SchagerCourant
K. BLAAUBOER
Zaterdag 21 Februari 1931.
74ste Jaargang. No 8820
Vierde Blad.
Ingezonden Stukken.
F
f
j
FEUILLETON-
i
VERTELLINGEN.
J
-- ja. «4
Brabanfsche brieven.
Auto=Meubelw agens
De Tarwe wet aangenomen.
V e r k a d e's fabrieken.
Zeer gunstig jaar voor
de Zuiderzeevisschers.
NIEUWE BETAAT KANTOOR VAN DEN NOtTRÜtR-
MARKTBOND TE NOOF.DSC3ARWOUDE.
Het is een mooi gebouw, dat een sieraad is voor
de omgeving.
Nieuwe Niedorp, 19 Februari 1931.
Geachte Redactie,
Voor de volgende regelen vraag lk een plaatsje ln uw
blad. Bij voorbaat mijn dank.
't Is het verslag van de jaarvergadering van de Tuin-
bouwvereeniging „Tuindersbelang" te Noordscharwoude,
in uw blad van j.1. Woensdag, dat me naar de pen deed
grijpen. D~arin wordt vermeld, dat de Voorzitter, de heer
G. Barten bij de opening o.a. zei: het is mogelijk dat we
onze levensstandaard moeten verlagen, wat niet erg is,
daar het wel minder kan.
Wel, wel heer Barten, kan het werkelijk minder? Moe
ten we terugkeeren naar de deugden van onze voorou
ders? Weet u geen anderen uitweg? Is dat het middel
tegen den nood van den tuinder? Hebt u nooit van een
wereldcrisis gehoord? Weet u ook niet, dat als er een
zekere categorie van menschen gedwongen is het levens
peil te verlagen, dit onverbiddelijk weer z'n terugslag
geeft aan een andere.
Leeft u zonder te lezen, zonder zich op de hoogte te
6tellen van hetgeen er omgaat in de wereld? Wilt u de
oorzaken van de tegenwoordige malaise vergelijken met
vroegere perioden, toen er geen tuinderscrediet werd ge
geven en toen de mensohen zich er toch wel doorsloegen
Toen aanvaardden de menschen zeker vlotter dan tegen
woordig de ongerijmde tegenstellingen in de wereld. De
wereld, die haast stikt in haar voortbrengselen, terwijl
millioenen niet in staat zijn zich het hoog noodige te ver
schaffen. Weet dan, mijnheer Barten, dat het uit raakt,
met de gedachte, dat het 's werelds beloop is en altijd
zoo zal blijven. Neen, wij moeten de menschen opvoeren
tot een andere wereldbeschouwing. De aarde is van ons
allen. Ze brengt genoeg op voor ieder. Niet ieder heeft
genoeg. Dus mankeert het aan het stelsel van verdeeling
Er wordt geproduceerd om winst te maken. Winst voor
een enkeling, terwijl de massa veel ontbeert
Dit stelsel moet grondig herzien worden. Dan zal het
niet noodig zijn, mijnheer Barten, dat de tuinder zijn
reeds niet hoog levenspeil nog moet verlagen. En dan
zal het ook niet noodig zijn, dat hij oud en moe gewerkt
een kommervollen ouden dag heeft na een leven van
harden arbeid en zware zorgen.
Want mijnheer Barten, u is het toch zeker wel met me
eens, dat den tuinder toekomt een levenspeil
niet lager dan het tegenwoordige.
P. ZWAGERMAN.
Ulvenhout, 17 Febr. 1931.
Menier,
De dakskes waren van d'n
mergen weer lekker witte-
kes bevroren en in 't Oosten
brak d'n dag blaauwig uit
d'n nacht, 'n Streep vuur
klonterde aan d'n horizont
of er van d'n nacht 'n vuur-
ke gestookt wier. De mergen
brak open as 'n reuzeklap
roos van rood en purper. In
eens laaiden er vlammen op,
die 't laand toen ros be-
gloeiden. Versmolten de
rooie en purpere brokken in
die gouwen smeltkroes en
droop 't licht in strepen van
den hemel af.
De zwarte bosschen klèèrden van pèèrs naar brons
en eindelijk wieren ze mee gouwen franjes behangen
van 't sprankelend zonnelicht dat er deurhenen .morste.
't Kerketorentje gong glimmen van d'n dooi en de
kleurige vensters vatten vlam van 't laaiend licht Toen
trok Stoffers aan 't klokgetouw en de klokskes klaank-
ten d'ren goeienmergen aan d'n witten dag, die te was-
schen lag.
't Wier 'nen dag, zoo schoon en goed, om heel de
weareld gelukkig en plazierig te willen zien. 't Was of
al 't lilleks mee verbraand was in da zonnevuur, waant
bij zooveul pracht en praal was veur 't aandere gin plak
ineer.
Sjuust, toen *k zoo peinsde, m'n pepke onderwijle uit
slaand op m'n haand, kwam over d'n steenweg, bezijjen
m'n laand, d'n Blauwe aangebotst in z'nen verkenswa-
gel de richting van de stad op. „Dn goeiëmergen, Dré!"
kwekte-n-le deur de stilte van 't zocht-smeltende laand
waar 't wit van verging in droppengepèèrL En z'n zweep
trok 'n scheur deur de stilte. „Mèrgen, Tiest, schoon wir-
ke-n ee! Thuis alles kits?"
En toen wier z'nen kop éénen lach. Hij wipte van d'n
wagel af, riep „Hot, Hóóóóót zek oew", teugen z'n voske,
'n pracht van 'n perdje hee-t-le z'n eigen aangeschaft
sloeg de toom 'n paar keer om 'nen boom en kwam
't laand ingebeend.
„Thuis is ie gééf", en hij sloeg me-n-op m'nen schou
wer: „en m'nen brak As 'k nie oppas, frit ie heel m'n
wijf op!" En z'nen lach klatste teugen de bosschen aan
„Aanders alles goed mee Aantjes?"
„Melk en bloed" en weer ranselde-n-ie mee z'n zweep
op de stilte, da z'n voske begon te hinneken, daar laankst
d'n weg.
Ge wit, amico, dat ie vleeje jaar Mei getrouwd ls mee
't weduwvrouwke Aantje Bogers keb oew daar ten
minste laank en breed over gesohreven g*ad en dat
ie nouw 'nen kleine hee gekregen. En waar ie maar 't
grotschte-n-op is, da-d-is, dat dieën brak 't zelfste blau
we haar krijgt van z'n vader. „Dré", zee-t-ie: ,,'t is host
aie te geleuven, jonk, maar hij krijgt d'nzelfden krulle-
kop as ikke; vol mee rosse stekels staat ie, net 'n ver
ken en as Aantje-n-'m aankekt, schiet ze teilekens in
d'n lach!"
„Nouw, as le net zoow mooi wordt as z'n vader..."
lachte-n-ik en bekeek meteen dieën langen sloeber van
'nen B'.aauwe, die as model gediend hee veur d'uitvinding
van de veugelverschrikkers, „dan", viel d'n Tiest me
in de rede, „is ie altijd nog knap genogt later, om stoute
kienders mee 'm baang te maken" en me stingen daar
in de vruugte van d'n Februari-dag te schateren of 't
Zondagmiddag was in de „Gouwe Koel."
„Ge mot nog 's gaauw aankomen, mee Trui," stelde-n-
ie veur. „Aantje is weer laank op de been en alles mar
cheert as van ouds." „Ge zij nouw mee zessen, ee,' reken-
de-n-ik uit: „gij mee Aantjes, de drie brakken die ze
meegebrocht hee en nouw d'n Blaauwe junejor, g"et
al 'n hee huishouwen, Tiest."
TEL. 49. S C H A G E N.
Complete Menbileering.
Vanaf 1 Maart lispombel
voor verhuizingen en transporten.
Groot en klein laadvermogen.
Nieuw materiaal. Compleet uitgerust.
Vakkundige bediening.
Aan huis te ontbieden.
Droge opslagplaats voor inboedels.
Aanbevelend,
K. BLAAUBOER.
Vertegenwoordiger voor DEN HELDER:
J. HAUKES, Kerkg'acht 27.
„Veur mijn part komen d'r nog 'n stuk of zes bij", en
lachende liep ie weg en riep nog: „aan mijn zal 't nie
leggen."
„Goeie zaken, Tiest!" riep ik 'm na.
„Bedaankt! Van 't zelfste, Dré; seluu", en daar hobbel-
de-n-ie weg, d'n gelukkige kearel, klappend mee 'n
zwipke of ie heel Ulvenhout wakker wou klepperen.
't Was dan ok 'nen dag om allemaal lachende en ge
lukkige menschen om oew henen te willen zien en toen
'k thuis kwam, mee 'nen vollen erm gruuntes, veur d'n
wagel, toen was de post gewiest. Op de sohouw, op 't
vaste plekske, onder 't crusifiks, daar stink d'n brief.
„Van onzen Dré?" vroeg ik aan Trui. „Neeë," zee
Trui 'n bietje teleurgesteld, waant die wil olleen mail
brieven van d'ren zeun ontvangen. „Van wie dan?"
„Kek zeivers maar, keb 'm nog nie opengemokt," Mee
da'k d'n brief pakte, zee ik: „keb d'n Tiest zoo sjuust
gesproken." „Docht ik 't nie?" riep Trui: „dan hé 'k
'm laanks heuren komen mee z'n perdje, 't leek wel of
heel de Veld veurbij ree en... hoe is 't mee Aantjes?"
,Of me weer 's gaauw aankomen hee-t-ie gezeed; Aan
tje is weer op de been en d'n kleine frit heel z'n moeder
op volgens d'n Blaauwe, dan wit 't wel!"
„Dan is alles goed!' zee Trui deskundig en ik gong
aan 't lezen van m'nen brief.
„Waarde Vriend", sting 'r boven.
En toen begon ie: „Waant deur 't lezen van oew we-
kelijksche brieven in de Sch. Crt. zijn me vrienden ge-
worren, daar ik ok altij opgeruimd en goed gehumeurd
geleefd eb, gelijk gij. Want in de dagen van 't gej^sseer-
de jaar hee mijn vrouw zaliger dikkels gezeed g'ad:
„dieën Dré is net zo'nen tiep as gij; guilie konden wel
bruurs zijn."
Ochirrekes, docht ik, dieën kearel hee z'n wefke-n-af
motten geven. Vlug las ik verder en jawel, horre: „maar
erg genogt", zoo gaat ie deur: „nouw mee d'n lesten Sin-
dereklaas, m'nen naamdag nog wel ik hiet Niek
ben ik getroffen deur d'n zwaarsten slag, die 'nen mensch
maar treffen kan: n.1. 't verlies van mijn vrouw waar ik
13% j. lief en leed mee gedeeld eb. Dief en leed ja, waant
acht kinders wieren ons geboren, waarvan 'r eentje ver
dronken is. Nou zoude kunnen denken: wel kearel wa
d-eb ik daar mee te maken, (ollee, Niek!) meer Dré
ik wouw oew 's gevraagd emmen g"ad of ge daar om-en-
nabij in oew omgevink of onder oew kennissen nie 'n
vrouw wit zitten die haar plots in wil nemen. Desnoods
eerst 'n tijdje as huishouwster en later as mijn vrouw,
want ik weet nie of gij mee d'n toestaand ier in Noord-
Ollaand op de hogte bent, maar die is nie rooskleurig.
Waant van meer as twee kienders motten ze hier nie
veul emmen en ik weet wel, da zulke toestaanden bij
jullie nie bestaan!" (Goddaank, neeë, Niek. Zóóver is de
„beschaving" bij ons nog nie deurgedrongen 'jonk. Wij
houwen ier ons eigen altijd nog 'n bietje meer aan on
zenlieveneer, die toch zeivers gezeed ee: „lot de kinder-
kes tot me komen." En as onzenlieveneer oew nie in
d'n steek lot, ollee, dan kom-d-'r altij! En nog veul beter
as ge dikkels zeivers dorst te hopen! 'k Heb van d'n
mergen nog efkes aan 't werk gezien, mee dieën zonsop-
gaank. Da's nog steeds dik in orde, Niek!) „Dus Dré,
nouw hoop ik, da ge mijn de behulpzame haand 's biejen
wilt en hetzij onder oew klaanten of waar ok maar
nie al te stadsch waant ier is 't ok maar 'n durpke
horre. Gij zul wel 'n wedeuwvrouwke of 'n vrije meid
van om-en-nabij de 40 jaren weten zitten veur d'n Niek,
breng me dan 's op de hogte, asteblieft. Aan den aan-
deren kaant van dit velleke pampier za'k oew vertel
len wa-d-ik zooal veur 'nen kearel ben, dan witte gij wel,
wa veur 'n soort vrouw 't zoowa zijn mot Ik ben 'n
keareltje van zoowa 90 kilo" (dus goei gewicht, wefkes!)
„werk veur me eigen in d'n houthaandel. Boomen rooien
en -zagen en keb 'r 'n goei, 'n gèèf stuk brood in, maar
d'r mot haard veur gewerkt worren". (da geleuf ik ge
rei) „Maar da-d-hindert heelegaar niks, waant daar kan
ik best teugen. Waant ze noemen mijn ier d'n „ijzeren
man".
„Ik ben 42 jaren oud en eb zeuven flinke zware blok
ken van kienders. Eén is er nie thuis, zooda 'n er veur
zes te zurgen eb en sjuust deuzen middag ben ik weer
veur de zooveulste maal mee 'n huishouwster in gesprek
gewiest, maar alweer 't zelfste smoesje: „zes is me te
veul!"
„Ik heb gin plazierig leven, nouw, Alles kost nouw
veuls te veul geld en altij ben 'k olleen. As lk 's mergens
vruug van huis afgaai en 's avonds mee d'n donkerte
veur 't eerst thuiskoom, dan is 't nie plazierig van weer
olleen te zijn, Dré, da begrepte!
Dus ik hoop, dat ge veur mijn 't uit wil kijken en as
ge me dan vandaag of mèrgen 's schrijft: „jóh, kom 's
over, ik weet iets veur oew", dan koom ik heel gaauw,
horre! Dus mee veul goeie hoop schei ik er af mee
schrijven en gaai gaauw naar bed, waant mergen is 't
weer vruug dag, veur me. Verders mee haartelijke groe
ten, ok aan Trui, in afwachting... enz."
Kek 's amico, keb mee Truië zóó gedocht: dieën brief
mot in oew kraant. D'r zullen altij nog flinke wefkes van
om de virtig jaren genogt zijn, die zo'nen fermen kearel
mee 'n gezond en steuvig huishouwen en mee 'n goei In
komen, aan durven pakkenWaant virtig jaren ongeveer
da's nog van d'n ouwer, da ze vruuger werken emmen
geleerd inplak van piano-speulen en de medam uithan
gen en boksen en zwemmen. Da's nog uit 't tijdperk dat
'r werken geleerd wier.
En om gin haalve maatregels te nemen, vonden me 't
allebei 't beste om d'n Niek z'nen brief hier ln op te ne
men.
En nouw aan de wefkes.
Degene, die zin in d'n Niek hee, die mot mijn maar
's 'n briefke schrijven. Ik beloof oew, da'k 't netjes en
ordentelijk zal behaandelen. Daar zal bovendien Trui ok
wel veur zurgen!
Krijg ik nouw 'n briefke, dan stel ik dalek d'n Niek
op de hogte en... dan hoop ik snotverdemallemosterd
pot binnen 'n paar maanden nog, na d'n vasten, op de
bruiloft te zijn! Waant as da dan deurgaat, ollee, dan
ben 'k van de partij.
En as 't lukt, as ik deur middel van m'n briefkeskal-
kerij 'nen braven mensch en zes (eigenlijk zeuven) kien
ders aan 'n goeie vrouw en 'n lief moederke kan helpen,
ollee, dan za'k onzenlieveneer bedaanken, as dat ie mijn
aan de kraant hee gehoüepen indertijd. Dan had da-d-
'n bedoeling, die schonder is, as al m'n briefkes ln pracht-
baanden gebonden mee goud op snee.
En as ge me schrijft, schrijft dan: Aan d'n Dré, re
dactie Schager .Crt Schagen, dan stuurt m'nen amico d'n
brief wel op zonder 'm open te maken! Ollee, 't is alle
gaar heel seerjeus bedoeld, ge kunt 'r op vertrouwen,
horre! 't Is deuzen keer gin lolletje olleen!
Amico, 'k schei d'r af. As ge 'nen brief krijgt, stuurt
'm dan dalek deur asteblieft
Veul groeten van Trui en as altij gin horke minder van
oewen
tot a voe
DRé.
KON ZICH IN BED NIET BEWEGEN.
Vastgehouden door onzichtbare handen.
Onzichtbare handen hielden deze vrouw in haar
bed. Zij hielden haar ledematen en gewrichten zoo
vast, dat zij nauwelijks in staat was zich te bewegen.
Dat waren de handen van den urinezuur-vijand en
diens greep werd sterker en sterker!
Zij wanhoopte aan haar herstel, toen zij, zooals zij
't zelf noemde „een wonderbaarlijke ontdekking"
deed. Zij ontdekte Kruschen Salts. Leest eens hoe 't
haar genas:
„Sinds langen tijd leed ik aan rlieumatiek. De pijn
daarvan kan ik U niet beschrijven! Zes maanden ge
leden begon ik met Kruschen en was zeer verheugd,
dat ik reeds na een week 's nachts goed kon slapen.
Dat was iets wat ik sinds lang niet meer kende. Mijn
gewrichten schenen geheel verstijfd en ik kon mij
niet zonder pijn in bed omdraaien. Nu slaap ik goed,
beweeg me zonder pijn en voel me gezond en mijn
gewrichten schijnen geheel vernieuwd te zijn. Ik be
schouw Kruschen als een wonderbaarlijke ontdek
king." Mevr. E. L.
Het organisme van den rheumatieklijder produceert
dat gevaarlijke lichaamsgif, bekend als urinezuur,
dat uit naald-scherpe kristallen bestaat. Het wordt
gevormd in opgehoopte afvalstoffen, welke de spijs
verteringsorganen niet hebben afgescheiden. Kru
schen is een sterk oplossingsmiddel van deze naald
scherpe kristallen. Het verwijdert snel de scherpe
kanten ervan en verwijdert ze dan uit Uw lichaam.
Uw pijnen verminderen; opzwellingen verdwijnen;
stijve gewrichten worden los.
Beter nog, Kruschen tast de bron van het kwaad
aan. Regelmatig gebruikt, houdt het Uw lever en
nieren in perfecte conditie, zoodat deze afscheidings
organen U inwendig vrij houden van alle vergifvor-
mende afvalstoffen.
Kruschen, zooals U ziet, maakt de vorming van het
gevaarlijke urinezuur voor altijd onmogelijk! Kru
schen Salts is verkrijgfbaar bij alle apothekers en
drogisten a f 0.90 en f 1.60 per flacon. (Adv.)
Met het zeer geringe stemmenverschil t.usschen 23
en 20, heeft ook de Eerste Kamer zich met de Tarwe-
wet vereenigd, nadat met 24 tegen 19 stemmen was
verworpen een motie-Wibaut-Rink, waarin was aan
gedrongen op bekostiging van den steun aan den tar-
webouw door den staat met ter zijdcstelling van het
maal- en menggebod en de hiervan te verwachten
verhooging van den broodprijs en verstoring van be
drijven als die der importeurs en bakkers. Als men
bovengenoemde stemmenverhoudingen vergelijkt met
de even zoo geringe meerderheid van 49—41, welke
zich in de Tweede Kamer, na de onaannemelijkver-
klaring van het amendement-Boon-Oud door minister
Ruys, voor dit amendement heeft verklaard, dan kan
men in die beslissingen van beide takken der Sta-
ten-Generaal een zeer krachtige aanwijzing vinden
voor de bij herhaling uitgesproken waarschuwing,
dat deze wet niet populair zal zijn.
Bij de stemming over de mot.ie-Wibaut-Rink ston
den in de Eerste Kamer de liberalen, vrijzinnig-demo
craten en sociaal-democraten in minderheid tegen
over de drie kerkelijke fracties; bij de stemming over
het wetsontwerp ging de liberaal Smeenge naar de
meerderheid over, terwijl de Christelijk-historicus Pol-
lema en de roomsch-katholiok Arntz zich aan de zijde
der oppositie schaarden.
o
De heer Wibaut had zich sterk tegen deze tarwewet
verzet. Spr. achtte steun noodig, maar moest tijdelijk
zijn. Deze tarwewet zou de broodprijs verhoogen. Men
mag de kosten niet op de broodeters verhalen. Spr.
vreest dat dit het einde van de meelimport is. Spr.
wilde een bijslag geven op de productie van inland-
sche tarwe.
De heeren Van Lanschot en Diepenhorst waren
sterke voorstanders.
De heer Pollema had daarentegen nog ernstige be
zwaren.
De minister zeide o.m., dat geen vrees voor trust
vorming behoefde te bestaan en een protectionis
tisch karakter heeft de wet niet. Als de broodprijs
stijgt, zal het gering zijn.
Wat de positie der importeurs betreft, de Regee
ring is zich bewust dat op een voor hen niet aange
name wijze wordt inbegrepen. In de commissie van
advies zal hun een plaats worden ingeruimd. Spr.
wees er nog op, dat de capaciteit der Nedcrl. malers
niet groot genoeg is. De door den heer Pollema te
berde gebrachte bezwaren zijn niet in bet voorloopig
verslag tot uiting gebracht. Van een leveringsplicht
is geen sprake, wel van prijszetting. Ten aanzien van
het aanbevolen stelsel Oud—Boon, zegt spr. dat hij
gaarne objectief wil waarnemen en overwegen de re
sultaten door de commissie van advies naar beide
stelsels ingesteld. De samenstelling van deze commis
sie biedt voldoenden waarborg voor gelijke waardee
ring der beide stelsels.
Het eindresultaat was zooals hier beven reeds ge
meld.
Een bedrijfsfilm.
De correspandent van het Hsbld. te Zaandam
schrijft:
Bij de talrijke bezoeken aan de fabrieken van Ver
kade was het de directie opgevallen dat men niet
alleen belang stelt in wat er gefabriceerd wordt,
maar bovenal en dit waren inzonderheid de da
mes hoe de artikelen gemaakt worden.
Dit heeft de firma Verkade blijkens de mede-
deelingen van den heer Anton Verkade gisterenavond
bij de eerste vertooning er toe gebracht gebruik te
maken van het zeer moderne middel de film, om op
aanschouwelijke wijze een volledig beeld te geven
van het omvangrijke bedrijf in al zijn verscheiden
heid.
Ten einde te ontkomen aan 't gevaar van eentonig
heid en emotielooze, dat een bedrijfsfilm bijna nood
wendig moet aankleven, heeft de firma de zaak in
handen gegeven van Willy Mullens, die er inderdaad
een aardige rolprent van heeft gemaakt.
Behalve het vele belangwekkende wat het bedrijf
op velerlei gebied oplevert, heeft de heer Mullens
de film nog aantrekkelijk gemaakt door allerlei
aardige intermezzo's.
Een zeer aardig moment is de aankomst van de
ruim 600 meisjes uit Amsterdam, die eiken morgen
per trein komen, die lachend „Verkade's modeshow"
werd geheeten.
Dan wordt een blik gegund in het laboratorium
en een rondgang gemaakt door de beschuitfabriek,
waar het geheele proces van meel tot beschuit wordt
te zien gegeven. iDt gedeelte wordt besloten met aar
dige kiekjes in de ontspanningszalen en op de
speelvelden.
In de bisquitfabriek wekken de vernuftige machi
nes algemeen bewondering.
Ook trekt op bijzondere wijze de aandacht op wel
ke nauwlettende wijze overal de hygiëne in acht ge
nomen wordt.
Als 's morgens de meisjes het fabrieksgebouw be
treden. gaan zij zich eerst in de toiletten reinigen
en worden zij in fabriekskleeren gestoken, om de
grootste zindelijkheid te waarborgen.
In het derde deel worden beelden uit de chocolade
en bonbonfabriek op het doek gebracht.
Natuurlijk wordt ook de aandacht gevestigd op de
bekende Verkade's plaatjes in albums.
Tenslotte wordt de gelegenheid benut om ook nog
een en ander te laten zien op het gebied van de Ver
kade's Waxinelichten, die in een afzonderlijk fa
brieksgebouw worden vervaardigd.
In 1930 een omzet van 5 tot 6 millioen
Met verlangen het komende seizoen tege
moet gezien.
Men schrijft vanaf het eiland Urk aan de „Tel.":
Blijkens het omzetcijfer van den gemeentelijken
vischafslag alhier en dat van enkele andere der
voornaamste vischaanvoerhavcns over 1930, maakte
de Zuiderzeevisscherij in het afgeloopen jaar op de
algemeen heerschende malaise, een zeer gunstige uit
zondering. Aan onzen afslag werd voor ruim zeven
ton verhandeld. Dit is ruim tweemaal zooveel als in
andere jaren. De aanvoer hier overtrof die van Enk-
huizen, dat het vorig jaar als de belangrijkste Zui-
«derzeevischplaats mocht worden gerekend en waar
men maar even over de zes ton kwam.
De oorzaak hiervan was, dat door de drooglegging
der Zuiderzee het centrum van de ansjovisvisscherij
uit het Noordelijk bekken verlegd werd rond Urk.
Onze plaats werd alleen geslagen door Volendam,
waar aan de coöperatieve vischmijri ver boven het
millioen gulden werd verhandeld.
De haring-campagne, die al heel vroeg in het voor
jaar begon, was heel goed. Alleen te Urk werd aan-'
gevoerd 61.665 tal reephariing en 7550 tal kuilharing
of in totaal 13.645.000 stuks Dairop volgde een on
bekend rijke ansjovisvangst. Hiervan heeft vooral
Urk geprofiteerd, daar aangevoerd werden 394.170
Kg. netansjovis en 1.306.913 Kg. kuilansjovis of in
totaal 1.701.623 Kg. Men heeft tot hu toe niet een der
gelijk rijk ansjovisjaar gekend
Daarna werden de visschers verrast met een bui
ten gewoon rijke botvisscherij. voóral de plaatsen
langs de Zuidkust profiteerden hiervan. En eindelijk
werd in het najaar met uitstekende resultaten de
visscherij op garnalen beoefend-Neemt men aan, wat
men veilig kan doen, dat in de kleinere visschers-
plaatsen ongeveer net zooveel aan visch verhandeld
is, als in de drie grootste, dan krijgt men dat in gelds
waarde tot een bedrag van 5 tot 6 millioen gulden
gevangen is. Begrijpelijk is. dat de visschers met ver
langen het komende seizoen tegemoet zien. De voor-
jaarsharingvisschei ij is reeds begonnen en hoewel de
haring zich nog niet in groote scholen heeft vertoond,
is het bedrijf thans reeds loonend.
