In het trainingskamp te Engelberg.
belang van Vee-arbitrage.
Verscheidene verloren
dagen door regen.
a,'sch\i«W*
Hoe oud is de aarde?
SCH AG EN.
Overigens vo! goeden moed. Hoe dc da
gen worden doorgebracht!
(Van een specialen correspondent)
ALHOEWEL het weer deze eerste dagen nog niet
zoo bijzonder is geweest blijft de stemming i$
!het Nederkmdsohe kamp uitstekend. Het is een
opgewekte ploeg, met de beste voornemens be
zield ernstig te trainen, zooveel mogelijk fouten te ver
beteren en stijl te verfraaien. De Zwitschersche „Föhn"
heeft echter voor een paar dagen de training onderbro
ken. De temperatuur steeg hierdoor boven nul. terwijl
het ongeveer geregeld sneeuwde. De sneeuw is zoodoen
de in de bergen al ongeveer 6070 c.M. hoog.
Om de spieren nu toch wat beweging te geven hebben
wij al verscheidene tochten omhoog gemaakt. Ondertüs-
echen een zwaar werk tegen de bei'gen op te klimmen,
die hier over t' algemeen heel stijl zijn. De eerste dag
na onze aankomst was de baan nog niet berijdbaar.
Dinsdag*s echter was het héél mooi weer en prachtig ijs.
zoodat de baan toen geopend was. Het is een ronde baan
van 400 meter omtrek.
De banen zijn nog niet uitgezet, dit gebeurt later wan
neer er op tijd gereden zal worden. De baan is opge
spoten op een stuk weiland, dat niet gelijk was. Daarom
hebben ze eerst alles met sneeuw gelijk gemaakt. Daarna
is het water er opgespoten. Toen dit goed bevroren was,
was de baan uitstekend.
Verder is het bijna onmogelijk dat er wind op de baan
komt, daar Engelberg prachtig tusschen de bergen in. is
■gelegen. Aan alle kanten hooge gletschers waarvan som
mige ver over de 300 meter komen, terwijl Engelberg
zelf op pl.m. 1050 meter ligt. De baan is zoo gelegen,
dat er zoolang de zon boven de bergen komt, ook zon
op de baan is.
De Dinsdag, waarop wij konden beginnen te trainen,
was het schitterend zonnig weer met een paar graden
vorst. Na het ontbijt zijn wij om ongeveer half ;elf naar
de baan gegaan. Het begin was natuurlijk heel kalm
rijden. Alleen nog maar stijl rijden.
Jongert blijkt in Davos verleden jaar veel geleerd te
hebben, waar hij nu de rijders weer mee van dienst kan
zijn. Enkele rijders plaatsen de voeten niet goed, sommi
ge krassen nog te veel met 't afzetten, terwijl andere
niet diep genoeg rijden. Langzamerhand en na serieus
oefenen zal dit wel beter worden.
Na dat er 's morgens ongeveer anderhalf uur gereden
was, werd weer afgebonden. In 't hotel wordt er dan ge
masseerd en gebaad zoodat alle vermoeidheid weer spoe
dig vergeten is.
Na het middageten wordt er eerst wat gerust en daar
na nog een half uurtje getraind. Verder wordt de mid
dag gevuld met een flinke wandeling, 't Avonds na 't
avondeten (er wordt hier tweemaal warm gegeten),
meestal nog een wandeling en dan vroeg naar bed. De
meesten lagen eerst nogal wat overhoop met de dek
bedden, die in 't begin meer naast, don op 't bed lagen.
Schaatsen fclypen.
Woensdag, oudejaarsdag, was de baan echter wegens
te zacht ijs, weer gesloten, zoodat toen de morgen met
schaatsenslijpen werd doorgebracht. Ook dit ia een
werkje, dat in 't begin nog moeilijker is dan 't rijden zelf.
Ten eerste moet de bocht precies goed zijn en naar
het rijden min of meer voor of achter op 't ijzer zijn.
Dan moeten de schaatsen precies goed in de blokken
geplaatst worden, daar ze anders ongelijk worden afge
slepen. Na het eigenlijk slijpen, moeten de schaatsen
met een klein steentje nagezien worden, om de braam,
die door het slijpen op deze 1 m.M. dikke ijzers £omt,
aan de beide kanten er af te halen. Wanneer dit gebeurd
is moeten de ijzers gepolijst worden. Hiervoor wordt een
dure polijststeen gebruikt, die ook door juweliers wordt
gebezigd. Hiermee worden de loopvlakken van de ijzers
dan heel mooi glad gepolijst zoodat de ijzers tenslotte
nog gladder zijn dan 't ijs. De verzorging van de schaat
sen is dus een niet te vervvaarloozen onderdeel van 't
rijden. Een verkeerd geslepen schaats kan een misslag
tengevolge hebben en een val veroorzaken.
Waarover de Hollanders zich verbazen.
De Zwitser heeft zijn sklsport
De Hollanders die hier zijn kunnen zich niet voorstel
len, dat in Zwitserland niet meer aan schaatsenrijden
wordt gedaan. De meeste rijders op 't middenvak van
de hardrijdsrsbaan zijn Hollanders en een enkele buiten-
landsche kunstrijder(ster). Het baantje rijden of tochten
maken gaat hier niet. Daarom heeft de Zwitser zijn eigen
sport, de slcisport. Hier voelt een echt Zwitser zich even
goed op thuis als op schoenen. Die kan hij gebruiken om
tochten te maken, om bergen te beklimmen en vlug naar
beneden af te dalen.
Gisteren was er een wedstrijd in skyspringen, van een
kleine schans. Van een bijna loodrechte helling kwamen
de springer aan. Dan een horizontaal stukje iets oploo
pend en plotseling waren ze los van den grond om dan
ongeveer 40 tot 45 meter door de lucht te suizen en weer
op een schuine helling neer te komen.
Het neerkomen is het moeilijkste van den sprong.
Met het achtereinde van de sky's raken de springers h^t
eerst den grond en dan onmiddellijk den geheelen ski.
O, wee den springer, die ongelijk neerkomt. Hij valt be
slist en menigmaal zeer onzacht.
Nu zitten de ski's niet heel vast onder de schoenen en
bij een val vliegen ze meestal onder de voeten vandaan,
zoodat de springers met het vallen daar niet zooveel
last van hebben. Zijn ze echter goed neergekomen, dan
vereischt het nooh veel routine, om op de pl.m. 100 me
ter uitloop tot staan te komen. De meeste nieuwelingen
lieten zich tenminste nog omvallen om zoo hun vaart te
stuiten. Enkelen echter wisten, wanneer ze byna aan
't eind waren, juist op tijd over te stappen en dan om
te keeren.
De verste sprong werd gemaakt door een Amerikaan
uit Detroit met 42.75 meter, daarna direct een Zwitser
uit Luzern ook met 42 meter. De junioren brachten het
niet verder dan een goeie 30 meter. Deze sprongen waren
volgens deskundigen op deze schans goed.
In Davos og de bekende schans die oolc met de Olym
pische spelen in 1928 werd gebruikt werd eenigen tijd
geleden bijna 70 meter gesprongen. Hier in Engelberg
is nog een grootere schans, de Titler-schans. Hier zal
wel verder op worden gesprongen.
Toen de ijsbaan Zaterdag weer gesloten was wegens
dool, zijn de Hollandsche rijders op ski's gegaan. Onder
leiding van een Duitscher uit 't hotel zijn wij met de
kabelbaan van Engelberg naar Gerschnialp gegaan en
toen van Gerschnialp met de zweefbaan naar Trübsee.
Van Engelberg naar Trübsee waren wij dus van 1050
meter tot 1800 meter geklommen, 's Morgens hadden wij
ski's gehuurd, wat men hier heel geschikt kan doen.
Niet zoo gemakkelijk!
Toen wij uit Gerschnialp met de zweefbaan vertrok-
kwen, was dit eerst een vreemd gezicht. In 't midden
hingen wij ongeveer een 150 meter boven den grond.
Je kreeg het gevoel of je in een vliegmachine zat. In
Trübsee aangekomen werden de ski's er direct onder
gebonden en meteen ging het aan den loop. Na een paar
meter begon de afdaling al. Nog voor wij 10 meter naar
beneden waren, lagen allen al onderste boven en zoo
bleef het den eersten tijd. Telkens wanneer wij een stukje
naar beneden afdaalden, ging het een oogenblikje goed,
maar dan vielen wij weer, soms vrij onzacht en soms ge
heel onder de sneeuw, die hier ongeveer een meter hoog
lag.
Toen kwamen wij over de eigenlijke Trübsee, een groot
dichtgevroren meer. Hier konden wij een beetje oefe
nen, daar het hier vrij vlak was. Toch verdween er hier
ook af en toe nog wel eens een onder de sneeuw. Na dit
meer echter moesten wij op ongeveer 2 K.M. enkele
honderden meters dalen. Dit stuk was het moeilijkste
gedeelte omdat men wanneer men op de helling3 kwam,
zoo ontzettend veel snelheid kreeg en omdat wij in 't
begin niet wisten hoe of we moesten remmen. Later kon
den wij door de ski's iets schuin te zetten wat remmen,
dan moest je er echter toch om denken dat de punten
niet over elkaar .kwamen, want dan was een val weer
onvermijdelijk.
Jongert maakte ondartusschen kennis met een groot
rotsblok, dat harder bleek te zijn dan hij. Langend ijk
kwam met een reuze gang van een berg af. kwarn te val
len en verloor een ski, dia alleen de reis verder aflegde,
en tenslotte in een pl.m. 30 meter diepe waterval te
recht kwam. Ten einde raad, zijn wij toen langs de top
pen van jonge dennen naar beneden afgedaald en won
der boven wonder vonden wij de ski weer, bijna geheel
op den bodem van het ravijn, die onder de sneeuw.
Zonder ongelukken werd de reis naar beneden verder
afgelegd.
's Middags zijn wij nogmaals van Gerschnialp naar
Engelberg geski'd. Het ging toen met de meesten al veel
beter. Wij konden langzamerhand al keeren en hoeken
nemen alles zonder vallen. Het was nu allemaal na
tuurlijk heel mooi, dat wij de eerste beginselen van ski-
loopen geleerd hadden, maar met dat al schiet de
schaatsenrijderstraining slecht op. De Zondag was weer
geheel verloren. Ook kon er niet geski'd worden, want
het regende. Een echte Hollandsche Zondag.
Gister is Hooftman hier ook nog aangekomen. Wan
neer het weer in Davos of St. Moritz nu maar goed
was, dan gingen wij daar misschien wel heen, maar het
is daar ook lang niet in orde met het winterweer. Wij
hopen nog maar steeds op vorst, want anders wordt de
training nog weer te kort voor de wedstrijden die hier
op 17 en 18 Januari gehouden zullen worden. De afstan
den die dan verreden zullen worden zijn 500 en 1500M.
en 1000 en 5CC0 M. Verschillende andere buitenlanders
schijnen ook naar hier te komen, o.a. een paar Canadee-
zen en enkele Schotsohe rijders.
Wybert-tablettefl zijn alleen echt
in de hygiënisch verpakte blaewe
doozen a 25,45 en 65 ets. Weiger
namaak en Iet op het ongeschon
den sluilstrookje. Vraag steeds
Het is te hopen, datde baan nu na de sneeuw die
Zondagavond is gevallen, de banen heel nauwkeurig
worden uitgezet, zoodat dan eens op tijd kan worden ge
reden. Het blijkt langzamerhand \tfel dat op de langere
afstanden Jongert, Koops en Langendijk de besten wel
zullen zijn, terwijl Schenk en ook Jongert op de kortere
afstand wel beter zijn. Misschien zorgtv.d. Ruit wel
voor de verrassing. Het is een goede troepje ryder3, die
aan elkaar gewaagd zijn. Zondagmorgen hebben wij een
half uur flink hardgeloopen. Datarna hebben wij een
uurtje onderricht gehad in zelfmassage van den heer
Taconis. Verder was de Zondag hier wel wat saai, daar
er nooit op Zondag gedanst mag worden, wat wel jam
mer was, daar onze leider daar 's middags niets op te
gen heeft
In en loop van de week zijn hier ook 36 Hollandsche
studenten aangekomen, hoofdzakelijk om ski te loopen
en te sleëen. Zondagavond waren er echter twee niet
aan het diner, zoodat na 't diner onmiddellijk menschen
gevraagd werden, die goed bekend waren met den weg
om hen te zoeken. Na uren zoeken was er nog niets van
hen bekend, wat met het oog op den zwaren sneeuwval
pl.m. 30 c.M., tegen den avond, gevaarlijk werd. Ten
slotte werden ze in een eenzame berghut gevonden, on
geveer ingesneeuwd. Ze waren op hun wandeling door
een sneeuwstorm ovefvallen, maar konden 's avonds met
den gids weer terugkeeren.
In den nacht van Zondag op Maandag is het weer
beginnen te vriezen, zoodat de nieuwe week met volle
moed kan worden begonnen met trainen. Dinsdag bij
goed ijs houden de leden van de Ned. Ver. tot Bevorde
ring der Hardrijsport een onderlingen wedstrijd.
Tot zoover onze speciale correspondent. Omtrent ver
dere prestaties en resultaten van de training lezen we
o.m. nog in een brief uit Engelberg, aan de „Telegraaf':
Styl en kracht.
Schreven we in onzen vorigen brief dat enkelen hun
stijl nog niet te pakken hadden, op de 500 M. spreekt
kracht ook een woordje mee en Schenk maakte dan
ook een mooien tijd: hij hield Hooftman bij tot het in
gaan van het laatste rechte eind. Een mooie prestatie
voor Klaas. Hij reed nu al harder dan ooit te voren.
Met goed toeleggen op stijl op de korte afstanden kan
hij nog wel zijn tijd verbeteren. Hooftman stond pas
voor de tweede maal op schaatsen. Hij reed zijn beleen
den korten slag en als een kat springt hij door de boch
ten. Keetman reed met Jongert; het werd een goede
start, doch Jongert had veel last van zijn kniewond,
Zaterdag opgeloopen bij een ski-tocht van Trübsee
(Onze corr. maakte hierboven daar reeds melding van.
Red. Sch. Crt) Die wond moest gehecht worden en
aan 't andere been verstuikte hij bovendien zijn enkel.
Keetman reed een vlugge streek, doch nog iets te wijd
beens; ook hij maakte een tijd, dien hij nog nooit gereden
had. Koops startte met Langedijk en onze Groninger
viel op dezen afstand iets tegen; hij werkt te veel met
zijn armen en het lichaam beweegt te rukkerig. Door
dit te krachtig zwaaien remde hij zijn vaart. Langedijk
won: hij rijdt nog veel te zwaar, maar hij heeft een
stevig body en dat hij vooniit zal gaan staat bij ons
vast, v. d. Ruit bleef alleen over en startte alleen, daar
Piet Blaisse zijn schaatsen niet geslepen had en op dit
ijs geen 500 M. kon starten. Van de Ruit gleed ook uit
in de binnenbocht en startte later over, doch Leen
was niet op slag. Zeker nog van de oortjes?
De 5000 Meter.
Hierna werd de 5000 M. gereden. Jongert reed met
Koops, doch al gauw zakte Jongert af, hij had te veel last
van de knie, ook al omdat hij 's morgens hierop was
gevallen. Doch Koops bevestigde op dezen afstand de
goede verwachting, die we van hem koesterden; hij reed
nu op snelheid, doch ook op stijl, vergat geen oogenblik
zijn goeden stijl te bewaren. Zijn tijd op dezen afstand
was zeer fraai.
EN DE M E N S C H
Volgens de Christelijke jaartelling schrijven we nu
1931: Kerstmis j.1. was het zoo nemen wij aan, 1931 jaar
geleden, dat Christus werd ge1>oi-en.
Do Mohammedanen zijn pas aan het jaar 1350. Hun
telling is begonnen in 622 na Christus, toen hun pro
feet Mohammed moest vluchten van Mekka naar Me
dina.
Dat klopt niet, zal men misschien zeggen, want dan
moesten zij nu gekomen zijn tot 1931622=1309.
Hun jaren zijn echter korter dan de onze: geen 12
maanden, zooals wij die kennen, doch 12 manen. Dit ver
klaart het verschil.
De Joden zijn het verst: hun jaartelling geeft aan
5692 en is gerekend van de schepping der wereld volgens
de oud-testamentische voorstelling. Daar houden ook
veel Christenen aan vast, doch de wetenschap beweert,
dat de aarde veel ouder is.
Hoe de geleerden tot hun veel grootere getallen komen
is voor ons leeken niet na te pluizen. Aangenomen
wordt, dat de aarde een kind is van de zon en dat zij
haar bestaan als gasvormig lichaam is begonnen. Lang
zaam is zij toen afgekoeld en eindelijk is de vaste korst
zich gaan vormen en zijn de oceanen ontstaan.
Zoekt men nu naar den tijd, waarin dc aarde ontstond,
dan denkt men aan het tijdstip van die vastwording.
Dit moet geen kwestie van jaren zijn, doch van mil-
lioenen jaren en zoo komt men er toe, den ouderdom
der aarde te stellen op 2000 a 8000 milioen
jaren.
Op eenige nullen komt het niet aan. Er zijn ook taxa
ties van 50.000 millioen, ja van 13.000 a 80.000 millioen
jaren.
Voor deze laatste vragen wij de bizondere aandacht,
omdat zij niet afkomstig Is van een „ongeloovlge", doch
van den r.k. F. A. Tondorf (S. J.)
Wij ontle'-n'.n dit aan een artikel van den heer B. de
Ligt in de chcnibladen van Januari '29. Hij komt
daarin to dit ~'itje jaartallen, gerekend van onzen tijd
af:
Wereldoorlog, pl.m. 10 jaar geleden
De tijd der electrotechniek, pl.m. 25 jaar geleden
De tijd der stoommachine, pl.m. 100 jaar geleden
Dc moderne wetenschap, pl.m. 500 jaar geleden
Een universeele levensbeschouwing,
pl.m. 2500 jaar geleden
Het ijzeren tijdperk in Europo, pl.m. 3000 jaar geleden
De tegenwoordige beschaving, pl.m. 10.000 jaar geleden
De mensch, pl.m. 500.000 jaar geleden
Het leven (op aarde), pl.m. 500.000.000 jaar geleden
De aarde, pl.m. 50.000.000.000 jaar geleden
Als deze voorstelling juist is, of bij benadering juist,
is zij wel geschikt om de ongeduldlgen onder ons tot
eenige kalmte aan te sporen.
Niet waar, wanneer de mensch 500.000 jaar noodig
heeft gehad om zich op te werken tot de positie, welke
hij nu heeft bereikt, dan ligt het voor de hand, dat er
nog vele geslachten moeten komen en gaan, eer een toe
stand is gegroeid, zooals velen onzer die droomen.
De groote getallen uit het rijtje zijn niet te contro
leeren, maar de kleine zijn vrijwel juist. Welnu, de we
tenschap dient ons dus nog slechts 500 jaar. Welke mo-
gelijkheeden openen zich dan niet, als zij 5000 eeuwen
zal zijn, beoefend, zoolang als nu, het mensohdom be
staat!
Wij, blanken, verbeelden ons veel hooger te staan dan
de gekleurde rassen, waai-van vele pas toe zijn aan het
ijzeren tijdperk, dat wij 3000 jaar achter den rug heb
ben. Dit lijkt een groot getal, doch op den ouderdom
van ons geslacht Is het slechts een korte spanne tijds.
Men kan dit ook op andere wijze laten zien, doch die
bewaren wij voor een volgend nummer.
Een peging tot reorganisatie van
de Vee-arbitrage. Door iniddei
van het vormen van plaatselijke
organisaties.
Door de Vereeniging van Veearbitrage was een ver-
gadeiing uitgeschreven tegen Donderdagmiddag 8
Januai'i, 12 uur, in het café van den heer C. Boontjes
alhier, met het doel om een be'spx-eking te houden
over de mogelijkheid om tot het stichten van plaat
selijke oi'ganisaties tc geraken. Tot dit doel waren
verschillende vooraanstaande pex'sonen uit de vee
houderij en uit den veehandel uitgenoodigd, terwijl
ook de 3 veeartsen uit dit rayon aanwezig waren.
De bijeenkomst werd geleid door den heer E. Dz.
Govers te Alkmaar, bestuurslid van de Vereeniging
van Veearbitrage, die de aanwezigen welkom heette
en in zijn inleidend woord er op wees, dat de Vereeni
ging van Veearbitrage reeds eenige jaren werkzaam
is in ons land, maar dat wenscheiijk is de werk
zaamheden uit te breiden. Door den heer Mr. Lange-
veld, bestuurslid van Vcearbitrage en spr. is gemeend
dat wanneer veehouder, veehandelaren en veeartsen
in nauwer contact met elkander werden gebracht, dit
wellicht tot het vormen van eene organisatie zou
kunnen leiden, die beter dan een nationale organisa
tie tot haar recht zou kunnen komen. Immers in een
tijd waarin alles over crisis spreekt, kan het spi«eek-
woord „nauwte geeft grauwte" bewaarheid woi'den,
en kan als het in den handel en in het bedrijf niet
goed gaat, desnoods ook met het zakendoen de hand
worden gelicht. Spr. noemt het den toestand ty
peerend, dat als de rechtskundige adviseur van den
Katholieken Noordbrabantschen Boerenbond advies
gevraagd wordt over quaesties den veehandel raken
de, deze de vraag stelt of de quaestie meer dan f 100
schade kan opleveren, want dat andei-s wordt aan
geraden niet met een procedure te beginnen.
Het woi'dt dus tijd dat we binnen onze eigen ox'ga-
nisatie tot een zoodanig verbond komen dat een bc-
hoox-lijke handel mogelijk is en dat een behoox-lijk
recht wordt verkregen. Spr. heeft den heer Mr. Lan-
geveld verzocht een uiteenzetting over vee-arbitrage
te geven en deelt mede dat de heeren W. Jimmink,
H. C. Kooij en N. C. dc Wit vexTiinelerd waren in deze
vergadering aanwezig te zijn, doch dat zij hebben
verzekerd, dat als er een plaatselijke organisatie
komt, zij bereid tot medewerking zijn.
De heer Mr. P. Langeveld, lid van het Bestuur van
Vee-arbitrage te Alkmaar, zet vei*volgens de voordel
len van Vee-ai'bitrage tegenover de gewoon gevolgde
rechtbank-procedure uiteen, en geeft aan op welke
eenvoudige wijze de behandeling voor een arbitrage
commissie gechiedt.
De heer Govers zegt, dat de arbitrage het minst
kostbaar is en men langs een korteren, maar ook
langs een meer zekeren weg tot het recht kan ko
men. De vereeniging is als nationale zaak begonnen,
maar de vereeniging stuit op bepaalde omstandighe
den, er zijn te weinig leden om de zaak tot haar
recht te doen komen. Daarom heeft het bestuur zich
gewend tot de ai-biti*agecommissies, om provinciale
commissies te maken. Doch de heer Mr. Langeveld
en spr. hebben gemeend nog wat verder de zaak to
moeten inkrimpen en wel door te pogen in een markt
plaats zooveel mogelijk leden te krijgen, dat op die
markt in hoofdzaak onder arbitrage-voorschriften
wordt gehandeld. Spr. wijst er op. dat dit op groote
markten als te 's Hertogenbosch, Amsterdam, Utrecht
Rotterdam, enz. niet best mogelijk is, dat men reke
ning moet houden met de gestie van het publiek,
maar een markt als Schagen leent zich voor dat doel
bijzonder goed. Spr. vraagt den aanwezigen of zij het
mogelijk achten, door een goed gevoerde propaganda
veel leden voor een plaatselijke organisatie te krij
gen, opdat de Schager markt tot een gezonde markt
zou kunnen worden gemaakt.
De regeling is zoo gedacht, dat men bij een com
missie van advies elke klacht inbrengt, deze commis
sie advies uitbrengt en willen partijen daaraan geen
gevolg geven, dan arbiti-age aan te vragen. De ar
bitrage komt dus niet in de eerste plaats. Geoordeeld
wordt dat op deze wijze een zekere vertrouwenssfeer
tusschen handelaar en veehouder ontstaat, waardoor
een goede oplossing van kwesties mogelijk zij. Voor de
boerenorganisaties acht spr. het een groot nut als te
Schagen een dei-gelijke organisatie werd gesticht.
De besprekingen.
Door den heer H. K. Koster, Wieringerwaard, wordt
er op gewezen dat de aanvoerders op de Alkmaarsche
Korenbeurs, door hun aanvoer, de verplichting aan
vaarden zich neer te leggen bij de beslissing van de
arbiti-age-commissie. Bestaat nu de mogelijkheid dat
een gemeentebestuur een dergelijk voorschrift voor
hare markt maakt?
De heer Mr. Langeveld vindt dit wel een prachtig
idee en zij, die arbitrage willen zouden een derge
lijke verordening wel accpteeren. Doch anders zal het
zijn met die personen die de arbitrage niet wenschen
en spr. oordeelt dan ook dat een dergelijke gemeente
lijke verordening, te veel ingrijpt in de rechten der
burgers, ze treedt in de Staatsburgerlijke rechten. In
Alkmaar is het geen gemeentelijke verordening.
De heer Koster merkt op, dat het concept ervoor
toch klaar ligt.
De heer Govers acht het idéé van den heer Koster
uitvoerbaar, wanneer de markt gesplitst wordt. De
bepaling zou dan dus gelden voor dat gedeelte van
de markt, waar uitsluitend vee wordt ondergebracht
dat op arbitrage voorschriften verhandeld wordt,
Aan de Alkmaarsche Korenbeurs was een groot aan
tal menschen dat zich aan die bepaling wenschte
te onderwerpen. Als de organisatie in Schagen en
omgeving een groot ahntal leden kreeg, zou een re
geling als door den heer Koster gedacht, mogelijk
zijn.
Spr. merkt verder op, dat dit ter eere van den
handel kan worden gezegd, dat de veearbitrage niet
gestuit is op den onwil van den handel, want de af-
deeling Noordholland van de Vereeniging van Vee-
handelai'en wilde zelfs aan allo leden de verplichting
opleggen, zich aan de uitspraak van de arbitrage
commissie te ondenverpen. Het in het leven roepen
van een dergelijke bindende bepaling is nog bij die
vereeniging aanhangig. Het is dan ook de boer die
nog aan het beginsel der arbiti-age moet wennen.
Spr. zou willen dat via de zuivelfabrieken propa
ganda voor het stichten dezer organisatie werd ge
voerd.
Tot nu toe bedraagt de contributie van de Ver
eeniging van Vee-arbitrage f 1.per jaar. Deze na
tionale vereeniging zou nu de hoofdleiding behouden
cn aan haar zou 10 cent per lid afgedragen dienen
te worden, terwijl dan het overige bedrag voor de
plaatselijke organisatie zou blijven. De nationa'e ver
eeniging zou bovendien de kosten van oprichting
van de plaatselijke organisatie voor haar rekening
nemen.
De heer Joh. de Veer, Schagen, verwacht weinig
resultaat van deze actie. Spr. gelooft dat ook bij
de plaatselijke organisatie hetzelfde beeld zal ont
staan als bij de landelijke organisatie. De goedwilli-
gen aanvaarden de v<?o-arbitra<<e, maar-voor hon^4r
de arbitrage gewoonlijk niet noodig. De contributie
van fl.hoewel niet hoog, is dan ook feitelijk nog
te hoog, want de vereeniging geeft voor dien gulden
zoo weinig. Spr. zou willen dat als tusschen een aan
geslotene cn een niet-aangcslotene een geschil ont
staat, de aangeslotene dc kwestie naar de commis
sie van vec-arbiti-age kan verwijzen en deze commis
sie het geschil dan overnam. Immers de onwillige
veronderstelt altijd dat het tot een procedure niet
komt, omdat dit te duur is, maar wanneer die on
willige nu weet dat achter den aangeslotene de ver
eeniging staat, zal hij eerder tot een schikking ge
neigd zijn. Tegenover den niet-goedwillige moet een
dwingende macht staan.
De heer Govei-s zegt dat dit idéé al meermalen met
den heer De Veer is besproken, maar de moeilijk
heid is dat de Vereeniging de procedure, dus de
kosten overneemt. De Vereeniging komt dus op het
terrein van de rechtspraak en dat wil zij juist niet.
En de uitspraak der rechtbank is ook vaak zoo, dat
ze den betrokken persoon niet bevredigt, hot is trou
wens een uispraak van niet-deskundige personen. Be
staat er een flinke plaatselijke vereeniging, dan zal
men propagandistisch te werk kunnen gaan.
De heer Mr. Langeveld zegt, dat als het een prin-
cipicele kwestie betrof, de Vei«eeniging een kwestie
zou kunnen overnemen, en dus een z.g. pi'oefpi'oces
kunnen gaan voeren. Maar principieele kwesties zijn
op het gebied van den veehandel zeldzaam, want
eik geval is bijna op zichzelf.
De heer De Veer zegt, dat de bemiddeling van de
vereeniging toch zoo weinig door de goedwilligcn
wordt ingeroepen.
De heer Mr. Langeveld wijst er nog op, dat als ge
beurde wat de heer De Veer wilde, 4e contributie
belangrijk verhoogd zou moeten worden. Het zou wor
den een soort onderlinge proces-risico-verzekering.
Door den heer H. K. Koster, Wieringerwaard, wordt
nader geïnformeerd naar de 6 weken, binnen welken
termijn de dagvaarding moet worden ingediend.
De heer Mr. Langeveld deelt mede, dat die termijn
niet ingaat op den dag dat de handel heeft plaats ge
had, maar op den dag waarop naar redelijke wijze
mag worden aangenomen dat de koopman met het
gebrek op de hoogte kon zijn.
Door den heer Govers wordt er nog op gewezen,
dat wat de heer De Veer wil, te diep ingrijpt. Als
een groot aantal menschen kunnen worden gekregen»
die voor verkoop op arbitrage zijn, dan kan uitslui
ting van onwilligen volgen en krijgen we een handel
op «de' meest gezonde basis.
De heer H. K. Koster, Wieringerwaard, zou de actie
op deze wijze willen dat aan de afdeelingen der Hol
landsche Maatschappij van Landbouw wordt ge
vraagd deze zaak in hare ledenvergadei'ingen te be
spreken en ook de zuivelfabrieken aan te schrijven.
De heer Govei-s zou dan vandaag een commissie
van 6 personen willen benoemen, welke commissie
dan het idée-Koster nader kan uitwerken. Spr. noemt
daarvoor de heeren Daan Kaan, Wieringei-waard, Jm.
Blaauboer Kz., Schagen, P. de Boer, Schagen, G. Ap
pel, St. Maartensbrug, W. Jimmink, 't Zand en Andr.
Blokker, Oudesluis. Deze commissie zou dan nader
ovei'leg dienen te plegen met het Hoofdbestuur.
De heer Jm. Blaauboer Kz. kan met het oog op zijn
vele werkzaamheden deze benoeming niet aanvaar
den. In diens plaats wordt dan benoemd de heer Joh.
de Veer.
Voor zoover aanwezig, nemen deze heeren hun be
noeming aan.
De heer P. de Boer, Schagen, vraagt nog aan den
heer Mr. Langeveld of als twee partijen een geschil
hebben en de verliezende partij onderwerpt zich niet
aan de uitspraak van de arbitrage-commissie, die
uitspraak toch bindende kracht heeft.
Medegedeeld wordt dat de rechtbank de beslissing
van de arbitrage-commissie overneemt.
De heer Govers dankt tenslotte de aanwezigen
voor hunne aanwezigheid en vertrouwt op een krach
tige propaganda voor de vee-arbitrage te mogen reke
nen.