SchagerCourant
Nieuwe wetten en oude gewoonten
DE GOUDEN SLEUTELS.
Ja
ïMS
Vijfde Blad.
Binnenlandsch Nieuws.
Groote branden.
'OS 0/3.
Geloofs-propaganda.
Triescke TCeeren&ixai,
maar dan. ook^>
uil de. oudste Triescke
Tabaksfabriek vxuc
tyouwe tyberts te/
y<nwe Ut fyicsiamC
0pgericht175$
tckU Tfiesche
JÈeereH-Jfraai
De smokkelhandel langs de grens.
Zaterdag 18 April 1931.
74ste Jaargang. No. 8851
de gendarmerie-kapitein, die iets
extra's wilde verdienen. mis
lukte afpersing.
(Van onzen reizenden correspondent).
MERSIN, 10 April 1931.
HET is slechts enkele jaren geleden, dat in Tur
kije nog bestonden aparte rechtbanken voor
buitenlanders, rechtbanken, gevormd uit verte
genwoordigers der buitenlandsche mogendhe
den. Geen Europeaan versoheen als beklaagde voor een
Turksche rechtbank; alle processen, waarbij Europea
nen direct waren betrokken, kwamen voor rechtbanken
samengesteld uit buitenlandsche rechters. Vooral de
vooruitstrevende Turken waren daartegen zeer sterk
gekant en ze vonden moreele ondersteuning bij vele
democraten in West-Europa, wat pleit voor het goede
hart dier West-Europeanen en tegen hun kennis van de
toestanden. In dien tijd trachtte elke niet-Mohamedaan-
sche bewoner van Turkije in den één of den anderen
vorm te stellen onder de bescherming van een vreem
de mogendheid, om zich daardoor te onttrekken aan de
Turksche rechtspraak. In dien tijd van den sultan, dus
nog geen tien jaar geleden, was zulk een instelling als
de internationale rechtbank in Turkije, hoog noodig.
Het Turksche strafrecht, zich baseerend op den Koran,
was naar onze begrippen zeer zonderling. Moord en
doodslag werden niet als strafbare handelingen aange
zien (voor zoover het geen roofmoord was), maar de
familie van den vermoorde had recht op vergelding,
die, met goedvinden van de rechtzoeken-den, kon ver
vangen worden door een „bloedgeld", een soort schade
loosstelling. Deze schadeloosstellingen waren zeer ver
schillend al naar het slachtoffer. In het algemeen be
droeg het „bloedgeld" voor een vrouw de helft van dat
voor een Mohamedaanschen man. Voor een Jood of een
Christen bedroeg het slechts één derde van dat bedrag
en voor hen kon in geen geval vergelding in den vorm
van dooding, verminking of gevangenisstraf worden
verlangd. Verklaarde de dader, als hij geen Mohame-
daan was, zich onvermogend, dan betaalde hij eenvou
dig niet en was hy een rijk, invloedrijk man, dan was
het gewoonlijk niet anders, daar er Uit vrees geen klacht
werd ingediend. Van ambtswege werd een moord niet
vervolgd.
Voor den Turkschen rechter gold een „ongeloovige"
als getuige tegen een Muzelman niet Den „ongeloovi-
gen" Christen of Jood werd geen vertrouwen geschonken
Niet-Mohamedanen waren dus zoo goed als rechtloos
en daarom was de instelling der internationale recht
bank voor de buitenlanders van het allergrootste nut,
hoe vreemd ze op het eerste gezicht ook schijnen mocht
De republiek in Turkije heeft alles veranderd. Nieuwe
wetten zijn ingevoerd, waarbij in de rechtspraak alle
burgers en vreemden, Mohamedanen, Christenen, Joden
zijn gelijk gesteld en de internationale rechtbank is af
geschaft. Buitenlanders als klagers of beklaagde zijn
op de Turksche rechtbanken aangewezen. Het is even
wel een algemeen verschijnsel, dat men gemakkelijker
de wetten van een staat, dan de rechtsovertuiging van
een volk kan veranderen. Van Europeanen, die hier
lang wonen en werken hoorde ik steeds: „We voeren
hier geen proces, daar we toch steeds in het ongelijk
worden gesteld." Dit oordeel gold dan in de eerste
plaats civiele processen, maar ook bij strafzaken komt
van een klacht van een niet-Mohamedaan tegen een
echten Turk gewoonlijk weinig terecht, tenminste in de
provincie. Nog steeds wordt door vele rechters geen
geloof geschonken aan de verklaringen en klachten
van niet-Muzelmannen. Daarom hebben de nieuwe wet
ten weinig veranderd, wat psychologisch volkomen be
grijpelijk Is. Met een paar wetsartikelen wijzigt men
niet binnen enkele jaren eeuwenoude, overtuigende in
gewortelde gewoonten, die, naar bekend is, een zeer taai
leven hebben.
De gewoonte van autoriteiten (die, dit zij te hunner
verontschuldiging gezegd, ook zeer slecht betaald wor
den) om te trachten op niet steeds correcte wijze er
iets bij te verdienen, behoort evenmin geheel tot het
verleden. Te Konstantinopel, te Angora, onder het oog
der centrale regeering, die zeer zeker het beste wil. is
dit minder het geval, doch in de provincie kan men
met één „baksjisj" (fooi) nog heel veel bereiken. Nu
en dan gaan de heeren ook wel eens over tot wat men
rustig „chantage" zou kunnen noemen. Daarvan heb
ik zelf reeds ervaring opgedaan en ik behoef me in dit
geval niet te beroepen op de mededeelingen van ande
ren.
Toen ik van Konstantinopel komend, te Fevzipasja,
nabij de Syrische grens, was gearriveerd, ging ik me er
met het mij door de Turksche autoriteiten verstrekte
boekje, dat als binnenlandsch paspoort dient, melden bij
de gendarmerie. Er was een keurige kapitein, die be
leefd ontving en ons sigaretten aanbood. De man keek
FEUILLETON
Naar het Engelsch
van
AMELIA E. BARR
.Diefde, trouw en plicht... zie
daar de gouden sleutels, die de
poorten van het geluk openen..."
4.
„Wat mankeert je tocih," barstte hij uit, zoodra Aske
de kamer verlaten had. „Zooals jij je vanavond ge
draagt Zoo erg is het thuis nooit geweest..."
„Thuis was alles heel anders, vader. U vond meest
al goed wat ïk wilde en stelde geen onredelijke eischen.
Jk moet anders zeggen, Elesnor, dat Aske van-
•*ond in geen opzicht onredelijk is geweest, Integendeel
Ik heb nog nooit iemand gezien die tactvoller met
een humeurige wouw weet om te gaan als hij. Nog
nóóit! Wanneer iemand onredelijk is geweest was jij
het."
i.U kent hem niet, vader. Tactvol? Geen vriendelijk
•woord krijg ik van hem. als we alleen zijn
„Eleanor," het spijt me dat Ik het zeggen moet, maar
lk kryg den indruk dat de oorzaken van jullie on
enigheid niet alleen bij hèm liggen. Natuurlijk, als
twee kijven, hebben twee schuld, maar zoo hatelijk als
jij vanavond geweest bent, kir.»!, daar kun je den
besten man van de wereld tot een du'lvel mee maken.
Ik waarschuw je, span den boog nielt te strak... Bo
vendien," Jonathan haalde met een ruk de schouders
op. „Ik weet toch zelf het beste hoe ongenietbaar je
fcunt zijn, als je niet direct je zin krijgt, ofschoon ik
je thuis nooit zoo meegemaakt heb, als vanavond tegen
je man. Nog eens, wees voorzichtig..."
Jonathan was «doordrongen van het 'besef, dat hij als
vader tegen Eleanor sprak, zooals hij behóórde te
spreken en hij meende ook ten volle wat hij zei. Maar
toen hij naar huis reed, won de groote liefde voor zijn
dochter het langzamerhand weer van zijn ergernis en
zijn ontstemming maakte plaats voor diep medelijden.
mijn Turksche paspoort eens na en verklaarde, dat lk
te Konstantinopel had verzuimd het doel van mijn reis
erin te laten schrijven. Daarop stond een straf van tien
Turksche pond f 11.70). Het Turksche paspoort bevatte
evenwel ook in het Fransoh alle voorschriften, waaraan
een buitenlander zich in Tukije heeft te houden, en zoo
kon ik er den kapitein op wijzen, dat hij in zijn onrecht
was. Doch dat-hielp niet. Hij wilde de tien Turksche
pond hebben.
Het gesprek ging in het Turksch met mijn vriend als
tolk. Deze vertelde me even snel in het Duitsch: „Na
tuurlijk wil hij dat geld in zijn eigen zak steken. Steeds
haalt deze kerel zulke slimmigheidjes met buitenlanders
uit" l
Ik had den kerel trouwens al doorzien en verklparde
me bereid de Tien Turksche pond te betalen, op voor
waarde, dat hij me daarvoor een nauwkeurig omschre
ven quitantie zou geven, die ik dan naar het Nederland-
sche consulaat te Konstantinopel zou zenden. Deze door
mij gestelde voorwaarde veranderde evenwel den gehee-
len toestand en na bedachtzaam eenige trekken aan zijn
sigaret te hebben gedaan verklaarde de officier, dat hij
„genade voor recht" zou laten gelden en ik kwam er
zonder betalen af.
Deze gendarmerie-officier had echter den moed toch
niet opgegeven, nog iets uit mijn zak te kloppen en na
eenige weken kreeg ik bezoek van een gendarme, die me
vertelde dat de commandant me wilde spreken. Weder
toog ik naar de gendai-raerie-kazerne en natuurlijk we
der in begeleiding van mijn Tsjechischen vriend. Dezelf
de gendarmerie-kapitein ontving ons. weder vriendelijk
en voorkomend. Het deed hem zeer leed, zoo verklaarde
hij, mij te moeten mededealen, dat ik verdacht was van
spionnage en dat uit Ada.na het bevel was gekomen me
te arresteeren. Mijn kameraad vertaalde voor mij deze in
het Turksch gedane mededeellng en voegde er aan toe
„Waarschijnlijk liegt hij en is het hem er alleen om te
doen geld los te krijgen, zoogenaamd in ruil voor je vrij
heid."
Ik gaf mijn makker de opdracht voor het geval ik
werkelijk gearresteerd mocht worden, dadelijk een tele
gram te zenden naar het Nederlandsche gezantschap te
Konstantinopel. Daarop verzocht ik mijn vriend den
gendarmerie-officier te zeggen, dat ik. als journalist, er
volstrekt geen bezwaar tegen had eens een paar dagen
in een Turksche gevangenis door te brengen, daar dit
voor mij zeer zeker hoogst interessant zou zijn.
Op zulk een antwoord had de besterde en goud-gega
lonneerde bewaker van de openbare orde vermoedelijk
niet gerekend en na eenig nadenken verklaarde hij tele
grafisch nadere orders te zullen vragen. Ik heb van hem
niets meer over deze aangelegenheid gehoord, doch wel
heb ik vernomen dat hij me achter mijn rug had ver
klaard voor „den brutaalsttn en sluwsten kerel", dien
hij ooit in zijn leven had ontmoet
Toen ik, vele dagen later, Fevzipasja verliet, stond
deze nobele kapitein der gendarmerie toevallig aan het
station. Ik heb hem vriendelijk en beleefd de hand ten
afscheid gereikt maar ik geloof, dat daarbij om mijn
mond een nauwelijks merkbaar spotlachje zweefde. In
zijn oogen zag ik weemoed; ach, niet weemoed om mijn
vertrek, doch om de duiten, die hij niet uit mijn zak
had kunnen trommelen.
J. K. BREDERODE.
Verwaarloos nimmer rugpijn; net kan een ernstige
waarschuwing zijn. Rugpijn, bewolkte en pijnlijke
urine, bezinksel in het water, niergruis, stijve en
pijnlijke gewrichten, rheumatische pijnen, of een ze
nuwachtig en afgemat gevoel kunnen nierzwakte
aanduiden, en dienen onmiddellijk behandeld te
worden. Want'alleen sterke, werkzame nieren kun
nen urinezuur en andere schadelijke stoffen uit het
bloed filtreeren. Gij zoiidt geen dag kunnen leven, ais
uw nieren ophielden te werken.
Verlies geen kostbaren tijd! Begin nu met het ge
bruik van Foster's Rugpijn Nieren Pillen eji herwin
uw oude energie en kracht. I>it bekende niermiddel
boekte succes na succes.
Bij alle drogisten enz. f 1.75 p. flacon.
Neen, het kon toch niet baar schuld zyn, zei hij her
haaldelijk tegen zichzelf, al was Aske dan ook een
beste kerel en vanavond heel kalm en geduldig ge
weest, het ontbrak hem blijkbaar toch aan tact om
zijn jonge vrouw te leiden en op te voeden... Jonathan
vergat hoezeer het hén voor Eleanor's huwelijk aan
tact ontbroken had!
Toen het rijtuigje het hek van het park van Burley
Court bereikt had, zag Jonathan Ben Holden ongedul
dig heen en weer loopen.
„Wat kom jij doen? Er is toch niets gebeurd op de
fabriek?" riep hij zijn opzichter toe.
„Neen, maar er is een brief van Longwathy. Die moet
morgenochtend direct antwoord hebben en ik wist niet
of je tijdig genoeg kwam om er over te spreken."
„Zoo, ötap in, dan kunnen we er op ons gemak over
praten."
„Die kwestie van Longwathy is dus afgehandeld,"
zei Burley. toen zij bij zijn huis gekomen waren. „Maar
ga ever. mee naar binnen. Ik wilde nog wel een praat
je met je maken, Ben."
De beide mannen zetten zich in een gemakkelijken
stoel in Jonathan's studeerkamer en staken een pijp op.
„Ik ben vanavond op Aske Hall geweest," begon Jo
nathan bruusk.
„En?" vroeg Ben belangstellend.
„Wat ik gezien héb, Ben, is nu niet bepaald in staat
mij erg optimistisch te stemmen. Ik weet warempel
niet, wat mijn dochter bezielt. Thuis was ze ook wel
eens lastig, maar wat ze vanavond vertoond heeft, daar
heb ik geen woorden voor...! Ik moet eerlijk zeggen,
dat Aske vriendelijk en geduldig was, maar toch..."
„Aske is een streng meester voor zijn personeel en
dus waarschijnlijk ook voor zijn vrouw, iemand, die
niet over zich héén laat loopen. Maar als hij je doch
ter niet zoo verwend had, toen ze verloofd waren, zou
hun verhouding nu beter zijn. Altijd was het maar:
Wat zal ik nu voor je koopen, of, wat kan ik nu voor
je doen?" En of zij lachte of uit haar humeur was:
Eleanor was en bleef in zijn oogen het vriendelijkste
meisje van de wereld. En nu zit hij met de narigheid.
Als ik jou was, Jonathan, zou ik eens ernstig met Aske
praten. Hij moét vriendelijk en geduldig zijn, vooral
niet opspelen, maar op zijn stuk bleven staan als ze
onredelijk is. En z ij moet inzien, dat ze niet altijd haar
Bü een garagebrand te Overdbikel negen
autobussen en een luxe auto door het vuur
vernield.
Donderdagnacht tegen drie uur is in een der garages
van de firma B. J. Brilman te Overdinkel brand uitge
broken. De brandweer was spoedig ter plaatse, doch het
vuur greep zoo snei om zich heen, dat er van de houten
garage, die tevens dienst doet als werkplaats, niets te
redden viel.
jNiet minder dan negen autobussen en een luxe auto
werden een prooi der vlammen. Het duurde niet lang. of
het vuur sloeg ook over naar het woon- en winkelhuis
van den heer Brilman. Ook dit perceel brandde totaal
uit Een groote hoeveelheid rijwielen radiotoestellen en
onderdeelen en electrische benoodlgdheden, gingen ver
loren. Ook van den inboedel van het woonhuis werd niets
gered. De bewoners moesten zich in allerijl redden.
De oorzaak van den brand is onbekend.
De schade wordt door verzekering gedekt.
Groote fabrieksbrand te Culemborg. Een
metaalwarenfabriek een prooi der vlammen.
Denzelfden nacht werd te Culemborg de groote fabriek
der N.V. Metaalwarenfabriek Fax, geheel in asoh ge
legd. Het vuur is door onbekende oorzaak ontstaan in
een der magazijnen aan de achterzijde gelegen. Eenmaal
doorgebroken greep het vuur zoo snel om zich heen dat
van redden geen sprake was. Het grec'.e fabrieksgebouw
brandde geheel uit. Alleen de gieteri;". die afzonderlijk
staat kon worden behouden. Eveneenr do nabijgelegen
kantoorgebouwen. De motorspuit der fa. Gebr. Kronen
burg, die het eerst, n.1. ruim half drie, aanwezig was,
verrichtte goede diensten. Met behulp der Iets later ar-
riveerende vrijwillige brandweer was men na m uur
blusschingswerk, het vuur meester. De schade wordt door
verzekering gedekt
Het personeel der fabriek dat normaal ongeveer 150
man sterk is, was door slapte in het bedrijf tot op de
helft ingekrompen. Door deze brand is het eveneens
ernstig gedupeerd.
Felle brand te Nijmegen. Een sleepersbe
drijf met vier paarden en drie auto's door
het vuur vernield.
Ook heeft in dien nacht aan de Nopnendaalschenweg
te Nijmegen een zware brand gewoed. Omstreeks kwart
over een hoorden eenige mannen, die in de nabijheid
van het sleepersbedrijf van de firma Tyssen-Frederiks
bezig waren een put te ledigen, een groot rumoer in de
stal van het bedrijf. Op hetzelfde oogenblil^ zagen zij
rook en vlammen uit het dak komen.
Met razende snelheid greep het vuur om zich heen en
toen de brandweer met veel materiaal ter plaatse ver
scheen stond het geheele groote bedrijf reeds in lichte
laaie. Met vijf stralen werd de vuurzee aangetast, doch
de brandweer stond voor een hopelooze taak. In een
goed uur was alles, wat brandbaar was, door het vuur
verteerd. Alleen het woonhuis kon behouden blijven.
In dit woonhuis lag een zestienjarig knechtje te slapen
Bij het ontdekken van den brand was hij door zijn baas
gewekt en uit bed gekomen, doch door slaap overmand
was hij er weer ingekropen. Toen de brandweer bij haar
komst vernam, dat de jongen vermist werd, werd hij
met behulp van een ladder gered. De brandweer vond
hem rustig slapende en hij riep om hulp, toen hij werd
beetgepakt.
Van de zeven paarden, die zich in den stal' bevonden,
kwamen drie om het leven, terwijl een vierde zoo zwaar
gewond werd. dat het afgemaakt moest worden. Een
personenauto, twee vrachtauto's en een platte wagen met
hooi werden vernield, evenals tal van stalgoederen en
tuigen. Voorts bevond zich in den stal een groote voor
raad -kisten, waarover een proces loopt Ook deze voor
raad verbrandde geheel. Met uitzondering van de partij
kisthout was alles verzekerd, ook de paarden. Omtrent de
oorzaak van den brand tast men in het duister.
Een relletje te Hillegom.
Men schrijft uit Hillegom aan de N.R.Ct.:
De Protestantsche Debat-club te Amsterdam, heeft
hier gedurende de laatste weken eenige vergaderingen
belegd, waarin protestantsche en roomsche geloofsaan-
gelegenbeden werden besproken. Van de gelegenheid tot
debat werd geen gebruik gemaakt, doch de R,K. Pro-
pagandaclub Hilelgom verspreidde een manifest aan de
inwoners van Hillegom, dezen aansporend de lezingen
niet te bezoeken, doch zich over de leer van de roomsch
katholieke kerk te laten inlichten door het Informatie
bureau voor niet-katholieken aan het seminarie te War
mond.
Gisteravond is wederom een vergadering gehouden:
daags tevoren was over deze vergadering een omzend
brief verspreid. Als noot stond o.a. op dezen omzend
brief: „Aangezien pastoor v. L. op den kansel heeft
verklaard, dat de firma J. G. Kat geen annonces van
de protestantsche actie meer mocht opnemen (in haar
neutraal blad De Hillegomsche Courant) en deze firma.
willetje kan doordrijven. Dat is het eenige, wat ik erop
weet"
Met dezen raad van zijn wereldwijzen vriend moest
Jonathan het doen, maar of die raad helpen zou, daar
van waren ze geen van beide overtuigd...
HOOFDSTUK V.
Steve vindt een vrouw.
Hiet was een heldere Januari-avond; Jonathan was
naar een vergadering geweest en bevond zich nu op
weg naar huis. Terwijl hij door de pittige avondlucht
langzaam voortwandelde waren zijn gedachten, zooals
zoo dikwijls tegenwoordig bij zijn dochter. Er viel den
laatsten tijd geen enkele verbetering in haar houding
met Aske- te bespeuren.
Zijn verdriet over Eleanor deed hem pas goed zijn
eenzaamheid voelen, zijn behoefte aan den steun en de
liefde van het meisje waarvan hij hoe langer hoe meer
was gaan houden. Maar er was van Sara's kant nog
steeds rriet de minste toenadering te bemerkeri, integen
deel, het ontging Jonathan niet dat zij zooveel moge
lijk trachtte hem te vermijden en dat zij er gedrukt en
bezorgd uitzag.
Hij bevod zich nu op een gedeelte van den weg, dat
aan den linkerkant begrensd werd door de heide en
door de hooge beuken van den boschrand. Af en toe
lcwam hij een groepje fabrieksarbeiders tegen die zich
van den wekelijkschen kerkdienst in een der naburige
dorpen naar huis begaven. Zij groetten hem allen vrien
delijk en nu en dan bleef hij hen staan nakijken, den
kend aan den tijd. dat hij ook een van de hunnen ge-
weeét was en net zoo vroolijk en welgemoed als zij.
Door het bosch aan zijn rechterhand voerden ver
schillende pad naar de kleine dorpjes waar verschei
dene arbeiders hun huisje hadden. Opeens hoorde Jona
thans iemand zingend door het bosch komen. Het was
een zwaarmoedig volksliedje, dat door de stilte van den
laten avond klonk en Jonathan bleef onwillekeurig
even stilstaan.
Toen kwam een donkere gestalte tusschen de boo-
men te voorschijn.
„Sara!"
Het meisje draaide zich om en bleef staan, tot Jo
verschaft U wolken van genoi!
blijkens het schrijven d.d. 10 April 1931, voor Rome'»
pressie is gezwicht, deelen wij onze samenkomst op deze
wijze aan de bevolking mede."
vergaderzaal liep Woensdagavond stampvol; on
der de bezoekers waren veel katholieken. Buiten het ge-
douw stond een groote menschenmassa. Tijdens de rede
voering gaven tal van katholieken hun ongenoegen op
luidruchtige wijze te kennen, ofschoon burgemeester
Pont te kennen gaf dat hiervoor geen reden was. 't
Gejoel en geschreeuw bleven echter aanhouden. Aan het
eind van de vergadering werden de voorzitter, ds. Mul
ler, Ned Herv. predikant, en diens vrouw onder gelei
de van den burgemeester en politiemacht naar de Ned.
Herv. pastorie gebracht; de spreker werd eveneens on
der politiegeleide gesteld. Een en ander veroorzaakte
avonds laat een ongemeen e drukte in dit dorp.
Wat er alzoo wordt aangehouden.
Een kleine bloemlezing uit hetgeen de laatste dagen
langs of bij de Limtourgsch-Duitsche grens, district
Aken, werd aangehouden, moge hier volgen.
Bij Schmidthof werd een smokkelbende uit Stolberg
gearresteerd, die 81.000 Belgische sigaretten vervoerde;
een andere smokkelbende werd daar bevrijd van 27.000
sigaretten, 1000 sigaren en 31 pond koffie.
Beambten uit Richterich arresteerden twee smokke
laars uit Bochum. die 7500 sigaretten en 600 boekjes
sigarettenpapier vervoerden. In de burt van Teweren
werd een smokkelaar ontlast van 50 K.G. meel en 5
K.G. koffie; bij een huiszoeking te Teveren vonden
beambten nog 100 K.G. gesmokkeld meel. Ook werden
er smokkelaars aangehouden, die 600 K.G. meel over
de grens uit .Limburg, hadden gebracht.
In Kohlseheid werd op een smokkelauto beslag ge
legd waarin 53 pond koffie en 14 pond thee was ver
borgen.
In het Akensche woud werden smokkelaars aange
houden, die 8000 sigaretten, 33 pond koffie en tabak
vervoerden. Beambten uit Aken-Forst legde de hand
op smokkelaars uit Munsterbusch. De buit bestond uit
14.000 sigaretten. Twee Keulsche smokkelaars bleken
in het bezit te zijn van 1000 boekjes sigarettenpapier
en 1600 sigaretten.
Nabij het hoofdstation te Aken werden twee wielrij
ders aangehouden. Ze vervoerden 900 boekjes sigaret
tenpapier en waren op weg naar Keulen. Beambten
uit Rötgen confisceerden een auto, die 100.000 sigaret
ten geladen had.
Onder Palenberg werd een smokkelaarsbende gear
resteerd. die 97 pond koffie en 7800 sigaretten had ge
smokkeld. Een auto uit Duren werd in beslag geno
men. evenals de lading: 75.000 sigaretten. Te Büsbach
werd de hand gelegd op 117.500 sigaretten en 65.000
sigaretten. Een motorrijder werd te Atsch gearresteerd,
9000 sigaretten werden in beslag genomen. Nabij BUd-
schen werd een uit 6 man bestaande smokkelbende
gearresteerd: in beslag werden genomen bij de dames
en heeren 34.000 sigaretten en 16 K.G. chocolade. Vlak
bij Kerkrade werden smokkelaars aangehouden, die 7S
Kg. koffie, 11 Kg. tabak en 500 sigaretten frauduleus
over de grens hadden gebracht.
nathan haar bereikt had.
..Ik ben blij. dat ik je eindelijk weer eene spreek,
Sara. Gaat het goed?"
„Och. jawel. Men kan van het leven nu eenmaal niet
te veel verwachten," klonk het melancholiek.
„Steve mankeert den laatsten tijd nog al eens op de
fabriek, Sara. Als dat zoo doorgaat, is het onmogelijk
om hem te houden."
„Ik weet het, maar heb nog wat geduld met hem."
„Terwllle van jou zal ik het doen. Sara Maar kun
je me nog steeds niets beloven? Kun je me dan in het
geheel geen hoop geven?"
Hij nam haar hand en hield die een heelen tijd vast.
Het maanlicht scheen op haar slanke gestalte en met
bewondering en verlangen keek Jonathan naar haat
fijn gezicht.
„Nog niet," antwoordde het meisje zach't. „Steve
„Ik zal voor Steve alles doen wat je maar wilt. Als
lk Jou gelukkig kan maken, Sara
..Steve is trotsch," viel ze hem in de rede, „en hij
zou nooit iets van je willen aannemen."
„Maar hij is niet te trotsch om van het geld te profi-
teeren. dat jij voor hem besteedt." verklaarde Jonathan
schamper. En niet alleen je geld laat je hem ten goede
komen, maar ook je tijd Ja alles, wat je maar te geven
hebt!"
Dat is zoo. Maar daar heeft hij recht op. Op haar
sterfbed heeft mijn moeder mij uitdrukkelijk gevraagd
Steve nooit In den steek te laten, zoolang hij mij noodig
heeft. Die belofte heb ik haar gegeven; hoe zou ik die
kunnen breken? Jonathan, je verlangt toch niet van
mij, dat ik de belofte aan een stervende breek? Ik kan
mij niet tegelijkertijd èn aan jou èn aan Steve wijden.
Ik weet heel zeker dat je niet met mij zou willen
trouwen met het bewustzijn, dat ik daarvoor een plech
tige belofte ontrouw was geworden?"
„De hemel zegen je. Sara. Ja, je moet eerst je plicht
doen. Ik zal wachten."
„Ik moet nu naar huis, Jonathan. Maar l&at a^*
leen gaan, ik zou het niet prettig vinden als wij op de
zen tijd samen werden gezien."
Sara was langzamerhand tot het besef gekomen dat
van haar nooelen, eenvoudigen en vrienöelijken patroon
hield en dikwijls verlangde zij hartstochtelijk naar de
