SchagerCourant
ACCOUNTANTSBUREAU W. en H. J. ENNIK
Derde Blad.
Gemengd Nieuws.
BET00VERING
H. ERIKS, oud-Burgemeester van PETTEN.
Zaterdag 7 Maart 1931.
74ste Jaargang. No. 8828
D E A.S. PROVINCIALE
STATENVERKIEZING.
Anti-Rev. en Christ.-Hist.
Oorspronkelijk vormden de Protestantsch Christe-
lijken één partij. Dr. Abraham Kuyper was jaren
lang oe onbetwiste leider Hij bouwde vooral op de
„kleine luyden'' en toornde tegen het conservatisme
van de mannen mot twee namen. Zoo liep het uit
op een afscheiding: de heeren met twee namen (de
Savornin Lohman voorop) stichtten de Christelijk
Historische partij en stempelden haar meteen tot een
conservatieve.
Dr. Kuyper hield dus vooral de „kleine luyden
over". Voor de democratie scheen; dat geen voordeel,
want al spoedig scheidden de Christen-democra
ten zich af. De ouderen herinneren zich nog den
heer Staalman, die het. district Den Helder wist te
veroveren, doch een politiek voerde, die geen wortel
wist te schieten.
Nog altijd is het onderscheid tusschen bovenge
noemde partijen, dat de A. R. niet zoo conservatief is
ais haai afgescheiden zuster. De oude zuurdeesem
werkt nog na en toen in het College van God Staten
de heer Van Lennep christ. bist. werd vervan
gen door den a-r. Mr. Bruch, beteekende dit een op
schuiving naar links.
In het algemeen kan men zeggen, dat de A.-R.
partij vooral steunt op'de Christelijk geieformeerden:
afgescheidenen en doleerenden, terwijl de Christ.-
Hist. partij haar aanhang wint in de rijen van de
orthodoxe Ned Hervormden. Natuurlijk gaat dit niet
heelemaal op, doch het is wel in hoofdzaak juist.
Er voltrekt zich nu weeer een scheiding: opnieuw
organiseereen z'ch de christen-democraten, doch of
dit bij de Statenverkiezing op 22 April a.s. reeds tot
aparte candidaten zal leiden, is nog niet te zeggen.
De basis waarop zij elkaar hebben gevonden, lijkt ons
6olider dan die van Staalman's vroege»e „partij". Wij
betwijfelen ook, of deze het met Ds. Buskes c.s. eens
zal zijn.
Noch de A.R. noch de Christ.-IIist. hebben eenige
kans om ooit een machtige partij te worden in Noord-
Holland. Boven het IJ is het voor hen heelemaal niets
gedaan. Dit is vrijzinnig en vormt een sterk contrast
met het Zuiden, dat, grenzend aan de binnenlanden
van Zuid-Holland en Utrecht, in hoofdzaak de stem
men levert, welke aan de protestantsche partijen on
geveer 14 ii 16 zetels verzekeren. De Christ.-Hist. krij
gen daarvan totnogtoe de grootste helft. Van de
kleurlooze middenstof, die ook wel eens liberaal
stemt, hangt het af, of zij het tot 10 zetels brengen
of niet.
Van een coalitie-meerderheid kan in Noord-Hol
land geen sprake zijn, vooral niet sinds de katholie
ken t"»i np 17 zijn gedaald. Een conservatieve meer
derheid ware mogelijk, indien de oude coalitie sa
menwerkt met de liberalen Er zitten echter onder de
katholieken en anti-revolutionnairen te veel arbeiders
en kleine luyden, dat deze partijen openlijk front
kunnen maken tegen de democratie.
Zoo ergens, dan komen zeker in de Staten de geval
len niet voor. dat „geloof" staat tegenover „onge
loof". Dit is niet de scheidingslijn wel conservatisme
en democratie: hét ge'oof wordt niet belaagd, de kerk
laat men in het midden.
Opnieuw herhalen we. 22 April gaat het ora poli
tieke en niet om godsdienstige kwesties. Voor beide is
het van belang, dat ze niet door elkaar worden ge
mengd.
De Staten kunnen veel doen tot heil van ons ge
west. Op godsdienstig terrein ligt. hun werk echter
niet, wel op maatschappelijk gebied.
Daar beslist niet hel geloof, dcch wel of men alles
bij het oude wil laten, óf nieuwe wegen wil betre
den, die leiden naar een betere samenleving.
O.i. is de k»-us niet moeilijk. Wij moeten vooruit
en daarom kan het conservatisme ons niet dienen.
JUWEELEN TERECHT.
Uit New York:
In December van het vorige jaar verloor een zekere
mevr Edgar F. Luckenbach in een taxi een aantal
juweelen ter waarde van 100.000 dollar, van welk
verlies zij aangifte deed bij de politie. Thans zijn deze
juweelen op geheimzinnige wijze door en onbekende
terugbezorgd aan het districtspolitiebureau te Ne-
wark.
Kort verhaal
door
IRMA LAJOS.
H^T hek was achter ons dichtgevallen, en de lan
taarn, die door den tuinman werd gedragen,
zwaaide heen en weer. Plotseling hadden wij
het gevoel, dat we in een veilige haven waren
aangeland. De geschoren taxusheggen lieten maar en
kele dropepls van den stortregen doorsijpelen, en we
constateerden lachend dat het auto-ongeluk op het
open veld een geluk aanbrengende panne was. Kp in
derdaad bleek het, dat de bezitter van het slot, die de
twee doornatte dames op den drempel ontving, mijn
man eenigszins kende en dat zijn vrouw een vroegere
leerling van de Schola Cantorum zich herinnerde mij
bij eenige opvoeringen ontmoet te hebben.
Spoedig praatten wij allen luid en opgewonden voor
het vlammende haardvuur, het eerste in dit seizoen.
Mijn vriendin Valentine en ik moesten koud vleesch
en een glas champagne aannemen, onze gastheer was
Juist aan het avondeten.
Een glaasje likeur, gloeiend heete koffie, brachten
ons in een gezellige stemming. Het electrlsch licht, dat
toen in deze streek nog zeldzaam was. de geur van
tabak, van vruchten en het harsachtige hout, dat in
den haard knetterde, die heele huiselijke behagelijkheid
voelde ik als de gaven van een nieuw ontdekt eiland.
B.. een flinke nauwelijks grijzende heer met het be
minnelijk open lachen van den Zuid-Franschman, praat
te met mijn vriendin Valentine. en ik onderhield me
met Mevrouw B., liever gezegd, ik moest steeds weer
naar haar kijken. Aan de teere blondine in haar toilet
dat eerder geschikt was voor een luxueus diner dan
▼oor de ontvangst van verdwaalde automobilisten ver
baasden mij vooral haar oogen: zij waren zoo schitte
rend dat de kleinste reflex hun het lichte blauw ont
stal. Ze hadden als de regenboog verschillende kleuren,
paars als haar japon, groenachtig als de zij van de
fauteuils, of door het lamplicht met roode stippen be
sprenkeld, als de blauwe pupillen van Siameesche
De ramp op de Schotsche
kust.
Zekerheid.
Namens de Reedersvereeniging te LTmuiden wordt
medegedeeld, dat het thans zeker is. dat de traw'.er
„Noordpool" IJM. 132 met man en muis ter hoogte van
de Schotsche kust is vergaan.
Om 4 uur Donderdagmiddag is van een en ander offi
cieel mededeeling gedaan aan de familie der slachtoffers
De burgemeester van Maassluis heeft het daarheen
trachten te leiden, dat de lijken van de uit zijn gemeente
afkomstige leden der bemanning, in Maassluis begraven
worden.
Droeve plechtigheid te Fosehearthy.
De teraardebestelling van de eerste twee geborgen
üjken vond Donderdag te Rosehearthy plaats, in tegen
woordigheid van de gemeenteraadsleden, de autoritei
ten van den havendienst en honderden visschers.
Een groote menigte had zich om twee uur bij het zie
kenhuis verzameld vanwaar de stoet zou vertrekken.
Voordat de twee zwaar met koper beslagen kisten, waar
op groote tuilen bloemen lagen, uit het ziekenhuis wer
den gedragen, hielden ds. Mackenzie en de havenmis-
sionnair een indrukwekkende toespraak.
Even voor het vallen van den avond is men er Donder
dag in geslaagd het wrak van den vergane treiler van
de kust af te naderen. Het water liep hij het getij zoo
ver terug, dat het mogelijk werd over de rotsen heen
bij het schip te komen. Het staat nu onomstoote'ijk vast,
dat de treiler inderdaad de YM 132 is en „Noordpool"
heet Twee visschers zijn er in geslaagd een deel van
het wrak binnen te dringen, doch zij hebben geen slacht
offers gevonden. De kustwacht, bleef weer den geheeleri
dag dreggen in de Sweet Pool en slaagde er in het lijk
van een ongeveer 17-jarigen jongen aan land te bren
gen. Het volledige onderzoek van het wrak zou gister
(Vrijdag) plaats hebben.
Mislukte aanslag op
een trein.
Geen persoonlijke ongelukken. De passa
giers aan een vreeselüke catastrophe ont
snapt
De passagiers van den sneltrein PhiladelphiaNew-
York zijn als door een wonder aan een vreeselijke cata
strophe ontsnapt
Er bleken twee bommen op de spoorlijn te zijn gelegd
met de bedoeling, den trein te laten derailleeren.
Slechts één explodeerde en vernielde de locomotief en
den postwagen. Er werd niemand gewond.
De fmancieele warboel te Berlijn.
2 millioen salarlsvermindering.
De finantieele toestand van de stad Berlijn,, die in den
laatsten tijd een catastrofaal karakter dreigt aan to
nemen, was voor den opper-president een aanleiding, om
den stand van de salarissen der gemeenteambtenaren
en employé's aan een uitvoerig onderzoek te onderwer
pen.
Volgens het „Berliner Tageblatt" wordt op "grond van
dit onderzoek door de stedelijke inspectie geëisoht, dat
de salarissen bij ruim veertig duizend ambtenaren en
employé's maandelijks in totaal met ruim twee millioen
mark verminderd zullen worden.
De gemeenteambtenaren zouden in een te hooge loon-
klasse ingedeeld zijn; hun salarissen zullen daarom vol
gens de voor staatsambtenaren vastgestelde loontarie-
ven opnieuw geregeld worden.
Ik vroeg mij af of het heele gezicht door deze al ie
schitterende oogen niet een uitdrukking van geestes-
afwezenheid kreeg, een zekere leege beminnelijkheid, een
bijna verstard lachen. Maar ook al had zij deze verstar
de uitdrukking, toch was ze buitengewoon opmerkzaam
jegens ons en deed al het mogelijke om die paar uren
te verkorten, die onze chauffeur, bijgestaan door den
werktuigkundige van den heer B., noodig zou hebben
voor het herstel van de auto.
„We hebben een logeerkamer die wij graag te Uwer
beschikking stellen," zei Mevrouw B. tot mij. „Waar
om wilt u hier niet overnachten?" En haar oogen, die
zonder te zien in de verte staarden, drukten een onbe
schrijfelijke vereenzaming uit, een vereenzaming die
elk denken uitschakelde.
„U voelt zich hier volkomen op uw gemak. Ziet u
maar. hoe opgewekt uw vriendin met mijn man praat."
De vrouw lachte, terwijl haar wijd opengesperde oogen
haar eigen woorden niet schenen te hooren. Tweemaal
liet ze mij een zin zonder verdere beteekenis herhalen,
waarhij ze lioht ineenkromp. Was ze verslaafd aan
morphine, rookte ze opium? Maar nog nooit had een
vrouw met dergelijke neigingen, zoo rozig tandvleesch
gehad, een zoo glad voorhoofd, en een zoo warmen
hand, en evenmin zulke jeugdig-elastische vormen. Had
ik hier misschien met het stomme offer van een onge
lukkig huwelijk te doen? Neen, neen. Een tyran, ook
al was hij in staat tot de meeste duivelachtige huiche
larij, kon niet zoo teer „Simone" zeggen, zijn slavin
niet zoo bewonderend aanzien.
„Gelooft u mjj mevrouw, zooiets bestaat", verzekerde
op dit oogenblik mijnheer B. mijn vriendin Valentine,
..er zijn echtparen, die acht maanden van het jaar
buiten wonen, nooit een oogenblik van elkaar geschei
den zijn en zich toch niet beklagen over hun bestaan.
Niet waar. Simone. zijn er niet zulke mensehen?
„Ja. goddank", antwoordde Simone.
En haar oogen, die men nauwelijks blauw kon noe
men, waren leeg en zonder uitdrukking, niets dan een
heel zwak geelachtig schijnsel blonk erin..., het schijn
sel van het' pitje In den buikigen samowar. Toen
stond Mevrouw B. op en schonk ons gloeiend heete
thee met rum in „voor de nachtreis" Het sloeg tien
uur. Een jonge man kwam binnen en reikte den heer
B„ nog voordat hij aan ons voorgesteld was, eenige
geopende brieven over. De heer des huizes veront
schuldigde zich en keek vlug de post door.
De zuigelingensterfte te Liilnck.
Schadeloosstelling aan de ouders. 25e kun
nen op hun verzoek 300 Mark krijgen voor
ieder overleden kind.
Wolff meldt uit Berlijn:
De senaat van Lübeck heeft naar de „Bezet" meldt,
aan de ,3ürgerschaft" van Lu,beek .een arbitrageovereen
komst ter goedkeuring voorgelegd, waarin de staat den
plicht, om de personen, die bij de toepassing van een
middel tegen tuberculose benadeeld werden, schadeloos
te stellen, ten volle erkent, en het aan een scheidsge
recht wordt overgelaten, deze schade vast te stellen.
De uitspraken daarvan zullen, met uitsluiting van de
gewone rechterlijke procedure, beslissend zijn.
Tegelijkertijd stelde de senaat voor, om, tot dekking
van de verplcgingskosten van de vo'gens het Calmette-
procédé behandelde kindeïen, een bedrag van 200.000
Mark voor het begreotingsjaar 1930 en een gelijk be
drag voor het jaar 1931 op de begrooting te plaatsen.
Ouders, wier kinderen door de behandeling met het
Calmette-vaccin gestorven zijn, ontvangen op verzoek
zonder speciaal bewijs 300 Mark voor eenmaal.
Van een verloren bankbiljet.
Vermakelijk voorval te Parijs. Een
Parijsche politieagent als Sharlock
Holmes.
Te Parijs speelde zich het volgende vermakelijke
voorval af:
Een dame kamde, poederde en schminkte zich in
een café. Dat is nirts bijzonders en we hebben ons al
lang afgewend, ons daarover te verwonderen.
Bij deze dame verdiende bot echter in zooverre onze
belangstelling, dat ze een briefje van honderd franc
bij dit karwei verloor. Zij had het briefje met de kam,
het spiegeltje, het schminkpotje, de lippenstift, en het
poederkwastje uit haar hanrltaschje gtrokken. Ilct
biljet viel onder de tafel en werd niet meer met de
andere benoodigdheden in het. taschje teruggestoken.
De dame had, na betaling van haar consumptie, in
haar volle opgefleurde en bijgewerkte schoonheid het
café verlaten. Na een kwartiertje kwam ze echter in
opgewonden toestand terug. Ze snelde naar het ta
feltje, waar ze gezeten had, maar de honderd francs
waren verdwenen. Ze kerk eens rond en zag een lieer
in de nabijheid zitten. Overigens was er niemand te
bespeuren.
Dus zei ze tot den heer: „Meneer, geef me asjeblieft
dat briefje van honderd francs terug." De heer keek
eens van zijn krant op, zeer ontstemd, draaide zich
met een ruk om, haar dus den rug toekeerend en
las verder.
Dit hinderde de dame en zij wendde zich op klaag
lijken toon tot een kellner.
Daar de kellner echter niet van zins scheen, op
haar klacht in te gaan, snelde de dame weer weg uit
het café, om een oogenblik later nogmaals te voor
schijn te komen, maar nu met een officieelen verte
genwoordiger van het openbare recht bij zich.
„Daar zit-ie!" riep de dame triomfantelijk. De mis
dadiger keek op. Tegen overmacht is niets te begin
nen. Hij rechtvaardigde zich. Hij moest z'n porte
feuille voor den dag halen, welke aan een pijnlijk
onderzoek onderworpen werd. Er waren eenige brief
jes in en een biljet van honderd francs. „Dat is 't",
zei de dame, „dat is mijn briefje".
Nu is het onderscheiden van papieren geld nog
moeilijker dan het uit elkaar houden der Siameesche
tweelingen. Zelfs de politieman trok een gezicht, dat
twijfel verried. Maar plotseling kreeg hij een prach
tig idee en hij ontpopte zich als een tweede Sherlock
Holmes. Hij berook het briefje, dat de heer hem over
handigde, aan alle kanten, besnuffelde ook de bo
vengenoemde toiletartikelen der dame en wees haar
het biljet toe.
De reuk had het bewijs geleverd.
„Dat is de secretaris van mijn man," zei mevrouw
B., die een citroen in dunne schijfjes sneed, tot mij.
Ik gaf uiting aan mijn gedachten:
„Een knappe jongen".
„Zoo vindt u'"
Zij trok haar voorhoofd op als iemand, die zich heel
verwonderd afvraagt: „dat is mij nog nooit opgevallen".
En toch scheen deze slanke jonge man, die zich zon
der een spoor van verlegenheid gedroeg, niet alle
daags; z'n eigenzinnige gelaatstrekken, de gewoonte
zijn oogen neer te slaan vielen mij terstond op. En
sloeg hij dan zijn oogen op, dan werd zijn blik bedwin-
gender, een uitdrukking van dierlijke wildheid blonk
er in, en in zijn oog stond meer verachting dan schuch
terheid te lezen.
Hij nam een kop thee en ging naast mevrouw D.
bij rlen haard zitten, op een van die vreeselijke stoe
len in S-vorm, die in 1880 zoo modern waren en cau-
seuses werden genoemd.
Een oogenblik zweeg men en daar ik vreesde on
zen beminnelijkon gastheer al te lang lastig te val
len, zei ik halfluid, om het zwijgen te verbreken:
„Wat is het hier prettig! Ik zal graag aan dit heer
lijke huis terugdenken, dat ik een avond lang heb
bewond, zonder ook maar te weten hoe het er van
buiten uitzietNiet waar, Valentine. dit vuur zal
ons nog verwarmen als we in de auto zitten en de
storm ons dwingt de oogen te sluiten.
„Dat is uw eigen schuld", riep mevrouw B. uit. „Ik
b.v. zou me niet beklagen. Ik ben er dol op 'snachis
langs de wegen te jagen, terwijl de regen in stroo-
men neervalt, droppels als tranen langs de wangen
loopen. O. wat houd ik daarvan!"
Verbaasd zag ik haar aan. Ze straalde in een won
derlijke vlam van goedheid, die misschien slechts
door de schuchterheid gedurende de eerste uren was
verstikt. Mevrouw B. viel niet meer in haar onver
schilligbeid terug. Zij toonde zich betooverend, mede
deelzaam. vroolijk. goed thuis in de politiek van de
streek: zc spotte over de eerzucht van haar mm,
deed zijn manier van spreken na, als heel jonge
meisjes, die tooneelspelen. Op den schoorsteen stond
geen lamp en slechts het schijnsel van het knetterend
vuur, dat tamelijk ver van de kroon verwijderd was,
gleed nu eens over de gestalte van de jonge vrouw,
dan weer liet het haar in de schaduw wegzinken.
Haar plotselinge levendigheid deed mij denken aan
VOORTDUREND LAST VAN HOOFDPIJN.
In twee weken ,een ander mensch".
Als iemand zich ziek voelt lijdt zijn werk hieronder.
En zoodoende zal zijn chef het ook merken. Toch was
dit gelukkig voor dezen man. want het was zijn chef
die hem raadde Kruschen Sa lts te probeeren. Im
mers, niets werkt doeltreffender en veiliger tegen
hardlijvigheid en de nadeelige gevolgen, dan deze
wereldberoemde zouten. Hij schrijft zelf: „Tot voor
zes maanden leed ik aan hardlijvigheid, zware hoofd
pijnen en buikpijn. Ik nad alles al geprobeerd wat. ik
maar bedenken kon, om beter te worden, maar niets
hielp. Toen raadde mijn chef mij Kruschen Salts aan,
of eigenlijk raadde hij het niet aan. hij stond er op,
dat ik het nam, Ik gaf toe en kocht een flesch ora
eens een proef t.e nemen. En na verloop van 14 da
gen was ik een ander mensch! Tegenwoordig hen ik
zoo gezond als iemand maar zijn kan en zal nooit
nalaten anderen te raden ook met „de kleine dage-
lijksche dosis" te beginnen. Als U wilt, kunt U dezen
brief gebruiken, maar indien U hiermede adverteert,
doe het, dan onder de initialen W. B."
De helft van alle kwalen, die de menschen bedrei
gen, zijn het gevolg van een en dezelfde oorzaak. De
ze oorzaak is de slechte werking der spijsverterings
organen, waardoor Uw lichaam niet vrij is van gif
tige afvalstoffen, Zelf-vergiftiging is het onvermij
delijke gevolg en de daarbij hehoorende reeks van
kwalen: hoofdpijn voor den een, rhoumatiek voor
den ander, moeheid, slapeloosheid, en neerslachtig
heid. Kruschen Salts is het natuurlijke recept voor
inwendige zuiverheid. De zes zouten in Kruschen
Salts zijn een zachte doch zekere aansporing voor
Uw lever en nieren om weer regelmatig te function-
neeren. Uw lichaam blijft zoodoende inwendig vrij
van alle onzuiverheden, welke zich anders ophoopen,
en de regelmatige werking Uwer organen belemme
ren. Kruschen Salts werkt direct op Uw bloedsom
loop. zoodat frisch, zuiver bloed Uw aderen door
stroomt en U nieuwe energie voelt tintelen tot in
elke vezel van Uw lichaam.
Kruschen Salts is verkrijgbaar bij alle apothekers
en drogisten a f0.90 en f 1.60 per flacon. (Adv.)
Trieste trouwplechtigheid.
Een moordenaar gehuwd.
In de maarte van het 14e Parijsche arrondissement ver
scheen eergisteren, geboeid en tusschen twee gendar
mes, Henrl Bauer, die den 5en Januari 1.1. te Salnt-Denis
de beide broeders Chapuis vermoordde om hen te beroo-
ven. Hij had den wensch te kennen gegeven om in het
huwelijk te treden met zijn minnares. Pauline Durieux.
bij wlen hij den avond nad en moord werd gearresteerd
De gevangenisdirecteur had geen bezwaar tegen deze
zonderlinge echtverbintenis, evenmin als de civiele auto
riteiten.
De bruidegom, gekleed in een gewoon colbertje, zon
der boord en met een pet op t hoofd, werd tezamen met
de bruid voor den ambtenaar van den burgerlijken stand
geleld, die de gebruikelijke procedure volgde. Nadat het
traditioneele „ja" had geklonken, werden de boeien van
den bruidegom los gemaakt, zoodat hij in het register
kon teekenen. De welwillende raadgevingen van den
ambtenaar aan de jonggehuwden kwamen in dit geval
t« laat
Hiermede was de plechtigheid afgeloopen. Henri Bauer
omhelsde zijn jonge vrouw teeder; de boeien werden
hem weer aangedaan en hij verdween per taxi naar de
Santé-ge vangen is. De jeugdige mevrouw Bauer keerde
naar haar woning terug.
Dezer dagen zal het Assizenhof over het lot der echt-
genooten beslissen.
LORRIE DOOR EEN TREIN GEGREPEN.
Twee dooden.
In het Zwitsersche kanton Wallis heeft tusschen
de stations Brieg en St Maurice op het Simplon-tra-
ject een ernstig ongeluk plaats gehad. Een lorrie,
waarop zich vier Zwitsersche spoorwegbeambten be
vonden. kwam nabij St. Maurice in botsing met den
sneltrein uit Milaan, die met een snelheid van 75
km. reed. Twee beambten konden nog tijdig van da
lorrie afspringen, doch de beide anderen werden door
den trein gegrepen en medegesleurd. De verminkte
lijken zijn later gevonden.
Oyerstroomingen in Zwitserland.
Groote schade. Toenemend lawinegevaar.
Naar het W. B. uit Bern meldt, hebben de hevige re
genval en het smelten der sneeuw in eenige streken van
het land groote overstroom In gen veroorzaakt In het
kanton Schaffhausen bijv. zijn geheele landstreken in
meren veranderd. Hetzelfde is het geval In het Kanton
Aargau. Vele wegen zijn onbruikbaar geworden; het
postautoverkeer moest op verschillende lijnen worden
stopgezet. De aangerichte schade is groot
In Midden-Zwitserland en het Berner Oberland Is het
gevaar voor lawines vergroot Bij Grindelwald is da
spoorbaan onbruikbaar geworden. In het kanton Glaru»
is een trein door lawines belet verder te rijden.
de vroolijkheid van de kanarievogels, die in hun
kooi wakker worden als de lamp wordt aangestoken.
De donkere rug van den secretaris leunde schuin
tegen den S-vormigen steun, die zijn stoel scheidde
van die van mevrouw B.
Terwijl de jonge vrouw, wier fauteuil een weinig
terzijde stond, zich naar haar man en mijn vrientin
wendde, stond ik op om mijn leeg kopje weg te zet
ten, en zag, hoe de hand van den jongen man, voor
alle blikken verborgen in onbewegelijke greep, de
arm van mevrouw B. omsloot. Noch zij, noch hij be
wogen: de hand van den jongen man, die naar het
licht was toegewend, hield een sigaret vast, die hij
niet rookte en de vrije arm van mevrouw B. speelde
met een kleine waaier. Zij sprak met een uitdruk
king van geluk, hoorde iedereen toe. hanr oogen
glansden en haar stem werd af en toe door het snel
lere ademen afgebroken. Het klonk alsof zij een la
chen onderdrukte en ik zag hoe op een van hair
handen de aderen zwollen, zoo hard drukte de greep
den arm.
Als menschen. die de blik van een ander op zich
voelen rusten, stond de secretaris plotseling op,
groette en verliet het vertrek. „Ik geloof, dat ik o*v
zen motor hoor aanslaan?" vroeg ik mevrouw B. na
een oogenblik.
Ze gaf geen antwoord, keek naar het vuur, boog
het hoofd een weinig, om naar een onduidelijk ge»
druis te luisteren, en haar ineengezonken lichaam
geleek op dat van een vrouw, die een zwaren val
heeft gedaan. Toen ik mijn vraag herhaalde, schrok
zij op: „Ja, ja, ik geloof het ookzei ze haastig.
Haar oogen trilden, ze lachte tegen mij, maar dit
lachen verstarde; weer had haar blik de uitdrukking
van koude en leegte.
„Jammer, dat nu al weg moet."
Wij gingen, beladen met late rozen en dahlia's. De
heer B. vergezelde onze auto, die zich langzaam ia.
beweging zette, tot, de eerste buiging van den weg.
Zijn vrouw stond op de verlichte trap en lachte ons
toe met een gezicht, waarin slechts een flauwe glans
van het. werkelijke leven was. Haar hand was onder
de doorzichtige sjaal gegleden en drukte de plaats,
waar de greep haar tot nieuw leven had opgewekt.
(Nadruk verboden.)
ADMINISTRATIËN BELASTINGZAKEN.
Hoofdkantoor: HAARLEM, Wilhelminastraat. TeL 11601. Ne 6 uur Tel. 14621
Bijkantoor: 's GRAVENHAGE, Akeleistraat 56.
Speciale afdeelingen voor BLOEMBOLLENCULTUUR,
LAND- EN TUINBOUW en VEETEELT.
INLICHTINGEN bi) onzen CORRESPONDENT, den heer
