo
ging niet, haar angstig voorgevoel te ver
drijven. De slag bij Waterloo maakte die
vrees tot waarheid en wierp Napoleon ten
tweede male van den troon.
In Malmaison nam hij afscheid van zijn
familie.
De aandoening der moeder zegt Talma,
verried zich slechts door twee groote tra
nen. Zij uitte slechts de woorden .Adieu,
mon fils 1"
De Keizer antwoordde evenkort„Ma
mère, adieu 1"
Toen omhelsden zij elkaar Innig.
Napoleon zei later van haar„Zij zou
mij alles gegeven hebben wat ze bezat en
zou om mijnentwil gaarne roggebrood ge
geten hebben Nooi» vergeet ik ae lessen
over den trots, die zij mij als kind In
prentte en die op mijn gansche leven van
Invloed zijn geweest
Deze woorden werpen een helder licht
op het karakter van Letitia en haar in
vloed op haar zoon.
Ze keerde naar lichaam en ziel geknakt*
naar Rome tesug, waar haar de tijding be
reikte van Napoleon's gevangenneming.
Van dat oogenblik droeg zij rouw In 1818
wendde zij zich tot de in Aken verza
melde vorsten met de bede, haar gevangen
zoon te bevrijden
Haar ochrijven bleef onbeantwoord.
Nog was haar lijdensbeker niet geledigd.
Kinderen er kleinkinderen daalden ln het
graf. In 1820 haar dochter Louise; nog
geen Jaar later Napoleon. Toen droeg zij
al de liefde, die zij voor haar zoon ge
koesterd had, op den kleinzoon over
Letitia werd blind en brak haar been,
zoodat zij noch haar kamer, noch haar
legerstede kon verlaten.
Toen drongen onrustbarende geruchten
over haar kleinzoon, die te Weenen ver
toefde tot haar door. Moest zij ook hem
ten grave zien dalen Het werd haar niet
bespaard. Oir' gebrekkig en blind, w: de
dood haar een verlossing. Zij stierf in
1836 .87 jaar oud.
Vrij naar Fr. Arndt.
EENIGE WENKEN VOOR DE
KERSTDAGEN.
Hoewel het den laatsten tijd veel de ge
woonte is geworden buitenshuis een Kerst
diner te gebruiken, geloof ik toch wel te
kunnen zeggen, dat de echte fijnproevers
toch liever op deze dagen thuis blijven
Niet zoozeer voor wat het eten betreft, dan
wel om het stil intieme wat van een huise
lijk dineetje uitgaat met het „borrel
uurtje vooraf
Aan de huisvrouw de taak het zoo gezellig
mogelijk te maken.
Tegen half vijf steken we de diverse
schemerlampjes aan. We zorgen voor een
gezellig zitje om de haard met' hier en daar
op den grond een pouffe, waarop het heer
lijk zitten is. Lage luie stoelen met vele
kussens. Lage tafeltjes. Een prettige kamer
temperatuur Zoo hier en daar wat bloemen,
los in een vaas gezet, zachte muziek en de
stemming is er.
Plaats op de verschillende tafeltjes schaal
tjes met zoute amandelen, blokjes kaas,
kaasstokjes, zoute biscuits, enz. enz.
Zet alles zoo dat een ieder overal gemak
kelijk bij kan.
Dan volgt het dineetje.
Zorg dat de tafel er aardig uitziet. Fijn
glanzend damast, kanten kleedjes. Hoe mooi
Komt hier het zilver en het subtiele glas
werk op uit.
Wat.rose of roode anjers tusschen fijne
asparagusslingers en een keur van heerlijke
gerechten.
Maar toch moet de gastvrouw ook nog op
wat anders letten. Een dineetje zou anders
ondanks de fijnste en duurste gerechten op
een fiasco kunnen uitloopen.
Eerstens, geef volle aandacht aan de
plaatsing aan tafel. Treft men een ongezellige
tafelheer of tafeldame, dan ls het dineetje
voor dien persoon ln duigen gevallen.
Mijd elke poging tot overbluffen. Dit ge
tuigt van slechten smaak. Past dit ook toe
op uw eigen kleeding. Stel uw damesgasten
niet in de schaduw door een te schitterend
tollet. Ook dan zou uw feestje mislukken.
Begin met de bezigheden tijdig genoeg,
opdat u niet vermoeid aan tafel
u zich om niets meer behoeven te bekoij
ren, zoodat u uwe volle aandacht
gasten kunt geven. Hapert een gesprei
of daar, de gastvrouw treedt als
engel op. Stel verlegen personen op hul
mak door ze handig in een gesprek 1
trekken, waarvan u weet dat het hen 1
inboezemt.
Meestal hangt het slagen van het !t|
geheel van de gastvrouw af.
KAASSTOKJES.
100 gr. keizersbloem, 100 gr. Chesterk
50 gr. boter, 1 eierdooier, 1 theelepel
mosterdpoeder, een weinig water,
Cayennepeper en zout.
Bereiding: Bloem, boter, geraspte kaas
kruiden luchtig dooreenwerken, het d
een paar uur laten rusten, uitrollen op 11
dikte, er lange smalle reepjes van sniji
en deze in een matig warmen oven bakt
WDLD. OF GEVOGELTE - SANDWIC HES
(4 personen)
16 dunne sneetjes casinobrood (zonder koi
jes); 150 gr. (li/2 ons) wild- of gevogi
resten, li/2 dL. met water verdunde ma|
jus van het gevogelte of het wild, 15 gr.
eetlepel) bloem, 15 gr. (schraal 1 afgestre!
lepel) vet van de overgebleven jus, 1 th
lepel Maggi's Aroma, wat peper en nootm
kaat; ongeveer 60 gr. (3 afgestreken e
lepels) boter voor het bakken der brood;
Verwarm roerende de bloem met het i
van jus tot een gelijk mengsel, voeg daai
langzamerhand de verdunde, magere jus
laat het sausje even doorkoken, tot het gc
gebonden is; meng er dan de gehakte
gemalen wild of' gevogelte-resten do
(zorgvuldig van alle beentjes ontdaan)
maak de farce op smaak af met peper, n<x
muskaat, Maggi's Aroma en misschien s
zout. t
Bedek de helft van het aantal sneet]
brood met een dun laagje van de afgekoe!
farce, leg er de andere sneetjes op en di
beide goed samen. Bak de sandwiches in
koekenpan met de heete boter aan bel
kanten goudbruin en knappend; zorg en
dat de sneetjes bij het omkeerên niet r
elkaar schuiven.
Stapel de broodjes trapsgewijs op e
schaaltje, dat eerst met een servetje is
dekt; gebruik als garneering eenige tak]
frissche peterselie.
RAGOUT VAN EEND OF GANS
(4 personen)
Resten gebraden eend of gans (ongeve
gelijkstaande met i/2 eend), 50 gr. (2i/2
gestreken eetlepel)boter of vet van de ove
gebleven jus, 1 uitje, 4 zure appelen, 3 krui
nagelen, 1 laurierblad, 1 eetlepel kruidena*
y% theelepel peper, y2 dL. kokend
water met 1 Maggi's Bouillon
blokje.
Snijd de geschilde appelen in dobbelsei
tjes en laat die met het gehakte uitje,!
kruiden en de boter of het vet zachtjes ga
koken in een gedekte pan. Neem er de krui?
nagelen en het laurierblad uit, verdun bi
mengsel met den bouillon en den azijn fl
laat in de op deze wijze gevormde saus
stukjes eend een half uur zachtjes stovea
Breng de ragout over op een verwarmde!
schotel en leg er een rand van driehoekig
broodcroutons omheen, in wat boter goud
bruin gebakken.
SOEP VAN DONKER WILD- OF
GEVOGELTE-RESTEN.
Resten van wild of gevogelte, H/2 L. wate
7V2 gr. (K afgestreken eetlepel) zout, stuk]
foelie, laurierblaadje, paar takjes peterseli
klein stukje Spaansche peper, 1 ui, 40 gr. I
afgestreken eetlepels) bloem. 40 gr. (2 afg<
streken eetlepels) boter of vet van
overgebleven wildjus. 2 thee_
lepels Maggi's Aroma.
Laat de wild- of gevogelteresten met h<
zout. de verschillende kruiden en het wat<
zachtjes een paar uur koken; giet dan alK
door een z^ef.
Fruit de fijngesnipperde ui met de bof
(of het jusvet) lichtbruin, strooi er de blod
in en laat die ook mee bruin worden. Verdui
het mengsel langzamerhand met den gezeef
den bouillon en laat de soep op een zack
vuur nog minstens i/2 uur koken. Giet ze tci
slotte door een zeef in de soepterrine, roe
er de Maggi's Aroma door en presenteer bl
de soep een schaaltje broodcroutons (dob
belsteentjes oud brood, die in boter rondoi
goudbruin zijn gebakken).
AMERIKAANSCHE PUNCH.
500 gr. suiker. y2 citroenschil, het sap vai
4 citroenen, 3y2 dL rum, 2 dL brandewijn
Bereiding: De suiker met de citroenschl
en het water koken tot een stroopachtlg
massa, daarna het overige toevoegen.
