Alftitci Bitlis-
iiitnmit- Lniiiiiilil
Radioprogramma
te koop
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
Herinnering aan
roemrucht gebeuren.
Donderdag 5 Maart 1931.
SCHAG
74ste Jaargang No. 8827
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag cn Zaterdag Bij inzending tot s morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in hPt eerst uit komend nummer geplnat-»t
POSTREKENING No. 23330.
INT. TELEF. No 20.
Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TIcN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inheffrepen). Grontere lettors worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUÜLMËU BESTAAT UIT TWEE BLADEN
Bezoek aan een boerderij
op Lulu-eiland.
Een landschap, dat een sterke gelij
kenis vertoonde met 't Hollandsche:
alleen niet zoo frisch.
YANCOUVER (Britsch Columbia).
15 Febr. 1931.
VANCOUVER ligt in een komvormig dal, aan drie
zijden beschut door vrij hooge bergen, die aan
alle kanten met hun besneeuwde kruinen de
Wind tegenhouden. Hierdoor is het in Vancouver bjjni
altijd eenigszins mistig. Daar het zoowel tn als om de
stad nogal heuvelig is, valt de Fraser-Rivier, die hier
uitmondt, bij een eerste kennismaking niet op; je ziet
hem niet eens. Tijdenlang volgt de schilderachtige
Maribe Drive, een prachtige asfaltweg, vlak aan de
rotsige kust gebouwd, de grillige lijn van de baai, eer
heel onverwacht tusschen de oude pynboomen door de
rivier in de diepte schittert Gedurende een aantal mij
len volgt dan de hooggelegen Marine Drive de loop
van de rivierbedding, met uitzichten, die telkens aan
Wageningen en Rhenen doen denken. Niets doet ver
moeden, dat dit slechts de Noordelijke uitmonding van
de rivier is en dat er nog een Zuidelijke rivierarm be
staat. Daartussohen ligt een driehoekig stuk land, dat
vooral voor ons, Hollanders, een typische verrassing is.
Bij Marpole daalden wij van de hooge oever af en
reden we de lange houten brug over) die ons direkt sp
het groote driehoekige eiland tusschen de beide rivier
monden bracht, op Lulu-Eiiand. Binnen enkele minut.-n
reden we door een landschap, dat geheel onverwacht
zoo'n sterke gelijkenis met Holland vertoonde, dat we
ons in de Haarlemmermeer of op de Zuid-Hollandsche
Eilanden waanden. Alleen niet zoo frisch en wat
rommeliger. De huizen waren van hout, grauw ge
schilderd of heelemaal niet geverfd. Ze misten de
massive Hollandsche degelijkheid, wat vooral opviel,
nu die ontbrak. Maar verder was er haast geen ver
schil. Hetzelfde boomlooze vlakke land, verdeeld in
weiden en wintersche akkers. Dezelfde kaarsrechte
wegen van onze nieuwe polders, met rechte dwars
wegen op regelmatige afstanden. Zelfs hier en daar
hekken en slooten. Van molens of gemalen echter geen
spoor. Maar dat Is ook niei noodig, omdat het zeer
groote verschil tusschen eb en vloed de hooggelegen
rivier als boezem overbodig maakt en e^n natuurlijke
afwatering naar zee toelaat
Boerderij op Lulu-eiland (Canada).
Sterk afwijkend van ons Hollandsche polderland wa
ren echter de boerderijen zelf, zoowel van buiten als
van binnen. Eenigszins aarzelend waag ik mij aan een
beschrijving ervan en bij voorbaat maak ik mijn ver
ontschuldigingen voor de domheden, die ik als leek
ongetwijfeld hier en daar wel zeggen zal.
Het eerste, wat mij opviel was de roodbruine verf,
waarmee alle boerderijen, geheel uit hout opgetrokken,
van top tot teen besmeerd waren. Zelfs soms 't dak, dat
altijd met kleine houten plankjes als met leien gedekt
was. Maar meer nog. dan de bruinroode kleur en meer
nog dan de meest schamele bruinroode woonhuizen
vielen mij de twee stompe ronde houten torens op, die
zonder uitzondering tegen elke boerderij waren aange
bouwd. Eerst dacht ik aan een overblijfsel uit de
Tndianentljd, die hier nog geen 80 jaar terug ligt. Maar
de planken bouwsels met hun schuine houten dakjes
«agen er verre van krijgshaftig uit Het raadsel werd
niet opgelost, voor we een bezoek brachten aan een der
grootste boerderijen, waar we, volkomen vreemden,
heel vriendelijk ontvangen werden.
Let wel, dat we hier aan de Paclfic-kust waren, dus
niet ln het gebied van de onafzienbare Canadeesche
graanfarms. De boerderijen hier op Lulu-eiland zijn
zeker niet veel groote dan 60 of 70 bunder en allemaal
gemengd bedrijf. Allen zijn koeboeren, die tevens graan
erwten en groote witte bieten verbouwen. Bovendien
bijna zonder uitzondering ook frambozen voor de jam-
fabrieken. Maar dat is iets, wat op 't boerenbedrijf
natuurlijk niet veel Invloed heeft.
Zoowel 't graan, tarwe en haver, al* de bieten en
de erwten worden bijna uitsluitend voor het voeren van
het eigen vee gebruikt. Al het stroo, benevens alles wat
er van de rest overschiet en ook de bruikbare afval
wordt gedurende den geheelen zomer van boven in die
houten torens gestort, nat en wel. Hierin ontstaat dan
een samengeperste massa, die blijkbaar aan allerlei
rottings- en fermentatie-processen onderhevig is. Het
eindresultaat hiervan is een wat duffe, zurig riekende
stof, die de Canadeesche boer mijn ondeskundige neus
voorhield en waarover ik domweg lulde mijn goedkeu
ring te kennen gaf, zooals dat blijkbaar van mij ver
wacht werd.
Een groote tractor stond den heelen morgen luid te
puffen en hij bracht een machine in beweging, die on-
verzadigüjk hooi verslond, wat er aan den anderen
kant van een schot, gehakt weer uitkwam Daar werd
het op een cementen vloer met de lekkernij uit de
torens goed gemengd tot de hoofdschotel voor het
koeienmaal. Zoo noodig werd dan tarwe, haver er
bieten en ik weet niet wat nog apart bijgevoerd, ver
telde1 onze gastheer.
In de lichte, goed geventileerde, ruime stal stonden
44 koeien in twee rijen, met de koppen naar de ramrn
en met de achtereinden naar elkaar Ze konden dui
elkaar niet zien, wat mij een ongezellige maatregel leek.
In het midden tusschen de koeien, die niet met touwen,
maar met hooge ijzeren beugels vastzaten, liep een
breed pad, waar ze met een groote lage mest-auto
Inreden. Als de mest en het vuile stroo weggereden
was, werden de beide ondiepe gooten achter de koeien
schoongespoten. wat nieuw stroo binnengebracht en
dagelijKsoh kamerdag was ten einde. Ik moet zeggen
dat de welbekende vochtige geuren van een Hollandsche
koeienstal hier volkomen ontbraken. In hoeverre dit
systeem verder goed of slecht was. kan lk natuurlijk
niet beoordcelen.
Verscheidene zoo gebouwde stallen zag ik langs den
weg, maar dat het niet 't eenig gebruikte systeem
was, bleek mij uit het bezoek aan een andere boerderij,
waar de koeien net als varkens in afzonderlijke hokken
zaten. Er was noch aanvoer van water noch afvoer van
mest te bekennen, er was geen goot of geen groep. Het
eenige voordeel leek mij, dat de koeien elkaar hier door
de hekken zien konden, maar verder leek het mij nog
al primitief en vuil. Doch ook deze boer was tevreden
met zijn bedrijf, dus wachtte ik mij wel voor mijn
leeken-oordeel.
Verwonderd reed ik verder door het Hollandsche
winterlandschap van Lulu-eiland, tot een menigte gele
kinderen met scheve oogjes en zwarte haren mij in het
zuiver Japansche visschersdorp Steveston onverwachts
uit mijn verwarde boeren-overpeinzingen opsohrikte.
Dr. A. M.
Vrijdag 6 Maart.
Hilversum (1875 M.)
V.A.RA.
9.00 Gramofoonmuziek.
V.P.RO.
10.00 Morgenwijding.
V.A.R.A.
10.15 Voordracht; 10.30 Ziekenuurtje; 11.3012.00 Gra
mofoonmuziek.
A.VR.O.
12.C0 Tijdsein; 12 302.30 Concert door het Omroep
orkest o.l.v. Nico Trcep. Zangvcordracht door Johan
Heesters (tenor); 2.30—3 00 Uitzending voor Scholen;
3.004.00 Middagmuziek door het AVRO-Kwlntet
VA-RA.
4.00 Orgelspel door Johan Jong; 4.30 Knutselwerkjes
voor kinderen; 5.15 Vooravondconceit door het VARA-
Orkest o.l.v. Kugo de Groot; 6.50 Actueel allerlei uit de
Arbeidersbeweging; 7.0-5 Oorsprong, geschiedenis en
hedondaacrche stand der Soc'alistische beweging, cur
sus door W. H. Vliegen; 7.30 Politieberichten; 7.45—8.00
Gramofoonmuziek.
V.P.R.O.
8.00 Tijdsein;' 8.01 Catechisatie door Ds. Van den Ki
hoorn; 8.30 Concert; 9.00 Spreker: Prof. Dr. J. Linde
boom. Cursus: Type van godsdienstig Leven; 9.30 Con
cert; 10.00 Persberichten van het Vrijzinnig Godsdienstig
Persbureau; 10.05 Vaz Diaz; 10.15 Declamatie door
Albert van Dalsum; 10.45 Gramofoonmuziek.
VA. RA.
11.00 Gramofoonmuziek; 12.00 Sluiting.
Hulzen (298 M.)
NCRV.
8.008.15 Schriftlezing; 8.159.30 Gramofoonmuziek;
10.3011.00 Korte Ziekendienst; 11.0012.30 Gramofoon-
platen; 12.302.00 Concert door Kwartet; 2.00315
Gramofoonplaten3.154.45 Concert; 4.455.00 Ver
zorging van den zender; 5.005.30 Cursus handenarbeid
voor de ouderen; 5.306.30 Orgelconcert uit de Groote
Kerk te 's-Gravenhage door J. A. de Zwaan; 6.307 00
Bezoek van den Radiodokter; 7.007.30 Cursus Engelsch,
7.308.00 Causerie over: „Welke eenjarige bloemplanten
zaaien we in Maart", door A. J. Herwig; S .0010.45
Concert door het Chr. Radio-orkest. Spreker: J. G.
Kohier. Onderwerp: Vulkaanrampen in Ned. Oost-
Indië; 10.00 Persberichten van Vaz Dias; 10.4511.30
Gramofoonplaten.
Zaterdag 7 Maart.
Hilversum (1875 M.)
V.A.RA»
9.00 Gramofoonmuziek.
V.P.RO.
10.00 Morgenwijding.
V.A.RA
10.15 Uitzending voor arbeiders in de Continubedrijven,
met medewerking van het VARA-Orkest. Duo de
Ponty (zang en anderen; 12.00 Politieberichten: 1215
Middagconcert door het VARA-Septet; 1.45 Onderbre
king voor verzorging van den zender; 2.15 Gramofoon
muziek; 2.30 Instituut voor Arbeidersontwikkeling-
kwartiertje; 2 45 Paedagoglsch Concert; 4.15 Cursus
Duitsch: 4.45 Gramofoonmuziek; 5 00 Populaire Kunst
beschouwingen door Otto van Tussenbroek5 30 Gramo
foonmuziek: 5.35 ..Ons Huis een Tehuis" door T. Lan-
dré: 6.05 Vraagbalfuurtje voor kinderen: 6 30 Literair
halfuurtle door A. M. de Jong; 7.15 S.D.A.P-kwartiertje;
7.30 Politieberichten: 7.45 Pianorecital door Prof. Josef
Pem.bauer; 8.15 Uitzending uit het Concertgebouw te
Amsterdam. Medewerking van ..Kunst en Strijd", „Het
Utrechtsch Stedelijk Orkest; 9 20 Populair avondpro
gramma, m.m.v. het VARA-Orkest; 10.55 Persberichten
van Vaz Dias: 11.05 VARA-Varia en mededeelingen van
Ned. Voetbalbonden; 11.15 Gramofoonmuziek; 12.00
Sluiting.
Huizen (298 M.)
KRO.
8 009.15 Morgenconcert; 10 0010.25 Instrumentaal
Kwartet (gramofoonpl.); 10.25i0.45 SaxophoonsoII
(gramofoonpl.); 10.45—ll. 00 Kinderkoorzang (gramc-
foonpl.); 11.0011.30 Krontjong-muziek (gramofoonpl.);
11.30—12.00 Godsdienstig halfuurtje; 12.00 Tijdsein;
12.011.30 Lunchooncert door het K.R.O.-Sextet: 1.30
2.00 Gramofoonmuziek; 2.303.CO Vragenhalfuurtje voor
jeugdige personen; 3.09—4.30 Kinderuurtje: 4.30—4.45
Verzorging van den zender; 4.45—5.00 Technisch kwan-
VOOR TIENDUIZENDEN GULDENS
ROMANTIEK.
DAT is nog eens een zaak. waar men zijn fantasie
den vrijen loop kan laten gaan. Aan den buiten
kant is er niets geheimzinnigs te bespeuren.
Een eenvoudig winkelraam. Maar wat daar
binnen staat, dat ziet er zoo ongewoon uit, dat men
besluit eens naar binnen te gaan. Er. wat krijgen we
te zien! Wapenschilden, oeroud prachtig kunstsmeed
werk, hellebaarden, wapenrustingen, helmen, zwaarden,
stomme getuigen uit den tijd van roofridders en
schoone edelvrouwen wachten op koopers.
Onze nieuwsgierigheid is wakker geroepen. We doen
de deur open, komen binnen in een hooge, feestelijk
met tapijt belegde ruimte. Wij bevinden ons in de
grootste en belangrijkste zaak op dit gebied van dc
geheele wereld.
WAAR MEN JAZZ EN RADIO VERGEET.
Men vergeet het moderne leven rond zich heen. Het
lawaai van het jachtende verkeer verstomt Er heerscht
een bijna onwerkelijke rust en bezonkenheid, die be
schermd wordt door dreigende gestalten van gepantser
de ridders.
Ergens dreunt een klokslag. Een verguld hekwerk in
de halfdonkere achterzaal opent zich. Geluidloos op het
dikke tapijt nadert een grijze man, die verwonderd den
bezoeker monstert
Want het merkwaardigste van dezen winkel is wel,
dat men geen klanten en koopers verwacht. Wat ln deze
zaak. die gelegen is ln de Wilhelmstrasse te Berlijn,
werdt te koop geboden, verwacht geen koopers, welke
van de straat komen. De twintig of dertig menschen,
welke met de „Kahlert en Sohn A. G." in verbinding
staan zijn verzamelaars en museum-directeuren uit alle
doelen van de wereld.
En deze dertig menschen zijn niet gewend door de
Wilhelmstrasse te flaneeren, een zaak binnen te stap
pen en op deze wijze een koop af te sluiten. De zaken,
die de eigenaars van dezen winkel drijven, worden hoofd
zakelijk per brief afgedaan, of door vertrouwenspersonen
of door intieme conferenties, waarbij de deelnemers
vaak van zeer ver komen.
AMERIKA KOOPT
TIEK.
RIDDER-ROMAN-
Dat het grootste gedeelte der klanten in Amerika
woont spreekt vanzelf. Vroeger waren de Engelschen de
voornaamste koopers, die alles wat men hun voorlegde,
kochten: „Een knoop van de wapenrok van Wallen-
stein". „Gekocht". De Amerikaan is anders. Hij heeft
weliswaar weinig verstand van antiquiteiten, maar hij
laat door een expert koopen en laat het aangebodene
eerst op echtheid onderzoeken. Eerst dan lijft hij het
stuk in zijn verzameling in. Een bekende fabrikant van
bevroren vleesch in Chicago is b.v. een bekende verza
melaar van oud-Duitsche wapenrustingen!
Waar komen nu eigenlijk de waren vandaan waarmee
de eigenaars van de zaak in de Wilhelmstrasse handel
drijven?
De wapenschilden, hellebaarden, pronk-uitrustlngen,
pistolen en tweedehandsch zwaarden zijn doorgaans
waardevolle dingen, die dikwijls genoeg de volledige on
dergang van een verarmd adellijk geslacht moeten te
genhouden. In de burchten van Midden- en Zuid-Duitsch-
land staan in de voorhal twee reusachtige gepantserde
ridders met zwaard en lans. dreigende, angst inboeze
mende deurwachten. Overgeërfd van geslacht op ge
slacht
DE VERARMDE ADEL LEVERANCIER.
Niemand doet graag afstand van deze harnassen en
pantsers, waarin in de oude roman
tische riddertijden de voorvaderen wa
ren gestoken, hoog te paard, aan den
spits van hun soldaten. Maar nood breekt
wetten en meer... En de nood Is het ook,
die deze kostbare stukken uit de burch-
ten naar Berlijn en vandaar naar Ame
rika verhuizen, waar ze worden opge
steld als zlellooze pronkstukken, tus
schen stalen meubelen, waarop nuchtere
zakenlui zitten.
En in Duitsch'.and ergens op een leeg
gehaald slot. zitten menschen met een
bitteren trek om den mond. En treuren
over dingen, die nauw aan hun familie
waren verbonden, die alleen voor hen
iets beteekenen en die ze slechts door
nood gedwongen moesten verkoopen...
Reeds 75 jaar bestaat deze zaak in de
Wilhelmstrasse. Haar naam is bekend
bij alle museum-directeuren der wereld,
bij de verzamelaars en antiquairs in
Amerika, Afrika, Australië, China en
Hartsvanger Japan. In hun voorraad ligt een ontzag-
llit het bezit gelijke waarde opgestapeld in het plaat-
van F reder Ui ^zer der wapenrustingen, in het bu»g-
r zame staal der zwaarden, ln het sierlijk
aen uroofen.gedraalda hout van oude meUbeien.
100.000 GULDEN VOOR EEN HARNAS.
Zeker, er zijn reeds wapenrustingen, die voor een dik
ke duizend gulden in uw bezit kunnen komen. Maar dit
zijn zaakjes, die men zoo terloops meeneemt. Belangrijk
en gewicht in de schaal leggend zijn alleen de dure stuk
ken, harnassen voor 90.000 tot 100.000 gulden, van Itali-
aansche kunstenaars in Brescia, wonderschoone pisto
len. die per jaar worden verkocht en tien tot vijftien
duizend gulden moeten opbrengen, de zeer zeldzaam
geworden helmen der Romelnsche legioenen uit den tijd
van 200 jaar voor Christus, wier waarde onschatbaar is.
De beste wapenrustingen
stammen uit de vijftiende en
zestiende eeuw. En vanzelf
sprekend zijn deze natuur
lijk ook de duurste. Daar
zijn werkelijk kunstig uitge
voerde borststukken met
het fijnste ciseleerwerk, hel
men met kostbare versierin
gen, zwaarden, wier staal
tegenwoordig nog precies
zoo elastisch en buigzaam
is als voor eeuwen.
Er is verder nog een zeer
bijzonder en zeldzAm stuk,
een in Augsburg gesmeed
borstharnas, dat met een
veldslag bewerkt is. Zijn
drager is een adellijke of
een hooge officier van een
soldeniers-leger geweest,
want slechts dezen was het
toegestaan het kostbare sie
raad op zijn pantser te voe
ren. Bijzonder interessant is
ook de rusting van een tra
want der Saksische herto
gen, waaraan nu nog de
purperroode wapenrok uit
fluweel is bevestigd, en de
zijden plooikraag, die de
hals van den drager tegen verwondingen van het ge
smede staal moest beveiligen.
Een kostbaar middeleeuwsch wapen.
Een waardevolle Riet
der-uitrusting uit de
vijftiende eeuw-
ONMETELIJKE SCHATTEN WACHTEN
OP KOOPERS.
De wapen-handel in de Berlijnsche Wilhelmstrasse
schijnt den bezoeker een waarlijk sprookje toe, waarin
steeds nieuwe en onmetelijke schatten te voorschijn ko
men. Met welk een oneindige liefde hebben de bezitters
deze wapenen verzameld en men krijgt den indruk, dat
men slechts zeer ongaarne van de waardevolle stukken
afstand kan doen.
In een glazen kast staat een kleine modeluitrusting
van ongeveer 20 c.M. grootte. Daarnaast ligt een kleine
helm, die een vrouwenhand gemakkelijk kan omsluiten.
De helm en de wapenrusting zijn beide ware meester
werken van middeleeuwsche smeedkunst. Wat zij kos-
ten? De helm 1500 tot 2000 gutden. Het wapenrustings
model, als men het zou willen afstaan, heel wat meer!
Deze zaak heeft weinig te lijden van de malaise. Do
navraag naar werkelijk waardevolle, echte stukken
stijgt zelfs, daar het aanbod de laatste jaren steeds klei-
ner is geworden. Het is vanzelfsprekend, dat een ver
zamelaar, die een bijzonder kostbare wapenuitrusting
heeft verkregen deze nooit meer uit handen geeft, even
als ook musea, die ook slechts bij hooge uitzondering
stukken van hun verzameling verkoopen.
Door het schaars worden van het materiaal worden de
prijzen steeds hooger. Zoodat men het voor dezen tijd
verwonderlijke kan vaststellen, dat een sprookjeswinkel
tegelijkertijd ook een goedloopende zaak kan zijn.
(Nadruk verboden).
