In het trainingskamp te Engelberg. belang van Vee-arbitrage. Verscheidene verloren dagen door regen. a,'sch\i«W* Hoe oud is de aarde? SCH AG EN. Overigens vo! goeden moed. Hoe dc da gen worden doorgebracht! (Van een specialen correspondent) ALHOEWEL het weer deze eerste dagen nog niet zoo bijzonder is geweest blijft de stemming i$ !het Nederkmdsohe kamp uitstekend. Het is een opgewekte ploeg, met de beste voornemens be zield ernstig te trainen, zooveel mogelijk fouten te ver beteren en stijl te verfraaien. De Zwitschersche „Föhn" heeft echter voor een paar dagen de training onderbro ken. De temperatuur steeg hierdoor boven nul. terwijl het ongeveer geregeld sneeuwde. De sneeuw is zoodoen de in de bergen al ongeveer 6070 c.M. hoog. Om de spieren nu toch wat beweging te geven hebben wij al verscheidene tochten omhoog gemaakt. Ondertüs- echen een zwaar werk tegen de bei'gen op te klimmen, die hier over t' algemeen heel stijl zijn. De eerste dag na onze aankomst was de baan nog niet berijdbaar. Dinsdag*s echter was het héél mooi weer en prachtig ijs. zoodat de baan toen geopend was. Het is een ronde baan van 400 meter omtrek. De banen zijn nog niet uitgezet, dit gebeurt later wan neer er op tijd gereden zal worden. De baan is opge spoten op een stuk weiland, dat niet gelijk was. Daarom hebben ze eerst alles met sneeuw gelijk gemaakt. Daarna is het water er opgespoten. Toen dit goed bevroren was, was de baan uitstekend. Verder is het bijna onmogelijk dat er wind op de baan komt, daar Engelberg prachtig tusschen de bergen in. is ■gelegen. Aan alle kanten hooge gletschers waarvan som mige ver over de 300 meter komen, terwijl Engelberg zelf op pl.m. 1050 meter ligt. De baan is zoo gelegen, dat er zoolang de zon boven de bergen komt, ook zon op de baan is. De Dinsdag, waarop wij konden beginnen te trainen, was het schitterend zonnig weer met een paar graden vorst. Na het ontbijt zijn wij om ongeveer half ;elf naar de baan gegaan. Het begin was natuurlijk heel kalm rijden. Alleen nog maar stijl rijden. Jongert blijkt in Davos verleden jaar veel geleerd te hebben, waar hij nu de rijders weer mee van dienst kan zijn. Enkele rijders plaatsen de voeten niet goed, sommi ge krassen nog te veel met 't afzetten, terwijl andere niet diep genoeg rijden. Langzamerhand en na serieus oefenen zal dit wel beter worden. Na dat er 's morgens ongeveer anderhalf uur gereden was, werd weer afgebonden. In 't hotel wordt er dan ge masseerd en gebaad zoodat alle vermoeidheid weer spoe dig vergeten is. Na het middageten wordt er eerst wat gerust en daar na nog een half uurtje getraind. Verder wordt de mid dag gevuld met een flinke wandeling, 't Avonds na 't avondeten (er wordt hier tweemaal warm gegeten), meestal nog een wandeling en dan vroeg naar bed. De meesten lagen eerst nogal wat overhoop met de dek bedden, die in 't begin meer naast, don op 't bed lagen. Schaatsen fclypen. Woensdag, oudejaarsdag, was de baan echter wegens te zacht ijs, weer gesloten, zoodat toen de morgen met schaatsenslijpen werd doorgebracht. Ook dit ia een werkje, dat in 't begin nog moeilijker is dan 't rijden zelf. Ten eerste moet de bocht precies goed zijn en naar het rijden min of meer voor of achter op 't ijzer zijn. Dan moeten de schaatsen precies goed in de blokken geplaatst worden, daar ze anders ongelijk worden afge slepen. Na het eigenlijk slijpen, moeten de schaatsen met een klein steentje nagezien worden, om de braam, die door het slijpen op deze 1 m.M. dikke ijzers £omt, aan de beide kanten er af te halen. Wanneer dit gebeurd is moeten de ijzers gepolijst worden. Hiervoor wordt een dure polijststeen gebruikt, die ook door juweliers wordt gebezigd. Hiermee worden de loopvlakken van de ijzers dan heel mooi glad gepolijst zoodat de ijzers tenslotte nog gladder zijn dan 't ijs. De verzorging van de schaat sen is dus een niet te vervvaarloozen onderdeel van 't rijden. Een verkeerd geslepen schaats kan een misslag tengevolge hebben en een val veroorzaken. Waarover de Hollanders zich verbazen. De Zwitser heeft zijn sklsport De Hollanders die hier zijn kunnen zich niet voorstel len, dat in Zwitserland niet meer aan schaatsenrijden wordt gedaan. De meeste rijders op 't middenvak van de hardrijdsrsbaan zijn Hollanders en een enkele buiten- landsche kunstrijder(ster). Het baantje rijden of tochten maken gaat hier niet. Daarom heeft de Zwitser zijn eigen sport, de slcisport. Hier voelt een echt Zwitser zich even goed op thuis als op schoenen. Die kan hij gebruiken om tochten te maken, om bergen te beklimmen en vlug naar beneden af te dalen. Gisteren was er een wedstrijd in skyspringen, van een kleine schans. Van een bijna loodrechte helling kwamen de springer aan. Dan een horizontaal stukje iets oploo pend en plotseling waren ze los van den grond om dan ongeveer 40 tot 45 meter door de lucht te suizen en weer op een schuine helling neer te komen. Het neerkomen is het moeilijkste van den sprong. Met het achtereinde van de sky's raken de springers h^t eerst den grond en dan onmiddellijk den geheelen ski. O, wee den springer, die ongelijk neerkomt. Hij valt be slist en menigmaal zeer onzacht. Nu zitten de ski's niet heel vast onder de schoenen en bij een val vliegen ze meestal onder de voeten vandaan, zoodat de springers met het vallen daar niet zooveel last van hebben. Zijn ze echter goed neergekomen, dan vereischt het nooh veel routine, om op de pl.m. 100 me ter uitloop tot staan te komen. De meeste nieuwelingen lieten zich tenminste nog omvallen om zoo hun vaart te stuiten. Enkelen echter wisten, wanneer ze byna aan 't eind waren, juist op tijd over te stappen en dan om te keeren. De verste sprong werd gemaakt door een Amerikaan uit Detroit met 42.75 meter, daarna direct een Zwitser uit Luzern ook met 42 meter. De junioren brachten het niet verder dan een goeie 30 meter. Deze sprongen waren volgens deskundigen op deze schans goed. In Davos og de bekende schans die oolc met de Olym pische spelen in 1928 werd gebruikt werd eenigen tijd geleden bijna 70 meter gesprongen. Hier in Engelberg is nog een grootere schans, de Titler-schans. Hier zal wel verder op worden gesprongen. Toen de ijsbaan Zaterdag weer gesloten was wegens dool, zijn de Hollandsche rijders op ski's gegaan. Onder leiding van een Duitscher uit 't hotel zijn wij met de kabelbaan van Engelberg naar Gerschnialp gegaan en toen van Gerschnialp met de zweefbaan naar Trübsee. Van Engelberg naar Trübsee waren wij dus van 1050 meter tot 1800 meter geklommen, 's Morgens hadden wij ski's gehuurd, wat men hier heel geschikt kan doen. Niet zoo gemakkelijk! Toen wij uit Gerschnialp met de zweefbaan vertrok- kwen, was dit eerst een vreemd gezicht. In 't midden hingen wij ongeveer een 150 meter boven den grond. Je kreeg het gevoel of je in een vliegmachine zat. In Trübsee aangekomen werden de ski's er direct onder gebonden en meteen ging het aan den loop. Na een paar meter begon de afdaling al. Nog voor wij 10 meter naar beneden waren, lagen allen al onderste boven en zoo bleef het den eersten tijd. Telkens wanneer wij een stukje naar beneden afdaalden, ging het een oogenblikje goed, maar dan vielen wij weer, soms vrij onzacht en soms ge heel onder de sneeuw, die hier ongeveer een meter hoog lag. Toen kwamen wij over de eigenlijke Trübsee, een groot dichtgevroren meer. Hier konden wij een beetje oefe nen, daar het hier vrij vlak was. Toch verdween er hier ook af en toe nog wel eens een onder de sneeuw. Na dit meer echter moesten wij op ongeveer 2 K.M. enkele honderden meters dalen. Dit stuk was het moeilijkste gedeelte omdat men wanneer men op de helling3 kwam, zoo ontzettend veel snelheid kreeg en omdat wij in 't begin niet wisten hoe of we moesten remmen. Later kon den wij door de ski's iets schuin te zetten wat remmen, dan moest je er echter toch om denken dat de punten niet over elkaar .kwamen, want dan was een val weer onvermijdelijk. Jongert maakte ondartusschen kennis met een groot rotsblok, dat harder bleek te zijn dan hij. Langend ijk kwam met een reuze gang van een berg af. kwarn te val len en verloor een ski, dia alleen de reis verder aflegde, en tenslotte in een pl.m. 30 meter diepe waterval te recht kwam. Ten einde raad, zijn wij toen langs de top pen van jonge dennen naar beneden afgedaald en won der boven wonder vonden wij de ski weer, bijna geheel op den bodem van het ravijn, die onder de sneeuw. Zonder ongelukken werd de reis naar beneden verder afgelegd. 's Middags zijn wij nogmaals van Gerschnialp naar Engelberg geski'd. Het ging toen met de meesten al veel beter. Wij konden langzamerhand al keeren en hoeken nemen alles zonder vallen. Het was nu allemaal na tuurlijk heel mooi, dat wij de eerste beginselen van ski- loopen geleerd hadden, maar met dat al schiet de schaatsenrijderstraining slecht op. De Zondag was weer geheel verloren. Ook kon er niet geski'd worden, want het regende. Een echte Hollandsche Zondag. Gister is Hooftman hier ook nog aangekomen. Wan neer het weer in Davos of St. Moritz nu maar goed was, dan gingen wij daar misschien wel heen, maar het is daar ook lang niet in orde met het winterweer. Wij hopen nog maar steeds op vorst, want anders wordt de training nog weer te kort voor de wedstrijden die hier op 17 en 18 Januari gehouden zullen worden. De afstan den die dan verreden zullen worden zijn 500 en 1500M. en 1000 en 5CC0 M. Verschillende andere buitenlanders schijnen ook naar hier te komen, o.a. een paar Canadee- zen en enkele Schotsohe rijders. Wybert-tablettefl zijn alleen echt in de hygiënisch verpakte blaewe doozen a 25,45 en 65 ets. Weiger namaak en Iet op het ongeschon den sluilstrookje. Vraag steeds Het is te hopen, datde baan nu na de sneeuw die Zondagavond is gevallen, de banen heel nauwkeurig worden uitgezet, zoodat dan eens op tijd kan worden ge reden. Het blijkt langzamerhand \tfel dat op de langere afstanden Jongert, Koops en Langendijk de besten wel zullen zijn, terwijl Schenk en ook Jongert op de kortere afstand wel beter zijn. Misschien zorgtv.d. Ruit wel voor de verrassing. Het is een goede troepje ryder3, die aan elkaar gewaagd zijn. Zondagmorgen hebben wij een half uur flink hardgeloopen. Datarna hebben wij een uurtje onderricht gehad in zelfmassage van den heer Taconis. Verder was de Zondag hier wel wat saai, daar er nooit op Zondag gedanst mag worden, wat wel jam mer was, daar onze leider daar 's middags niets op te gen heeft In en loop van de week zijn hier ook 36 Hollandsche studenten aangekomen, hoofdzakelijk om ski te loopen en te sleëen. Zondagavond waren er echter twee niet aan het diner, zoodat na 't diner onmiddellijk menschen gevraagd werden, die goed bekend waren met den weg om hen te zoeken. Na uren zoeken was er nog niets van hen bekend, wat met het oog op den zwaren sneeuwval pl.m. 30 c.M., tegen den avond, gevaarlijk werd. Ten slotte werden ze in een eenzame berghut gevonden, on geveer ingesneeuwd. Ze waren op hun wandeling door een sneeuwstorm ovefvallen, maar konden 's avonds met den gids weer terugkeeren. In den nacht van Zondag op Maandag is het weer beginnen te vriezen, zoodat de nieuwe week met volle moed kan worden begonnen met trainen. Dinsdag bij goed ijs houden de leden van de Ned. Ver. tot Bevorde ring der Hardrijsport een onderlingen wedstrijd. Tot zoover onze speciale correspondent. Omtrent ver dere prestaties en resultaten van de training lezen we o.m. nog in een brief uit Engelberg, aan de „Telegraaf': Styl en kracht. Schreven we in onzen vorigen brief dat enkelen hun stijl nog niet te pakken hadden, op de 500 M. spreekt kracht ook een woordje mee en Schenk maakte dan ook een mooien tijd: hij hield Hooftman bij tot het in gaan van het laatste rechte eind. Een mooie prestatie voor Klaas. Hij reed nu al harder dan ooit te voren. Met goed toeleggen op stijl op de korte afstanden kan hij nog wel zijn tijd verbeteren. Hooftman stond pas voor de tweede maal op schaatsen. Hij reed zijn beleen den korten slag en als een kat springt hij door de boch ten. Keetman reed met Jongert; het werd een goede start, doch Jongert had veel last van zijn kniewond, Zaterdag opgeloopen bij een ski-tocht van Trübsee (Onze corr. maakte hierboven daar reeds melding van. Red. Sch. Crt) Die wond moest gehecht worden en aan 't andere been verstuikte hij bovendien zijn enkel. Keetman reed een vlugge streek, doch nog iets te wijd beens; ook hij maakte een tijd, dien hij nog nooit gereden had. Koops startte met Langedijk en onze Groninger viel op dezen afstand iets tegen; hij werkt te veel met zijn armen en het lichaam beweegt te rukkerig. Door dit te krachtig zwaaien remde hij zijn vaart. Langedijk won: hij rijdt nog veel te zwaar, maar hij heeft een stevig body en dat hij vooniit zal gaan staat bij ons vast, v. d. Ruit bleef alleen over en startte alleen, daar Piet Blaisse zijn schaatsen niet geslepen had en op dit ijs geen 500 M. kon starten. Van de Ruit gleed ook uit in de binnenbocht en startte later over, doch Leen was niet op slag. Zeker nog van de oortjes? De 5000 Meter. Hierna werd de 5000 M. gereden. Jongert reed met Koops, doch al gauw zakte Jongert af, hij had te veel last van de knie, ook al omdat hij 's morgens hierop was gevallen. Doch Koops bevestigde op dezen afstand de goede verwachting, die we van hem koesterden; hij reed nu op snelheid, doch ook op stijl, vergat geen oogenblik zijn goeden stijl te bewaren. Zijn tijd op dezen afstand was zeer fraai. EN DE M E N S C H Volgens de Christelijke jaartelling schrijven we nu 1931: Kerstmis j.1. was het zoo nemen wij aan, 1931 jaar geleden, dat Christus werd ge1>oi-en. Do Mohammedanen zijn pas aan het jaar 1350. Hun telling is begonnen in 622 na Christus, toen hun pro feet Mohammed moest vluchten van Mekka naar Me dina. Dat klopt niet, zal men misschien zeggen, want dan moesten zij nu gekomen zijn tot 1931622=1309. Hun jaren zijn echter korter dan de onze: geen 12 maanden, zooals wij die kennen, doch 12 manen. Dit ver klaart het verschil. De Joden zijn het verst: hun jaartelling geeft aan 5692 en is gerekend van de schepping der wereld volgens de oud-testamentische voorstelling. Daar houden ook veel Christenen aan vast, doch de wetenschap beweert, dat de aarde veel ouder is. Hoe de geleerden tot hun veel grootere getallen komen is voor ons leeken niet na te pluizen. Aangenomen wordt, dat de aarde een kind is van de zon en dat zij haar bestaan als gasvormig lichaam is begonnen. Lang zaam is zij toen afgekoeld en eindelijk is de vaste korst zich gaan vormen en zijn de oceanen ontstaan. Zoekt men nu naar den tijd, waarin dc aarde ontstond, dan denkt men aan het tijdstip van die vastwording. Dit moet geen kwestie van jaren zijn, doch van mil- lioenen jaren en zoo komt men er toe, den ouderdom der aarde te stellen op 2000 a 8000 milioen jaren. Op eenige nullen komt het niet aan. Er zijn ook taxa ties van 50.000 millioen, ja van 13.000 a 80.000 millioen jaren. Voor deze laatste vragen wij de bizondere aandacht, omdat zij niet afkomstig Is van een „ongeloovlge", doch van den r.k. F. A. Tondorf (S. J.) Wij ontle'-n'.n dit aan een artikel van den heer B. de Ligt in de chcnibladen van Januari '29. Hij komt daarin to dit ~'itje jaartallen, gerekend van onzen tijd af: Wereldoorlog, pl.m. 10 jaar geleden De tijd der electrotechniek, pl.m. 25 jaar geleden De tijd der stoommachine, pl.m. 100 jaar geleden Dc moderne wetenschap, pl.m. 500 jaar geleden Een universeele levensbeschouwing, pl.m. 2500 jaar geleden Het ijzeren tijdperk in Europo, pl.m. 3000 jaar geleden De tegenwoordige beschaving, pl.m. 10.000 jaar geleden De mensch, pl.m. 500.000 jaar geleden Het leven (op aarde), pl.m. 500.000.000 jaar geleden De aarde, pl.m. 50.000.000.000 jaar geleden Als deze voorstelling juist is, of bij benadering juist, is zij wel geschikt om de ongeduldlgen onder ons tot eenige kalmte aan te sporen. Niet waar, wanneer de mensch 500.000 jaar noodig heeft gehad om zich op te werken tot de positie, welke hij nu heeft bereikt, dan ligt het voor de hand, dat er nog vele geslachten moeten komen en gaan, eer een toe stand is gegroeid, zooals velen onzer die droomen. De groote getallen uit het rijtje zijn niet te contro leeren, maar de kleine zijn vrijwel juist. Welnu, de we tenschap dient ons dus nog slechts 500 jaar. Welke mo- gelijkheeden openen zich dan niet, als zij 5000 eeuwen zal zijn, beoefend, zoolang als nu, het mensohdom be staat! Wij, blanken, verbeelden ons veel hooger te staan dan de gekleurde rassen, waai-van vele pas toe zijn aan het ijzeren tijdperk, dat wij 3000 jaar achter den rug heb ben. Dit lijkt een groot getal, doch op den ouderdom van ons geslacht Is het slechts een korte spanne tijds. Men kan dit ook op andere wijze laten zien, doch die bewaren wij voor een volgend nummer. Een peging tot reorganisatie van de Vee-arbitrage. Door iniddei van het vormen van plaatselijke organisaties. Door de Vereeniging van Veearbitrage was een ver- gadeiing uitgeschreven tegen Donderdagmiddag 8 Januai'i, 12 uur, in het café van den heer C. Boontjes alhier, met het doel om een be'spx-eking te houden over de mogelijkheid om tot het stichten van plaat selijke oi'ganisaties tc geraken. Tot dit doel waren verschillende vooraanstaande pex'sonen uit de vee houderij en uit den veehandel uitgenoodigd, terwijl ook de 3 veeartsen uit dit rayon aanwezig waren. De bijeenkomst werd geleid door den heer E. Dz. Govers te Alkmaar, bestuurslid van de Vereeniging van Veearbitrage, die de aanwezigen welkom heette en in zijn inleidend woord er op wees, dat de Vereeni ging van Veearbitrage reeds eenige jaren werkzaam is in ons land, maar dat wenscheiijk is de werk zaamheden uit te breiden. Door den heer Mr. Lange- veld, bestuurslid van Vcearbitrage en spr. is gemeend dat wanneer veehouder, veehandelaren en veeartsen in nauwer contact met elkander werden gebracht, dit wellicht tot het vormen van eene organisatie zou kunnen leiden, die beter dan een nationale organisa tie tot haar recht zou kunnen komen. Immers in een tijd waarin alles over crisis spreekt, kan het spi«eek- woord „nauwte geeft grauwte" bewaarheid woi'den, en kan als het in den handel en in het bedrijf niet goed gaat, desnoods ook met het zakendoen de hand worden gelicht. Spr. noemt het den toestand ty peerend, dat als de rechtskundige adviseur van den Katholieken Noordbrabantschen Boerenbond advies gevraagd wordt over quaesties den veehandel raken de, deze de vraag stelt of de quaestie meer dan f 100 schade kan opleveren, want dat andei-s wordt aan geraden niet met een procedure te beginnen. Het woi'dt dus tijd dat we binnen onze eigen ox'ga- nisatie tot een zoodanig verbond komen dat een bc- hoox-lijke handel mogelijk is en dat een behoox-lijk recht wordt verkregen. Spr. heeft den heer Mr. Lan- geveld verzocht een uiteenzetting over vee-arbitrage te geven en deelt mede dat de heeren W. Jimmink, H. C. Kooij en N. C. dc Wit vexTiinelerd waren in deze vergadering aanwezig te zijn, doch dat zij hebben verzekerd, dat als er een plaatselijke organisatie komt, zij bereid tot medewerking zijn. De heer Mr. P. Langeveld, lid van het Bestuur van Vee-arbitrage te Alkmaar, zet vei*volgens de voordel len van Vee-ai'bitrage tegenover de gewoon gevolgde rechtbank-procedure uiteen, en geeft aan op welke eenvoudige wijze de behandeling voor een arbitrage commissie gechiedt. De heer Govers zegt, dat de arbitrage het minst kostbaar is en men langs een korteren, maar ook langs een meer zekeren weg tot het recht kan ko men. De vereeniging is als nationale zaak begonnen, maar de vereeniging stuit op bepaalde omstandighe den, er zijn te weinig leden om de zaak tot haar recht te doen komen. Daarom heeft het bestuur zich gewend tot de ai-biti*agecommissies, om provinciale commissies te maken. Doch de heer Mr. Langeveld en spr. hebben gemeend nog wat verder de zaak to moeten inkrimpen en wel door te pogen in een markt plaats zooveel mogelijk leden te krijgen, dat op die markt in hoofdzaak onder arbitrage-voorschriften wordt gehandeld. Spr. wijst er op. dat dit op groote markten als te 's Hertogenbosch, Amsterdam, Utrecht Rotterdam, enz. niet best mogelijk is, dat men reke ning moet houden met de gestie van het publiek, maar een markt als Schagen leent zich voor dat doel bijzonder goed. Spr. vraagt den aanwezigen of zij het mogelijk achten, door een goed gevoerde propaganda veel leden voor een plaatselijke organisatie te krij gen, opdat de Schager markt tot een gezonde markt zou kunnen worden gemaakt. De regeling is zoo gedacht, dat men bij een com missie van advies elke klacht inbrengt, deze commis sie advies uitbrengt en willen partijen daaraan geen gevolg geven, dan arbiti-age aan te vragen. De ar bitrage komt dus niet in de eerste plaats. Geoordeeld wordt dat op deze wijze een zekere vertrouwenssfeer tusschen handelaar en veehouder ontstaat, waardoor een goede oplossing van kwesties mogelijk zij. Voor de boerenorganisaties acht spr. het een groot nut als te Schagen een dei-gelijke organisatie werd gesticht. De besprekingen. Door den heer H. K. Koster, Wieringerwaard, wordt er op gewezen dat de aanvoerders op de Alkmaarsche Korenbeurs, door hun aanvoer, de verplichting aan vaarden zich neer te leggen bij de beslissing van de arbiti-age-commissie. Bestaat nu de mogelijkheid dat een gemeentebestuur een dergelijk voorschrift voor hare markt maakt? De heer Mr. Langeveld vindt dit wel een prachtig idee en zij, die arbitrage willen zouden een derge lijke verordening wel accpteeren. Doch anders zal het zijn met die personen die de arbitrage niet wenschen en spr. oordeelt dan ook dat een dergelijke gemeente lijke verordening, te veel ingrijpt in de rechten der burgers, ze treedt in de Staatsburgerlijke rechten. In Alkmaar is het geen gemeentelijke verordening. De heer Koster merkt op, dat het concept ervoor toch klaar ligt. De heer Govers acht het idéé van den heer Koster uitvoerbaar, wanneer de markt gesplitst wordt. De bepaling zou dan dus gelden voor dat gedeelte van de markt, waar uitsluitend vee wordt ondergebracht dat op arbitrage voorschriften verhandeld wordt, Aan de Alkmaarsche Korenbeurs was een groot aan tal menschen dat zich aan die bepaling wenschte te onderwerpen. Als de organisatie in Schagen en omgeving een groot ahntal leden kreeg, zou een re geling als door den heer Koster gedacht, mogelijk zijn. Spr. merkt verder op, dat dit ter eere van den handel kan worden gezegd, dat de veearbitrage niet gestuit is op den onwil van den handel, want de af- deeling Noordholland van de Vereeniging van Vee- handelai'en wilde zelfs aan allo leden de verplichting opleggen, zich aan de uitspraak van de arbitrage commissie te ondenverpen. Het in het leven roepen van een dergelijke bindende bepaling is nog bij die vereeniging aanhangig. Het is dan ook de boer die nog aan het beginsel der arbiti-age moet wennen. Spr. zou willen dat via de zuivelfabrieken propa ganda voor het stichten dezer organisatie werd ge voerd. Tot nu toe bedraagt de contributie van de Ver eeniging van Vee-arbitrage f 1.per jaar. Deze na tionale vereeniging zou nu de hoofdleiding behouden cn aan haar zou 10 cent per lid afgedragen dienen te worden, terwijl dan het overige bedrag voor de plaatselijke organisatie zou blijven. De nationa'e ver eeniging zou bovendien de kosten van oprichting van de plaatselijke organisatie voor haar rekening nemen. De heer Joh. de Veer, Schagen, verwacht weinig resultaat van deze actie. Spr. gelooft dat ook bij de plaatselijke organisatie hetzelfde beeld zal ont staan als bij de landelijke organisatie. De goedwilli- gen aanvaarden de v<?o-arbitra<<e, maar-voor hon^4r de arbitrage gewoonlijk niet noodig. De contributie van fl.hoewel niet hoog, is dan ook feitelijk nog te hoog, want de vereeniging geeft voor dien gulden zoo weinig. Spr. zou willen dat als tusschen een aan geslotene cn een niet-aangcslotene een geschil ont staat, de aangeslotene dc kwestie naar de commis sie van vec-arbiti-age kan verwijzen en deze commis sie het geschil dan overnam. Immers de onwillige veronderstelt altijd dat het tot een procedure niet komt, omdat dit te duur is, maar wanneer die on willige nu weet dat achter den aangeslotene de ver eeniging staat, zal hij eerder tot een schikking ge neigd zijn. Tegenover den niet-goedwillige moet een dwingende macht staan. De heer Govei-s zegt dat dit idéé al meermalen met den heer De Veer is besproken, maar de moeilijk heid is dat de Vereeniging de procedure, dus de kosten overneemt. De Vereeniging komt dus op het terrein van de rechtspraak en dat wil zij juist niet. En de uitspraak der rechtbank is ook vaak zoo, dat ze den betrokken persoon niet bevredigt, hot is trou wens een uispraak van niet-deskundige personen. Be staat er een flinke plaatselijke vereeniging, dan zal men propagandistisch te werk kunnen gaan. De heer Mr. Langeveld zegt, dat als het een prin- cipicele kwestie betrof, de Vei«eeniging een kwestie zou kunnen overnemen, en dus een z.g. pi'oefpi'oces kunnen gaan voeren. Maar principieele kwesties zijn op het gebied van den veehandel zeldzaam, want eik geval is bijna op zichzelf. De heer De Veer zegt, dat de bemiddeling van de vereeniging toch zoo weinig door de goedwilligcn wordt ingeroepen. De heer Mr. Langeveld wijst er nog op, dat als ge beurde wat de heer De Veer wilde, 4e contributie belangrijk verhoogd zou moeten worden. Het zou wor den een soort onderlinge proces-risico-verzekering. Door den heer H. K. Koster, Wieringerwaard, wordt nader geïnformeerd naar de 6 weken, binnen welken termijn de dagvaarding moet worden ingediend. De heer Mr. Langeveld deelt mede, dat die termijn niet ingaat op den dag dat de handel heeft plaats ge had, maar op den dag waarop naar redelijke wijze mag worden aangenomen dat de koopman met het gebrek op de hoogte kon zijn. Door den heer Govers wordt er nog op gewezen, dat wat de heer De Veer wil, te diep ingrijpt. Als een groot aantal menschen kunnen worden gekregen» die voor verkoop op arbitrage zijn, dan kan uitslui ting van onwilligen volgen en krijgen we een handel op «de' meest gezonde basis. De heer H. K. Koster, Wieringerwaard, zou de actie op deze wijze willen dat aan de afdeelingen der Hol landsche Maatschappij van Landbouw wordt ge vraagd deze zaak in hare ledenvergadei'ingen te be spreken en ook de zuivelfabrieken aan te schrijven. De heer Govei-s zou dan vandaag een commissie van 6 personen willen benoemen, welke commissie dan het idée-Koster nader kan uitwerken. Spr. noemt daarvoor de heeren Daan Kaan, Wieringei-waard, Jm. Blaauboer Kz., Schagen, P. de Boer, Schagen, G. Ap pel, St. Maartensbrug, W. Jimmink, 't Zand en Andr. Blokker, Oudesluis. Deze commissie zou dan nader ovei'leg dienen te plegen met het Hoofdbestuur. De heer Jm. Blaauboer Kz. kan met het oog op zijn vele werkzaamheden deze benoeming niet aanvaar den. In diens plaats wordt dan benoemd de heer Joh. de Veer. Voor zoover aanwezig, nemen deze heeren hun be noeming aan. De heer P. de Boer, Schagen, vraagt nog aan den heer Mr. Langeveld of als twee partijen een geschil hebben en de verliezende partij onderwerpt zich niet aan de uitspraak van de arbitrage-commissie, die uitspraak toch bindende kracht heeft. Medegedeeld wordt dat de rechtbank de beslissing van de arbitrage-commissie overneemt. De heer Govers dankt tenslotte de aanwezigen voor hunne aanwezigheid en vertrouwt op een krach tige propaganda voor de vee-arbitrage te mogen reke nen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1931 | | pagina 2