Schaosr Courant
WIE
De moeilijkheden in den Landbouw.
I
GRATIS.
DE MAN DIE TERUG
KWAM
Zaterdag 20 December 1930
73ste Jaargang. No. 8786
Vierde Blad.
ZICH MET INGANG VAN
1 JANUARI 1931
OPGEEFT ALS LEZER VAN DE
SCHAGER COURANT,
ONTVANGT DE NOG VERSCHIJ
NENDE NUMMERS VAN DEC.
Groote openbare vergadering. Zeer
groote belangstelling ook van niet-
landbonwers.
In liet, Noord'hollandsch Koffiehuis van Mevr. Wed.
L. Zwaag, werd Donderdag 18 December de. aange
kondigde groote openbare vergadering gehouden tot
•bespreking van do moeilijkheden in den Landbouw.
Zooals reeds eerder vermeld, was het initiatief tot
het beleggen van deze vergadering genomen door de
vrschillende afdeelingen van dc Hollandsche Maat
schappij van Landbouw in Hollands Noorderkwartier
en was voor de voorbereiding een commissie be
noemd, waarin o.m. zitting hadden de heeren C. D.
Rezelman, voorzitter, G. C. van Balen Blanken, secre
taris, beiden te Anna Paulowna, Jm. Blaauboer Kz.
en Job. de Veer, Schagen, H. Rezelman, Schagerbrug,
P. J. Visscher, Wieringerwaard, Jm. Blaauboer Gz.,
Kol hom en O. J. Bosker, Wieringen.
Er was groote belangstelling, dc groote zaal was
geheel bezet en behalve de vele landbou
wers, waren er ook vele niet-landbouwers aanwezig,
die zich blijkbaar nader op de hoogte wilden stellen
van de tegenwoordige toestanden op landbouwgebied
en wat men daartegen dacht tc doen.
Ook burgemeesters van onderscheidene gemeenten
waren aanwezig, waarvan wc opmerkten die van
Wieringerwaard, Barsingcrhorn, Callantsoog en Heer-
ihu go waard.
Ook de heer Ir. Veenstra, rijkslandbouwconsulent,
was aanwezig.
Het inleidend woord.
Door den heer C. D. Rezelman wordt het volgend
inleidend woord uitgesproken:
Namens de Commissie van Voorbereiding tot deze
vergadering heet ik u allen welkom. In het bijzonder
doe ik dat den heeren leden van Rijks- en Provinciaal
Bestuur; dc burgemeesters van Schagen en omlig
gende gemeenten; de leden van het Hoofdbestuur
Holl. Mij. van Landbouw uit den omtrek (voor zoo
ver alle heeren aan onze uitnoodiging hebben ge
volg gegeven).
Ook een speciaal woord van welkom aan de heeren
Huisman en Wijdenes Spaans, die voor deze verga
dering een inleiding mor hun 'rekening namen.
Heeren, onze commissie stelt het op hoogen prijs, dat
we u bereid vonden, hier aan ons gemeenschappelijk
doel mede te werken.
Verder wil ik hier nog begroeten de heeren van de
Pers, die hel. hier behandelde, straks in wijden kring
zal bekend maken.
Voor ik het woord geef aan de sprekers, wil ik
even, in het kort iets zeggen, als inleiding tot onze
besprekingen. Onze commissiie, bestaande uit afge
vaardigden van de Afd. v. d. Holl. Mij. van Land
bouw uit deze omgeving, heeft het noodig gevonden,
deze bijeenkomst te houden. Deze vergadering, waar
besproken zullen worden „De moeilijkheden in den
Landbouw". In de eerste plaats omdat wij daardoor
steunen lvct werk van de mannen, die geroepen zijn,
onze belangen bij do regeering te bepleiten. Die
mannen hebben onzen steun, steun uit den practi-
schen landbouw, maar al te noodig.
Den laatsten tijd n.1. hebben wij kunnen opmerken,
dat dc eerste (bescheiden) pogingen van de Regce-
ring, om verbetering in den toestand te brengen,
door het niet-landbouwend deel van ons volk, sterk
worden becritiseerd en tegengewerkt. Vooral vanuit
de stedelijke bevolking komt dit verzet. Over het alge
meen schijnt <le stedeling niet te beseffen, dat zijn
toekomstige welvaart grootcndeels afhankelijk is, van
de welvaart van het platteland. Te pogen, hem die
overtuiging hij tc brengen, (voor de practijk het hem
leert), zal behooren tot de taak van den landbouw
in de naaste toekomst. En niet alleen van den land
bouw, het zal zijn de taak van alle bewoners van het
platteland!
Laat ons intusschen hopen, dat onze Rogeering zal
toonen, dat zij zich wel bewust is van de beteekenis
FEUILLETON
van
JOHN FLEMING WILSON.
II. DE TERUG W E G
1.
Harry's stemming zakte plotseling.
„Vinden ze jou dan óók niet hier? Dan kunnen ze mij,
wat mij betreft, ook hier vinden", sprak hfi ongeduldig.
„Ik kan het niet langer verdragen zoo! Ik heb je lief.
Marcello, je wéét het en toch wil je niet, dat ik me uit-
•preek. Om jouwentwil heb ik den terugweg onderno
men... maar je moet me bijstaan, je moet met me mee
gaan..."
„Het kan niet, o, het mag niet. Ik een meisje. Har
ry. dat in kroegen zong, dat opium schoof.. Want niet
alleen jij bent op den terugweg, Harry, ook Ik... Maar
ik voel, hoe zwaar die weg is voor ons allebei en
hoe we wankelen nog bij iederen stap..."
„Laten we trouwen. Marcelle, liefste, laten we samen
den strijd voeren tegen datgene, wat ons nog iederen
dag bedreigt... Waartoe moet ieder voor zich alleen dit
barre lijden doormaken? Want, Marcelle, ik zeg je, 't
wordt me vaak te machtig. Dan denk ik: Wat bereik ik
•r mee is het leven het waard?... Om jou hield ik
vol..."
„Je wéét, Harry. dat ik je liefheb, o. dat wéét je! Maar
eerst moeten we toonen, dat we sterk kunnen zijn... Ik
ik ben nog niet zeker van mezelve. Wacht nog..."
„Wat bereiken we daarmee?" vervolgde hij gejaagd,
als ging hij op z'n eigen gedachten door, „zoo vaak
maakt het water drinken me gek, dan denk ik, „één glas
zal me niet hinderen..."
„Denk aan je belofte, Harry. O, als je weer zwak
zoudt zijn, zijn we immers beiden verloren. Ik zal jou
helpen, help jij mij", smeekte Marcelle. „En we heb
ben toch bereikt, dat we nu eerlijk ons brood verdie-
ien" en in een spontaan gebaar sloeg zij haar armen om
'arry's hals.
van een bloeiende landbouw voor de algemeenc wel
vaart van het Ned. volk! Lont zij het zich tot haar
plicht rekenen, te zorgen, dat onze Nederlandsche
landbouw niet ondergaat in den concurrentiestrijd te
gen andere landen, andere landen, waarin de land
bouw bijna zonder uitzondering, krachtig wordt ge
steund. Dat dc Regeering geen middel onbeproefd
late om onzen landbouw op de heen te houden, zij
zal daarmee dienen een algemeen volksbelang! Wij
gelooven, dat dit de overtuiging van ons allen is.
Met den wcnsch, dat wij, op deze bijeenkomst, door
onze samensprelcingen, iets nader zullen komen tuin
ons gemeenschappelijk doel, open ik dezo vergade
ring. (Applaus.)
Door den heer G. C. van Balen Blanken, secretaris
van de commissie van voorbereiding, wordt medege
deeld, dat bericht van verhindering inkwam van de
heeren Van der Bilt en Mr. P. .T. Oud, leden «L-r
Tweede Kamccr, in verband met de behandeling der
begrooting. van de heeren Koster en Van Nuland, le
den van de Prov. Staten van Noordholland, van de
burgemeesters der gemeenten Den Helder en Anna
Paulowna, van dc heeren de Boer, Stompetorcn en
K. Kuiper, Oost woud, met een sympaihiscerend schrij
ven over het doel der bijeenkomst.
Rede van den heer Ir. Huisman.
De Landbouwcrisis.
Door den heer Ir. Huisman, secretaris van de Hol
landsche Maatschappij van Landbouw, wordt daarna
een inleiding gehouden over de Landbouwcrisis.
M. H.,
De landbouwcrisis is bezig de welvaart van het Ne
derlandsche Platteland in ernstige mate te .onder
mijnen. Inzonderheid onze akkerbouwers zien met
zorg dc toekomst tegemoet. Of. choon het voor deze
bijeenkomst onnoodig is met cijfers den toestand te
illustreeren, wil ik niet nalaten mede met het oog
op publicaties in de pers, enkele cijfers noemen. Ik
zal hiervoor nemen de indexcijfers, waarbij is aan
genomen dot al de prijzen welke in 19101914 ge
middeld golden, op 100 te stellen zijn. Was de prijs
van tarwe dus in 19101914 100 en ik noem u thans
als indexcijfer van den tarweprijs 69, dan beteekent
dit, dat die tarweprijs thans slechts G9 bedraagt
van* den prijs in 19101914. Ik zal u alzoo ecnige
indexcijfers noemen.
Voor den tarweprijs was dit in November 1930 69,
strooprijs 64, suiker G't, gerstprijs 55, haverprijs 69,
erwt en prijs 69.
Het cenige belangrijke gewas met oen indexcijfer
dat vrij gunstig mag hceten zijn de aardappelen.
Het indexcijfer daarvan in November j.1. is 138. Te
genover deze in het algemeen zeer 1-age prijzen, prij
zen die mccrcndeels nog liggen beneden die, welke
golden tijdens de landbouwcrisis in de 80er jaren,
staat dat het loon sinds 1910—191! verdubbeld is. Het
indexcijfer voor loon bedraagt 20i. Dc voornaamste
uitgaaf op dc akkerbouwbedrijven is dus ruim 2 maal
zoo hoog dan in 1910—1911, terwijl de prijzen der
producten zeer sterk gedaald zijn. Hetzelfde als voor
loonen, geldt, al zijn hiervan geen officieele indexcij
fers, ook voor dè bedrijfsonkosten, voor dc landwaar
de en de pachten. Zelfs een leek zal uit deze cijfers
moeten concludeeren, dat dc akkerbouwbedrijven bij
deze verhouding tot snellen ondergang zijn gedoemd.
Zelfs als geen pachten betaald zouden worden, zou
er nog geen winst voor de boeren overschieten. Nu is
door groepen huiten den landbouw staande tegen deze
redeneering aangevoerd, dat er nog wel geld onder
de akkerhouwers zit. Inderdaad zijn er boeren met
kapitaal, doch behalve dat dit kapitaal als regel be
legd is in grond, is de financieclo positie van de
massa der akkerbouwers veel slechter dan men
denkt. Van 50 akkerbouwbedrijven van ons Bock-
„Eindelijk!" juichte hij. „Nog één maand, lieveling,
dan gaan wij naar Yokohama en jy wordt m'n vrouw.
En als ik val," sprak Harry bijna plechtig, „ben je
vrij, Marcelle,"
Een maand later stond Harry nogmaals in het kan
toor van Mr. Simpson.
„Je hebt getoond, een bruikbaar mensch te zijn. Mr.
Potter," sprak Mr. Simpson. Ik eh ik ben erg vol
daan over u en het spijt mij, dat u heengaat"
„Ik moet naar Yokohama mijnheer. Ik ben u zeer ver
plicht, voor hetgeen u voor mij gedaan hebt."
„Wilt u getuigschriften een beetje voorspraak
informeerde Simpson verlegen.
„Dank u. Slechts een enkel bewijs van goed gedrag
gedurende de afgeloopen maanden."
„Met genoegen. En in Yokohama ik heb daar con
necties, zooals u weet wil ik u gaarne
„Ik wil daar een agentschap openen," antwoordde
Harry. „Ik geloof, dat het teYrein daar geschikt is voor
den invoer van Amerikaansche vervoermiddelen en
kleinere stalen machinerieën.
Mr. Simpson werd ernstig. „Ik heb daar een goede
kennis, die u wellicht zou kunnen helpen," sprak hij,
„maar
„Ik verlang geen financieele aanbevelingen", onder
brak Harry. „Ik begin het geheel voor eigen risico."
„O, ja, natuurlijk," klonk het opgeluchte antwoord
Met een chèque van vijftien honderd dollar en een
vleiend schrijven van de Simpson Exporting Company
in zijn zak. stapte Harry de straat op.
Het was een warme lentemiddag. De lucht hing vol
zware geuren.
Harry spoedde zich naar het Chlneesche theehuis, naar
Marcelle.
„Daar ben ik", sprak Harry. nadat zij elkaar begroet
hadden. „En luister nu naar woorden vol wijsheid en
hoop. Ten eerste heb ik de eerste kwart kilometer af
gelegd van de zestienduizend, tweehonderd vier en een
kwart. Ik bezit een aardige som ge!d en een brief, die
bevestigt, dat ik iemand van goed gedrag ben, niet drink,
en een zeer vlijtig zakenman bovendien. Ik ben nu ge
reed om de zeventien honderd en twaalf kilometer af
te leggen tusschen Shar.ghai en Yokohama."
Marcelle streek met de hand lang3 haar oogen en glim
lachte gelukkig. „Ik wist, dat het je lukken zou," zeide
zij met zachte stem.
„Jij wist niets van dien aard, liefste", gaf Harry ten
houdbureau was het gemiddelde vermogen het vorig
jaar f 40.000.—. Thans is het reeds veel minder, doch
als men de verdeeling van dit vermogen over die 50
nagaat, dan blijkt, dat in den loop van dit jaar 40
dezer akkerbouwers niets meer zullen bezitten, doch
reeds meer schulden dan bezittingen de hunne mo
gen noemen. Daarnaast zijn er nog een zeker aan
tal met een gering vermogen, dat thans als sneeuw
voor do zon aan het verdwijnen is. Het spreekt van
zelf, dat vooral de jonge boeren liet moeilijk hebben,
doch zelfs welgestelde boeren verkeeren of komen
binnenkort te verkeeren in omstandigheden, die hun
zal dwingen het land te verlaten of het land Ie ver
knopen. Hun kapitaal zit in den grond en de hypo
theekgever wenscht de hypotheek niet tc verhoogen.
Credictgcvcrs zijn niet tc vinden, tenzij, hetgeen
veel voorkomt, familieleden als zoodanig optreden on
mede ten ondergang gedoemd zijn. De toestand is
hoogst ernstig al loopt zij streeksgewijze belangrijk
uiteen. In die streken waar de akkerbouwers ge
mengde bedrijven hebben of tuinbouwproducten ver
houwen, is de toestand niet zoo ongunstig als in an
dere streken, waar men zich uitsluitend tot de akker
bouwgewassen bepaalt.
Taak der Regecring.
Iedere boer is overtuigd, dat bier moet worden in
gegrepen. pat ingrijpen moet echter geschieden dooi
de Regeering en onze Regeering is er niet een van
enkel boeren. Onze Regecring heeft te waken voor
de belangen niet alleen van ons doch van alle be
volkingsgroepen, on als zij de akkerbouwers gaat
steunen, dan zal zij zich de vraag rïioeton stellen of
dit* rechtvaardig is ten aanzien van het Ned. volk in
zijn geheel. Ook in andere bedrijfstakkon is de toe
stand meermalen Slecht, zoodat de Regew'ing de kans
zou loopen, dat men ook van andere zijde op Regeo-
ringssteim zal gaan aandringen en deze consequentie
dient met groote ernst overwogen te worden.
Ondanks deze erkenning van de tank onzer Re
gecring hebben de landbouworganisaties de overtui
ging, dat zij niet recht en reden op steun aan den
akkerbouw en op een intensieve bevordering van
den land- en tuinbouw in zijn geheel aan mogen drin
gen. Dat besef leeft hij de Centrale landbouworganisa
ties, zoowel als bij de crisiscommissie, welke na het
eerste aandringen van landbouwzijdc door dc Regee
ring in liet leven is geroepen.
Dat inzicht bij de landbouworganisaties zal ik
trachten in het kort voor u tc verklaren.
Beschut en onbeschut bedrijf.
Een van de voornaamste verschijnselen van de we
reldcrisis is dc geweldige prijsinzinking van het
laatste jaar.
De een zoekt de oorzaak hiervan in een te kort
aan goud of in een verkeerde geldpolitiek der Re
geeringen, de ander zoekt liet in een overproductie
in vergelijking tot het gebruik. Dit eene is zeker:
hoe algemccncr dc prijsdaling is, hoe gelijkmatiger
en gemakkelijker en met de minste offers een volk
de crisis kan doorstaan. De scherpste prijsdaling
komt voor bij de grondstoffen inzonderheid bij de
akkerbouwproducten, /.ij wordt echter in vele ge
vallen, voor andere artikelen door verschillende oor
zaken geremd. Verschillende industrieele producten
worden gefabriceerd in combinaties die zich over
de geheele wereld tot trusts of kartels hebben ver-
i-cnigd, of die door prijsafspraken en productierege
ling de prijzen decreteeren. Door organisatie zijn deze
producenten dus in staat dc prijs vrij te houden van
dc vrije concurrentie.
In nog sterkere mate heeft de organisatie van pro
ducenten zoowel als arbeiders invloed in die bedrij
ven die niet voor de wereldmarkt doch voor de plaat
selijke markt werken. Dc organisatie in de drukkers-
bedrijven stelt door collectieve arbeidsovereenkom
sten de loonen vast en al naar de hoogte van het
loon worden dc prijzen van het drukwerk geregeld.
Bij hakkers wordt het loon op 73 cent per uur ge
handhaafd door de collectieve -arheidsovereenkomsten
cn de broodprijzen worden dien overeenkomstig hoog
gehouden. Bij de smeden geldt hetzelfde, en al geven
wij gaarne toe, dat dit streven tot vaststelling van
loonen en prijzen nimmer voor 100 bevredigd
wordt, toch is de algemeenc strekking deze, dat. wij
de voor de plaatselijke markt werkende bedrijfstak- i
ken gerust mogen noemen beschutte bedrijven, dat
zijn bedrijven die min of meer onafhankelijk zijn van
concurrentie van elders. Door dezen toestand is te
verklaren dat de kleinhandelsprijzen en de kosten
van levensonderhoud zich op een hoogcr niveau
handhaven, dan de groothandelsprijzen.
De boeren kunnen hun bedrijven niet beschutten,
omdat zij de prijzen hunner producten niet kunnen
regelen, daar deze op de wereldmarkt moeten con-
curreeren met de voortbrengselen der landbouwrs
uit alle, ook dc meest achterlijke, streken der wereld.
Het gevolg van dezen toestand is, dat de grootere
welvaart welke de beschutte bedrijven voor zich op-
eischen mede gedragen worden door tic onbeschutte
bedrijven, waartoe inzonderheid land- en tuinbouw
behooren.
Terwijl in land- en tuinbouw niets wordt verdiend,
groote verliezen worden geleden, blijven door deze
omstandigheid de kosten voor levensonderhoud hoog,
cn de kosten voor allerlei werkzaamheden ten be
hoeve van het bedrijf eveneens. De boeren- en tuin
antwoord. „Je waagde de kans met een armen bliksem,
omdat wel, omdat je zoo'n goed hart hebt. En hier
is de arme bliksem niet langer arm en verlangend
nóg een gunst van je te vragen. Hier", hij haalde
honderd dollar in goud te voorschijn „is het benoo-
digde om een bruidstoilet te koopen. Een, twee, drie,
gauw!"
Zij staarde hem aan met weifelenden blik.
,,'t Is ernst, wat het gouden kalf* spreekt," stelde hij
haar gerust „En nu vlug naar de bazar om allerlei
moois te koopen!"
„O, jou lieve, lieve jongen," zeide zij op ontroerden
toon. „Het kan nog niet, ik mag nog niet, want mijn
stryd is nog te groot. Ik mag jou niet tot last worden".
Harry's gelaat betrok. „Wat bedoel je?"
Zij zag hem aan met droeve oogen. „Dwaze jongen!
Ik dacht, dat ik een man van je gemaakt had! En nu
zou je met mij willen trouwen! Mij trouwen! een opium
schuifster! een café-chantant meisje En je toekomst
bederven"
„Natuurlijk wil ik met je trouwen en ik zal je trou
wen". sprak Harry Potter op vasten toon. „Ik heb er
voortdurend op gewacht. Jij bent het, die mij gered hebt
Ik weet, dat je werkelijk van me houdt, en ik houd van
jou. Daarom trouw ik met je. en neem je weg uit dit
ellendige bestaan, waarvoor jij veel te goed bent Met
jou wil ik mijn leven deelen het leven, dat jij mij te
ruggegeven hebt."
Zij legde haar handen op zijn schouders en keek hem
diep in de oogen.
„Ja, je meent het. ik voel dat je 't meent."
Zij wierp zich op de rustbank en snikte.
Karry trachtte haar te kalmeeren, een enkel woord
van toestemming uit haar te krijgen. Maar alles was te
vergeefs Eindelijk legde hij het geld onder het kussen,
boog zich over haar heen en kust haar innig.
„Ik zal vanavond om zeven uur bij je terug komen.
Dan moet je gekleed zijn cn zullen we ons laten trou
wen. Morgenochtend om acht uur vertrekt er een boot
naar Yokohama..."
Toen Harry naar Marcelle terugkeerde was het al
geheel donker. De deur van het theehuis stond open.
Hij trad binnen cn riep: „Marcelle!"
Zij antwoordde niet. Een van de Chlneesche meisjes
wees naar de deur van Marcelle's kamertje, achter den
kralen voorhang.
„Zij is zich aan 't kleeden," zeide zij.
dersbevolking van Nederland heeft steeds zich een
warm voorstander getoond van vrijhandel en zal dat
in haar eigen belang blijven doen, doch vrijhandel
in de meest uitgebreide beteekenis beteekent vrije
concurrentie op alle gebied, en die vrije concurren
tie wordt door trustvorming en door organisatie in
de beschutte bedrijven bij talrijke bevolkingsgroepen
uitgeschakeld. Alleen dc onbeschutte bedrijven pro-
duceeren in vrije concurrentie.
Waar de toestand zoo is, is er alle roden voor dc
Begeering om voor onbeschutte bedrijven op bijzon
dere wijze van haar belangstelling te doen blijken.
Doch deze toestand, al brengt zij veel onrechtvaar
digheden niet zich mede, zou de landbouworgnnisa-
ites nog niet genoopt hebben op krachtig ingrijpen
der Regeering aan te dringen, indien wij inderdaad
in vrije concurrentie met de landbouwende bevolking
van andere gewesten moesten arbeiden, want die
vrije concurrentie behoeven wij niet te vreezen.
Maatregelen in het buitenland.
Doch ook hier bestaat die vrijt concurrentie niet
meer. Andere landen steunen op kunstmatige wijze
hun landbouw en belemmeren ons land in ernstige
mate den export.
Duitschland heeft het invoerrecht op tarwe in een
goed jaar tijds verhoogd van 5 Mk. tot 25 Mk.. dat is
f 15 per 100 K.G. Dit invoerrecht beteekent een prac-
lische afsluiting van tarwe-invoer.
Zoowel rogge- als tarwecultuur worden op deze
wijze cn daarnaast nog door een niaalgebod ge
steund. Om de overproductie aan rogge aan eeti groo-,
ter afzetgebied te helpen, worden bovendien de vee-:
houders verplicht rogge en hetzelfde geldt voor aard-'
appelvlokken te vervoederen. Voor voederdoelein
den kan namelijk gerst worden ingevoerd tegen een
verlaagd invoerrecht.
Dat invoerrecht is 20 Mk. per 100 K.G. en voor voe
derdoeleinden wordt dit G Mk., doch op elke 100 K.G.
geïmporteerde gerst moet de veehouder dan vervoe-
deren 75 K.G. rogge en 25 K.G. aardappelvlokken.
Het spreekt vanzelf dat een goedkoope maisprijs
den afzet van rogge en gerst in Duitschland voor
voederdoeleirulen zou belemmeren. Daarom heeft'
men een mnismonopolie gesticht, dat de prijs he-
heerscht. j
De maizenafabrikanten kunnen een bepaald kwan
tum ma is goedkooper ontvangen als zij zich ver
plichten een bepaald procent aardappelmeel in de
maïzena te verwerken.
Naast Duitschland heeft ook Zweden een mualge-
bod, en wel van 50 voor rogge en voor tarwe. Ook'
Frankrijk (90 en Tsjecho-Slowakije (75 hebben
naast invoerrechten een inaalgebod voor tarwe. In
Zwitserland zijn de prijzen van vele landbouwarti-
kelen door de Regeering gegarandeerd. De tarweprijs;
is er f20.50 per 100 K.G. Noorwegen, Estland, Let-,
land, Spanje en Oostenrijk bezitten graanmonopolies
en invoerrechten om de prijzen in het binnenland
zooveel mogelijk te handhaven.
Polen cn Estland bevorderen het verbruik van de
overvloed van graan door de varkensmesterijon te
subsidieeren. Roemenie, dat ook een overvloed van
graan heeft zoekt middelen om. met Hegeeringssteun
te redden wat er te redden is. De Vereenigde Stateu
van Amerika cn Canada, die als graanuitvoerende
landen in de onmogelijkheid verkeeren deugdelijke
maatregelen te treffen, hebben getracht en trachten
nog steeds door centralisatie van den export de bin-
neulandsche prijzen en ook de prijzen bij export'
gunstig te beïnvloeden. Dit streven is mede oorzaak
dat de crisis tijdelijk verzacht werd met als gevolg
een blijvend te hooge productie en een verscherping
van de thans in vollen omvang aanwezige crisis bij
de granen.
De suikerbietenteelt wordt in alle landen van de
wereld beschermd, behalve in ons land, het suiker-
v.ctje daar gelaten. Ook de veehouderij die door de
graanbescherming in die landen eerder in het gc-
drang is gekomen dan in ons land, mag zich den
laatsten tijd in de bijzondere zorg van de Regeerin-
gen verheugen.
In het kort in de goheele wereld wordt de land-
bouw maar vooral de akkerbouw in sterke mate be
schermd, en tegen die beschermde collega's moeten
wij concurreeren. Ook hierin ligt een reden voor on-
ze landbouworganisatie om de Regeering op haar
plicht te wijzen. Doch wellicht zou deze reden nog
niet aanwezig zijn als diezelfde landen in even sterke
mate als zij den landbouw beschermen ook de an
dere takken van volksvlijt steunden. In dat geval zou
het zeer de vraag zijn of er werkelijk wel in een der
gelijk land van bescherming sprake is, niaar zoo is
de toestand niet.
I)e hoogte der bescherming van den landbouw steekt
ver uit boven de bescherming van de industrie. In
landen als Duitschland. Frankrijk en Italië heeft de
bescherming van den landbouw ten doel het land
van eigen levensbehoeften te kunnen voorzien. Het
economisch nationalisme in deze landen is voor on
zen landbouw, die op export is aangewezen, het ge
vaarlijkste dat zich laat denken.
Het gevolg van de beschermende maat
regelen.
Het gevolg van de genoemde en niet genoemde be
schermende maatregelen elders komen tot uiting op
verschillende wijze.
Het Duitsche aardappelmeel wordt in ons land
voor lageren prijs aangeboden dan in Duitschland
Met vluggen stap liep hij het vertrek door en begaf
zich naar de andere kamer. Het was er bijna donker,
een enkele kaars brandde op een kandelaartje in den
hoek. Harry greep het licht en liet het vallen op Mar
celle, die van vermoeidheid in slaap gevallen was. ZIJ
lag stil op de rustbank, bij haar hoofd lag een een
voudige hoed Een snelle blik overtuigde hem. dat zfj
zich ven nieuwe kleeren voorzien had. Haar gezichtje
was bleek, maar er lag een uitdrukking over, die hij
er nooit eerder op gezien had.
Zacht boog hij zich over haar heen. Zij was in vasten
slaap. In haar rechterhand hield zij een papier. Hij
maakte het behoedzaam los en bij het licht van de
kaars zag hij, dat het het stukje papier was. waar
op hij bij Sam-shew-sing de verschillende afstanden
geschreven had.
„Van Sam-shew-sing naar Simpson V* kilometer."
Marcelle had den eersten regel doorgeschrapt en een
datum erbij gezet.
„Vandaag!" zeide hij in zich zelf.
Onderaan had zij met vaste letters geschreven: „Hij
heeft de kwart kilometèr om mijnentwil afgelegd. Ik
zal het mij herinneren, als de weg te zwaar wordt."
Harry Potter stak het papier bij zich, bukte zich en
kuste heel zachtjes haar lippen.
„Ook ik zal het mij herinneren!" fluisterde hij, terwijl
hij zich onhoorbaar verwijderde.
In het aangrenzende vertrek vond Harry aan een
tafeltje kapitein Gallon van de Potters Stoomvaartlijnen
In gezelschap van Kapitein Trevalan.
„Kapitein Gallon," begon Harry. „morgen vertrek ik
met u naar Yokohama en ik neem Marcelle mee."
„Zeg eens Potter, wat wil je eigenlijk met die Mar
celle?" vroeg nu Trevalan.
„Dat zou ik jou met even veel recht kunnen vragen.
In San Francisco drong je je aan haar op en nu schijn
je haar hierheen gevolgd te zijn."
„Ach. ik ben op avontuur uit en Marcelle bekoort
mij. Maar je moet zulke dingen niet al te ernstig op
nemen."
Even daarna zag Marcelle van achter den kralen
voorhang, hoe kapitein Gallon en Trevalan beproefden
Harry te overreden met hen te drinken.
Haastig stond z(j op en trad te voorschijn. Trevalan
was dadelijk aan haar zijde.
„Zorg, dat hij niet drinkt, dat kunt u misschien be-
